LEIDEN REGIO
Storm van protest tegen
bouwplannen Wassenaar
Kinderrechtswinkel met sluiting bedreigd
D66-toppers op
jongerencongres
lo is het leven dat ik na mijn ongeluk heb opgebouwd kapot'
Wij willen geen huizen, wij willen ons
wm
R3
Directeur: 'Verzoening
is niet meer mogelijk'
Studenten geven jaarlijks tweehonderd adviezen
donderdag 23 oktober 2003'
r Paul de Tombe
Ze heeft een dwarslae-
zit in een rolstoel en is vol-
afhankelijk van de hulp,
Ühaar sinds mei van dit jaar
dt ontzegd. Een bewoonster
een aangepast apparte-
it aan het Professorenpad
.eiden heeft een kort geding
gespannen tegen de stich-
Fokus, die mensen met een
tige handicap de mogelijk-
b edt om onafhankelijk
zelfstandig te leven door
op afroep te verlenen. In
K zaak die morgen in Den
g op de rol staat, eist de 46-
vrouw dat Fokus de assis-
hervat die haar wordt
pilden sinds ze heeft ge-
v ;d over de afwezigheid van
cjjoneel rond en tijdens de
dagen. „Zonder die zorg
ik hier niet blijven wonen",
ze. „Dan is opname in een
verzorgingstehuis het enige al
ternatief. Maar dan wordt het
leven kapot gemaakt, dat ik na
mijn ongeluk heb opgebouwd."
Ze wil absoluut niet dat haar
naam wordt genoemd („Ik ben
toch al de dupe in deze zaak en
die situatie wil ik niet vererge
ren"), maar wil wel haar ver
haal kwijt. Niet alleen om te
vertellen hoe 'onrechtvaardig'
ze haar uitsluiting vindt, maar
ook en vooral om 'het machts
misbruik' van directeur Okko
Jongsma van de Stichting Fokus
aan de kaak te stellen. „Hij was
het die me na mijn klacht per
aangetekende brief liet weten
dat ik niet meer op assistentie
van medewerkers van de stich
ting hoefde te rekenen. Hij sloot
de weg naar overleg af door te
lefonisch mee te delen dat hij
zijn standpunt ook in een ge
sprek niet zou veranderen. En
hij maakte me het bewandelen
van andere wegen onmogelijk
door zichzelf in mijn geval tot
enige contactpersoon uit te
roepen.
„Dat heeft me ertoe gedwongen
dit kort geding aan te span
nen", zegt ze. „Ik moet wel,
want zonder die zorg kan ik niet
leven. De dwarslaesie die ik
twintig jaar geleden heb opge
lopen bij een verkeersongeluk,
maakt dat ik totaal afhankelijk
ben en nergens anders zelfstan
dig kan wonen dan daar waar
24 uur per dag assistentie kan
worden verleend. Fokus heeft
op dat gebied een monopolie
positie in Nederland, dus is er
geen enkel alternatief."
Met het werk van de stichting
op zich is niets mis, zegt ze. De
in 1974 opgerichte landelijke
organisatie, die gesubsidieerd
wordt door de staat, biedt men
sen met een ernstige lichamelij
ke handicap mogelijkheden om
onafhankelijk en zelfstandig te
leven. Op bijna 70 plaatsen in
Nederland verleent de stichting
assistentie bij algemene dage
lijkse levensverrichtingen in en
om zogenoemde Fokuswonin-
gen. Op afroep en op aanwij
zing van de cliënt, gedurende
24 uur per dag. Vanuit een cen
trale post op loopafstand.
„Een ideale situatie vanuit mijn
handicap. Vandaar dat ik hier
graag wilde wonen toen dat ook
in Leiden mogelijk werd. In een
leuke flat, op een mooie locatie.
Ik heb het hier ook altijd prima
naar mijn zin gehad," zegt de
vrouw. „Tot ik die klacht in
diende over de afwezigheid van
personeel tijdens en rond de
kerstdagen. De eerste die ik of
ficieel uitte in al die jaren. Er
waren wel eens eerder proble
men geweest, maar die betrof
fen technische zaken. De me
dewerkers van Fokus komen
ongeschoold binnen en leren
de handelingen die ze moeten
doen in de praktijk. Bovendien
is het verloop van personeel
nogal groot, dus er ging wel
eens iets mis. Maar na overleg
kwamen we er altijd uit. Met de
medewerkers heb ik ook nooit
een conflict gehad. Dat heb ik
nu alleen met de directeur."
Hij zette de vrouw na haar
klacht neer als lastig. De assis
tentie die ze vroeg zou ernstig
afwijken, er zou regelmatig
sprake zijn geweest van een on
heuse bejegening van en een
gebrek aan samenwerking met
het personeel. „Absoluut niet
waar", weerspreekt ze. „Die
aantijgingen kan ik allemaal
weerleggen. In de periode dat
de stichting mij de assistentie
had ontzegd, was er een ander
bureau ingehuurd om mij hulp
te bieden. Om te doen voorko
men dat ik zo onmogelijk ben.
Nienke Ledegang
[e enaar - De anders zo rus
omgeving van raadhuis
hJaauw in Wassenaar is deze
ag het decor van woelig
v ist. In optocht stampen de
:e ngen van het Adelbert Col
van hun school naar het
a ïuis om hun ergernis ken-
■e te maken over de plannen
c le gemeente het sportveld
it le school te bebouwen,
ajmiddelen bij hun actie:
iefcs, spandoeken en T-shirts,
vernieuwend, wel effectief,
;e de vele opgestoken dui-
at die de scholieren onder-
at intmoeten.
ïkomen bij De Paauw
wilt de lange rij leerlingen
'er het groene gazon en de
iojanen, terwijl de leerlingen
LVA (de leerlingenvereni-
zich op het bordes bij de
meester vervoegen. Deze
leen grote stapel handte-
jgen aangeboden, binnen
Ir verzameld. „Meneer de
(meester, ik kom u met
Chap vertellen dat het er
f4000 zijn", meldt een jon-
|iet een rood petje opgeto-
Die overhandig ik u, sa
let het bord 'Handen af
is Adelbert sportveld',
ingen brengt bovendien
woorden waarom de
;en - plus docenten en
- zo bezorgd zijn over de
n van de gemeente de
te bestemmen voor wo-
iuw. „Hoe moet het met
iportdag? Met onze gym-
Waarom moeten die
daar komen? Wij willen
(huizen, wij willen ons
ild behouden. Handen in
it, iedereen die dat ook
[oelend steken de toe-
irs, zonder uitzondering,
fmen de lucht in.
re bezorgd over gymles
irtdag, zijn ze teleurge-
at de gemeente, volgens
amaar voorbij gaat aan
iraken die er al waren
nieuwbouw van het
Leerlingen van het Adelbert College maken hun ergernis kenbaar over het plan om het schoolsportveld te bebouwen. Foto: Hielco Kuipers
Adelbert. Afspraken waarbij het
sportveld behouden zou blij
ven.
Caspar Steinebach (19, 5 VWO)
en Ton van den Berg (16, 5
VWO) hadden vandaag eigen
lijk een vrije dag, maar zijn spe
ciaal naar De Paauw gekomen
om te protesteren. Caspar: „Er
moet wel gebouwd worden,
maar niet in Wassenaar. Niet
realistisch? Ze kunnen vliegveld
Valkenburg toch volbouwen?"
Zijn vriend Ton verbaast zich
vooral over de enorme geluids
installatie die de gemeente voor
de gelegenheid op het bordes
heeft gezet. „Dat huren, kost
duizenden euro's. Dat doen ze
vast om ons te paaien."
Maar paaien doet burgemeester
van den Muijsenberg de menig
te niet, blijkt wel uit zijn korte
toespraak. „Ik ben oprecht blij
dat jullie in zulke groten getale
hier gekomen zijn. Jullie zijn
heel betrokken bij jullie school,
dat is mooi. Ik snap dat jullie
graag het sportveld houden,
maar ik wil er ook op wijzen dat
er in ons dorp meer zaken spe
len, zaken waarbij we het heb
ben over de kwaliteit van ons
dorp. Er is een nieuw zwembad
nodig en een nieuwe biblio
theek. Dat kost geld en dat heb
ben we niet. Daarom verkopen
we grond en bouwen we hui
zen, want dat levert geld op.
Maar toch: we luisteren naar
jullie en proberen rekening met
jullie te houden."
Marieke Ebbing (17, 6 VWO); zit
in de LVA. Zij noemt de toe
spraak van de burgemeester
'vrij neutraal'. „Maar hij kan
ook niet echt anders", denkt ze.
„Het zou wel een beetje apart
zijn als onze actie dé omslag
was. Maar we blijven hopen."
Burgemeester Van den Muij
senberg wil na afloop nog wel
kwijt dat hij de actie van het
Adelbert College heel bijzonder
vindt. „Zoiets heb ik nog nooit
meegemaakt, dat 1300 man mij
komt opzoeken. Ja, het borrelt
en het gist. Trouwens, niet al
leen op het Adelbert, maar in
heel Wassenaar. Maar ik denk
dan: laat het maar gewoon ge
beuren. Zo wordt het duide
lijkst wat de moeilijkheden zijn.
Aan de andere kant vind ik dan
wel dat de gemeente ook haar
zegje moet kunnen doen. Wij
hebben ook een verhaal, en dat
is niet zomaar uit de lucht ko
men vallen. Dat zal ik van
avond, bij de vergadering in de
Warenar ook benadrukken.
Nee, het laatste woord is hier
nog niet over gezegd. De race
begint net."
Dat krijgen de leerlingen van
het Adelbert niet meer mee. Die
waren immers razendsnel ver
dwenen toen hun rector afsloot
met de woorden: „We gaan nu
terug naar school. Tas pakken,
fiets pakken en naar huis."
Want alle actie ten spijt, zoiets
hoeft een rector geen twee keer
te zeggen.
Maar in diezelfde periode ben
ik ook geholpen door medewer
kers van Fokus zelf, met wie ik
een heel normaal contact heb."
Het inhuren van andere zorg
verleners was, volgens haar,
een van de meinieren van de di
recteur om haar zwart te ma
ken. „Vermoedelijk omdat ik
mijn klacht naar de Raad van
Bestuur van de Stichting had
gestuurd. Ik denk dat hem dat
in het verkeerde keelgat is ge
schoten."
„Ik vind het ongelofelijk dat een
directeur dit allemaal zomaar
kan doen en dat dit überhaupt
mogelijk is bij een stichting die
wordt gesubsidieerd door de
staat", voegt ze er aan toe. „We
leven toch in een land, waarin
je mag zeggen wat je niet be
valt? In de krant van de stich
ting wordt daar zelfs op aange
drongen. Maar nu ik het heb
gedaan, lig ik er meteen uit.
Want daar komt het op neer. Ik
ben zo afhankelijk dat ik ner
gens anders zelfstandig kan wo
nen. Ik wil dit niet opgeven. Het
heeft me veel tijd gekost om na
mijn ongeluk mijn draai te vin
den en dat zou dan zomaar ka
pot gemaakt worden door een
directeur die zijn positie mis
bruikt. Onrechtvaardiger kan
het niet, vind ik. Ik kan alleen
maar hopen dat de rechter dat
ook vindt. Anders ziet de toe
komst er somber voor me uit."
door Robbert Minkhorst
Groningen - De verhoudingen tussen de cliënt en de stich
ting Fokus zijn ernstig verstoord. Zo ernstig, dat do relatie
moet worden beëindigd. „Ik noem dat niet lastig", zegt di
recteur Okke Jongsma, ik noem dat halsstarrig niet meer mee
willen werken. Er is een waslijst van problemen, al tien jaar
lang."
Fokus heeft de overeenkomst met de Leidse opgezegd. Dat
wordt nu aangevochten. „Uiteraard zijn we zo netjes om te
wachten op het vonnis van de rechter", zegt Jongsma.
Dat het nog goed kómt - ook al verliest Fokus het kort ge
ding, sluit de directeur uit. „Verzoening is niet meer moge
lijk. Op een gegeven moment is het uit tussen partijen. Zij'
verwijt ons van alles en nog wat. Er is bij haar geen sprankje,
inzicht in het geheel. Het loopt zo hoog op, dat ons geduld
opraakt. Mevrouw wenste niet mee te werken en wilde abso-,
luut niets meer."
Ze stelde dat het personeel dat haar verzorgde, ongekwalifi
ceerd is. Er waren problemen bij het 'in en uit bed tillen in,
de rolstoel', bij 'handelingen aan het bed' en 'met de hygië-!'
ne'. „Over en weer is de afgelopen jaren van alles gepro
beerd. Zij gooit haar handicap in de strijd. En die klacht is af
gewezen door een onafhankelijke klachtencommissie."
De spanningen liepen volgens Jongsma zelfs zo hoog op, dat,
personeel een brief schreef aan de directie met het verzoek^
'verlos ons'. „Het werd teveel na al die jaren."
„Ik zou het onplezierig vinden als u dit publiceert", zegt
Jongsma verder. „Niet vanwege ons. U zou het mevrouw niet'
moeten aandoen. Dit is erg pijnlijk. Dit is ook een uiterst-
zwaar en ultiem middel van ons. Voor haar is dat zeer ingrij-,
pend. Mevrouw moet haar huis uit." De directeur gelooft
overigens niet dat ze dan een verzorgingshuis in moet. In de
ze tijd, met de moderne vormen van zorg, hoeft dat niet no
dig te zijn.
door Joris Rietbroek
wassenaar - Wassenaar loopt
massaal te hoop tegen nieuw-
bouwplannen van de gemeente.
Maar liefst 58 insprekers uitten
gisteravond bijna zes uur lang
hun woede en onbegrip over de
plannen tijdens een speciale
raadsvergadering in cultureel
centrum de Warenar. Ruim 600
mensen bezochten de Warenar
en het naastgelegen Van
Heeckerenhuis, waar de bijeen
komst op een scherm te volgen
was. Een greep uit de boze reac
ties van gisteravond: „Absurd.
Schandalig. Zijn ze nou helemaal
gek geworden? Geen groen voor
poen."
Bovendien kregen de raadsle
den enkele honderden handte
keningen en bezwaarschriften
tegen de plannen voorgescho
teld. 'Heel Wassenaar' voert
kortom actie tegen het gemeen
tebestuur.
Als het aan het gemeentebe
stuur ligt, worden vijftig groene
plekken in het dorp de komen
de jaren bebouwd. Dit moet 25
miljoen euro in het gemeente
lijke laatje brengen. Het gaat
onder andere om plekken bij de
De Kempenaerstraat, de Jacht
haven Zijlwetering en de volks
tuintjes aan de Storm van 's
Gravensandeweg. Vooral de ge
plande bebouwing van 'het ei
land' en het sportveld van het
Adelbert College ligt bij veel in
woners extreem gevoelig. Het
dorp hangt inmiddels niet voor
niets vol spandoeken met de
boodschap 'Niet bouwen,
groen behouden.' Gedurende
de avond wordt inderdaad dui
delijk dat de bevolking van
Wassenaar unaniem vindt dat
alle plannen direct van tafel
kunnen. Alle sprekers kunnen
rekenen op bijval.
„De protestcoupons, met diver
se toevoegingen, stromen nog
steeds bij ons binnen", aldus G.
de Vries van de huurdersvereni
ging Zijlwetering als hij een
reeds flinke stapel aan de raad
overhandigt. „Het doet mij veel
verdriet te lezen", zegt M. Rus,
bewoner van de Bellesteynlaan,
„dat de doelstelling van het
plan niet het vinden van betaal
bare woningen is, maar alleen
het genereren van geld."
,Alle partijen hadden in hun
verkiezingsprogramma toch het
behoud van groen in de ge
meente staan?" spreekt T. van
der Zwaan tot de raad. „Donder
deze slechte plannen maar in
de prullenbak." Het publiek
trakteert zelfs voorstellen van
de insprekers om de onroeren-
dezaakbelasting dan maar met
tien tot vijftien procent te ver
hogen met een daverend ap
plaus. Als het groen van Wasse
naar maar niet worden aange
tast.
Maar het zijn de drie broertjes
Spencer, Tom en Robbin van
der Meulen en hun vriendjes
die al vroeg op de avond het
meeste opzien baren met hun
protest. Ze vinden het vreselijk
dat de plannen hun geliefde
speelplekken bij het eiland be
dreigen. „De speeltuinen zijn
aangelegd toen jullie raadsle
den nog klein waren", zeggen
de jongens. „Nu hebben jullie
ze natuurlijk niet meer nodig,
maar wij willen ook nog kun
nen spelen. Deze plannen pik
ken we niet!" De drie verpakken
hun noodkreet in een liedje: j
Burgemeester, wat doe je nou?
Waarom doe je toch zo dom 1
Straks gaat er nog echt iets fouX
Wassenaar vraagt hier echt nipt
om
De vergadering wordt op dins
dag 28 oktober voortgezet in de
Kikkertuin in Duinrell. Dan ant
woordt de raad op de Wasse-
naarse storm van protest. f
(advertentie)
RIJNLAND
KOZIJNEN
KUNSTSTOF
KOZIJNEN MET
VKG-KEURMERK?
TOONAANGEVEND IN KUNSTSTOF RELIËF KOZIJNEN
De Leidse kinder- en
renrechtswinkel in De
rij aan de Oude Rijn
over twee jaar de deuren
1. Dat voorspellen stu-
'oorzitter Sara Berghout
prdinator Caro Vermeu-
tet kabinet wil namelijk
Wee jaar de subsidie aan
(delijke rechtswinkels
ptten. Deze week over-
gde de Landelijke Vereni-
lan Kinder en- Jongeren-
yinkels uit protest een
:rt j aan de voorzitter van de
nervoorzitter van Jus-
ei de Pater-Van der
Het kabinet is van plan de sub
sidies aan de kinderrechtswin
kels de komende twee jaar met
tweederde terug te brengen. In
2006 gaat de subsidiekraan he
lemaal dicht. En dat is een gro
te blunder, aldus de voorzitter
van de Leidse kinderrechtswin
kel, want de kinderrechtswin
kels bestaan uitsluitend bij de
gratie van de overheidssteun.
Als de kinderrechtswinkels hun
deuren sluiten, kunnen kinde
ren nergens meer met hun juri
dische problemen terecht.
„Dan is er alleen nog de kin
dertelefoon. Maar daar hebben
ze geen juridische kennis in
De Blauwe Steen, die al 700 jaar in de
Breestraat ligt, is het symbolische
middelpunt van de stad.
Onder redactie van
Timoteus Waarsenburg en Eric-Jan Berendsen
TELEFOON 0 71 - 53 56 424
huis", aldus voorzitter
Berghout. Coördinator Ver
meulen sluit zich hierbij aan.
„De reden dat wij drie jaar ge
leden in het leven zijn geroe
pen is juist dat er nog helemaal
niets was voor juridische bij
stand aan kinderen. Deze be
zuiniging is echt onbegrijpelijk;
op deze manier wordt ons de
nek omgedraaid."
De Leidse kinderrechtswinkel
geeft gratis rechtshulp aan kin
deren en jongeren tot 18 jaar.
Zij kunnen bij de rechtswinkel
terecht als ze bijvoorbeeld vra
gen hebben over hun om
gangsregeling wanneer hun
ouders zijn gescheiden, als zij
ergens een bal door een ruit
hebben geschoten, of als ze
met de politie in aanraking zijn
gekomen.
Op één kracht na zijn de 18
werknemers van het pand aan
de Oude Rijn allemaal vrijwilli
gers, Leidse rechtenstudenten
Per jaar beantwoorden zij zo'n
tweehonderd vragen van kin
deren, de meeste per brief.
Soms kost het formuleren van
een antwoord wel een paar da
gen. Het werk leeft onder de
Leidse rechtenstudentén; dit
jaar kreeg de rechtswinkel 22
aanmeldingen, terwijl er maar
7 plaatsen beschikbaar waren.
Alleen coördinator Vermeulen
heeft een betaalde plaats. Haar
salaris wordt betaald uit de
subsidie van de overheid, per
jaar ongeveer 35.000 euro. Een
deel van dit bedrag, 7000 euro,
Medewerkers van de kinderrechtswinkel in Leiden vrezen dat sluiting betekent dat kinderen nergens
meer met hun juridische problemen terecht kunnen. Foto: Dick Hogewoning
gaat op aan de huur en tele
foonkosten. De overheid is de
enige subsidiegever van de kin
derrechtswinkel: einde subsi-
die betekent einde coördinator
en einde pand.
Volgens Sara Berghout is de co
ordinator juist cruciaal voor
het functioneren van de win
kel. Zij onderhoudt de contac
ten met Leidse welzijnsorgani
saties, zit in diverse landelijke
en regionale werkgroepen en
organiseert congressen. En als
jurist controleert zij ook alle
brieven die de studenten de
deur uit doen. Zo voorkomt ze
dat de vrijwilligers fouten ma
ken of dingen over het hoofd
zien. Voorzitter Berghout: „Als
de coördinator verdwijnt, dan
gaat de kwaliteit van het gele
verde werk achteruit. Wij zijn
maar studenten; we weten ge
woon nog lang niet alles."
Een oplossing voor het wegval
len van de overheidssteun is
nog niet in zicht. Aanschrijven
van particuliere fondsen is vol
gens de coördinator geen optie,
omdat deze uitsluitend op pro
jectbasis werken. „Als het gaat
om projecten zoals het uitge
ven van foldets, dan staan de
fondsen daar altijd heel sympa
thiek tegenover. Maar geen en
kel fonds is bereid de salaris
kosten van een vaste kracht of
de huur van ons pand over te
nemen van de overheid."
Bas de Rue
door Robbert Minkhorst
leiden - Een politieke jongeren
organisatie oprichten was niet
genoeg. De Leidse Jonge De
mocraten, verwant aan D66,
wilden zichzelf maar gelijk op
de kaart zetten. Daarom organi
seren zij het landelijk partijcon
gres voor JD'ers, dat dit week
einde plaatsvindt in Antonius
Zalencentrum. Thom de Graaf
komt, en Alexander Péchtold
ook.
„We hebben best al wat be
reikt", vindt Jeffrey van Haas
per, voorzitter van de Jonge De
mocraten. De afdeling groeit als
kool. „Blijkbaar is er veel ani
mo. We hebben 130 mensen op
de ledenlijst staan. Het is niet
zo dat we ze allemaal zien,
sommigen zijn actiever. Maar
130 leden is aardig wat."
Van Haasper (20) en mede-be
stuurslid Sellama Bauch (20)
zijn bewust politiek actief ge
worden. „Ik ben geïnteresseerd
in maatschappelijke vraagstuk
ken", zegt Bauch. „En hoe je
zaken kunt veranderen, wil ik
met leeftijdgenoten bespreken.
D66 pikt van alles wat mee en is
pragmatisch. Ik kwam al gauw
bij D66 uit." „Sommigen zeg
gen ook weer dat pragmatisme
een ideologie is", zegt Van
Haasper daarop. „Een van onze
doelen is politieke bewustwor
ding en meningsvorming."
Volgens de twee studenten po
litieke wetenschappen is D66
ook de enige echte liberale par
tij. De WD, vindt Bauch, staat
voor 'dogmatisch liberalisme'.
„Vrijheid voor de burger, eigen
verantwoordelijkheid, die idéa
len spreken mij wel aan", zegt
Van Haasper.
Politiek is ook helemaal niet
saai. „Politiek is wél interessant,
en niet zo duf als veel mensen
vinden. Het is niet belegen, tiiet
oubollig", stelt Van Haasper.
„Omdat het iedereen aangaat",
zegt Bauch. „Het zijn brede on
derwerpen en thema's waar
over wordt beslist. Het gaat
over grote maatschappelijke
vraagstukken. Iedereen heeft
een mening over wat om hem
heen gebeurt, het hele maat
schappelijke leven is verbonden
met de politiek. Politiek is dy
namisch, levend en hartstikke
interessant."
Van Haasper: „Je moet niet het
idee hebben dat wij ons opslui
ten in een studentenkamer en
daar urenlang filosoferen over
hoe het beter kan. We spreken
af in een café." Inderdaad,
beaamt Bauch: „Bij ons hangt
een gezellige sfeer."
Het partijcongres voor Jonge
Democraten behandelt zater
dag en zondag twee maat
schappelijke vraagstukken: de
rol van Europa en het cultuur
beleid. Gasten zijn minister
Thom de Graaf en staatssecre
taris Medy van der Laan (van
cultuur). Ook oud-wethouder
Alexander Pechtold uit Leiden,
partijvoorzitter en inmiddels
burgemeester van Wageningen,
komt. Verder is oud-kamerlid
Jan Hoekema erbij. Hij is tegën-
woordig speciaal ambassadeur
van buitenlandse zaken vöör
culturele samenwerking op
mondiaal niveau.
