.öir KUNST CULTUUR 'Reünie moet spontaan blijven' 'Licht in de ogenl is ronduit mooi? Peer Gynt speelt met een orkest Buitenland in de rij voor 'Schaduwkiij Charlotte Kohier Prijs naar Rob de Graaf met 'Neanderi Weerman op bezoek in Leiden Rockband Alquin terug in Zoetermeer na opname album en dvd r~. Mar naa aaai n ai,' Prince. Foto: EPA/Julian Smith Prince geeft aftrap wereldtour Melbourne - Superster Prince is gisteravond begonnen aan zijn wereldtournee 2003-2004. Hij gaf de aftrap in de Rod La- ver Arena in de Australische stad Melbourne. Prince, die in de jaren tachtig zijn grootste successen had met hits als 'Pur ple Rain' en AVhen doves cry', weet wereldwijd nog moeite loos de conceithallen te vullen. Hij wordt alom beschouwd als muzikaal genie. 'Moonlight' beste Europese film hollywood - De speelfilm "Moonlight" van de Nederland se regisseuse Paula van der Oest is op het Hollywood Film Festival uitgeroepen tot beste Europese film. 'Moonlight' werd verkozen uit ruim 1400 Europese films die voor de prijs waren ingezonden. De prijs werd in ontvangst genomen door producent Emjay Rechtsteiner. Regisseur Van der Oest kon zelf niet op het festival aanwezig zijn, omdat zij mo menteel in Schotland het boek "Verborgen gebreken' van Re- nate Dorrestein verfilmt. Literatuurprijs 'La maïtresse' parijs - De Franse schrijver Jac ques-Pierre Amette heeft met zijn roman 'La maïtresse de Brecht' de Prix Goncourt 2003 gewonnen. De roman speelt zich af in het Oost-Berlijn van na de Tweede Wereldoorlog te gen de achtergrond van de Koude Oorlog en beschrijft een romance tussen de schrijver Bertolt Brecht, net teruggekeerd uit ballingschap, en een jonge comédienne die als spion voor de Stasi werkt. De Prix Gon court is de belangrijkste litera tuurprijs in het Franse taalge bied. De prijs wordt dit jaar voor de honderdste keer uitge reikt. In Leiden en de regio bestaat grote belangstelling voor professionele en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt stad- en regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneelspelen, fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: jeugdmuziektheater De Speelkring in Voorhout De ruimte is groot, hoog, ruim en licht. Verkeersdrukte? Geen last van. Ander lawaai? Is er niet. De oude bollenschuur van Marleen van Leeuwen is een prachtige plek om te repe teren. Aan de rand van Voor hout, een weiland voor de deur. Eén wand bestaat, over een lengte van een meter of tien, alleen uit kasten. Toneel- kleding, verduidelijkt ze. Over al staan decorstukken. Het is de thuisbasis van jeugd muziektheater De Speelkring. Een echte reus, deze club van liefhebbers, zegt oprichtster Van Leeuwen. ,,We hebben nu ongeveer 240 leden, maar het is ooit begonnen als een klein groepje, voor kinderen tussen de zes en de twaalf jaar. In de kantlijn. Zelf heb ik operette-, dans- en pianolessen gevolgd in Den Haag. Daarna ben ik het onderwijs in gegaan als muziekleerkracht. Maar ruim vijftien jaar geleden was er op dat gebied helemaal niets in Voorhout voor kinderen." „Ik heb zelf vier kinderen en die wilde ik toch wat meege ven. Zo is het in de huiskamer begonnen. Het spelen van ver halen, toneel met muziek. On der het motto: speel met alles wat je tegenkomt. Het proces staat voorop. De vorming. Groeps- en persoonlijkheids vorming. Met elkaar zoeken in verhalen. Daarom doen we ook geen audities, we bezorgen zo niemand een deuk. Dat is ook een van de redenen waarom De Speelkring zo is gegroeid, denk ik. Oudere kinderen blij ven ook gewoon. We hebben nu wel twee groepen: kinderen tussen de zes en de twaalf jaar, en jongeren van boven de twaalf." Die laatste groep, die ongeveer negentig middelbare scholie ren telt, is op dit moment hard aan het repeteren in de bollen schuur. Voor twee grote uit voeringen die binnenkort plaatsvinden. De Speelkring speelt dan het bekendste to neelwerk van de beroemde Noorse schrijver Ibsen, 'Peer Gynt'. Een stuk dat prima bij het jeugdmuziektheater past: „Centraal staat de zoektocht van Peer naar de zin van het le ven en naar zichzelf." „De combinatie van muziek, beweging en toneel is prachtig. Als ik er niet de muziek van Grieg bij hoor, mis ik veel. Het Appeltheater bijvoorbeeld heeft het stuk ook opgevoerd. amsterdam/c pd - Uitgeverij Contact heeft bij de toewijzing van de vertaalrechten van 'Schaduwkind' van P.F. Thomé- se de buitenlandse uitgeverijen voor het uitkiezen. De belang stelling voor het boek is zo groot dat er uit veel biedingen per land kan worden gekozen. Volgens rechtenmanager Marij ke Nagtegaal van de Contact Uitgeversgroep is dat de' laatste jaren bij een Nederlands boek niet meer voorgekomen. De vertalingen zullen verschijnen inclusief brieven met reacties van lezers aan de auteur. Ook de belangstelling in'Neder- land voor 'Schaduwkind' blijft onverminderd groot. Met zeven drukken achter de rug beloopt de oplage inmiddels 40.000 exemplaren. Nagtegaal noemt de hoogte van de internationale biedingen 'ongelooflijk'. Een exact bedrag wil zij niet noemen, maar alleen al vanuit de Verenigde Staten, Engeland en Duitsland beloopt het meer dan een ton in euro's. Biedingen van uitgevers in Spanje en Italië en andere lan den komen daar nog bij. De Franse vertaalrechten zijn al voor de Frankfurter Buchmesse aan Actes Sud toegewezen. Het gaat bij de bedragen om niet terugvorderbare voor schotten. Nagtegaal: „De bui tenlandse uitgevers denken zo veel exemplaren van het boek te verkopen dat ze de voor schotten eruit halen." gens tellen voor uitgeve tact en schrijver Thomi alleen de bedragen. W zo belangrijk is dat l~ prestigieuze uitgeveiL gaat die zich zullen in^N van het boek een succefg ken. In 'Schaduwkind' n Thomése in secure en g|| bewoordingen over de en het overlijden kort van zijn dochtertje, toonde zich gisteren bl^ dat voor zo'n klein, intii zoveel buitenlandse bef ling is. Een verklaring a nen zijn dat Thomése I verseel, tijdloos themaH persoonlijke wijze behai theater recensie Wijnand Zeilstra Voorstelling: 'Het licht in de ogen' van Ger Thijs door Het Toneel Speelt. Spel: Annet Nieuwenhuijzen en Hans Croiset. Regie: Gijs de Lange. Gezien: 21/10, Leidse Schouwburg. Aldaar nog te zien. vanavond. Op het toneel staat twee keer vijftig jaar toneelervaring. Het zijn Annet Nieuwenhuijzen en Hans Croiset die beiden dit sei zoen een dergelijk memorabel jubileum te vieren hebben. Ger Thijs schreef bij deze tamelijk unieke gelegenheid speciaal voor hen een stuk. 'Het licht in de ogen' is echter niet zomaar een gelegenheidsstuk om het feestje op passende wijze enige luister bij te zetten. Dit stuk over een oud geworden ac teursechtpaar snijdt universele re thema's aan, zoals de een zaamheid van veroudering en de angst voor het in vergetel heid raken. En gaat op verschil lende niveaus over toneel, over recente Nederlandse theaterge schiedenis en de daarbij beho rende incrowd. Juist als je altijd succesvol in de schijnwerpers hebt gestaan, is de stilte waarschijnlijk eens zo stil. Daarmee worstelen de per sonages Lo en Grace in dit stuk. Soms steunen ze elkaar. Meest al projecteren ze hun ongenoe gen op elkaar. En die strijd kent vaste rituelen. Hij bijvoorbeeld gaat theatraal zitten jammeren (acteur blijf je immers), zij stort zich stiekem in de drank en pakt voor de zoveelste keer haar koffers. Hun verzet tegen wat a( nu eenmaal onvermijdel krijgt daarbij meestentiji aandoenlijks Het stuk toont ons korte uit dit steeds kleiner wonc wereldje. Nieuwenhuijze!l Croiset laten bij hun veel f ge stemmingswisselingeie! cisiewerk zien. Dit zijn d(1! grootmeesters van het teksttoneel die over alle ceringen in hun woon zinnen hebben nagedat het resultaat daarvan spel hebben verankerd, en ze spelen (die constat wezige verdubbeling ma;1 stuk extra aantrekkelijl 1' teurs, voor wie acteren 11 kertijd geldt als een beroi artistieke roeping en in zin ook als een way of li meer kunnen spelen b bijna letterlijk niet met nen leven, ook al kunnei sommige momenten de tigheid van het theater b A lijk goed relativeren. ïj Het gaat pas echt mis, w Grace totaal onverwacf hoofdrol krijgt aangebt nota bene in een experin productie waarvan de b< ving voor de goede verstlc geestige kritiek bevat. J echtpaar tenslotte vol!r gedesillusioneerd op d^ zit te staren, levert dat e< grijpend slotbeeld op. 'H,e in de ogen' is ronduit m hooggespannen verwacl^. ten aanzien van deze pr< met een jubilerende ste ting blijken gelukkig vol terecht. Daarom is het opvallend dat de scho gisteravond niet was kocht. Vanavond kunne toneelliefhebbers de alsnog inhalen. amsterdam/anp - Toneelschrij ver Rob de Graaf krijgt voor zijn stuk 'Neanderdal' de Charlotte Kohier Prijs 2003. De prijs wordt elke vijf jaar uitgereid aan een andere literaire disci pline. Het jaarlijkse Kohier Sti pendium gaat naar Ton Roze- man voor zijn boek 'Intiemer dan sex'. Het stipendium is 7000 euro en wordt elk jaar toegekend aan een beginnend auteur in een telkens wisselende literaire dis cipline. Dit jaar was dat proza. De jury bestond uit Manon Up- hoff, Thomas Verbogt en Tho mas Vanheste. De Charlotte Kohier Prijs van 18.000 euro gaat elke iL naar de auteur van hepl werk in de afgelopen d Thema was dit keer torjÈ jury, bestaande uit HaB Hechten, Marian Buijs e| Engelander, prijst 'Neaii van Rob de Graaf om dfl liteit en de poëtische kraljj de taal'. Eg Prijs en stipendium P vrijdag 14 november in Dj sterdamse Schouwburg reikt. Naamgever is de- Charlotte Kohier die overleed. Zij liet ter aaitf ging van veelbelovend^ kunstenaars de helft vt vermogen na. De Speelkring in vol ornaat, met Marleen van Leeuwen achter het bruidspaar. „De combinatie van muziek, beweging en toneel is prachtig." Foto: Mark Lamers Met de muziek van Grieg, maar die werd helemaal achterstevo ren afgespeeld. Helemaal ver kracht dus. Afgelopen zomer ben ik in Salzburg geweest, naar de opvoering van het to neelstuk. Iedereen was naakt op het podium. Het stuk was pomo geworden. Ibsen zou zich in zijn graf omdraaien. Dan denk ik: als je er zoiets an ders van maakt, geef dan het stuk een eigen naam. Ik pro beer in elk geval zo dicht mo gelijk bij het oorspronkelijk stuk te blijven. Als jongelui dan later andere uitvoeringen zien, kunnen ze vergelijken." „Ja, Peer Gynt. Prachtig ver haal, prachtige muziek. Ik dacht dat het wel mooi zou zijn om het toneelstuk te spelen, met een orkest als begeleiding. Tot nu toe deden we uitvoerin gen met een piano, of een paar muzikanten. Ook wel met een cd'tje. Maar een orkest, dat is natuurlijk nog veel mooier." Uiteindelijk werd het orkest Haagsche Serenata, met Ernst Wauer als dirigent, bereid ge vonden die taak op zich te ne men. „Dat is wel moeilijk repe teren in deze ruimte. Ze zijn hier laatst met vijftig man ge weest. Dat ging net. De spelers, de acteurs, stonden aan de zij kant, er was gewoon geen ruimte meer voor. Maar ik ben niet zo dat ik dan zeg: dan doen we het maar niet. Na tuurlijk niet. We hebben ook nooit subsidie gevraagd. We doen alles zelf. Nu hebben we voor het eerst van de gemeente geld gekregen, en van de pro vincie. Dat is ook nodig. Voor het podium, de huur van de hal, enzovoort." De spelers zelf, de jongeren van De Speelkring, genieten in elk geval met volle teugen. „Ik vind het leuk om steeds een nieuw verhaal te leren ken nen", zegt Pauline van Leeu wen. „Eerst inleven, dan uitle ven. Met dit stuk ontstaat er steeds een onwijze sfeer. Het is zo mooi dat we soms met z'n allen zitten te huilen." Evelyn van Geest beaamt dat: „Ja, ik heb van de week nog zitten huilen. Zo mooi was het." Ro bert Beun vult aan: „Niemand schaamt zich voor de ande ren." Pauline: „Je geeft jezelf bloot bij toneel. Misschien hebben we daarom wel zo'n hechte groep." De Speelkring speelt Peer Gynt op zaterdag 25 oktober in De Gaasbak in Voorhout, aanvang 19.30 uur, en op zon dag 2 november in het Atrium van Congrescentrum NH Leeuwenhorst in Noordwij- kerhout, aanvang 14.30 uur. Herman Joustra leiden - De beroemdste weer man van Nederland was giste ren een uurtje in het Museum Boerhaave. Erwin Kroll had daarvoor twee redenen. Hij pre senteerde in het Leidse muse um zijn eerste kinderboek, geti teld 'Het Weer', en omdat dat precies samenviel met de expo sitie 'Uit de Lucht Gegrepen' beantwoordde hij naar aanlei ding van het boek en van de tentoonstelling vragen van leer lingen uit groep 8 van de Lucas van Leyden School. Die lieten dat buitenkansje niet onbenut. Kroll werd bestookt met een spervuur van vragen en moest antwoorden formuleren op zul ke triviale zaken als: waarom is de lucht blauw, wat is een windhoos en hoe ontstaat een orkaan? Naarmate het vragenuurtje vor derde groeide de weerman als maar beter in zijn rol en druk gesticulerend toverde hij denk beeldige wolkenpartijen, lage drukgebieden en regenbogen Erwin Kroll voor een geboeid jeugdig gehoor in Museum Bot Foto: Hielco Kuipers wel eens helemaal naas^ gezeten in zijn voorspel noi „Zeker wel", bevestigd^ teoroloog en oud-werk|i van het KNMI, „dat is M merrie van elke weermn» je opstaat en denkt: oh Dan ben ik die dag beh chagrijnig, kan ik je ver Maar ja, denk ik dan, h^ maar een vak moeten ll uit het niets tevoorschijn. Maar ook op meer persoonlijk gerich te vragen als: was het een droom om weerman te worden („Nee"), hoe lang doet u dit al („Dertig jaar") en hoe oud bent u („Ik ben al grootvader en nu 53") gaf hij vrijmoedig ant woord. De laatste, brandende kwestie, gold meteen ook als uitsmijter. Of hij, Erwin Kroll, er door Han Neijenhuis zoetermeer - Alquin behoorde in de jaren zeventig tot de top van de Nederlandse rockbands. In landen als Frankrijk en Engeland deed de band het ook behoorlijk goed en zelfs Amerika lonkte. Een op het allerlaatste moment afgeblazen tournee door de VS betekende in 1975 echter een flinke domper op de ambities van de progressieve rockers. Me de daardoor stopte Alquin er in 1977 uiteindelijk mee. Maar een kwart eeuw later is band terug. Met een live-album, een dvd en een handvol optredens in het land. Ferdinand Bakker, gitarist en belangrijkste componist van Alquin, benadrukt dat de reünie spontaan tot stand is gekomen en dat die vooral ook spontaan en plezierig moet blijven. Want het aloude bandgevoel, de che mie zoals dat heet, mag weer volop aanwezig zijn, grote plan nen heeft de herrezen formatie niet. Daarvoor zijn de Alquin- leden niet alleen te oud, maar hebben ze ook te veel andere verplichtingen. De 52-jarige Bakker bijvoorbeeld runt al ge ruime tijd, samen met twee compagnons, The Park Studio in Amsterdam, waar hij muziek voor films en commercials pro duceert. Erg leuk en boeiend om te doen, zo vertelt de gita rist. Maar nu hij het afgelopen jaar weer enkele keren met zijn oude maatjes op het podium heeft gestaan, ervaart hij toch ook weer de kick van het live spelen. Aanleiding voor deze derde re- unie - in 1983 en 1995 kwam Alquin ook al eens bij elkaar voor enkele optredens - was een verzoek van de vriendin van Alquin-drummer Job Ta- renskeen of de band niet wilde spelen op het jubileumfeest van de platenuitleen in Delft, vroe ger de thuisbasis van de van oorsprong studentenband. Ta- renskeen gooide een balletje op bij z'n oud-collega's Bakker, Michel van Dijk (zang), Ronald Ottenhor (sax), Dick Franssen (keyboards) en een en ander was vlot geregeld. Enige nieuw komer in de band is voormalig Lois Lane-bassist Frans Koenn. De geplande reünie in maart dit jaar in Delft was in een mum van tijd uitverkocht, waarop de band besloot er een tweede achteraan te plakken. Zo is het balletje langzaam gaan rollen en inmiddels heeft Alquin in het kader van de reünie alweer tien concerten gegeven. Het optreden jongstleden juni in De Boerderij in Zoetermeer is on langs uitgebracht op zowel cd als dvd, onder de toepasselijke titel 'One More Night', naar het gelijknamige nummer op het album 'Best Kept Secret' uit 1976. De release is voor de band een goede aanleiding om nog eens een optreden in Zoe termeer te doen. „Het is niet de bedoeling dat Alquin weer een band wordt die continu gaat spelen", legt Ferdinand Bakker uit. „Er moet wel een goede reden voor zijn, zoals nu de release van de cd en dvd. Wat er straks gaat gebeu ren weet nog niemand. We zijn niet meer zo ambitieus, er zit geen enkele druk achter. Het enige wat we wel willen is een goede show neerzetten. En dat is op dit album heel goed ge lukt, vind ik. De oude nummers staan nog steeds als een huis, maar ze klinken bovendien iets steviger en rauwer dan toen. De muziek heeft wat mij betreft de tand des tijds absoluut door staan." Op 'One More Night' staat ook een gloednieuwe studiotrack. 'Sweet Surrender' heet het eer ste nummer dat Bakker, Ta- renskeen en Van Dijk voor het eerst in 25 jaar weer samen hebben geschreven. Geheel in de progressieve traditie van Alquin is het een vijftien minu ten durend epos. „Aanvankelijk duurde het maar vijf minuten, maar uiteindelijk is het toch wat langer uitgevallen", glim lacht de gitarist „Het is een echt Alquin-nummer, maar toch ook weer heel eigentijds. Wij zijn in onze muzikale en persoonlijke ontwikkeling ten slotte ook niet stil blijven staan." Bakker kijkt met veel plezier te rug op acht jaar Alquin. Aan vankelijk was Alquin echt een progressieve band met lang uit gesponnen nummers. Met de komst van zanger Michel van Dijk in 1974 werden de songs echter wat compacter, met de culthit "Wheelchair Groupie' als beste voorbeeld. Hoogtepunten kent de carrière van de groep voldoende. Alquin stond op Pinkpop, speelde in de grotere zalen in Engeland en toerde sa men met The Who door Frank- Ferdinand Bakker, gitarist en belangrijkste componist van Alquin. Foto: GPD/PR rijk. In 1977 werd de band door de lezers van Oor zelfs uitgeroe pen tot beste Nederlandse pop band. Toen was de fut er echter al uit bij de groep. Wisselingen in de top van haar Amerikaanse label RCA hadden er toe geleid dat Alquin daar geen prioriteit meer had en dat er dus geen tournee meer inzat. Het voor uitzicht van weer een Holland Tour kon de bandleden niet meer oppeppen. Bakker: „Het niet doorgaan van de Amerikaanse tour is een smetje op een mooie carrière. En uiteindelijk is het ook van grote invloed geweest op de be slissing om te stoppen. We wil den verder en dat lukte niet. Maar gelukkig zijn we wel in een goede verstandhouding uit elkaar gegaan, we hebben ook altijd wel op de één of andere manier contact met elkaar ge houden. En dat het nu artistiek weer klikt, is natuurlijk hele maal mooi. Dat maakt een eventuele verdere samenwer king natuurlijk interessant, maar of die er komt is nog hele maal open." Alquin: 26/10, Boerderij, Zoe termeer en 30/10, P60, Amstel veen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 20