REGIO
Buffelen bij 40 graden tot de dood erop volg
Goed om scheidingen door fartners 5"f'-
notarissen te laten regelen
Gekozen burgemeester? Ik word er niet vrolijk van
'Paria's' in het Leidse Huigpark zijn
niemand tot last? Laat me niet lachen
Kinderopvang
terecht duurder
Volwassen
NAVRAAG
Notarissen willen echtscheidingen in hun pakket nemen. Volgens de
Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie kunnen afspraken tussen
scheidende
Ier en goedko
per worden ge
regeld door de
notaris dan door de rechter. De Warmondse notaris en mediator
KEES HAVERKAMP voelt wel wat voor het plan.
Zou u een scheidingsnotaris willen zijn?
„Ik vind het een goed plan om scheidingen door notarissen te la
ten regelen, maar dan moeten het wel notarissen zijn die de oplei
ding scheidingsbemiddelaar hebben gevolgd. Bij scheidingen ko
men veel lastige
zaken aan de or
de. Ie kunt er
niet zo maar
een potje van
maken. Nou zeg
ik niet dat nota
rissen overal
een potje van
maken, maar bij
scheidingen
gaat het meestal
om gevoelige
materie."
Sinds april
2001 kunnen
notarissen via
een omweg al een scheiding regelen. Maakt u daar vaak gebruik
van?
„In verhouding doe ik te weinig van dit soort zaken, zo'n vijf per
jaar. Ik krijg wel meer verzoeken, maar mijn praktijk is de laatste
twee jaar zo gegloeid dat ik die mensen soms doorstuur naar een
ander. Maar ik ken notarissen die elke week zo'n scheiding rege
len. Omdat ik deze zaken niet erg vaak doe, moet ik voor het bere
kenen van de alimentatie ook een advocaat inschakelen. Dat is
toch vaak de bottleneck van een scheiding."
Zijn die flitsscheidingen succesvol?
„Bij mij zijn het geen 'flitsscheidingen', in die zin dat het niet altijd
lukt om een scheiding heel snel te regelen. Ook niet bij een notaris.
Een hele snelle scheiding is alleen mogelijk als beide partners zelf
alles onderling hebben geregeld. Als ze geen kinderen hebben bij
voorbeeld, dan kan het heel snel. Dan kun je een huwelijk om la
ten zetten in een geregistreerd partnerschap en dat dan weer laten
schrappen."
Gaat het ook wel eens mis, zo'n mediation die uitmondt in een
scheiding?
„Helaas gebeurt het wel eens dat een mediation strandt. Dat je op
een bepaald punt blijft hangen. En dan moet er toch een rechter
aan te pas komen om de knoop door te hakken. Dat kan natuurlijk
altijd."
tekst: Ema Straatsma
archieffoto: Hielco Kuipers
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1978, woensdag 11 oktober
VOORSCHOTEN - Met een forse ruk aan de schoolbel opende burge
meester Van der Haar de nieuwe Emmausschool aan de Elstlaan. De
eerste katholieke school voor basisonderwijs in Voorschoten. ,,Een ge
bouw dat model kan staan voor de ontwikkeling van kleuter- en lagere
school onderwijs naar basisonderwijs," aldus wethouder Marselis.
,,Een ontwikkeling naar één school voor 4 tot 12 jarigen, die het kind
in continuïteit, zonder plotselinge overgangen doorloopt. Het schoolty
pe van straks, afgestemd op de schoólrijpheid van de leerling".
Vijftien jaar heeft het geduurd alvorens deze nieuwe huisvesting werd
gerealiseerd. Vijftien jaar, waarin het schoolbestuur haarstenen school
weggaf voor een noodgebouw en een op drijfzand gebouwde toezeg
ging voor huisvesting in Adegeest, waarin de Laurentius en Titus
Brandsma kleuterschool met elkaar fuseerden. Op dat moment had
wat ons betreft de eerste paal voor een nieuw schoolgebouw de grond
in kunnen gaan, maar Voorschoten had toen geen geld. Vervolgens,
omdat het teruglopende geboortecijfer niet langer twee scholen in
Adegeest en de Nassauwijk rechtvaardigde, de fusie tussen de Maria
en de Jozefschool tot de Emmausschool. En tenslotte dan toch nog de
nieuwbouw aan de Elstlaan.
ANNO 1978, woensdag 11 oktober
VOORHOUT -Tien jaar geleden ging de kinder-operette vereniging
De Zonnestralen uit de startblokken, maar inmiddels balanceren ze
met wankele benen boven de afgrond. De ledenlijst telt nog slechts
zestien kindernamen, terwijl het er in de glorietijd een dikke veertig
waren. Op de foto is het koor bezig aan de repetities van misschien
wel de laatste operette die wordt opgevoerd.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO (Ld.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directiehdcuz@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.)- 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine)
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
fi
Ruud de Klerk (Van Nispen) kijkt terug op de mooiste reis van zijn leven
Ruud de Klerk, de voormalige topspits van voetbalvereniging
Van Nispen uit De Zilk, haalt in de winter van 1988 de krant. Hij
mag van Veronica Sport een halfjaar naar Amerika. Om er te
gaan voetballen. De Klerk wordt vergezeld door een aantal profs
van clubs als Ajax en Sparta. Vijftien jaar later kijkt de inmiddels
in Voorhout woonachtige De Klerk nog altijd met veel plezier op
zijn reis terug. „Het was fantastisch. De belangrijkste tijd van
mijn leven. Ik heb in die zes maanden in Louisiana geleerd om
als 19-jarige jongen onafhankelijk te zijn."
Veronica Sport had slechts in
direct met het uitstapje van
Ruud de Klerk te maken. Bob
de Jong ^de 'voice over' van
het sportprogramma - had
een in Amerika studerende
zoon. Deze universiteit was
op zoek naar Hollandse voet
baltalenten. Ze konden er stu
deren, maar waren vooral no
dig om het niveau van het
'collegeteam' wat op te krik
ken. Veronicaman De Jong
hoorde van de behoefte en
deed tijdens het sportpro
gramma een oproep. Dat was
in maart 1987. Driehonderd
Nederlandse voetballers (met
hersens, want een VWO-di
ploma was vereist) reageer
den op de gesproken adver
tentie. Ruud de Klerk was één
van hen.
„Juist die combinatie studie-
voetballen trok mij aan", her
innert De Klerk zich. Ik stu
deerde bedrijfskunde en zag
die zes maanden Amerika wel
zitten." Hij schreef een keuri
ge brief en wachtte af. Pas op
een vrijdag in augustus kwam
het verlossende bericht. Ruud
de Klerk behoorde tot de zes
gelukkigen die door de Ameri
kaanse coach Evans waren
geselecteerd. Van Nispen kon
op zoek naar een nieuwe
spits want acht dagen la
ter meldde De Klerk zich bij
de universiteit van Shreve-
port, Louisiana.
„Het was veertig graden toen
ik daar op zaterdag aankwam.
Later op de avond arriveerden
de vijf anderen. Voetballers
van DS '79, Sparta, Ajax,
Twente en Den Haag. Jongens
uit C-elftallen. Gasten die het
nét niet hadden gered."
Al op de eerste training werd
duidelijk wat de bedoeling
was: buffelen tot de dood er
op volgt. „In het collegevoet
bal mag continu worden ge
wisseld. Dat betekent dus
leegspelen tot je word vervan
gen." Na drie weken keihard
trainen (twee maal daags een
kleine drie uur) waren de
Hollandse jongens top-
fit en klaar voor de
22 wedstrijden die
er voor het colle
geteam op het
programma
stonden. De
vijf 'profs'
beperk
ten
zich
tot
voetballen. Ruud de Klerk
boog zich ook nog over de
boeken. „Anders was ik niet
gegaan", vertelt hij anno
2003.
De wedstrijden tegen andere
universiteiten werden in een
moordend tempo verspeeld.
Soccercoach Evans werd niet
geremd door enige kennis van
zaken en had slechts één tac
tiek: beuken. „In Nederland
waren wij een goede eerste
klasser geweest", zegt Ruud
de Klerk over het niveau.
„Maar qua mentaliteit was
het super. Die Amerikanen
weten niet van ophouden. Die
gaan door tot ze echt niet
meer kunnen. Ook op trainin
gen. Grandioze sporters."
Het voetbal voerde het team
door zes staten. Met het vlieg
tuig naar een uitwedstrijd was
de normaalste zaak van de
wereld. Van de 22 wedstrijden
wonnen 'de Hollanders' er
twintig. Ruud de Klerk scoor
de veertien maal. Slechts één
duel ging verloren. Voor de
Kerst was het voorbij. Maar
voor drie voetballers kwam de
terugreis naar Nederland nog
wat vroeg.
„Met die jongen van Den
Haag en die van Twente heb
ben we nog twee maanden
door Amerika getoerd. Met
een oude Oldsmobile die we
voor een paar honderd dollar
hadden gekocht. In februari
1988 ben ik vanuit Los Ange
les naar huis gevlogen. Die
twee zijn met die oude bak
nog helemaal naar New York
gereden. Daar is die kar zo
ongeveer uit elkaar gevallen."
De contacten tussen de zes
zijn inmiddels verwa
terd. „Wel zie ik Ro
bert de Ruiter
nog regelma
tig. Hij haal
de als enige
van ons
betaald voetbal. Hij speelde
voor ADO Den Haag. Mo
menteel traint hij WSB uit
Noordwijkerhout.
Ruud de Klerk rondde zijn
studie af, trouwde en heeft in
middels drie dochters. Afgelo
pen mei zette hij een
punt ach
ter zijn voetbalcarrière)
achttien jaar ballen in 1
ste elftal van Van Nispt a
reholte en weer Van Ni
vond de aanvaller heti n
tjes. In augustus nam 1 ni
plaats in het bestuur v; j,
club uit De Zilk.
Ruud de Klerk: „Qua mentaliteit was het super. Die Amerikanen weten niet van ophouden. Die gaan door tot ze echt niet rfieer kunnen. Ook op trainingen. Grandioze sporters." Foto: Henk Bouwn
SCHRIJVENDE LEZERS
Binnenkort krijgen we een gekozen burge
meester met meer politieke bevoegdhe
den, zoals daar zijn: het uitzoeken van de
- dan niet meer gekozen - nieuwe wet
houders, het leiding geven aan het ambte
lijk apparaat en het zich begeven op ande
re beleidsterreinen dan de openbare orde,
de politie of de brandweer. Het is me nog
al wat. Ik word hier niet vrolijk van.
Laat ik vooropstellen dat het toekennen
van politieke macht aan een eenling, of
die nu benoemd of verkozen is, mijns in
ziens uit den boze is. In groter historisch
verband" heeft dit tot afschrikwekkende
voorbeelden geleid. Politieke macht is al
tijd beter gewaarborgd als het in handen
ligt van een collectief, bijvoorbeeld de ge
meenteraad. Dan namelijk zorgen onder
linge concurrentie of, zo men wil, naijver
voor de nodige correcties, waardoor een
balans wordt verkregen die ons behoedt
voor extremiteiten naar links of rechts.
Ook vrees ik voor Amerikaanse toestan
den. Wie voert het meest geslepen cam
pagne en wie beschikt daarbij over de
meeste middelen? Een cruciale vraag is
welke andere taken dan de reeds genoem
de de nieuwe burgemeester krijgt toebe
deeld. Hij of zij zal niet kunnen volstaan
met een boeiend betoog over de werking
van de nieuwe brandspuit. Zijn retoriek
zal zich ook moeten richten op andere,
gevoeliger beleidsterreinen.
Stel dat de burgemeester nieuwe stijl de
volledige bevoegdheid krijgt op het gebied
van het verkeer. Tijdens zijn verkiezings-
toumee belooft hij wat grachten te zullen
dempen en de verkregen ruimte te be
stemmen voor gratis parkeren. Alle auto
bezitters blij. De gemeenteraad houdt
echter het budgetrecht - dit kan nooit
worden opgesplitst - en weigert te zijner
tijd in deze de nodige gelden te fourneren.
Het eerste conflict is dan al geboren. Aspi
rant-burgemeesters zullen dus voor een
strategie moeten kiezen waarbij zij het
evangelie verkondigen van de partijen die
in de raad de meerderheid vormen. Tel uit
je winst Die meerderheid hoeft op deze
manier niet versterkt te worden.
Hoe zal het nieuwe college van B en W er
uit zien? Wordt dit geen professioneel re
gentencollege waartegen de amateur-poli
tici in de raad het gaan afleggen? Terug
naar het jaar 1800? Het ergste van alles is
het feit dat aan de burgemeester geen
kwaliteitseisen meer worden gesteld. Ie
dere koekenbakker kan nu bij wijze van
spreken worden gekozen. Ofschoon ik op
rechte bewondering heb voor de vakman
die overheerlijke gevulde koeken weet te
fabriceren, zou ik hem toch liever niet de
leiding over het ambtelijk apparaat willen
toevertrouwen.
Ten slotte vraag ik mij af hoe de nieuwe
positie zich verdraagt met de vroegere ta
ken van de burgemeester. Ik noem het
fungeren als agent van het centraal gezag
die de plicht heeft gemeentelijke besluiten
die in strijd zijn met de wet of het alge
meen belang ter vernietiging voor te dra
gen bij de Kroon; het onafhankelijk en bo
ven de partijen staande voorzitterschap
van raad en B en W. Verdwijnt dit alles in
de mist van een nieuwe chaos?
Samenvattend meen ik dat het niet goed
is het erfgoed in deze van Thorbecke - on
ze enige echte staatsman na Willem de
Zwijger - te verkwanselen aan een terzake
chanterende minipartij als D66. Het enige
wat wel moet worden veranderd, is de be
noeming door de Kroon, lees het zittende
kabinet. Kies in de plaats daarvan voor
een onafhankelijke instantie, bijvoorbeeld
de rechterlijke macht, die na zorgvuldige
en objectieve screening tot een verant
woorde benoeming komt.
J.H.Th, van Beest,
Leiden.
Op het artikel 'Paradijs voor
de paria's is nog niet gevon
den' (LD 1/10) wil ik reageren.
Paria's? Welnu, daar hebben
ze dan toch echt zelf voor ge
zorgd. Sinds ruim twee jaar
zijn wij, de omwonenden van
het Huigpark, het kleine stukje
groen dat deze wijk rijk is,
kwijtgeraakt aan alcoholisten
en dmgsverslaafden. Kinderen
kunnen er niet meer spelen,
zelf durf je er niet meer te lo
pen en je hond uitlaten kun je
verder ook vergeten. Meerdere
malen per avond moeten poli
tie en brandweer eraan te pas
komen om onder andere ge
stookte branden te blussen en
geluidsoverlast te bestrijden.
Nu moet ik in het Leidsch
Dagblad lezen dat deze men
sen in het Huigpark niemand
lastigvallen. Nee natuurlijk, in
Leiden-Noord wonen geen
mensen.
Als we het nog niet hebben
over het uitzicht dat de bewo
ners van dat gedeelte van de
Maresingel hebben dankzij
het volk dat tegenwoordig het
Huigpark bevolkt, dan heeft
toch de gehele buurt last van
de troep en de herrie die zij
maken De mensen die er des
ondanks langslopen met hun
hond worden lastiggevallen.
Er doen zich gevaarlijke situa
ties voor door uit de hand ge
lopen vuurtjes waardoor de
bomen regelmatig bijna in de
fik gaan. In de daar aanwezige
bosjes doen deze mensen hun
behoefte met de daaraan ver
bonden stank en onhygiëni
sche toestanden enzovoort.
In de buurt zijn wij allemaal
blij als de herfst echt begint,
dan vertrekt het zooitje onge
regeld weer naar elders.
Ten slotte vragen wij ons een
ding af: er bestaat toch een
wet tegen openbare dronken
schap en tegen openbaar
drugsgebruik en dealen?
Waarom worden deze wetten
dan niet gehandhaafd en bur
gers die netjes hun belasting
betalen niet verlost van dage
lijkse overlast en ergernis?
Sandra Groenendaal,
Leiden.
'Kinderopvang fors duurder in
2004' lees ik in het Leidsch
Dagblad van 1 oktober. Te
recht. Mensen die gebruik ma
ken van dit soort kinderopvang
moeten niet zeuren.
Toen onze kinderen klein wa
ren, heeft mijn man zijn baan
opgezegd en hebben we zelf
zorggedragen voor de opvang-
opvoeding. Dit kostte ons op
jaarbasis een volledig inkomen
van bruto ongeveer 24.000 eu
ro. Deze vorm van 'kinderop
vang' is dus veel duurder. Dus
mensen die ervoor kiezen om,
om wat voor reden dan ook, al
lebei te blijven werken, mogen
daar best flink voor betalen.
E. Sitinjak,
Leiden.
LEIDEN. 08.45 UUI
Baby's zijn niet meer wat ze geweest zijn. Ze zi
wassen geworden.
Zie ze binnenkomen op woensdagochtend in zwe u
De Zijl. Met Nike's maat 20 aan de voeten en een
spijkerbroek over het beluierde kontje. De emani
is een feit.
Bij het omkleden voor de allereerste spetterles ki li
drie maanden oude Dominique een bikini aan. H
moeder trekt het roze bovenstukje zorgvuldig op
juiste plek. De vier maanden oude Jeffrey is al ee
te knul; hij draagt een stoere zwembroek met pij] 0
De tewaterlating is voor sommigen een beetje en g'
„Eerst gaan we spetteren", zegt de juf. Dominiqu
angstig naar haar moeder. Die slaat ter voorbeek
haar vlakke hand op het water. „Nou jij." De gev(
den, van een maand of acht, mogen binnenkort
het diploma 'guppie I'. Stukje spartelen op de bu
beetje trappelen op de rug en even kopje onder. I
doen, maar dan moeten ze wel goed oefenen.
De kandidaten voor guppie II gaan een stap verd
moeten een stukje onder water 'zwemmen'. „Ja,
maar even los", zegt de juf. „Kan echt geen kwaal
En pak ze dan maar weer op." Een beetje beduus
men de baby's boven. „Heel goed gedaan, manne
Wie doorgaat voor guppie III moet de kleine iets
onder water laten. „Geen vijf minuten natuurlijk
zo'n drie keer spartelen met de beentjes."
Ook bij de reling aan de rand van het water oefei
baby's in zelfredzaamheid. „Leg hun handen ma
de reling en laat ze los. Ja, ze mogen best even na
neden glijden. Dan weten ze dat ze zich moeten
ken."
Je bent nooit te jong om te leren. Als Jeffrey strak
kleuter is, zal hij niet bang zijn voor waterDes
Ier kan hij door naar de zwemcursus 'puppie 1' 1
volgd door II en ID en stroomt hij moeitelops do<
de lessen voor" diploma A. Ook een guppie is op z
toekomst voorbereid.
Langer dan een half uur houden de kleinsten het
vol. Met felrode wangen gaan ze onder de douchf
Doodop zijn ze, de slaap is nabij. „Nog even volh
schat, we zijn zo thuis."
Volwassen zijn heeft zo zijn nadelen.
Erna Straatsma
