Schumacher duivelskunstenaar
SPORT 2
Vermoeide Isidro Nozal stort in en verliest alsnog Ronde van Spanje
Volleybalsters Oranje
geen eendagsvliegen
Inge de Bruijn duif
op in Sloterparkba|
FOSTER'S1
Raymond Joval en hèj
laatste zetje naar de
Vermeulen wint
Supersportklasse
Formule 1 beleeft doldwaas weekeinde in Amerika
door Ad Pertijs
madrid/den haag - Roberto Heras
kon zijn eigen ogen niet geloven. Op
het kleine tVtje in de wagen van de
wielerploeg US Postal volgde hij de
laatste kilometer van Isidro Nozal,
zeventien etappes lang de grote, on
bekende aanvoerder van de Vuelta.
De 25-jarige Once-knecht, die bijna
drie weken in de Ronde van Spanje
geen krimp had gegeven, brak zater
dag op de slotklim van de 12 kilome
ter lange klimtijdrit naar Alto de
Abandos alsnog.
Zijn voorsprong van twee minuten
verdween er de laatste kilometers als
sneeuw voor de zon. In het begin
van de tijdrit kon Nozal de schade
nog enigszins beperkt houden, maar
op een gegeven moment was er voor
hem geen houden meer aan. Heras
zag het vol ongeloof aan. Volkomen
onverwacht won hij (na 2000) zijn
tweede Vuelta.
Gezeten naast ploegleider Johan
Bruyneel liet Heras zijn tranen de
vrije loop. „Het was ook zo'n ontroe
rend moment. Ga maar na. Ik moest
tien seconden per kilometer goed
maken. Ik dacht dat dat onmogelijk
was. Gebeurt het toch." En dat na
een Vuelta waarin Nozal zich ont
popt leek te hebben van een onge
vaarlijke nobody tot een soevereine
leider.
In de tijdritten (twee individuele en
een ploegentijdrit) was Nozal (die ze
allemaal won) meer dan vijfeneen-
halve minuut sneller geweest dan
Heras. In de bergen won de US
Postal-man amper iets terug. Het ge
volg was dat Nozal met vijf minuten
voorsprong de laatste week in ging.
Een sensatie hing in de lucht. Nozal
is een 'breedterenner' die door ON
CE bij voorkeur wordt ingezet in de
vroege ontsnappingen. Omdat voor
de Spanjaarden het ploegenklasse-
ment van groot belang is. Zo kwam
de man uit Cantabria de eerste week
ook in de amarillo-trui. In de tijdrit
haalde hij vervolgens ongemeen
hard uit. Zo hard, dat ploegbaas
Manoio Saiz de kaart Nozal durfde
trekken. Helemaal nadat de leider
ook de tweede tijdrit had gewon
nen.
De laatste bergachtige etappes be
gon Nozal echter - onder druk van
het beukende nieuwe talent Valver-
de - beetje bij beetje terrein te ver
liezen. Dankzij zijn ijzersterke ploeg
bleef de schade echter steeds bin
nen de perken. Zo ook vrijdag. Al
leen Manoio Saiz raakte in paniek.
Alsof hij het voorvoelde. De voor
malige handbalcoach negeerde een
aantal stoptekens en baande zich
een weg naar voor met zijn wagen.
Hij werd prompt uit koers gehaald.
De ploeg deed ondertussen haar
werk. Heras won 'maar' 1.14 terug.
„Te weinig", oordeelde de man die
de Vuelta in 2000 ook al won.
Hij legde zich min of meer al neer bij
de nederlaag. Tot Nozal alsnog in
een stortte. De verliezer toonde zich
na zijn donkerste kilometers echter
ook groots in zijn nederlaag. „Ik feli
citeer Roberto. Hij heeft gewonnen
en hij heeft het verdiend deze ronde
te winnen. Ik ben vandaag de ver
moeidheid van drie weken Vuelta te
gengekomen. Het is heel hard de
ronde op de voorlaatste dag te ver
liezen, maar drie weken geleden
durfde ik niet eens te dromen van de
tweede plaats. Het mag vreemd klin
ken, maar door de treurigheid van
dit moment heen, zal ik deze tweede
plaats zien als een triomf."
Voor Heras is de eindzege een on
verwachte triomf, waar hij al drie
jaar naar uit ziet. Na zijn winst in de
Vuelta van 2000, lijfde Lance Arm
strong hem in. De deal: jij helpt mij
de Tour te winnen; help ik jou de
Vuelta te winnen. De Amerikaanse
Tour-gigant kon zich echter nooit
oppeppen ook de Ronde van Spanje
te rijden. Heras gaf echter geen kik.
c
:e
c
- fa
„Hij is de beste van ons allero^j
is ons niets verontschuldigd'l
de Spanjaard nooit van een d'
weten.
Hij is een man, die als veel \j
fietsende landgenoten het dj
ver mijdt. 'Go with the flow'. 0
hij het zelf zegt: „Als je
niet kunt verslaan, kun je 1
ploeg rijden, dan tegen hem.";
Deze Vuelta had Heras de ster
Armstrong niet eens nodig, t
luwte van Nozal en diens aDft
trolende Once-ploeg, hoel
slechts het moment af te 1
dat de 'grote onbekende' i
nog brak.
maandag 29 september
Einde aan zoektocht naar kampioje"
door Marije Randewijk
Amsterdam - Er waren raad
sels, geruchten en halve waar
heden en de persoon in kwes
tie verschafte maar geen op
heldering. Totdat Inge de
Bruijn vrijdag na weken van
afwezigheid opdook in het
Sloterparkbad.
Ze liet Fedor Hes, trainer van
Top Zwemmen Amsterdam
(TZA), weten haar voorberei
ding op de Olympische Spelen
in Amsterdam te willen vol
tooien.
Lang bestond onduidelijkheid
over de sportieve toekomst
van de tweevoudige wereld
en drievoudige olympische
kampioene. Na de wereld
kampioenschappen in Barce
lona. eind juli, verdween ze
van het toneel.
Begin deze maand werd over
al een begin gemaakt met de
voorbereiding op Athene,
maar van De Bruijn ontbrak
elk spoor. In Amsterdam ver
wachtten ze de dertigjarige
zwemster bij de 'kick-ofF. Ze
bleef zonder tegenbericht
weg. Ze reageerde bovendien
niet op e-mails, telefoontjes of
berichten op haar voicemail.
En trainer Fedor Hes maar
wachten op het moment dat
De Bruijn zelf geschikt achtte
weer met de training te begin
nen.
Dat moment was vrijdag. De
zwemster meldde zich bij de
sessie van de Amerikaanse
starttrainer Dean Hutchinson.
Daarna voerde ze een 'heel
goed gesprek' met Hes.Alle
misverstanden zijn uit de weg
geruimd", zegt Hes.
De trainer is blij dat er een
einde is gekomen aan de
kwestie-De Bruijn die in zijn
ogen te veel een zaak van na
tionaal belang leek te zijn ge
worden.
'enke
ev1*
Maandag besteedde Stujj
Sport zendtijd aan de va^
waar is Inge de Bruijn? n
Hes zei voor de camera jr
opheldering te kunnen
schaffen. „Dat vond ze i y
leuk. Maar ik ga voor ha r
niet liegen, ik laat me ni n
bruiken. Maar ik begrijp
wel. Het geeft haar het
dat ze niet van iedereen
erkenning krijgt die ze v
dient. Ze wint drie keer jp
pisch goud en wordt tw
keer wereldkampioene j
dereen zeurt erover dat
niet komt trainen. Ze wi er
gerekend worden op ha w,
prestaties en verder met 5e
gelaten worden."
Hes bekent, net als vori| p{
keer overigens, echter o )r,
met De Bruijn duidelijk)
spraken zijn gemaakt ov
trainingsintensiteit en - r
quentie. Voor de WK lie
samenwerking tussen d t
twee spaak. De zwemsti
bleef in de voorbereidin K
het WK drie weken weg et
Amsterdam wegens spo a,
verplichtingen in Marbe t
zonder de trainer daarvt a
de hoogte te stellen. Heart
cludeerde daaruit dat he nr
voor De Bruijn beter wa
naar de WK in Barcelon
gaan. Ze werd gepasseei
voor de estafetteploegei d,
maar de olympisch karr%a
ne won vervolgens goutpi
de 50 vrij en vlinderslag
haalde daarmee haar ge sc
Het is daarom des te ven,
sender dat De Bruijn hei ie
besloten graag in Aanste 0,
te blijven. De betrokken
hadden al voor haar b
dat ze haar olympische
bereiding op Athene, waL_
individueel ook weer wi
komen op de 100 meter
der- en vrije slag, beter i
buitenland zou kunnen
Bokser stort zich in avontuur in VË
charleroi/anp - Stan Hoff
mann gaat er de komende
maanden voor zorgen dat de
naam van bokser Raymond Jo
val op de affiches van boksga-
la's in de Verenigde Staten
komt. De gewiekste Ameri
kaanse manager houdt van
ware kampioenen en dus kan
de Nederlander op zijn steun
rekenen. Zeker na zaterdag
avond in Charleroi, waar mid
dengewicht Joval (35) tegen de
Belg Bea Lansana DiaÏÏo op
overtuigende wijze de vierde
aanval op zijn IBO-titel afsloeg.
Alleen de jury had enig mede
lijden met IBF-intercontinen-
taal kampioen Diallo en zijn
fanatieke aanhang in het Spir-
oudome. Joval won op punten,
maar de jury deed met 115-113
116-112 118-112 enigszins af
breuk aan het machtsvertoon
van de Nederlandse prof.
Maar niemand in het Joval-
kamp die zich daar druk over
maakte, en zeker Hoffmann
niet. De kleine Newyorker, die
eerder de belangen behartigde
van Regilo Tuur en Orhan De-
libas, had genoten van zijn
kampioen. „Hij bokste een
fantastische partij, een kampi
oen waardig. Raymond weet
waarmee hij bezig is. Ik zal
hem nu helpen met dat laatste
zetje naar de top", aldus een
opgetogen Hoffmann.
Hij verwacht dat hij Joval in fe
bruari volgend jaar in Amerika
de ring in krijgt. De manager
wil hem op een rustige manier
brengen naar een groot titelge
vecht. Dus valt uiteraard de
naam van grootheid Bernard
Hopkins (WBC-, WBA- en IBF-
titel), maar ook die van Willie
Joppy (WBA).
Hoffmann voelt er echter niets
voor om alles op een gevecht
met Hopkins te zetten. „Wie
zegt me dat Hopkins dan nog
bokst. Hij zou nu 38 ja
maar ik heb gehoord
eerder veertig is. Waar
om gaat is dat Raymon
partijen maakt, voor
pioen bokst hij te weinfaa
een belletje links en
komt dat wel goed. Hto
nu naam maken", stovc
manager, die blij is dat
november in Amsterdartri
tegen een nog onbekeifei
genstander. F
Het titelgevecht in CKt.
was het eerste gevecht tr
val sinds januari van dJu
Hij verdedigde toen in Ba
merhorn tegen de Aipu
Francisco Antonio Mod
succes zijn IBO-titel, hi
hield er wel een dubbelè)'
breuk aan over. Het gevil
dat de langverwachte pik)'
partij tegen Fighting li
Ben Salah, met als inzet j
derlandse hegemonie r
middengewicht, niet do^fj
„Ik heb tegen Diallo geel
ment aan mijn kaak
Pas na afloop in de klei
voelde ik er voor he^
aan", aldus Joval.
De Amsterdammer hai
weinig te duchten van d
die het gevecht voort
vermeed om de schadel
perkt mogelijk te houdei
liep in de derde ronde
kapotte wenkbrauw op
kopstoot, maar dat brac
geen moment in de
men. „Ik had de man
boksen van Diallo al na
ste ronde door. Ik moes
naar zijn lichaam gaan
dat ging volgens mijn
het begin niet altijd go
noeg. Ik stond toen ook
statisch in de ring, mas
de slotronden was iederi
vreden. Het ging eigenlp
lekker", blikte Joval tel
terug.
Ex-renner Ampler
zwaar gewond
Leipzig - De Duitse oud-wiel
renner Uwe Ampler is vrijdag
bij een trainingsongeval ernstig
gewond geraakt. Ampler (39)
werd op de fiets aangereden
door een jeep en liep daarbij
zware verwondingen aan zijn
hoofd op. Ampler werd overge
bracht naar een ziekenhuis in
Leipzig waar hij zaterdag kunst
matig in coma werd gehouden.
De renner verkeert inmiddels
buiten levensgevaar. Ampler
was olympisch kampioen in
1988 en veroverde later ook de
wereldtitel bij de amateurs.
Sijbrands terug
op eerste plaats
Amsterdam Oud-wereldkam-
pioen Ton Sijbrands heeft de
eerste plaats op de wereldrang
lijst heroverd. De Nederlander,
die medio oktober weer in actie
komt in het Bijlmertoemooi,
dankt die positie aan de matige
prestaties van zowel wereld
kampioen Georgiev als oud-we
reldkampioen Tsjizjow in het
Russische kampioenschap. Ze
staan daar op de tweede en
derde plaats.
Barney herovert
World Cup
epinal - Raymond van Barne-
veld heeft de World Cup Singles
terug. De Haagse darter verloor
de trofee twee jaar geleden in
Maleisië aan de Engelsman
Martin Adams. Zaterdag was hij
in de Franse plaats Epinal in de
finale te sterk voor Ritchie Da-
vies uit Wales: 4-3. Het was een
herhaling van de Embassy, die
Bamey begin dit jaar in Frimley
Green voor de derde keer op
zijn naam bracht.
imola - De Australiër Chris Ver
meulen is gisteren op het cir
cuit van Imola wereldkampioen
in de Supersport-motorklasse
geworden. De 21-jarige coureur
uit het Ten Kate Honda-team
had in de tiende van de elf ra
ces genoeg aan een tweede
plaats om zijn eerste wereldtitel
in de middenklasse van de fa-
brieksmotoren veilig te stellen.
Vermeulens land- en ploegge
noot Karl Muggeridge won de
race in Italië. Jurgen van den
Goorbergh finishte als derde en
die plek bezet hij ook in het
WK-klassement.
Van den Goorbergh, die vol
gend jaar weer op een Yamaha
in de Supersport racet, kan nog
opschuiven naar de tweede
plaats. Dan moet hij in de laat
ste race 19 oktober in Magny-
Cours de Fransman Stéphane
Chambon voor blijven.
Team eindigt op vierde plaats EK in Turkije
door Frank Buschmann
ankara/gpd - Op de mondiale titel
strijd van vorig jaar in Duitsland gaven
ze een eerste signaal af. Deze zomer
volgde een tweede teken van leven.
Tijdens de Grand Prix klopten de Ne
derlandse volleybalsters - net als op
het WK 2002 - op de deur bij de we
reldtop. In Turkije, de voorbije tien da
gen toneel voor het Europees kampi
oenschap, lieten ze andermaal zien
dat er rekening met hen moet worden
gehouden. Groepswinnaar, voor het
eerst sinds het gouden EK van 1995
een plek in de halve eindstrijd: het be
wijst dat de prestaties op het laatste
wereldkampioenschap en de Grand
Prix geen toeval waren. En dat de
speelsters geen eendagsvliegen zijn,
hoewel de fut er in het slotweekeinde,
op de laatste drie sets tegen Duitsland
na, uit was.
Gelet op de eindklassering (vierde)
deed het team van Angelo Frigoni het
goed op dit wonderlijke EK. Wonder
lijk, aangezien de nummer één van de
wereld (Italië) en de sterkste van de
laatste drie edities (Rusland) om de
vijfde en zesde plek speelden. Won
derlijk ook omdat de finaleronde een
zeer verrassende bezetting kende. Er
zal geen sterveling te vinden zijn die
had voorspeld dat Turkije, Polen,
Duitsland en Nederland bij de laatste
vier zouden komen.
Voorspelbaar was evenmin de presta
tiecurve van Frigoni's ploeg: mislukte
ouverture tegen Polen, goede wed
strijd tegen Italië. Vervolgens tobbend
(tegen Tsjechië), overtuigend (Bulga
rije) en geconcentreerd (Oekraïne). In
de halve finale tegen Turkije was Ne
derland weer de weg kwijt, om tenslot
te in een thriller tegen Duitsland drie
matchpoints te verspillen en. naast het
brons te grijpen.
Pluspunt was dat het er enkele keren
in slaagde moeilijke wedstrijden tot
een goed eind te brengen. Dat was te
danken aan de harmonie binnen het
team. Die eenheid bleek nog het beste
uit de onvoorwaardelijke steun voor
Kim Staelens. Van trainer en ploeg.
Kim Staelens kon zelden imponeren.
De spelverdeelster die een jaar geleden
op het WK indruk maakte met agres
sieve invalbeurten, bleek in Turkije
een labiele factor. Ze bracht weinig va
riatie in haar set-ups, bediende moei
zaam haar aanvalsters, rende zichzelf
voorbij en schoot soms volledig in de
stress.
Frigoni besloot Suzanne Freriks twee
keer een paar minuten te gunnen,
maar wenste verder vast te houden
aan Staelens. Volgens hem omdat zij
door dit soort fases heen moet, maar
ook omdat de afstemming tussen Fre
riks en de rest ontbreekt. Waarom de
Italiaan het 19-jarige talent dan naar
het EK meenam, is een raadsel.
Bondscoach Angelino Frigoni spreekt Kim Staelens toe in een time-out tijdens de wedstrijd om de derde en vierde plaats tegen
Duitsland. Foto: ANP/Ronald Hoogendoorn
Op trainingen liet de Limburgse in elk
geval zien over gouden handjes te be
schikken. Het lijkt slechts een kwestie
van tijd voordat zij een serieuze kans
krijgt. En als aanvalskanon Chaïne
Staelens, in Turkije meestal reserve, er
in slaagt haar oude niveau te halen,
dan heeft Oranje er een sterk wapen
bij. Maar voor de rest is de 'bank'
(met Ruth van der Wel, Janneke van
Tienen, Kitty Sanders) dunnetjes be
zet.
Het beperkte Frigoni dit EK in zijn mo
gelijkheden. Had hij meer alternatie
ven gehad, dan had Nederland de te
rugkeer aan de top van nog meer glans
kunnen voorzien. In de vorm van een
medaille.
door Ivo Op den Camp
sittard/indianapolis - Alfred
Hitchcock zou jaloers op het sce
nario zijn geweest. Spanning,
onvoorspelbaarheid, een bizar
raceverloop, meer koplopers dan
ooit en - uiteraard - het enerve
rende duel tussen de drie WK-ti-
telkandidaten. De Formule be
leefde in Indianapolis een dold
waas weekend, waar de voor
spellingen van het ene op het
andere moment weer in de prul
lenbak konden. Maar, zoals de
laatste jaren al zo vaak, aan het
einde van de rit was er één gro
te winnaar: Michael Schuma
cher.
De Ferrari-coureur won giste
ren in Indianapolis een Grand
Prix die hij niet leek te kunnen
winnen. De plotseling opko
mende regen was echter de
grote spelbreker voor alle For
mule 1-fans die hoopten op
een prachtige apotheose van
het seizoen over twee weken in
Japan. Nu was het vooral span
nend in Indianapolis, waar
Schumacher - eenmaal op de
natte baan - een prachtig staal
tje stuurmanskunst ten beste
gaf. Gevolg daarvan - en van
het falen van Juan-Pablo Mon-
toya - is dat de Duitser over
twee weken in Suzuka aan een
achtste plaats al voldoende
heeft voor zijn zesde WK-titel.
Alleen als Schumacher buiten
de punten eindigt en Kimi Rai-
kkonen, die gisteren tweede
werd, de Japanse Grand Prix
wint, is de Fin alsnog wereld
kampioen.
Drie titelkandidaten! Het was
zeventien jaar geleden dat Ni-
gel Manseü, Alain Prost en Nel
son Piquet de titelstrijd onder
ling in de laatste races be
slechtten. De Brit leek destijds,
met een ruime marge van zes
punten, weinig te kunnen ge
beuren. Een klapband maakte
echter aan elke illusie een ein
de. De gehaaide Prost profi
teerde. Om zo'n een scenario
zat de Formule 1 al jaren verle
gen, zeker na de eentonige do
minantie van Schumacher en
Ferrari de laatste drie jaar.
De Duitser hoefde als Ferrari-
rijder nimmer te wachten tot
de laatste race om zijn titel vei
lig te stellen. Van tegenstand
was amper sprake. Ditmaal was
de situatie anders. En volko
men onvoorspelbaar, nu de
onderlinge verschillen tussen
de drie titelkandidaten vooraf
gaand aan de race in Amerika
minimaal waren. Bovendien
deed de kwalificatietraining za-
vroegtijdige beslissing van het
WK - al in de kwalificatie ver
speeld te hebben. Vanaf plek
zeven begon hij aan een kans
loze missie, zo dacht iedereen.
Bovendien verspeelde hij zijn
goede start, moest Montoya
weer voorbij laten, en kreeg de
race het verloop dat iedere neu
trale toeschouwer wenste: Raik-
konen aan de leiding, Montoya
op plek drie en Schumacher op
plaats zes. Virtuele WK-stand
op dat moment: alle drie de ti
telkandidaten met 85 punten
gelijk.
Maar de (weer)goden wilden
anders. Schumacher wreef zich
eens vergenoegd in de handen
toen hij aan de horizon donker
grijze wolken zag verschijnen.
Met elke druppel die viel keer
den de WK-kansen zich ten
goede van de Duitser. Montoya
werd bovendien bestraft met
een 'drive-through-penalty',
omdat hij Barrichello op onreg
lementaire wijze van de baan
had gereden. Schumacher, in
combinatie met de in de regen
superbe Bridgestone-banden,
wist wat hem te doen stond:
een zo groot mogelijke voor
sprong op zijn concurrenten
nemen voor het geval het asfalt
later in de race weer zou opdro
gen. „Op dat moment klopte al
les", zei een dolgelukkige Schu
macher na afloop. „Vooral de
banden waren briljant."
In de 33ste ronde, bijna halver
wege de race, zat Schumacher
na een paar bloedstollende in
haalacties op titelkoers. Dat
bleef hij, als koploper, ruim
twintig ronden lang. Om pre
cies te zijn tot het moment dat
Kimi Raikkonen de tweede
plaats kon veroveren. De koele
Fin slaagde erin - op een inmid
dels opgedroogde baan - veel
achterstand goed te maken,
maar binnen bereik van Schu
macher kwam hij niet meer.
Ook Montoya gaf flink gas,
maar de Williams-rijder had tij
dens de regen zoveel achter
stand opgelopen dat zijn in-
haaljacht strandde op plaats
zes, te weinig om Schumacher
nog voor de titel te bedreigen.
Die rol is voor Raikkonen, of
schoon de Fin slechts een ma
thematische kans heeft.
Schumacher mag zich, gesterkt
met de gedachte dat zijn Ferrari
hem dit jaar nog nooit in de
steek liet (de enige keer dat hij
uitviel was door eigen schuld),
opmaken voor een feestje in Ja
pan. Eri voor weer een record:
met zes wereldtitels.laat hij ook
de legendarische Juan-Manuel
Fangio definitief achter zich.
Michael Schumacher springt een gat in de lucht na zijn zege in Indianapolis. Foto: Reuters/Shaun Best
terdag ook nog eens een duit in
het zakje.
De uitslag deed de liefhebbers
van een spannende WK-ont-
knoping watertanden. Uitgere
kend Kimi Raikkonen pakte po-
le-position. De Fin had een ide
ale uitgangspositie voor de race
het hardst nodig, omdat hij in
de titelstrijd de grootste achter
stand had te overbruggen. Raik
konen voorspelde vooraf al dat
hij voor alles of niets zou gaan.
„Ik heb het minst te verliezen
en kan dus de meeste risico's
nemen", riep de pas 23-jarige
McLaren-coureur. Extra mee
valler voor Raikkonen was dat
Montoya, die hartstochtelijk
werd toegejuicht door duizen
den Colombiaanse landgeno
ten, en Michael Schumacher
niet verder kwamen dan res
pectievelijk de vierde en zeven
de startpositie.
Schumacher leek al rijn kansen
op een overwinning - en een
