REGIO
'Iedereen had het kunnen bedenken, 'Rozenreddingsbrigade' komt
maar ik ben op het idee gekomen' rozen langs Rijndijk te hulp
'Jimi Hendrix is er niets bij'
Prinses Margriet gaat in turbotred door Swaenendrift
k tien maanden voor
eigende Alphenaar
richt aan onze abonnees
John Vroom: automakelaar met geruite broek Weghalen prachtige bloemen te zot voor woorden'
Eerste Veense kampioenschappen luchtgitaar spelen
I AAN DEN RIJN - Justitie
(tien maanden celstraf,
if maanden voorwaarde-
[ëist tegen een 39-jarige
Er van Alphen aan den
tij wordt ervan verdacht
Jgenten te hebben be
ft zijn voormalige vrien-
bben mishandeld,
lenaar was ten tijde van
gde feiten, in juli van
verslaafd aan cocaïne
d. Op 3 juli meldde hij
de EHBO-post van een
ziekenhuis, met het
de verzoek hem te laten
i in een afkickkliniek.
r was geen plek", zei de
feteren tijdens de zitting.
5 de man sloegen daar-
jj hem de stoppen door.
e later kreeg hij slaande
let zijn toenmalige vrien-
haar flat in Alphen. Dat
danig uit de hand dat
r woning verliet en de
politie alarmeerde. Nadat vier
agenten waren gearriveerd,
ging de verdachte helemaal
door het lint. Vanaf de zesde
verdieping van het flatgebouw
waar hij zich bevond, riep hij
bedreigende teksten naar de
agenten. Daarna gooide hij een
bierflesje in hun richting, en
nog later dreigde hij met een
mes, roepend: 'De agent die
naar boven komt, maak ik af.'
De man toonde met name be
rouw over wat hij de agenten
had aangedaan. Hij heeft dat al
middels een brief kenbaar ge
maakt. Toch eisen de agenten
een schadevergoeding.
De officier van justitie eiste tien
maanden onvoorwaardelijke
celstraf plus vijf maanden
voorwaardelijk. Ook eiste zij dat
hij de vier agenten 250 euro
schadevergoeding betaalt. De
rechtbank doet over twee we
ken uitspraak.
(advertentie)
jnstijgingen maken voor de Nederlandse Dagbladen een
Using van de abonnementstarieven noodzakelijk. In ver-
liiermee zijn de abonnementsprijzen vanaf 1 oktober 2003
het Leidsch Dagblad als volgt vastgesteld:
|>tgiro per: Zaterdagabonnement:
20,20* per kwartaal: 23,70
tal 56,70 per halfjaar: 46,40
111,80 per jaar: 90,70
216,90
iling via automatische incasso geldt een korting van
p per betaalperiode.
^rtrouwen erop dat abonnees die een machtiging tot auto-
Jhe incasso hebben verstrekt, ermee akkoord gaan dat bij
fstvolgende afschrijving de nieuwe abonnementsprijs wordt
pouden.
^^maandabonnement alleen mogelijk per automatische incasso
ifie Hollandse Dagbladcombinatie
ijverij Zuid
Nancy Ubert
beest - Vrouwen vinden
ito kopen net zo vreselijk
rtelkanaalbehandeling bij
darts. Althans, dat stelt
Ie Dijkman die onlangs af-
:rde met een proefschrift
e relatie tussen de auto-
ie en de vrouwelijke con-
it. Dames, wanhoop niet
In Oegstgeest is een red
engel opgestaan die een
evorm van dienstverle-
nceert. Zijn naam is John
en hij is het best te type-
automakelaar.
over Vroom (1951) weet,
t zijn nieuwe beroep nog
Ie Oegstgeestenaar, die in
edingkast vooral geruite
en heeft hangen ('zo ben
p herkenbaar') heeft zijn
i tijdsbesteding zelf be-
vertelt hij. Na een 'aardi-
pbaan stapte hij een paar
leden uit het arbeidspro-
n mijn laatste job werkte
commercieel directeur
et Zuid-Koreaanse auto-
1 (Daewoo." Het ging een
aar geleden slecht met
io. Uiteindelijk is het
opgenomen in de familie
1 General Motors. Maar
I heeft Vroom niet ge-
„Ik was 50 toen ik stopte
erken. Die mogelijkheid
gelukkig. Ik had geen zin
blijven zitten tot het licht
ikelijk stortte hij zich op
latselijke politiek. Vroom
bestuurslid van WD
u eest. „Omdat ik vind dat
rtij zich continu moet
J jren, niet alleen in de pe-
ivoor de gemeenteraad-
fingen, heb ik wat leuke
fes verzonnen." Met
I begonnen de liberalen
ten. Heel het dorp mocht
ien. Op zondagmiddag
Swing'n Oegstgeest en
april met de Koningin-
van Oegstgeest, de
fe Danceparty. Verder
a I Vroom ervoor dat de
7 Ich nadrukkelijker in de
^ïschap liet zien. De wijk-
Badeurs werden geïntro-
_d. Los van de politieke
Stond de man met 'bur-
roek' aan de wieg van
gsic Car Club en richtte
ml clubje voor liefhebbers
t gerstenat op: de Bier
„Ik heb een spelende
Voor zover John Vroom weet, besl
Foto: Dick Hogewoning
geest", verklaart hij zijn initia
tieven.
Nu is het tijd voor een nieuw
project. „Iedereen had het kun
nen bedenken, maar ik ben op
het idee gekomen. Niet alleen
in de tijd dat ik in de autobran
che werkte, maar ook als con
sument heb ik ervaren dat er
het één en ander hapert tussen
verkoper en klant. Die situatie
is naar mijn mening structureel
at zijn nieuwe beroep nog niet: au
en verandert niet snel. Zeker
vrouwen die op pad gaan om
een auto te kopen, krijgen over
het algemeen niet de behande
ling waar zij recht op hebben.
De autowereld heeft een eigen
sfeer. Als een echtpaar een auto
wil aanschaffen, wordt dikwijls
alleen de man in het verkoop
praatje betrokken. Dat lees je
ook in de vakbladen, bij de mis-
tery-onderzoeken."
makelaar voor vrouwen.
Mijmerend over die verschijn
selen vond Vroom een gat in de
markt. „Ik besloot een soort au
tomakelaar te worden." Onder
de naam VroomAutoConsult
treedt hij op als onafhankelijk
expert. Wie geen zin of geen tijd
heeft om dagen achtereen naar
de juiste auto te zoeken, kan
hem voor 150 euro inhuren. „Ik
adviseer, bemiddel bij de aan
koop en zorg ervoor dat mijn
klanten de beste deal krijgen
met een probleemloze afleve
ring. Vaak is een auto, op je
huis na, de kostbaarste aan
koop die je doet. Als je de wa
gen eenmaal hebt, moet je je
blij voelen en niet rondrijden
met het gevoel dat de dealer je
misschien heeft genaaid."
Shoppen en onderhandelen.
Daar draait het volgens de au
tomakelaar allemaal om. „Als je
naar Tunesië op vakantie gaat,
weet je dat je moet afdingen
maar in de showroom durven
mensen dat niet of hebben ze
het idee dat het not done is."
Van 150 euro per opdracht kan
Vroom nooit rijk worden. Als hij
het hele verkooptraject bege
leidt, is hij minstens een dag
kwijt. „Mijn marges haal ik dan
ook bij de dealers. Met hen
maak ik voor mezelf wat afspra
ken."
Niet dat hij van plan is elke
klant hetzelfde automerk aan te
smeren. „Ben je betoeterd. Zo
werkt het natuurlijk niet. Ik wil
juist met alle dealers in de Leid-
se regio zaken gaan doen. Ik
heb als voordeel dat de meeste
dealers me al aardig hebben le
ren kennen."
Voor het plaatselijke huis-aan-
huisblad schrijft Vroom zijn
over zijn belevenissen als auto
tester. De ene keer probeert hij
een klein blik uit, de keer daar
op een kostbare bolide. Hij
koestert een diepe liefde voor
Italiaanse merken. In zijn gara
ge staan een Alfa Romeo Spider
Cabriolet en een Lancia Kappa
Coupé. „Twee karaktervolle au
to's."
Voor Vroom is een auto niet
onzijdig, geen man maar een
sensuele vrouw. „Zeker als je
naar de prachtige belijning van
sommige exemplaren kijkt.
Raspaardjes, stuk voor stuk."
Zoals een ruiter het paard moet
kiezen waarmee hij het verst
komt, moet een automobilist
voor een auto kiezen die het
meest bij zijn persoonlijkheid
en omstandigheden past, vindt
Vroom. „Dus ga ik met de klant
eerst eens even de wensen en
behoeften op een rijtje zetten.
Wil iemand een kleine, zuinige
vijfdeurs, dan valt in dat eerste
gesprek al meteen een aantal
merken af. Is de keuze eenmaal
gemaakt, dan gaat de automa
kelaar shoppen bij de dealers.
„Onlangs heb ik de verkoop be
geleid van een BMW 530. De
man die me had ingehuurd, is
alleen naar de garage gegaan op
de dag dat hij zijn auto kon op
halen."
door Marieta Kroft
HAZERSWouDE-RijNDiJK - Hulp
troepen zijn in aantocht om de
30.000 rozen langs de Hazers-
woudse Rijndijk te redden van
de shovel. Het Leidse oud
raadslid Margje Vlasveld, tegen
woordig actief voor de Vereni
ging Mooi Zuid-Holland, heeft
met drie andere sympathisan
ten de Rozenreddingsbrigade
opgericht. De brigade stelt alles
in het werk om de rozen in de
grond te houden of desnoods
een andere plek te geven, als
het maar niet de composthoop
wordt.
Vlasveld vindt het 'te zot voor
woorden' en 'kapitaalverniet-
ing' dat de gemeente Rijnwou-
de bij nader inzien geen rozen
in de openbare plantsoenen
langs de Rijndijk wil. „Het zijn
zulke prachtige bloemen."
Rijkswaterstaat plantte dit voor
jaar bijna 30.000 rozen op ver
zoek van de gemeente. Maar
enkele maanden later gaf die
zelfde gemeente aan dat het
onderhoud haar toch te duur is.
Daarom moeten ze er maar
weer uit om te worden vervan
gen door lage struikbeplanting:
bodembedekkers die bijna geen
onderhoud vergen.
Vlasveld schrijft een boze brief
naar de gemeente. Ze vindt dat
op zijn minst de bewoners be
trokken moeten worden bij het
besluit om de bloemen weer
weg te halen. Sommige bewo
ners van de Rijndijk houden het
openbare rozenperkje voor hun
huis al keurig bij. „Ik kan me zo
voorstellen dat er meer burgers
zijn die als ze dit horen, de
perkjes willen bijhouden."
Mocht dat allemaal niet lukken,
dan heeft de Rozenreddingsbri
gade inmiddels berekend dat er
25 vrijwilligers moeten worden
gemobiliseerd om in één dag
alle bedreigde bloemen weg te
halen en elders te planten.
Volgens Wilbert Vermeulen van
rijkswaterstaat, die de laatste
hand legt aan het verkeersluw
maken van de Rijndijk, bete
kent de vervanging van de ro
zen door bodembedekkers een
schadepost van circa 100.000
euro. .Aardig wat gemeen
schapsgeld", schampert hij. Hij
vermoedt dat die rekening bij
rijkswaterstaat terecht komt.
De rijksdienst heeft na de kran
tenpublicatie van maandag
tientallen reacties van bewo
ners gekregen op de dreigende
teloorgang van de rozen. Huub
Verdegaal van de Vrienden van
de Bemardus in Hazerswoude
haalde deze week 120 rozen uit
een plantsoen weg. Ze staan nu
in het perkje voor de Bemar-
duskerk en zijn daar verzekerd
van een goede verzorging. In
middels heeft ook een kweker
uit Hazerswoude-Dorp zich ge
meld die alle rozen wel wil
overnemen. Over het lot van de
bloemen nemen rijkswaterstaat
en de aannemer die ze heeft ge
plant, woensdag een besluit.
Nu de Rozenreddingsbrigade
toch is opgericht, richten Vlas
veld en haar companen zich
niet alleen op de Rijndijk. „Ook
het prachtige rosarium in Lei
derdorp tegenover het Waard-
eiland is bedreigd", zegt Vlas
veld. „De gemeente zou daar
een woning willen bouwen.
Daar gaan we ons dus ook hef
tig tegen verzetten."
door Joris Rietbroek
ROELOFARENDSVEEN - Er Zijn
rockmuziekliefhebbers die de
verleiding soms niet kunnen
weerstaan. Met de stereo op
tien voor de spiegel denkbeel
dig meespelen met hun favorie
te gitaarsolo. Dit playbacken
van gitaarpartijen staat bekend
als luchtgitaar spelen. Voor de
'spelers' is het de ultieme ma
nier om zich een gitaarheld te
wanen en met de muziek mee
te voelen, ook al kunnen ze zelf
vaak geen noot spelen.
Al enkele jaren worden er we
reldkampioenschappen 'Air
Guitar' gehouden, zoals begin
deze maand in het Finse Oulu.
Concertzaal Paradiso in Am
sterdam was in juni het toneel
voor de 'Dutch Championships
Air Guitar.'
Roelofarendsveen kon niet ach
terblijven en beleefde daarom
gisteren de eerste editie van de
Veense kampioenschappen
luchtgitaar spelen. Zo precies
mogelijk de vingerbewegingen
van het gitaarspel nabootsen,
dat is de kunst.
Tien jonge deelnemers, de
jongste is vijf jaar, durven het
aan om zich voor een enthousi
ast publiek op een denkbeeldi
ge gitaar uit te leven. In de
feesttent van het collectief DAT,
een initiatief van Derk van Ber-
kel tijdens de Oranjefeesten van
deze week, spelen de deelne
mers een verplicht nummer -
Beat It van Michael Jackson -
en een zelfgekozen stuk. Zo
imiteren de soms vreemd uitge
doste luchtgitaristen bekende
bands als Status Quo, Nirvana
en Rammstein. Al lijkt het spel
van sommigen meer op drum
men dan op gitaarspelen, de lol
is er niet minder om.
De tieners Bo Marsiglia en Len
van Brussel winnen uiteindelijk
met een uitvoering van metal-
band Iron Maiden. De hoofd
prijs: een lege gitaarkoffer. De
vijfjarige Otto van der Poel had
zijn ouders gestrikt als begelei
dingsmuzikanten voor een imi
tatie van de Texaanse gitaar
held Johnny Winter. Met z'n
drieën krijgen ze de tweede
plaats. „Jimi Hendrix is er niets
bij, hoor", moedigt de driekop
pige jury hem aan.
Jony Nederend, tijdens de wed
strijd beter bekend als meneer
Arie, wordt derde met een ste
vig nummer van de Britse band
Muse. Aangemoedigd door een
heuse fanclub zet hij voor het
spelen zelfs een denkbeeldige
versterker aan en plugt hij zijn
instrument in.
De jury vindt zijn rockpastiche
echter niet goed genoeg om
hem te laten winnen. „Mijn
vrienden hadden me hiervoor
opgegeven", vertelt hij na de
wedstrijd. „Het lied kende ik
eerst niet eens, dus heb ik zeker
twintig keer voor de spiegel ge
oefend."
De winnaars, met hardrock T-
shirts aan, hebben juist niet ge
oefend. „Len heeft het nummer
zelfs nog nooit gehoord", be
weert Bo. „Ik luister wel vaak
naar Iron Maiden. Goeie mu
ziek man."
door Nancy Ubert
vervolg voorpagina
ALPHEN AAN DEN RIJN - Dat prin-
ses Margriet niet is gevraagd
voor het avondfeest, vindt Ineke
Weerheim echt niet kunnen. De
medewerkster van afdeling De
Bruggen van de regionale sociale
werkvoorziening Alphen aan den
Rijn (SWA) lapt elk protocol aan
haar laars. „Kom jij eens effe
hier", roept ze de Hoogheid toe.
Een saamhorig onderonsje volgt.
Ineke nodigt de prinses op per
soonlijke titel uit voor 'het grote
feest'. „Wat ontzettend lief van
je", antwoordt prinses Margriet.
Ze heeft helaas andere verplich
tingen.
De spontane inval van Ineke
Weerheim levert het meest hila
rische moment op van het be
zoek dat Hare Koninklijke
Hoogheid vrijdagochtend aan
de nieuwe SWA brengt.
In turbotred gaat prinses Mar
griet de afdelingen langs van
Swaenendrift. Het nieuwe
SWA-gebouw is vernoemd naar
de boerderij die ooit op de plek
stond die nu de SWA toebe
hoort. De prinses heeft nauwe
lijks tijd om een echt praatje te
maken met de mensen op de
werkvloer. Algemeen directeur
Frankes en commercieel direc
teur Posthoorn verzorgen de
rondleiding. Ook commissaris
van de Koningin Franssen loopt
mee. Net als burgemeester
Schoof, wethouder Voogd en tal
van andere genodigden. De
'Tour de Swaenendrift' begint
bij de afdeling elektro en ein
digt straks bij De Bruggen; de
afdeling die bedoeld is voor
mensen die vanwege hun ern
stige verstandelijke handicap
niet kunnen 'meedoen aan de
reguliere werkzaamheden van
de SWA.
Gijs Domburg van de elektroaf-
Prinses Margriet opende gisteren de nieuwe sociale werkvoorziening in Alphen aan den Rijn. Foto: Henk Bouwman
deling is totaal niet onder de in
druk van het hoog bezoek. „Het
is een gewoon mens, zoals ie
der ander." Onverstoorbaar
gaat hij door met zijn werk.
Domburg doet vandaag de be
drading van ovalo's. „Spatwa-
terdicht." Een ovalo is de basis
van een badkamerlamp. Dom
burg mist het buitenleven, be
kent hij. „Ik heb 28 jaar buiten
kunnen werken. Strepentrek-
ken op het wegdek. Dat was pas
mooi."
In tegenstelling tot Domburg zit
Ruud Kramer te wippen op zijn
stoel van enthousiasme. „Leuk.
Leuk. Leuk. Ik ben echt fan van
het koninklijk huis. Prinses
Maxima is de allerleukste en
daarna komt Margriet. Die
heeft zo'n aardige uitstraling."
Ruud Kramer is geboren met de
ziekte van Down. „Maar ik ben
een hele slimme jongen, hoor.
Ik ga nu naar de avondschool
om te leren lezen en schrijven."
Even later is hij weer aan het
popnagelen. Hij heeft nog heel
wat halogeenlampen te gaan.
Bij de groep 'spotjes' zit Gita
Matai. Zij weet precies wat er
van de werknemers wordt ver
wacht bij het bezoek van de Ko
ninklijke Hoogheid. „Niet op
staan, gewoon blijven zitten,
doorgaan met je werk als ze bij.
je komt." Zelf hoeft ze niet fe
werken. „Ik ben een dagje vrij
maar kom graag terug voor de
zus van onze koningin."
Voor de medewerkers van de
afdeling elektro het door heb
ben, is de prinses al weer ver
dwenen. „En ik sta niet eens op
de foto", moppert Nel van Mee.
„Ik ook niet en ik ben nog wel
haar naamgenoot", doet Mar
griet Rodenburg daar een
schepje bovenop.
Commissaris Franssen heeft
meer tijd voor een gesprek dan
prinses Margriet. Op de afde
ling montage laat hij zich uit
voerig voorlichten door Kees
Klein, die met plastic voor
zetstukken voor luchtroosters
bezig is. „Voor boten", verdui
delijkt Klein.
Op de afdeling metaalbewer
king, waar van staaldraad van
drie tot zes millimeter verschei
dene constructies worden ge
maakt, krijgt de prinses een
tulp van ijzerdraad. „Dit is ten
minste een licht boeketje", is
haar reactie. Ze blijft de bloem
de rest van haar bezoek in de
hand houden.
Aan het einde van de rondlei
ding komt de prinses in De
Bruggen aan, waar het een stuk
minder gedisciplineerd is. En
thousiast en luid wordt ze be
groet. Een van de medewerkers
begint te huilen. Ineke Weer
heim vertelt over haar speel
goeddieren Truus de mier en
Bram de hond. Die mogen elke
dag mee naar het werk. „Nou,
dat heb je dan goed voor el
kaar", vindt prinses Margriet.
Even later zit een groot deel van
de 550 personeelsleden in het
bedrijfsrestaurant. Niet alleen
het restaurant is mooi, vindt
Weerheim. „Heel het gebouw is
goed." Het kunstwerk van Vin
cent van Leeuwen dat prinses
Margriet met de oudste en
jongste werknemer van de SWA
onthult, valt in de smaak bij het
personeel. Het is een abstract
beeld van glas. „Juist glas toont
de ware aard van ons bedrijf',
legt Frankes uit. „Als je het ver
keerd aanpakt, is het breekbaar
en kwetsbaar. Maar als je alle
afzonderlijke delen op de juiste
wijze bij elkaar voegt, ontstaat
een enorme kracht." Het kunst
werk heeft verschillende 'zui
len' die de vijf afzonderlijke
vestigingen van de oude SWA
vertegenwoordigd. In het mid
den staat de hoogste zuil, dat is
de nieuwbouw waarin alle oude
gebouwen zijn verenigd.
Ineke Weerheim luistert naar
het verhaal, maar is duidelijk
elders met haar gedachten.
Misschien wel bij dat feest, van
avond. „Want dan zie ik Leen,
mijn schat", heeft ze al een
paar keer gezegd.
