"Ik ben 37: ik ga niet achter de
geraniums zitten!"
anisch-depressief. Wat nu?
www.vmdb.nl
B
ER iG IQ SEPTEMBER 2003
HDC904
lederland hebben zo'n 150.000 mensen een maniscb-depressieve
Een ernstige ziekte waarbij stemmingswisselingen kunnen leiden tot
jleerbaar, irreëel denken en gedrag.
gebeurt in de depressieve en in de manische fase. De ziekte gooit
'Qn van de patiënt flink overhoop en grijpt ook diep in bij de naaste
l^ig. Voor patiënt en betrokkenen is het zwaar om met deze stoornis
aan. Gelukkig vinden veel patiënten baat bij medicijnen, therapie en
aencontact. Het maakt hun leven stabieler. Hoewel de meeste patiënten
van hun leven last houden van deze stoornis, kunnen ze leren zich
nen tegen verslechtering.
Vereniging voor Manisch Depressieven en Betrokkenen (VMDB) is
■JC en bondgenoot voor zowel patiënten als direct betrokkenen,
zijn samen zo'n 1 miljoen mensen. Bijna iedere Nederlander heeft
op de een of andere manier met manische-depressiviteit te maken.
de bon gratis informatie aan of word lid. Bellen, faxen
kan ook.
JA, IK WAPEN MIJ TEGEN DE
MANISCH-DEPRESSIEVE STOORNIS
Ik word lid voor 20,- per jaar. Stuur mij informatie
en een acceptgiro voor mijn betaling.
(leden ontvangen 4 x per jaar het kwartaalblad PLUSminus
en uitnodigingen voor vijl landelijke bijeenkomsten; ook
deelname aan regionale contactgroepen is mogelijk)
Stuur mij eerst meer gratis informatie.
Naam:DM C3V
oten-telefoon 0900 - 202 53 77 (10 cpm)
m igen 9.00 tot 21.00 uur)
ijke bijeenkomsten
a lale contactgroepen y
tij atie via kwartaalblad, website en publicaties
"j Postbus 24076 3502 MB Utrecht
d(te0 30 30 F (030) 280 28 80 E vmdb@nsmd.nl
ie
)0 - 202 53 77 lotgenotenlijn tl O cpm)
41
Woonplaats:
J IAU.B. invullen en aankruisen wat van toepassing is.)
I
J Knip de bon uit en stuur deze in een envelop
j naar VMDB, Antwoordnummer 52034,
1 3502 VB Utrecht. Postzegel hoeft niet.
aandacht gevraagd voor reuma en werk
Ongeveer één op de tien Nederlanders heeft een vorm
van reuma, dat zijn 1.6 miljoen mensen. Het betekent
vaak afstand moeten doen van een hobby, sport of zelfs
van een baan of eigen bedrijf. Reuma is ook een belang
rijke veroorzaker van het ziekteverzuim in Nederland.
Velen raken door reuma arbeidsongeschikt. En zij die aan
het werk willen blijven, ondervinden vaak heel wat onbe
grip. Ook Theo Hollestelle weet dat inmiddels. Dit is zijn
verhaal.
Theo Hollestelle heeft on
danks zijn reuma een eigen
transportbedrijf. Hij was nog
maar een halfjaar bezig met
dit eenmansbedrijf toen de
diagnose (inmiddels twee
jaar geleden) werd gesteld:
reuma! "Je staat dan voor de
keuze: het bijltje erbij neer
gooien of doorvechten. Nog
altijd ben ik niet van plan op
te geven wat ik heb opge
bouwd. Ik ben 37. Ik ga niet
zomaar achter de geraniums
zitten." Theo maakt lange
dagen: 's ochtends om zes
uur stapt hij op zijn truck om
's avonds rond acht uur weer
thuis te komen. "Als je een
maal in het ritme zit, gaat
het prima. Maar 's avonds
ben ik echt op. En eerlijk ge
zegd, vrijdagavond kunnen
ze me opvegen. Gelukkig heb
ik veel steun aan mijn vrouw
en kinderen. De zaterdag en
zondag zijn voor hen."
Pijn in handen en voeten
Theo Hollestelle heeft aller
lei aanpassingen laten aan
brengen om zijn werk te
kunnen doen. Dat was nog
een heel gedoe, want ook hij
kreeg te maken met de bu
reaucratie van de uitvoeren
de instanties. Theo moest
bijvoorbeeld "hemel en aarde
bewegen" om een automa
tische versnellingsbak in zijn
truck vergoed te krijgen. Met
een voortdurende pijn in zijn
handen en voeten is aldoor
koppelen en schakelen veel
te zwaar. Bij het laden en
lossen heeft hij uiteraard ook
de nodige pijn. Echter, zijn
aanvraag voor een elektri
sche pompkar voor het laden
en lossen is afgewezen. Hij
laat het er niet bij zitten. "Ik
heb hiertegen bezwaar aan
getekend, want een pompkar
bij laden en lossen betekent
voor mij dat ik wellicht nog
jaren vooruit kan in mijn
werk... dat is namelijk mijn
bedoeling. Die bureaucratie
en dat onbegrip, onvoorstel
baar!"
Onbegrip maakt veel kapot
Met het onbegrip van de bui
tenwereld kan een reumapa
tiënt jarenlang worstelen.
Dat komt door het grillige
karakter van de ziekte. De
ene dag kun je klussen in de
tuin, de volgende dag moet
je dat bezuren en uitrusten.
Niemand die dat ziet, men
sen kunnen dan al snel den
ken: wat een aansteller. Ge
lukkig bewijzen patiënten
als Theo, en hij is beslist
niet alleen, dat ze nog tot
veel in staat zijn. Meer be
grip voor de individuele mo
gelijkheden bij het zoeken
en vinden van geschikt werk
is uiterst belangrijk.
Steun het Nationaal
Reumafonds
Het Nationaal Reumafonds
financiert zo'n 70% van het
wetenschappelijk onderzoek
in Nederland.
Andere activiteiten zijn:
voorlichting, aangepaste va
kanties, individuele hulp en
financieel steunen van de
meer dan honderd reumapa
tiëntenverenigingen.
Helpt u ook? CCTF,:
Giro 324, Amsterdam.
Nationaal Reumafonds
Voor vragen over
(leven met) reuma:
De Nationale Reumalijn
0900 - 2030300
www.reumafonds.nl
