REGIO Tweede kledinglijn voor studentei Klimaatverandering natuurverschijnsel Een bejaarde brokkenpiloot en een wietplantagehouder met peel Sterrenkunde op school verkleint kans op oorlog Eenzijdige berichtgeving o conflict Israël en Palestij nei GERECHT DONDERDAG 28 AUGUSTUS NAVRAAG fn duizenden jaren is Mars niet zo dicht bij de aarde geweest ais giste ren. Voor liefhebbers een buitenkansje om de planeet op ruim 55 mil joen kilometer afstand eens wat grondiger te be kijken. De Sterre- wacht in Leiden stelde, in de hoop op een heldere avond, zijn telescopen beschikbaar aan het grote publiek. Navraag bij BEN APELDOORN, wetenschapsjour nalist uit Woubrugge. ■Hoe litis het gisteravond? ..Ik vond het te bewolkt om naar de Sterrewacht te gaan. Boven dien heb ik al heel wat van die rondleidingen gedaan, dus ik Was toch al niet van plan om naar Leiden te gaan." Afschaffen dan maar, die pu- blieksavonden bij de Sterre wacht? ,.Nee, dat niet. Ik snap die be langstelling voor Mars wel. want die vertoont van alle planeten de meeste gelijkenis met de aarde. Bovendien is het bijna 60.000 jaar geleden dat Mars zo dicht in de buurt van de aarde was. Wel moe ten geïnteresseerden leren kijken naar wat zich in de ruimte af speelt. Door die telescopen wordt alles honderd keer vergroot. Maar soms moet je minuten scherp kijken om één of twee seconden iets te zien. Mars is dan wel 'dichtbij' - 55.758.006 kilometer van de aar de om precies te zijn - maar hij staat jammer genoeg laag aan de hemel. De zogeheten turbulentie verstoort de beelden. Je moet dan wachten op een ogenblik van stilte in de luchtonrust om iets op de oranjerode bol te kunnen zien. Maar zelfs als dat gebeurt reageren mensen vaak teleurgesteld: is dat nou alles?" Hoe kan de mensheid meer begrip krijgen voor alles wat er in de ruimte gebeurt? „Sterrenkunde moet een verplicht schoolvak worden. Zo leren men sen verder te kijken dan hun neus lang is. Het klinkt misschien wat hoogdravend, maar ik denk dat er dan ook minder ruzies en oorlo gen ontstaan. Je leert beter relativeren als je weet dat er nog meer bestaat dan de aarde." Wanneer reist u af naar Mars? „Misschien is een reis naar Mars over twintig a dertig jaar mogelijk, dus ik weet niet of ik dat nog beleef. De twee planeten staan eens in de 26 maanden relatief dicht bij elkaar. Ik schat dat een enkele reis acht maanden duurt, dus inclusief voorbereiding kost zo'n project al gauw drie jaar. Daarnaast moeten we nog wat verzinnen tegen de schadelijke straling waarmee mensen op Mars te maken krijgen. Toch vind ik dat mensen ooit naar Mars moeten gaan, want de be vrediging van nieuwsgierigheid is het mooiste wat wij als mensen hebben." Wat is uw favoriete hemellichaam? „Ik ben dol op vallende sterren. Vanuit een observatorium in Win terswijk,-waar het 's nachts nog aardedonker is, zie ik er soms wel honderd per uur." tekst: Hm Brouwer de Koning foto: EPA UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1903, Vrijdag 28 Augustus ADVERTENTIE - De ondergeteekenden, tot het nazien van de Admini stratie der LEIDSCHE SPAARBANK uitgenoodigd zijnde, hebben zich van die opdracht gekweten. Zij hebben de boeken, gelden, effecten en verdere bezittingen dier instelling nauwkeurig nagezien en alles in vol komen orde bevonden. Het is hun gebleken, dat de gelden der inleg gers in alle opzichten voortreffelijk gedekt zijn door solide effecten en eerste hypotheken op vaste eigendommen. Met te meer genoegen maken zij hiervan melding, om zoodoende de reden tot ongerustheid geheel weg te nemen, die bij vele inleggers mocht ontstaan zijn, ten gevolge van de dezer dagen voorkomende fail lissementen van sommige bankinstellingen. Ook kan worden medegedeeld, dat deze alleszins nuttige inrichting met geen enkele bankinstelling in relatie staat en dat alle waarden in de Kluis der Bank zelve berusten. Zij nemen deze gelegenheid te baat de aandacht vooral te vestigen op een voornaam feit, n.l. dat de Spaar bank naast het kapitaal der inleggers een afzonderlijk beheerd reserve fonds bezit van ruim ƒ230,000.- Mr. A. Van der Eist, Ambtenaar O.M. Kantongerecht. G.H. Kokxhoorn, Gemeente-Ontvanger. ANNO 1978, maandag 28 augustus LEIDERDORP - Zaterdag was de sportdag voor gemeentepersoneel (in shirtje met strepen) en raads- en commisieleden. De sportdag had een voor iedereen gelijke afloop: een nat pak. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen ni •r te maken o 507,2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d-d(datum van plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over t« gironummer 57055 Cn.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Leidsch Dat plaatsing) of door contante betaling aan debalie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M Essenberg, G.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactield@hdcnl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-515° 5*>7 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubneksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19.60 (alleen aut ine) p/kw €55.00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling, VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV. 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem. Trendy kleren uit Tilburg volgens universiteitswinkel Plexus een hit in Leiden De universiteitswinkel in stu dentencentrum Plexus aan de Leidse Kaiserstraat voert nog enige tijd twee kledinglijnen. Studenten en Leidenaars die een T-shirt of een sweatshirt willen met de naam van de Universiteit Leiden erop, kun nen kiezen tussen de 'officiële' lijn met zegel en de vlotte kle ding van het in Tilburg geves tigde studentenbedrijf Unige- ar. Vooral die laatste kleding lijn, met alleen de print 'Leiden University', verkoopt goed, zegt manager Martine van der Hulst van de universiteitswin kel. Unigear is vier jaar geleden bedacht door studenten die in Tilburg commerciële studies volgen. Woordvoerder Marijn de Vries zegt dat het hen op viel dat vooral Amerikaanse uitwisselingsstudenten graag sweatshirts en T-shirts met de naam van hun universiteit dragen. „Zij waren verbaasd dat Nederland zo'n cultuur nauwelijks kent. Zo rijpte bij ons het idee om kleding te ontwerpen met de naam van de universiteit erop. We had den het gevoel dat er geld mee te verdienen was. Dat klopte. Unigear legde het idee voor aan de Universiteit van Maastricht en die besloot met de studenten in zee te gaan. Kleding met de tekst 'Maastricht University' is daar nu al vier jaar te koop. Unige ar produceert vooral T-shirts voor jongens en meisjes, sweatshirts met en zonder ca puchons en vesten. Gewerkt wordt aan baseballjacks, plunjezakken, trainingsbroe ken en korte broeken. De Vries streeft naar een hoge kwaliteit en laat de kleding daarom maken in Aziatische ateliers. De snit is, dat geeft De Vries ruiterlijk toe, 'gejat' van de grote merken. Uitein delijk moet dat anders, vindt hij wel. „Wij zijn op zoek naar studenten van modevakscho len die een lijn voor ons wil len ontwerpen. Natuurlijk kun Links een T-shirt van Unigear, rechts een officieel shirt met zegel. Martine van der Hulst verkoopt beide kledinglijnen. „Vooral de T-shirts voor meisjes lopen enorr goed." Foto: Hielco Kuipers je officiële couturiers benade ren, maar wij willen een be drijf zijn van en voor studen ten." Van der Hulst is lovend over de kleding van de Tilburgers. „We hebben van de zomer een partij ingekocht. Veel is al weg", zeg^ ze. „Vooral de T- shirts voor meisjes waren een hit. Het is trendy, we bereiken de studenten ermee en laten we wel wezen: dit is een win kel. Winst is belangrijk. Het is ook niet zo dat Unigear over heerst. We voeren hun pro ducten er gewoon bij." De Unigear-lijn verkoopt ze ker zo goed als de 'officiële' kleren, zegt Van der Hulst. Hoewel die toch ook mooi zijn. Het verschil zit 'm, zo verklaart Unigear-woordvoer der De Vries, in het zegel. „Hoogopgeleide Nederlandse jongeren zijn gegrepen door het 'no logo-denken' van de anti-globalisten. Ze ervaren het universitaire zegel als een logo en daar gaan ze echt niet mee lopen. Van der Hulst zegt dat kleding met zegel vooral in trek is bij hoogleraren en docenten die relatiegeschenken zoeken. Het gaat trouwens niet alleen om Weding. De winkel heeft een uitgebreid assortiment met allerlei hebbedingetjes, van kurkentrekkers en pen nen tot paraplu's en organi zers. Unigear verkoopt zijn pro ducten nu aan tien Neder landse universiteiten, zij het niet altijd zonder ergernis. Doordat het bedrijf een eigen opdruk bedenkt en afziet van het gebruik van de officiële lo go's, tast het Tilburgse bedrijf hun 'corporate image', hun herkenbaarheid aan. Wie dan ook een kledingstuk me den University' wil aan fen, moet er snel bij zijl Woordvoerder Wim vai rongen beaamt dat de op de Unigear-product strijd is met de huisstijl Universiteit Leiden en niet ingekocht had mo| worden. „Ze worden cc tor's items." Wilfred Simons SCHRIJVENDE LEZERS Naar aanleiding van het ongewoon warme weer van de laatste tijd en de berichtgeving daarover, het volgende. Wanneer, zo vraag ik me af, zal de over heid toegeven dat de kli maatverandering een nor maal natuurverschijnsel is? Ik herinner mij dat een na tuurwetenschapper onge veer vijfentwintig jaar gele den voorspelde dat het wereldklimaat drastisch zou veranderen. Ik woon de en werkte destijds in Nieuw-Zeeland. Hij ver kondigde op de Nieuw- Zeelandse tv (Christ- church-tv-1) dat het noor delijk halfrond geleidelijk aan zou opwarmen en voegde er aan toe dat daarentegen het klimaat op het zuidelijk halfrond kouder zou worden. Volgens die wetenschap per zou dat te wijten zijn aan een verandering van de baan van de aarde om de zon, dat iedere paar honderd jaar plaatsvindt. Het eerste gedeelte van zijn voorspelling is reeds uitgekomen. Wat het twee de betreft: ik correspon deer met Hollandse ken nissen in Nieuw-Zeeland en in hun brieven klagen zij de laatste jaren over het steeds kouder wordende klimaat in Nieuw-Zeeland en Australië. In 1993 alleen al stierven een miljoen schapen als gevolg van de kou. Begin jaren vijftig, toen veel immigranten settel den in beide landen, stel den de winters daar niet veel voor. Een paar graden nachtvorst of een enkele sneeuwval (meestal ver dwenen bij lunchtijd) ver oorzaakte al veel ophef. Veel Nieuw-Zeelandse kin deren dachten dat sneeuw alleen voorkwam op kerst kaarten uit Europa. Om welke reden dan ook, de voorspelling van die wetenschapper is door de overheid nooit serieus ge nomen. Volgens zeggen zou de mens zelf het broeikas-ef fect veroorzaken door ver vuiling van het milieu en warmt daardoor de hele aarde op. In dat geval zou het klimaat in Nieuw-Zee land nu tropisch (voor heen sub-tropisch) moe ten zijn, terwijl normaal le ven in bijna heel Australië vanwege de hitte, onmo gelijk zou zijn, zoals in Ali ce-Springs (centrum Au stralië) sinds mensenheu genis is. Natuurlijk vervuilen wij de aarde, maar is het geen (bewezen) feit dat het mi lieu ook zelf-reinigend is? Al eeuwenlang bevuilen we de zeeën, door afval te lozen van duizenden sche pen, en het overboord zet ten van op zee gestorve nen zeelieden. Toch genie ten wij, ieder jaar weer, ten volle van onze nieuwe ha ring en ander zeebanket. Naar de reden dat aan die voorspelling van de weten schapper destijds geen uit gebreid publiciteit is gege ven kan men slechts ra den; misschien een 'doof pot- affaire'? Dat het veranderen van het klimaat een normaal natuurverschijnsel is, daarvan ben ik overtuigd. Ook in het verre verleden heeft de wereld extreme klimaatveranderingen ge kend, zoals bijvoorbeeld de ijstijd. J.P. Stuart, Leiden. De berichtgeving over de zeer be treurenswaardige aanslag in Israël op 20 augustus is - als steeds - een zijdig. Dit vertroebelt het beeld en steunt de mensen die iedereen wil len doen geloven dat de Palestijnen uit zijn op vernietiging van Israël, terwijl dit land juist vrede wil maar tevens het recht heeft op zelfverde- diging. Dit manipulerende beeld van een 'schone handen'-politiek speelt het Israëlische nietsontziende bezet- tingsbeleid in de kaart. Met als ge volg dat Israël zich hierbij nog nooit door wat dan ook heeft laten weer houden, dus ook niet door een wa penstilstand. Ook deze keer heeft Israël het be stand zelf als eerste 'opgeblazen' en niet de Palestijnen. Terwijl voor hen de wapenstilstand, evenmin als enig ander vredesproces, enige verbete ring van hun miserabele leven bracht. Integendeel. Veelbetekenend is de uitspraak van Simon Peres in een artikel var Bloemendaal, naan aanleidin] diens 80ste verjaardag, in de k van 6 augustus. Peres vertelt c zijn teleurstelling over de torp ring van Overeenkomst van in 1987 door toenmalig premi schak Shamir en diens Likoed s Deze overeenkomst bood een werk voor een regeling van he lisch-Palestijnse conflict in all ij pecten. Hij verzucht: 'Dertig verspild door de valse schijn v Groot Israël. Vele levens zijn cn ferd voor het valse idee dat w< e nen heersen over de Palestijn^, zonder onze eigen toekomst 1 e vaar te brengen.' jf Iedereen zal goed moeten bej j dat ook achter deze aanslag d ,j idee en even valse beelden he Een wat evenwichtiger berich j zoü hier iets aan kunnen doei Alei Een wandelingetje door het rustige Oegstgeest kan nog heel gevaarlijk zijn. Zeker als een bejaar de automobilist met een belangrijke afspraak je pad kruist. Een nietsver moedende voetganger kan er inmiddels over mee praten. Hij werd in mei door een 84-jarige Oegstgeestenaar ge schept, in het nauw ge dreven en vervolgens op de motorkap meegeno men. Het slachtoffer, dat zich aan de ruitenwissers wist vast te klampen, be leefde angstige minuten toen bleek dat de gepen sioneerde bestuurder van geen ophouden wist. Voor de rechter laat de automobilist vandaag weten de beschuldiging van een poging tot zware mishandeling overtrok ken te vinden. In zijn vi sie moet de schuld toch vooral worden gezocht bij het wandelende slachtoffer. Die zou na de aanrijding niet voor rede vatbaar zijn geweest en op het onzalige idee zijn gekomen om de politie erbij te halen. Een abso luut onredelijk voorstel, beargumenteert de man, aangezien hij die dag wel iets anders te doen had: „Ik had een drukke plan ning." De ooggetuigen zouden volgens de verdachte in hun verklaring de ge schatte snelheid hebben aangedikt. „Ik reed hoog uit vijf kilometer per uur", verklaart de oude man stellig. „Ik kon im mers niets zien met die man op mijn motorkap. Als ik harder had gere dden, zou het onverant woord zijn geweest. Dus dat van die plankgas klopt niet." Verder zou hij tijdens de rit maar een heel korte afstand hebben afgelegd, hooguit een paar meter- tjes. Zelfs nadat de offi cier van justitie hem de resultaten uit technisch onderzoek voorhoudt waaruit blijkt dat de auto met het slachtoffer tegen de voorruit ruim zeshon derd meter heeft afge legd, is de man niet on der de indruk. „Ach, ik had haast. Ik moest naar mijn afspraak toe." De officier heeft geen goed woord over voor het handelen van de man. Hij vindt het uiterst vreemd dat de gepensio neerde Oegstgeestenaar na de aanrijding geen ge gevens heeft uitgewisseld met het slachtoffer. Het feit dat de man niet di- reet is gestopt toen het slachtoffer uit lijfsbe houd op zijn motorkap sprong, verbaast hem nog meer: „U bent be wust verder gereden en nam daarbij het risico dat de man van uw auto af zou vallen. Ik acht de poging tot zware mis handeling dan ook bewe zen. Het is nog een geluk dat alles zo goed is afge lopen." De rechter legt de auto mobilist uiteindelijk een geldboete op van 600 eu ro en een voorwaardelij ke taakstraf van 40 urn- met een proeftijd van twee jaar. Op haar vraag of het nu nog een keer kan voorkomen, ant woordt de man na een korte denkpauze. „Nee, dat wordt me te duur." Wietplantage Na het verliezen van zijn vaste baan moet een Lei- denaar nog enkele maan den wachten op een uit kering. Ondertussen gaan de lasten door en lopen de rekeningen ver der op. Door hier en daar geld te lenen raakt de man steeds dieper en dieper in de schulden. Tot op een gegeven mo ment hoop aan de hori zon lijkt te gloren. Een zwager wil hem wel fi nancieel ondersteunen bij het aanleggen van een wietplantage. Met een paar goede oogsten zou het familielid zijn inves tering terugkrijgen en de man zijn schulden kun nen afbetalen. Maar het zit de Leidenaar niet mee. Nog voor de eerste oogst kan worden binnengehaald vliegt de plantage in de fik. En tot overmaat van ramp komt de politie een kijkje ne men en treft 245 verkool de wietplantjes aan. Tegenover de rechter speelt de man volledig open kaart. Hij vertelt zich intussen kapot te schamen voor het hele softdrugsavontuur. „Het was erg stom van sombert hij. De oft a kent vandaag echtte genade: „U wist vvjk aan begon", dondjo „En als u geld kunt! voor het opzetten' een wietplantage het ook mogelijk een grote boete te| len." De man knikt droèf ziet de bui al hanj lukkig voor hem rechter er geen hel 1 om het saldo aan den nog verder offlti ten lopen. „Ik vinifle belangrijker dat utrc niet meer doet. "F euro boete wordt waardelijk met ei proeftijd van tw< Daarnaast moet denaar 150 uur als straf. Floor Ligtvoet

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 10