REGIO 'Weldadig in de stilte, verbonden met eLkafe Medicijnknaak? Er betalen. Dat plan is niet 'Oud worden is Gemeenten verzinnen van alles om huizenmarkt op slot te kunnen cc moeilijk, voor ons lichaam en onze geest' NAVRAAG De 'medicijnknaak' komt mogelijk terug. Minister Hoogervorst van Volksgezondheid wil ziekenfondspatiënten vanaf i januari 1,50 euro per doktersrecept laten 7 77) nieuw. Aan het eind van Zijn betere methoden de jaren tachtig van de vorige eeuw moesten patiënten een rijksdaalder per recept betalen. De weerstand daarte gen was groot en die bezuinigingsmaatregel sneuvelde snel. Hoe kij ken apothekers er nu tegen aan? Navraag bij LEEN NELEMANS van apotheek Tot Hulp der Menschheid in de Leidse Merenwijk. Wat vindt u van dat idee? „Het overvalt me. De medicijnknaak heeft niet echt gewerkt, van wege de administratieve rompslomp die die regeling destijds mee bracht en ik zit niet te wachten op zo'n stempelkaart die er destijds was. Ik heb ook geen idee hoe je het op een andere manier zou moeten regelen, maar je zult het wel aan een maximum moeten binden, anders is dat plan natuurlijk onver koopbaar." Voor sommigen is het dat al, want de 'zwak- keren' worden er weer mee getroffen, toch? „Dat is waar. ja. Je treft hier de bejaarden mee, de mensen die arbeidsongeschikt zijn, kortom de mensen die niks te kiezen hebben. Ik bedoel, als je hartpatiënt bent en je hebt vier of vijf medicamenten nodig, moet je vier keer per jaar naar de apo theek. omdat die maar voor drie maanden medicijnen mag ver strekken. Die mensen zijn voor twintig recepten dan 30 euro kwijt en die kun je ook niet prikkelen om het zuiniger aan te doen, want ze hebben geen keus. Ze hebben die medicijnen nodig." De vraag is dus wat je ermee wilt bereiken „Inderdaad. Je bezuinigt wel op de staatsuitgaven, wat prettig is voor de minister, maar niet op de structurele kosten van de ge zondheidszorg. De stijging daarvan haal je er niet mee weg, want door de vergrijzing zullen steeds meer mensen medicijnen nodig hebben. Dus ik geloof niet dat dit plan verstandig is." Niet doen dus? „Dat wil op voorhand niet zeggen. Maar er zijn betere methoden om te bezuinigen. De maatregel om merkloze medicijnen met 40 procent korting af te leveren, geldt in Leiden nu voor vijf middelen. Dat zou heel goed uitgebreid kunnen worden naar alle merkloze medicijnen. Doe je dat, dan lever je op een eenvoudige manier een bijdrage aan een besparing die structureel is en verder niemand pijn doet. Alleen de apotheker, maar dan wel op een rechtvaardige manier. Die kan ieder recept blijven leveren en toch nog wat ver dienen. Dat is volgens mij een betere methode dan de invoering van die eigen bijdrage." la er a; ib< Stille Omgang in bedevaartplaats Noordwijk na tekst: Paul de Tombe foto: ANP UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1978, vrijdag 18 augustus LEIDEN - Portier Geuke (rechts) en Henk Weeda van speeltuinvereni ging Westerkwartier in de Ten Katestraat zijn samen verantwoorde lijk voor het fraaie uiterlijk van de tuin en de daarbij behorende ge bouwen. De Leidse speeltuinen zijn nog altijd springlevend. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 t-n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO (Ld(datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. ANNO 1903, Dinsdag 18 Augustus N00RDWIJKERH0UT - De Raadszitting zit er weer op. Ze was nog saaier dan de beide vorigen. Van een nieuw raadhuis, waar ik zo op ge rekend had, is niet gekikt. Ik zou mij nu kunnen zetten tot het verheer lijken van deze schoone omgeving, zo vol afwisseling. Maar wat zou het geven daarvan te lezen. Die moet men zien. In onze duinen moet men rollen, in onze bosschen dwalen, aan de heerlijke lucht zich de longen vol zuigen. Of onze omgeving mooi is? Vraag het aan onze bu ren, hoe jaloersch zij zijn. Zonder blikken of blozen rekening zij ze tot de hunne! Zoo zet men bijvoorbeeld op de prentbriefkaarten met kiek jes van de prachtige omgeving van het kasteel 'Leeuwenhorst' en meer onzer heerlijke plekjes brutaalweg 'Noordwijk'. Dat zou ik nu wel over mijn kant laten gaan, als men daar niet vast hield, wat men eenmaal vast had. Zoo houden ze daar onzen burgemeester ook maar vast. Hier is notabene altijd nog maar geen geschikte woning en dat duurt nu al' ruim twaalf jaar. Noordwijk laat hem niet los. Of is het soms niet zeer wenschelijk, dat het hoofd der gemeente in de gemeente woont? Voor een burgemeester, die niet alleen het hoofd zijner gemeente wil hee- ten, maar ook wil zijn, is het van groot belang! COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactieJd@hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden. Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5150 567 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0.50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV c.q. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem. Als jonge starter op de koophuizen markt heb ik mij in maart 2003 inge schreven voor een nieuwbouwap- partement (koopsom 178.000 euro) in Valkenburg. Tijdens deze inschrij ving werden eisen gesteld aan de vestiging, te weten sociaal en/of eco nomisch gebondenheid met Valken burg. Als inwoner van Leiden en werkne mer van een bedrijf vlakbij de grens met Valkenburg werd ik botweg ge weigerd, ondanks dat ik ingeloot werd door de notaris. Na de troost dat ik alsnog zou mogen meedoen als er appartementen na de loting overbleven, vernam ik tot mijn ver bazing dat er vier appartementen nog niet verkocht waren. Weer naar de makelaar voor een af spraak. Helaas, helaas, de gemeente Valkenburg stelde wederom eisen. Deze keer hoorde de toekomstige bewoner uit Katwijk, Rijnsburg of Valkenburg te komen. Voor Leide- naars was er helaas geen plaats, en tja, honderd meter van de grens met Valkenburg werken was niet econo misch gebonden genoeg in de vjsie van de wethouder. Toen ik in de krant van 31 juli de commotie rond het Leiderdorpse ge zin las, kwamen mij een aantal za ken erg bekend voor. Onder het mom van 'bescherming van nieuw komers op de huizenmarkt', 'de doorstroming komt in gevaar' en angst voor speculatie worden de meest vreemde constructies verzon nen om de lokale huizenmarkt 'op slot' te doen. Hoezo beschermen van nieuwko mers? Deze maken geen schijn van kans! Zowel de gemeente Katwijk als de gemeente Valkenburg willen hun nieuwbouwhuizenmarkt uitsluitend bestemmen voor eigen inwoners. Let wel, ik ben niet tegen maatrege len om speculatie te voorkomen, maar maatregelen om te voorkomen dat niet-ingezetenen een huis ko pen, vind ik zeer verwerpelijk. Zulk beleid bevat discriminerende ele menten en lijkt daarom in strijd met art 1 van de grondwet. Ik ben het daarom volledig met wethouder Wit- teman van Hillegom een.0 praktijken verboden moej (LD 31 juli). Echter, als starter op de^, markt zit ik niet te wachi w rechtszaak en de bijbehcfo ning van een advocaat, om te hopen dat er sneli j wordt gemaakt aan deze a litiek. Wij leven tenslotte vincie en in één land. PREEKTIJGERS preek recensie Jos van Duinen Ds. H. Hortensius. Kerkdienst in Verpleeghuis Overrhyn, Willem de Zwijgerlaan 44, Leiden. Zondag i7augustus, 11.00 uur. In verpleeg- en behandelcen trum Overrhyn preekt elke zondagochtend een andere dominee. Gisteren was het de beurt aan H. Hortensius uit Oegstgeest. „Het was goed om hier te zijn", zo besluit hij zijn dienst. Dat was het zeker. De oudere, grotendeels vrouwelijke be zoekers kunnen niet op eigen houtje naar de kerk. Vrijwilli gers verslepen ongeveer vijftig bewoners, soms met bed en al, naar een kapel waar een mobiel altaar en een groot mobiel orgel staan en waar Hortensius geduldig staat te wachten. Het logge orgel vult de kleine kapel met zoete klanken. Hor tensius negeert de bijgeluiden van de bewoners, steekt de paaskaars aan en begint de dienst met een lezing uit Mar cus waarin Jezus een doof stomme geneest. En dan: „Zoals Jezus was, is God. Daarom vertellen wij elkaar van Jezus. Ook hier. We wor den ouder." Een bewoonster roept: „Dat zijn we al." Hor tensius weer: „We worden ou der. Het wordt moeilijker. God ziet dat en maakt alles beter. Wij lijken eigenlijk wel doven, en praten niet genoeg. Zo was het niet bedoeld. He laas leven we in een gesloten wereld. Er is geen contact. Daar worden we eenzaam ei r Tot de Reformatie in 1572 moe ten vele honderden hebben meegedaan aan de stille om gang in Noordwijk. Toen ook werd de schedel nog meege dragen van de in 856 door de Noormannen vermoorde Sint Jeroen, de eerste pastoor van het dorp. In vergelijking daar mee werd het gisteren op de patroonsdag van Jeroen echt een stille omgang. Om half ne gen verzamelden zich onge veer negentig mensen op de hoek van de Voorstraat en het Sluispad. Toch is pastoor Van der Helm zeer enthousiast „Dit is grandioos. Het dubbele aan tal van vorig jaar. Het kerkbe zoek lijkt ook een beetje te sta biliseren." De traditie om een stille om gang in Noordwijk te houden, werd zes jaar geleden in ere hersteld. Een groep parochia nen had in Delft meegedaan aan een 'ommegang' en vroeg zich af waarom zoiets ook niet bij hen kon. Noordwijk heeft immers een rijke traditie op dit gebied. Volgens overleve ring gingen de kerkklokken destijds bij het vinden van de schedel van Jeroen spontaan luiden. Een krankzinnige zou bij het aanraken van de sche del onmiddellijk zijn genezen. Onder meer door deze ge beurtenissen werd Noordwijk in 1429 door de bisschop van Utrecht tot bedevaartplaats uitgeroepen. In 1882 gebeur de dat nogmaals door paus LeoXm. „Het is goed dat daarbij weer wordt stil gestaan. Letterlijk. Om de zegen te vragen voor Noordwijk en voor de eenheid in de kerk. De ommegang staat open voor alle christe nen", aldus Geek Slats. Het 82-jarige lid van de histori sche werkgroep van St. Jeroen is een van de deelnemers aan de stille omgang. Hij opperde het idee om de geschiedenis in Noordwijk te laten herle ven. Toch heeft hij liever dat dat initiatief wordt toege schreven aan de vorige pas toor, Kleijn. Na enig aandrin gen kiest Slats voor een com promis. Zoals hij zich in alle bescheidenheid liever ama teur-historicus in plaats van historicus noemt. „Houd het er maar op dat het een geza menlijk initiatief is geweest." De eerste omgang-nieuwe stijl werd in 1997 een historische wandeling langs de heilige bruggen die destijds de toe gang vormden tot Noordwijk. Gerard Persoon van de histo rische werkgroep: „Van een bezinningselement was toen van. Dan verknoei je je leven. Maar Jezus maakt ons los uit de eenzaamheid waarin we opgesloten zitten. We mogen weer leven met elkaar en Christus, zoals God het be doelt. We zijn eenzaam, maar niet alleen. De wereld wordt kleiner voor ons als we ouder worden. Dan hoeft het alle maal niet meer zo. Maar God laat het er niet bij zitten. Hij zal er in je leven en aan het eind bij zijn en zal dan alles goedmaken. Net als Jezus die een doofstomme genas." „Ik ga naar huis", roept een van de bewoonsters voor de vijfde keer tijdens de dienst. Hortensius gaat door. „Heer, ontferm u over de wereld die voor ons zo vreemd wordt. Oud worden is moeilijk. Voor ons lichaam en onze geest. Dan weten we het niet meer zo goed. Wij bidden u dat wij daar niet angstig van worden. Ook als wij wegdwalen en ei genwijs de kudde verlaten." Hortensius heeft een dankba re en moeilijke taak. De kerk gangers die in bed liggen, sta ren naar het plafond, anderen zijn uitbundig enthousiast. Weer anderen kijken boos, of lijken boos te kijken. Sommi gen zijn volslagen beweging loos, slapen, of lijken te sla pen. Anderen 'staren' de ge hele dienst met gesloten ogen naar de vloer, praten de do minee na, of anticiperen op zijn woorden. Totdat er wordt gezongen. Er is gekozen voor oude psalmen omdat de bewoners deze her kennen. Een vrijwilliger loopt door de kapel en wijst de be woners aan waar de tekst van het lied op hun vel papier is te vinden. Er wordt vals maar vol overgave meegezongen. Ieneens lijkt niemand meer bood of in slaap. Hortensius doet zijn werk goed. Door, ondai» gere leeftijd en ge heid, in 'wij-taal' oude psalmen te IC zonder al teveel], terst verstaanbaai ren, maakt hij erf geheel van. „Wij zijn eenzaaiu alleen", zegt ded° had dit eigenlijke draaien. Veel kerf Overrhyn zijn wei duwnaar, en zijn ren verloren. Het p de kunst om niet men. Dat doe je door naar de kap 1 Samen God bezor Hem te genieten, j van de dierbaren zal zijn. Al met al, een voo dienst. Het was in goed om er te zijn Een foto genomen op het moment dat Noordwijkers en Polen nog samenliepen. Rechts pastoor Van der Helm, naast hem zijn Poolse collega Indrzejczyk. Foto: Henk Bouwman nog geen sprake. Gebeden werd er nog niet. Het jaar daarop zijn we dat wel gaan doen. Het is de bedoeling dat de mensen het verhaal op zich laten inwerken. Het moet echt stil zijn. Mensen vinden het weldadig om in de stilte van een groep te lopen. Ver bonden met elkaar." Daarom haalt Persoon op dit vroege stijstip bij elke brug stukjes geschiedenis naar bo ven en bidt Van der Helm. Bij voorbeeld bij de Sint-Maar tensbrug, waar de eerste kerk van Sint Jeroen moet hebben gestaan. Persoon: „Op 16 au gustus 856 werd de parochie van Jeroen overvallen door de Noormannen. Zij zaaiden dood en verderf in het kleine dorpje en staken ten slotte de eenvoudige huizen in brand. De grijze priester werd gevan gen genomen en langdurig gemarteld. Toen de avond viel, wierpen zij hem zwaar geboeid in een donker hol met de bedoeling hem de vol gende dag ter dood te bren gen. Jeroen verbaasde zijn beulen door zijn onverstoor bare godsvrucht. De gehele nacht hoorden zij hem Gods lof zingen." En pastoor Van der Helm: „Heer, Gij wilt dat allen één zijn in U. Wij bidden U voor de eenheid van de ker ken. Vergeef alles wat ons ver deelt: onze trots, ons ongeloof en ons gebrek aan begrip en liefde voor elkaar. Laat ons niet gewoon raken aan onze verdeeldheid." Op dat moment is de groep al in twee delen uiteengevallen. Voorop voornamelijk Noord- wijkse gelovigen. Zo'n hon derd meter achter hen veer tien Poolse jongeren met hun pastoor Roman Indrzejczyk en een Engels sprekende gids. De Oost-Europeanen zijn een week over in het kader van de jaarlijkse uitwisseling tussen Noordwijk en de parochie Kindje Jezus in Warschau. Ze verblijven bij gastouders, on der wie Hans Meiland. „Het is opvallend dat die jongeren er allemaal ook bij zijn. De pas toor zegt dat ze moeten mee lopen en ze zijn er. Hoe vroeg het ook is. Bij ons zouden ze zeggen: bekijk het maar. Men is daar duidelijk conservatie ver." Begeleidster Karin Verkade beaamt het volmondig. Ze is viermaal met de Noordwijkse jongeren meegeweest naar Polen. „De kerken zitten daar nog barstensvol. De commu nie krijg je daar echt nog niet op je hand. Elke dag zijn daar nog zeven missen. Pastoor Van der Helm moet bij ons twee parochies runnen. Sint Jeroen en Maria ter Zee. Daar heb je nog vier vijf priesters per parochie. Er wordt nog volgens de oude stempel ge werkt. Precies zoals ik het vroeger als kind heb beleefd. Dat spreekt me wel aan. Nou ja, niet alles. Dat biechthoren dat ze daar nog doen, hoeft voor mij niet. Als kinderen moesten we altijd iets verzin nen dat we verkeerd hadden gedaan. Bijvoorbeeld dat we stiekem hadden gesnoept." Het bedden onderweg gebeurt uitsluitend in de eerste groep met pastoor Van der Helm. De Polen nemen alleen de historische gegevens in zich op. Voor zover ze althans alles kunnen verstaan. Voor de jongste van 14 jaar is dat in elk geval een groot probleem. Hij heeft zaterdag een spoed cursus Engels en Duits gekre gen, maar pakt weinig op. Bij voorbeeld bij de Breloftbrug, waar de gids zijn verhaal ver volgt: „De volgende dag eiste de hoofdman van de Noor mannen dat Jeroen zijn geloof zou afzweren en aan de go den zou offeren. Toen hij dit weigerde, werd hij naar een holle weg - de latere Sint Je- roensweg - gesleept en ont hoofd. Christenen die de slachting hadden overleefd, kwamen in de nacht uit hun schuilplaatsen tevoorschijn en begroeven het verminkte lichaam van hun pastoor." Aan de Goudenregenstraat herinnert een uitsparing in de muur naast de nieuwbouw woningen Calorama aan het Sint-Jeroenspoortje, de toe gang tot het Martelveld. De 18-jarige Mikokaj Pstra- gowski geniet van de vroege tocht. „Het doet me denken aan onze eigen heiligen en ik steek aardig wat op van jullie cultuur." Hij gaat thuis elke zondag nog naar de kerk en soms nog een keer doorde weeks. „Dat is mijn eigen keu ze. Een paar jaar geleden moest ik steeds van m'n ou ders. Nu beslist ik zelf. Hoe wel. Als ik één keer niet ben geweest, wat er aa Voor de Polen den in de Sint waar ze ter in het Pools. Zo leest zejczyk in zijn evangelie voor Van der Helm gasten. 'Ksiedzu i mlod; milego pofytu i d( nia'. Oftewel: 'Pas geren, een fijn veifl Noordwijk en tot Applaus valt hem Van der Helm: „DTj de kerk niet bepai J Ook niet zoveel mei vandaag. Ach, dat ii len bij elke mis deiu vol zitten, gun ikdw van harte. Zij zijn «t glorietijd. Ik ben op 7 september kerkgangers hebl het Sint Jeroensfe het licht in het vernieuwde torenj ontstoken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 8