KUNST CULTUUR 'Gaat u maar rustig liggen. Alles komt goed' 'Wel kinderlijk, niet kid Woods amuseert zich op kunstparty 'Omdat we van kunst houden' I Geen re van gew Abba-st Prijs vo( Trujillo woensdag 13 augusl Elvis Costello. Foto: AP Elvis Costello naar Nederland Rotterdam - Zanger Elvis Costello komt voor twee con certen naar Nederland. Hij treedt op 13 oktober op in De Doelen in Rotterdam en op 14 oktober is hij te bewonderen in Pepsi Stage in Amsterdam. De kaartverkoop voor beide con certen begint zaterdag bij de bekende adressen. Openluchttheater Leidse Hout leiden - In het Openluchtthea ter in de Leidse Hout wordt aanstaande zondag een voor stelling gegeven. De jeugdthea tergroep Hilaria speelt 'Dolfina rium'. bedoeld voor kinderen van 4 tot 12 jaar. De voorstel ling. georganiseerd door de Raadsherenbuurt, is gratis toe gankelijk en begint om 14.30 uur. Vier maal Nicci French in toptien den haag - Het Britse schrij versechtpaar Nicci Gerrard en Sean French komt met zijn jongste thriller 'De verborgen glimlach' deze week binnen op de eerste plaats van de Bestsel ler 60, de CPNB-lijst met ver koopgegevens van meer dan driehonderd boekwinkels. De topnotering voor hun negende thriller maakt het aandeel van de Britten in de lijst opmerke lijk groot. De goedkope editie 'De mensen cfie weggingen' (2,50 euro) staat op de tweede plaats, de pocketuitgave 'On derhuids' op vier. De roman 'Onderstroom' die Nicci Ger rard alleen schreef prijkt op de tiende plek. De literaire de buutroman van Sean French. 'Dit is het begin', verschijnt in september bij uitgeverij Anthos. Ruim 15 miljoen van cultuurfonds Amsterdam - Het Prins Bem- hard Cultuurfonds heeft vorig jaar ruim 15,6 miljoen euro uit gekeerd aan culturele projec ten. Dat blijkt uit het jaarverslag van het fonds. Van de 7435 ver zoeken werden er 3674 gehono reerd. Voor 2003 heeft het fonds 16,1 miljoen euro te besteden. Het meeste geld (22 procent) heeft het fonds uitgegeven in de sector muziek. door Louis Du Moulin Rotterdam - Pikant record voor VIP's International Art Galleries. Exposant Ronnie Wood, gitarist voor The Rol ling Stones en aan de weg timme rend als realistische kunstschilder, was gisteravond maar liefst zeventig minuten aanwezig op de voor hem georganiseerde piuty op het Weste lijk Handelsterrein. Een mooiere blijk van waardering voor dit Rotter damse stuntwerk - met als speciale blikvangers loco-burgemeester De Faria, Herman Heinsbroek en Joke Bruijs - is amper denkbaar. „Overal waar zijn schilderijen te zien zijn. komt Wood voor hooguit een half uurtje langs. In Madrid en Mün- chen was hij zelfs al na tien minuten verdwenen,'' aldus een dolgelukkige VlP's-baas Peter de Raaf. „In dit ge val toonde hij zich uitermate tevre den over de professionele invulling van de tentoonstelling. 'Deze aanpak klopt alles wat ik tot nog toe in Ame rika, Japan en elders in Europa heb mogen meemaken', liet hij me we ten. Volgend jaar komt er dan ook een vervolg, wanneer Wood hier weer langs komt in het kader van de tijde lijke hereniging met Rod Stewart en The Faces die op stapel staat." Het feestje rond de opening van de Ronnie Wood Art Show' leverde, an ders dan De Raaf had gehoopt, geen spectaculaire transacties op. Voor Beggars Banquethet 'masterpiece' van Woody, meldde zich bijvoor beeld niet de Britse diamantair die had beloofd honderdduizenden eu ro's te zullen neertellen voor de ver werving. Ronnie Wood zelf toonde zich gedu rende zijn rondgang langs de diverse andere 'etalages' de beminnelijkheid zelve. Ondanks alle verboden was hij wel degelijk bereid om de binnenge drongen fans te voorzien van hand tekeningen op alle mogelijke Stones- attributen. Wie hem aansprak kreeg normaal antwoord, geen moment wekte hij de indruk even plichtmatig te zijn overgekomen vanuit Amster dam, dezer dagen de uitvalsbasis van de band waarmee hij vanavond weer in de Kuip staat. En dat terwijl zijn maatjes werden verwacht op een exclusieve party in 'hotspot' Pana ma, waarvoor maandagavond tij dens het eerste Stones-concert in het Feyenoord-stadion een aantal mooie meiden werd geronseld. De geringe interesse van Wood voor dat gebeu ren zal wel te maken met de aanwe zigheid van zijn vrouw en twee zoons gedurende dit deel van de 'Licks World Tour'. Rolling Stones-bassist Ron Wood kwam met zijn vrouw Josephine naar de galerie in Rotterdam. Foto: ANP/Robert Vos Bijzondere theaterbelevenis op strand van Noordwijk door Theo de With vervolg van voorpagina noordwijk - Particulier of zie kenfonds? Het is een wat onge bruikelijke vraag bij een theater kassa. Toch wordt die vraag ge steld aan alle bezoekers van de voorstelling 'Beeldenstorm' op het Noordwijkse strand. De strui se hoofdzuster informeert ter loops ook naar bloeddruk, hart kwalen of andere ongemakken. Het publiek dat zich bij de vuur toren meldt voor de voorstelling - gisteravond werd de eerste ge speeld uit een reeks van zes - weet dat er iets ongewoons op het programma staat. Wit kapje, pantykousjes, platte schoenen. De hoofdzuster gaat kloek voorop en neemt de be zoekers mee voor een fikse wandeling over het strand. De plotseling uit zee opgekomen mist ontneemt elk zicht Daar door doemen de rechtop staan de brancards heel onverwacht op. De zuster houdt halt. Een jongeman trekt cirkels in het zand. Een andere jongen ligt exact in het midden en komt langzaam tot leven. „Het is dat Yvonne meedoet, anders zou ik nooit naar zoiets toegaan", fluistert een toe schouwer. Bij de productie 'Beeldenstorm' zijn veel jonge ren uit Noordwijk betrokken. Initiatiefnemer Geert van der Velden uit Leiderdorp heeft de voorstelling in samenspraak met hen gemaakt. Hij maakt 'beeldend theater'. Dat wil zeg gen dat er nauwelijks sprake is van een verhaal, maar dat het publiek gewoon de beelden Bezoekers liggen vastgegespt op brancards. Klonen van zuster Klivia drentelen heen en weer. „Wilt u een beetje water? Foto: Hielco Kuipers moet ondergaan. Zonder naar de betekenis te zoeken. Van der Velden schotelt op het strand ter hoogte van de Noor derduinen een scala aan beel den voor. Achter de bedden duiken nog meer zusters op. Ze lijken allemaal klonen van zus ter Klivia. Van die ouderwetse, gesteven zusters. Acht zijn het er. Allemaal hebben ze een be vroren glimlach op hun gezicht. Kan zowel geruststellend als bedreigend zijn. Ze knopen ro de stukjes touw aan elkaar en vangen daar een aantal mensen mee. Die worden afgevoerd. Ondertussen verzorgen twee zusters een 'optreden'. De één zingt en de ander begeleidt met de sambaballen. Ze zullen er 'Idols' niet mee winnen. Telefoon! Een Klivia-kloon wijst naar mij. Het is voor mij. Ik krijg te horen dat ik deze zuster moet volgen. Zij zal goed voor mij zorgen. Ik word naar een veld met brancards gebracht. Ze stopt me in. Als ik onder zwart plastic lig, word ik vast gegespt. Daar lig ik dan. Te sta ren naar de grauwe hemel. Om me heen zie ik steeds meer mensen hetzelfde lot onder gaan. Dit publiek kan in elk ge val niet tussentijds weglopen. „Gaat u maar rustig liggen. Al les komt goed." De zusters drentelen maar heen en weer. „Wilt u een beetje water? Zo'n ziekenhuis maakt dorstig, hè." Hier en daar worden mensen een beetje giechelig. Er worden koptelefoons uitgedeeld. Medi tatieve muziek klinkt. Terwijl gordijnen op een roe naar vo.- ren worden gesjouwd, richt een stem zich tot mij. Hij stelt zich voor als de stem van mijn on derbewustzijn en hij wil graag een goed gesprek met mij heb ben. Volgens hem ben ik vast geroest in mijn dagelijks be staan en luister ik zelden naar hem. Minuten lang orakelt de stem maar door. Mijn ogen val len dicht. Als ik ze weer open, wordt er door twee danseressen met stokken een rituele dans uitge voerd. Gaandeweg bewegen zich steeds meer dansers tus sen de bedden door. Ze dansen ook achter de wapperende la kens, waarachter sterke lampen zijn opgesteld. Spookachtige schimmen zijn het resultaat. Op een van de lakens verschijnt een gezicht en op een ander zijn groene ogen geprojecteerd. Als de stem weer opduikt, waarschuwt hij voor de toene mende kracht van de beelden. Het zou gevaarlijk kunnen wor den. De zusters gaan daarom weer aan het werk. De patiën ten worden gemaand terug te gaan naar de vuurtoren. Een lang lint slingert over het in middels donkere strand. Achter de hoofdzuster aan. 'Beeldenstorm' heeft nieuwe beelden aan mijn onderbe wustzijn toegevoegd. Ik weet niet of ze blijven hangen, om dat ik niet weet wat ze beteke nen. Het enige dat ik weet is dat ik vanavond absoluut een bij zondere theaterervaring heb ondergaan. 'Beeldenstorm', t/m 17 augus tus, 20.30 uur, Vuurtoren- plein, Noordwijk. Entree: 1 eu ro. Reserveren: fieldsofwon- der@planet.nl arnhem/gpd - Het en blijft nee: er kon ciële release van nummer 'Just like tl staat geen complet name van dat nurru ten Benny Anderssi Ulvaeus via hun ma mail weten. Abba-fan Marnix te Doetinchem was e< gonnen om het nummer, een van songs die Abba in 1 alsnog officieel uit krijgen. Hij stuurde ties richting Stockl hoop de Abba-herei gedachten te breng geren al jaren om name vrij te geven. „Benny en Björn belangstelling kenm van de actie, ma. woord blijft nee' manager Gorel Ha Stockholm weten. Ten Brinke is tl „Het blijft jamme moeten het nu doei vier illegale versies, dat platenmaatscf versal de heren in over de streep kan De Abba-fan kan zi den in de reden d^ heren aangeven. ,Ji is in 1997 nog opni door Michael B. Tri luidstechnicus vanl versal wilde de soi voegen aan een gj versie van het albi tors'. Daar staken ren een stokje vooi stellen ze wel te hoi capelle aan den Carolina Trujillo voor haar roman van Mal Abrigo' Toonder Geert j an zenprijs voor liter: buten 2002. Dat he# ting Poets of all Ni bekendgemaakt. Aar een bedrag van 50(| bonden. De 'Bastaa Abrigo' is volgens L alleen spannend er halend, maar ook gever Meulenhoff een grootse, spam over vriendschap over macht en over goed en kwaai Trujillo Piriz werd ren in Montevidei zesde vluchtte ze moeder en zusje 1 land. Haar vader bl tieke gevangene i achter. Ze studeert landse taal- en let Amsterdam. In Leiden en de regio bestaat grote belangstelling voor professionele en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt stad- en regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneelspelen, fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: de werkgroep Kunstpromotie Voorhout. De hal van het gemeentehuis in Voorhout is helder en licht. Dat komt de kunstwerken die er staan en hangen ten goede. Het licht maakt alles net een stukje frisser. Greetje de Graaf en Riet Lippits zien het glimla chend aan. De twee vrouwen zorgen geregeld voor de verse aanvoer van kunstwerken naar het gemeentehuis. Daar zijn ze ook voor, ze zijn immers lid van de werkgroep Kunstpro motie Voorhout. Een hele mond vol ja, maar een betere naam is niet zo 1-2- 3 voor handen. „Want wij pro moten kunst", zegt De Graaf. „Mensen die hun werk graag willen exposeren, geven wij een kans." Lippits vult haar aan: „Omdat we van kunst houden, we zijn niet commercieel bezig, we verdienen er niks aan. Sterker nog, de werkgroep bestaat uit vier vrijwilligsters. Buiten ons zijn dat ook nog Hester Mila en Addy Warmenhoven. De werkgroep begon een jaar of elf geleden. Uppits: .Aan vankelijk nog onder een ande re naam. Voorhout Creatief. Maar dat gaf te veel verwar ring. Men dacht geregeld dat wij cursussen gaven, om men sen plezierig bezig te hou den." De Graaf: „En in het ge meenteboekje werden we ge zet onder het kopje Creatieve Cursussen, of Hobby's." Lip pits: „En we wilden gewoon onder de K van Kunst vallen." Dat de hal, de kantine en een gang van een gemeentehuis kunnen worden gebruikt als tentoonstellingsruimte is ge weldig, maar tegelijkertijd ook volkomen normaal voor wie de geschiedenis kent. Het is (inmiddels oud-)burgemeester De Goeij geweest die de zaak ruim elf jaar geleden aan het rollen bracht. De Graaf: „Ik zat destijds in het bestuur van de Volksuniversiteit en we wer den benaderd door De Goeij. Of wij deze ruimte in het ge meentehuis wilden benutten. Voor kunst bijvoorbeeld." Zo ontstond de werkgroep en alras hingen en stonden de eerste kunstwerken klaar. „Eerst van kunstenaars uit Riet Lippits (links) en Greetje de Graaf: „Je merkt dat de behoefte onder kunstenaars om te exposeren heel groot is." Foto: Henk Bouwman Voorhout. Maar inmiddels hoeft dat niet meer per se. Nu hangt hier kunst van kunste naars uit heel Nederland." Lippits: „Je merkt dat de be hoefte onder kunstenaars om te exposeren heel groot is. We hebben inmiddels een wacht tijd van een paar jaar. Tot eind 2005 zitten we al vol." De Graaf: „Ja, men hangt hier graag hoor. Is ook begrijpelijk. Goed licht. En ruime wanden, hier kan veel hangen. Hier hoefje de kunstwerken niet in een Ideine ruimte te proppen. Zo komen ze veel beter tot hun recht." Lippits: „Wat dat betreft: we hebben altijd een combinatie van ruimtelijk werk en plat werk, beelden en schilderijen." Zo is er in de loop der jaren al heel wat aantrekkelijks te zien geweest. De Graaf en Lippits zetten zo maar wat hoogte punten op een rij. Zo was daar jaren geleden de Joegoslavi sche Brajnovic. Vader, moeder en twee zoons, asielzoekers in Voorhout. Maar bovenal bege nadigd kunstenaars herinne ren ze zich: „Geweldig was het. Zo hadden ze een prach tig drieluik gemaakt. Indruk wekkend." Ook de tentoonstelling van het werk van Nicolaas de Waard, overleden in 1987, in bruikleen gekregen van zijn dochter, valt onder de noemer imposant. „En dan Carina Roesenbach", zegt Lippits. „Die hadden we hier laatst. Glas. Zo vreselijk mooi. Echt een wereld op zich, dat glas." „Ja, hoor", beaamt De Graaf: „We hebben hier echt van alles. Dat maakt het nou juist zo leuk." Op dit moment is er een ten toonstelling van vier kunste naars in het gemeentehuis van Voorhout: schilderijen van Ans Schumacher en Jean ne van Eist, en beelden van Bea van Laatum en Fred Schumacher. De expositie is nog te bezichtigen tot en met 4 september, tijdens kantoor- Herman Joustra K3: 39 voorstellingen in Circustheater Scheveningen den haag/gpd - K3 is deze week begonnen aan een reeks van 39, uitverkochte concerten in het Circustheater in Scheveningen. Wie als volwassene Kathleen Aerts, Kristel Verbeke en Karen Damen ziet, snapt er niks van. Het zijn leuke, vlotte, vriendelij ke meiden van respectievelijk 25, 27 en 28 jaar oud, maar hoe is het in vredesnaam mogelijk dat kinderen van nog geen vijf jaar de drie Vlaamse vrouwen zien als leeftijdgenoten, zelfs als vriendinnen? Kristel, Kathleen en Karen schudden het hoofd. Nee, zelf snappen ze het ook niet goed. „Behalve dan", pro beert Kristel het fenomeen K3 uit te leggen, „dat kinderen zich met ons kunnen identificeren. We zijn niet onbereikbaar zoals de meeste artiesten dat wel zijn." En dat klopt ook wel, want de drie Belgische vrouwen zien er uit als grote kinderen. Hun kle ding en sieraden zijn vrolijk, hun haar is speels, de make-up maakt hen jong, zodat kinderen de kleine rimpels en kraaien- pootjes, die er toch echt wel zijn, niet meer direct waarne men. „En", zo legt Karen uit, „K3 bestaat uit een meisje met rood, een meisje met blond en een meisje met zwart haar. Zo kan echt elk kind zich in ons herkennen." Toch is het meer dan alleen het uiterlijk. Het is ook het gedrag volgens Kath leen. „We doen gewoon lekker gek en dat spreekt aan." Buiten het podium komen ze wel over als drie volwassen vrouwen. „Dat zijn we ook", reageert Karen. „Het is echt niet zo dat we altijd maar staan te springen." Kristel valt haar la chend bij: „We zijn wel kinder lijk, maar zeker niet kinds." Als ze thuis zijn, zien ze er ook niet Meidengroep K3: „We gaan door tot we veertig zijn." Fol als grote kleuters uit, maken ze duidelijk. Toch is de populariteit bij de massa's Nederlandse en Belgi sche kinderen niet alleen te ver klaren door het uiterlijk en het gedrag van Kathleen, Kristel en Karen. Natuurlijk speelt ook de muziek een belangrijke rol. De nummers van K3 klinken swin gend, zijn modem en gaan over onderwerpen - verliefdheid bij voorbeeld - die kinderen aan spreken. De allerkleinsten zul len de teksten nog niet begrij pen, maar K3 vindt ook fans onder de tien- en tu. „We maken heel v5 optimistische, ha£ muziek", verwoora repertoire van K3. Dl Spice Girl-achtig",jio aan. De drang om eenr0' wassener) publiek |0( hebben de drie daii „We blijven voorlj kaar", aldus Kathle j-, mee 'een vette roc 3 langs de wereld infeg pen, opheldert. „W v tot we veertig zijn",*11

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 18