Wijnboeren blij met hittegolf! GESPREK VAN DE DAG Toeristensector Spanje in de problemen Gil y Gil zet streep onder zijn imperium Kalie orexie! VRIJDAG 8 AUGUSTUS j MENSELIJK Acteur OMAR SHARIF, bekend van films als 'Lawrence of Ara bia' en 'Doctor Zhivago', is in Pa rijs veroordeeld tot een voorwaar delijke celstraf van een maand wegens het uitdelen van een kopstoot aan een Franse politie man. De 71-jarige Sharif maakte vorige maand in het casino van Enghien-les-Bains bij Parijs ru zie met een croupier. Hij verloor, behalve een slordige 30.000 eu ro, zijn zelfbeheersing en gaf een politieagent, die poolshoogte kwam nemen, een kopstoot. De in Egypte geboren acteur zei voor de rechtbank dat hij zich het in cident niet meer kan herinneren, maar de aanklager beschikte over beelden van de beveiligings camera's van het casino om zijn geheugen op te frissen. Sharif kreeg ook een boete van 1500 euro. De politieman leed na de klap niet aan geheugenverlies, zoals de bejaarde acteur, maar kon toch twee dagen niet naar zijn werk. Sharif moet hem daar om 300 euro compensatie beta- Jen. Foto: AFP Het geheim blijft nog even bewaard. Maanden kijken de Denen nu al reikhalzend uit naar de officiële aankondiging van de verloving van KROONPRINS FREDERIK met de Australische Mary Donaldson. Gis termorgen ontving koningin Margre- the traditiegetrouw de pers aan het begin van haar vakantie op het land goed van haar man in Frankrijk. „Krijgt u er een leuke schoondoch ter bij", werd gevraagd. „Ja", was het stellige antwoord van de vorstin, maar verder wilde ze niet gaan. „Sommige dingen moeten nog even geheim blijven." Teleurstelling al om in Kopenhagen. De hofmaar schalk moest er'aan te pas komen om duidelijk te maken dat Margre- the écht nog geen verloving had aangekondigd. Dat kan ook pas na dat de koningin en kroonprins hun plannen hebben voorgelegd aan de kroonraad, waarvan ook de premier lid is. En die komt pas op 7 oktober voor het eerst weer bijeen. Dat er binnenkort echter een verloving komt, is zeker. Mary (31) en Frede- rik (35), die elkaar in 2000 bij de Olympische Spelen in Sydney leer den kennen, hebben zich de hele zomer samen laten fotograferen en waren tot het weekeinde zelf ook op het Franse landgoed. Foto: Reuters Een familie uit het Friese Hau- lerwijk heeft zo veel last van de naastgelegen Baptistengemeen te dat zij een kort geding tegen het kerkgenootschap heeft aan gespannen. De familie stoort zich aan de GELUIDSOVER LAST, zoals het zingen tijdens de wekelijkse erediensten. Ook voelt de familie zich aangetast in haar privacy. Zij eist dat de kerk maatregelen neemt. De ra men van de baptistenkerk moe ten volgens de familie ondoor zichtig worden gemaakt. Ook eist zij dat het kerkgenootschap ervoor zorgt dat de kerkgangers niet de tuin van de familie kun nen betreden door de nooduit gang. Een woordvoerder van de Baptistengemeente in Hauler- wijk laat weten dat de bewering van de familie kant noch wal raakt. Het kort geding dient 11 augustus bij de rechtbank in Leeuwarden. Modewinkels in Peking hebben in pashokjes SPIEGELS hangen die vrouwen SLANKER lijken te maken. Door de misleidende spiegels zijn dikke vrouwen eer der geneigd nieuwe kleren te ko pen. Het bedrog met de 'magi sche' spiegels werd ontdekt door een vrouw die voor de spiegel thuis tot de conclusie kwam dat de gekochte jurk haar proporties accentueerde. In het pashokje met de enigszins gekromde spie gel had ze het idee gehad dat de veel slanker leek. Volgens een in gewijde in de handel is de ver koop van de speciale spiegels de laatste maanden drastisch toege nomen. Jesüs Gil y Gil, ex-voorzitter van de Madrileense voetbalclub Atlético de Madrid en ex-burgemeester van Spanje's duurste badplaats Marbel- la, zet zelf een streep onder zijn zeer omstreden carrière. Eerder de ze week besloot hij de partij die zijn eigen naam draagt te ontbinden. Daarmee komt een einde aan het ruim tienjarige Gil-imperium, dat werd gekenmerkt door fraude, cor ruptie en tal van onsmakelijke schandalen. Onroerend-goedmakelaar en aan nemer Jesüs Gil greep bij de burge meestersverkiezingen van 1991 de absolute macht in Marbella. Hij was toen al vier jaar lang eigenaar en voorzitter van Atlético. Een jaar later richtte Gil zijn eigen partij op, de Grupo Independiente Liberal (GIL), waarin alleen hij het voor het zeggen had, zoals hij trots verkon digde. Hij beloofde 'het verloederde Mar bella te zuiveren van hoeren, les biennes en drugsverslaafden'. On der zijn dictatoriale bewind veran derde de badplaats aan de Costa del Sol in een luxe-oord voor de rij ken. Zijn bedrijven stampten afge sloten en bewaakte villawijken uit dë grond, en de boulevards werden beldeed met marmer en kunstwer ken. De burgemeester werd op handen gedragen door zijn kiezers, voor een groot deel de bewoners van de door Gil gebouwde villawij ken. Om zijn doelen te bereiken, ver mengde Gil de belangen van zijn bedrijven met die van de gemeente Marbella en zijn Madrileense voet balclub. De gemeenteraad zette hij volledig buiten spel, simpelweg door geen vergaderingen meer uit te schrijven. Eindjaren negentig steeg zijn macht tot een absoluut hoogtepunt, toen hij voorzitter werd van een groot bestuurlijk sa menwerkingsverband van een aan tal kustgemeenten. Zijn zoon en zijn vrienden kregen belangrijke posities in zijn netwerk. Gil probeerde ook de macht te grij pen in de twee Spaanse enclaves Melilla en Ceuta op de Noord-Afri kaanse kust. Hij beloofde met har de hand een einde te zullen maken aan de maffiapraktijken die daar heersen in de mensen- en drugs smokkel. In die periode begon ook justitie in teresse te tonen voor de alleenheer ser van de Costa del Sol. Er werden invallen gedaan in de kantoren van Atlético, het gemeentehuis van Marbella en in zijn privé-bedrijven. Gil verdween achter de tralies, maar werd een paar dagen later weer vrijgelaten omdat hij last kreeg van zijn hart. Vanaf die dag brokkelde het imperi um Gil in snel tempo af. Zijn voet balclub degradeerde, de kiezers lie pen weg en hij kreeg de een na de andere veroordeling aan zijn broek. De vorst van Marbella probeerde eerst nog met grof verbaal en licha melijk geweld terug te slaan. De te levisiebeelden van de opdoffer die hij in een vergadering van voorzit ters van Spaanse voetbalclubs aan een collega uitdeelde, gingen heel de wereld over. Intussen is Gil door de rechter ont heven uit zijn functies als burge meester van Marbella en voorzitter van Atlético. In zijn riante residen tie in Marbella wacht hij op de uit spraken in hoger beroep van zijn talrijke vonnissen. De vraag is niet of hij de cel in moet, het gaat er al leen nog maar om hoelang hij de verplichte gast zal zijn van justitie. Henk van den Boom De immense parkeerplaats van het kippen- restaurant Can Padres, bij Playa de Pais aan de Costa Brava, staat elke avond rond zes uur afgeladen vol met Nederlandse auto's. Voor weinig geld kun je hier veel eten. Dat is wat de meeste toeristen deze zomer zoe ken in vakantieland Spanje. De toeristenbranche vreest dat de belang rijkste 'industrie' van het land dit jaar heel erg hard moet knokken om het hoofd bo ven water te houden. Woordvoerders en beleidsmakers spreken nog steeds in ter men van 'voorzichüg optimisme', maar de restauranthouder, de ijsverkoper en de ka pitein van de excursieboot zijn unaniem van mening dat het seizoen 'muy flojo', heel erg slap, is. De ellende begon al in het voorseizoen toen door de oorlogsdreiging in Irak nie mand zich durfde te verroeren. Omdat boekingen uitbleven, begon Spanje in april al met een prijzenslag om alsnog de hotels en de campings vol te krijgen. Dat lijkt aar dig gelukt, want volgens de organisatie van vakantiehotels Zontur schommelt de bezet ting in de twee topmaanden rond de ne gentig procent. „Dat is niet slecht, als je in aanmerking neemt dat we aanvankelijk vreesden voor een rampjaar zegt alge meen secretaris Ramón Estalella. De bed den mogen dan aardig vol zijn, maar met name de horecaondernemers klagen dat de toerist van 2003 zijn hand stevig op de knip houdt. De inkomsten zijn daarom een stuk minder dan andere jaren. De ondernemers hebben het er zelf ook naar gemaakt, zeggen critici uit binnen- en buitenland. De komst van de euro heeft op veel prijzen een explosieve invloed gehad. Een pilsje bij een strandtentje kostte twee zomers geleden nog 1,10 euro, nu betaal je 2,50 euro aan datzelfde barretje. Vooral in Duitsland heeft de Spaanse prijsopdrijving kwaad bloed gezet. Óp aanraden van de nationale consumentenorganisaties laten de Duitsers het dit jaar massaal afweten. Bovendien heeft de Duitse economie de mensen zuinig gemaakt. De stroom Nederlanders die de Pyreneeën oversteekt lijkt deze zomer groter dan voor gaande jaren. Met name aan de Costa Bra va stikt het van de Nederlandse nummer borden. De Spaanse VWs denken dat dit ondermeer te maken heeft met het te be steden vakantiebudget en de politieke on zekerheid van de afgelopen maanden. De mensen kunnen vrij gemakkelijk op het laatste moment, en relatief goedkoop, de auto pakken en in een dag naar een strand aan de Costa Brava rijden. „Als je de koffer bak dan ook nog vol gooit met blikken bo nen en een zak aardappelen heb je hele maal een goedkope vakantie", zegt een Ne derlandse campinghouder, die zijn naam liever niet in de krant wil. In hoeverre ook niet-economische zaken van invloed zijn op het Spaanse toeristen- seizoen blijft elk jaar weer een onderwerp van verhitte discussies onder de Spanjaar den. Volgens sommige experts zijn de ETA- aanslagen, zoals vorige maand in Alicante en Benidorm, waarbij een Nederlander ernstig gewond raakte, zeer nadelig voor een goed toeristisch klimaat. De extreme hitte en de bosbranden zijn voor anderen weer van doorslaggevende betekenis. Milieugroeperingen wijten de te rugloop van het aantal toeristen aan de Het strand van Lloret de Mar is nog steeds loeidruk, maar toeristen koken liever zelfg duur uit eten gaan. Foto: EPA/Robin Townsend n toenemende vervuiling van de Spaanse stranden. Greenpeace maakte vorige wieek bekend dat op 1700 plaatsen langs de Spaanse kust zogenaamde 'zwarte plekken' (door olie en afvalwater vervuild) zijn. De olieramp met de Prestige, eind vorig jaar voor de Galicische kust is daar mede schul dig aan. Aan de kust van Cantabri£p noordwesten van het land, werden n week 33 van de 34 blauwe vlaggen ?c dat de kust schoon is) ingenomen f31 weer olie aanspoelde op de strandp ar Henk van den Boom n De hittegolf in Europa doet wijn handelaren hoopvol terugdenken aan het topjaar 1947. Toen zorgden hoge temperaturen voor uitzonder lijk goede wijnen met bijzondere aroma's, veel body en diepe kleu ren. Dit jaar lijkt vergelijkbare wij nen op te gaan leveren. In Duitsland zijn vooral de Ries ling-producenten te spreken over de weersomstandigheden waarin de druiven uitgroeien tot gezon de, zoete pareltjes. „De druiven zijn nu prachtig: vol en rond", zegt wijnboer Thomas Löffler. Met zijn vingers strijkt hij over dikke trossen lichtgroene Ries ling-druiven en grote, vaalblauwe Frühburgunder-druiven. Terwijl hij zich behoedzaam een weg baant door de wijngaard op een steile, rotsachtige helling, legt hij uit dat de vruchten goed gedijen bij de hitte omdat die gevaarlijke schimmels, fruitvliegen en wes pen op afstand houdt. „Jaren die zo beginnen zijn meestal veelbelovend", zegt Dia ne Flamand, wijnexpert bij de in Bordeaux gevestigde producent Barton et Guestier. Onder soort gelijke omstandigheden kwamen in 1961,1989, en 1990 ook al me morabele wijnen tot stand, ver klaart ze. Het hete weer heeft twee effecten die volgens wijnhandelaren tot een topjaar leiden: de druiven zijn snel rijp en ze zijn schaars. Door de vroege rijping - volgens Löffler zo'n drie tot vier weken eerder dan gepland - krijgen de druiven een hoog suikergehalte. Hoe zoe ter de dniif, des te meer smaak de wijn heeft. Hoewel extra suiker mag worden toegevoegd tijdens de gisting leiden natuurlijke zoet stoffen tot de meest uitzonderlijke aroma's en boeketten. In Spanje, bekend om zijn rode wijnen, geeft de overdaad aan zonneschijn de druivenschil meer pigment, waardoor de donkerro de 'tintos' nog dieper zullen zijn. Door de vroege rijping zijn de druiven zoeter, maar ze bevatten ook minder water. Daardoor kan Een wijnboer in Zuid-Duitsland keurt zijn druiven. Door de hitte verwachten er minder wijn worden gemaakt. Naar verwachting zal in heel Eu ropa uit de wijnoogst van dit jaar 'minder kwantiteit, maar meer kwaliteit' komen, zei de Italiaanse boerenbond Coldiretti onlangs. Ook minder flessen Chianti en Brunello dus. Volgens wijnboeren is de kwaliteit voor de inkomsten belangrijker dan de kwantiteit, omdat de prij zen stijgen. „De combinatie van minder wijn en een hoge kwaliteit betekent dat de boeren dit jaar een goede prijs kunnen krijgen voor hun product", stelt Nicolas Gomez van de Spaanse Confede ratie van Landbouwcoöperaties. „Het is makkelijker om meer voor een uitzonderlijke wijn te vragerr dan voor een matige", vult Elzas- wijnboer Laurence Faller hem aan. De wijnbouw is geen exacte we tenschap en totdat de oogst daad werkelijk binnen is, kan het nog misgaan. Vooral druiven die laat rijpen, zoals de Ries ling, Cabernet Sauvignon en Merlot, kunnen nog slachtoffer worden van onstuimig nazomerweer. Als er in september bijvoorbeeld veel regen valt zullen de vroegrijpe druiven eerder gaan rotten, verklaart Löffler, de Duitse wijnboer. Boeren in de Champagne maken zich helemaal geen zorgen. De bubbels zullen in 2:003 hoe dan ook uitzonderlijk smaakvol zijn. „We hebben al een heel gg gehad en dat hebben de \*P ken onthouden. Het is vas3! legd", zegt Arnaud Descojo' wijnboer in de Champagrfü streek. „Zelfs al krijgen w£3 le natte augustusmaand, maanden daarvoor zijn bir sweest, en dat k^11 gunstig geweest, 1 meer veranderen." Melissa Edy ih< St< in Het begon met een pot chocoladepasta. De kleverige smurrie, die thuis bij groot gebrek aan animo meestal eindeloos in de kast blijft staan, stijgt, nu we op va kantiezijn in een beleg-technisch karig land, gigan tisch in waarde. De familiepot die door een slimmerd onder ons op voorbedachte rade is meegenomen, is een pijnlijk bewijs van onze bekrompen voedselvoor- keur. Al in de eerste week dreigt de bodem in zicht te komen en begint het schaamteloos schrapen obsessieve vor men aan te nemen. Het lijkt er bijna op dat we niet meer zonder dit dagelijkse choco-shot kunnen func tioneren. Om deze trieste burgerlijkheid te compense ren besluiten we om ons tijdens het avondeten wat wereldser op te stellen. Na een paar veilige avonden souflaki en mousaka is het sowieso tijd voor broodno dige afwisseling. De kade, uitpuilend van de tavernaatjes, ligt er sma kelijk bij in het zonnige avondlicht. De aan elkaar ge plakte terrasjes beloven stuk voor stuk de ultieme Griekse keuken, maar na tiuee weken zeilen, weten we inmiddels beter en kritisch slenteren we langs het aanbod. In deze wat grotere haven staat bij ieder res taurant een klantenlokkertje op de loer. Deze ogen schijnlijke nakomelingen van Griekse goden lijken lummelend wat af te wachten, maar alert als een roofdier die een prooi ziet naderen, slaan ze toe zodra we ons in hun territorium wagen. Het menu wordt als een onverstaanbare toverspreuk naar ons toe geslingerd, maar het eten is één ding. De prijs een tiveede, het uitzicht een derde en soms zelfs doen de stoelen ertoe. In spoedberaad nemen we de nominaties door. 'Spiridoula' lijkt de beste keus. Meeste stemmen gelden. De Johnny Depp look-a-like bij de ingang sleept met zijn niet opdringerige be hulpzaamheid ook mijn twijfelende zus over de streep. Verwachtingsvol nemen we plaats. Met ons cosmopolitisch voornemen in het achterhoofd begin nen we te bladeren in de menukaart. Vol vertrouwen in de gebrekkige vertaling en de bevestiging van de ober dat het inderdaad om gegrilde kaïamari gaat, gevuld met tomaat, spinazie en kaas, kies ik samen met een andere durfal aan tafel voor de 'stuffed squid'. Het bord dat voor me wordt neergezet, beneemt me acuut alle eetlust. Geschrokken kijken we elkaar aan. Weten we zeker dat dit is wat we besteld hebben? Dat de kop met de tentakels is losgesneden van het volge propte lijfje is mijn enige zekerheid dat de inktvis in kwestie niet meer in leven is. Het gevulde bommetje staat op barsten. Van grillen is weinig sprake. Het on schuldige roze-witte velletje doet pijn aan mijn ogen. Aan het andere uiteinde zit een diagonaal vierkantje, waardoor mijn vader enthousiast roept: 'Goh, dat is een pijlstaartinktvis!' Een wattes? vraagt er eentje naast me. Er volgt een uitgebreide beschrijving van hoe het beestje leeft, zwemt, spuugt en eet, compleet met snelle schets op een servet. Ik heb geen visuele on dersteuning nodig. Wat er op mijn bordje ligt, laat weinig aan de verbeelding over. 'Kijk, daar tussen zijn tentakels zit zijn mond'. Ik slik en verzoek mijn vader vriendelijk doch dringend zijn National Geographic zender uit te zetten. Ik pulk nieuwsgierig, maar vol afschuw wat tussen de tentakels van wat het hoofd zou moeten zijn. Het mondje lijkt op het koppie van een kuiken dat pisnijdig kijkt. Ik check bij de held naast me, die zelf al een hap heeft genomen, maar die knikt wat en laat zich met een stalen gezicht niet ken nen. Aan de overhnnt van de tafel zijn ze inmiddels aan hun 'gavros' begonnen. Kleine visjes die je hele maal kunt opetenal is ook daar het nodige lef voor nodig. Ik moet denk ik maar gewoon een hap nemen. Als ik met mijn m es een eerste poging doe, gutst het sap onder grote druk uit het bolle buikje. De vulling is weliswaar tomaa t, spinazie en kaas, maar van het type Olvarit. Alsof het door octopussy zelf eerder die dag, bij elkaa r is geschranst. De ophitsen- y de blikken aan tafel dwingen me een hap naar mijn mond te brengen. Ik vraag me vertwijfeld af of ik misschien in een afleve ring van fear factor' verzeild ben geraakt. De orgaan verpakking, taai als een fiets band, smaakt zoals de haven ruikt. We eten allemaal dapper door, al is de lol er wel een beetje af. De Grieken naast ons kijken vermakelijk, maar als mijn zus een tweede visje naar binnen werkt, staat er eentje lachend op om uit te leggen dat het staartje toch echt niet tot het eetbare gedeelte behoort. Gealar meerd kijk ik naar het slagveld voor mijn eigen neusWe wisselen een paar paniekerige blikken, slikken door wat abrupt in onze keel is blijven steken en besluiten unaniem dat het heerlijk zoete en typisch Griekse baklava als toetje, wat ons betreft, werelds genoeg reageren? reacties_op_column@hot- mail.com S/i :t; eli ito l! feci

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 2