Perfectionist baalt van 'onacceptabele* Tour
'Ik dacht arriba toen ik vertrok en olé toen ik finishte'
iegtuig honkballers
idt veilig in Athene
36
i,,|am
Armstrong: 'Zo kwetsbaar als dit keer wil ik niet nog een keer zijn'
m/gpd - International
Isenia verwoordde nog
64 .Ate wat het Nederlands
29^ team gisteren bereikte.
15'oher van Oranje deed het
83/ ran een landend vlieg-
een vliegtuig dat landt
Omdat zowel Neder-
0 tegen Frankrijk) als
1-1 zege op Tsjechië)
zijn vierde wedstrijd
het olympisch kwalifi-
jjmooi (OIO*) plaatsten
panden zich voor de
che Spelen, volgend
iÜAthene.
honkbalzomer' zit er-
foemooiencyclus begon
22 wedstrijd tegen Eastern
leut State University,
11.327 juni op het World
35/hrnament en werd gis-
25^ laat afgesloten met
24!' ïd-Italië op het OKT,
16,; .4 Oranje speelde liefst
8 ;trijden in die 31 dagen
i3.Br er slechts twee: de fi-
105l het WPT en de OKT-
i8.#gen Italië.
25, te twee dagen van het
2q' ipte alles bij Oranje.
i9,len het werpen, dat alle
3o'|en g°ed verzorgd was,
53 j c het slaan.
ii79!de Lange onderstreepte
.kende vorm waarin de
staken gisteren met
•hitter' tegen Frankrijk.
Irige HCAWer, net te-
een slepende schou-
üre, gooide in de met
Dnnen wedstrijd in ne
gen innings elf keer drie slag en
slechts twee keer vier wijd.
Anderhalve week geleden wierp
Eelco Jansen in de halve finale
van het EK tegen Zweden ook al
een no-hitter. Twee van deze
uitzonderlijke prestaties in zo'n
korte tijd bewijzen hoe hoog
het niveau van de Nederlandse
pitchers is. De slagploeg deed
daar de laatste dagen niet voor
onder. In de 16-6 overwinning
op Spanje sloeg Shamol Adri-
ana een solo homerun, een dag
later deed Sidney de Jong het
zelfde. Evert-Jan 't Hoen ramde
tegen Spanje de bal het Pim
Muiier Stadion uit met drie
honken bezet: een grand slam
homerun.
De beste slagman van Oranje
was Adriana. De in de Mexi
caanse 'triple A' bij Cordoba
Cafeteros spelende Adriana kon
niet alleen tijdens het EK, maar
ook in het aansluitende OKT
bogen op het hoogste slagge
middelde van alle Nederlan
ders. Was hij op het EK met
0.500 al buitengewoon goed,
met 0.556 op het OKT deed hij
er nog een schepje bovenop.
Alle jongens kunnen een voor
beeld aan Sharnol nemen",
prees bondscoach Eenhoorn de
eerste honkman. „Hij is de
meest professionele slagman
van iedereen. Je ziet hem zel
den op een verkeerde bal slaan,
hij neemt vier wijd wanneer dat
nodig is. Shamol is de stille lei
dervan het team."
uner positief
four de France
0 De dopingcontroles in
pide van Frankrijk hebben
s itoe één zondaar opgele-
Adjunct-Tourdirecteur
IBaal bevestigde gisteren
8 n renner is betrapt op
1 ylaam en nationaliteit van
9 rapte wielrenner wilde
7fliet noemen. Hij wacht op
jo' slag van de B-test en een
el bericht van de intema-
e wielrenunie UCI. Bron-
j rklaarden dat het niet
m een belangrijke klasse-
renner en evenmin om
10 appewinaar.
15',
nnemars
ekt pols
•i |v - De voorbereiding van
Wennemars op het nieu-
5 aatsseizoen is flink ver-
66 De sprinter uit de Spon-
•ji joloterij-ploeg heeft tij-
7ijet trainingskamp in Cal-
95 n linkerpols gebroken,
pïmars viel met zijn fiets,
53 91 hond plotseling de
rerstak. De pols zit twee
den in het gips. Wenne-
69 iat zich niet uit het veld
'jJ Tyler Hamilton wint
11 n gebroken sleutelbeen
?30 uretappe, dan zie ik de
1st zonnig tegemoet."
a or Capirossi
ostein De viertaktmotor
8* Italiaanse coureur Loris
jg ssi is gisteren op de
13 nring tijdens de op-
3?5 inde voor de Grote Prijs
8, itsland in brand gevlo-
i n hulpverlener liep
(ronden op en moest
121 n ziekenhuis worden af-
11. De man was te hulp
6j! ten direct nadat Capiros-
78 jn Ducati onderuit was
15 Hij werd verrast door
immen die uit de motor
arstaking
ickstead
wd - De Nederlandse
7 gluiters hebben gisteren
te starten in de Grote
[q jli Hickstead. Ze vonden
io,4*o op blessures van hun
a te groot. Hevige regen
de van origine al niet al
38 bodem van de piste
5)aar gemaakt. Wim en
j jjchöder en Gert Jan
32,1 k vonden het daarom
itwoord om te starten.
maandag 28 JULI 2003
SPORT
Weekje Hilversum Open van therapeutische waarde voor de winnaar
■sis zwemnatie
ederland Is
cl wankel
bers raakt
idende positie
TM kwijt
door Jeroen Mascini
Hilversum - De Martin Verkerk
van gistermiddag, na het win
nen van het Hilversum Open,
en de Martin Verkerk van een
week daarvoor, het is een we
reld van verschil. Vond ook de
tennisser zelf. De challenger op
het Tulip Tennis Center bleek
van therapeutische waarde
voor de 24-jarige Alphenaar, die
ook landgenoot en medefinalist
John van Lottum geen enkele
kans liet: 6-3, 6-1. „Ik zit weer
lekker in mijn vel", aldus de
meest aansprekende winnaar
ooit uit de korte geschiedenis
van het Hilversum Open.
De vergelijking met het zielige
vogeltje gaat te ver, maar veel
was er niet over van de man die
de finale haalde van Roland
Garros, toen Verkerk ruim een
week geleden in het Gooi arri
veerde. Met drie nederlagen in
de eerste ronde (Rosmalen,
Wimbledon en Amersfoort) in
zijn achterhoofd en kampend
met een slijmbeursontsteking
in de schouder schuifelde de
nummer zeventien van de we
reld voor zijn eerste wedstrijd
tegen de Spanjaard Juan Albert
Viloca alles behalve ontspan
nen rond op het Hilversumse
tennispark.
Publiekstrekker Verkerk, voor
het eerst zaten dinsdag de tri
bunes op het center court vol,
won echter gemakkelijk en zet
te een eerste stap in de richting
een rugblessure), slaagde er ook
niet in de ijzersterke service van
de Alphenaar te breken. Daar
door was de finale, hoe mooi
op papier ook, zonder enige
spanning.
Gadegeslagen door een dui
zendtal toeschouwers moest de
nummer 98 van de wereld veel
harder werken voor zijn punten
dan de runner-up van Roland
Garros. Van Lottum ging daar
door forceren in zijn service
games en dat ging fout op 4-3
voor Verkerk. De 27-jarige in
Antwerpen woonachtige Ne
derlander, die hersteld lijkt van
zijn rugkwetsuur, sloeg vier fo
rehands op rij uit en gaf daar
mee de eerst set aan zijn tegen
stander: 6-3.
In de tweede set was het ni
veauverschil nog groter. Met
uitstekend serveren (negen aces
in totaal), maar ook knap ge
plaatste forehandwinners en
fraaie passeerslagen met zijn
backhand won Verkerk die set
razendsnel: 6-1. Na precies een
uur maakte Van Lottum zijn
laatste fout - hij sloeg een vol
ley uit - en kon Verkerk een
klein feestje vieren. Hij liet zich
niet op het gravel vallen als in
Parijs, maar maakte een gebaar
met hand naar coach Nick Can-
op de tribune.
Op de persconferentie was de
vraag of Verkerk Hilversum,
waar hij het ook buiten de baan
prima naar zijn zin had gehad,
de voorbije week een beetje als
een kuuroord had ervaren. „Ik
heb drie weken lang niet zo
goed gespeeld", antwoordde
Verkerk opgetogen. „Ik ben met
heel veel plezier in Hilversum
geweest. En met vijf wedstrijd
jes in de benen heb ik weer vol
op zelfvertrouwen." Vooral over
zijn spel in de finale was de
toemooiwinnaar enthousiast.
„Ik serveerde belachelijk goed.
Ik ben weer helemaal terug.
Maar het belangrijkste is dat ik
mezelf weer heb laten zien hoe
goed ik kan tennissen."
In zijn dankwoord na de prijs
uitreiking - als winnaar van het
Hilversum Open ontving Ver
kerk naast zeventig ATP-punten
een cheque van 10.800 euro én
een jacuzzi - n#emde de Alphe
naar als eerste de naam van
toernooidirecteur René van den
Berg. Verkerk, die komende
week voor het hardcourtsei-
zoen naar de Verenigde Staten
trekt, ging nog even in op het
gesprek dat hij toen hij nog bui
ten de tophonderd stond had
op het kantoor van de Hilver
sumse valutahandelaar in Jou-
re. „We hebben toen afgespro
ken dat ik met Hilverheide in de
eredivisie mee zou doen en dat
ik er op het Hilversum Open bij
zou zijn. Ik ben René heel
dankbaar dat ik in de competi
tie, zo vlak na Roland Garros,
niet hoefde te spelen. Hij heeft,
zonder dat ik daar verder op in
wil gaan, sowieso heel veel voor
me gedaan het afgelopen jaar."
door Arjen Vos
Barcelona - De koningin van
Sydney is niet dood. Integen
deel. Inge de Bruijn veegde bij
het wereldkampioenschap
zwemmen alle twijfels over
haar vorm van tafel. Als het aan
haar trainer Fedor Hes en
bondscoach André Cats had ge
legen, was ze niet eens naar het
WK gegaan. Maar gisteravond
stopte ze twee gouden medail
les in haar koffer. „Ik heb wel
wat mensen teruggefloten nu",
haalde ze haar gram
De Bruijn liet zich weliswaar tot
koningin kronen op twee 'bijn
ummers', zoals de 50 meter
vlinderslag en de 50 meter vrije
slag wel eens genoemd worden,
maar toch, ze stond er maar
weer. Het is de ultieme wraak
op iedereen die de laatste tijd
kwaad over haar sprak. Geër-
ze kwam niet in de buurt van
Kammerlings wereldrecord
(25,57). Op de 50 meter vrij, gis
teravond, was ze 0,6 seconde
sneller dan de nummer twee en
drie, de Australische tieners Ali
ce Mills en Lisbeth Lenton. Ter
wijl verder niemand onder de
25 seconden zwom, tikte De
Bruijn aan in 24,47 seconden.
Marleen Veldhuis werd zevende
(25,49). De Bruijn: „Ik dacht ar
riba toen ik vertrok en olé toen
ik finishte. Het was een bijna
perfecte race."
Ondanks de revanchegevoelens
die De Bruijn had, genoot ze
vooral ook van het nieuwe suc
ces. Stralend nam ze de talrijke
felicitaties in ontvangst Ze zet
te vlak na haar race haar tele
foon aan en lachte maar weer
eens haar bekende lach. „Ik
heb gelukkig maar 39 sms-jes
ontvangen."
door Ad Pertijs
parijs - Winnen en overwinnen,
daar gaat het Lance Armstrong
alleen nog maar om. Overleven
deed hij de kanker, die zich in
1996 openbaarde in zijn lichaam.
Overleven deed hij ook deze
Ronde van Frankrijk. „Ik moest
overleven om te kunnen win
nen", zei Armstrong nadat hij
zaterdag in de tijdrit de laatste
aanval van de herboren Jan Ull
rich had afgeslagen.
0
De gebalde vuist waarmee hij
de kletsnatte finishlijn in het
centrum van Nantes passeerde
sprak boekdelen. „Ik was in de
eerste plaats opgelucht dat ik
die gevaarlijke tijdrit had over
leefd. Daarnaast wist ik dat de
Tour zo goed als gewonnen
was."
De Tour van 2003 had voor
Armstrong alles te maken met
overleven. Zaterdag somde hij
nog maar eens de lange lijst van
tegenslagen, missers en fouten
op: gevallen in de Dauphiné Li-
béré, daardoor ziek geworden
vlak voor de proloog, gevallen
in Meaux (eerste rit), de Gali-
bier opfietsen met een aanlo
pende rem, de narrow escape
nadat Beloki was gevallen, de
uitdroging van Cap' Découverte
(tijdrit), de nederlaag op Pla
teau de Bonascre (Ax 3-Domai-
nes), de val op Luz Ardiden.
„Vlak voor de Tourpresentatie,
De verslagen Jan Ullrich, winnaar Lance Armstrong en nummer drie Alexander Vinokoerov (v.l.n.r.) luisteren naar het Amerikaanse volkslied.
Foto: ANP/Jasper Juinen
drie weken geleden, hadden we
nog een ploegbespreking in de
bus. Het luik was opengescho
ven en een voorbij vliegende
vogel poepte zo op de broek
van Johan (Bruyneel, de ploeg
leider, red.). Ploegmaat Pavel
Padmos zei onmiddellijk: dit is
het voorteken van een ver
doemde Tour. Het leek er in
derdaad erg op", zei Arm
strong.
De Amerikaan is er echter de
man niet naar om de misère
van afgelopen weken af te doen
als 'voorbestemd'. Als perfec
tionist gruwde hij vaak genoeg
in deze ronde. Ook al won hij
hem uiteindelijk op vechtlust
en wilskracht. Vrij vertaald zei
hij: 'we speelden niet kort ge
noeg op de bal'. Hij en zijn
ploeg waren de controle lange
tijd kwijt. „En dat hoop ik nooit
mee meemaken. Deze ronde
heb ik tactisch alles uit de kast
moeten halen om me staande
te houden. Ik heb Jan Ullrich
het werk laten doen op de Pey-
resourde. Ik moest hem laten
uitrazen op de Tourmalet. Zo te
werk te gaan, dat ben ik niet ge
wend. De afgelopen jaren vol
stond het gewoon de sterkste te
zijn. Tactische spelletjes heb ik
nooit hoeven spelen. Zo kwets
baar wil niet nog een keer zijn."
In het laatste weekeinde moest
Johan Bruyneel hem nog met
raad en daad bijstaan. Hij was
nerveus en zag op tegen de tijd
rit. „Jan Ullrich heeft me kop
zorgen bezorgd. Voor het eerst
sinds ik tegen hem rijd, heeft hij
ons wakker gehouden." Bruy
neel vertelde hem dat juist hij
rustig kon zijn. Armstrong:
„Ullrich moest risico's nemen.
Ik niet. Rij zo hard als je kunt
op de rechte stukken, zei Johan,
maar neem geen risico's." De
zelfverzekerde Amerikaan had
dit soort mentale ondersteu
ning de afgelopen jaren niet
nodig. En dat vreet aan hem.
Op de vraag, die op ieders lip
pen brandt, of hij al denkt aan
een zesde zege, volgde een ant
woord met een zucht. Een die
pe zucht die onderuit zijn hart
kwam. „Normaal starten we de
voorbereiding op de volgende
Tour, de dag nadat de oude is
afgelopen. Nu echter niet. Deze
ronde heeft zoveel van me ge-
eist en zat zo vol met stress, dat
ik tijd nodig heb om op adem te
komen. Ik wil even weg van de
wielersport. Om na te denken
en om te analyseren. Ik kom ze
ker terug naar de Tour. Maar al
leen om hem te winnen, niet
om tweede te worden."
Het typeert Lance Armstrong,
de man die geen echte warme
gevoelens voor de wielersport
lijkt te hebben. Hij laat het me
rendeel van de wedstrijden
zonder problemen links liggen
om slechts te schitteren in de
Tour. In de Franse ronde maakt
hij zijn faam en z'n fortuin. In
Amerika is hij geen wielerheld,
maar een beroemdheid vanwe
ge zijn ongelooflijke levensver
haal. In dat aura passen geen
nederlagen.
Armstrong is een fenomeen. Hij
ziet niet op tegen de arbeid en
de ontberingen die voorafgaan
aan een Tour de France. Hij ziet
alleen op tegen de dag dat hij
geklopt wordt. „Het is volgens
mij de droom van iedere atleet
om ongeslagen afscheid te kun
nen nemen. De meesten blijven
een jaar te lang hangen. Ik
hoop wel het moment te her
kennen dat ik weg moet lopen
van deze sport. Verwacht van
mij geen afscheidstoumee."
Anquetil, Merckx, Hinault, In-
durain, ze zijn uiteindelijk alle
maal strijdend ten onder ge
gaan. En verloren daarmee
geen gram van hun populari
teit. Hoe hol zijn daarmee de
woorden van Armstrong? De
winnaar is immers ook nog een
gedreven overlever. Terugko
men om te winnen is één, maar
hij vindt dat er nog meer recht
is te zetten. „Ik moet beter zijn
dan dit jaar." En nog liever: „Ik
hoop terug te komen op mijn
niveau van de eerste vier Tour
zeges. Die van deze ronde is
voor mij niet acceptabel."
'Gouden' Inge de Bruijn slaat keihard terug bij WK zwemmen
gerd reageerde ze in Barcelona
op de 'negatieve reisadviezen'
die de trainers haar gaven.
„Niemand belet mij om naar
een wereldkampioenschap te
gaan als ik de limieten heb ge
haald", sprak ze ijzig. „Er is veel
gezegd en geschreven over mijn
vorm, die erbarmelijk zou zijn.
Nou, het gaat alleen om het
kopje en bij mij zit het mentaal
goed. Waar een wil is, is een
weg."
Ze had dan misschien wel wat
minder getraind, gaf ze toe,
maar als ze trainde was het ook
beestachtig hard. En ze wist,
bijna dertig jaar oud inmiddels,
echt zelf wel wat goed voor
haar is. „Ik kom hier niet om zo
maar mee te doen, maar ging
sowieso voor een podium
plaats. En ik heb nog meer in
mijn mars. Maar het is voor mij
echt geen eitje, hoor. Het is
nooit makkelijk om te winnen."
Hes was zich ook na de dubbel
slag van De Bruijn van geen
kwaad bewust. „Ik kon drie we
ken geleden niet anders dan
haar mijn advies in overweging
te geven. En ik was niet de eni
ge die er zo over dacht. Maar ze
moest zelf de knoop doorhak
ken. Dat ze nu dit presteert,
had ik drie weken geleden niet
gedacht. Het tekent haar uit
zonderlijke klasse."
Na de breuk met haar strenge
Amerikaanse trainer Paul Ber
gen, in april, sloot De Bruijn
zich aan bij Top Zwemmen
Amsterdam, de ploeg van Hes.
Maar het lijkt er niet echt op
dat die samenwerking een lang
leven beschoren is. De wissel
werking tussen de twee zag er
in Barcelona verre van optimaal
uit.
Volgens Hes heeft De Bruijn in
Inge de Bruijn: nummer één op
de 50 meter vrij. Foto: Reuters
de aanloop naar het WK maar
vijftig procent van de trainin
gen bezocht. „Er wordt in Ne
derland te veel beslag op haar
gelegd. Inge wordt te veel afge
leid. We moeten eens goed kij
ken hoe we het volgend seizoen
gaan doen. Misschien gaat Inge
wel weer naar het buitenland."
De reactie van De Bruijn, luttele
minuten later in de betonnen
catacomben van het zwempa
leis Sant Jordi, zei veel over de
verstandhouding met haar trai
ner. „Oh ja?", vroeg ze, gecon
fronteerd met de uitspraken
van Hes. De blik in haar ogen
sprak boekdelen. „Ga ik naar
het buitenland? Daar hou ik me
.helemdél niet mee bezig. Net zo
min als met dat negatieve
reisadvies. Ik ben hier op een
WK en daar concentreer ik me
op."
Om er even later aan toe te voe
gen: „Diep in mijn hart zou ik
het wel willen." Dus zal ze met
het oog op de Olympische Spe
len van volgend jaar uiteindelijk
wel weer vertrekken.
Wie weet wordt het weer een
enkeltje Portland, terug naar
coach Paul Bergen. Hes kondig
de gisteren alvast aan in okto
ber met Bergen van gedachten
te zullen wisselen over de toe
komst van De Bruijn. Als De
Bruijn besluit haar heil overzee
te zoeken, zou de TZA-trainer
niet beledigd zijn. „Integendeel,
ik zou het super vinden. Inge
moet terug naar haar Sydney-
niveau. En dit is voor haar een
worsteling."
In de finale van de 50 meter
vlinder bleef De Bruijn in een
tijd van 25,84 seconden Jenny
Thompson (26,00) en Anna-Ka-
rin Kammerling (26,06) voor.
Chantal Groot eindigde op de
vijfde plaats in 26,92. De tijd
van De Bruijn was de beste ooit
op een WK gezwommen, maar
van herstel. Herstel van zelfver
trouwen vooral, want de schou
derblessure werd met ontste
kingsremmers onder controle
gehouden. Er volgden eigenlijk
alleen maar simpele zeges (op
landgenoot Fred Hemmes jr.,
de Italiaan Martin Vassallo Ar-
guello en de Argentijn Juan Pa-
blo Guzman) en met de wed
strijd zag je de vorm van de
topfavoriet groeien.
Pas in zijn halve finale tegen
Guzman kreeg het serviceka
non zijn eerste breakpoint te
gen, maar hij zou in het hele
toernooi geen een keer worden
gebroken.
Verkerk vond niet dat het toer
nooi gezien zijn challengersta-
tus eigenlijk geen goede graad
meter was. „Ik heb een paar
goede tennissers verslagen deze
week. En John van Lottum is
van hoog niveau. Als ik speel
zoals vandaag tegen John, ko
men de jongens uit de top er
ook niet aan te pas."
Zonder spanning
De als tweede geplaatste Van
Lottum, die de eindstrijd had
bereikt via overwinningen op
de Fransen Edouard Roger-Vas-
selin en Thierry Ascione (gaf bij
5-0 voor Van Lottum op met
John van Lottum (rechts) feliciteert winnaar Martin Verkerk, die weer helemaal op adem is gekomen bij
het Hilversum Open. Foto: Ton Kastermans
