Eigen magazine voor tattoo Nederland
'Kunst.
Absoluut.
Kunst'
ZATERDAG
26 JULI
2003
Een 'van alles wat' (tribal en Keltisch) tatoeage die nog
niet is voltooid. Foto: Fred Rohde
gfoto van het eerste nummer van Tattoo Planet,
una uit Tokyo. Ze is gesierd met een Japanse full-
Foto: Rob Webster
>of tatoeëerder te worden. Ik kocht mijn eerste
t. Het was opwindend om te doen. Het was de
ng van het luisteren naar het ritme van click-
k, van de naald op de huid'.
iiliaanse tatoeëerder André Sparta)
Tattoo Nederland heeft sinds kort een eigen blad. Jarenlang moesten de
erder Suluape Freewind liet op zichzelf verschillende stijlen aanbrengen.
jdan
liefhebbers het doen met buitenlandse lectuur en een vertaling van het
Duitse 'Tattoo Scene', maar dat was een Vlaamse vertaling - en hoe
charmant ook: het bleef moeilijk wennen, dat Belgisch. Toen bij Tattoo
Scene ook nog eens de aandacht voor Nederlandse onderwerpen naar een
dieptepunt zakte, greep Rob Webster in. Hij richtte het magazine 'Tattoo
Drie verschillen
de tatoeage-stij
len. Van fantasie
naar Japans.
Foto: Ardan
Het publiek kon er weer genieten van het ta-
toeëeren met de hand zoals dat nog steeds op
de Polynesische eilanden en op Borneo ge
beurt Zo werkten Mo'o uit Tenerife, be
kend om zijn Polynesische tattoo's, en Mare
Pinto uit Perth, Australië, op het tattoo podi
um in de bovenzaal. Suluape Freewind van
Black Wave Tattoo uit Los Angeles tatoeëerde
in de benedenzaal. Het publiek kon dit keer
goed zien hoe zij op ritmische wijze met stok
ken de inkt in de huid tikten.
(Uit het verslag van 'de Tattoo Conventie
Amersfoort 2003')
Petra Ma - Always in memory. Ode in een traditionele
tattoo. Foto: Fred Rohde
dch Japanse arm-tatoeage, een zogeheten mouw-
zo: Fred Rohde
tatoeëeren als een kunstvorm. Als je het alleen ziet als
snier om geld te verdienen, zal het resultaat nooit
jn. Je moet je ziel in een tattoo leggen'.
[-artieste Bianca, Hilversum)
Planet' op, benoemde zich tot uitgever/hoofdredacteur, bracht vorige
maand 10.000 exemplaren van nummer 1 in de losse verkoop en stelt
tevreden vast: 'Het loopt uitstekend'.
door Peter Heerkens
Vogels en bloemen. Een onder vrouwen favoriet fantasiemotief.
Foto: Fred Rohde
Isobel is 17 jaar geleden begonnen met tat
too's en heeft nu, na meer dan 500 uur ta-
toeëeren, alleen nog haar handen en ge
zicht vrij. Haar huid is bedekt met een mo
zaïek van kleine tattoo's van bloemen, vlin
ders, spinnen en tijgers in zachte tinten
rood, geel, blauw en groen.
(Uit het verslag van 'de Tattoo Party in
Middelburg')
bt mensen die willen bijvoorbeeld op de ene arm een tattoo uit Sa-
op de andere een uit Tahiti, op de keel een Iban tattoo en op de rug
\eurrijk Japans werk. Zonder te weten wat de betekenis is van die tat-
Ik zie graag dat iemand een keuze maakt die zijn eigen levenspad
piegelt. Daarom vind ik het zo belangrijk om met een klant te praten,
teren begint altijd met goede communicatie'.
View met tatoeëerder Suluape Freewind)
I achtigduizend dia's ongeveer. Van die
I omvang schat de Haarlemse fotograaf Rob
I Webster (42) zijn tattoo-archief. Een kleur
rijke verzameling van tatoeages, getatoeëerden en
tatoeëerders. Het resultaat van wat hij omschrijft
'een grote fascinatie voor dit kunstmedium'.
Want dat is het: 'Kunst. Absoluut. Kunst'.
Rob Webster leeft in die overtuiging vanaf de dag
dat hij - in de jaren tachtig - op televisie Salvador
Dali eens aan het werk zag. „Toen dacht ik: als
het jou effe niet lukt, donder je je kwast en je
verfpot in de open haard, linnen of papier
er achteraan en je begint gewoon op
nieuw. Ik zie jou nog niet op een lijf
werken. Op levend materiaal.
Dan kun je geen foutjes ma
ken. Dan kun je niks over
doen."
Dót dacht Rob Webster en
zijn camera kreeg geen rust
meer. In de achttien jaar die hij
nu bezig is, werkte Webster zich
op tot hoffotograaf van tattoo Ne
derland. Tussendoor het Wereldna-
tuurfonds ('De halve wereld over') en
de makelaardij waarvoor hij gespecia
liseerde 360 graden-fotografie doet ('Ei
gen bedrijf. Op dit gebied het enige in
Nederland').
Zijn tattoo-opnamen maakt Webster
vooral op conventies in binnen- en bui
tenland, meetings waar duizenden lief
hebbers op afkomen. De belangstelling
voor tat- toos - en piercings -
blijft groeien, stelt
Rob Webster vast.
„Het is begon
nen met grote
popsterren
die hun ta
toeages niet
langer be
dekten. Dat
gaf een
groot effect,
en het gaat
maar door.
Ook al
Foto's en citaten op deze pagina zijn af
komstig uit het eerste nummer van
Tattoo Planet'; uitgeverij Websters ITF,
Haarlem; www.tattooplanet.nl
door de maatschappe
lijke acceptatie."
Reportages van con
venties vormen een be
langrijk element van
het voor Nederland
nieuwe magazine dat
Rob Webster op de
markt bracht. Conven
ties immers zijn de
congressen waar het te
doen is voor de ware
tattoo-liefhebber. En
voor nieuwsgierigen
die zich kunnen verga
pen aan de virtuositeit Rob Webster: 'Ik heb een
van internationaal ver- grote fascinatie voor dit
maarde tatoeëerders. kunstmedium'.
Foto: Flans van Weel
Dat tatoeages alles met
kunst te maken hebben en niks met plak
plaatjes, wil Rob Webster in zijn magazi
ne niet alleen duideliïk maken door foto
grafie (waarbij hij ook anderen betrekt)
op hoogglanspapier, ook met bijzondere
tekstbijdragen. Drie speciale medewer
kers ondersteunen dat streven beurte
lings met een artikel: een conservator van
Teylers Museum in Haarlem (Bert Slig-
gers), een Afrika-specialist van het Ko
ninklijk Instituut voor de Tropen (Paul
Faber) en een Japan-specialist van de
Universiteit Leiden (Willem van Gulik).
Vooralsnog komt de meest bijzondere zin
in het eerste nummer van Tattoo Planet
niet van dit geleerde deskundige drietal,
maar van de Utrechtse DJ Puta de la Mu-
sica. Die zegt: 'Inmiddels is die tattoo
zo'n onderdeel van mezelf geworden, dat
ik hem net zo min zou willen missen als
een arm of een been'.
