Wat kan zo'n computer allemaal:
SssssSIS
SSSk»™;»™"
DE ZOMER VAN
'De Nederlandse sterre' die straalden over^
DONDERDAG 17 JU
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie.- BW. Essenberg, G.P. Arnold
WWJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 5^7
ADVERTENTIES
071-5 556 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210.60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507.2003 PA Haarlem.
Tsjongejonge zeg, wat flonkerden en straalden
die 'Nederlandse sterre' van Rubberen Robbie, in
1981. Ook al waren ze de teksten dan een beetje
kwijt. Ze straalden zelfs zo, dat de plaat een eer
ste plaats bereikte in de topveertig. Kortom, de
plaat was een echte kraker, een echte tophit.
Als muzikant vergeet je dat natuurlijk niet
licht. Erwin van Prehn, een van de muzikanten
van het Leidse koldergezelschap Rubberen
Robbie, moet zich '81 natuurlijk ook nog wel
herinneren. „Bedoel je 1881 of 1981? Haha! Ja,
natuurlijk weet ik dat nog, al is het wel lang ge
leden. Wat denk je dan? Maar dat we op num
mer één kwamen was heel leuk. Het kwam
voor ons als een verras
sing, we hadden het echt
niet verwacht."
Het nummer was eigen
lijk als een dolletje be
doeld. Net zoals de voor
gaande nummers van
Rubberen Robbie. „We
waren weer op zoek naar
leuke, nieuwe dingetjes.
'Stars on 45', van Jaap
Eggermont was de aan
leiding. We zeiden tegen
elkaar: misschien is het
wel leuk om daar een
Kilo runderlappen: 13,90
klapstoeltje voor de tuin: 16
Bungalowtent' 495
Liter cola 1,17
Pak koffie 1,99
kilo goudse kaas 8,90
Ford Fiësta:13.360
Herenhuis in Leiden 200.000
Nederlandse versie van te maken, een lollige
versie. Het was de bedoeling dat je er om zou
kunnen lachen. We zijn toen gaan brainstor
men, hebben gekeken welke liedjes we zouden
kunnen nemen."
En de rest is bekend. De Leidse Liederen van
Rubberen Robbie mochten dan al geliefd zijn,
iedereen brulde mee met de 'Nederlandse
sterre'. In de kroeg of op het strand. Iedereen
kende de teksten. Nu nog? „Ik zou het niet zo
1-2-3 voor je kunnen zingen. En dat ga ik niet
voor je doen ook, haha. Ik zou het eerst weer
een keertje moeten horen. Zodat de tekst er
weer in schiet."
Nou, daar gaat-ie dan nog een keer:
De Nederlandse sterre, die strale overal
Maar de teksten zijn we wel een beetje
kwijt
De Nederlandse sterre, die ha
len we van stal
Beleef weer eens die goeie ouwe
tijd
Kilt
Por
Hei
Zachtjes tikt de buurvrouw te
gen 't zolderraam
De kaars is voor 't raam gezet
O, o, o, we waren zo gelukkig
saam
Als de buurman het maar nooit
ontdekt
Waarom, waarom, waarom
Doe jij geen schoenen aan
Waarom, waarom, waarom
Het ruikt hier zo onaangenaam
Huilen is voor jou te laat, dus hou je kop
't Is je eigen schuld, dus dweil die rotzooi op
Huilen is voor jou te laat, 't is hallef vier
Als je om twee uur had gehuild dan was ik mis
schien nog hier
Ze dronk Cola uit een flesje
M'n prinsesje
Op een Amsterdams terras
O, hoe kon ik weten dat zij een zakkenrolster
was
Ik krijg een heel apart gevoel van binnen
Als ik 'm achterover sla
Wat mot ik zonder drank beginnen
Voordat ik lekker slapen ga
Pappie, loop eens mee naar huis
De melkboer is bij ons thuis
En de deur zit op slot
Vindt u dat nou niet zot
Pappie, kom eens mee naar huis
Breng die tulpen naar Sandra want de rozen
zijn op
'k Vraag maar zes gulden vijftig, da's toch bijna
voor nop
In de kantine
Makkelijke tekst, simpele melodie. Der
ken kortom voor een tophit. Ooit overf
zoiets opnieuw te doen? „Ach, we zij
twintig jaar ouder. Het is een
tion. We zijn ook veel meer
Robbie, we hebben al zo veel dingen
Dus nee, er komt geen nieuwe 'Nede
sterre' meer."
Herman Joustra
i« H v n H w
Iets meer dan 103 uur hielden ze het uit op een
plankje van 60 bij 40 centimeter. Daarna mochten
Jan Poolman
'Wat een gekken
waren we toen!'
uit Noordwij-
kerhout,
Hendrik
Steenbeek uit
Hazerswoude en Richard Stam uit Voorhout zich
wereldkampioen paalzitten noemen. De mannen
waren op 26 juli 1981 de eersten die deze titel ves
tigden in het Oosterduinsemeer in Noordwijker-
hout, waar nog jarenlang het ludieke WK zou wor
den gehouden. Heeft RICHARD STAM (nu 52) zijn ge
miste slaap inmiddels ingehaald?
Hoe komt iemand erbij op een paal te gaan zit
ten?
„Dat was eigenlijk ook helemaal niet de bedoeling.
Ik werkte destijds bij de politie en tijdens ons weke
lijkse kaartavondje op het bureau kwam de toenma
lige VW'ster Mary Bon langs met een probleem. Ze
had achttien palen, maar slechts twaalf deelnemers.
Of er misschien zes agenten waren die voor een
kratje bier 24 uur op zo'n paal wilden gaan zitten.
Nou, zo is het gekomen."
Maar het werd geen 24 uur.
„Nee het werden er 103. Vijf dagen en vier nachten
achter elkaar, wat een gekken waren we! Maar het
ging hartstikke goed en het was heel gezellig. Op een
gegeven moment keken collega Jan Poolman en ik el
kaar aan en we zeiden: wij gaan ze er allemaal afzit
ten, wij gaan voor dat record. Hendrik Steenbeek zat
tussen ons in en was de enige die al paalzitervaring
had. Hem hebben we er de laatste uren echt doorheen
gesleept. Als hij in slaap dreigde te vallen, gaven wij
een ruk aan een touw."
Na 103 uur ging het echt niet
meer?
„Nee hoor, maar we moesten
eraf. Het record was gebroken
en in verband met de pacht van
dat stuk meer of zoiets, moch
ten we niet langer. Die zondag
was, écht geweldig. Het zag
zwart van de mensen op dat
strandje. Ze stonden tot op het
dak van De Duinvos. Zo'n
15.000 toeschouwers, las ik later
inde krant"
Nog fysieke klachten gehad
daarna?
„Nee eigenlijk niet. Ik had bla
ren op m'n kont staan zo groot
als duiveneieren, dat wel. Maar
die vier nachten zonder slaap,
daar was ik zo weer overheen.
Ik was natuurlijk nog jong, ik
had een goede conditie door
mijn;werk bij de politie en ik
was nachtdiensten gewend.
Maar van die laatste dag weet ik
verdomd weinig meer, hoor."
En, bent u er nog rijk van geworden?
„Ben je mal? Een paar duizend gulden aan premies en wat zaken
als een strandstoel, een etentje en een deken. Ik werd later wel
voor wat dingetjes gevraagd, maar daar was de korpsleiding niet zo
van gecharmeerd. Zo verboden ze mij een journalist een foto te la
ten maken van die blaren op mijn achterwerk. Ook werd ik ge
vraagd om een dag in een etalage te gaan zitten, maar ook dat
mocht niet van de 'legerleiding'."
Zien we u nog eens terug op de paal?
„Nee. Ik ben geen politieman meer dus die kunnen me niet tegen
houden, maar één keer was mooi. Ik vind ook dat ze met dat paal
zitten veel te lang zijn doorgegaan in Noordwijkerhout. Of ik de
andere kampioenen nog wel eens zie? Steenbeek is volgens mij
overleden. Poolman spreek ik nog wel eens een enkel keertje. Maar
we zijn geen vrienden voor het leven geworden door onze geza
menlijke ervaring."
HET N«EUVyS|
De eerste paal voor de bouw van
d?kembrand«Seho.engerneen-
Borg Daarmee komt een emd
lange reeks Wimbledon
zeges^^wedstri^etfóngeslagen) 1
de Zweed. McEnroe gaat naai
huis met een tinnen vaas en
Leidse universiteit begon in 1981 met Opleiding Informatica
116.000 gulden.
De fonnatie tussen CDA. rwa
voorisde°vasthoudend^id van
tuur voor het
PvdA-leidcr loop dölUytwi]St
XSZaLltwin-tvoorde
»S5rstag»
sassKSKls"
Het rijk wijst de Leidse binnen.
tad
toesterarrhngrin het centrum niet
stad aan als'beschennd gebied
betekentdater. zonder rijks
emming. in het cerm,r" n><
mag worden gebouwd.
De personal
computer be
gon eindjaren
'70 aan zijn on
stuitbare op
mars in kanto
ren, fabrieken
en in het pri-
védomein. In
formatica
werd 'hot',
programme
ren voor ve
len een pas
sie. In sep
tember 1981
begon de
Universiteit
Leiden de
nieuwe opleiding informatica,
met twee hoogleraren. In het
eerste jaar trok de opleiding
meteen honderd studenten.
Wetenschappelijk directeur
Gerrit van Dijk (64) van de op
leiding informatica herinnert
zich het begin nog goed. Zelf
was hij er destijds, als wiskun
dige, niet direct bij betrokken,
maar hij deed wel mee aan de
speurtocht naar de twee
hoogleraren die de opleiding
moesten gaan trekken. Het
werden A. Ollongren ('pro
grammeren') en A. Verrijn
Stuart ('informatica'). Vooral
over die laatste moesten de
hooggeleerde heren wel even
overleggen. „Verrijn Stuart
werkte bij Shell, waar hij in de
jaren '60 en '70 al veel aan
kantoorautomatisering had
gedaan. Nu moet een hoogle
raarskandidaat kunnen aan
tonen dat hij ervaring heeft
met onderwijs en dat kon hij
als Shell-man niet. Toen heb
ben we de knoop maar door
gehakt en gezegd: 'het is een
aardige vent, dus dat onder
wijs zal best gaan'. Hij was de
geschikte man en u moet be
denken, informatici waren
toen niet dik gezaaid."
Dat betekent niet dat er voor
1981 geen software werd ont
wikkeld of onderzoek naar de
mogelijkheden van rekenen
met computers werd gedaan.
Integendeel, de Opleiding
Wiskunde van het (toen nog)
Mathematisch Instituut deed
er juist veel aan. Het informa
tica-onderzoek dreigde de
wiskunde te overvleugelen en
dat was ook een reden om er
dan maar een aparte studie
aan te wijden.
De eerste jaren deden de
Leidse informatici vooral veel
onderzoek naar de vraag Wat
computers konden, waar hun
grenzen lagen. Hoogleraar G.
Rozenberg kwam in de jaren
'80 met testsoftware waarmee
de rekenkracht van proces
sors kon worden berekend.
Beroemd is zijn programma
voor het 'handelsreizigerspro
bleem: de reiziger die een effi
ciënte route zoekt om zoveel
mogelijk adressen te bezoe
ken. Naarmate het aantal
Ex-Shell-man A. Verrijn Stuart was een van eerste hoogleraren in
formatica bij de Universiteit Leiden. Foto: archief LD
adressen groeit, neemt het
aantal routes exponentieel
toe. De vraag is dan hoeveel
routes een computer in een
redelijk snelle termijn kan be
rekenen.
Van meer praktische waarde
was testsoftware voor het
'rugzakprobleem': hoe snel
kan een computer een opti
male belading berekenen
voor pakketjes van verschil
lende omvang. In de trans-
port- en in de luchtvaartbran
che is deze software een stan
daard product geworden.
In de jaren '80 was informati
ca populair. Jaarlijks kwamen
er zo'n honderd studenten
voor naar Leiden. Begin jaren
'90 zakten de studentenaan
tallen in, 25 tot 30 in de ma
gerste tijd. Vanaf 1995 trok de
belangstelling weer aan, zegt
woordvoerder Frans Snijder
van de opleiding. „Dat kwam
vooral door de opkomst van
internet, e-mail en later door
MP3, de pakketjes muziek die
van internet te downloaden
zijn. De pc drong steeds meer
door in de huiselijke sfeer en
vooral jongeren pikten dat
enorm op." Inmiddels is de
belangstelling, waarschijnlijk
door de crisis in de ICT,
weer minder. Vorig jaar trok
de opleiding 36 eerstejaars,
dit jaar dreigt het uiteinde
lijke aantal daar weer onder
te liggen.
De Faculteit der Wiskunde
en Natuurwetenschappen
heeft de 'life sciences' als
onderzoeksspeerpunt ge
kozen voor de komende ja
ren. De opleiding informa
tica zet daarom in op een
nieuwe onderzoeksdisci-
pline: 'bio-informatica'.
Het gaat vooral om het
vinden van manieren om
zeer grote hoeveelheden
informatie over bijvooi
het menselijk genoom I
sluiten en te koppelen I
dere (medische) gegevT
Het simpelste voorbeej
Snijder kan geven is he
gelijken van gezonde g
met gemuteerde, waan
verklaringen gevonden aJ
nen worden voor erfelijw
ziekten. B
De bio-informatici die
Universiteit Leiden wil
den, zijn niet alleen acl J
hun computers te vind
tegendeel, alleen door
sieve contacten te ondi
den met medici, psych
(bio-)chemici en natui f
digen kunnen ze wetet
naar ze moeten zoekeif®
welke verbanden zij 1<
leggen. „Dat is de kar
Leidse onderzoek de k
de jaren uitgaat", z
Wilfred Simons
TOPTIE
1. One day in your |ifc
I chael Jackson
2- The Carribean
show, Lobo
3. Rio, Mavwood 1
4. Going back to my J
Odyssey
5. More stars, Stars on '4!
6. Chequered Love, f
de
h 1U>n1y Crying' Keith 1
8. You drive me crazy,
kin Stevens
9. A woman needs love I
Parker jr. and Ravdio
10. How 'bout ui, Chamn
gn H
tekst: Paul de Vlieger
ANNO 1981, woensdag 29 juli
De Britse kroonprins Charles en Lady Diana Spencer zijn vanmorgen in
de St. Paul's kathedraal getrouwd. Een ernstig klinkende prins en een
lichtelijk geëmotioneerde Diana gaven elkaar het jawoord en schoven
de ringen aan eikaars vingers.
De Britse hoofdstad was vanmorgen in feestroes ontwaakt. Duizenden
koningsgezinden hadden bezit genomen van de straten die de route
vormen van het Buckinghampaleis naar de St. Paul's kathedraal waar
25Q0gasten getuige waren van dit huwelijk.
Tegen;half twaalf zette de stoet van open koetsen met naaste familie
ledenvan prins Charles zich bij het paleis in beweging. Deze werd ge
opend; door die met koningin Elizabeth en prins Philip. In de laatste
koets zat de bruidegom, gekleed in het gala-uniform van de koninklijke
marine. Om even over half twaalf vertrok in de glazen koets de bruid
vanaf Clarence House,
de residentie van de ko
ningin-moeder. Zij werd
vergezeld door haar va
der, de Earl Spencer.
Haar bruidstoilet, een
goed bewaard geheim
tot op het moment dat
zij in de glazen koets
verscheen, was gemaakt
van ivoorkleurige taftzij-
de, bestikt met paarle
moer en een kraag van
Brussels kant.
Ik ben een eenzame cowboy, heel vroegl
had ik een maat j
Per ongeluk werd hij getroffen, ik schoof
pardoes van z'n paard
Zorreg dat je vooraan staat, in de kanti
kantine
Zorreg dat je vooraan staat, in de kantl
je club
Het is gezond voor je lijf en je tenen
ja, lekker zuipen na een halfuurtje tra\
Zorreg dat je vooraan staat, in de kanti
"En de eerste de beste die nou nog het U
om bezopen op de training te verschijn
wordt voor zes wedstrijden geschorst, li
begrepen? Ik zeg; is dat begrepen? WaaI
krijg ik geen antivoord? Hallo, waar ii
dan?"
foto: archief Leidsch Dagblad
