Williams wereldberoemd, behalve in Ame"'ï Robbie In de Leidse musea is het heerlijk koel en rustig Van den Ende toch weer het land in KUNST 8c CULTUUR Concert Stones rechtstreeks op tv Rome's Fashion Week Exlusief van Hóud uw krant dus góed in de gaten. Groen opent kunstgalerie Celia Cruz: koningin van de salsa (advertentie) -tfSTEtJE EIGÉN VÖEtBAtTËA/W «5 SAMEN EN COACH ZE NAAR DE TOP met de Nationale Tour. Eerdere producties waren 'Anatevka', 'Oliver!', '42nd Street', 'Titanic' en 'The Sound of Music', die komend najaar zijn finale be leeft in het Circustheater in Scheveningen. De zesde Natio nale Tourproductie wordt 'Cra zy for You', een zang- en dans- show van Ira en George Gersh win met klassiekers als 'I Got Rhythm', 'They Can't Take That Away From Me' en 'Embrace- able You'. Van Lambaart spreekt van een 'feel good voorstelling, verge lijkbaar met '42nd Street', die aansluit bij de internationale trend om meer musical-come dy te brengen in plaats van zware stukken'. „Wij hebben de verantwoordelijkheid om licht voetigheid te brengen in deze economisch moeilijker tijden. 'Crazy for You' heeft een hoge entertainmentwaarde, een mooi verhaal met comedy", al dus Van Lambaart. De première van 'Crazy for You' staat voor september 2004 ge pland in het Nieuwe Luxor The ater in Rotterdam. Over de rol bezetting is nog niets bekend, de audities beginnen in sep tember. Halverwege het seizoen 2004-2005 gaat ook nog een kleinere voorstelling in premiè re die veertig tot vijftig schouw burgen aandoet. De keuze voor deze tournee moet nog ge maakt worden uit 'Rooie Sien', 'The Full Monty' en 'Dream- girls'. rome - Veel vrolijkheid en felle kleuren deze week bij de presentatie van de nieuwe outfits van de Italiaanse mo- deontwerper Gai Mattiolo. De grote couturiers presen teerde de afgelopen dagen in Rome hun collecties voor 2004. De Fashion Week wordt morgen Reuters/Alessia Pierdomenico Robbie Williams: onhandelbare egotripper. Foto's: Reuters/EPA/AP zoek. Williams is duidelijk doodnerveus, maar lijkt zich daar doorheen te willen bluf fen. Na een opkomst met veel overdreven armgezwaai, zakt Robbie eens extra gemakkelijk onderuit in zijn stoel, trekt zijn rechter wenkbrauw guitig hoog op en tovert in een iets te rap tempo de ene na de andere wi se crack tevoorschijn. Het is een wie-doet-me-wat-houding in een ouwe-jongens-krenten- brood-sfeer. Maar Letterman speelt het spel letje niet mee. Laat Robbie Wil liams de enige 'ouwe jongen' in het gezelschap zijn. De gastheer lacht zijn gast vanachter zijn bureau meewarig en zwijgend toe. De kijker ziet Letterman denken: „Wat een raar manne tje" - en Letterman wéét het. Hij laat de Britse superster be wust verzuipen in zijn eigen praatjesmakerij. Als de zanger zich vervolgens opmaakt voor een kort optreden houdt Letter man slechts diens nieuwe 'Amerikaanse' cd omhoog naar de camera: „We weten nu in elk geval waar die titel vandaan komt." 'The ego has landed', heet het schijfje. Het mislukte bezoek aan Letter man, voor een nation-wide mil joenenpubliek - is misschien wel tekenend voor Williams re latie met Amerika. Hij wil zo graag. Maar kijkt ook torenhoog op tegen dat land van zijn grote helden: Frank Sinatra, Sammy Davis jr., Dean Martin. Voelt zich dan klein worden. Maar waar zijn we dat verhaal eerder tegengekomen in de geschiede nis van Robbie Williams? Stoke-on-Trent, de geboorte plaats van Williams (29), is een klein stadje boven Birmingham, Noord-Engeland. Williams groeit er op met zijn moeder die er aanvankelijk een café runt en later een kledingwinkel heeft, en zijn zus. Zijn vader, een derderangs vaudeville-ar tiest met drankproblemen en schulden is al vroeg uit beeld. Keer op keer moet Williams zijn afkomst ingepeperd hebben ge kregen toen hij eenmaal zijn opwachting in de showbizz had gemaakt binnen de jongens- groep Take That. Thuis heeft hij zich binnen de band in elk ge val nooit gevoeld, liet hij na de breuk in 1996 meermalen we ten. Robbie, de jongen uit het noorden, werd er niet werkelijk geaccepteerd. „Ik heb binnen Take That jaren gewacht op de goedkeuring van Gary Barlow. Ik heb die nooit gekregen", al dus een verbitterde zanger in een interview uit augustus 1996. „En ook niet van de ande ren. Ik kwam uit een ander deel van het land, moet je weten - een goeie vijftig mijl verderop." Williams heeft uiteindelijk de breuk met Take That gefor ceerd. Dat de wereld vervolgens nog iets van Robbie Williams zou vernemen leek onwaar schijnlijk: Van alle Take That- leden (de band hield kort na het vertrek van Williams op te bestaan) leek Robbie de minste kansen op een solocarrière te maken. Hij had van zijn vroege re collega's immers de reputatie van onhandelbare egotripper meegekregen en kampte bo venal met serieuze verslavings problemen. Met andere woor den: Robbie lag in de goot. Maar Robbie wilde zo graag... En het is hem gelukt, mag je ze ven jaar later toch rustig vast stellen. Robbie is een ster ge worden. Vijf soloplaten zijn goed voor een miljoenenver koop. In Europa en delen van Azië is Williams een stadionact die moeiteloos uitverkoopt. Vo rig jaar sloot Williams een nieuw contract af met platen- matschappij EMI, goed voor 125 miljoen euro. Alleen Mi chael Jackson deed dat ooit be ter met een contract van (om gerekend) 1 miljard euro bij So ny, maar dat is alweer twaalf jaar geleden. Williams is anno 2003 één van de meest bespro ken mannelijke artiesten in de roddelpers. En hij weet die aan dacht moeiteloos op zich ge vestigd te houden. Mede verantwoordelijk voor dat succes zijn ontegenzeggelijk managers Tim Clark en David Enthoven die in de herfst van 1996 wel de potentie van Rob bie Williams zagen en hem een eind op weg hielpen zijn Take That-imago van zich af te schudden. En dan is er nog de geniale songschrijver en produ cer Guy Chambers (ex-World patry en Lemon Three), de man met de briljante vondsten - zo als die schaamteloos van Gloria Gaynors 'I will Survive' geleen de, maar o zo aanstekelijke 'brug' in de hit 'Supreme'. Toch konden ook zij Robbie Wiliams tot nu toe niet groot maken in Amerika. Is dat misschien de reden geweest dat Williams vo rig jaar geheel onverwacht zijn samenwerking met Chambers opzegde? Vorig jaar had immers het jaar van de doorbraak in de Ver enigde Staten moeten worden. Voor het eerst sinds 1999 werd opnieuw alles op alles gezet om het zo ver te laten komen. Wil liams had inmiddels zelfs een huis in Los Angeles waar hij va ker verbleef dan in Engeland. In de media riep Williams zijn En gelse fans op achter hem te staan in zijn poging Amerika te veroveren in plaats van te zeu ren dat hij hen had verlaten. Nog tijdens het maken van Wil liams vierde soloplaat, 'Escapo- logy", ontstond ineens het idee voor een nieuw wapen in het aanvalsplan voor de VS. Robbie zou zich op het songmateriaal van zijn grote voorbeeld Frank Sinatra storten. 'Swing when you're winning' zou een perfect kerstoffensief zijn. Het is het niet geworden. Een duet met actrice Nicole Kidman - Austra lische weliswaar, maar in Ame rika toch steevast goed voor alle media-aandacht - ten spijt. Ook 'Escapology' is in Amerika niet geworden wat ervan verwacht werd. Van de plaat werden in de eerste week een ruime 50.000 exemplaen verkocht, goed voor een 43ste plaats in de Billboard Top 100. Een week la ter was de plaat echter alweer uit de lijst verdwenen. Inmiddels is een nieuwe stroom van berichten op gang gekomen over Williams groot verbruik van dames, cohol en antidepre zanger wakkert dat len tegenwoordig meeHeu aan door openlijk ove losbandig leven te sfoCkh in zijn meest 'Come undone', stroom van en speculaties maand ook het den dat Robbie doorbraak in de VS mogelijk zou maar een zanger gezegd daarvoor heeft EMI miljoen geïnvesteerd. Robbie Williams l 40 Mai 1 I 22 avond en morgena%sb certen in de na, met in het ma optredens van borne en Skin. avonden kwamen week extra kaarten k 34 euro (advertentie) door Richard Stekelenburg londen - Tegen vrijwel ieders verwachting in groeide hij als enig voormalig Take That-lid uit tot ster. Een superster, met bij behorende megaverkopen, stadi onconcerten en een constante stroom aan roddels en specula ties over geld, verslaving en seksleven. Met een platendeal van 125 miljoen euro op zak is Robbie Williams bovendien de duurst betaalde popzanger sinds tijden. Alleen in Amerika, dat verdomde Amerika, wil het maar niet lukken. Gewoon 'Robbie' volstaat in Europa. Het kenmerk van een ster: alleen de voornaam is vol doende. Aan de andere kant van de oceaan, in Amerika ligt dat anders. Robbie wie? Robbie Williams? Nee, sorry. Robin William, de acteur - ja, die ken nen ze wel. Het wil Robbie maar niet lukken om voet aan de grond te krijgen in de VS. En hij wil zo graag. Het is alweer ruim vier jaar ge leden dat de voormalige Take That-ster zijn eerste gooi deed naar succes in Amerika. Om na de enorme verkoopcijfers in Europa ook de Amerikaanse markt open te breken verschijnt daar in 1999 een compilatie van zijn twee eerste albums, 'Live thru a lens' en 'I've been expec ting you'. Ter promotie van het album is de zanger in mei van dat jaar te gast bij de populaire talkshowhost David Letterman. Het wordt een opmerkelijk be- HiivERSuM - Het laatste concert dat de Rolling Stones deze zo mer in Nederland geven, is woensdag 20 augustus ook rechtstreeks op televisie te zien. RTL4 verzorgt een tweeëneen half uur durende registratie van het optreden, in combinatie met de trekking van de winnen de nummers van de Staatslote rij. Het concert wordt wel on derbroken voor reclamebood schappen. De Rolling Stones treden deze zomer zes keer in Nederland op. Alleen voor het optreden op 20 augustus zijn nog kaarten beschikbaar. noordwijk - Om leegstand van winkelpanden te voorkomen en om kunstenaars de kans te ge ven hun werk aan een groter publiek te tonen, is in de Hoofdstraat in Noordwijk de Promenade Galerie geopend. Burgemeester Groen verrichtte gistermiddag de opening. De Promenade Galerie is een initi atief van beeldhouwer Aad van der Slot en schilderes Mandy Lankhorst. De openingstijden zijn op woensdag van 10.00 tot 12.30 uur en van 13.15 tot 18.00. Op zaterdag dezelfde tij den maar tot 17.00 uur en op zondag van 13.00 tot 17.00 uur. vervolg van voorpagina Na zanger Compay Segundo is de Cubaanse muziek gisteren met het overlijden van zangeres Celia Cruz opnieuw een voor aanstaande vertolkers kwijtge raakt. Cruz was de koningin van de Cubaanse salsa, klein van stuk, maar overweldigend in haar performance. De zangeres overleed op 77-jarige leeftijd. In december werd ze geopereerd aan een hersentumor, die haar uiteindelijk toch nog fataal is geworden. Begin augustus ver schijnt haar laatste cd 'Regalo de Alma'. Celia Cruz verliet Cuba kort na dat Fidel Castro in 1960 de macht had overgenomen. Ze was bezig aan een tour door Mexico en besloot niet meer naar haar vaderland terug te ke ren. Ze vestigde zich in New York en later in Fort Kee, waar ze trouwde met de trompettist Pedro Knight. Hij werd haar manager. Voor Castro was Cruz sindsdien persona non grata. Cruz werd op 21 oktober 1925 geboren in één van de vele ar me wijken van Havana. Over haar jeugd gaat het verhaal dat ze 's avonds haar broertjes en zusjes in slaap zong. Haar pro fessionele carrière begon tij dens haar studie aan het con servatorium van Havana. Ze zong eerst in de dansgroep Las Mulatas de Fuego en werd in gehuurd om liederen te zingen voor een Cubaans radiostation. In 1950 voegde ze zich als lead- zangeres bij de populairste band van Cuba op dat moment, La Sonora Matanca. „Vrouwen zijn bang om de sal sa te zingen", zei ze eens in een interview. „Ik vraag me af waar om. Is salsa soms alleen iets voor mannen?". Zelf bleef ze trouw aan de salsa, die ze als geen ander zong. In New York in de jaren zestig in het orkest van Tito Puente. In de jaren ze ventig werkte ze met grote bandleiders als Johnny Pacheco en Ray Baretto. Cruz was niet bang om de traditionele salsa te moderniseren en New York bleek daarvoor het perfecte centrum. Zo liet ze zich beïn vloeden door de Puerto-Ri- caanse en Domicaanse (mu ziek) gemeenschap in de stad. Later werkte ze met moderne producers als Willy Chirino en Emilio Estefan (Miami Sound Machine) en zocht ze de sa menwerking met pophelden als David Byrne (Talldng Heads) en Gloria Estefan, en met ope razanger Luciano Pavarotti. Diverse malen is Cruz, die meer dan zeventig albums opnam, voor haar werk onderscheiden. Zo won ze in 1989, 2000 en 2002 een Grammy Award. In 1989 eerde de universiteit van Yale haar met een eredoctoraat. En in 1994 mocht ze uit handen van president Clinton de Natio nal Medal of Arts ontvangen. Richard Stekelenburg door Herman Joustra leiden - Buiten is het zinderend heet en ook de tentoon stelling straalt tropische warmte uit. Figuurlijk gesproken dan, want Het Kamoro-volk uit Papua (Nieuw-Guinea) mag dan centraal staan in het Rijksmuseum voor Volken kunde, het is allemaal wel te zien in koele zalen. Daarom is een museumbezoekje op een snikhete dag 'een absolu te aanrader', zegt Marieke van Daal van de pr-afdeling. „Zeker voor oudere mensen. „Je ziet toch vaak dat die het zwaar hebben bij heet weer. Nou, dan is het museum een prima plek. Het is hier heerlijk koel. En rustig." Het is dezer dagen niet bepaald een komen en gaan van bezoekers bij Volkenkunde. „Maar ik geloof niet dat het anders is dan andere jaren. Elke zomer, of het nu mooi weer is of niet, is het hier vrij rustig. In september, okto ber begint het weer. Dan komen de mensen weer naar het museum. Dat duurt een half jaar ongeveer en dan wordt het weer minder. Met nog een schoolreisjespiek in mei- juni." Ook in Naturalis is het rustig. „Maar", zo zegt Marjolein Hageraats van de pr, „dat is logisch. Er zijn minder bezoe kers omdat het vakantie is. Niet omdat het nu zulk heet weer is." Het is ook onzin om te denken dat het in het museum even bedompt en benauwd is als in een gemid deld kantoor. Dat kan Naturalis zich niet veroorloven. „Het is bij ons koud. Dat moet om onze collectie te be schermen. We hebben hier een constante temperatuur van 19 graden, daar zorgt een speciaal koelsysteem voor." Ook in Stedelijk Museum De Lakenhal is het goed toeven, zegt Mia van Iterson van de pr. „Het is koel. Heerlijk koel. Voor onze schilderijen hebben we een klimaatregeling. Dus kun je ze in alle rust en koelte bekijken." Dat gebeurt maar mondjesmaat. „Er lopen maar weinig mensen door de museumzalen. Als het zo heet is, zoeken mensen het water of een andere koele plek op. Ze moesten eens weten hoe lekker het in het museum is. We hebben zelfs even overwogen om een advertentie te plaatsen om mensen er op te wijzen dat het museum nu een ideale plek is om te vertoeven. Maar aan de andere kant, er zijn ook zo weinig bezoekers omdat het vakantie is. Dat merk je ook als je door de stad fietst. De straten zijn een stuk stiller." NC Fiy „Het is niet zo dat je hier een kogel kunt afschiete Birre Walvis van het Rijksmuseum voor Oudhe er staan ook geen riien voor de deur. Het is 'ndei Birre Walvis van het Rijksmuseum voor Oudhederf",c vaka dus komen er minder mensen." En ja, het nioJan alt wpI ppn rnl Hpnkt 7p Het is zpker 7.n dat 1 NO :it fer speelt wel een rol, denkt ze. „Het is zeker zo dat bezoekers krijgen als het in de zomer vaak reg toeristen die hier in de omgeving verblijven. Mi weer zitten ze liever op het strand. Nu het zo heet is, komen er minder toeristen. liep ik door het museum en was het zo rustig e es koel. Ik begrijp niet waarom de mensen met dit koelte van een museum niet opzoeken. Wij hebl aan gedacht om een advertentie te zetten, om t hoe koel het is. Daar staan de mensen niet bij stil, amsterdam/gpd Dertien grote theaters in het land krijgen in het seizoen 2004/2005 toch weer een musical van Joop van den Ende Theaterproducties op de planken. Vanaf september 2004 reist de musical-comedy 'Crazy for You' door Nederland. Een halfjaar geleden maakte Van den Ende nog bekend om 'financiële en logistieke redenen' te stoppen met rondreizende theaterproducties onder de noe mer Nationale Tour. Die mede deling leidde tot teleurgestelde reacties van de deelnemende theaters. Volgens algemeen directeur Er- win van Lambaart was er een 'time out' nodig om de Natio nale Tour te evalueren. „We moesten ons herbezinnen op het reizen. Vooral de financiële haalbaarheid kwam steeds zwaarder onder druk. We zijn tevreden over de artistieke kwa liteit, maar Titanic' en 'Oliver!' hebben ons geld gekost." Dat er in het seizoen 2004-2005 en in principe ook daarna toch weer een grote, reizende pro ductie komt, is volgens Van Lambaart het gevolg van vruchtbaar overleg met schouwburgdirecties. „Wij heb ben een zaalbezetting van 80 tot 85 procent nodig om uit de kosten te komen. We hebben jiieuwe afspraken gemaakt waardoor wij sneller quitte spe len." Van den Ende begon in 1998 makk fcan% fantastische prijzen! Kijk op <u wwuv.leidsfhdagblad.nf/coachvanhetjaar l»J en schrijf ie yan 26 juli t/m'5 augustus in.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 10