KUNST CULTUUR De verbeelding is weer aan de macht Boijmans opgelicht door autobedrijf De Parade groeit door Marieke van Amerom schildert zonder gêne Locatie North Sea Jazz na 2005 onzeker R5 istopleiding itandelijk y andicapten uvreprijs Jr Rijnders Wereldfaam op oude leeftijd [I jazz - jitmarkt rdam/anp - De Amster- Uitmarkt programmeert lagavond 30 augustus it 25 jazzconcerten, nt wordt een midder- concert in het con- bóuw van David Kweksil- uus Jansen en Ramon Juiten staan zes podia, n de loop van de avond anderen Chris Hinze, het berg Trio en Deborah optreden. De Uitmarkt sterdam geldt als de ope- het nieuwe theater- en L rtseizoen. Eerder werd al d dat de opening op vrij- and 29 augustus met veel p en R&B gepaard gaat. ise thema's kenweek rdam/anp - De Boeken- an volgend jaar krijgt per v' n ander thema. Dat iet Boekblad. Het over- lj end thema was al be- f Gare du Nord; Ontmoe- met Frankrijk'. Per dag |er dan een ander Frans uitgelicht: de film, de of de filosofie bijvoor- )e eerste dag van de iweek gaat over de Fran- lutie. Op de slotdag staat re i centraal. dinsdag 15 juli 2003 e i s/anp - Verstandelijk ge- ;evi apten met talent voor oi nstzinnig beroep kunnen dri ort in Almere een oplei- olgen tot professioneel !ni iaar. Stichting Witte Oli- nei ;rkt hiervoor samen met Egi iit Rietveld Academie in dam. Bij reguliere oplei- kunnen gehandicapten voifecht, zegt projectleidster h ichops. Momenteel zit- :t icht studenten op de op- ha, die minimaal drie jaar Volgens Bisschops kun nen handicapten hun talent en mst niet voldoende ont- n. Tijdens de studie ma ke cunstenaars in spe ken- t verschillende kunstzin- sciplines als schilderen, ie, tekenen en ruimte- Like 'De grote verbeelding' bevat een diversiteit aan sculpturen. Zoals 'His unexpected return', een werk van Tobias Scholten. Foto: WFA rotterdam/gpd - Het lijkt erop dat Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam is op gelicht door een autobedrijf. Het leeuwendeel van de op brengst van de miljoenenfraude die vlak voor Pinksteren bij het museum werd gepleegd kwam terecht op de rekening van de Rotterdamse onderneming Cashwheelz BV. Die houdt zich volgens de statuten bezig met 'het ontwikkelen en op de markt brengen van innovatieve producten voor de auto-indu strie'. Nog dezelfde dag waarop Cashwheelz het geld in handen kreeg, werd de opdracht gege ven om het bedrag - volgens de Volkskrant 2,6 miljoen euro, volgens de gemeente 2,2 mil joen - te beleggen in zogeheten put- en call-opties. Dat is een zeer risicovolle manier van be leggen die op korte termijn zo wel kan leiden tot een grote winst als tot grote verliezen. Toen de gemeente de transactie had achterhaald bleek de teller inmiddels flink in de min te staan. Het verlies bedraagt vol gens de Volkskrant 9 ton, ande re bronnen houden het op aan zienlijk minder, maar toch op 'enkele tonnen'. Groot was de verbazing toen Cashwheelz zich na de beslaglegging door de gemeente meldde bij het stadhuis. Het bedrijf eiste een onmiddellijke teruggave van het geld. De besloten vennootschap Cashwheelz werd opgericht in 2000. Een 27-jarige Marokkaan, woonachtig in Zwijndrecht, trad op als directeur. Het be drijf, dat volgens de papieren drie man personeel heeft, is ge vestigd aan het Cor Kieboom- plein in Rotterdam-Zuid. Vorig jaar oktober veranderde de be drijfsstructuur. De Zwijndrech- ter werd enig aandeelhouder, terwijl een Rotterdammer als enig bestuurder werd aange steld. Naar nu blijkt is die laatste een katvanger. Om de werkelijke daders uit de wind te houden werd de man in april van dit jaar - een kleine twee maanden voor de fraude - 'benoemd' tot directeur. Hij werd in verband met de fraudezaak aangehou den, maar is inmiddels weer vrij. Ook de Zwijndrechter is momenteel op vrije voeten. Zowel justitie als de gemeente Rotterdam wil nog steeds niet ingaan op de zaak. Wel meldt de woordvoerster van kunst wethouder Hulman dat ze 'zeer verrast' is door het laatste nieuws. Ze zegt de nieuwe fei ten niet te kennen. De woord voerder van wethouder Jans- sens - verantwoordelijk voor de gemeentelijke accountants dienst - wil alleen kwijt dat het college in samenspraak met justitie 'een aantal acties heeft ondernomen'. Justitie heeft inmiddels drie ar restaties verricht in de fraude zaak. Een van de arrestanten is een administratief medewerker van Boijmans, die het geld het museum zou hebben uitge- sluisd. De man was in februari van dit jaar in dienst genomen en zou per 1 juli weer stoppen. )ok»am/anp - Gerardjan en i krijgt de theater-oeu- ie van het Prins Bernhard gei fonds. Dezelfde prijs in degorie toegepaste kunst t ii wkunst is voor mode- Lentver Alexander van Slob- )egdie op het gebied van en cultuureducatie gaat d it Rotterdams Wijkthea- kei monumentenprijs van 0 t ds is voor Landschaps- ieu Nederland. De prijzen, roiOOO euro, worden 30 ok- deiitgereikt in De Nieuwe ïn {Amsterdam. roemt Rijnders' inter- dt van Shakespeare-stuk- bloei van Toneelgroep lam onder zijn leiding Kil rote waardering die zijn ebl ook bij amateurgezel- koi in hebben weten te ver- itwerper Van der Slobbe ich gedurende twintig wikkeld tot een ontwer- t een eigen, constante ...ïr, jubelt een andere ls een van de weinigen jjrin geslaagd internatio- terming voor zijn werk in. De jury hecht grote aan de constante sti- die Van Slobbe is ge- oor jongere generaties olsindse ontwerpers en aan >ui#t voor het modevakon- aprin Nederland." »n j ijktheater functioneert tees in een multiculture- i "Hg- Uit die omgeving spelers voort en voor i geving maken zij de nsÜngen. „Met de voor- n bereikt het theater hek dat niet gewoon is liere podia te bezoe- spi ijst jury nummer drie. ik rstellingen zijn toegan- enl1 herkenbaar voor de oners. Hun alledaagse le en worden in theatrale me?goten. Daarnaast heeft 5to tterdams Wijktheater ,Sp zien om het amateur- Ma dat doorgaans een hè. &al gebonden karakter Bm )or middel van een fes- 3b j internationale allure te *eh ïaa apsbeheer Nederland -hj actieve zorg na voor lerlandse cultuurland- onder meer bemid- idvies en voorlichting. n met dit werk bij een oidubliek het belang van ge lud van het Nederlands Lgai indschap onder de 1 brengt, vormt een be ing overweging van de #rijs aan Landschapsbe- toe te kennen", ten et beoordelingscollege tfa| den haag/gpd - Twee mooi op gemaakte tienermeisjes liggen tussen sigaretten in een pakje geperst. Verwoed trachten ze elkaar de haren uit het hoofd te trekken, terwijl de lange knoki ge armen in de weelderige bos sen op het hoofd verdwijnen. Was er geluid bij, dan zou deze sculptuur ongetwijfeld gepaard gaan met krijsende viswijven- stemmen. Zie hier een stukje humor van de Britse, in Neder land woonachtige beeldhouw ster Helen Frik (1960). Het is een van de beelden op de expositie De Grote Verbeelding in de Grote Kerk van Den Haag waar geestigheid een rol krijgt toebedeeld. Frik noemt het werk 'scrapettes', een niet be staand woord naar 'to have a scrap', volkstaal voor 'een ge vecht hebben'. Zou het woord bestaan, dan is elke visuele re latie direct te vinden in deze - melige - sculptuur. Voor De Grote Verbeelding nodigden academiedocenten de meest ta lentvolle ex-studenten uit; de generatie die hier werk toont, zou dus de veelbelovende Ne derlandse garde moeten zijn. En dat is ze ook. Frik is een mooi voorbeeld van een kunstenaar die in de late ja ren zeventig tot bloei kwam in een conceptueel minimalistisch tijdperk, waarin kunstenaars werden geacht onderdelen van kunstwerken tot in de puntjes te verklaren. Als reactie daarop heeft ze in latere tijden zich juist door haar intuïtieve voor keur laten leiden. Op die ma nier ontstaat veelal visueel inte ressante kunst die direct appel leert aan de verbeelding van de toeschouwer; het intuïtief vrije van de bedenker laat zich regel matig in de vorm terugvinden. Juist dat intuïtieve aspect als ook het pretentieloze speelt bij de jonge generatie kunstenaars (geboren grofweg vanaf 1970) een grote rol. Terwijl de een zich laat leiden of inspireren door het materiaal, kiest de an der voor het tonen van trans formatieprocessen ofbegeeft hij zich op het terrein van de cross-overs. Hierbij zijn andere disciplines zoals vormgeving, architectuur of design geïnte greerd in de sculptuur. Zoals Fendry Ekel die met zijn Reista- fel een installatie van keramiek toont en Han Janselijn, die ar chitectuurmodellen exposeert. De sprankelendste bijdrage binnen de cross-overs is van het bekende VJ- collectief Snow- Video. Als je in de installatie plaatstneemt, waan je je in het hart van een discotheek vol ver hit dansende mensen. Daarnaast zijn op de Grote Ver beelding theatrale, quasi-we- tenschappelijk en meerdelige beelden te zien naast poëtische sculpturen of kunstwerken met een anekdotische inhoud. Heel simpel is de installatie van Mar tina Florians die biologische en natuurkundige systemen ge bruikt als materiaal. In een bak met stromend water zie je vette zeep slierten vormen, slierten die zich kronkelend een weg door het water banen. Prachtig verstild, eigenlijk niets aan, maar toch blijf je kijken naai de veranderingen die zich voor je oog afspelen. Ferm en lief tegelijk is het nijl paard van Tom Claassen, grap pig is de slipauto van Jacinto Zwiers en speels is de kerami sche pinballmachine, een kunstwerk dat zacht tingelend geluid produceert als de bal letjes de katten raken. Niet on vermeld mag het kopje koffie verkeerd van Camille Meeussen blijven. Wanneer de vorm hier wordt onthuld, is het effect weg - daarom verder geen commen taar. Ook de 'Reliqueen I en II' van Linda Molenaar zijn het be kijken waard. Twee kroontjes sieren hoofden die uit de grond van de kerk lijken te rijzen. Per fecte werken voor deze plek. De Grote Verbeelding omvat, kortom, niet alleen een mooie diversiteit aan sculpturen, ook geeft de tentoonstelling een goed overzicht van de stand van zaken in de Nederlandse beeldhouwkunst. De verbeel ding is weer aan de macht. Kunstenaars kiezen voor een fi guratieve beeldtaal, een jargon waarin herkenbaarheid promi nent aanwezig is, maar waarbij de achterliggende bedoelingen niet belerend worden opge drongen; ze worden aangestipt in de vorm. Die vorm zet zich vast op het netvlies, waarna as sociaties eigenlijk vrij soepel ontstaan. De Grote Verbeelding. Ruim telijk werk van Nederlandse kunstenaars. Grote Kerk, Kerkplein 1, Den Haag. Ge opend: ma-zo 11 tot 17 uur. Tot en met 19 augustus. den haag/anp - Het rondrei zende theaterfestival De Parade blijkt ook in 2003 een grote pu bliekstrekker. Het evenement, tot nu toe te zien in Rotterdam en Den Haag, ontving al 95.000 bezoekers. Daarmee is een nieuw bezoekersrecord in zicht. De theatermakers zijn nog te zien in Utrecht en Amsterdam. Vorig jaar trok het evenement 250.000 bezoekers. De toename van het aantal bezoekers tijdens de editie van 2003 heeft volgens een woordvoerster van de Para de-organisatie te maken met een reeks factoren. Zo was het weer tijdens de jongste editie bijna steeds erg mooi en hoe ven de theatermakers dit jaar niet te concurreren met een groot voetbaltoernooi. In Rotterdam, de eerste halte plaats van De Parade, kwamen 50.000 mensen een kijkje ne men op het theaterterrein, een record (3000 bezoekers meer dan in 2001). In het Westbroek- park in Den Haag werd de stij gende lijn nog iets overtuigen der doorgezet (45.000 bezoe kers tegenover 40.000 in 2002 en 30.000 in 2001). Een woord voerster van De Parade toonde zich content. „We hebben in Rotterdam en Den Haag extra werk gestoken in de promotie. We wilden in die steden graag groei en dat is gelukt." In de nacht van zondag op maandag werd de Haagse editie van De Parade 2003 afgesloten. De theater- en restauranttenten worden de komende dagen af gebroken en verplaatst naar Utrecht. Daar is het festival vanaf vrijdagavond te zien in Park Nieuweroord. Amsterdam is van 1 tot en met 17 augustus de laatste halteplaats. beeldende kunst recensie Bernadette van der Goes Expositie: 'Komen en gaan', schilderijen en tekeningen van Marieke van Amerom en Astrid van der Horst Prijzen: 99 t/m 1950 euro. Te zien: t/m 26/7, wo t/m za 12-17 uur, STAA galerie, Castellumstraat ie, Alphen aan den Rijn. Op een van de schilderijen van Marieke van Amerom bij de STAA galerie in Alphen aan den Rijn lacht een vrouw met lang krullend rood haar de bezoeker vriendelijk toe. Hoewel zij bijna naakt voor ons staat, voelt zij zich kennelijk helemaal op haar gemak. Het enige kledingstuk dat zij over het mollige lijf draagt is een strakke knalgroe ne bodystocking. die vrijwel niets te raden overlaat. Door de stof heen zijn haar borsten, buik en navel duidelijk zicht baar. Daaronder zien we een paar forse dijen. En alsof dat al lemaal nog niet genoeg is, heeft Van Amerom de vrouw in het zelfde schilderij nog een keer afgebeeld. Gekleed in dezelfde bodystocking, maar nu van de achterkant gezien. 'I'm not so green as my green bodystring', luidt de humoristische titel van dit werk. Zonder gêne toont de vrouw haar dikke, uitstulpende billen. Met zichtbaar plezier beeldt Van Amerom ook in twee andere schilderijen van naakte vrouwen hun weelderige vlees af. Terwijl wij in een tijd leven waarin iedereen bij voor keur slank en strak moet zijn, kijkt Van Amerom niet op een vetplooi meer of minder. Haar werk herinnert aan de vrouwen van Rembrandt, Rubens en Jor- daens, en aan die van impres sionisten als Degas en Renoir. Ook haar wijze van schilderen vertoont verwantschap met de ze laatste twee meesters. Zo is het lichaam van een vrouw die we op de rug zien helemaal op gebouwd uit roze, lila, groene, gele, witte en lichtblauwe vlek ken. Het werk van mede-exposant Astrid van der Horst is vergele ken daarbij een stuk minder den haag/anp - Utrecht en Rot terdam zijn de alternatieven voor Den Haag als gaststad van het North Sea Jazz Festival. Het is ondanks eerdere toezeggin gen namelijk nog lang niet zé ker dat het festival na 2005 in Den Haag blijft. Dat heeft festi valdirecteur Th. van den Hoek gezegd. Vorig jaar nog leek alles in kan nen en kruiken. Ondanks plan nen om de Statenhal af te bre ken leek het voortbestaan van North Sea Jazz in Den Haag verzekerd. Een immense tent zou een alternatief zijn voor de hal, waar de grote publiekstrek kers op het festival doorgaans spelen. Dit lijkt nu weer op losse schroeven te staan. Van den Hoek heeft in elk geval nog geen concrete toezeggingen van de gemeente Den Haag. Volgend jaar mei wil hij het ze ker weten, want als hij uit Den Haag weggaat, moet hij op tijd voorbereidingen treffen. Ahoy' in Rotterdam en de Jaar beurs in Utrecht zijn eventuele uitwijkmogelijkheden. Amster dam is nadrukkelijk geen optie omdat die stad geen geschikte locatie heeft. Van den Hoek wil 1 Den Haag blijven. „Maar het ligt aan de gemeente en het Congrescentrum of dat lukt. Grotere machten zullen dat be palen. Ik blijf optimistisch." Mocht het Congrescentrum af vallen, dan wil hij ook nog kij ken naar het Malieveld als mo gelijke festivallocatie, met ten ten. Op de 28ste editie van het festi val kwamen zo'n duizend be zoekers minder af dan vorig jaar. Met een uitverkochte za terdag en zondag telde de orga nisatie 67.000 bezoekers. Vrij dag bleven er nog kaartjes lig gen. IN ME MORI AM uitbundig. In haar schilderij van een naakte vrouw met baby aan de borst geeft zij dit eeu wenoude thema zo helder en eenvoudig mogelijk weer. Vrouw en kind zijn niet veel meer dan een lichtbruine vorm tegen een groene achtergrond. Opvallend is het langgerekte li chaam van de vrouw en haar in verhouding kleine hoofd en grote voeten. In tegenstelling tot Van Amerom maakt Van der Horst geen realistisch portret, maar schildert ze een composi tie. Hetzelfde doet zij in een se rie tekeningen van een vröuw die met de rug naar ons toe haar lange zwarte haar rang schikt. De vrouw grijpt met bei de handen het haar, voelt er aan, omarmt het, speelt ermee, draait eraan, krabt en wrijft. Steeds opnieuw verrichten de handen andere handelingen. Wat het resultaat daarvan is krijgen we niet te zien. Dat is niet zo verwonderlijk. Het gaat Van der Horst immers meer om de vorm dan om de inhoud. Compay Segundo woonde vrij dag nog een concert bij, dat zijn zoons als eerbetoon aan hem op touw hadden gezet. Dat was in het Hotel Nacional in Hava na, waar een concertzaal naar hem is vernoemd. Twee dagen later overleed de legendarische muzikant, bekend van de Bue- na Vista Social Club, op 95-jari- ge leeftijd, zo maakte de Cu baanse televisie gisteren be kend. Compay Segundo werd op 18 november 1907 als Francisco Repilado geboren in Siboney in de oostelijke provincie Santiago de Cuba. Op zijn negende ver huisde de zoon van een Spaan se spoorwegarbeider naar de nabijgelegen stad Santiago, het hart van de Cubaanse volksmu ziek. Op zijn veertiende speelde hij klarinet in de plaatselijke harmonie. Tijdens de gouden jaren '20 van Cuba begon hij te zingen en componeren. Hij werd een meester van de tres - een traditioneel Cubaans driesnarig instrument. Hij werkte samen met beroem de muzikanten zoals Nico Saquito, Antonio en Evelio Ma- chin, en Benny Moré, en vorm- Compay Segundo 1907 - 2003 de tot 1953 een succesvol duo met Lorenzo Hierrezuelo, Los Compadres. Uit die tijd stamt zijn artiestennaam, omdat hij in het duo de tweede stem zong. Na de machtsgreep van Fidel Castro in 1959 was het groten deels gedaan met optreden en platen opnemen. Hij keerde te rug naar zijn oude baantje in Havana: sigaren rollen bij het gerenommeerde merk H. Up- mann. Zelfwas hij zelden zon der de typische dikke Havana- sigaar te zien. Als gitarist was Compay Segun do een vernieuwer. Hij maakte de ontwikkeling van de Cu baanse 'son' mee, een genre dat hardere Afrikaanse ritmes ver mengt met Spaanse lyriek. Met de son werd de grondslag ge legd voor latere genres zoals de salsa. Om meer harmonieën te vermengen met de ritmes van de son vond Compay Segundo een zevensnarige gi*ar uit, de armonica. Na zijn pensioen pikte Compay Segundo zijn muzikale carrière weer op. Hij verwierf wereldwij de faam toen hij in 1996 met vele andere vergeten gloriën van de Cubaanse muziek door de Amerikaanse gitarist Ry Co- oder opnieuw werd geïntrodu ceerd op het album Buena Vista Social Club, dat in 1998 een Grammy-award won. De muzi kanten, onder wie de zangers Omara Portuondo en Ibrahim Ferrer, pianist Ruben Gonzalez en gitarist Eliades Ochoa, be leefden een tweede carrière naar aanleiding van het album en de gelijknamige film van de Duitse cineast Wim Wenders.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 15