1
Lichtgevend plastic
REGIO
'Onderwijscontract een
doorgeschoten middel'
Lawaai onder raam
Katholieke tereur
Terrassen langer open: eindelijk
weer eens goed nieuws uit Leiden
Voorlichter had beter aangifte kunnen doen in plaats van zijn frustratie te
De parkeerkraskaart, het
opengekraste vakje en de lp
Wie niet tegen spelende kindi
kan moet naar de Mokerhei
HOC 970
MAANDAG 14 j(,
NAVRAAG
Minister Van der Hoeven van onderwijs wil dat scholen contracten
afsluiten met ouders over het gedrag van hun kinderen. In zo'n con
tract moeten regels
staan over spijbe
len en huiswerk,
het moet kleding
voorschriften be
vatten en een verbod op wapenbezit. Beide partijen moeten boven
dien akkoord gaan met sanctiemaatregelen als de regels worden
overtreden, zodat ouders zich er niet tegen kunnen verzetten als
wangedrag wordt bestraft en op hoge poten verhaal gaan halen bij
de school. „Dat ondermijnt
het gezag van de school",
aldus Van der Hoeven, die
de contracten niet verplicht
wil stellen, maar er wel op
zal aandringen. Goed idee
of niet? Navraag bij de Leid-
se onderwijswethouder
ALEXANDER PECHTOLD.
Wat vindt u van dit idee?
„Leuk bedacht, maar het
zal niet werken. Ik vind dit
een doorgeschoten middel om de kwaal te bestrijden. Het zijn alle
maal zaken die de relatie tussen leerling, ouder en school aangaan
en op sommige zaken kun je best de ouder aanspreken, maar dat
gaat me voor middelbare scholen te ver. Daar heb je met jonge
volwassenen te maken, met hun eigen verantwoordelijkheid."
Die moet jezelf op hun gedrag aanspreken?
„Ja. Kijk, wapenbezit is van een andere orde, dat is een politiezaak.
Maar kleding is een zaak van de leerling en de ouders en bij exces
sen helpt het echt niet als er zo'n contract is. Leerlingen en ouders
moeten zelf beseffen dat het geen gezicht is als een meisje van 13
halfnaakt op school verschijnt."
Maar dat gebeurt wel, dus...
„Ja, ik zie ook wel dat er een verschuiving plaatsvindt in de opvoe
ding. Van thuis gaat die naar de school, waar ze tegenwoordig zo
ongeveer moeten leren hun tanden te poetsen en hun veters te
strikken. Dat is zorgwekkend, maar dat is een maatschappelijk
probleem. Het onderwijs moet er ook voor waken die taak van de
ouders over te nemen en daar mag je die ouders best op aanspre
ken, maar dat moet je niet regelen in een contract"
Waarom niet?
„Dat is zo onwerkbaar, zo bureaucratisch. Trouwens, wat moet de
sanctie bij overtreding zijn? Een geldboete zal niet werken in de
gevallen waar we het over hebben en met het wegsturen van
school heb je alleen de leerling zelf."
Geen contracten dus, maar wat dan?
„Wat je wel kan doen, is ouders bij het begin van het schooljaar
eèn paar avonden laten bijwonen, waarin je vertelt wat er van ze
wordt verwacht en wat de huisregels zijn. Dan ben je erbij voordat
de problemen ontstaan, als iedereen nog gemotiveerd is. Dat is be
ter dan het invoeren van een contract, dat een zaak wordt van de
school en de ouder. Het kind staat erbuiten en dat is betuttelend
en op veel punten onzin."
tekst: Paul de Tombe
foto: Hielco Kuipers
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1903, Dinsdag 14 Juli
NOORDWIJKERHOUT - Als ik me wilde wagen aan een voorspelling,
zou ik zeggen, dat we eerstdaags ongetwijfeld, weer een raadsvergade
ring hebben te wachten. De burgemeester toch zei in de zitting van
April j.L, dat het huurcontract van de tegenwoordige raadszaal op 1
September 1904 is geëindigd en dat hij hoopte de leden dan welkom
te mogen heeten in een nieuw Raadhuis. Me dunktdat het dan lang
zamerhand tijd wordt, om eens over den bouw te praten. Zoo'n raads
zitting is altijd een evenement, vooral om het (halsstarrig of eerbiedig?
zwijgen der raadsleden. In de beide laatste vergaderingen bijvoor
beeld, hebben de leden met hun vijven geen tien woorden gesproken,
wat voor Willem den Zwijger was om jaloersch te worden vanwege de
concurrentie.
ANNO 1978, vrijdag 14 juli
LEIDEN - In tal van scholen zijn de afgelopen week activiteiten ge
houden ter afsluiting van het schooljaar. De kinderen van de kleuter
school Ons Begin aan de Storm Buysingstraat voerden voor hun ou
ders de musical 'Fijn dat er kabouters zijn' op. De acteurs waren 26
kinderen die in het nieuwe schooljaar naar de Grote School gaan.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien d
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te m
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO «Ld.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@hdcnl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54 2300 AB Leiden
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgevenj Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV. 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
Natuurkundigen onderzoeken geleidende kunststoffen
Elektronicabedrijven zoals Phi
lips werken sinds een paar jaar
aan plastic folies die elektrici
teit geleiden en die licht uit
stralen. In mobiele telefoons
zijn al computerschermpjes te
vinden die van zulke folies zijn
gemaakt. Ze zijn zuinig in het
gebruik en goedkoop om te
maken, maar hoe werken die
materialen eigenlijk? Vaste-
stof-fysici uit Europa, de Ver
enigde Staten en Japan zoch
ten afgelopen week in het Lo-
rentz Center van de Universi
teit Leiden naar antwoorden.
Het Lorentz Center is uniek in
zijn werkwijze. Bijna wekelijks
zijn er workshops waar on
derzoekers uit heel Europa en
de Verenigde Staten samen
komen rondom een specifiek
wetenschappelijk probleem.
Het onderzoek moet in na
tuurwetenschappelijke hoek
liggen, maar directeur Wim
van Saarloos werpt zijn netten
ruim uit. Vorig jaar was er bij
voorbeeld ook een workshop
over economische modellen.
Afgelopen week probeerden
experimentele en theoretische
vaste stof-fysici te verklaren
hoe het komt dat sommige
kunststoffen elektriciteit kun
nen geleiden en licht uitstra
len. Ook probeerden ze uit te
zoeken welke stoffen dat het
beste doen en waar de gren
zen van de techniek liggen. Je
roen van den Brink (34) van
de Universiteit Leiden en Al
berto Morpurgo (35) van de
TU Delft werken er samen
aan. Van den Brink is theore
tisch natuurkundige, terwijl
Morpurgo proefondervinde
lijk te werk gaat. Ze zijn pas
tevreden over een verklaring,
als hun beider bevindingen
overeenkomen.
Van den Brink en Morpurgo
doen hun proeven niet op de
plastics die in de industrie
worden verweckt. De natuur
kundigen werken met gekris
talliseerde kunststoffen. Die
hebben het voordeel dat alle
moleculen netjes naast elkaar
liggen en dat vergemakkelijkt
het onderzoek. Eén van de
onderzoeksvragen in de work
shop is hoe natuurkundigen
zulke kunststofkristallen kun
nen laten groeien. De indu
strie werkt met stoffen waarin
de moleculen Juis kras door
elkaar liggen - al zijn het vaak
wel dezelfde. Dat is goedko
per en de kunststoffen zijn ge
makkelijker te maken.
Er bestaan tientallen plastic
soorten die in meerdere of
mindere mate elektriciteit ge
leiden. Eén van de vragen die
de natuurkundigen willen be
antwoorden. is wat een betere
of slechtere geleidbaarheid
veroorzaakt. Soms is een ver
andering van één atoom al
genoeg om een stof met com
pleet andere eigenschappen
te krijgen. Soms gedragen
grote hoeveelheden molecu
len zich weer anders dan een
enkele. Van den Brink en
Morpurgo proberen greep te
krijgen over zulke verande
rende stofeigenschappen.
De kunststof die elektriciteit
tot hu toe het beste geleidt is
rubreen. Dit molecuul bestaat
uit acht benzeenringen die
aan elkaar geplakt liggen en
die samen goed elektronen
doorlaten. Dat is te zeggen:
vergeleken met metalen of
zelfs met het halfgeleidersma
teriaal silicium zijn de gelei
dende kwaliteiten erg laag.
Een computerchip van rubr
een zou 'erg traag' werken,
denkt Morpurgo. Maar er zijn
omstandigheden denkbaar
waarbij dat niet geeft. „Ze zijn
bijvoorbeeld flexibel en zacht,
ze wegen bijna niets en ge
bruiken erg weinig energie.
Heel geschikt voor de ruimte
vaart, bijvoorbeeld."
Een andere plasticsoort, pht-
alocyanine geheten, kan licht
geven. Hij is daarmee geschikt
als televisie- of computer
scherm. Dat licht geven be
rust op een effect uit de quan-
tummechanica. De plastic
moleculen hebben een gat
waarin precies een elektron
past. Op het moment dat er
een stroom door het plastic
wordt gevoerd, springt een
elektron in het gat, waarbij
een lichtflits ontstaat.
Op de vraag hoe dat licht ont
staat, kijken Morpurgo en Van
den Brink elkaar even aan.
„Voor het antwoord hierop
kreeg natuurkundige Richard
Feyman de Nobelprijs", zegt
Van den Brink. Tegen leken,
zoals zijn eigen vader, zei hij
gewoon: 'It just gets created'.
Het licht is nog het beste te
beschouwen als een stuiteref
fect van het elektron." Mor
purgo neemt over. „Hij trilt
hoogfrequent en veroorzaakt
daarbij een elektromagneti-
.sche golf. Wij nemen die waar
als licht."
Samen met andere natuur
kundigen heeft Van den Brink
eerder dit jaar vastgesteld dat
er een grens is aan de hoe
veelheid licht die plastics
kunnen geven, een 'proof of
principle'. „Er komt een mo
ment dat er zoveel elektronen
in de stof zitten, dat zij elkaar
beginnen af te stoten. De ge
leidbaarheid gaat dan weer
omlaag." Er zijn tot nu toe
acht tot tien geleidende
kunststoffen en de grens ligt
niet voor elke stof gelijk. In
dustrieel onderzoek is er dan
ook op gericht om een plastic
te vinden dat het meeste licht
geeft vlak voordat het stadium
wordt bereikt waarbij de ge
leidbaarheid weer afneemt.
Met phtalocyanine worden
nu al computer- en televisie
schermpjes geproduceerd.
Oprolbare televisies of kran
ten die bijvoorbeeld voortdu
rend actueel nieuws brengen,
komen al bijna in zicht. Er
kunnen ook lampen van wor-
SCHRIJVEN
Ik wil reageren op het artikel
'Rechtszaak Vogelwijk tegen woon
torens' dat 30 juni in de krant stond.
Voor mij hoeven die woontorens er
ook niet te komen. Meneer Langen-
dorff, ik woon ruim 18 jaar in de
'bunker' Laan van Ouderzorg 61 t/m
165 en heb de laatste tien jaar ook
last van benzinestank en lawaai on
der mijn raam door meer verkeer. U
ben dus niet de enige die daar last
van heeft. Maar ja, de heilige koe
moet toch ook rijden.
Frank van Vliet,
Leiderdorp.
Op het artikel 'Abortusboot opnieuw
uitgevaren' wil ik reageren. Ik had
niet gedacht dat we weer de strijd
om het recht op abortus mee zou
den hoeven maken. Nu dus toch, in
Polen, dat vroeger een heel liberale
wetgeving op dit punt had, maar nu
weer geheel van de rode onder de
katholieke terreur is teruggebracht.
Wat mij vooral zorgen baart, is dat
die Polen nu in de EG komen en ons
daar straks via de Europese wetge
ving hun middeleeuwse inzichten
gaan opdringen. Van onze huidige
regering hoeven we weinig weerwerk
te verwachten: het CDA is weer terug
van weggeweest en zal zich de eerste
25 jaar niet van zijn plek laten du
wen. Zij vinden het ongetwijfeld
prachtig dat al die mooie christelijke
normen en waarden ons zo langs
een omweg weer bereiken.
Pas dus maar op homo's, samenwo
ners, ongehuwde (bijna-)moeders,
liberalen en atheïsten. De jaren vijf
tig komen terug, als we niet oppas
sen.
Albert Simonis,
Leiden.
Op de Leidse terrassen is het goed toeven. Tegenwoordig op vrijdag- en zater-
dagvond twee uur langer dan voorheen. Foto: Hielco Kuipers
Eindelijk eens positief nieuws na het
'burgemeesterschandaal', de 'alco
holistenkeet' en wie weet wat ons dit
jaar allemaal nog gaat brengen. De
Leidse terrassen mogen bij lekker
weer twee uur langer open blijven.
Ik ben zelf ook een terrasliefhebber.
Vaak kwam het voor dat de terrassen
dicht moesten (laatste ronde al om
half 12), en de bezoekers ergens naar
binnen in een bloedhitte moesten,
terwijl sommige buurtbewoners nog
wel met tafel en stoel buiten zaten.
Daar was immers geen sluitingstijd
voor.
Leiden hoort gezellig en levendig te
zijn en zeker te blijven. Leiden weer
gezellig, laten we dat dan ook zo
houden en... denk aan de buren.
Eric Kromhout,
Leiden.
Theoretische vaste stof-natuurkundige Jeroen van den Brink (links) en zijn experimentele
berto Morpurgo. „Er komt een moment dat er zoveel electronen in de stof zitten, dat zij elk
ginnen af te stoten." Foto: Mark Lamers fee
den gemaakt. „Het Ministerie
van Energie in de Verenigde
Staten stimuleert de ontwik
keling van plastic lampen
vanuit het oogpunt van ener
giebesparing", aldus Van den
Brink. Het aantal mogelijkhe
den is in theorie immens. „Je
DE LEZERS
Arme meneer Anholts. Zaterdag 5
juli had hij, de voorlichter van de ge
meente Oegstgeest, het dan eindelijk
voor elkaar. Hij mocht geheel alleen
- in een ingezonden brief - zijn ver
haal kwijt in het Leidsch Dagblad.
Daarin beschuldigde hij er vrolijk op
los. Het Leidsch Dagblad had rucht
baarheid gegeven aan een racisti
sche uiting en de heer Anholts dacht
dat daar nog wel wat extra publici
teit tegenaan kon. Daarmee gelijk
het gemeentebeleid van de gemeen
te Oegstgeest uit de doeken doend.
En zijn eigen brief als verwerpelijk
bestempelend.
Ja, als ambtenaar in Oegstgeest heb
je het niet makkelijk met burgers die
hun beklag doen. En als voorlichter
moet je de boel dan maar weer zien
'goed te praten'. Eerst ontvangt het
secretariaat van de gemeente een
brief. Je zegt vervolgens dat je van
niets weet. Tuurlijk, kan gebeuren.
Ambtenaren schijnen vaker langs el
kaar heen te werken. Dat er vervol
gens een flinke sneer wordt gegeven
naar de journaliste Stoelinga is al
een beetje zot. Deze vrouw doet ge
woon haar werk door ook de minder
leuke zaken aan te kaarten. Dat ze
ven op de tien Nederlanders het
Met een machteloos gevoel schrijf ik
deze ingezonden brief. Begin januari
werd betaald parkeren ingevoerd op
en in de omgeving van de Witte Sin
gel, een wijk waarin ik geboren en
opgegroeid ben.
Mijn dochter, die er inmiddels vele
jaren woont, informeerde ons over
het parkeerbeleid en stuurde ons en
kele bezoekerskraskaarten. Op don
derdag 30 januari reden mijn man
en ik naar Leiden om onze anderhalf
jaar oude kleinzoon op te halen. Het
regende en op de Rijn- en Schiekade
zagen wij twee vrouwelijke parkeer-
controleurs. Om 11.15 uur arriveer
den wij op de Witte Singel en kraste
ik voor het eerst mijn bezoekerskras
kaart open: donderdag..., 30..., janu
ari..., 11 uur. Bij 15 minuten ging het
door onbekendheid een beetje ver
keerd. Ik begon 15 van de uren in te
krassen en zag toen dat vlak daaron
der 15 van de minuten stond. Ik heb
dit onmiddellijk gecorrigeerd en zo
als het behoort de kaart voor in de
auto gelegd. Tot mijn grote verba
zing en teleurstelling zag ik bij ver
trek om 13.45 uur dat ik geverbali
seerd was, om 11.52 uur.
Mijn dochter is diezelfde middag
kunt zo'n plastic oplossen en
er een vloeistof van maken,
als inkt. In principe kun je
met een inkjetprinter een te
levisiescherm op je jas prin
ten. Weliswaar moeten er aan
de achterzijde van de print
dan nog elektroden aan wor-
White Power-teken niet herkennen,
geeft al aan dat er: a. onderzoek naar
is gedaan, en b: dat 30 procent van
de samenleving het wel kent en zich
er door gekwetst kan voelen.
Daarnaast beschuldigde hij de aan
gever ervan 'dat deze een twijfelach
tige achtergrond heeft en een eeuwig
doorstartende bron is met een ten
dentieuze brief. Erg slordig van een
ambtenaar in functie om iemand te
beschuldigen van een 'twijfelachtige
achtergrond'. Kan de heer Anholts
even uitleggen wat hiermee bedoeld
wordt? Wellicht dat de heer Anholts
deze, niet op feiten berustende, uit
lating gemakkelijker vindt om te ma
ken dan het probleem bij de wortels
aan te pakken.
'Een telefoontje is sneller'. Ja, me
neer Anholts, maar het vreemde is
dat als ik bel de bekladdingen ge
woon drie weken lang blijven staan,
j Hoezo sneller? Nu zijn ze al binnen
drie dagen verwijderd! Gelukkig kan
de heer Anholts nog wel even mel
den dat er vorig weekeinde een aan
tal hakenkruizen zijn verwijderd.
Da's bij deze dan voor de vierde
maal in de pers gemeld. Proficiat.
De gemeente Oegstgeest doet vol
gens de heer Anholts slechts aangifte
Enige opmerkingen naar aanleiding
van het stuk over de overlast die kin
deren zouden veroorzaken aan de
Aart van Neslaan in Oegstgeest. Zijn
deze klagers ooit zelf kind geweest,
of zijn ze het nog? Hebben deze
mensen zelf kinderen c.q. kleinkin
deren die ze het zwijgen op leggen?
Als je als oudere mensen nip we
spelende kinderen kunt, mi
worden afgevoerd naar de 11&
waar alleen zachtjes gepraa
worden en het verboden is vo*:
lende kinderen. a(te<
G. van pan
'tfiroti
den vastgemaakt en ewE*
techniek aan vast die tr l i
siesignalen opvangt efiiett?
scheidt, maar ook dalta (I
de huidige stand vanjord
de elektronica goed tqie g
als er sprake is van een pat
kan me vergissen... Maar d
Oegstgeest 361 verwijderin
racistische symbolen zijn g
2002 en dat dit de gemeens
duizend euro kost' geeft vo
al aan dat er sprake is van
patroon'.
De heer Anholts had er bet
daan om niet nogmaals zijl
ties te uiten in de pers, ma;
woon eens aangifte van te
bij de politie.
met alle papieren naar de Dbor I
lieu en Beheer, sector Stadsiig n
gegaan om opheldering te f
De parkeerwachters waren i
wezig, wel werden de papi»
pieerd en haar werd geadvii
bezwaarschrift te sturen.
Omdat zij juriste is, heeft
mij opgesteld. Groot is mijl
heid en teleurstelling in de
toen op 7 juni bleek dat mij
zwaarschrift is afgewezen. |he
geen geldig betaalbewijs aaide b
zijn geweest. Er zouden twe
stippen opengekrast zijn o]
Toch was hier aantoonbaai
sprake van opzettelijke frai
vendien was het betaald p«
nog minder dan een ma;
voor ingevoerd. Voor mij i:
treurig geval van onwil van jen ti
om zich in de situatie, zek<
overgangsperiode, in te lev&leli
voel me een machteloze bi
heeft getracht keurig aan
voldoen, maar die toch bel
omdat ze een half hokje te fyvait
opengekrast. |t lei
Ifim
FJ. den Hafesje'
Wilfred Simons
