'Per saldo ben ik aardig terechtgekomen
REGIO
Eh
Kamer van Koophandel zou niet politiek stelling moeten nemer
Een boer moet in Brussel goederen, maar
z n nana gaan ophouden toeslag Dat
NAVRAAG
De EU-!idstaten gingen deze week akkoord met de hervorming van
het landbouwbeleid. Boeren krijgen niet langer subsidie op hun ge-
produceerde
7 j 7 7 een inkomens-
heet ontkoppe
ling van de landbouwsteun, die voor een deel wordt ingevoerd. Lan
den mogen de boeren extra belonen, in ruil voor bijvoorbeeld milieu
vriendelijke productie of natuurbeheer. De Zoeterwoudse melkvee
houder THEO VAN LEEUWEN weet niet of hij blij moet zijn met de
hervorming.
Tamelijk ingewikkelde materie, zo lijkt het, wat in Brussel is be
sloten.
„Die conclusie deel ik. Ik moet zeggen dat ik het fijne er ook nog
niet van weet."
Heeft u al een
idee hoe de
nieuwe regels
voor u uitpak
ken?
„Ik heb begre
pen dat ik, als
melkveehou
der, er bekaaid
af kom. En ik
vind het jam
mer dat onze
inkomens niet
meer aan onze
productie zijn
gerelateerd."
Sommige critici stellen dat boeren veredelde uitkeringstrekkers
worden.
„Precies. Het ondernemerschap wordt op deze manier aangetast.
Je probeert als boer toch om je productie hoog te houden. Nu lijkt
het erop dat 'vadertje Brussel' de boel gaat regelen. En dat je straks
net te weinig krijgt om van te leven en net te veel om dood te gaan.
Nou goed, dat is misschien wel erg negatief gesteld. Maar het komt
er wel op neer dat je je hand moet gaan ophouden. En dat vindt
niemand leuk."
Dus die ontkoppeling is geen goede zaak?
„Wat voor ons vooral van belang is is dat we een goed inkomen
hebben. En dan schijnt het dat dat in de aardappelensector vrij
goed uitpakt, maar in de melkveehouderij veel minder."
Hoe komt het dat een boer weinig weet van zo'n belangrijk EU-
besluit?
„Je kan je zo druk maken als je zelf wilt. In eerste instantie hoor ik
een heel tevreden minister Veerman en even later hoor ik iemand
zeggen dat het bedrijfsinkomen gemiddeld met zo'n 30.000 euro
omlaag gaat. Dus wat moet je daar dan van vinden. Ik wacht de
vakbladen af. Eerst eens lezen wat zij erover schrijven. En ik denk
dat het ook wel 'des boers' is om je kop niet meteen kwijt te ra
ken."
tekst: Ema Straatsma foto: Henk Bouwman
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1978,
woensdag 28 juni
LEIDEN - Burgemeester
Vis viel gisteren de gro
te eer te beurt om in
gezelschap van wieier-
koning Eddy Merckx
een stukje proloog van
de Tour de France te rij
den. Merckx, die zelf
niet meedoet aan de
Tour, is manager van
de C&A-ploeg.
Foto: archief
Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO (Ld.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
ANNO 1978, woensdag 28 juni
LEIDEN - Het spektakel rond de Tour de France nadert langzaam
maar zeker zijn hoogtepunt. De festiviteiten en activiteiten stapelen
zich op. Burgemeester Vis reed gistermiddag samen met vijfvoudig
tourwinnaar Eddy Merckx een deel van het parcours, 's Avonds een
urenlang défilé van verenigingen door de stad. Aansluitend de officiële
opening van de tentoonstelling 'Waag eens een kijkje' voor genodigden
en voor het gewone volk het Montmartre op het Pieterskerkplein. Van
ochtend werden de heren Lévitan en Gaillard gewogen en kregen hun
gewicht in kaas uitgereikt. Vanavond in de Groenoordhal het voorstel
len van de renners. Donderdagavond, na afloop van de proloog, in de
Groenoordhal een avond in de Franse sfeer, gratis toegankelijk voor ie
dereen.
SCHIPHOL - 'Holland-Holland' en 'We are the champion' waren de
kreten waarmee Oranje
door naar schatting
8000 supporters op
Schiphol is ingehaald.
Twintig uur vliegen plus
een 'ererondje' boven
de luchthaven, waren
de laatste loodjes van
het succesvolle voetbal-
avontuur in Argentinië.
Onder een Latijnsame
rikaans confetti-regen
keerden de vice-wereld-
kampioenen terug op
Nederlandse bodem.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, G.P. Arnold
W MJ Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-515° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55.00 p/j €210.60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0.50
aan portokosten per verschijndag
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV. 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
ZATERDAG 28 juni 2003
Pim Perquin over auto's wassen, anti-roest en Amerikaanse basketballers'
Als zakenman speelde hij voortdurend in op nieuwe ontwikkelingen, als basketbalsponsor liep hij er
bewust achteraan. In het seizoen dat BS Leiden de naam van zijn bedrijf (Mercasol Roestpantser)
voerde, verzette Pim Perquin zich met succes tegen de komst van Amerikaanse spelers. Een jaar
later moest hij toezien hoe opvolger Parker de ploeg 'volpompte' met profs uit de VS. Op sportief
gebied leidde de impuls van die pennenfabrikant ertoe dat Leiden aan het eind van de jaren
zeventig geschiedenis schreef met nationale en Europese basketbalsuccessen, maar bij Perquin
bracht het ook ergernis teweeg. Aangebleven als voorzitter van de stuurgroep voor het topteam
was hij het er absoluut niet mee eens dat de voormalige schoolploeg Bona Stars veranderde 'in een
machine om een merkte promoten'. Het irriteerde hem dat er bij de aankopen met geld werd
gesmeten en hij had niet veel op met de kostbare Europa Cupreizen en de dure etentjes. Niettemin
hield hij het langer dan tien jaar vol in de stuurgroep en als penningmeester van opvolger Elmex.
„Met frisse tegenzin, maar besturen was toch ontspanning voor me. Het was het plezier van de
ergernis", zegt Perquin. Het pas benoemde erelid van de club vindt het dan ook leuk dat BS Leiden
weer 'gewoon' BS Leiden is en ter gelegenheid van het 45-jarig bestaan in samenwerking met
Sportbedrijf Leiden op 30 augustus een straatbasketbaltoernooi op het Stadhuisplein organiseert.
„Dan gaat het tenminste puur om de sport", zegt de zakenman in ruste, die als 68-jarige onder
meer bij de Leidse Videoclub van zijn pensioen geniet. Voor De dingen die voorbijgaan draait hij de
film van zijn leven terug.
DE DINGEN DIE
VOORBIJ GAAN
,,Als zakenman ben ik steeds
in de wisselingen van de
markt gedoken. Ik begon tel
kens met iets nieuws als ik zag
dat het oude aan het aflopen
was. Soms verklaarden colle
ga's me dan wel voor gek en
ik was met sommige zaken
ook wel eens te vroeg, maar
per saldo ben ik toch aardig
terechtgekomen met die stra
tegie van het opbouwen van
bedrijven in een bedrijf. Stierf
de een in mijn armen, dan
had ik de opvolger al opge
fokt. Zo ben ik altijd te werk
gegaan, eigenlijk al van het
begin af aan.
Vijftien was ik toen ik in de
zaak van mijn vader kwam.
Hij had een kolenhandel aan
de Breestraat tegenover Mi
nerva, werd ziek en ik ging
van het Bonaventura Lyceum
af om mee te werken. De be
doeling was dat ik dat voor
een paar maanden zou doen,
maar het werden vijf jaar, om
dat ik het wel best vond dat ik
van school af was. Ik was te
onrustig om te leren, wilde
zelf doen en ben na mijn
diensttijd een oliehandel be
gonnen, omdat ik zag dat
oliehaarden de toekomst had
den. Met jerrycans olie op een
VW Pick-Up de klanten langs
om de vaten vol te gooien cfie
ze in de tuin hadden liggen.
Die zaak groeide en groeide,
ik moest twee tankauto's aan
schaffen en ik dacht dat ik het
wel aardig had gezien. Tot de
gasbel bij Slochteren werd
ontdekt.
Dat was een bedreiging, dat
zag ik meteen, dus heb ik
naast de oliehandel een auto
wasserette opgezet. In het
pand aan de Valkenburgse
weg, waar de tankauto's ston
den. Aap heette die wasseret
te, Automatische Autowasserij
Perquin, waarvoor ik met een
kennis zelf een wasmachine
had ontworpen. Maar daar
was ik te vroeg mee, het werd
niet echt een succes.
Daarom ben ik begonnen met
het uitvoeren van anti-roest
behandelingen voor auto's,
wat ook net opkwam. Eerst
met Dinitrol uit Zweden,
maar ik kreeg onmin met de
importeur van dat product en
ben voor mezelf begonnen
met Mercasol, dat ook uit
Zweden kwam. We zijn ver
huisd naar de Haagweg, naar
het oude kolenterrein van Ca-
ron naast de Leonarduskerk
en daar heb ik de oliehandel
opgedoekt en ben ik Mercasol
gaan importeren. Aanvanke
lijk alleen voor mezelf, maar
later voor steeds meer colle
ga's. In de glorietijd hadden
we rond de honderdvijftig af
nemers en een omzet van een
miljoen liter per jaar.
Maar daar komt het weer: ook
dat was tijdelijk. Wij deden
hoofdzakelijk nieuwe auto's,
die we een anti-roest behan
deling gaven voor ze naar de
klant gingen. Maar toen de
auto's beter werden, gingen
de autofabrikanten daar zelf
garantie op geven. Ook Mitsu
bishi haakte af, terwijl dat
mijn grootste klant was. Vijf
tienduizend auto's per jaar
behandelden we voor ze, die
dagelijks met twee trailers
naar Leiden werden gereden
en dat was ook de reden dat ik
mijn bedrijf wilde verhuizen
naar een stuk grond naast
de importeur in Sassen-
heim. Dat had ik al
gekocht,
Pim Perquin: Je moet succes verdienen met eigen inzet, niet met de
tijd tegen afgezet." Foto: Dick Hogewoning
maar net op het moment dat
we daar aan het bouwen wa
ren, werd ook bij Mitsubishi
de fabrieksgarantie ingevoerd
en moest de importeur met
ons stoppen.
Het was de eerste keer dat ik
niets nieuws aan de hand
had, maar dat gebeurde ook
meteen op een vervelend mo
ment We raakten vrijwel onze
hele omzet kwijt, zaten met
dat pand en moesten twintig
mensen ontslaan. Er konden
maar vijf werknemers aan de
gang blijven en daar zat ik
dan. Ik had niet meer de in
ventiviteit om iets anders te
bedenken, maar ik kon wel
een bedrijf in garage-uitrus
ting overnemen. De FAB, een
Frans Agenturen Bureau, dat
nagenoeg failliet was. Dat
bleek een lijk in de kast. Er
was niet voldaan aan pensi
oenverplichtingen en allerlei
leveranciers kregen nog geld.
Gelukkig had ik de middelen
om dat op te lossen en om
die leveranciers te beta
len. Bijkomend voordeel
daarvan was dat ik
daardoor meer kor
ting kon bedingen
op bijvoorbeeld
hefbruggen en -1'
goed geboerd, al waren er na
tuurlijk ook een paar missers
bij. Maar mijn verlies heb ik
altijd genomen. Daar moet je
tegen kunnen, maar dat had
ik in het basketbal wel ge
leerd, als eerste sponsor van
BS Leiden. In de tijd dat ik
met de import van Mercasol
bezig was, ben ik dat gewor
den. Ik had nog nooit een
basketbalwedstrijd gezien,
maar ik stapte erin omdat
voorzitter Ton Menken het
me vroeg, omdat ik het me
kon veroorloven en omdat ik
de enige club van eredivi
sieniveau in Leiden niet
wilde laten zakken.
Maar ik vond wel dat
het om de sport
moest blijven gaan
en dat het geen bu
siness moest wor
den. zoals bij an
dere clubs in die
tijd steeds meer
het geval was. Om
de concurrentie
echt aan te gaan
had ik er zes, ze
ven ton in moe
ten stoppen
en dat
was ik
Ider
|n. E
jider
es d<
jkte
*nol
met plan. h™
Ik heb me ook altijd verzet
gen de komst van Amerika^
se spelers, omdat ik vond cfg
het oude schoolteam van
na Stars, waaruit BS was tOK
voortgekomen, niet geheel
verloren mocht gaan. GevcJ*RW
was dat de ploeg dat seizo<J>pt f
veel nederlagen leed, ondefrrk a
aan bungelde en in zee ginjniee
met Parker, dat het team wP vo<
wilde volstoppen met Amends 1
v kanen. Parker had als sponj. wa
een heel ander doel. Dat wfude
de Europese top halen omf>pt n
naamsbekendheid te vergrjde 2
ten en had daar wel een mjorzit
joen gulden per jaar voor napp
over. Een bedrag waar de vfiaps
gende sponsor Elmex overfceur
gens op stukliep, want dat |gevc
drijf had nooit gedacht datinbui
het om zoveel geld ging. ffWa
Door de successen was de »et.
Parker-periode voor de sup
porters de mooiste tijd, ma
voor mij hoefde het allema|f3|
niet zo. Als voorzitter van (f
stuurgroep van Parker en lpFC
als penningmeester van
Elmex ergerde ik me aan hf*M.c
wegsmijten van geld. VoorF?ei1
huisvesting van die Amerilf..0r i
nen, voor hun auto's, vooral*01
verre reizen. Zelf ging ik m?8 D
daarom nooit mee naar de*11®01
Europese uitwedstrijden ePsda
de sport ging me ook "^oc
steeds minder interest^
ren. Ik kon er niet zó "e"'
goed tegen dat je ^ok*
prestaties in die vP1 "f1
reld alleen kon kf™-
pen met geld. Uc ass'
weet best dat sp^te
niet zonder sptfr ee'
soring kan, mafnwe
ik vind dat de pente
sportman en <Pn nc
sportprestatiete
tijd centraal
moeten blijv
staan. Je mcf
koopt. Dal-r*
tegenwoofj/
dig wel n<
maal in v^RSC|l
teamspobrsch
ten, maakfc ee
daar heb je v
me alüjtjente
genafge^^
en dat
ik ook altijd bli}^^
in wa
iterd
Paul de Tombe lerwa
iwebs
luwe
bn ini
jtoten
r, jaar
Jurskr
meti
inzet die je koopt. Dat is tegenwoordig wel normaal in veel teamsporten, maar daar heb ik medaad
loten?
it. Co
kregen. Met 24 man personeel
en een omzet van 10 miljoen
heb ik het na vijf jaar verkocht
aan Hagemeyer, een soortge
lijke firma uit Maarssen.
Mooi natuurlijk, maar ik wilde
nog niet stoppen met werken.
Hoefde ook niet. Wel moest ik
het Mercasol ML-station op
doeken, omdat het niet meer
rendabel was, waardoor ik
ook het pand in Sassenheim
van de hand kon doen, maar
in dat station had ik een man
intussen aan het verkopen
van spuitbussen met wegen-
verf gezet.
Daarvoor
hebben
we na
dien
nog een
kan
toortje
ge
opend
aan de
Hoge
Rijndijk
en dat
heb ik pas 1
twee jaar
geleden af
gestoten. Nu
verhuur ik al
leen nog panden
en voor de rest
geniet ik van
mijn pensi
oen.
Een goed
pensi
oen,
want
succes verdi
inzet, niet
de inzet dii
zo hebben
we dat be
drijf toch
op de
rails A
ge- JE
doen.
Weer richt de Kamer van
Koophandel Rijnland zijn pij
len op het buitengebied. Dit
keer middels een onderzoek
naar de aanwezigheid van
niet-agrarische bedrijven in
het buitengebied van de Leid
se Regio, Rijnstreek en Duin
en Bollenstreek.
Wie in deze regio woont, zal
niet verbaasd zijn over de uit
komst van het onderzoek (dat
er reeds behoorlijk veel van
dit soort bedrijven zitten),
maar wel over de conclusie:
'Dat er dus nog veel meer van
deze bedrijven bij kunnen en
dat dit zal bijdragen aan het
behoud van de kwaliteit van
het buitengebied'.
Behoorlijk kort door de bocht.
Dezelfde bocht, de andere
kant op genomen, zal tot de
conclusie leiden dat juist de
grote hoeveelheid niet-agrari
sche bedrijven de verpaupe
ring van het buitengebied in
de hand werkt.
Ook in deze ligt de waarheid
in het (complexe) midden en
het zou de KvK sieren zich
eens goed te informeren over
de vele initiatieven die er de
laatste jaren vanuit overheden
en organisaties zijn gekomen
om het kwetsbare platteland
in onze regio te revitaliseren.
En positief aan deze initiatie
ven bij te dragen, in plaats
van met de botte zeis om zich
heen te maaien.
De diverse agrarische natuur-
verenigingen met hun ge-
biedsinventarisaties en plan
nen, het Landschapsbeleids
plan Leidse Regio, de aanzet
ten zoals deze zijn verwoord
in de streekplanherzieningen
voor de regio, de inzet van
Het platteland in de Leidse regio is kwetsbaar. Veel instanties werken samen om de meest waarde
volle agrarische gebieden te redden van totale teloorgang. Foto: Henk Bouwman
met name de plattelandsge
meentes en vele grote en klei
ne maatschappelijke organi
saties om de discussie in vele
plannen en uiteindelijk in be
leid vorm te geven. Dit alles in
een laatste poging om de
meest waardevolle agrarische
gebieden te redden van totale
teloorgang.
De KvK zou in deze kunnen
bijdragen door te adviseren
bij herontwikkeling van ver
ouderde bedrijvenlocaties,
hoe tot intensiever gebruik
van deze en ook van nieuwe
locaties te komen. Door cor
recte informatie over leeg
stand van kantoren en crea
tieve oplossingen voor (tijde
lijk) gebruik daarvan. Door
met correcte prognoses te ko
men en niet gigantisch te
overvragen. Door niet in de
eerste plaats de oplossing te
zoeken in lucratieve nieuw
bouw op agrarische grond,
maar ook de maatschappelij
ke verantwoordelijkheid te
nemen om eerst de eigen tuin
aan te harken en op orde te
brengen.
Het is tevens de vraag of de
KvK in haar zelfgekozen
'agressieve' rol, die meer en
meer neerkomt op actieve
participatie aan beleidspro
cessen - in tegenstelling tot
haar bij wet vastgelegde ta
ken: 1) Promotie van het re
gionale bedrijfsleven door ad
visering aan de overheid en
stimulering van de regionale
economie, 2) Wetsuitvoering,
3) Ondersteuning bedrijven -
niet in overtreding is. Al dan
niet letterlijk, dan toch wel
naar de bedoeling van de wet
gever.
Met welk mandaat worden
deze visies ontwikkeld? Iedere
ondernemer is verplicht lid
van de KvK, eruit stappen
vanwege verschil van inzicht
is onmogelijk. Mocht de hui
dige trend doorzetten dan zou
het voor de helderheid beter
zijn de KvK op te splitsen in
twee organisaties. Eén die
wetsuitvoering en ondersteu
ning tot taak heeft en waarvan
iedere ondernemer verplicht
lid is. En een tweede organi
satie die als maatschappelijke
lobbyclub op vrijwillige basis
toegankelijk is voor iedere on
dernemer. Dan zou het draag
vlak duidelijker zijn en de
schijn van eensgezindheid der
ondernemers niet drukken op
verplichte individuele leden,
zoals ik.
Een goed voorbeeld van de
grensoverschrijdende partici
perende rol is de aanwezig
heid van de KvK in de Stuur
groep Oude Rijnzone. Een
club waarin verder uitsluitend
gemeentes en de provincie
Zuid-Holland zitting hebben.
Op zijn minst is het merk
waardig dat een lobbyclub in
een dergelijk gezelschap op
gelijke voet staat met beleids
bepalers. Zeker als er maar
één lobbyclub uitgenodigd is
en niet een breder perspec
tief.
Recentelijk heeft deze Stuur
groep ingesproken op de Inte
grale Herziening Streekplan
Zuid-Holland Oost en daarin
wordt duidelijk de hand van
de KvK zichtbaar. In deze in
spraak pleit de Stuurgroep
ondermeer voor grote versoe
peling van de rode contour
om het gehele plangebied Ou
de Rijnzone.
Met name bij de Gnephoek
zal dit grote gevolgen hebben.
Het is goed te weten dat op de
website van de Oude Rijnzone
(nmur
rs. Da
;elk g(
luwe v
Igens
de Grote Gnephoek-variarfet de
het in de toekomst bebouVnsen
van de gehele polder GnejJtken
hoek (in de westelijk hoekl: ..Da
de Rijn-Heimanswetering)^t voo
een van de opties is. inter;
Op zijn zachtst gezegd is hlsen d.
zeer vreemd dat hier een dor kaj
onder voorzitterschap van1- De
een gedeputeerde van de ons
vincie Zuid-Holland een irfen hi
hoofdlijnen andere inzet hl geve
dan de tekst van de Streek- web?
planherziening, die ook oiictie a
verantwoordelijkheid van |t elka;
gedeputeerde van de provfmen 1
cie tot stand komt. 1 hen
Mogelijk een indicatie datP
keuze van een lobbyclub tfft on
secretaris van de stuurgrofm ee
Oude Rijnzone niet geheefen. W
een gelukkige is? fenal
Ik ben verheugd dat het irom
Leidsch Dagblad reeds de htbaar
gende dag Bram van der al geb
Vlugt, burgemeester Barerferen
drecht en Theo van LeeuWOtenir
de gelegenheid gaf op het W vei
derzoek van de Kamer vangende
Koophandel te reageren, schijn;
Woord en wederwoord. Er
echter meer nodig. Het wd-
tijd dat ondernemers die A
niet kunnen vinden in het__
litiek stelling nemen (op mDO]
ke wijze dan ook) van de K
de koppen bij elkaar stekel"0®"
en een kritisch geluid latei?e Blo
horen in de richting van dfr oen
KvK Rijnland. 5 eui
Zoniet een ondernemersvlhting
eniging van kritische ondérs gaai
nemers op te richten om óBg- De
deze wijze meer grip te kriloopt
gen op het doen en laten V1 als z
de KvK Rijnland. irmee
id zijn
Rob Sperna Weilhgd na
Leiderd
SCHRIJVENDE LEZERS
