REGIO 'SuperDriek' vliegt verder Volendam heeft weinig in de eredivisie te zoeken Leidse SP'er karr jongste senator ooit worden De Korteraarse Polder in Ter Aar is het meer dan waard om voor te vechten Alleen signaleren van problee ouderenhuisvesting niet geno ZATERDAG 21 JUNI NAVRAAG Wat hij bij Quick Boys en Rijnsburgse Boys niet voor elkaar kreeg, luk te hem wel bij Volendam. Trainer Henk Wisman zorgde in het kleine voor een da verend suc ces met de plaatselijke voetbalploeg. De nauwelijks verwachte promotie naar de eredivisie zorgde voor een spetterend volksfeest in de hechte gemeenschap van nauwelijks 20.000 zielen. Volendam heeft er weliswaar niets te zoeken, maar het draait volgend seizoen wel weer mee op het hoog ste niveau, terwijl een stad als Leiden niet eens aan betaald voetbal mag ruiken. Waar zou dat aan kunnen liggen? Navraag bij HENK WISMAN. Is daar een verklaring voor? „Nee, die zou ik niet weten. Zeker niet als het om Leiden gaat, daar heb ik nooit gewerkt. Wel in Katwijk en in Rijnsburg. Van die twee heeft Katwijk een met Volendam ver gelijkbare cultuur, maar volgens mij willen ze daar geen betaald voetbal spe len. Tenminste, dat werd mij verteld en dat is ook het enige dat ik kan beden ken." Het maakt het des te unieker dat het in Volendam wel kan? „Ja, vooral omdat de club er begrotings technisch de laatste jaren alleen maar op achteruit is gegaan. Een paar jaar geleden zat Volendam zowel financieel als sportief aan de grond en na elk seizoen vertrokken steeds de beste spelers. Maar door jaren van saneren is de club financieel steeds gezonder ge worden. En sportief gezien zijn we er bovenop gekomen dankzij de goede jeugdopleiding. Er is heel wat eigen kweek doorgestroomd." Waar bent u nu het meest trots op? „Dat we met die jonge spelers de laatste drie jaar toch steeds weer de nacompetitie en nu dus de eredivisie hebben gehaald. Dat vind ik uniek, al vind ik op dit moment ook dat we maar weinig in de eredivisie te zoeken hebben. We hebben alleen maar jonge voet ballers van 18,19 jaar, dus we komen ervaring te kort." Dat wordt dus kopen? „Ja, maar dat moet wel financieel haalbaar zijn. Dit succes zou in derdaad een stimulans voor sponsors kunnen zijn, maar dat moet nog blijken. Voorlopig staan ze in ieder geval nog niet in de rij." tekst: Paul de Tombe archieffoto: Hans van Weel UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1978, woensdag 21 juni Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 toi.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan de Dalle van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg, C P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor. Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie.ld@hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82. Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden. Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5150 567 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, 2a: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV. 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem. clt ko Hij zou ze wel effe een poepie laten ruiken, daar in die Eerste Kamer. Met de hem zo ken merkende branie presenteerde het Leidse raadslid Driek van Vugt - SuperDriek - zich in ja nuari 1999 als aanstaand sena tor. De jongste in de geschie denis van de Eerste Kamer. „De Eerste Kamer functioneert als een clubje heren dat siga ren rokend en jenever drin kend het Nederlandse volk ver tegenwoordigt. Het is een eli te", zei Van Vugt toen. In 2003 keerde hij na de verkiezingen niet terug. Het leek op een ge ruisloze aftocht. Wat is er ge beurd? Het is 'opmimdag' op het Rotterdamse partijkantoor van de Socialistische Partij (SP). Na een aantal opeenvol gende acties - woensdag nog in Leiden - van de partij is het kantoor wel weer toe aan een flinke schoonmaakbeurt. Van Vugt, nu 23 jaar oud, is een van de schoonmakers. Ja, ook dat moet gebeuren, laat de Leidenaar doorschemeren. Het gaat overigens 'heel goed' met hem. Zijn politieke carri ère een flop? In tegendeel. Vier dagen in de week is de SP tegenwoordig zijn broodheer. Op de vijfde dag werkt hij aan zijn scriptie politicologie. Al doet de partij regelmatig een extra beroep op hem. Zo gaan die dingen hè. „Wat er is gebeurd met Su perDriek? Die gaat wat an ders doen. Het was nooit de bedoeling dat hij tot zijn 85e in de Eerste Kamer zou blij ven zitten. Hij ligt prima op schema. Alleen dat afstuderen nog, maar dat gaat binnenkort ook gebeuren. Het ging om een periode van vier LEIDEN ROBBERT MINKHORST Het 18-jarige SP-raadslid Driek van Vugt uit Leiden maakt grote kans om dit jaar ook in de Eer ste Kamer te belanden. De par tij heeft hem op de tweede plek van de kandidatenlijst gezet. Als Van Vugt wordt gekozen, wordt hij het jongste Eerste-Kamerlid ooit. Hij trekt zich dan terug als raadslid. „Ik vind het een hele grote eer om voor de beste partij de Eerste Kamer in te gaan", zegt Van Vugt „Jongeren horen ook op het hoogste niveau thuis." De huidige samenstelling van de Eerste Kamer is een verkeer de afspiegeling van de maat schappij, vindt Van Vugt If^te Kamer functioned Pieren dat Uit: Leidsch Dagblad, 7 januari 1999 jaar. Die heb ik keurig uitge zeten. Dus is er niks aan het handje." De student komt tijd tekort. Een afspraak maken voor een interview met het Leidsch DagbladDat is deze week bijzonder lastig. Ja, hij vindt een gaatje, overdag, als hij ook moet oprui men op het partijkantoor. Maar dan moet het wel telefonisch. Van Vugt, dan net 19, is in de eerste maanden van 1999 een fenomeen. Nog geen jaar na dat hij is toegetreden tot de Leidse gemeenteraad, ontdekt het partijkader het talent uit Leiden en zet hem op de tweede plaats van de lijst van kandidaten voor de Eerste Ka mer. Rondom Van Vugt ontstaat een kleine mediahype. Ieder een moet weten wie die student politicologie is. Zijn reddingsactie voor de Leidse mensa - sluiting kon de SP niet voorkomen, wel opende verzorgings tehuis Rijn Vliet een soortgelijke voorziening - krijgt plotse ling landelijke bekendheid. En, willen journalis ten weten, hoe denkt meneer Van Vugt coryfeeën als Hans Wiegel, Jan Terlouw, Gerrit Braks, Ed van Thijn in het debat te gaan verslaan? Door geen blad voor de mond te nemen, luidt - in steeds ande re bewoordingen - steevast het com mentaar. Dat types als Wiegel en Braks in die Eerste Kamer zitten, is ook wel een beetje het pro bleem van de Eerste Kamer, vindt de SP'er. Een club van 'ouwe lullen'. Een stoffige boel. Van Vugt zal eens orde op zaken gaan stellen. Wiegel bedient hem in een actualitei tenprogramma direct van re pliek: hij lust die snotaap wel rauw. Het is evenwel vooral argwaan waarmee andere se natoren hun jonge collega in die periode begroeten. Veel betekenend vindt Van Vugt de reactie van de voorzitter van de Eerste Kamer, op de vraag hoe die denkt over de entree van de 19-jarige student. 'Het is niet bij wet verboden Vier jaar later behandelen po litici hem met respect, zegt Van Vugt. Hij vindt dat hij dat zelfheeft afgedwongen. „In dure woorden: er is een ver grote acceptatie van partici patie van jongeren in de poli tiek." Hij zegt het met een on dertoon. En dan: „Meer in ge wone taal, er was heel veel kritiek en scepsis in het begin. Die jongen is 19, zeiden ze, die heeft levenservaring no dig. Ik heb voor een trend breuk gezorgd. De PvdA heeft nu iemand onder de 30 afge vaardigd. Mijn maidenspeech was een heel degelijk verhaal. Ik ben daar niet de clown gaan uithangen en ik heb in mijn eigen woorden mijn ver haal gedaan. De kritiek ver stomde." Van Vugt heeft één wetswij ziging voor elkaar gekregen. „De Eerste Kamer is een in stituut dat op zich wel wa pens heeft, maar die weinig toepast. In dit geval betrof het de wet voorzieningen gehandicapten. Er zat een fout in die wet, waardoor geestelijk gehandi capten niet meer in --- aanmer- king fÉ zouden f V9 komen voor aanpassingen in de woning of verhuiskosten. Buiten de Eerste Kamer heeft Van Vugt 'misdaden aange klaagd', zoals hij het zelf om schrijft. Hij protesteerde tegen de atoomproeven op Muruoa, de oorlog in Irak en de aanleg van de Betuwelijn. Voor dat laatste belandde de socialist in een politiecel. Kijk, doceert Van Vugt, je moet natuurlijk niet verwachten dat de SP ac ties voert die de overheid be vallen. Dan sla je de plank een beetje mis, niet? „We overtre den wel eens een regeltje. Maar we brengen niemand schade toe. Het is altijd in ver houding. Zij trekken allerlei stoffige regels uit de kast die ons belemmeren." In het geval van de Betuwelijn was het artikel 461 van het Wetboek van Strafrecht: Ver boden toegang. Van Vugt en anderen namen bezit van een boerderij langs het tracé. „We hadden afspraken met de NS over natuur en de bescher ming van bedreigde diersoor ten. Die wilden we controle ren. Ik als lid van de Eerste Kamer te ver gegaan? Nee, na tuurlijk niet. Wie met teveel drank op achter het stuur zit, moet de cel in." De politicus wijst ook op de uitspraak van de politie rechter waar- dei od sti voor hij en de andere act ten moesten verschijnen waren wel schuldig, maa gen geen straf. Geen boei n niks." Van Vugt voelt ziel poj morele winnaar. Die reel \,e zag natuurlijk ook wel da er actievoerders nobele mo en ven hadden, en geen gev an, gebruikten. „Die denkt: r ,r c ik hiermee de rechtsgang x tragen? Het bewijst dat h peanuts was." Actievoeren is wat Van V tegenwoordig vooral doe is voorzitter van de jon pl organisatie ROOD en coi neert ook haar acties. En HE* meedoen natuurlijk. „In atel ging het wat minder mete v( ROOD. Toen heb ik mijn dei antwoordelijkheid genoi 011 Dan ga ik de zaak wel ruif w: als interim, totdat er duiiinn ke structuren zouden zijl j^a Later kozen de leden Var Vugt als hun preses. en Van Vugt stippelt geen p stJ ke carrière uit. „Het is tri 'Jzc wens geen carrière, maai erj1 missie. Ik wil de partij en P'a belangen behartigen. Ik om hier niet voor mezelf. Ik 11115 daar waar de partij mij n 1S a heeft en waar ik het bestnt. mijn idealen kan nastrev 1S heb het spreekgestoelte 1n va verruild voor de barricac Misschien dat het ooit wP8 andersom wordt." Aan zijn bijnaam, Super] wordt hij trouwens niet graag herinnerd. H<h)OI hem kreeg? De Lei< naar weet het zei j niet precies meild< „De partij heef en 2 ooit met een k r( tenactie bedac °"a hoor hem lieve dt tl Ik ben zo nois en als maar z kan." kt gat! Robber Minkh rGer« Driek van Vugt: heel veel kritiek sis in het b Foto: Hielco SCHRIJVENDE LEZERS Ons gehele leven is aan verande ring onderhevig. Aan een ieder is nog altijd de vraag hoe wij die ver andering willen. We hebben im mers allen een vrije wil van keuze. Krijgen wij, als burgers van Ter Aar, ook de keuze betreffende de invulling van onze vredige Korte raarse Polder? De rust en uitstraling die hiervan tot je mogen komen! De schapen met lammeren en hun gedartel. Een schitterend glanzend zwart paard, een glimmende zwarte po ny - is dit niet prachtig om met z'n allen van te mogen genieten? Er zijn zelfs ijsvogels waargenomen. Mensen, wat een genot en een weldaad. Het glooiende landschap van onze moerasachtige polder. Door onze voorouders, uit nood zaak, uitgeveend, voor het veen als brandstof. Mensen, we hebben een bezit om trots op te zijn, met karakter, uitstraling en historische waarde. Als wij dat willen behou den, moeten wij daarvoor vech ten. Ik heb begrepen, naar aanleiding van een aantal raadsvergadering in Ter Aar, waar overigens een enorme opkomst was, dat burge meester en wethouders het een rommelige polder vinden. Het zou anders moeten. Zijn dit de men sen die wij hebben gekozen? Stond dit in hun verkiezingspro gramma? Het rommelige aan de polder heb ik nog niet kunnen ontdekken. Hoe ik ook kijk, in alle omstandig heden zie ik de o zo vredige polder vol rust en vrede, een fantastisch glooiend landschap. Zelfs vanuit de lucht (onlangs ben ik er over heen gevlogen) zie ik geen rom mel, maar misschien hebben mijn bril of contactlenzen niet de juiste sterkte. Ik hoor tortelduiven, merels, mus sen, grutto's, kieviten - om stil van te worden. Door mijn verrekijker heb ik kwikstaartjes, koolmezen en pimpelmezen gezien. En een koekoek, scholeksters, vinken, vlaamse gaaien, zwaluwen, een goudhaantje en een slechtvalk. Deze prachtige polder is van enor me ecologische waarde, waar de natuur zich vrijelijk mag ontwik kelen. Wij mogen en moeten trots zijn op deze mooie polder. Of niet? Misschien kunnen we daar met zijn allen nog over praten, samen met B en W van Ter Aar. Wilt u de polder laten verdwijnen? Of zou het misschien een idee zijn om voor een positieve waardever meerdering van onze Korteraarse polder te gaan? Mijn gedachten gaan uit naar een kinderboerderij en aansluitend een park. Welke bril dragen burgemeester en wethouders van Ter Aar, dat zij in een polder, fabrieken willen; vierkante blokkendozen, herrie lawaai, verkeer, gevaar voor onze kinderen? Dragen B en W van Ter Aar een bril met enkel en alleen euro- c.q. dollartekens? Misschien moeten wij dan onze bril eens aan B en W geven. Als u ook van mening bent dat we onze polder moeten behoeden voor drastische veranderingen, vecht dan met mij mee. Carla van Vliet-deRegt, Ter Aar. In het redactioneel commentaar in het Leidsch Dagblad van 6 juni volgde Bill Meyer de actualiteit op de voet, door de problemen binnen het ouderenbeleid onder de aandacht te brengen. Hij schaarde zich daarmee in de rij van hen die aan dit heikele onderwerp al veel zinnige en onzinnige regels hebben ge spendeerd. Zo gooit ook Meyer in zijn bijdrage een aantal bekende deuren open en stelt hij terecht dat Nederland vergrijst, dat Ne derland niet die verzorgingsstaat is vol gens het beeld dat men elders van ons heeft, dat er in Nederland een giganti sche tekort (honderdduizend stuks) is aan seniorenwoningen, dat er in Neder land van de gewenste doorstroming niets terechtkomt, enzovoort enzo voort. Deze hele feitenlitanie is uiteraard ge noegzaam bekend. Er wordt - op papier - voldoende aandacht aan geschonken, maar dat heeft effectief helaas nauwe lijks enige verbetering opgeleverd. Nu is de vraag: wordt het niet hoog tijd om het over een andere boeg te gooien en te kijken wie hiervan de schuldigen zijn? Bill Meyer stelt: 'de gemeenten hebben geen plek voor ouderenwonin- ïand len u eige; ildje is 1 lts ee strijdt gen'. Zulke gemeenten zullen er o ,jens twijfeld zijn, maar er zijn ook andi Neem Noordwijkerhout. Daar ligt t jaren een locatie braak - binnen da de contouren - waar echter de pr(3 ontwikkelaar wacht op betere eco sche tijden, om er ooit winkels op bouwen, waar Noordwijkerhout v alsnog geen gebrek aan heeft. Om het probleem af te doen met, teer Meyer nogmaals: 'dat het trie1 als een samenleving er niet in slaa goed voor ouderen te zorgen' vine een gotspe van formaat. Wij, de ouderen, geholpen door d ten journalistiek, moeten de schuldigi dergelijk beleid aanklagen en hen drukkelijk wijzen op hun verantwI^Q^ delijkheid en dan niet met comme in de marge. Het constateren van ouderenprobleem is één, van het ken naar goede oplossingen krijg i aan het bange vermoeden dat het bij dat zoeken blijft. Het alsmaar f ende aantal notities, enquêtes, no le hoogi )en. I die n wil j kt? Ik ;ewed ertelt en adviezen ten spijt - verbetering^ De verandering blijven vooralsnog ee^j Nic.S°P? Noordwijke ook ulky z verti leimsi er n elijk idravt doe Ei spele Alijker :rs t( den c KATWIJK - Het ziet er naar uit dat de Katwijkse groenteveiling 'Kat wijk en Omstreken' als laatste veiling van Nederland ook op zaterda gen haar poorten zal gaan sluiten. Als de invoering van deze vijfdaagse werkweek doorgaat, zal de koelruimte van de veiling fors moeten wor den uitgebreid. Met die uitbreiding tot een koelcapaciteit van 10.000 kisten zal een bedrag zijn gemoeid van naar schatting ƒ250.000,-. DEN HAAG - Nog dit jaar zal een speciale werkgroep aan minister Tuijnman (verkeer en waterstaat) voorstellen doen om de groeiende agressie in het openbaar vervoer tegen te gaan. De werkgroep 'Orde en veiligheid stads- en streekvervoer' die onlangs is geïnstalleerd bestaat uit vertegenwoordigers van het streekvervoer, het stadsvervoer, de spoorwegrecherche en ambtenaren van het ministerie van verkeer en waterstaat. De werkgroep die ook regelmatig overleg zal plegen met de ministeries van justitie, binnenlandse zaken en erm is ingesteld omdat de agressie in bus, tram en trein de laat ste jaren flink is toe genomen. Daar is de laatste tijd nog het vandalisme door voetbalsupporters bijgekomen. ANNO 1978, woensdag 21 juni LEIDEN - Enkele we ken geleden nam de heer Ramakers een seismometer in huis om de ernst van de verkeersoverlast van de Korevaarstraat te registreren. De uit komsten waren schrikbarend. De seismometer regi streerde trillingen met een sterkte van 1 tot s op de schaal van Richter. Ir. Ra makers: „Om de mi nuut hebben we hier een lichte aardbe ving". Foto: archief Leidsch Dagblad

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 16