'Laat maar komen die Tour de France' Licht bier, brandende kuiten en bubbelende billen eidsrechter cricketduel [aangevallen Remmert Wielinga is alleen bang voor de echte ravijnen Beachsoccer als strandfestijn richting olympische status door Loman Leefmans noordwijk - Terwijl de voor malige 'superboeren' John van den Brom en Peter van Vossen elkaar de zanderige bal toespe len, bubbelen schaars geklede Braziliaanse danseressen op trommelmuziek achter het doel. De nationale beachsoccer- series deed het afgelopen week einde Noordwijk aan en dat be tekende teams uit heel Neder land die een Caribische vorm vein het aloude voetbalspel uit probeerden. De nieuwe sport wordt wereldwijd gepromoot om olympische status te verga ren. En dat gaat gepaard met de aanwezigheid van een hoop ex- profs, soapsterren en een ambi ance die een tropische sfeer moet uitstralen. Daar werkte het weer uitstekend aan mee. Dave Offenbach is niet alleen voorzitter van de Nederlandse Beach Soccer Bond NBSB, hij is tevens directeur van Go!-mar- keting dat de series organiseert. Door die twee petten kon hij het strandvoetbal in Nederland introduceren, zes jaar geleden, en direct ook een aantal grote sponsors strikken zoals Amstel Bright, Mizuno en SBS6 voor de broodnodige tv-minuten. Voor Offenbach is Beach Soccer vooral een rondreizend zomer- evenement dat via zes voorron des uitmondt in een finale in Scheveningen. De voetbalkant van de zaak wordt geregeld door bestuurslid Dick Jol, in derdaad de voormalig interna tionale scheidsrechter. „Om het spel zo aantrekkelijk mogelijk te maken, is er een klein veld met grote doeltjes. Iedere vrije trap is in feite een penalty. Veel goals zorgen voor veel spekta kel. Verder geeft beach-voetbal minimale narigheid", aldus Jol. „Eén rood kaartje in twee da- Op het Noordwijkse strand presenteerde het beach-soccer zich. Foto: Eric Taal gen toernooi." Van het betoog van Jol blijkt geen woord gelogen. Op de twee uitgezette veldjes aan de Koningin Astridboulevard val len doelpunten als rijpe appe len. Het heeft veel weg van zaalvoetbal met hindernissen want de zachte bal blijkt op het rulle zand niet te sturen. Over spelen is bijna alleen recht streeks door de lucht te doen en dan blijken blote voeten weer minder precieze hulpmid delen dan voetbalschoenen. Een Nederlands team bestaan de uit onder meer Van der Brom, Van Vossen, Juul Eller- man en Sonny Silooy kwam in een demonstratiepotje en tot hilariteit van zeker tweehon derd toeschouwers ook niet verder dan 2-2 tegen een team van soapacteurs; goede tijden slechte tijden. Daarbij is het spel door de on gelijke ondergrond en zonne stralen slopend. Ondanks de speeltijd van twee keer zes mi nuten wordt er driftig gewisseld en zijn dorst en brandende kui ten de meest gehoorde klach ten. Offenbach ontkent niet dat, op het moment dat strandvol- leybal de olympische status kreeg, de grootste sport op aar de ook met een zandvariant op de proppen kwam en hij daar slim op heeft ingespeeld. Af gaande op het enthousiasme van publiek en spelers in- Noordwijk én de gelikte aanpak en aankleding van Offenbach, slaat de sport aan. Er is zelfs een forse wachtlijst van teams die bij een van de voorrondes willen meedoen. In het Brabantse Zevenbergen, ver weg van de kust, is onlangs de eerste Nederlandse club op gericht - BSVZ - die zich louter op strandvoetbal richt. „Met geld van sponsors hebben we met een paar karren, harken, en met de hand een zandveld uit gestrooid. Oude doeltjes kregen we van de plaatselijke voetbal club", aldus Eef de Kovel van BSVZ. „We trainen op dat veld, we douchen bij de hockeyclub en de series komen bij ons langs. De sport heeft écht naam gemaakt in Zevenbergen. We hehben dit seizoen 150 leden." Jol en Offenbach benadrukken dat de NBSB volledig losstaat van de KNVB. „Ze vinden het juist leuk dat er in de 'dooie pe riode' een aanvulling is op het bestaande voetbal", aldus Jol. Offenbach vult aan: „We heb ben zelfs een verklaring van geen bezwaar gekregen. Daar naast is het toch leuk om tegen de bestaande orde aan te beu ken." De materiaalhokken liggen vol, de schoenen staan in het vet, de kantine is dicht. Het weekeinde is voorbij, maar nog niet verge ten. Henk Angenent, die op de sportweek terugblikt, zet de ren tree van Anky van Grunsven en de huldiging van Martin Verkerk in de herhaling. „Vandaag heb ik in Nijmegen gezien hoe samenwerking in de sport kan lonen. Nee, ik was niet bij het Nederlands kampi oenschap turnen dat daar in de ijshal aan de gang was. In Nijmegen maakte Anky van Grunsven haar rentree na haar beenbreuk. Zij won de Ne derlandse titel dressuur met overmacht. De samenwer king waarop ik doel is die tus sen de bonds coach en privé- trainers. On danks allerlei individuele be langen gaat dat bij de Neder landse dressuur op dit ogenblik goed. Dat is ook nodig want de dressuur- ploeg grossierde internationaal jarenlang in medailles, maar zakte vervolgens af naar de vierde plaats. Dan moet er iets gebeuren. Vaak ligt het niet aan het talent -dat is er ge noeg in Nederland - maar aan de randvoorwaarden. Een mo derne zakelijke benadering kan dan wonderen doen. Ik zie dat het in veel takken van sport ongeveer hetzelfde werkt. De voorzitter van de dressuur- bond is bijvoorbeeld een oud- volleyballer. Dat ik als dierenliefhebber een uitnodiging krijg voor een dressuurkampioenschap is niet zo vreemd. Daarnaast be oefent mijn vrouw Sannah de ze tak van sport. Maar ook voor de huldiging van Martin Verkerk kreeg ik een invitatie, van de gemeente Alphen aan den Rijn. Daar viel het me eveneens op hoe goed een bondscoach en privé- coach naast elkaar kun nen werken. In de schaatssport lukt dat nog helemaal niet, daar heb je niet eens een bondscoach. Op dat ge bied is de schaatssport onderont wikkeld. VerdÊTzagik bij Martin Verkerk gelijkenissen met mijn eigen huldiging in Alphen, toen ik in 1997 de Elfsteden tocht had gewonnen. Ook ik kreeg toen van alles over me heen, maar ik heb altijd gepro beerd mezelf te blijven. Martin Verkerk lijkt mij een nuchtere vent. Ik heb hem verteld dat hij met beide benen op de grond moet blijven staan. Ik denk dat hem dat wel lukt. Bij mij kwam die overweldigende belangstelling destijds van het ene op het andere moment. Martin heeft in elk geval nog een dag of vijf aan het idee kunnen wennen." Veehouder Henk Angenent uit Woubrugge is marathon- en lange baanschaatsen Op 4 januari 1997 won hij de Elfstedentocht l Lammers placht k zesde plek ISociedad ndt in Vigo Het had een prachtige moeten worden in Vigo. 1de Real Sociedad voor fcvan 8000 meegereisde (weg plaveien naar de jpaanse titel sinds 1982. fa plaats van de eeuwige Baskenland regeerde fond laat het grote ver- I Sander Westerveld en ploeg die bijna de hele (fitie domineerde, werd {finish in zicht alsnog roon gestoten door Real L Zelf verloor Sociedad (van Celta de Vigo, ter genadeloos uithaalde ly tegen Atletico: 4-0. lijkt de race beslist, !t nog een speelronde heeft Real nu twee pun- iprong op Sociedad. tin Cruijff Katwijk Martin Cruijff speelt Iseizoen voor w Kat- i verdediger stond ook langstelling van w rijk. Cruijff speelde ja- betaald voetbal bij on- ere Haarlem en TOP plopen seizoen kwam foor AEK Lamaca uit Cy- Cricketscheids- Peter Chrisüaans is gis- dens het overgangsklas- tussen Punjab en het estse Ajax aangevallen speler van de Rotter- iloeg. De cricketer van was het niet eens met e beslissing van de um- lardoor Ajax het duel ij rende het veld in, scheidsrechter eerst vuist van achteren en vervolgens zijn bat. van Ajax en Punjab iterden de agressieve Christiaans verliet bloedende hoofdwond Na behandeling in het 'is - de wond werd ge- kon de umpire naar jax 253 runs voor zes had gescoord, leek op weg dat aantal te Punjab had nog nodig uit de laatste i. Zover kwam het it Christiaans de laat- met 'lbw' (leg before lit gaf. Eén van de cric- ;on zich daarop niet ïeersen. irper Willem Molenaar, le scheidsrechterscom- i -instructeur, zei 'ern- ihokt' te zijn door het ,De scheidsrechters- speelt hier verder ti. Het is niet onze ons over een strafzaak n. Dat moet de tucht- iie doen. Wij rapporte- ïts. Onze grote angst is hierdoor nog meer echters afhaken. Het is ïby, maar als mensen iel krijgen dat ze niet lig zijn op het veld dan et op. Maar dat geldt in voor cricket." voerder Thomas Milde schande van het voor- rest van het team heeft ises aangeboden, maar )en we niets voor. Het e geloven dat iemand dat hele stuk het veld piet denkt: 'laat ik het doen'." Na het voor- politie gebeld, maar toen Christiaans al in nhuis was. Milde: „Ik hij aangifte doet. Een ige schorsing is het rat die speler hoort te Het bestuur van Pun- :niet bereikbaar voor itaar. [voor de tweede keer in [tijd dat Ajax ongewild pcident betrokken raak- seizoen verliet de stse ploeg tegen Jin- lortijdig het veld toen zich niet meer veilig gebeurtenissen aan het in de wedstrijd tegen lakte de eerste century n Westman onderge- Westman kwam tot Ivan 120 not out. SPORT maandag l6 JUNI 2003 door Ad Pertijs grenoble - Remmert Wielinga kreeg gistermorgen, voor de start van slotetappe van de Dauphiné Libéré, van ploegleider Theo de Rooij te horen dat hij is toegevoegd aan de voorselectie van Rabobank voor de komende Tour de France. Als vervanger van Erik Dekker. „Laat die Tour nu maar komen ook", zei de 25- jarige Eindhovenaar. Hij smeerde wat extra zonnebrandcreme op zijn gevoelige gelaat en reed vervolgens een slotrit, die vriend en vijand in extase bracht. Op de slotcols kon hij lange tijd, voor kopman Leipheimer uit, het tem po van de latere eindwinnaar Lance Armstrong volgen. „Dit is er één", jubelde De Rooij. „Dit is de dag van mijn leven", antwoordde de zwaar nahijgende Wielinga, die via de achtste plek klom naar de twaalfde plaats in het eindklas sement. Zonder een inschat tingsfout op zaterdag was hij in de top-tien geëindigd. Na gisteren lijkt niemand bij Rabobank nog om Remmert Wielinga heen te kunnen bij het invullen van de negen namen voor de Tour. De Rooij houdt nog even een slag om de arm, maar dat hij vandaag op de weg naar huis tussen Joinville en Saint-Dizier met Wielinga nog even het traject van de ploegen tijdrit gaat verkennen, zegt fei telijk genoeg. De Rooij: „We formeren in principe de beste ploeg. Los van Nederlandse sentimenten." Lachend: „Ik begrijp echter dat iedereen in Nederland nu wil dat hij de Tour rijdt. Nieuwe naam, nieuwe verhalen. We zullen er dus toch rekening mee moeten houden." Daarmee heeft de carrière van Wielinga jongensboekachtige trekjes gekregen. Als amateur bij Rabobank kon hij twee jaar geleden de overstap naar de profs net niet maken. Hij koos - heel dapper - voor een kleine Italiaanse tweededivisieploeg, De Nardi. Afgelopen winter kreeg de eenzame doorzetter bij Rabobank alsnog zijn kans tus sen de grote jongens. Begin dit jaar won hij twee etappes in Mallorca en de Ruta del Sol. „Ik wilde me vervolgens laten zien in de Waalse klassie kers, maar een knieblessure stuurde alles in de war", kijkt hij terug op die periode. Ook bij zijn rentree in Amerika speelde de knie weer op. „Reden waar om hij nooit in beeld was voor Remmert Wielinga (tweede van rechts) rijdt mee in het spoor der groten. Links David Millar, naast hem Lance Armstrong en rechts Iban Mayo. Foto: AFP/Franck Fife de preselectie van de Tour", al dus De Rooij. De ommekeer kwam in mei. Wielinga mocht met de Tour jongens mee naar Frankrijk om daar enkele ritten te verkennen. De Rooij: „De bedoeling was dat hij zich daarmee zou voor bereiden op de Dauphiné Libé ré. Meer niet." Welinga liet evenwel zien wat hij in Italië had geleerd: knokken voor je plekkie. Een goede tijdrit en met de besten mee omhoog durven klimmen. De man die het hoogtegebergte tot voor de Dauphiné slechts kende van training en televisie, leidde zaterdag zowaar de dans op de Galibier, straks ook weer het dak van de Tour. Op de vraag hoe hoog de Galibier was geweest, antwoordde Welinga gevat met: „Ik heb alleen gezien hoe diep de afgronden waren." Voor alle duidelijkheid: Rem mert Welinga is geen geboren daler. „En dat is zonde is je zo goed kunt klimmen", weet ploegmaat Jan Boven. Welinga: „Bij De Nardi heb ik me op dat gebied flink verbeterd. Omdat ik daar in Italië ook veel moest dalen." Zaterdag ging het even wel mis. „Ik had de hele klim op kop gereden voor Levi Leip heimer. De tegenwind maakte het extra zwaar. Na de top maakte ik de fout me even uit te laten zakken. Ik kwam terecht achter wat jongens, die foutjes maakten. We verloren contact met de eersten en daarna ging ik ook zelf inschattingsfoutjes maken. Vervolgens zit je niet lekker meer op je fiets. Vooral dat laatste rechte stuk vanaf de Lautaret was beangstigend." Volgens Leipheimer heeft We linga de potentie een goede Tourrenner te worden. „Hij moet alleen nog wat zwakkere punten zien te verbeteren." Gisteren pakte hij, na een ge sprek met De Rooij, het dalen alvast aan. Op de voorlaatste col (Du Coq) was hij de enige die terugreed naar het kwartet Armstrong, Mayo, Mercado, Moreau. Een kwartet dat achter een vroege kopgroep aanjoeg. Welinga loste onder de top na een versnelling van Mayo. In de afdaling verloor hij evenwel niet veel terrein. Hij bleek zelfs het spoor van rasdaler Millar te kunnen volgen. „Ik heb van mijn leven nog nooit zo ge daald. Gisteren was ik de schle miel, vandaag laat ik zien dat ik ook in het dalen mijn mannetje sta." Alsof hij hoogstpersoonlijk zelf het laatste obstakel naar de Tour had weggenomen. Kortom, De Rooij heeft er een Lance Armstrong is klaar voor de Tour de France Lance Armstrong is klaar voor de Tour. Gisteren sloot hij de Dauphiné Libéré win nend af. „Dit was dé test voor Lance en voor de ploeg", zei ploegleider Johan Bruyneel met een opgewekt gemoed. Ook in 2000 (toen Armstrong de eindzege als dankbetuiging liet aan ploeggenoot Hamilton) en in 2002 was de achtdaagse door de Alpen de ideale opstap naar de eindzege van de Ronde van Frankrijk.Al was deze zwaarder dan gedacht", zei Armstrong na zijn triomf. Armstrong ondervond afge lopen week vooral weerstand van de Spaanse klimmers Mayo, Mancebo en Merca do. „Ik zie hen niet als con currenten voor de Tourzege. Wel zullen ze er staan in de bergen. En wie weet welk ef fect htm aanvallen daar heb ben", aldus Bruyneel. Of met de bewezen vorm van kop man en ploeg de Tour voor Armstrong reeds een gewon nen zaak is, wilde Bruyneel niet zeggen. „Niet alle tegen standers zijn hier immers aanwezig." Vandaag start in Egerkingen de Ronde van Zwitserland. Jan Ullrich kan daar aan de andere kant van de Alpen laten zien in hoe verre hij straks een bedrei ging vormt voor de op koers liggende Amerikaan. probleem bij. „Maar liever dit soort problemen dan dat er al lerlei jongens geblesseerd of ziek afhaken, waardoor de se lectie zich vanzelf maakt", vindt de ploegleider. Vier man zijn zeker van hun plek in de Tour: kopman Leipheimer, Boogerd, Freire en Wauters. Welinga strijdt met Engels, De Groot, De Jongh, Rasmussen, Niermann, Lotz, Zberg en Hunter om de laatste vijf startnummers. Welinga ruikt zijn kans. „Ik bang voor de hoge verwachtin gen? Nou nee. Ik ben straks geen kopman. Nu ik er zo dicht bij ben, wil ik hem rijden ook. Ik zie er niet tegen op om drie weken te moeten koersen. De Tour is de best denkbare leer school. Ik hoop dus dat de keu ze op mij valt." AMSTE»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 41