Numan is nog niet
toe aan Beverwijk
Kennis geeft Tim Takken een voorsprong
Voetballer wil carrière afsluiten in Verenigde Staten
Alphenaar met Swabo-ploeg in de Ronde van Zoeterwoude
SPORT
ZATERDAG I4JUNI 2003
Eric Korver
lag
om( n geleden bereidde Arthur Numan zich in
park aan de rand van Beverwijk voor op
nieuw seizoen. Alleen, en onzeker over
(e( toekomst Omdat FC Twente hem naar
'erb' c^es*er w''^e dirigeren, maar hij zelf
'-jekozen voor PSV. De consequenties ac-
le hij. Vorige week stapte hij in het
tuig voor een vakantie in Las Vegas. Op-
w ongewis over zijn toekomst. Omdat
kbi gow Rangers een aanbod deed dat té ver
het zijne lag. De gevolgen van die keuze
nt hij nog steeds voor lief. Ook al bete
dat misschien het einde van de carrière
Yuman, die even thuis was in Beverwijk.
jd dat zijn hart alleen in Beverwijk lag,
t hij al lang achter zich gelaten. Arthur
ian is een wereldburger geworden. Hij
;t in de lach. „Tja, als je jaren in Eind-
:n en Glasgow hebt gewoond, is Bever-
bepaald geen bruisende stad meer.'
o|) ïuis, dat is Beverwijk eigenlijk niet
r. „Thuis is Schotland, zo voelt dat
evoel is voor Numan altijd belangrijk
n vj test. Daaraan hecht hij meer waarde
aan status of geld. Arthur Numan is
Me man van gezelligheid. Dat heeft hij van
uit meegekregen. Hij wil zich goed
tn in de omgeving waarin hij verblijft
ij de mensen waarmee hij werkt. Daar-
;oos hij ook bewust voor PSV en later
angers. „Vergelijkbare clubs, met de
nte van een familie. Dat vind ik pret-
chester City liet hij lopen, ook al was
eld goed. „Ik kon er veel meer verdie-
dan bij PSV, maar ik was nog zo jong,
helemaal geen trek in die stap. Sportief
1 leek PSV me een veel betere zet. Een
loeg in Nederland, Champions League
ins op het Nederlands elftal. En zo is
£9 irecies gegaan."
20,ico
viel de keuze tussen Rangers en het
;eïnteresseerde Atletico Madrid hem
min moeilijk. „Ze wilden allebei ver
ien en daarom ben ik bij beide clubs
geweest. In Madrid werd ik ontvan-
gelip loor het bestuur. Zat ik tegenover een
of zes van wie er precies eentje Engels
De rest zat me alleen een beetje aan
Bij Rangers was dat heel anders.
I opgehaald met een privé-jet en op
en door de voorzitter. Van het ritje
de stad werd ik niet meteen enthousi-
r wel van de mensen. Iedereen was
bpen en vriendelijk. Het gevoel was
ïgoed."
5 zo gebleven. Numan heeft het al vijf
ng naar zijn zin in Glasgow, en wilde
1 graag voor een zesde jaar tekenen.
die trainer Alex McLeish deelde.
Het liep anders, ook al deed Numan flinke
concessies. „Ik wist natuurlijk dat het fi
nancieel niet goed gaat met Rangers. De
club heeft zestig miljoen pond schuld. Ik
ben altijd goed behandeld, heb vijf jaar fan
tastisch verdiend, en daarom stelde ik in ja
nuari, in een eerste gesprek voor mijn sala
ris met dertig tot veertig procent te verla
gen."
Bij AZ zou Dirk Scheringa hem met open
armen hebben ontvangen, Rangers' nieuwe
directeur voetbalzaken Martin Bain niet.
„Ze gingen er nog eens ver onder zitten.
Korte tijd later in een tweede gesprek de
den ze wel wat water bij de wijn, maar het
verschil was nog te groot. Kwamen ze met
een constructie op basis van het aantal ge
speelde wedstrijden.Vond ik ook niks."
Maar belangrijker dan de financiële kant
was weer zijn gevoel. „Dat was een beetje
weg. Ik had het idee dat ze wilden profite
ren van het feit dat ik graag wilde blijven.
En dan ben ik een hele rare. Ik was er klaar
mee, heb de deur in het slot gegooid. Bo
vendien bracht ik dat twee dagen later ook
naar buiten, en dat hadden ze nooit ver
wacht."
Finale
De FA Cupfinale was dus officieel de laatste
wedstrijd van Arthur Numan voor de Gers,
zoals fans hun ploeg liefkozend noemen.
Het was de kroon op een prachtig seizoen.
De Rangers pakten in Schotland élles:
landstitel, League Cup en FA Cup. De in
breng van Numan daarin wordt in Glasgow
onderkend, en daarom wordt er van alles
gedaan de verdediger om te praten. „De
laatste weken lopen ze mijn deur plat.
Maar wat mij betreft vergeefs. Het is voor
mij een principekwestie geworden. En ik
ben behoorlijk principieel."
Dat is in het verleden vaker gebleken. Nu
man is altijd een speler geweest die het heft
in eigen hand nam, die zelf baas over zijn
loopbaan wilde blijven. Met soms een
greintje geluk, geeft hij toe. „Want dat heb
je ook nodig. Op het juiste moment moet
de juiste club interesse hebben."
Dat geluk speelde enkel in zijn jonge jaren
een factor. Numan was een groot talent bij
Haarlem, maar mocht tegen een gelimi
teerde transfersom van 750.000 gulden
weg. Hij belandde bij FC Twente, al was dat
nooit gebeurd als het aan Numan had gele
gen. „Ik was al eerder rond met Willem II
en daarna FC Utrecht. Had bij beide clubs
zelfs getekend voor drie jaar, op voorwaar
de dat de clubs er onderling zouden uitko
men." Dat gebeurde niet, waarna uiteinde
lijk Twente hem overnam.
Verder was Numan vooral de man die zélf
bepaalde wat er gebeurde, welke kant het
op ging met zijn carrière. De keuzes die hij
maakte, pakten zonder uitzondering goed
uit. In ieder geval wat hem zelf betreft. „Ik
heb nooit ergens spijt van gehad, sta nog
steeds voor honderd procent achter alles
wat ik heb gedaan."
Oók ten aanzien van het Nederlands elftal.
Numan bedankte vorig jaar voor de eer,
juist op een moment dat er in Oranje ein
delijk rust was rond zijn persoon. Natuur
lijk, hij werd altijd geselecteerd. Daar lag
het niet aan. Maar lang was er discussie of
hij aan de linkerkant wel de beste keus was
voor Oranje. De ophef verstomde na uitste
kende prestaties op het WK van 1998 en het
EK van 2000 in eigen land, hoewel beide
toernooien werden overschaduwd door
een onvrijwillig en abrupt einde. Maar een
maal onomstreden vond Numan het zelf
mooi geweest. „Als ik zie dat de jongens na
een lang seizoen weer aan de bak moeten
voor een kwalificatiewedstrijd in Wït-Rus-
land, ben ik alleen maar blij dat ik dat niet
meer heb", verzucht hij. „Dat geeft aan dat
ik een juiste beslissing heb genomen."
De twijfels van anderen daarover brengen
hem niet aan het wankelen. „Advocaat was
toen niet blij, en dat is hij nog niet. De
bondscoach heeft regelmatig geprobeerd
me op andere gedachten te brengen. Twee
weken terug nog. Er was belangstelling van
Bolton Wanderers, en hij belde me al snel
op. 'Als je naar Engeland gaat, moeten we
in augustus nog maar eens praten', zei hij.
Blijkbaar is er voor mijn positie echt een
probleem. Maar dat moeten ze zonder mij
oplossen. Tien jaar Oranje is prachtig ge
weest, en ik ben nog steeds gelukkig dat ik
zelf de beslissing heb genomen om te stop
pen."
Hij beseft dat niet alle gevolgen van zijn
keuzes even goed hoeven uit te pakken.
Zijn 'nee' tegen Rangers kenmerkt dan wel
zijn principes, maar het kan ook een voor
tijdig einde van zijn loopbaan betekenen.
Want er mag dan belangstelling zijn, con
creet is er niets. Numan maakt zich er niet
druk over. „Ik ga er niet vanuit dat het mijn
laatste seizoen is geweest, maar ik houd er
wel rekening mee. Daar kan ik dan ook best
vrede mee hebben. Ik heb een mooie loop
baan, veel meegemaakt. Zoals het nu is, is
het al goed geweest. Maar in m'n hart wil ik
het liefst nog spelen. Ik ben 33 en hartstik
ke fit."
PSV
Een eventueel vervolg komt er zeker niet in
Nederland. De interesse van PSV streelde
hem, maar terugkeren naar Eindhoven is
geen optie. „En andere Nederlandse clubs
zijn voor mij niet aan de orde."
Tijd om te settelen dan? Het lijkt er wel het
moment voor. Zijn vriendin is zwanger en
onlangs kochten ze in Beverwijk een wo
ning, die weliswaar plat gaat en plaats
maakt voor een nieuw optrekje. „Toch ben
ik daar nog niet aan toe", zegt Numan stel-
lig
Vooralsnog keert hij volgende maand ge
woon terug naar Schotland. „Daar voelen
we ons prettig. Iedereen vroeg zich destijds
af wat ik daar moest, waarom ik uitgere
kend in Schotland ging spelen. Maar als ik
terugkijk is het absoluut een verrijking van
ons leven geweest. Een ander land, andere
>-■
-
Arthur Numan: „Zoals het nu is, is het al goed geweest. Maar in m'n hart wil ik het liefst nog spelen. Ik ben 33 en hartstikke fit."
Foto: GPD/Joop Boek
gewoonten. Ik ging daar samen met m'n
vriendin heen, en dan leer je elkaar ook pas
echt goed kennen. In het begin grepen we
ieder vrij weekeinde aan om naar Neder
land te gaan, afgelopen seizoen zijn we
precies drie keer terug geweest. Dat geeft
aan hoe we het naar onze zin hebben."
De wereldburger in Arthur Numan zou het
mooi vinden nog eens rond te kijken in de
Verenigde Staten. Het land heeft hem altijd
gefascineerd. De mogelijkheid om daar te
voetballen én te leven staat hem bijzonder
aan.
„De kans dat ik daar volgend seizoen aan
de slag ga is nog het grootst. Het lijkt me
geweldig. En éls ik wat wil, moet het nu. De
gelegenheid om te proeven van het leven in
andere landen, vind ik een van de mooie
voordelen van het voetbal. Echt, ik moet er
niet aan denken dat ik dit allemaal had
moeten missen."
Peter van der Hulst
Makken bewijst als wielrenner datje met een beperkt aantal trai-
furen succesvol kunt zijn. De Alphenaar ziet ze nog wel om zich
renners die zich daags voor de wedstrijd het snot voor de ogen
Ji omdat ze het idee hebben dat het goed is. „Ik denk dat er meer
s overtraind zijn dan ondertraind. Als je dertig uur per week
It dan kun je in het weekeinde niet fris aan de start staan."
en (28) weet waarover hij praat. Hij is als inspanningsfysio-
erbonden aan het Universitair Medisch Centrum in Utrecht,
zijn 36-urige baan traint hij wekelijks zo'n 12 uur en dat is
eg om zondag okselfris te beginnen aan de Ronde van Zoeter-
le. Ten dele heeft dat ook met zijn fysiek te maken. „Ik heb
ninder training dan een ander nodig om prijs te kunnen rij
en heeft dankzij zijn werk een voorsprong op zijn collega's in
en delerpeloton. Toch is het niet zo lang geleden dat ook hij
hd1 dat lange duurtrainingen goed waren. „Ik woonde vroeger in
erdam en dan fietste ik twee of drie keer per maand naar Arn-
te Dan draaide ik om bij het plaatsnaambordje. Terug in Am-
T. siam had ik dan precies tweehonderd kilometer gereden. Dat
k dus niet meer. Ik word daar niet sneller van, ik heb rust no-
m het lichaam te laten herstellen en ik heb daar ook geen tijd
voor. Je ziet steeds vaker dat de trainingen korter en intensie-
/orden. Maar ik ga wel het hele jaar door. Het is niet zo dat ik
tober stop en pas in februari mijn spullen weer oppak. Ik ga
ni winter mountainbiken of veldrijden. Dan pak ik mijn fiets en
efT(e golfbaan op."
mei eren
jk tn bekommert zich over kinderen voor wie het, vaak door een
lische ziekte, al een topprestatie is om de trap op te lopen,
ekijk wat ze nog kunnen en of daar nog rek in zit." De Alphe-
t s( s onlangs gepromoveerd op een onderzoek naar de effecten
et trainen in water op de gezondheid van jeugdreumapatiën-
ijn beroep is ook in de sport niet ongewoon. Zo begeleidt
van Diemen de renners van de Rabobankploeg, maar veel
|a's heeft hij niet. Takken: „Vaak staan trainers daar niet voor
cUl Dan geven ze elf spelers dezelfde training, terwijl ze op ver
ende posities in het veld staan en daar dus ook andere eisen
'orden gesteld. Als ik hoor hoe er in het voetbal wordt ge-
l. terwijl er in die sport miljoenen omgaan, dan moet het toch
<1 iever kunnen. Er zijn zoveel nieuwe inzichten die nog niet in
"igsboekjes staan, maar waarmee je wel je voordeel kunt
Tim Takken: „Ik heb wat minder training dan een ander nodig om prijs te kunnen rijden." Foto: Taco van der Eb
ever]
fj !!™S
Bij de KNWU hebben ze dat begrepen. Takken gaf afgelopen win
ter verschillende malen een lezing voor jonge renners. Bij zijn ei
gen wielerclub Swabo - een samenwerkingsverband van Swift,
Avanti en De Bollenstreek - is hij ook meer dan alleen maar ren
ner. „In het ziekenhuis wil ik jonge mensen enthousiast maken
voor mijn vak en probeer ik hen wat bij te brengen. Dat proces
gaat na mijn werk gewoon door. Je probeert de jongeren in de
ploeg op sleeptouw te nemen." Takken is met zijn 28 jaar een van
de oudere renners. Samen met wegkapitein Erik Bos, John Brou
wer, oud-schaatser Jeroen Straathof en Jeroen de Joode wordt van
hem verwacht dat hij de jongelingen in de clubcompetitie - de eer
ste divisie van het amateurwielrennen - zou begeleiden. Tot nu toe
gaat dat boven verwachting. Swabo is nagenoeg zeker van deelna
me aan het finaleweekeinde. „Jeroen Straathof trekt de kar en je
ziet dat de rest daardoor ook beter is gaan rijden."
Voorlopig is de clubcompetitie wel het plafond van de ploeg.Als
team hebben we weinig te zoeken in de topcompetitie." In de
hoogste categorie zou Swabo te maken krijgen met semi-profes-
sionele ploegen. „Dan tref je jongens van 20 tot en met 23 jaar die
gestopt zijn met werken, terwijl de renners bij ons studeren of er
een baan naast hebben. Het is dan net of ik tegen mijn stadgenoot
ga staan tennissen en die mij dan finaal van de baan slaat", doelt
hij op Martin Verkerk.
Clubcompetitie
Takken ziet voorlopig ook geen noodzaak om de stap omhoog te
maken. „Vroeger werd minachtend over de clubcompetitie ge
daan, nu rijden er heel veel goede renners in de rondte. Veel van
hen zouden mee kunnen komen in de topcompetitie. Vroeger was
het gat tussen de twee categorieën veel groter." De Alphenaar
heeft er wel een verklaring voor. De topcompetitie kent een leef
tijdslimiet van 27 jaar. Oudere renners als Martijn Lust, die enkele
klassiekers op zijn naam heeft staan, en John Talen zijn daardoor
aangewezen op de wedstrijden op het een na hoogste niveau.
„Maar om nou te zeggen dat ik me oud en versleten ypel, nee. Op
zich is het wel vreemd dat je als 28-jarige niet meer offhet hoogste
niveau mag presteren. Ik denk dat ze dat hebben gedaan om de
doorstroom van de jongeren te bevorderen. Voor Swabo is de top
competitie voorlopig geen haalbare kaart. Erik Bos is 36 jaar en Je
roen Straathof en Peterjan Ris zijn ook ouder dan 27."
Takken, bevriend met amateurrenster Editha Bergkotte, maakte af
gelopen winter de overstap van De Volharding naar Swift. Hij is
een van de zeven renners van de Leidse club die deel uitmaken
van Swabo. Daarnaast telt het vreemdelingenlegioen zes rijders
van Avanti en twee van De Bollenstreek. Het bevalt Takken goed.
„Het is geen haat en nijd. Bij De Volharding telde de ploeg 35 tot
40 renners. De helft stond dan bij een criterium aan de start en
dan werd er wel een boos gereageerd als een ontsnapte renner
door een clubgenoot werd teruggehaald. Bij Swabo rijden we rede
lijk voor elkaar."
In Zoeterwoude zal dat morgen niet anders zijn, maar dat betekent
niet dat Jeroen Straathof in zijn voormalige woonplaats bij voor
baat een beschermde positie krijgt. „Iedereen wil zo dicht bij huis
voor zijn eigen kansen rijden. Je gaat niet achter elkaar aanrijden,
maar we zullen ons ook niet allemaal voor hem opofferen. Boven
dien heeft Jeroen zoveel snelheid van het baanwielrennen dat hij
zelf ook wel naar voren kan komen. Ik denk hij een goede kans
maakt." Takken die zelf de nodige podiumplaatsen in de criteri
ums behaalde zal het als hij in Zoeterwoude wil winnen niet op
een sprint aan laten komen. „Ik ben iemand die niet tot de laatste
ronde wacht."
