ECONOMIE
Zij maakt carrière, hij stoft de plinten
Parkeren is verborgen goud in Nederland Kom op met die tolwegen
'Servicenummers': toegang betalen voor een winkel
i definitief
ar Liverpool
Huisman vertegenwoordigt nog altijd een heel kleine minderheid
I voor trucks op
|iitse wegen
Duitsland voert op zijn
vegen tol in voor zware
ntwagens. De Bondsraad,
buitse Eerste Kamer, heeft
Jgisteren besloten. Eerder
de Bondsdag (Tweede Ka-
al akkoord gegaan. De tol-
j geldt vanaf 1 septem-
I Voorlopig ligt het tarief op
I eurocent per kilometer. Óp
ater tijdstip moeten
htwagenchauffeurs 15 cent
r elke kilometer betalen,
ens Transport en Logistiek
Ierland (TIJM) wordt rijden
r de Duitsland een kostbare
Gelegenheid. De organisatie
t berekend dat de heffing
Nederlandse vervoerders per
■ongeveer 115 miljoen euro
I. Voor de afstand Venlo-
bchen moet volgens TLN
euro worden betaald.
sds meer AOW
ar buitenland
t rdam - Steeds meer ge-
fcioneerden ontvangen hun
i in het buitenland. Van de
D AOW'ers die er in 2002
vamen, woonden er 10.000
&de grens. Die cijfers maak-
Sociale Verzekeringsbank
^ren bekend. Het totaal
i AOW'ers is vorig jaar uit
luien op 2,4 miljoen. Hier-
woonden er 180.610 in het
lenland. Dit aantal neemt
|ens de SVB snel toe omdat
agrariërs die naar Canada,
T en Australië emigreerden
bet pensioen gaan. Verder
ekken steeds meer mensen
un 65ste naar landen als
bje en Portugal en keren
gastarbeiders na hun pen-
i terug naar hun geboorte-
NedRailways, een
iterondememing van de
irlandse Spoorwegen, mag
itief met partner Serco het
irvoer in en rond de Britse
I Liverpool verzorgen. Dat
n NS gisteren bekendge-
giKi. NedRailways en Serco
:n al de belangrijkste gega-
;n voor deze concessie
seyrail) die een duur heeft
s 25 jaar. Het contract is gis-
j_ ïondertekend. Merseyrail,
iemd naar de rivier waar
mie havenstad ligt, omvat 66
™pns en 59 treinen met jaar-
6830 miljoen treinreizigers
1120 kilometer spoor. De
lend medewerkers van Mer-
mtil komen in dienst van de
Tive exploitant
.Philips sluit
se fabrieken
c kong - LG.Philips Dis-
s sluit fabrieken in Newport
les) en het Engelse South-
Hierdoor gaan in totaal
banen verloren. LG.Philips
lays is een gezamenlijke
neming van Philips en
iid-Koreaanse LG Electro-
Het bedrijf is wereldleider
e markt van beeldbuizen
d tv- toestellen en computer-
litoren.
jnopolie dreigt
^installateurs
e Vermeer - De energiebedrij-
er.fiebben hun sterke concur-
jepositie op de installatie-
71 ep op oneerlijke wijze ver-
jen. Ze dreigen zelfs een
ië. lopoliepositie te krijgen.
d vfcegt de koepel voor instal-
3r ©edrijven Uneto-VNI. Als
seèrdeel van de liberalisering
energiemarkt moesten
en als Nuon, Essent en
hun netwerkbeheer af
in. Voordat ze dit deden
ilgens Uneto-VNI deze di-
volledig kaalgeplukt. Met
JC forse bruidsschat' zijn ze
SGp meer in de installatie-
p gestapt, waar ze nu con-
Eren met kleinere installa-
stelt Uneto-VNI.
zaterdag 24 mei 2003
door Alex Bogers
den haag - De man werkt en
zorgt voor de centen. De vrouw
maakt het huis schoon en zorgt
voor de kindjes. Zo was het lange
tijd en een deel van de Neder
landse bevolking weet nog steeds
niet beter. Maar steeds meer
vrouwen in Nederland werken en
maken carrière. Soms verdienen
ze aanzienlijk meer dan hun echt
genoot. En heel soms, in 4 pro
cent van de gevallen, is de vrouw
de enige kostwinner in het gezin.
Peter Polling (42) is een gelukkig
man. Hij heeft een groot deel
van de dag het rijk alleen in
huis. Hij wast, stoft en zorgt
voor het eten. Brengt zijn doch
ters Menita (12) en Mariette (10)
's ochtends naar school. Polling
heeft geen baan. Hij is huisman
en heeft daar bewust voor geko
zen.
Polling en zijn vrouw werden
voor het blok gezet toen hun
eerste kind kwam. Ze zagen het
niet zitten om haar naar de op
vang te sturen. Maar hun bazen
accepteerden geen parttime
werk. ,,We hebben toen gekozen
voor de baan van mijn vrouw",
legt Polling uit „Financieel was
dat het meest aantrekkelijk. We
verdienden ongeveer evenveel,
maar dankzij haar baan bij de
bank hadden we een zeer aan
trekkelijke hypotheek."
Inmiddels heeft Pollings echtge
note carrière gemaakt, onder
meer door een opleiding die zij
in de avonduren volgde. „Ik had
waarschijnlijk de discipline niet
gehad om s avonds nog te stu
deren aldus Polling. „Ook be
twijfel ik of ik nu nog wel een
baan zou hebben gehad als ik
was blijven werken. Ik was auto
matiseerder. In die sector heb
ben velen de laatste jaren hun
baan verloren."
De weg die het gezin-Polling in
sloeg is onmiskenbaar het ge
volg van de emancipatie van de
vrouw. Het is in de afgelopen
twintig jaar voor de man finan
cieel makkelijker geworden om
thuis te blijven. In sollicitatie
procedures wordt vaak een ex
pliciete voorkeur uitgesproken
voor een vrouwelijke kandidaat.
Daarbij komt dat de beloningen
van vrouwen beter zijn gewor
den. Ook maken vrouwen nu
iets makkelijker carrière dan in
het verleden, al blijven topfunc
ties veelal nog voorbehouden
aan mannen.
Volgens het Sociaal Cultureel
Planbureau (SCP) was vorig jaar
bij vier procent van de paren de
vrouw alleenverdiener. Bij 2
procent werkte de vrouw meer
uren per week dan de man. Ter
vergelijking: bij 27 procent van
de paren was de man de enige
kostwinner.
Het SCP kan volgens onder
zoekster Saskia Kreuzenkamp
niet veel met de cijfers. De
groep huismannen is zo klein
dat het statistisch niet verant
woord is conclusies te trekken.
Iedere man is weer om andere
redenen huisman, groepjes zijn
er niet van te maken. Bovendien
zijn de cijfers min of meer ver
vuild. In een enkel geval is de
man gepensioneerd of gehandi
capt geraakt. Ook kan het bij
jonge stellen zijn dat de man
nog studeert, terwijl zijn vrouw
al werkt.
Onderzoeker en schrijver Vin
cent Duindam, verbonden aan
de Universiteit van Utrecht,
denkt dat het aantal huisman
nen in werkelijkheid de één pro
cent niet overstijgt. Het aantal
mannen dat bewust voor die rol
heeft gekozen is volgens hem
niet bijster groot. In interviews
voor zijn studie hoort hij maar
al te vaak dat de man thuis is
omdat hij ongewild werkloos
werd. De man raakte simpelweg
zijn baan kwijt „En als het maar
even kan worden de rollen weer
omgewisseld", zegt Duindam,
„en gaat de man weer 'gewoon'
volledig werken."
De man die na ontslag noodge
dwongen voor het huishouden
gaat zorgen, is volgens Duindam
vaak slecht gemotiveerd. „Man-
Peter Polling heeft bewust gekozen voor een bestaan als huisman. Foto: GPD/Cees Zorn
nen die een dag minder gaan
werken om in huis meer te kun
nen doen, verrichten vaak meer
huishoudelijke taken dan man
nen die werkloos raken," weet
Duindam uit onderzoek. Ook
heeft hij ontdekt dat veel huwe
lijken stranden als de man meer
in het huishouden doet dan de
vrouw.
Wat dat laatste betreft is er niet
veel goeds te verwachten bij de
huidige economisch barre tij
den. Wie naar de werkloos
heidscijfers kijkt, ziet dat in het
afgelopen jaar vooral mannen
hun baan kwijtraakten. Dat
komt doordat de harde klappen
vallen in de door mannen gedo
mineerde sectoren als de bouw,
de assemblage en ook de ICT.
Het zal daarom vaker voorko
men dat alleen de vrouw werkt.
En wie daar de conclusies van
het laatste onderzoek van Duin
dam naast legt moet vrezen
voor gebroken huwelijken.
Volgens Duindam werkt een
beetje verandering in het rolpa
troon heel goed, maar kan het
ongunstige gevolgen hebben als
de rollen te veel worden omge
draaid. Mannen, zo heeft Duin
dam samen met collega onder
zoeker Ed Spruijt ontdekt, voe
len zich fysiek en mentaal slech
ter als de vrouw erg veel bui
tenshuis werkt en ze zelf hele
maal geen werk hebben.
Over het waarom is Duindam
voorzichtig. „Het kan twee rede
nen hebben. Of de man voelt
zich minder goed omdat zijn
vrouw niet thuis is, of de man
voelt zich minder goed omdat
zij meer verdient. Voor beide re
denen hebben we bevestiging
gevonden. Maar de meeste on
dersteuning krijgt toch de hypo
these dat het komt omdat de
vrouw vaak van huis is. We krij
gen veel kritiek op die laatste
conclusie, vooral vanuit de
emancipatiehoek.
Huismannen die gelukkig zijn
met hun zorgende rol en een
vrouw hebben die én meer
werkt én meer verdient, hebben
begrip voor het ongemak van
andere mannen. „Ik denk dat je
voor het huismanschap moet
kiezen," zegt Marcel van Veelen,
oprichter van de website huis-
mannen.nl. „Je moet niet de he
le tijd het idee houden dat je
weer aan het werk gaat."
Vanuit de maatschappij hoeft de
huisman niet veel tegenwerking
te verwachten. Van Veelen: „Ik
heb het idee dat ik geaccepteerd
word. Maar ik ga maar met een
deel van de samenleving om.
Op het schoolplein van mijn
kinderen zie ik vooral vrouwen.
De mannen zijn aan het werk en
ik weet niet wat zij van mijn
huismanschap vinden."
Volgens huisman Peter Polling
is vooral het begin moeilijk. „Ik
raakte mijn sociale contacten
grotendeels kwijt. Nieuwe con
tacten bouwde ik via de activi
teiten van mijn dochters niet
snel op. In de gebruikelijke soci
ale kringen rondom het huisou
derschap vind de man minder
snel zijn weg. Na de zwemles
werd ik niet uitgenodigd om
koffie te komen drinken; de
moeders nodigden alleen elkaar
uit. Daardoor ben ik vrijwilli
gerswerk gaan doen voor de
Stichting Vluchtingenwerk en de
gereformeerde kerk en ben ik
voorzitter van de medezeggen
schapsraad van de school van
mijn dochters."
De huishoudfinanciën zijn een
ander verhaal. „In het begin was
het wel wennen om van één sa
laris te leven", zegt Polling.
Maar zoveel andere gezinnen
moeten ook van één inkomen
leven, dus was het een kwestie
van volhouden. Het gaat nu
goed. Polling jaagt op koopjes
en bezoekt voor zijn bood
schappen verschillende winkels.
De vakanties worden niet meer
doorgebracht in het te dure
Noorwegen, maar op de cam
ping in Tsjechië.
„Of ik ooit weer aan het werk ga
weet ik niet. Met dat idee ben ik
niet gestopt met mijn baan.
Daarbij komt dat ik het nu al
druk genoeg heb met mijn vrij
willigerswerk. Dat werk geeft
veel voldoening. En inmiddels
drink ook ik koffie bij mijn
buurvrouw."
ECONOMIE WIJZER
De bouw van een unieke ondergrondse
parkeergarage in Oisterwijk.
Foto: GPD/Henny Zetteler
door Henny Zetteler
oisterwuk/gpd - Met gemiddeld 1,6 au
to's voor elke huisdeur wordt parkeren in
Nederland rap een luxe artikel. „Parkeren
is voor beleggers met oog voor de realiteit
het verborgen goud." Aart van Riel (37) in
Oisterwijk is er als directeur van Mecpark
(dat staat voor Mechanisch Parkeren), al
jaren van overtuigd dat volautomatisch
parkeren de toekomst heefL Al zal het al
leen maar zijn omdat er straks buiten
geen plekje meer over is om de auto's
weg te zetten.
'Auto's horizonvervuiling', vermeldt zijn
wervingsboek met projecten waaraan al
gebouwd wordt of die op stapel staan.
Van Riel ontwikkelde een volautomati
sche cylindervormige autocarrousel, die
zowel boven- als ondergronds in een
'handomdraai' auto's optilt en in een
schap wegzet. Met een uitrijtijd van ge
middeld twee minuten.
Vanwege het 'kermiseffect' spreekt Van
Riel liever over parkeertrommel dan car
rousel.
Ondanks het feit dat Nederland met 176
auto's per vierkante kilometer het land
met de hoogste autodichtheid in Europa
is, zijn automatische parkeersystemen
hier nog vrijwel onbekend. De branche
telt volgens Van Riel zo'n tien bedrijven
die in ons land op kleine schaal met me
chanisch parkeren bezig zijn. Toch is het
systeem bijna al zo oud als de automobiel
zelf. Van Riel heeft foto's uit het begin van
de vorige eeuw, waarop te zien is hoe in
Amerika zwarte T-Fordjes via een pater
noster naar hun parkeerplekje werden
gehesen.
In Oisterwijk, op een steenworp afstand
van zijn bedrijf, krijgt de eerste onder
grondse parkeertrommel, die Mecpark in
eigen beheer bouwt, inmiddels vorm. In
september moet die klaar zijn. De beton
nen cylinder met een doorsnee van 20
meter gaat 9 meter de grond in. De kelder
krijgt drie lagen voor elk 12 auto's. Het
wordt geen openbare voorziening. Van
Riel mikt op gebruikers, die zich willen
verzekeren van een vaste parkeerplek. De
garage komt achter een kantoorpand en
een restaurant, die er als eerste gebruik
van gaan maken.
De techniek die Van Riel heeft uitgedacht
en laten ontwikkelen maakt de onder
grondse garage vooral interessant voor
grote binnensteden. Er hoeven geen hei
palen de grond in. „Je kunt daarom heel
dicht tegen bestaande bebouwing aanzit
ten.
Het gepatenteerde systeem gaat uit van
de zwaarte van de grote betonnen ring
met een diameter van 20 meter, die door
de eigen druk naar de gewenste diepte
moet zakken. Eerst wordt aarde wegge-
graven, vervolgens zorgt het grondwater
ervoor dat er bagger ontstaat, dat wordt
weggezogen naar een put verderop. Daar
wordt het water aan de bagger onttrok
ken, waarna dat teruggepompt wordt
naar de bouwkuil.
Mecpark is dochter van de familiebedrijf
Lirema BV. Van Riel werkt grotendeels al
leen. Hij lobbyt ondermeer bij gemeente
raden en instanties om zijn ondergrondse
concept van de grond te krijgen. Een voor
Europa unieke openbare mechanische
garage komt mogelijk in een Tilburgs
winkelcentrum dat al jaren parkeerpro
blemen kent. „Het gaat om een openbare
garage, gecombineerd met retail. Dat
winkelcentrum heeft twee supermarkten,
waarvan klanten straks met hun winkel
wagentjes gebruik moeten kunnen ma
ken van de garage met ruim 400 parkeer
plaatsen.
Ook in Den Haag zijn er plannen voor
een Mecpark-parkeertrommel. Het gere
nommeerde Hotel des Indes aan de Lan
ge Voorhout wil er een voor 96 plaatsen,
in acht lagen onder de grond met elk 12
auto's. Dit jaar valt de beslissing. In alle
gevallen gaat het om miljoenenprojecten.
Maar over de prijzen kan en wil Van Riel
nog niet veel zeggen. Binnenkort gaat
Mecpark echter op internet.
„Daar kunnen belangstellenden zelf hun
concept uitkiezen en een quick-scan ma
ken voor een offerte. Ze krijgen inzicht op
vragen hoe groot wordt de garage, wat
zijn de grondprijzen ter plekke. Wie
bouwt, wie exploiteert de garage. Dat kan
Mecpark regelen, maar het kan ook in ei
gen beheer. Van Riel laat er geen twijfel
over bestaan dat parkeren straks duur
wordt. Horizonvervuiling aanpakken
heeft zijn prijs.
O,
moet een toegangskaartje kopen voor een
phuis of supermarkt. Je zou raar opkijken. Toch
■v-jr redenen voor te verzinnen. Het is er warm en
I3ut en in een warenhuis staan duizenden vaak
artikelen aantrekkelijk uitgestald. Ze kunnen
reren voor de aankleding van je woning of van
f, er zijn geurtjes en kleurtjes en er liggen tallo-
ikernijen. En er zijn ideeën op te doen voor ver-
de cadeaus en vaak kun je er ook op aange-
wijze de inwendige mens versterken.
im, eigenlijk de prijs van een kaartje meer
ard. En zo bezien is het nog een wonder
xgelijke bedrijven hier al niet lang toe zijn
:gaan. Toch zouden we het maar vreemd
Maar als we moeten betalen voor een - te-
;che - inlichting van een bedrijf of zelfs voor
lefonisch plaatsen van een bestelling ligt het
lelijk anders.
^^e bedrijven hebben inmiddels 'servicenum-
waarvan alleen tegen betaling gebruik kan
len gemaakt. En er zijn ook huis- en tandarts-
praktijken die alleen zijn te berei
ken als er harde pecunia tegen
over staan. Er is zelfs al een enkele
school die zo'n service in het leven
heeft geroepen.
De politie echter is recent op haar
schreden teruggekeerd. Zij zag in
met haar betaalde alarmnummer
een verkeerde weg te zijn ingesla
gen. Zo kan nu weer tegen lokaal
tarief bij de Hermandad 'moord
en brand' worden geschreeuwd.
Maar als je wilt weten hoe laat de
bus of de trein vertrekt, kost je dat
50 eurocent per minuut (1,10 ou
de guldens om precies te zijn).
Met een beetje wachten en vervol
gens een beetje inlichting duurt
EIGEN
BEURS
kooplust op te wekken, kost het je vervol
gens geld als je de gewenste belangstel
ling ook toont.
Het aanbieden van betaalde telefoon
nummers is inderdaad een trend aan het
worden, zegt woordvoerder Pauline van
den Brandhof van de Consumenten
bond. De bond heeft er dan ook al veel
klachten over gekregen. „Het is helemaal
erg als je een betaald nummer belt en je
moet dan ook nog lang wachten. Dan
voelen mensen zich bedrogen," zegt zij.
De organisatie heeft het onderwerp daar
om nu 'op de agenda gezet'. Dit wil zeg
gen dat er mogelijk spoedig actie tegen
zal worden ondernomen.
De bond laat op voorhand weten in elk
geval tegen het gebruik van betaald tele-
zo'n gesprek al gauw vijf minutenfoneren te zijn waar het noodzakelijke te-
Dat is euro 2,50 (5,50 ouderwetse
guldens dus). En dan ben je nog
geen meter op weg naar je bestemming. Dat werkt
eerder afhoudend dan aantrekkend. En dat geldt
voor het gehele bedrijfsleven. Terwijl honderden
miljoenen worden uitgegeven aan reclame om de
lefoonnummers betreft. De politie, de
(tand)arts, scholen en andere instellingen
moeten, gratis of tegen normaal tarief zijn te be
reiken. „En als een besteld artikel wordt thuisbe
zorgd en er mankeert iets aan, zou je een normaal
nummer moeten kunnen bellen," zegt Van den
Brandhof van de bond.
Betaalde telefoontjes kunnen lucratief zijn voor
bedrijven en/of instellingen. Dat blijkt uit cijfers
van het bedrijf SNT Services, dat dergelijke num
mers te koop aanbiedt. Bij maandelijks 1000 tele
foontjes van vijf minuten elk bij een tarief van 25
eurocent per minuut brengt dat 431 euro in het
laatje. Ter vergelijking: als dat nummer gratis zou
worden aangeboden, zou dat bij genoemde getal
len 581 euro kosten. De opbrengsten kunnen ech
ter flink oplopen. Reken in plaats van 25 eens 50
cent per minuut en het brengt maandelijks al
1356 euro op. En bij 70 cent per minuut is de op-
rengst 2097 euro. Let wel: dat is netto, dan zijn alle
kosten er vanaf.
Het argument van bedrijven dat betaalnummers
zogenoemde 'plaagbellers' ontmoedigen is ach
terhaald. Plaagbellers bellen voor de lol gratis
0800 nummers. De techniek maakt het mogelijk
om een plaagbeller met één druk op de knop van
de lijn te gooien en tegelijkertijd het nummer van
de beller te blokkeren. Bij een volgende belpoging
beantwoordt de centrale automatisch dat de blok
kade alleen via het bellen van een betaald num
mer kan worden opgeheven.
Het filevraagstuk hangt als een
zwaard van Damocles boven het
hoofd van iedere minister van
verkeer en waterstaat. De files
worden alleen maar langer en
haalbare oplossingen laten zich
maar niet bedenken. Ondanks
de luidruchtige klaagzangen
hierover kan maar één maatre
gel op algemene goedkeuring
rekenen: asfalteren die handel!
Van gras worden immers vooral
de koeien beter, en die van vlees
en bloed zijn hier niet heilig.
Aan alternatieve experimenten
en plannen bestaat geen gebrek.
De worsteling met rekeningrij
den staat symbool voor het eeu
wige gevecht te
gen de bierkaai.
De autokoe is
heilig. Een politi
cus die het waagt
daaraan openlijk
te twijfelen,
graaft haar of zijn
eigen graf.
In één van de
laatste verkie
zingscampagnes
- ik ben de tel
kwijt - werd een
enorm punt ge
maakt van het
kwartje van Kok.
Hoewel het hier
gaat om gerom
mel in de economische marge,
werd het in de ogen van een
groot deel van Nederland een
majeure kwestie. Het raakt im
mers aan de vierwielige ziel van
autorijdend Nederland. De auto
en het huis - daar moet iedereen
afblijven.
Geen wonder dat het kabinet-
Balkenende (1 of 2, dat doet niet
terzake) grijpt naar het ver
trouwde wapen van investerin
gen in asfalt. Dat daarmee het
paard achter de wagen wordt
gespannen, is niet relevant: de
kiezer vraagt, wij draaien. De fi
les worden waarschijnlijk alleen
maar langer omdat het toegeno
men aanbod van asfalt de vraag
naar autorijden vergroot. Intus
sen loopt de hoeveelheid C02-
uitstoot verder op. Daar valt al
tijd wel een Bushiaanse draai
aan te geven. Immers: C02 is
goed voor het gras. Op die ma
nier profiteren uiteindelijk me
chanische én natuurlijke koeien
van asfaltering.
Vanuit de economische theorie
is rekeningrijden echter een
prachtige oplossing. Een hogere
prijs leidt tot een lagere vraag.
Eenvoudiger kan niet. Een klas
sieker voorbeeld van de afstem
ming van de vraag en het aan
bod van schaarse goederen via
prijsverhogingen is moeilijk te
bedenken. Met rekeningrijden
kan daarnaast aan prijsdifferen
tiatie worden gedaan. Dat wil
zeggen: de ene weg is duurder
dan de andere, net zoals de prijs
kan variëren al naargelang het
tijdstip van gebruik. De weg van
Norg naar Peest is altijd gratis,
terwijl die van Den Haag naar
Rotterdam vooral duur is van 8
tot 10 uur in de morgen en 4 tot
6 in de avond. Deze aanpak past
ook prachtig in de moderne filo
sofie dat de vervuiler moet beta
len. Waarom moet de Noord-
Groninger die vooral op de fiets
van huis naar werk gaat (en vice
versa), meebetalen aan de kos
ten van het getob van de ex-Am-
sterdammer die per se
met de auto van Pur-
merend naar Utrecht
wil? In het buitenland
is inmiddels de nodige
ervaring met reke
ningrijden opgedaan.
Tolbruggen, -tunnels
en -wegen bestaan al
heel lang. Menig Ne
derlandse caravanbe-
zitter heeft de Route
du Soleil vermeden via
Arjen van Witteloostuijn tijdrovende slinger
hoogleraar economie routes door stoffige
Durham Business School en dorpjes en over steile
Rijksuniversiteit Groningen hellingen. Het extra
benzineverbruik - ze
ker na het missen van
een subtiele afslag - wordt op de
koop toegenomen.
Interessanter zijn recente expe
rimenten met elektronische
hulpmiddelen. De eerste elek
tronische tolweg was de Toron
to 407 in Canada, die in 1997 is
geopend. Voor deze rondweg
van 108 kilometer moet onge
veer 10 euro worden neergeteld.
Vergelijkbare initMtieven zijn
gelanceerd in Mffljoume en
Singapore. Recentelijk heeft
Londen in Europa het startschot
gegeven. In het centrum moet
een zogenaamde 'Congestion
charge' van 5 pond worden op
gebracht. In de eerste maand
heeft deze maatregel geresul
teerd in 17 procent minder ver
keer. De verwachte jaarlijkse op
brengsten van 100 miljoen pond
zullen worden geïnvesteerd in
het openbaar vervoer. Het is
hoog tijd dat ook in Nederland
het taboe op rekeningrijden
wordt doorbroken. Van de op
brengsten kan eindelijk werk
worden gemaakt van snelle
openbaar-vervoerverbindingen
in de overvolle Randstad. Het is
te gek voor woorden dat voor
het gekruip met de auto - slecht
voor hart, bloedvaten en het mi
lieu - nog altijd geen deugdelijk
alternatief bestaat.
