REGIO
Jonge topkok gaat over de tong in Wassena;
'Gratis museum is goed voor de algemene ontwikkeling'
'Het gaat stormlopen met mensen die lijden aan culturele hongi
WOENSDAG 14 M|
NAVRAAG
Overvallers hebben het steeds vaker gemunt op taxichauffeurs. Ver-
y momd als klant
Ik rijd met mijn taxi
achter de overvaller aan
beroven zij hun
chauffeur. Dat
levert gemid
deld 300 euro
op, blijkt uit onderzoek van politie en recherche. Hoe veilig is de taxi
nog? Navraag bij MICHEL DE GROOT van het Leidse taxibedrijf De
Groot.
Ooit overvallen in de taxi?
..Dat mag je wel zeggen. Pas nog
twee keer. door dezelfde slimme
dader. Hij stalde zijn fiets op een
plek waar geen auto kan komen.
Hij stapt linksachter in, drukt een
voorwerp dat op een pistool lijkt
van achter tegen de chauffeur
aan, laat hem zijn knip afgeven
en vlucht aan de andere kant
weg."
Gemiddeld bedraagt de buit in
een taxi 300 euro. Het loont dus
om een taxichauffeur 'uit te
kleden'?
..Nu moet ik oppassen. Deze da
der sloeg toe aan het eind van de nachtdienst, als er het meeste
geld in de auto is. Maar wij hebben ook de mogelijkheid om geld af
te storten. Ik geef altijd het advies om weinig wisselgeld in de knip
te houden.
Hoe weet u wat voor vlees u in de kuip hebt?
„Ik ben sinds 1990 taxichauffeur en heb geleerd dat ik nooit op ie
mands uiterlijk moet afgaan. Pas nog vervoerde ik een keurige
man die naar het Golden Tulip Hotel in Amsterdam moest. Dat
klinkt goed. Maar mooi dat hij midden op het Leidseplein uit de
taxi sprong, uiteraard zonder te betalen. Ik er nog achteraan, maar
ik vond hem nooit meer in de drukte."
U laat zich niet snel uit het veld slaan.
„Oh nee. Ik vind dat wanbetalers en overvallers niet te gemakkelijk
mogen wegkomen. Want dan doen ze het de volgende keer weer.
Ooit kreeg ik eens een mes op mijn keel op de Schipholweg. Toen
heb ik de taxi dwars over de weg gezet, waardoor alle auto's moes
ten stoppen. Dat is de enige manier om hulp te krijgen. Zetje je
taxi aan de kant, dan rijden ze je allemaal voorbij in Nederland.
Ook heb ik eens een brommerdief in zijn kraag gegrepen op de
Hogewoerd."
Toch is voorkomen beter dan genezen. Hoe wordt het veiliger?
„Wij zijn de horecataxi van Leiden. Over het algemeen zijn onze
chauffeurs potige jongens, die net als ik achter overvallers aan
gaan. Verder zijn wij vergevorderd met gps, het satellietnavigatie
systeem. Door dat dure systeem is meteen duidelijk waar de taxi
rijdt. Maar gaat het desondanks mis, dan gooi ik de remmen los.
Als de overvaller is uitgestapt, ga ik in volle vaart achter hem aan,
zelfs als de burgemeester toevallig in de taxi zit."
door Tim Brouwer de Koning foto: ANP
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1978, zaterdag 13 mei
LEIDEN - De Stichting Leidse Binnénstad (belangenorganisatie van
bedrijfsleven, Kamer van Koophandel en universiteit) komt volgende
week met een uitgewerkt plan voor een parkeerkelder onder de Bees
tenmarkt. Men wil op deze wijze bereiken dat de gemeente alsnog
voor deze locatie kiest. De gemeente heeft ideeën over de realisering
van een parkeerkelder onder de Beestenmarkt tot nu toe steeds wei
nig serieus genomen vanwege de hoge kosten die ermee gemoeid
zouden zijn. Volgens de initiatiefnemers van de Stichting Leidse Bin
nenstad vallen die kosten zeker mee. Secretaris Berkhout van de Ka
mer van Koophandel - hij is adviseur van de Stichting - zei gisteren
desgevraagd: "Het is niet zo duur als men steeds denkt. Ja, het is ze
ker haalbaar, anders zouden we natuurlijk niet met het plan komen.
Van de kant van de gemeente is men nieuwsgierig en afwachtend hoe
de Stichting de ondergrondse parkeergarage denkt te realiseren. „We
zouden met de ogen knipperen als men dit financieel rond kan brei
en." In een reactie op het structuurplan voor de binnenstad noemde
men de omgeving Beestenmarkt/Galgewater 'de meest ideale locatie'
voor een parkeergarage.
ANNO 1978, dinsdag 16 mei
LEIDEN - Een geweldig feest barstte gisteren los toen het basketbal
team van Parker Leiden (op de foto omringd door supporters) in het
Rotterdamse sportpaleis Ahoy de derde en beslissende wedstrijd om
het Nederlands kampioenschap met 118-98 won van het Delftse
Punch. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 tai.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, C P. Arnold
W.MJ Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie tax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdcnl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za. 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV. Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
ii
Het mooiste compliment tot nu toe kreeg hij van
een gast uit Wassenaar. Die vond zijn kreeft met
truffelboter zo lekker dat hij het belangrijkste on
derdeel van dat gerecht altijd op voorraad wilde
zien als hij kwam. Binnenkort staat er dan ook
een 'homarium' in de Keuken van Waarde, een
leefsysteem voor schaal- en schelpdieren. Ge
schonken door die klant. „Toch een fooi van een
paar duizend euro", zegt Dimitri Roedoe, die
sinds 1 februari de scepter zwaait in het restau
rant aan de Waalsdorperlaan in Wassenaar. De
jonge chefkok en mede-eigenaar (hij is net 30 ge
worden) is er bezig naam te maken. Kroonprins
Willem-Alexander en Maxima kwamen al bij
hem dineren, evenals de leden van de Ameri
kaanse ambassade en topkok Henk Savelberg.
Roedoe gaat over de tong in de culinaire wereld,
waarin hij de rijzende ster heet te zijn, maar zelf
blijft hij daar uiterst nuchter onder. „Het is na
tuurlijk leuke reclame als zulke mensen bij je ko
men eten. maar nog geen erkenning. Dat is het
pas als ze terugkomen."
Op het nieuwe visitekaartje van het etablisse
ment heeft hij zichzelf nog niet vermeld. „Pas
als ik blij ben over alles, zet ik mijn naam erop",
zegt Dimitri Roedoe, die bezig is aan een gron
dige 'renovatie' van de Keuken van Waarde.
Eerst en vooral richt de in internationale top
restaurants opgeleide Leidenaar zich op het
keukengedeelte. Hij is bezig een 'geoliede ma:
chine' te maken van zijn brigade. „Daar is voor
lopig alles op gericht", benadrukt hij. „Familie
en vrienden heb ik al bewezen dat ik een goede
kok ben, maar het is heel anders om voor een
paar mensen te koken dan voor 65 man, zoals
hier. Daar heb je een perfecte organisatie voor
nodig en die ben ik aan het opbouwen. Alles
moet tot in detail kloppen.
Hij werkt zeven dagen in de week om dat te be
reiken, met een gedrevenheid en een passie die
vrienden en personeel met de vinger naar het
voorhoofd doen wijzen en zijn vriendin ertoe
verleidt briefjes op zijn kussen te leggen, met de
vraag of ze hem ook nog eens te zien krijgt. Hij
koopt alle producten die hij nodig heeft zelf in
en als zijn collega's 's avonds laat naar huis
gaan, blijft hij achter om terrines te maken en
te experimenteren met gerechten. „Koken is
mijn leven. Mijn grootste frustatie is dat er
maar 24 uur in een dag zitten", zegt hij, en nu
zijn carrière echt begonnen is C.want zo voel ik
dat"), streeft Roedoe naar de perfectie die hij
tegenkwam in de tien jaar dat hij werd opgeleid
in de toprestaurants van de wereld.
Hij werkte in Brussel, Parijs, Londen, New York
en Melbourne, bij mannen als Alain Ducass,
Pierre Gagniere, Marco Pierre White en BBC-
kok Gordon Ramsey, in zaken als Comme chez
soi, La Pyramide, The Oak Room en Petrus.
Stuk voor stuk topkoks, stuk voor stuk sterren
restaurants, „waar je als klant in een sprookje
terecht komt. Mijn droom is zo'n sprookje ook
hier te creëren", zegt hij. „Later, als alles klopt."
De locqtie leent zich ervoor. „Dit pand is ge
woon gemaakt voor een mooie keuken", zegt
ginnen. Alles
moest perfect
zijn. Dat was
zwaar, maar het
werkte wel ver
slavend. Voor
mij tenminste
wel," zegt Dimitri
Roedoe, die daar
echt merkte dat hij
het in zijn vingers
had. Het werd niet
veel later bevestigd
door zijn uitverkie
zing „uit een
waslijst
van
hij in het onderkomen aan de Waalsdorperlaan.
„Kijk om je heen. Duindigt ligt hier verderop,
hierachter ligt een golfbaan en deze tuin is lek
ker ruim. Een ideale plek. Alleen de inrichting
moet anders. Daar gaan we ook mee aan de
slag, want ook die moet uitstralen waar ik voor
sta. Maar ja, je kunt niet alles tegelijk."
Voorlopig moet de bezoeker het dan ook nog
even doen met het oude interieur van de Keu
ken van Waarde, maar het karakter van de zaak
is al danig veranderd. Dimitri Roedoe bracht
het aantal couverts terug van 130 naar 65, ver
bande de ffiteuse en voert een beperkte kaart
met louter eigen gerechten (zes voorgerechten,
zeven hoofdgerechten en vier desserts) in de
vroegere brasserie. „Dat heb ik gedaan omdat
ik alles top wil hebben." Om diezelfde reden
verving hij de koks die de werkdruk niet aan
konden voor collega's die zijn ideeën 'kunnen
vertalen'. Die leidt hij nu op zijn eigen manier:
'Als een atoombommetje dat ontploft, als
het niet gaat zoals ik wil. Alles wat de keu
ken uitgaat, wil ik zien en als dat niet pre
cies klopt, ben ik weieens onvriendelijk
en chagrijnig. Maar dat hoort erbij."
„Zelf ben ik ook vaak genoeg verrot ge
scholden tijdens mijn opleiding,"
grijnst Roedoe, die bij toeval de Keu
ken van Waarde binnenrolde. Eige
naar Evert Jan van der Gun, een
Haagse horecaondernemer met
tien zaken met wie hij via, via in
contact was gekomen, wilde hem
op grond van zijn cv graag heb
ben: Dimitri Roedoe hapte vlak
voor zijn dertigste verjaardag
toe „omdat ik altijd had geroe
pen dat ik voor die leeftijd iets
voor mezelf wilde gaan opbou
wen."
Het leek heel lang een nogal boude op
merking voor iemand die in zijn jeugd
verwijderd werd van twee Leidse scho
len, waarop hij een horecaopleiding pro
beerde te volgen. Hoewel hij als kind altijd te
vinden was in de keukens van de restaurants
waarin hij met zijn ouders at, ging hij zelf pas
koken van enthousiasme op het moment dat
hij de theorie kon verwisselen voor de praktijk.
Tijdens een stage in kasteel Wittem in Limburg
laaide het vuurtje op. Hij werd gevraagd een
tweede jaar te blijven, maakte zijn horecaoplei
ding af in Sittard en begon aan een rondreis
over de wereld om het vak echt te leren.
Op de harde manier.
„Het was overal keihard
werken. Van 's morgens
heel vroeg tot 's avonds
heel laat en ik kwam al
meteen in een soort
strafkamp terecht. Bij
Comme chez soi in Brus
sel, het oudste driesterren
restaurant van Belgie,
waar ik begon om Frans te
leren. Daar moest je letter
lijk en figuurlijk betalen voor
je fouten: honderd francs
storten in de pot. En als je
iets verkeerd had wegge
gooid, mocht je twee weken
lang nog een uur eerder be- Dimitri Roedoe is bezig aan een grondige
KLANKBORD
50 kandidaten" voor een baan bij Ducc
Parijs („De absolute top, je van het, 2!
in de keuken voor 52 gasten a la cart*
voor een stage bij Pierre Gagniere. ,J
meest markante persoon onder wie
heb gewerkt. Met een passie voor ht
die ik nog nooit gezien heb. Hij rend
hardst van allemaal door de keuken,
ter plekke creaties die eruit zagen al]
schilderij van Van Gogh, sprak daar
de over en wilde die liefde ook delem
deren."
„Zo wil ik ook werken, met die inspirati
bevlogenheid," zegt Dimitri Roedoe.
jaar leren en leven uit de koffer, met o\J
geschreven recepten en tekeningen van
maakt borden in zijn bagage, krijgt
de kans voor in Wassenaar. Eij
weer eens in de buurt van;
ders, die in Leiden eenre
bureau hebben, van zijl
re broer Vladimir en zj
Tamara (chef-kok bj
de Wind in Schei
werkt hij er aanl
wezenlijking van
droom. Nee, ga
ren vooralsnoj
wil ik wel verd
natuurlijk, mi
hoeft niet pet
maar „eenl(
taurant waa
sen komen I
het eten, dei
ning en dei
rage. Waar
tot in de pu
geregeld is,
alleen de ga
graag komt,
ook ik zelf. V
hele omgevii
straalt, waari
sta. Pas als dal
val is, ga ik eroi
ken mijn naa
het visitekaa
zetten."
renovatie van de Keuken van Waarde in Wassenaar. Foto: Dick Hogewo
De stelling 'Alle musea in Leiden moe
ten minstens één dag per week gratis
open zijn' kan rekenen op veel bijval
van Leidsch Dagblad-lezers. Van de
stemmende bezoekers op de site
www.leidschdagblad.nl, is 71 procent
voor een gratis openstelling. De overi
ge 29 procent vreest financiële pro
blemen voor de musea of vindt de
toegangsprijs al laag genoeg.Een
greep uit de reacties:
P. de Leeuw: „Oneens. Voor niks
gaat de zon op. Een museumjaar
kaart is voor iedereen betaalbaar."
E. van Hasselt, Oegstgeest: „Eens. Ik
vind het een goed initiatief. Qua om
zet voor de musea is het misschien
wat minder gunstig, maar toen ik in
een krantenstuk las dat elke woens
dag de entree gratis is in het Volken
kunde, dacht ik meteen 'ik ga er
weer eens heen'. Op woensdag
dan."
K. Dreijer, Leiden: „Eens. In ieder
geval voor kinderen tot 16 jaar. Dit,
samen met een op die dag geredu
ceerde toegangsprijs voor (begelei
dende) volwassenen, verlaagt mis
schien de drempel om eens een mu
seum te bezoeken. Voor de algeme
ne ontwikkeling van kinderen lijkt
het me van groot belang."
J. van Ulden, Roermond: „Oneens.
Als de klagers een pilsje per week
minder drinken kunnen zij gemak
kelijk een kaartje voor het museum
kopen."
J.Kuhlman, Leiden: „Eens. Voor ie
mand met een bijstandsuitkering
vind ik dit zeer welkom."
P. van Heek, Leiden: „Oneens.
Mensen moeten eraan wennen dat
ook de musea geld kosten. Wie wel
wil betalen voor een film, maar niet
voor een museum, waardeert dat
museum niet werkelijk."
Het loopt weer regelmatig uit de
hand op en rond de amateurvoetbal
velden. Vaak wordt met de beschuldi
gende vinger gewezen naar suppor
ters die te veel drank nuttigen voor,
tijdens en na de wedstrijden. Is dat
echt de voornaamste reden? Dan lijkt
het antwoord eenvoudig: geen alco
hol meer schenken. Of liggen er ande
re oorzaken aan ten grondslag? De
stelling van deze week luidt daarom:
Sportkantines moeten
niet alleen rookvrij, maar ook
alcoholvrij worden
Reageren kan per post: De Stelling,
postbus 54, 2300 AB Leiden of via de
website van deze krant: www.leidsch-
dagblad.nl
Alle musea in Lei
moeten minste
één dag per we1
gratis open z
Cees van Duijn (41) uit Warmond,
vastgoedconsultant en belegger:
„Musea een dag in de week open
lijkt me een goede zet. Alleen, wie
gaat dat betalen? Budgettair tech
nisch komen deze musea de jaarom
zet van 52 dagen tekort op hun be
groting. Zij moeten dan op hun
beurt dan ook weer gaan bezuinigen
(minder personeel, etc) Of, nog er
ger: de entreekosten moet op andere
dagen fors omhoog om deze vrije
toegangsdag te compenseren. Los
van de uitvoering en de financiële
aspecten, lijkt het me een goede
zaak om meer publiek naar musea te
trekken en daarbij financieel laagd
rempelig te werken. Cultuur en ge
schiedenis zijn belangrijk erfgoed.
Daar mag best
wat voor be
taald wor
den."
Nancy Knijnenburg (35) uit Leiden,
beveiligingsmedewerkster en train-
ster damesselectie SJC Noordwijk:
„Een dag in de week gratis open
heeft z'n voor- en nadelen. Voordeel
is datje de mensen lekker kunt ma
ken om eens een museum te bezoe
ken, maak ze geïnteresseerd. Ander
zijds denk ik dat de inkomsten uit
entreegeld van musea drastisch naar
beneden zullen gaan, want bezoe
kers gaan dan zeker op de 'gratis
dag' naar het museum. De proef van
Volkenkunde moet de uitkomst be
wijzen. Misschien zijn er andere ma
nieren om de mensen naar het mu
seum te trekken, wellicht speciale
(goedkopere) entreeprijzen want de
kosten voor een toegangsbewijs vind
ik persoonlijk ook
redelijk aan de
hoge kant."
Berend Stolk (48) uit Leiderdorp,
intensivecarespecialist in het
Dijkzigt-ziekenhuis:
„Natuurlijk moeten alle musea in
Leiden minstens één dag per week
gratis toegankelijk zijn. In tal van ge
civiliseerde landen om ons heen is
dat ook zo. Het is een absolute
noodzaak voor studenten die zich
op het laatste moment, zo vlak voor
het tentamen - na het nuttigen van
de rijks- en vaders toelage inmiddels
platzak - nog gratis nader moeten
oriënteren. Het is wenselijk voor de
wat minder bedeelden dat men zich
in een museum wat kan verpozen.
En als het op de gratis dag akelig
gaat regenen dan geraakt men niet
in de drup, maar in de culturele ver
rijking. Laten we op die dagen
dranghekken
Dennis Salman (30), medewerker
Noordwijkse Woningstichting/
actief lid Lijst Nieuwe Politiek:
„Belachelijke stelling. Dat een muse
um zijn deuren 'gratis' openstelt
voor publiek zal zeker niet uit weel
de zijn. Ik vind overigens 6,50 euro
voor een kaartje al een belachelijk
lage prijs. Op deze manier draait een
museum zijn eigen nek om. Cultuur
mag best wat kosten. Er zijn wel an
dere manieren te bedenken om be
zoek aan te trekken. Misschien moe
ten de musea eens wat commercië
ler gaan denken en handelen."
Marije van den Berg (28) uit
den, bedrijfsjournaliste raa
PvdA:
„Hartstikke mee eens. Ik benl
in Londen geweest en daar h(
dat. Alle musea zijn er elke da
te bezoeken. Ik heb in het Le«
Dagblad gelezen dat het Rijks
um voor Volkenkunde zo'n til
cent van zijn inkomen binnei
via kaartverkoop en de restvi
sidies, dus het lijkt me niet da
openstelling meteen tot een li
eel drama lijdt. In Londen me
dat musea ook veel meer een
functie hebben dan hier. Je hl
hele goeie kiosken, waar ze na
lijk flink mee moeten verdieni
je ziet er ook veel meer kinda
hier. Overals
bussen w
vreden
kers ge
kunne
■-*, en enl
Tb jpf wordt 0
