'Geniet van de kleine dingen' GESPREK VAN DE DAG Prins Constantijn onthult beeld namens zijn vader Wijze levenslessen tijdens opa- en omaverkiezing in Duinrell Moederdag DAGELIJKS LEVEN IK i£6' ÜEWOON HOE IK £YZ_ UMEYZ. DENK Zijn vader liep hier rond als 17-ja- rige gymnasiast, nu neemt prins Constantijn plaats achter het ka theder in de aula van het Frideri- co-Franscisceum Gymnasium in Bad Doberan. Het is een emotio neel moment omdat Constantijn deze zaterdagmiddag in een korte toespraak een man zal eren die voor Qaus van Amsberg veel heeft betekend. „Ik sta hier namens mijn vader", zegt de prins. In de oorlogsjaren 1943/1944 stu deerde Qaus in dit, in 'post-goti- sche' stijl opgetrokken, gymnasi um aan de Duitse Oostzeekust on der de hoede van dr. Willi Brandt. Brandt was een moedig man, die openlijk het nationaal-socialisme verwierp en weigerde om voor de klas de Hitler-groet te brengen. Scholieren die naar het front wer den gestuurd, spoorde hij aan niet de held uit te hangen en veilig te rug te keren. Befaamd werd de schooldirecteur omdat hij een Russisch bombardement van Bad Doberan wist te voorkomen. Claus herkende in Willi Brandt de humanistische waarden, die ook hij tot zijn dood trouw bleef. Brandt, vertelt Constantijn de klei ne honderd genodigden, ontstak in de jonge Claus van Amsberg 'een licht dat hij een leven lang met zich mee heeft gedragen en dat hij heeft doorgegeven aan zijn kinderen'. Na afloop van zijn toe spraak onthult Constantijn, in ge zelschap van echtgenote prinses Laurentien, naast de ingang van de school een buste van Brandt. De gedenksteen is op initiatief van prins Claus tot stand gekomen. Onder de genodigden bevinden zich, behalve twee zusters van Qaus en andere notabelen, ook huidige gymnasium-leerlingen en bejaarde oud-scholieren. Van die laatsten kan een deel zich Qaus en dr. Brandt nog goed herinneren. Dat Qaus zo'n 'wilde Bursche' ('woeste knaap') was, heeft een voormalige klasgenote liever niet in de krant. Maar Claus' zuster, Rixa Ahrends-von Amsberg, geeft grif toe dat zijzelf en Qaus het de inwoners van Bad Doberan knap lastig maakten. „Wij waren vaak aan het klieren, volgens mij omdat Prins Constantijn en prinses Laurentien bekijken het standbeeld van oud rector Willi Brandt. Foto: ANP/Vincent Jannink we er last van hadden dat we onze ouders zolang niet zagen." Die ou ders hadden een bestaan als plan ter opgebouwd in Afrika en waren door de Britten geïnterneerd. „De heimwee naar onze ouders was verschrikkelijk." Claus had bovendien net een mi serabele tijd achter de rug op de Baltenschule, een internaat in Misdroy, dat de nazi's tot een mo del-instituut probeerden om te vormen. 'Doberan', schreef de prins veel later aan een oude schoolvriendin, 'betekende voor mij (relatieve vrijheid) en een aan gename school met een bijzoni integere directeur, die voor ons moeilijke tijden een groot voor beeld is geweest'. Willi Brandt bleef ook onder hei communisme schoolleider. Laj» zaam maar zeker echter, vertelt Robert Röntgen, voorzitter van i vereniging van oud-leerlingen, werd aan de 'ondergang' van de directeur gewerkt. Uiteindelijk werd Brandt, die getracht had zir staande te houden onder tweec taturen, gedwongen de DDR te verlaten. Hij stierf in 1975 in Wa Duitsland, negentig jaar oud. Toen het gemeentebestuur van Bad Doberan na de hereniging geen haast maakte om Brandt te eren, besloot prins Claus om dat maar uit eigen zak een buste tel talen. „Het is treurig dat de prim de afronding van dit project niet meer heeft kunnen meemaken" zegt schooldirecteur Roland Lei zow. Wierd Duk MENSELIJK Het WERELDRECORD met zoveel mogelijk parachutisten tegelijkertijd uit een LUCHTBALLON springen is weer in Nederlandse handen. Twin tig springers van Paraclub Flevo uit Lelystad slaagden er zaterdag boven Markelo in om op hetzelfde moment vanuit de grootste luchtballon ter wereld het luchtruim te kiezen. Het oude record was in handen van zes tien Britten. Chef-instructeur B. Draijer van de paraclub sprak na af loop van perfecte omstandigheden en een keurige massasprong. De grootste angst was dat de bewolking te snel zou opkomen, maar dat bleef achterwege. Draijer laat de voorma lige Britse recordhouders zo snel mogelijk weten, dat hun prestatie is verbeterd. ,,Dat zullen ze niet leuk vinden. Ze kunnen er voorlopig na melijk niet overheen, omdat je daar de grootste luchtballon ter wereld voor nodig hebt. En die is in Neder lands bezit", stelde hij. Foto: ANP TONY BLAIR is de minst populaire Brit, op de voet gevolgd door 'page 3 girl' Jordan en oud-premier Marga ret Thatcher. Dat blijkt uit een opi niepeiling van televisiezender Chan nel Four, die kijkers vroeg naar de Honderd Ergste Britten. De lijst werd zaterdag gepresenteerd. Zo'n 100.000 mensen hebben hun stem uit gebracht. In de woorden van pro ducent Stuart Cosgrove is het 'een overzicht geworden van alles wat er vreselijk is aan Groot-Brittannië'. Een kleine greep: koningin Eliza beth II (10), prins Charles (24), Harry Potter (35) en Elton John (55) De minst populaire Spice Girl is Geri Halliwell (9). Victoria Beckham staat op 13, echtgenoot David op 91. Dat Blair bovenaan is geëindigd zal te danken zijn aan zijn opstelling in de Irak-crisis. Tegen de zin van de meeste Britten in dreef hij Britse deelname aan de oorlog door. De voormalige keizerlijke FAMILIE HABSBURG wil een landgoed terug dat in 1939 door nazi's in Oosten rijk in bezit is genomen. Het gebied is 20.000 hectare groot en heeft een waarde van 200 miljoen euro. Dat meldde het Oostenrijkse Wirt- schaftsEIatt. De Habsburgse fami lieleden dienden de aanvraag don derdag w op de 58ste verjaardag van de nazi-capitulatie. Een schade vergoedingsfonds voor oorlogslacht offers behandelt het verzoek tot te ruggave. Het landgoed werd na de val van het Oostenrijkse keizerrijk in 1919 in beslag genomen maar in 1935 weer teruggegeven. Na de aansluiting van Oostenrijk met nazi- Duitsland vorderden de nazi's het Habsburgse landgoed. Het bleef na afloop van de Tweede Wereldoorlog in handen van de overheid. v n De Britse posterijen brengen ter ge legenheid van de 21ste verjaardag van PRINS WILLIAM een postzegel uit met een foto van de oudste zoon van prins Charles. Bovendien heeft koningin Elizabeth II toestemming gegeven om een munt met de beel tenis van de prips te slaan. De pos terijen geven 20 miljoen postzegels met de beeltenis van prins William uit. De verkoop begint op 17 juni, vier dagen voor de 21ste verjaardag van de prins. De koninklijke munt komt op Williams verjaardag be schikbaar en is tot en met 30 sep tember te koop. Het muntstuk heeft een waarde van 5 pond (ongeveer 7 euro). Foto: AP Op je 16de mag je in de Verenigde Staten autorijden, op je 18de stem men, en op je 21ste drinken. Maar VOLWASSEN word je pas rond je 26ste. Dat vindt een meerderheid van de Amerikanen, zo blijkt uit een onderzoek van de universiteit van Chicago dat vorige week is vrijgege ven. Volgens de meeste ondervraag den zijn mensen pas echt volwassen als zij een opleiding hebben afge rond, een full-time baan hebben en een gezin gaan stichten. Onderzoe ker Tom Smith stelt dat de resulta ten uitwijzen dat 'een verlengde adolescentie' nu algemeen geaccep teerd is door de maatschappij. In de jaren vijftig was het gebruikelijk dat een meisje op haar 18de in het hu welijk trad, zegt Smith. ,,Als je in 2003 iemand overeen 18-jarige bruid hoort, is het eerste wat je zegt 'Jee, dat is bijzonder' of 'Nou, die gene had wel even kunnen wach ten"', aldus Smith. De OUDERS VAN MAXIMA zijn de- zer dagen voor een privébezoek in Nederland. Dat heeft de Rijksvoor lichtingsdienst zaterdag bevestigd. Jorge Zorreguieta en zijn echtgenote Maria de Carmen Cerruti zijn al en kele dagen in ons land. Het is niet bekend of zij blijven tot de verjaar dag van Méxima op 17 mei. Jorge Zorreguieta mocht vorig jaar het hu welijk van Méxima en Willem- Alexander niet bijwonen omdat hij lid was geweest van de Argentijnse regering onder dictator Videla. Tij dens zijn regime zijn er duizenden mensen verdwenen. Foto: Reuters I Ze loopt me achterna naar de schuur, waar ik met een ernstig gezicht aan het stelschroefje van de derailleur van m'n racefiets draai. „Soms voel ik me echt zo'n huisvrouw", zegt ze, waarbij ze het woord 'huisvrouw' uitspreekt alsof er nog een restant van een Chinese maal tijd mee omhoog komt. „Dan loop ik de hele dag troep op te ruimen achter de rug van types die het allemaal niets inte resseert. "Ze kijkt me zo lang aan dat ik me ongemakkelijk begin te voelen. Er zijn van die momenten dat je niet moet beginnen over de zegeningen die het eerzame beroep van huisvrouw ook met zich meebrengt. Dat je niet moet aankomen met de wijsheid dat miljoe nen moeders over de hele wereld uiter mate tevreden zijn met deze levensver vulling. Dat je niet moet voorrekenen hoeveel vrouwen hier speciaal hun baan voor opzeggen. Dit is zo'n moment. Het is zo'n maandag waarop de kinde ren de hele dag vrij zijn (semi-nationale feestdag atv van de juf, ziekte van de meester, het kan van alles zijn tegen woordig) en mijn echtgenote niet naar haar werk hoeft. Maandag is ook de dag waarop ze in huis allerlei klussen doet t Ze zijn er als hun kinderen ze nodig hebben. Ze vangen de kleinkinderen op bij ziekte van de ouders of als de ouders moeten werken. Of ze doen zomaar leuke dingen met het kleine grut omdat ze er nu tijd voor heb ben en die hadden ze niet toen hun eigen kinderen klein waren. Opa's en oma's zijn vaak van een onschat bare waarde. Zoals de twaalf die za terdag in het attractiepark Duinrell in Wassenaar meedongen naar de titel 'Oma en Opa van 2003'. waarvan je als man later het venvijt krijgt dat je niet ziet dat ze zijn gebeurd. De eettafel in de was zetten. De keuken kastjes uitsoppen. De voegen van de bad kamertegels reinigen. Mijn dochter (11) had die nacht een neefje te logeren en heeft in de loop van de ochtend het ouderlijk huis verlaten om bij dat neefje thuis te gaan spelen. Terwijl ik nog een keer aan het stel schroefje van de derailleur draai, moet ik aanhoren dat het niet in het hoofd van die tivee opkwam om ook maar iets van de troep die ze de afgelopen 24 uur had den gemaakt, op te ruimen. „Ze denken er zelfs niet aan om hun ontbijtbordje even in de keuken te zetten. Of hun bed op te maken. Het lijkt hier wel een ho tel. Ik knik begripvol. En ondertussen valt er nog heel wat te draaien, aan zo'n stel schroefje. En dan mijn zoon. De hele dag heeft ze hem beurtelings achter de televisie en de computer vandaan gesleept om met het mooie voorjaarsweer buiten te spelen. En als hij dan buiten was, meldde hij zich om de tien minuten voor: - wat te drinken, - een snoepje, i - spullen uit de schuur waar hij al na een paar minuten niet meer mee wil spe len, - de mededeling dat Maarten hem zit te pesten, - weer wat te drinken, - weer een snoepje, enzovoort. „Geen moment kan je doonverken. Ik heb de helft van de dingen niet kunnen doen die ik normaal doe, op een maan dag." Ik krijg dat schroefje maar niet goed af gesteld. „Tsja, kinderen", zeg ik neutraal. Maar kennelijk toch niet neutraal ge noeg. „En dan kom jij thuis om half vier, laat je kleren in de slaapkamer vallen waar je staat, trekt je sportkleren aan en gaat naar buiten om lekker een paar uur te fietsen. Ik zie in de keuken alweer de smeervlekken van je wielerschoenen, waarvan ik al tien keer heb gezegd dat je er niet mee in huis moet lopen. In de stilte die valt hoor ik vanuit het zolderraam het sonore gedraai van de droogtrommel. De ogen van mijn vrouw dwalen van mijn racefiets naar de ge opende keukendeur, waarachter ik de stofzuiger zie staan. En naar de strijk- Eigenlijk zijn ze alle twaalf al een beetje opa of oma van het jaar. De redactie van het tijdschrift Groter Groeien heeft ze gekozen uit ruim tweehonderd aanmeldingen. Toch moet er op deze zaterdagochtend een opa en een oma uitrollen die boven de rest uitsteekt. Vandaar dat zangeres Sandra Reemer er is om ze voor het grote publiek aller lei vragen te laten beantwoorden. Het oordeel is aan Yolande de Best (hoofdredacteur Groter Groeien), Cathy Spierenburg (Z@ppelin) en Marcella Pleysier (hoofdredacteur Bobo) die samen de jury vormen. Bob Siebert uit Woubrugge heeft vrijdagochtend nog voor de Vara- radio mogen vertellen waarom hij vindt dat zijn opa Hans van Veld huizen uit Hoogmade de nummer 1 voor hem is. „Hij komt vaak bij ons en doet dan altijd met mij en mijn broertje leuke dingen", legt hij nog een keer uit. „Hij doet ook gek. Opa heeft twee mussen. De een noemt hij een Bobmus en de ander een Basmus. Bas, zo heet mijn broertje. Mij noemt hij Apie en mijn broertje Kletskous." De 8- jarige knul heeft de hele groep 5 van basisschool Esselyckerwoude achter zich staan. Dochter Diana Siebert had haar vader voor de verkiezing opgege ven. Ze had net zo goed haar moe der Lia kunnen voordragen, maar ze mocht maar een opgave doen. Ze vertelt waarom haar ouders zo bijzonder zijn voor haar en haar gezin. „Ik heb altijd problemen ge had met het krijgen van kinderen. Tijdens mijn zwangerschap van Bob heb ik vier a vijf maanden in het ziekenhuis gelegen. Daarna wilden we nog graag een kindje. Na vier miskramen kwam Bas. Hij is nu twee. Mijn ouders waren er altijd als we ze nodig hadden." En Alle oma's en opa's op een rij om de vragen van de quiz te beantwoorden. Foto: Henk Bouwman nog steeds vervullen ze een grote rol in het gezin Siebert. Ze passen drie dagen in de week op. Iedere opa en oma heeft zo zijn ei gen reden om een bijzondere plek in de familie in te nemen. Dat blijkt wel als zangeres Sandra Ree mer de genomineerden voorstelt. Oma Guus Keuning uit Weesp bij voorbeeld, trok vier jaar geleden een maand in bij haar dochter, toen haar schoonzoon ongenees lijk ziek werd. Ze zorgde voor baby Mirthe zodat haar dochter tijd had om vaak naar het ziekenhuis te gaan. Oma Ria Prins uit Voorburg is 77 maar past al dertien jaar op de kleinkinderen. En opa Ton Roe- lofs uit Vaassen: die bakt ze bruin, zo is op de spandoeken van zijn achterban te zien. Zijn kleinkinde ren dragen t-shirts met de tekst: Opa Ton, nummer 1. Maar zover is het nog niet. Tijdens twee rondes krijgen de twaalf opa's en oma's die naast elkaar op het podium zitten, luchtige en se rieuze vragen voorgelegd. „Bent u van deze tijd", wil Sandra Reemer van ze weten. „Weet u wat de sms- boodschap dubbel f wil zeggen?" Ze schatert het uit. „Ik weet het ook nog maar sinds kort." De meeste grootouders weten het niet. Sommigen schrijven 'even' op hun bordje. „En dat is ook zo: effe, eh, eh", kreunt Reemer. Maar ook wil ze weten of de opa's en oma's weten wat 'chillen', een re medial teacher, ADHD en K3 is. Maar drie opa's en drie oma's mo gen uiteindelijk door naar de fina le. Hans van Veldhuizen zit er niet meer bij. Alle kleine kinderen wor den in een andere zaal opgevan gen, want nu begint het serieuze werk. Uit de antwoorden op vragen als "Welke normen en waarden zou u uw kind mee willen geven?' en "Vindt u de opvoeding van kinde ren nu moeilijker of makkelijker dan vroeger?' klinken wijze levens lessen. „Geniet van de kleine din gen", raadt oma Guus haar klein kinderen aan. „Geniet van de blauwe lucht en de bloemetjes in de wei." En als het eens wat min der goed gaat met een kind op school, dan vindt opa Ton dat hij tijd voor hem of haar moet maken. „Luister naar het kind en win het vertrouwen. Dan kom je achter de oorzaak en kun je een gesprek aangaan op school." Op de vraag wat ze zouden doen als ze vier miljoen euro zouden winnen, weten de opa's en oma's amper een antwoord. Opvallend is dat het niet in ze opkomt om zelf wat luxer te gaan leven. Een opa wil een caravan, een ander wil een weekje met de familie op vakantie. Maar voor de rest gaat het geld naar goede doelen en naar de kin deren. Het is voor juryvoorzitter De Best een reden om tussendoor een opmerking te maken: „Op ze kere leeftijd weet je waar het inl L leven om draait. Deze opa's oma's beseffen dat." Na intern juryberaad is de opa en de oma van 2003 eind van de ochtend b kend. De bekers gaan naar oma M Guus Keuning en opa Ton Rod m Er wordt gekust, er klinkt gejuie en kleine kinderen haasten zicfaj naar hun opa en oma. Oma Ga en opa Ton staan er een beetjel duusd bij. „Ik had nou niet het idee dat ik zo'n bijzondere oma was", zegt Guus Keuning besch m den. Trots is en blijft ook de 8-jarige Bob Siebert op zijn opa HansvAy Veldhuizen. „Hij hoorde bij de laatste twaalf. Dat is toch ook knap? Zo erg is het niet dat hij geen nummer 1 is geworden. D eerste prijs was een weekje vah |j tie in Duinrell. Daar houdt hijl q. niet van." Marieta Kroft plank tegen de kastdeur. En naar het potje groene zeep waarmee het teakhouten tuinmeubilair van de wintergroene aanslag moet wor den ontdaan. Het was me niet echt be roerd uitgekomen als op dat moment mijn zoon uit de schuur zou op duiken om een roerend gedicht aan haar op te dragen. Als mijn doch ter de tuin binnenstapte om een zelfgemaakt werkstuk aan te bieden. En ik, uit de achterzak ken van mijn wielershirt, het beste van de parfume rie, de LifeStyle-winkel en de juwelier tevoorschijn kon toveren. Waarom valt moe derdag niet ge woon op een maandag?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 2