Verdoofd en beroofd
GESPREK VAN DE DAG
Voor Jim en Jamai is het kassa
Camperclub: Laat vooral je gevoel spreken
Plagiaatroddels horen
bij Eurovisie Songfestival
Festen
DINSDAG 6 MEI 2003
DAGELIJKS LEVEN
K 0/\K JE- Mou Nu ij
MENSELIJK
Rond de WERELDPREMIÈRE van het derde deel van het filmepos LORD OF
THE RINGS, gepland in de Nieuw-Zeelandse hoofdstad Wellington, zijn proble
men gerezen. Het stadsbestuur vindt de kosten te hoog. De film wordt in de
cember voor het eerst vertoond. De keuze was op Nieuw-Zeeland gevallen, om
dat een groot deel van de opnamen daar zijn gemaakt. Verder woont regisseur
Peter Jackson in Wellington. De verkozen bioscoop moet echter grondig op de
schop. De gemeenteraad besloot er eerder bijna 7 miljoen euro voor uit te trek
ken, maar verlaagde dat bedrag vorige week tot 2 miljoen euro. Daarop dreigden
de producerenten de première naar Los Angeles te verplaatsen. Inmiddels heeft
Auckland (ook Nieuw-Zeeland) al fijntjes laten weten overeen prima bioscoop
te beschikken.
Voor mode-ontwerpster Coco Chanel
was zij hét TOPMODEL van de jaren
vijftig. In Hollywood-klassiekers
speelde zij aan de zijde van Fred As-
taire, Audrey Hepburn, Cary Grant
en Gary Cooper: SUZY PARKER. Za
terdag overleed ze op 69-jarige leef
tijd. Haar kenmerken waren haar ro
de haar en elegante figuur. Chanel
liet haar in haar creaties fotografe
ren door Richard Avedon en Milton
Greene. Op het hoogtepunt van haar
carrière was zij het bestbetaalde fo
tomodel van haar tijd, en verdiende
zij 200 dollar per uur. Haar filmde
buut maakte Parker in 1957 in de
musical 'Funny Face', met Fred As-
taire en Audrey Hepburn. Ook trad
zij op in 'Kiss Them For Me' met Ca
ry Grant, 'Ten North Frederick' met
Gary Cooper en in de televisieseries
'Twilight Zone' en 'Tarzan'. Foto: AP
Laurence Olivier, Alec Guinness en John Gielgud niet, maar Jackie Chan (41),
Arnold Schwarzenegger (54) en Meg Ryan (75) wel. De uitslag van een Britse
verkiezing van de HONDERD GROOTSTE FILMSTERREN aller tijden is op zijn
minst opmerkelijk te noemen, De Britse tv-zender Channel 4 hield de poll, en
ontdekte dat het
publiek een sterke
voorkeur heeft voor
acteurs die nog le
ven. AL PACINO
voert de lijst aan,
gevolgd door Ro
bert de Niro en
Tom Hanks. De
enige dode acteur
in detop-10 is Ca
ry Grant op de
tiende plaats. Van
de honderd sterren
zijn er 23 reeds
overleden, zoals
Steve McQueen
(14), Bruce Lee
(49) en James De
an (64). De eerste vrouw staat op 13: Audrey Hepburn. Van de honderd film
sterren zijn er 27 vrouw, onder wie Marilyn Monroe (39), Meryl Streep (58) en
Halle Berry (99). Foto: Reuters
Wie elk jaar weer geniet van alle pla
giaatschandaaltjes rond het Eurovisie
Songfestival, kan ook nu weer genie
ten. De meest opvallende rel aan de
vooravond van het festijn, dit jaar in
Letland, draait dit jaar om het Ierse
lied, We've got the world. Het num
mer lijkt wel heel erg op Fly on the
wings of love, het winnende lied in
2000 van The Olson Brothers. De eer
ste maten zijn identiek. Toeval, zeg
gen de schrijvers. De EBU - European
Broadcasting Union, de koepel van
Europese omroepen - heeft, in een
poging de rel de kop in te drukken,
verklaard dat er niets aan de hand is,
zanger Mickey Harte mag gewoon
meedoen.
Ook de Duitse en IJslandse inzendin
gen zijn een dankbaar roddelonder-
werp. Het lied van IJsland zou een
kopie zijn van een nummer van de
Amerikaanse singer-songwriter Ri
chard-Marx, Right here waiting. De
nationale componistenbond wees de
beschuldiging van de hand. Ook hier
gaf de EBU het groene licht.
Let's get happy, door Ralph Siegel ge
schreven, zou erg lijken op een hitje
uit 1998, Weiss der Geier oder weiss er
nicht van Wolfgang Petry. De schrij
ver van dit lied heeft van Siegel geëist
dat zijn naam ook bij het lied komt te
staan. Zo niet, dan stapt hij naar de
rechter. Die weg staat natuurlijk ook
in de andere gevallen open. Maar de
verwachting is dat dit alleen gebeurt
als het nummer wint Ofschoon de
advocaten van latin-popster Ricky
Martin wel erg laks waren. Een half
jaar na de winst van Marie N.'s I wan
na bedachten ze dat het lied wel erg
veel overeenkomsten had met de
Martin-hit She bangs en kondigden
een rechtszaak aan. Daar is het wach
ten op.
Hans Walraven
De publiciteitsmachine van de Idols-sterren
Jamai en Jim dendert door. Optimaal verdie
nen, luidt nu het motto. De single 'Step right
up' van Jamai schoot een aantal weken gele
den al naar recordverkopen. Zijn collega Jim
is nu aan de beurt, met 'Teil her'. Het plaatje
is deze week uitsluitend bij Free Record Shop
te koop, in ruil voor 2,99 euro en twee streep
jescodes van grootverpakkingen Mars, Boun
ty of Snickers.
De actie verloopt voorspoedig, en marketing
manager Ronald van Geest van Free Record
Shop is tevreden. Cijfers wil hij niet geven.
„Maar we verwachten dat Teil Her vrijdag
binnenkomt op nummer één van de Pepsi
Chart." Dat is één van de drie grote hitlijsten
in ons land. Om op 1 te komen, moet je zo'n
tienduizend singles per week verkopen.
Jamai staat zowel in de Top-40 als in de Me
ga- top50 al weken één, en in de Pepsi Chart
sinds deze week op twee. „Vier keer platina",
zegt Jamai's 'personal manager' Steven Ver
schuijl trots. Verschuijl werkt bij AT Produc
tions, het Haagse bureau dat alle tien de
Idols-finalisten onder contract heeft. De ma
nagers houden de zakelijke belangen van
him cliënten scherp in de gaten, en verdie
nen zelf ook als ze een sponsorcontract af
sluiten.
De Idols zijn in de wereld van de rinkelende
kassa's beland. Platenmaatschappij BMG
bood beide jongens al een contract aan.
Jim sleepte de 'lucratieve' overeen
komst met Mars binnen. Maar denk
niet dat Jamai achterblijft, verzekert
Verschuijl. „Hij is nog in de slag."
Meer wil Verschuijl niet zeggen.
„Maar het is toevallig wel iets
vergelijkbaars met Jim." Hij zegt
erover te waken dat verse sterren
hun geld niet al te snel weer uitge
ven. „Er wordt een zakelijke construc
tie voor ze opgezet. Daarmee
kunnen we ervoor zorgen dat ze
optimaal verdienen. Want daar
doen ze het toch voor." Dat
klinkt wat al te berekenend, be
seft Verschuijl onmiddellijk:
„Okee, dat is toch een mooie bij
komstigheid."
Lindy Jense
Idols Jamai (rechts) en Jim boeren niet slecht. Foto: ANP/Rick Nederstigt
Op de belangrijke doorgaande we
gen naar het zonnige zuiden wor
den jaarlijks tientallen vakantiegan
gers onderweg beroofd. Camper
toeristen zijn veelvuldig doelwit van
de vermoedelijk Oost-Europese ben
des. Toeristenorganisaties geven
waarschuwingen en tips. „We zijn
er toch ingestonken."
Een paar keer die nacht werd Peter
van der Leur uit Amersfoort wak
ker van een ongebruikelijk droge
mond. Maar hij kwam er niet toe
even wat water te drinken. Het
gekke was dat hij zo weer wegviel,
en in een diepe slaap verzonk.
Toen hij 's morgens vroeg ont
waakte, merkte hij wat hem en zijn
vriendin in hun huurcamper was
overkomen.
De gepensioneerde militair kon
een vloek niet onderdrukken en
maakte zijn vriendin wakker. „We
waren beroofd. Alle kastjes ston
den open, de boel was overhoop
gehaald; het gordijn naar de be
stuurdersplaats was opengescho
ven en daar lagen al onze papie
ren." Toen drong ook het besef
door dat ze waren verdoofd door
een misselijkmakend gas, dat in de
camper was gespoten. De daders
hadden daarna het slot openge
broken en kennelijk op hun gemak
de camper doorzocht.
„We hebben niets gemerkt, terwijl
sommige kastjes bij het openen
enorm kraakten en piepten." Een
maal wakker merkten ze wel dege
lijk iets. „Misselijk, hoofdpijn, alsof
je bezopen en stoned tegelijk was.
Het heeft ons zeker een uur gekost
om het nummer te bellen waar we
onze bankpassen en creditcards
konden laten blokkeren. Ik kon
mijn vingers bijna niet op de toet
sen krijgen."
Gaandeweg drong tot hen door
dat de daders niet eens zoveel
hadden buitgemaakt. Een porte
monnee met 400 euro van haar,
enkele tientallen euro's van hem
en verder een gouden ketting, een
beautycase en kleding. In vuilnis
bakken en struikgewas vonden ze
zelfs nog de groene verzekerings-
kaart van de camper, een regenjas
en sokken terug. De paspoorten
hadden de daders gewoon laten
liggen.
Nog steeds beroerd en duizelig
kostte het Van der Leur grote
moeite enkele uren later een post
van de gendarmerie te bereiken.
Hen werd een onthutsend beeld
geschetst. „Ik bleek ongeveer de
vijftigste die dit jaar die aangifte
van snelwegberoving kwam
doen." Van der Leur en zijn vrien-
AUTOSTAR
r~
Campers op een kluitje op een parkeerplaats. Het lijkt veilig en beschermd, maar dat is het niet. Foto: United Photos de Boer/Marco de Swart
Onder onervaren campertoeristen
heerst de ernstige misvatting dat
ze het veiligst overnachten op par
keerplaatsen waar veel kampeer
auto's staan. „Dat moet je dus juist
niét doen. Voor die bendes ben je
dan een aantrekkelijk doelwit. Je
denkt misschien dat daar veel so
ciale controle is, maar dat valt in
de praktijk tegen", zegt woord
voerder T. Boers van de Neder
landse Kampeerauto Club (NKC).
Zo biedt een plek op de parkeer
plaats tussen vrachtwagens ook
slechts schijnveiligheid, verzekert
hij: „Je bent daarjuist aan het
zicht onttrokken."
Er is geen eenduidig recept om het
toenemend aantal berovingen en
inbraken in kampeerauto's langs
de (Zuid-) Europese snelwegen te
keren, weet Boers als ervaren cam
perreiziger. „Ik rijd in elk geval al
tijd de snelweg af om te gaan rus
ten, en rij dan een kilometer of wat
naar een dorp of stadje. Daar zoek
ik dan bijvoorbeeld een plek op
een pleintje bij een kerk, het liefst
onder een lantaarn."
De NKC-woordvoerder vindt het
belangrijkste dat de campertoerist
zijn intuïtie gebruikt. „Kijk goed
om je heen voor je ergens gaat
staan, oriënteer je op de sociale
controle, en laat je gevoel spreken.
We zijn in de loop van de avond
nog wel eens ergens weggegaan,
omdat we een sterk unheimisch
gevoel kregen."
Volgens NKC, ANWB en de Duitse
zusterorganisatie ADAC doet de
kampeerautoreiziger er goed aan -
ondanks de kosten - toch maar
een camping te zoeken. Andere
tips luiden een inbraak- en narco-
segasalarm te laten installeren, ex
tra sloten op deuren en ramen te
zetten en een kluis voor waarde-
vólle spullen te nemen. Boers be
twijfelt of een kluis de oplossing is.
„Met een kluis loop je denk ik
meer risico op schade en loop je
zelf wellicht gevaar. Het is ook een
illusie te denken datje een camper
of caravan met die plastic raam
pjes waterdicht kunt beveiligen.
Als ze willen komen ze binnen. We
hebben een lid dat een soort tank
heeft gebouwd, met tralies voor de
ramen en tal van sloten. Maar zelfs
dat biedt geen garanties."
Verdere Informatie: www.kampeerauto.nl
www.i-tlpps.de/gaunertrlcks/lndex.html
din waren volgens de politi
slachtoffer geworden van el
waarschijnlijk Roemeense |v
die vooral de parkeer- en ri
plaatsen langs de Autorou»
Soleil tussen Lyon en MarsJ i
werkterrein gebruikt. 3g
De roversbende kiest 's naij e
vooral campers van een bef t
type als doelwit, omdat heflai
latief eenvoudig is te forcens
werd Van der Leur verteld, p
ders hebben het vooral gedUi
kampeerwagens met Duits
ken. „Omdat vooral Duitse»)
sieraden zouden meeneme
een ijzeren staafje wordt
gemaakt in de rubberen sp|
van het raam, zo legde de g E
me uit, waarna een busje n)e
gas naar binnen wordt leegv<
ten. „We hebben er dagenlpc
katterig gevoel aan overgelf r
den." De Fransen zeiden del
op het spoor te zijn. „Ze w^e
nacht zelfs op twee parkeefd
sen wezen posten. Helaas nf.
de onze", aldus Van der Leer
De rechercheurs stelden ééo'
tie aan de orde, waarvan hiar
hand enkele nachten heeft pn
gelegen. „Ze vroegen of ze pr
wakker hadden gemaakt. Els<
wel eens voorgekomen bij i
tiegangers die zo'n kluisje in
camper hadden. Als de daa
genoeg van hun gading kuiM
vinden, maken ze je met grj
weid wakker, en dwingen zf h
een mes op de keel bijvoorph
het kluisje te openen." Hetpa
ook al eens gebeurd dat ee*9'
was ontvoerd naar een pinjja
maat, waar de vader onderip
ging van zijn vrouw en kmtfrr:
zijn rekening diende te pluïP
Al twintig jaar was hij met #ri
deren in de caravan naar ht
den op vakantie geweest, eiQ
was er wat gebeurd. „Mijn I
din en ik gingen voor het etffl
een camper, wilden eens ie
ders. Mooie camper gehuur
goed voorbereid. Na twee die
de Bourgogne waren we di<D(
naar het zuiden doorgerede di
weg naar de Cam argue. Wef d
ten water bijvullen. Dat konK;
parkeerplaats, waar we ook* F
ten te blijven slapen. We zij>n
bene pal naast een toiletgelPg
gaan staan, onder een enorva
lamp. Met enkele wagens of31
heen. Maar ook daar hebbédf
niets gemerkt." H
Die nacht van de 7de april IP
een maand achter hen, mafu
houdt de Van der Leur nogie 1
bezig. Al is het alleen door d; d
slepende verzekeringskwes? F
zijn er toch in gestonken"v i
Van der Leur. Hij had er vai
ren over gehoord en over g< n
„Maar je denkt natuurlijk di
zoiets niet gebeurt." Om hiflj
kantie niet geheel te laten b
ven, zijn ze toch nog ruim éc
week verder door Frankrijk^1
ken. „Ook om bij te komend
thuis te gaan zitten sikkene'
We hebben bij wijnboeren
staan, daar ben je veilig."
Istvan Kövi Pe'
pi\
en
ini
:hc
eel
Van een boek een film maken lukt lang niet altijd.
Meestal niet, eigenlijk. Van een film een toneelstuk ma
ken is ook niet ieders werk. Toch vatte, twee jaar gele
den, een Nederlandse schrijver het plan op van de film
Festen een toneelstuk te maken. Een schrijver? Nou ja,
een cabaretier, tevens freelance sportspecialist, er-Ook
Dat Nog en onregelmatig medewerker van Kopspijkers.
En deze Peter ging niet zomaar een film bewerken,
maar Festen, het meesterwerk van Thomas Vinterberg
en Mogens Rukov. Toevallig een meestenverk dat ik van
achter naar voren ken. Op een scenariocursus heb ik het
script uitvoerig geanalyseerd, aan de hand van een van
de oude leraren van dezelfde Thomas Vinterberg. Toen
Peter mij voor het eerst van zijn Festen-plan vertelde
was mijn eerste reactie heel simpelvoor alle zekerheid
reageerde ik de eerste tien seconden volstrekt niet. Eerst
denken, dan praten. Peter is namelijk, ondanks al zijn
successen, een gevoelig man en dat hij van mij het ant
woord 'ja, wat een geweldig idee' verwachtte was over
duidelijk. Die tien seconden die ik, tactisch geschoold
inmiddels, het woord niet nam waren gelukkig vol-
doende om Peter weer op zijn praatstoel te zetten. De
incest-tragedie 'Festen', want daar gaat het over, zou
door Peter en de andere mannen van cabaretgroep
Nuhr duchtig worden opgevrolijkt. Want humor, daar
waren zij goed in. Dat kon ik bevestigen, maar hoe zat
het dan met de inhoud? Welnu, sprak Peter, het drama
van de verkrachte zoon en zijn zus die zelfmoord had
gepleegd zou verbeeld gaan worden door vader-tevens
dader Piet en zoon Han Römer. Het marketingpotenti-
eel van zo'n voorstelling zag ik direct voor me. Een top-
cast, zeker kassatechnisch. Een parade van grote na
men, grotendeels bekend van tv. Want ook zouden mee
doen Ria Marks en Titus Tiel Groenesteege, gevoelig to-
neelpaar, Saskia Temming (Oud Geld en meer) en dra
matisch veelvraat Genio de Groot. En wat ik van die op
zet vond, zo wilde Peter weten. Zou dat wat worden?
Het kwam hem op een hooghartige lezing te staan over
de dramatische structuur van Fes ten en op de vraag
waarom in hemelsnaam een goed gelukte tragedie zou
moeten worden opgevrolijkt. Net zomin als Jip en Jan-
neke opknapt van een dubbele moord, wordt Festen be
ter van ironisch commentaar en cabareteske snedighe
den. Kortom, blijf van Festen af en verzin zelf iets. Vol
gens mij verwoordde ik dit alles toen iets subtieler,
maar ik zag het gezicht van Peter betrekken en nooit
meer was Festen nog onderwerp van gesprek. Terwijl
Peter her en der klaagde wie ik wel niet dacht dat ik
was, belasterde ik vrolijk de hoogmoed waarmee suc
cesvolle komedianten zich vandaag de dag vergrijpen
aan meesterwerken. Dit alles gezegd zijnde is het nu
tijd mij op de knieën te werpen en de tocht naar
Canossa te aanvaarden. Twee weken geleden zag ik
Festen, gespeeld door De Ploeg en extra ingehuurd
dramatisch talent. De voorstelling was in Schie
dam, in een schouwburg die er uitziet als een
twintig maal vergrootte Finse sauna. Het pu
bliek bestond voor 80% uit mensen die eens
goed gingen zitten voor een avondje lachen,
na alweer een zware week in de havens of
de jeneverfabriek. Het werd een ge
weldige avond. De ontroering en de
pijn, waar de film Festen zijn terech
te faam aan dankt, bleken voortreffe
lijk bestand tegen het publieksvriende
lijke talent van drie cabaretiers. De
voorstelling wordt niet meer gespeeld,
dus dit is geen reclame. De film blijft beter,
natuurlijk Wel heb ik enorm ongelijk gehad.
En ik ben er blij mee.
