LEIDEN REGIO Bewoners Vlietwijk fel tegen sloop flats 'Voorschoten geeft weinig om cultureel erfgoed' Een jaar wachten op een bushokje Drie kaakjes in 1 minuut Drie kwartier in de rij C,»"cuitnieuws R5 Archeoloog getuige van vernietiging zeventiende-eeuwse waterput Onhoudbare stank n drollen in de sloot ïtpaar is riooloverlast zat 'Bouw 't Hoflants Huys maar ergens anders' OXW«cófi£Ü Autocircuit.nl is verkrijgbaar bij tankstations, kiosken, tabakszaken en boekhandels bij u in de buurt dinsdag 6 mei 2003 door Janneke Dijke leiderdorp - Wachten op de bus, dat heeft iedereen wel eens gedaan. Maar wachten op een bushokje? Bewoners van de Leiderdorpse wijk Zijlkwartier die regelmatig met lijn 15 naar Leiden gaan, weten al een jaar hoe dat is. Sinds '15' in februari 2002 een andere route volgt staan zij in weer en wind aan de tochtige Zijldijk. Reden van het oponthoud: Zijldijkbewoners die geen hokje tegenover hun huis be lieven. De gemeente Leider dorp nam er een jaar de tijd voor een compromis te slui ten met de bewoners. De strijd is bijna gestreden, want er is nog één tegenstander over. Het zijn niet de buspassagiers waar de bewoners van de Zijldijk bang voor zijn. Die zijn meestal binnen een paar minuten weg. Maar in een bushokje zit een bankje, en dat trekt hangjongeren aan. Kijk maar naar het oude bus hokje dat nog steeds aan het begin van de Splinterlaan staat, zegt C. van Hooidonk, die op nummer lc woont. Jongeren die in Leiden zijn uitgeweest strijken er vaak tussen 2 en 4 uur 's nachts nog even neer om na te pra ten. „Met een meer dan nor maal geluidsvolume", aldus Van Hooidonk in zijn be zwaarschrift aan de gemeen te. Hij is de laatst overgebleven bezwaarmaker. Aanvankelijk was bijna de hele kop van de Zijldijk tegen toen de ge meente de komst van het bushokje in oktober vorig jaar aankondigde. Ze baalden ervan dat ze hun uitzicht kwijtraakten. Een huis aan het water koop je immers om te genieten van langsvarende boten, niet om uit te kijken op wachtende mensen. Naast angst voor hangjongeren was er ook vrees voor zwemjon- geren, die het hokje als uit valsbasis voor hun duikca- priolen in de Zijl zouden ge bruiken. Na gesprekken tussen ge meente en bewoners trokken de laatsten hun bezwaren één voor één in. De gemeen te koos voor deze informele gesprekken omdat dat sneller zou gaan, aldus verkeerswet houder MacGillavry. Hoe sneller het bushokje er is, hoe beter, zei hij vorig najaar. Dat het er moest staan voor de eerste sneeuwvlokken en ha gelstenen op de Zijldijk neer daalden, vond hij niet meer dan logisch. Maar helaas voor de busreizi gers in het Zijlkwartier: het wachthuisje laat nog even op zich wachten. Volgende week vrijdag krijgt de laatste be zwaarmaker, bewoner Van Hooidonk, de gelegenheid zijn bezwaren uiteen te zet ten voor de gemeentelijke commissie bezwaarschriften. Hij wil dat het ding tegenover de Spanjaardslaan wordt neergezet in plaats van te genover zijn huis. Bovendien wil hij geen bankje in het bushokje, om te voorkomen dat jongeren er gaan zitten of hangen. De busreizigers zul len daar weinig boodschap aan hebben. Zij zijn er na een jaar wel aan gewend om te staan. door Coen Polack voorschoten - Daar lag hij, aan de voeten van amateurarcheo- loog Arnold Verkuylen: een ze ventiende-eeuwse waterput. Bij een afgraving van vervuilde grond in een achtertuin van een huis aan de Voorschotense Voorstraat, werd de put vorige week blootgelegd. Omdat het werk door moesten gaan heb ben de bouwers de archeologi sche vondst vernietigd. Voordat de bouwers de put voor eeuwig verwoestten, maakte ar cheoloog Verkuylen foto's en zorgde hij dat hij alle bijzonder heden van de vondst noteerde. „Het was een put van steen en mortel", zegt de amateurar- cheoloog. .Afgewerkt met een rand van ijzersteentjes." Bij het onderzoek van de ongeveer een meter diepe put vond Verkuylen potscherven. „Sommige zijn heel oud. Zo heb ik een scherf gevonden van een dertiende- eeuwse blauwe kookpot." De graafwerkzaamheden waren de voorbereiding van het aan leggen van een serre. Omdat het huis in de dorpskern op een plek staat waar de grond moge lijk vervuild is door een loodgie- tersbedrijf, moet voorafgaand aan de verbouwing de grond ge saneerd worden. Op een stuk van vier bij vier meter in de ach tertuin moest alle grond tot 1,20 meter diep worden afgegraven om vervangen te worden door nieuwe, schone grond. Verkuylen was op eigen initiatief komen kijken. „Maar eigenlijk had de gemeente moeten zor gen dat er een archeoloog ter plaatse was. Ik hoorde via via dat er gegraven zou worden. Ik kwam 's ochtends aanrijden en ik was nog niet het huis binnen of ik hoorde al dat er een 'beer put' was gevonden. Dan schrik je wel even. Ik had wel verwacht dat er iets naar boven zou ko men. Je zit daar recht op de oudste fundamenten van het dorp en als je dan 1.20 meter de oude strandwal ingaat, moet je er zeker vanuit gaan dat je iets vindt. Daarom ben ik ook twee dagen blijven kijken en heb ik alle aarde doorgespit om te zoe ken naar iets bijzonders." Verkuylen vindt het onbegrijpe lijk dat de gemeente niet alerter is geweest bij het verstrekken van de bouwvergunning. De verwoeste waterput is vol gens de archeoloog geen we reldschokkend verlies. „De scherven die ik eruit gehaald heb, zijn interessanter. Maar het is gewoon heel erg jammer. Voor Voorschoten was het toch - een leuk ding wat heel goed be waard had kunnen blijven, al was het maar bij de huiseige naar in de achtertuin. Nu was er geen tijd om de put netjes te conserveren, en daardoor is hij nu helemaal vernietigd." Deze gemiste kans zegt veel over de cultuur op het Voorschoten se gemeentehuis, vindt Verkuy len „De gemeente geeft weinig om het cultureel ergfoed in het dorp. Bij graafwerkzaamheden op historische plaatsen zoals in de oude dorpskern, moet een archeoloog aanwezig zijn. Het kan best zijn dat er niks gevon den wordt, maar het beste is om gewoon iemand in de buurt te hebben voor het geval je dus wel ergens op stuit." Volgens Verkuylen is de ge meente Voorschoten voor ar cheologische zaken een on neembare vesting van bureau cratie. „Vroeger was er voor on ze vereniging één aanspreek punt. Als je iets wilde weten over graafwerkzaamheden kon je daar terecht. Nu is de verant woordelijkheid daarvoor ver deeld over verschillende ambte naren op het gemeentehuis. Het duurt zo ontzettend lang voor dat je eenmaal te weten bent ge komen wat je wilt weten. Daar bij komt nog dat je overal zelf achteraan moet De gemeente benadert zelf nauwelijks archeo logen." Wethouder Draijer van bouw en woningtoezicht was gisteren nog niet op de hoogte van de vondst van de put. Hij kon daar om ook nog niet reageren. Ver kuylen is momenteel bezig een rapport op te stellen over wat hij gezien en gevonden heeft tij dens de opgraving. Hij wil het rapport snel aan de gemeente voorleggen. t= kihouding na ^handeling jschoten - Een 15-jarige Jen uit Voorschoten die ver- jjt wordt van het mishande- an een 17-jarige plaatsge- is vannacht door de poli- Jngehouden. Gisteravond Je Voorschotenaar de 17- p jongen aan de Prof. Eyk- f of hebben geschopt en ken. Het slachtoffer liep |bij letsel aan zijn gezicht Ie vandalen kepakt ■inaar - Inmiddels acht Hftes van vernieling zijn bij blitie in Wassenaar binnen- |men, nadat een paar van- h zich afgelopen weekeinde b Zijllaan uitleefden op ge- berde auto's. De daders - kenaarders van 18,20 en 28 L zijn op aanwijzing van Igen opgepakt. Zij hebben l gewonden aanrijding enaar - Vijf Rotterdam- (23 tot en met 29 jaar) die n in een auto zaten, en 9-jarige Wassenaarder zijn dag gewond geraakt bij lotsing op de kruising van ndscheidingsweg en de tweg in Wassenaar. Vol- getuigen zou één van de lurders een rood verkeers- hebben genegeerd. De ge- den zijn naar verschillende nhuizen vervoerd. door Nancy Ubert voorschoten - De bewoners van de 116 portiekflats in de Voorschotense Vliet wijk vinden het schandalig dat hun hui zen gesloopt dreigen te worden. Ze heb ben zich verenigd in de belangenorgani satie Keel. De bewoners eisen dat zij als een volwaardig gesprekspartner worden betrokken bij de plannen voor hun wijk. Keel. De naam is gevormd uit de eerste letters van de straten waar de veront ruste burgers wonen: het Kamerlingh Onnesplantsoen, de Einthovenlaan, het Eykmanhof en de Lorentzlaan. De be woners zijn bang dat er de komende tijd beslissingen over de toekomst van de portiekflats worden genomen, zon der dat rekening wordt gehouden met hun noden en behoeften. De gemeente Voorschoten speelt al een paar jaar met de gedachte om de Vliet wijk een flinke opknapbeurt te geven. Woonzorg, de eigenaar van de flats, moet er miljoenen tegenaan gooien om de onderkomens op te knappen. Vol gens Woonzorg zijn de portiekflats zo slecht, dat renovatie eigenlijk geen zin meer heeft. De gemeente en Woonzorg hebben een plan bedacht. De flats gaan plat. Op hun plaats komt de nieuw bouw van zorgcentrum 't Hoflants Huys, geflankeerd door sociale huur huizen en een aantal koopwoningen. „Een belachelijk idee", vindt Mirjam van Sint Maartensdijk, secretaris van Keel. „Waar moeten wij met z'n allen heen als onze huizen plat gaan? We krijgen wel een urgentieverklaring en staan met stip genoteerd voor de nieuwbouw, maar de gevolgen voor ie ders persoonlijke leven zijn desastreus. In Voorschoten is echt geen plaats voor 116 gezinnen die geen duur huis kun nen betalen." Keel heeft een enquête gehouden on der de bewoners van de portiekflats. „Van de 116 huishoudens hebben er 89 het formulier geretourneerd. Van de mensen die de vragenlijst hebben inge vuld, blijkt negentig procent tegen de sloop van de flats te zijn. „Voor ons gaat het argument van een dure renovatie niet op", zegt Van Sint Maartensdijk. „Woonzorg had al tien jaar geleden moeten beginnen met het onderhoud." Als je maar lang genoeg wacht, stort een flat vanzelf in, zegt ze. Als je een rekensommetje maakt, kom je tot de conclusie dat in totaal zo'n 200 burgers moeten wijken voor een zorg instelling met 60 plaatsen. Bouw 't Hof lants Huys maar ergens anders, zeggen wij daarom." Naast de flatbewoners raken nog ande re mensen gedupeerd: de huurders van de garageboxen en schuren onder de portiekflats. Ook met hen wil Keel in conclaaf gaan. Eendagsondernemer in Oegstgeest. Foto: Dick Hogewoning door Nancy Ubert oegstgeest - De jaarmarkt van Oegst geest is al jaren geen dorpsfeest meer. Op 5 mei, de dag waarop traditiegetrouw een braderie en vrijmarkt worden gehou den, trekken duizenden mensen naar de kleine gemeente. De ondernemers ma ken een topomzet, vinden ze. „Ik verdien wel 25 euro vandaag." De braderie in de De Kempenaerstraat is traditioneel. Met een lang kramenlint vol koopjes en de geur van gebakken ham burgers. Een nieuwe verrassing in het dorp, gepikt uit Leiden, is de bananen- kraam waar je banaan met slagroom, ba naan met chocola of banaan met bana- nenlikeur kunt kopen. Het publiek schuifelt en slentert. Bij de uitstallingen met de mooiste koopjes is het dringen. Ergens staat Co Stompé, nummer twee op de dartlijst van Nederland, pijltjes te gooien met burgemeester Timmers. Voor onverwachte vondsten moet je vooral op de (kinder)vrijmarkt zijn, in de omliggende straten. Drie biscuitjes eten in één minuut Inschrijfgeld: een euro. Als het lukt, verdien je een vijfje. Nina Stierman die dit idee van de Amsterdam se vrijmarkt heeft meegenomen, verdient er met haar zusje en vriendin goudgeld aan, bekent ze verlegen. „Het lukt niet om drie van die droge kaakjes in een mi nuut op te eten. Van de 28 mensen die het hebben geprobeerd, is het maar één man gelukt. Die had ook zo'n grote mond. Maar hij was aardig hoor, hij hoefde die vijf euro niet eens te hebben." De vriendinnen Irena Staphorst en Jaimy Quadekker hebben beiden om een uur of drie 's middags zeker 80 euro omge zet. „Maar we zaten hier ook al om half zeven." Jaimy heeft veel merkkleding verkocht, vertelt ze. Het incomplete an tieke theeserviesje van oma weet ze op de valreep ook nog voor vijf euro te slij ten. De twee paar gloednieuwe schoenen van het merk Timberland kan ze maar niet verkopen. „Ze worden wel gepast maar niemand wil 59 euro betalen." Bij Merlijn Schreuder kun je meedoen aan een ballenrace. Hij heeft zeshonderd spijkers in een schuin paneel geslagen. Inzetten op het balletje van jouw favorie te kleur. Als het jouwe als eerste beneden is, krijg je de inzet verdubbeld terug. „Ik heb vandaag al 25 euro binnen en ga het spel binnenkort verhuren." Spieren trainen in Leiderdorp. Foto: Dick Hogewoning door Janneke Dijke leiderdorp - Bevrijdingsdag in Leider dorp is vooral het feest van de kinderen. Zij zijn dan ook degenen die vandaag al lemaal vrij hebben. Hun ouders hebben de vakantiedag zelf moeten opnemen bij hun baas. Dat doen ze natuurlijk zonder morren, want het kinderbevrijdingsfeest in park De Houtkamp is een supergezel- lige cocktail van Oudhollandse spelen. Daar kan geen regenbuitje iets aan ver anderen. Bij het spijkerbroekhangen drommen de kinderen samen. Op een gegeven mo ment staan er zoveel te wachten, dat ou ders hun geduld verliezen. ,Ah, mogen we klimmen", vraagt een ventje aan zijn moeder als hij de jeans ziet bungelen. „Nee, het is zo'n lange rij. Een ander keer", antwoordt ze. Lizeth en Judith Haveman mogen van hun moeder wel in de rij. Als ze eenmaal aan de beurt zijn, is de wedstrijd binnen zes seconden afgelopen. De 7-jarige Ju dith heeft niet genoeg grip op de broeks pijpen. „Ik hield me helemaal niet goed vast." Dan maar kijken naar zus Lizeth van 9, die haar lichaam in allerlei boch ten wringt om te blijven hangen. Ze houdt het lang vol. „Goed hoor", prijst haar moeder als ze moet opgeven. „Hoe lang heb je gehangen?" Dat blijft een vraag, want de wedstrijdleiding weet het niet. Vergeten op de stopwatch te druk ken. „Voor de prijzen maakt het toch niet uit", zegt het jurylid schouderopha lend. Dat is Lizeths moeder niet met hem eens. Aan haar de zware taak om een kind met pruillip op te vrolijken. Dat is bij de klimwand niet nodig. Na 20 minuten wachten heeft de 6-jarige Mi- chiel van Soest genoeg energie opgedaan om als een speer naar boven te klimmen. Na vier meter blijft hij steken. De gele en rode grijpsteunen boven zijn hoofd lon ken, maar helaas. De zekeraar trekt hem naar beneden. Beneden oogst hij com plimentjes. „Deze zekeraar laat de kinde ren zelf klimmen. Die man bij de andere klimwand trekt de kinderen omhoog", wijst zijn moeder. Daar krijgt Olivier Snepvangers van vijf inderdaad hulp als hij met zijn arm niet bij de volgende grijpsteun kan. Heel even bungelt hij in de lucht. Dan klautert hij weer verder, op weg naar de top. Dat is de beloning voor drie kwartier wachten. Wennen aan water leiderdorp - Ouders die hun kinderen tussen 0 en 5 jaar aan het water willen laten wennen, kunnen zondag 18 mei terecht in zwembad De Does aan de Hoogmadeseweg in Leiderdorp. Van 9 tot 10 uur wordt het eve nement Plons gehouden, dat die dag in 250 zwembaden in Ne derland plaatsheeft De kleintjes doen oefeningen met hun ou ders. Die krijgen na afloop een boekje mee met informatie en kortingsbonnen. Een ouder en kind betalen samen 2,50 euro entreegeld. Nancy Ubert erwoude - De stank is niet irden en de stront drijft in vater. Als het even flink re- loopt de sloot achter het van het echtpaar Hauser net rioolderrie. De Hausers, an de Kievit in Zoeterwou- orp wonen, zijn dat inmid- puugzat. iverlast duurt al jaren. Het n nadat het riool in de wijk tlweide' was vernieuwd. Bij ipatje regen houdt Emmy ier-Groen haar hart vast. het alsjeblieft geen hoos- vorden'. Want bij flinke re- al is het altijd raak. Dan kan iool het niet meer aan en t het rioolwater in de sloot lit. Naast de afschuwelijke t en de weinig aantrekkelij- inblik van dobberende ont- hg, heeft de riooloverstro- nog andere gevolgen. Het lilde water tast het leven in loot aan, zegt Hauser. „De n gaan eraan dood." Ber weet niet meer wie ze om hulp kan vragen. De ge- ïte, het hoogheemraad- p, het waterschap; ettelijke in heeft zij bij de instanties de deur geklopt. „Maar zij :n telkens naar elkaar." Wie schuld draagt, daar heeft ser geen boodschap aan. Ze ;een poep in de sloot meer. acht jaar vergeefs bedelen leen oplossing heeft ze maar een officiële brief aan bur- eester en wethouders ge- even. „Een open riool, waar Imatig de drollen «drijven half Zoeterwoude: wat heeft voor een invloed op de •gezondheid", vraagt ze het Ége in de brief. „Waar is de verantwoordelijkheid van de be stuurders, of wil niemand die nemen?" De sloot is deels eigendom van het echtpaar. „Toen we onze woning 26 jaar geleden kochten, hebben we ook voor de sloot betaald. We betalen over dat watertje zelfs gemeentebelas ting. Ons eigendom wordt stee vast vervuild zonder dat iemand zijn verantwoording wil ne men", staat te lezen in de brief. „Dit is een lijdensweg", klaagt Aad Hauser. „Het is toch schan dalig dat er niets gebeurt. Afge lopen vrijdag hadden we ook weer zo'n hoosbui. Vier riolen liepen tegelijkertijd over. We worden van het kastje naar de muur gestuurd. Een paar jaar geleden leek het erop dat we eindelijk geholpen zouden wor den, maar die hulp bloedde weer dood." Volgens een woordvoerder van de gemeente is de oplossing na bij. „Wij gaan een bassin aan leggen, dat dient als buffer om de overstort op te vangen. Als het goed is, begint de aannemer over twee weken aan die klus. Ja, de klachten van de familie Hauser dateren van een paar jaar terug. Maar sommige din gen duren nu eenmaal iets lan ger dan je zou willen." Daarnaast moet de doorstro ming van het riool in de Vogel wijk worden bevorderd. Dat krijgt de gemeente Zoeterwoude niet zomaar voor elkaar. „Daar hebben we het waterschap en het hoogheemraadschap voor nodig. Wij willen wel, maar er zijn nu eenmaal nog andere spelers in het spel. Overleg kost tijd. Volgende maand praten we verder." (advertentie)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 17