REGIO
Van achterblijver tot koploper l
Columns Jaap Visser zijn zonde van het geld
Wim van Est moest
je er bij hebben
Snoepwinkeltje
Leiderdorper Jan Bey opent de wereld van internet en i-mode voor schakers
HDC970
VRIJDAG S
NAVRAAG
Nu Wim van Est dood
is, telt Nederland een
wielermonument
minder. Nog één keer
staan zijn bewonderaars stil bij de markante Brabantse hardrijder,
die in binnen- en buitenland furore maakte. De Leidse sportorganisa-
tor JOOP RIETHOVEN koestert warme herinneringen aan Van Est.
Wat ivas gisteren uw eerste reactie
op het overlijden van Wim van Est?
„Ik was niet verbaasd, want ik wist
dat hij erg ziek was. Een tijdje gele
den heb ik hem nog opgezocht. Hij
was toen thuis in Sint Willebrord,
waar hij woonde naast zijn dochter.
Wim was dement. Ik heb hem nog
een foto gegeven, maar dat ging vol
ledig aan hem voorbij."
Wat stond er op die kiek?
,,Dat was een foto van een ontmoe
ting uit 1953. Ik organiseerde toen in
Utrecht mijn eerste wielerwedstrijd
en Wimke was, met Woutje Wagt-
mans, de eerste renner die ik con
tracteerde. Van Est, een karaktervol
le renner, moest je erbij hebben. Hij
was een echte trekpleister."
Welke anekdote kunt u vertellen
over Van Est, de renner die in de
Tour de France ooit een val in het ravijn overleefde.
„Ik zal nooit vergeten dat we met we na een wedstrijd op de sintel-
baan in de Leidse Hout met het hele spul bij Rutex gingen eten.
Het was in 1953 en we zouden even stil zijn voor het diner. Maar
mooi dat Wimke al van zijn soep zat te slurpen. Hij was van arme
komaf. Zijn vader en moeder hadden geen vloer in huis, maar
woonden op het zand. Dankzij Wim zijn centen konden zij hun
huisje opknappen."
U bent met uw 81 jaar bijna een leeftijdsgenoot van Van Est, die
tachtig werd. Schept dat een speciale band?
„Wij zijn van dezelfde generatie. Maar bovenal was Wimke een
man naar mijn hart Ik ben van plan om naar de begrafenis te
gaan, al weet ik nog niet wanneer die precies is. Toen Wout Wagt-
mans doodging, was ik net op Ameland. Het zit me nog niet lekker
dat ik toen niet bij de begrafenis kon zijn."
Tekst: Tim Brouwer de Koning
foto: Hielco Kuipers
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Zaterdag 2 Mei
LEIDEN - Onder grote belangstelling is gisteren in Leiden de 1 Mei
dag - het feest van de Arbeid - gevierd. Hadden 's ochtends in de
Stadsgehoorzaal ruim 1500 kinderen hun feest, in de middaguren
heerste er tijdens het familiefeest eveneens een geestdriftige stem
ming. Genoot de jeugd van het door de AJC opgevoerde spel "Peter
tjes Avontuur', de ouderen amuseerden zich kostelijk met hetgeen
hun door de volksdansgroep van de AJC, de Ned. Culturele Sport
bond, 'De Wielewaal' en het dansorkest 'De Spotvogels' werd voorge
zet. Bovendien werd er onder leiding van de heer C.J. Piena, de voor
zitter van het 1 Mei-comité, een forum gehouden.
Het Kaasmarktterrein vulde zich tegen 7 uur met een grote schare
demonstranten, leden van partij- en vakorganisaties en jeugdvereni
gingen voor de traditionele 1 Mei-optocht. Onder hen schaarden zich
ook de beide wethouders, de heer J.C. van Schaik en A.J. Jongeleen
en vrijwel alle leden van de P. v.d. A.-raadsfractie. Om 7 uur vertrok
de stoet, geopend en gesloten door resp. het Muziekgezelschap
'Nieuw Leven' en 'Werkmans Wilskracht'. Op grote spandoeken wer
den de Mei-leuzen medegevoerd, t.w. Vrede voor de mensheid - Wel
vaart voor Nederland - Eenheid voor Europa.
ANNO 1978, dinsdag 2 mei
ZOETERWOUDE - Vanmiddag om kwart over twaalf heeft Frans
Mentzij, de voorzitter van het actiecomité bij de Grofsmederij, de
sleutels van het bedrijf overhandigd aan bedrijfsleider Veenstra. De
bezetting is opgeheven. De bezetting is begonnen met een welhaast
unieke eis: de directeur moet weg. De bezetting is ongebruikelijk ge
ëindigd: met een faillissement. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d-d(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg. C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail. abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
Abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
t
Geachte heer Visser. Bedankt voor de
excuses, die u in mijn richting heeft
gemaakt in uw column over Alecto.
Jammer, echter dat u voor de derde
keer in nog geen zeven weken het
zelfde 'onzin' verhaal oprakelt over
een uit de hand gelopen jeugdfeest
en overlast in en rondom de Bloe-
merd. Ik begrijp niet dat het Leidsch
Dagblad u als freelancer betaalt voor
drie min of meer dezelfde columns.
Zonde van het geld zou ik zeggen, ze
ker in een tijd dat het de regionale
kranten - zo lees ik geregeld - slech
ter gaat dan ooit
Jammer ook dat u mijn column in de
Alecto Koerier niet goed heeft gelezen
en kennelijk ook geen kennis heeft
genomen van een zeer realistisch ar
tikel in HockeyMagazine. Anders was
u niet voor de derde maal in dezelfde
fout vervallen.
In het blad HockeyMagazine staat
duidelijk dat alle eerder gedane aan
tijgingen tegen Alecto, gedaan door
een enkele bewoner uit de Leyhof,
stuk voor stuk zijn weerlegd en dat de
brief van genoemde bewoner op vrij
wel alle punten is ingetrokken. Spijtig
dat u zo ongenuanceerd blijft doorra
telen en voorbij gaat aan mijn vast
stelling dat u de fatsoennorm heeft
overschreden door op de man te spe
len, in dit geval de Alecto-voorzitter.
Het is verrassend om van de buiten
wacht te vernemen dat u blijkbaar
met een dubbele moraal kunt leven.
Kennissen uit uw verleden hebben
mij opmerkzaam gemaakt op het feit
dat u vroeger, toen u nog jong(er)
was regelmatig zwaar beschonken,
kotsend de vissen voerde in de lokale
vijver. Chapeau. Op zich geen schan
de, maar het geeft eens te meer aan
dat iedere jongere wel eens dingen
doet die bij die leeftijd horen. Tevens
zegt u geen verstand te hebben van
hockey, terwijl u naar verluidt jaren
lang voor de Volkskrant hockeywed
strijden heeft verslagen. Vreemd.
Ook schreef ik in mijn column dat al
les, dus ook de feesten bij Alecto, ver
beterd kunnen worden, wij steken de
hand in eigen boezem. Misschien
een tip: Kritiek prima, opbouwende
kritiek nog beter, maar zorg wel dat u
zich van de feiten op de hoogte stelt
alvorens deze kritiek te leveren.
Tevens wil ik u hartelijk danken voor
het veelvuldig noemen van mijn be
drijfsnaam en de vele - voor 11
tieve - reacties die ik naar aan,
van uw column mocht ontvarr1
Het blijft echter jammer dat l
'vrienden' bij Alecto het nodig*
den de identiteit achter mijn c
nistennaam prijs te geven, wa;r(
dank. Uw enige echte wapenfé®|
Hoot is dus niet meer. Laat dar
ga-columnist dus maar zitten.rj
Ronald bj
directeur Drukkerij (f
(hoofdsponsor ee
Leid
Ik moet iets bekennen. Ik lijd.
Ik lijd verschrikkelijk Nee,
maakt u zich niet ongerust: ik
lijd niet aan fysieke of psychi
sche kwalen. Ik lijd prettig. Ik
lijd aan jeugdsentiment. Als ik
aan mijn oude school denk,
dan zie ik de conciërge weer
parmantig door de gangen lo
pen. Kleine dribbelpasjes, dui
delijk de baas van de hele
school. 'Ik en de rector heb
ben besloten' was een gevleu
gelde zin die regelmatig door
hem, op een volkomen serieu
ze toon werd uitgesproken. Ik
ruik de geuren van beregende
kleding. Ik zie de klasgenoten
in hun banken zitten. En ik ge
niet Ach, ik weet het wel, het
was niet allemaal rozengeur
en maneschijn, maar ik vind
het heerlijk om alleen aan de
positieve gebeurtenissen uit
mijn jeugd te denken. Laat de
rest maar weg. Er zijn meer
mensen die last hebben van
jeugdsentiment. Laura Lagen
dijk uit Oegstgeest bijvoor
beeld. Zij schrijftAch ja, die
snoepwinkeltjes... Wat een
mooie herinneringen heb ik
daaraan en die kwamen alle
maal weer terug bij het lezen
van uw column. Ik miste al
leen nog 'mijn' snoepwinkeltje
in de Morsstraat van de dames
V.d. Hoed. Twee - in mijn
ogen althans - oudere dames
die je plechtig vroegen: 'En
jongejuffrouw, wat zal het
zijn?' Nou, dat had ik dan al
lang van tevoren bedacht: drie
cent per week mochten wor
den 'verbrast' en dat vroeg om
een zorgvuldig vooroverleg
met mijn twee zusjes. Het
werd vaak veterdrop (2 voor 1
cent), een heipaal (dikke,
zachte dropstaaf, 1 cent per
stuk) of van die hele dunne,
keiharde staafjes laurierdrop,
waar je zo mooi een punt aan
kon zuigen en elkaar mee kon
prikken (2 voor 1 cent). En dan
had je nog die prachtig ver
pakte staafjes met kogelronde
pepermuntjes, in blauw, roze
of geel cellofaanpapier. Wel
duur: 2 cent. De vellen ge
kleurde ouwel noemden wij
op school zoetvel. Wat ze kost
ten, zou ik niet meer kunnen
zeggen, maar ze waren over
heerlijk De keus was moeilijk,
elke week weer. Soms had je
naderhand spijt, dat voelde
dan heel ellendig. En Biesiofi
Die zat ook aan de Steenstraat.
Enkele winkels verder dan
waar tot voor kort Van Dam,
de banketbakker, zat. De zaak
staat in mijn geheugen gegrift.
Vlak na de oorlog kreeg ieder
een namelijk een snoepbon,
waarmee je 1 ons snoep kon
kopen. Wij, kinderen, kregen
ieder een eigen bon. Mij zusjes
renden onmiddellijk om het
hardst naar het chocoladehuis
op de Haarlemmerstraat. Ze
kochten een onsje van die lek
kere chocoladesnoepjes en
daar deden ze dan 14 dagen
mee. Ik begaf me, zodra ik de
bon kreeg, ijlings naar Biesiot
om daar 3 repen Verkade but
terscotch te kopen. Tot mijn
schande moet ik bekennen dat
ik die achter elkaar verslond.
Biesiot had geen cent-van-het-
blad, zoals dat toen heette. Je
kocht er koekjes en bonbons.
De zaak had overigens niet de
chic van Van Dam, de produc
ten waren gewoner. Maar een
snoepwinkeltje was het nou
ook weer niet. Met Pasen had
Biesiot heel grote chocolade
eieren met een verrassing
daarin verborgen. Gelukseieren
heetten ze. Eens zat er bij mij
geen ringetje of tolletje in,
maar een briefje. Ik mocht bij
Biesiot de hoofdprijs komen
halen: een vergrootglas. Wat
een onnoemelijk geluksgevoel
gaf dat! Ik zie me nog met mijn
vader de winkel binnenstap
pen om de prijs in ontvangst
te nemen. Het glas heb ik nog
steeds en ik koester het. Het is
een beetje heilig. Voor oor
logskinderen was snoep na de
oorlog heel belangrijk. Veel
ben ik vergeten, maar al die
soorten snoep en hun prijs, ik
zie het nog zo voor me. Sterker
nog: ik kan zelfs de smaak nog
naar boven halen. Iets heel an
ders nog. Mijn zwager,
jaren '60 student in Lei<
had een hospita
graag een praatje ma;
stonden eens aan de
in de Heerensteeg, toei
hospita met een hooft"
naar een naderende vr<
'Zij heb kip'. Mijn zwagj
woordde zoiets als: 'O,
waarop zijn hospita in
uitbarstte. Ze bedoelde
vrouw zwanger was. Ik
me af of dit typisch Leit
De woordenboeken ver
den het in elk geval niet
me even weten of u de 1
drukking kent?"
Hans Heestermans
Reacties en tips voor dez
briek kunt u sturen naai
dactie van deze krant, P*
54, 2300AB Leiden, ond
melding van de rubrieks
'Leids dialect'. E-mailen
de auteur kan ook: heest
mans@inl.nl
I*
ri
ad
:ni
>t
Jan Bey: „De site heeft zich ontwikkeld tot één groot, landelijk clubblad voor alle schakers in Nederland en alle Nederlands sprekende schakers in het buitenland." Foto: Hielco Kuipers
Het succes werd geboren uit onvrede. Jarenlang
pleitte Jan Bey er bij het hoofdbestuur van de Ko
ninklijke Nederlandse Schaakbond voor een ei
gen website op internet te beginnen. De Leidse
afgevaardigde in de bondsraad werd steevast af
gescheept met 'de bekende smoezen van de ou
de, vastgeroeste garde': Te duur en vindt er
maar eens iemand voor'. Medisch afgekeurd na
een tweede hartoperatie en afgetreden als be
stuurslid, sprong hij ten slotte zelf in het gat en
zette de bond daarmee meteen mat. Zijn scha
kerspagina trekt na een jaar gemiddeld tiendui
zend bezoekers per week en via zijn site zien al
lerlei vernieuwingen het licht „Van achterblijver
wordt het schaken nu ineens een van de koplo
pers bij het gebruik van moderne communicatie
middelen."
Nieuwste ontwikkeling: schaken met het mo
bieltje. Via een methode die mede werd ont
wikkeld door Bert Houweling is het sinds kort
mogelijk partijen te spelen via i-mode, het in
ternet via de mobiele telefoon. De oud-Voor
schotenaar introduceert het systeem namens
het bedrijf Mobile Excellence BV uit Soest op de
website van Jan Bey (www.schakers.info), waar
op ook wordt uitgelegd hoe het allemaal pre
cies werkt. Als tegenprestatie worden in het
menu op de mobieltjes ook de schaaknieuwtjes
van de internetpagina van Bey opgenomen,
waarmee diens dr oom weer wat meer gestalte
krijgt.
.Zoveel mogelijk propaganda maken voor de
schaaksport", was een van de uitgangspunten
waarop de Leiderdorper vorig jaar zijn website
bouwde. „Ik wilde oppakken wat de schaak
bond liet liggen. Het hoofdbestuur was in alles
vastgeroest, maakte wel heibel over 25 cent
meer contributie, maar dacht er niet over na
hoe ze hun leden beter konden bedienen en
buitte successen niet uit. Zo werd bijvoorbeeld
helemaal niks gedaan met de Europese titel die
Piket, Van den Doel. Van Wely, Solokov en
Nijboer hadden veroverd en dat
ik zelf speel, kreeg dat website-idee vervolgens
vaste vorm."
Na een tweede hartoperatie medisch afgekeurd
voor zijn werk als pr-man van een grote han
delsonderneming, had Jan Bey (51) alle tijd om
met het plan uit te werken. De zoon van de
vooral in de regio bekende schaker Jerry Bey,
voor wie jaarlijks een memorial-toemooi wordt
gespeeld bij de vereniging Leithen, las boeken
over 'webbuilding' en design voordat hij zijn
website - 'in zachte kleuren, want dat is rusti
ger'- liet bouwen door zijn zoon. Hij verzekerde
zich van de redactionele medewerking van een
internationaal grootmeester als Harm Jonkman
en de internationale meesters Edwin van Haas-
tert en de Belg Van der Stricht („voor het
Vlaamse nieuws") en nam zelf de eindredactie
op zich van de site, die hij twee keer per dag ac
tualiseert.
Veel werk - 'ongeveer twintig uur per week' -
maar het loont. „Het is het beste idee dat ik de
laatste jaren heb gehad", kan Jan Bey vaststel
len, nu de pagina in korte tijd 'enorm populair'
is geworden. „De site heeft zich ontwikkeld tot
één groot landelijk clubblad voor alle schakers
in Ne- derland en alle Neder
lands sprekende
schakers in het
buitenland.
Met al het
actuele
schaak
nieuws,
maar
ook
met be
richten
gen van toernooien van de hand van ir10
tionale meesters en sfeerstukjes van hi_
kers. Iedereen kan er zijn zegje op doer-
maakt de site zo populair. Ook bij groo
ters, van wie er steeds meer meewerkeil
geloos." X
Nu hij heeft aangetoond dat de uitgave
beperkt kunnen worden gehouden en
schaakuitgeverij 'New in Chess' een spi a
heeft gevonden, lift de bond mee op ht,
van de bezige Bey. „Het verjongde besl
heeft inmiddels ook een eigen site gem,
waarbij ze de mijne min of meer kopiëif)
Maar dat vind ik alleen maar leuk, wan
len elkaar goed aan. Alles wat ik breng
zij niet en wat ik niet heb, brengen zij. r
titie-uitslagen, bestuurlijke mededeling
soort werk. Wij brengen de leuke nieuv
vertrek van Jeroen Piket, die met schak!e<
stopt om persoonlijk secretaris te wordar
een miljardair in Monaco, de primeur mo
WK-schaaktweekamp, het bericht over Vi
grootmeester die na een toernooi met i
drankje op de kamer in zijn hotel niet r
vinden, We laten een grootmeester een30
uitleggen, maar ook een kiebitzer, zoals! ie
interesseerde toeschouwer in de schaalX|
wordt genoemd. We maken wekelijks e(
je langs de velden, een rubriek die mat<
pulair is, we hebben opvallende partije?n
prijsvraag en een poll. Daar kunnen berei
hun stem uitbrengen op de schaakploed
schaker en de schaakster, die zij de besiv(
den. Aan het eind van het jaar maken v\
kend wie dat geworden zijn. Zo doen w171
wat de schaakbond laat liggen en daar I n*
een enorme behoefte aan te bestaan."
De berichten en e-mails die hem uit he
land worden toegestuurd en het grote a
hits per dag bewijzen het. Hij vindt het IS(
den de stellingen te betrekken. Hij wil
of twee adverteerders erbij en zoi
wereldtoppers' als Timman|r(
Wely graag 'iets' I
doen op zijn siti
was het alleen
om de schaak!"
laten zien dat
zonder grote jjj
kan." re
'ET
Paul de Tombv
er
iï
10
ol
h
en ver
sla-
