'Verleuking' van nieuws, is dat de bedoeling?
MEDIA
Een vat vol tegenstrijdigheden
'Ik houd van doorvragen'
Media hebben lange tijd maatschappelijke onvrede, aan licht gebracht door Fortuyn, over 't hoofd gezien
Oom Emile wilde nog beetje leven
flfl
>alityshow
asterplan
zaterdag 26 april 2003
i/ERSUM - De Holland Media
jep heeft het nieuwe Ende-
programma Masterplan
ocht, dat in het nieuwe sei-
n bij Yorin op de buis zal
schijnen. Het is nog ondui-
jk of er nog afleveringen ko-
n van de populaire reallife
p Big Brother. Masterplan,
eerder al succes had in Por-
jal, borduurt volgens een
tl IG-woordvoerder voort op
eality-trend, maar stijgt uit
'en de formats die we tot nu
kennen. Kandidaten aan het
c gramma geven volgens haar
>e>r een bepaalde periode de
3 ie van hun leven uit handen
de 'master'. Hoe het pro
vim ma er precies uit gaat zien,
de zender voorlopig geheim
Djiden. Dat Idolseen tweede
e krijgt, is al duidelijk. Vanaf
ember brengt RTL4 het ta-
en programma met dezelf-
jpzet en presentatoren,
?e iout Oerlemans en Tooske
15 ugem, als de debuutversie.
rerlevingskans
VN neemt toe
II
n 1 haag - Het kabinet heeft
:1 eren besloten dat de drem-
n voor nieuwe landelijke om-
fi pen omlaag gaat. Om in
5 een nieuwe licentie te krij-
n hoeven ze niet langer
.000 leden te hebben, maar
.000. Dit is van belang voor
ongerenomroep BNN.
er itssecretaris Van Leeuwen
vi idia, LPF) gaf eind vorig jaar
an dat omroepen de groot
moeite hebben om jongeren
zich te binden. Daarom
ie hij de lat lager gaan leg-
BNN-directeur G. Timmer
;e lij met de realiteitszin van
rewindsman. „Het pro
oi met de ledentallen geldt
ille omroepen, maar bij ons
et bijzonder. Dat komt om-
jongeren zich eigenlijk ner-
s meer aan willen binden,
gstens aan een sportvereni-
Daar hebben wij dus last
BNN heeft nu circa hon-
1 dduizend leden, het wordt
een flinke klus om daar
r 2005 er nog vijftigduizend
te krijgen.
in op Kidsweek,
ullage vergroot
jfERSUM - Het nieuwe week-
p Kidsweek heeft een suc-
Volle eerste week achter de
5.I De vraag naar de kinder-
tit was zo groot dat de opla-
p verdubbeld naar 55.000
3;tnplaren. Dat laat uitgever
li^knd Pelle weten. Het eerste
earner was vorige week in
J dag uitverkocht. Tijdens de
Usdagen zijn extra exempla-
gedrukt die inmiddels ook
A(fnaal zijn verkocht. „Ik heb
ërjgevoel dat we iets geraakt
t wen dat blijvend kan zijn.
isireacties van ouders en kin
zin maken we op dat Kids-
n|k de juiste toon aanslaat",
,n[is Pelle. Kidsweek verschijnt
ncelijks op zaterdag en wil
?g| soort Jeugdjournaal op pa-
f zijn. Eerdere pogingen om
;e( krant voor kinderen te ma
lwaren niet succesvol.
urnalistiek
lent bekroond
3|terdam - Bas Koek, journa-
yij BN De Stem, heeft dit
o]het Gouden Pennetje ge-
men. Hij krijgt de onder-
j.eiding voor een verhaal over
1t Jeconstructie van de Bredase
1 [ermoord, maakte initiatief-
lóper het Nederlands Genoot-
&p van Hoofdredcteuren
)epren bekend. De Gouden
gje ging naar Martine Tromp
|TV West. Zij zond drie on-
iverpen in die deel uitmaken
- [de 12-delige serie 'Buiten
ld', over mensen en kwes-
Idie ons beeld van een ge
le, nieuwe samenleving
Itoren. De prijzen zijn be
id als aanmoediging voor
;e schrijvende journalisten
Jevisiemakers. De win
's werden vrijdag in Am-
'am gehuldigd en krijgen
geldbedrag van 3500 euro.
ijn Groenendijk
;jat naar RVU
R5UM - Algemeen direc-
'^jBen Groenendijk van Ra-
®%n TV Rijnmond gaat weg.
J^lvordt de nieuwe directeur
Hde RVU Educatieve Om-
zo maakte Rijnmond vrij-
ekend. Groenendijk begon
3Mril 1997 als hoofdredacteur-
acteur bij Radio Rijnmond,
ipvolger van de naar het
Journaal vertrokken Nico
ibroek.
di heeft nieuwe
d jofdredacteur
^doorn - W.B. Kranendonk
gjwordt per 1 augustus de
t Jwe hoofdredacteur van het
^Jrmatorisch Dagblad. Hij
T C.S.L. Janse op, die ko
lde zomer met de vut gaat.
q pendonk werkt sinds 1992
ie krant. Hij begon er als
mlandredacteur, werd ver
ms hoofd van de binnen
redactie en is sinds 1997
jnct-hoofdredacteur.
De straat op, de wijken in! Het succes van Pim Fortuyn bracht een
maatschappelijke onvrede aan het licht die ook door een groot deel
van de media over het hoofd was gezien. Veel nieuwsorganisaties na
men zich voor de afstand tot hun publiek te verkleinen. Nieuwe jour
nalistiek of kortstondig experiment?
door Bernice Breure
Hilversum - Vakkundig geregis
seerd laat iemand de Idapdeur
van het warenhuis net voor haar
neus dichtvallen. Verslaggeefster
Marga van Praag kijkt triomfan
telijk in de camera. Een treffend
begin van haar item over nor
men en waarden in Nederland.
In het NOS Journaal van acht
uur zoekt ze antwoord op de
vraag 'waarom we zo hufterig
zijn geworden'.
De items van Van Praag, die een
verhaal vertellen buiten woord
voerders en persberichten om,
zijn het resultaat van een koers
wijziging bij het NOS Journaal.
„We moeten straat en staat met
elkaar verbinden", riep Hans
Laroes vorig jaar november als
pas benoemd hoofdredacteur.
Het journaal had 'de problemen
in het land', aangekaart door
Pim Fortuyn, te laat onderkend.
Voortaan moest de boosheid en
onvrede van de straat doorklin
ken in de uitzendingen.
Meer organisaties trokken die
conclusie. Volgens TROS-voor-
zitter Karei van Doodewaerd
ging Nederland jarenlang schuil
onder 'één grote grijze deken
van politieke correctheid'. Zo
ook zijn omroep. Met een nieuw
discussieprogramma wil de
TROS nu bespreekbaar maken
wat 'onder het volk' leeft.
„Voor ons was Nederland af,
een beetje saai. Paars had alles
onder controle", blikt Pieter
Broertjes, hoofdredacteur van
de Volkskrant temg. „Fortuyn
heeft ons bewust gemaakt van
een aantal frustraties in de sa
menleving waar wij minder op
waren gefocust." De Volkskrant
heeft zich wellicht te veel gericht
op de welvaart en te weinig op
de keerzijde van de medaille,
analyseert hij. „Bij een artikel
over de multiculturele samenle
ving hebben we ons te weinig
afgevraagd wat dat precies bete
kent voor mensen die er mid
denin zitten."
Redacties van kranten, radio en
televisie staan met de mg naar
de samenleving, was het harde
oordeel van de Nederlandse
Vereniging van Journalisten vo
rig jaar mei. „Er was toen in de
media een breed gevoel dat din
gen anders en beter moeten",
zegt voorzitter Ron Abram.
Maar hij constateert nu 'enige
hardleersheid'. „Ik zie wel eens
een briljante uitzending of arti
kel. Maar dat betreft toch vaak
een eenmalig iets, ik krijg niet
vaak het gevoel dat daar het roer
drastisch is omgegooid."
In de media ziet hij hooguit
'verleuking'. „Maar ik vraag me
af of dat nou de bedoeling was."
Broertjes vindt het lastig om
concrete voorbeelden te geven
van een veranderde aanpak van
zijn krant. Geslaagd noemt hij
series als Wat is links' en 'Wat is
een Nederlander', en het onder
zoek De stand van het land.
Maar hij gelooft niet in het mas
saal de straat opsturen van zijn
redacteuren. „Bij aarzeling toch
gaan, zeggen we nu. Maar het
zit 'm niet alleen in die straatin
terviewtjes. Het gaat erom om
de krant met meer 'commit
ment' te maken."
Broertjes, tevens voorzitter van
Prinses Margarita, haar man Edwin de Roy van Zuydewijn en hun advocaat Peter Nicolai tijdens het debat in de Tweede Kamer. Met name
NOVA pakte dit onderwerp anders aan dan we van de actualiteitenrubriek gewend waren. Foto: EPA/ANP
Het Genootschap van Hoofdre
dacteuren, is tevreden over de
wijze waarop de media de kri
tiek hebben opgepakt. „We heb
ben geleerd van de spiegel die
ons is voorgehouden."
Hans Laroes vindt het nog te
vroeg voor de vraag of het ver
schijnsel Fortuyn de Nederland
se journalistiek blijvend heeft
veranderd. „Dat kan je pas over
een aantal jaren zeggen." De
items met lage drempel van Van
Praag noemt hij geslaagd, al lukt
het niet wekelijks zo'n verhaal te
brengen. „Het is nou eenmaal
wat bewerkelijker.
Overigens stelt hij dat er 'funda
menteel niets mis' was met de
joumaalaanpak, „Het gaat om
aanvullingen, geen drastische
veranderingen. Ik wil niet ver
loochenen waar het Journaal
voor staat. We blijven bepaalde
onderwerpen brengen die men
sen misschien saai vinden, maar
die in onze ogen belangrijk zijn.
Ik voel er niets voor om alleen
maar mee te tetteren met het
gesprek in de straat."
Regionale media hebben tradi
tioneel meer contact met hun
publiek. Volgens Bart Verkade,
chef nieuwsdienst van het Rot
terdams Dagblad, heeft zijn
krant altijd goed geluisterd naar
wat er leeft in de stad. „Mis
schien heeft niet iedereen de
precieze omvang van de zege
van Leefbaar Rotterdam voor
speld. Maar we waren wel op de
hoogte van zijn schare en, be-
National Geographic laat 'oudjes' opnieuw Mount Everest beklimmen
langrijker, het gevoel dat daar
onder zat. We wisten wel dat
veel Rotterdammers het gevoel
hadden dat hun stad naar de
kloten ging."
Volgens hem was er voor die ge
voelens ook voldoende ruimte
in de krant „We maakten jaren
geleden al uitgebreide reporta
ges over verloederde plekken in
de stad en de onmacht van de
buurt. Hooguit hebben we nu
nog wat meer aandacht voor de
speerpunten van Leefbaar Rot-
IN MEMORIAM
terdam, zoals onveiligheid.
Maar dan onderzoeken we ook
hoe groot die onveiligheid in
werkelijkheid is."
Voor het Rotterdams Dagblad is
het een rare gewaarwording dat
inmiddels veel landelijke media
zich met een aparte editie, re
dactie, wekelijkse reportage of
column op de havenstad heb
ben gestort. „Ze moeten niet
denken dat ze 'er zijn' zolang ze
Rotterdam in het vizier hebben.
Dan trappen ze straks weer in
dezelfde valkuil. De volgende
keer gebeurt 'het' in bijvoor
beeld Zwolle."
Ook SBS 6 gaat er prat op het
'gevoel van het volk' te herken
nen met het programma Hart
van Nederland als dagelijks be
wijs. Vorig jaar begon de om
roep met de Stem van Neder
land, een programma waarin de
taal van de straat werd gespro
ken. Maar dat mislukte. Presen
tator Ton van Royen: „We zijn
er veel te optimistisch vanuit ge
gaan dat de interesse van de
melkboer en stratenmaker voor
politiek zou aanhouden. De
Stem is fors ingezet, met elke
dag opinie, elke dag een expert.
Maar het politiek bewustzijn
bleek heel snel na de dood van
Pim vervlogen. Bizar gewoon."
Van Royen stelt dat ook bij de
publieke omroep 'de les van
Pim best wel is doorgesijpeld'.
De Journaal-items van Van
Praag noemt hij 'bijna Hart-van
Nederland-achtig'. „Dat was
twee jaar geleden echt ondenk
baar." Een ander voorbeeld is
de manier waarop Nova is om
gegaan met de Margarita-kwes
tie. „Dat was een onderwerp dat
onder de hele bevolking leefde,
dus werd er flink mee uitgepakt.
Dat zou vroeger meer gedoseerd
zijn gebracht, en zeker niet als
hoofditem."
Vijftig jaar geleden, om precies te
zijn op 29 mei 1953, bereikten Ed
mund Hillary en Tenzing Norgay
als eerste de hoogste bergtop ter
wereld: de Mount Everest (8850
meter). Wat ze niet konden ver
moeden, is dat nu jaarlijks hon
derden mensen hun voorbeeld
volgen alsof het om een zomer
vakantie aan de Spaanse kust
gaat. Die onderschatting heeft al
aan 175 mensen het leven gekost.
Een halve eeuw later leeft alleen
Hillary nog. Hij is ruim tachtig
en kan niet meer goed op grote
hoogtes verblijven. Vandaar dat
hij rorid de herdenking van de
beklimming laag blijft. Dat ligt
anders voor de zonen van beide
heren. Op verzoek van National
Geographic Channel beklom
men Peter Hillary en Jamling
Tenzing Norgay vorig jaar mei
de Mount Everest opnieuw en
maakten daarvan een docu
mentaire die morgen voor de
eerste keer te zien is.
Het was de bedoeling dat bei
den de top zouden bereiken.
Maar Jamling weigerde. In 1996
volgde hij ook al de voetstappen
van zijn vader. Bij die expeditie
kwamen twaalf mensen om het
leven. Jamling Norgay beloofde
zijn vrouw nooit meer de berg te
beklimmen. „Tenzij een van
mijn drie dochters omhoog
gaat", nuanceert hij die belofte.
Er is nog een reden dat Norgay
niet omhoog ging. Zijn vader
was sherpa, assistent van de
bergbeklimmers. Vandaag de
dag zijn er tientallen. Een be
roep dat niemand kiest uit luxe,
maar uit noodzaak. Nepal is een
arm land en een sherpa verdient
relatief goed. „Mijn vader heeft
als gids gewerkt op de Everest,
zodat ik dat niet hoef te doen",
aldus Norgay.
Dus klom Hillary met hulp van
andere expeditieleden en sherpa
omhoog. Hij slaagde in zijn mis
sie en keerde heelhuids temg.
Niet dat alles goed ging. Drie ca-
meralieden ontsnapten aan de
dood toen een ijsmuur onder
hen wegzakte en Hillary werd
flink ziek op de berg.
Uitersten
In de documentaire is goed te
zien hoe de Mount Everest de
afgelopen halve eeuw een berg
van uitersten is geworden. Het is
naar elke maatstaf levensgevaar
lijk de beklimming te doen. Om
de berg te beklimmen moet
eerst een gletsjergebied worden
overbrugd waar constant grote
ijsschotsen schuiven. De kans
dat je dan ineens honderden
meters valt, is niet denkbeeldig.
Hoger op de berg wil het flink
waaien en boven de achtdui-
Basiskamp bij de Mount Everest. Foto: National Geographic
zend meter is er zo weinig zuur
stof dat een volwassene wordt
temg geworpen tot de geestelij
ke vermogens van een zesjarige.
Desondanks gaan jaarlijks hon
derden mensen, veelal matig
voorbereid, naar boven. Terwijl
Hillary vorig jaar stapje voor
stapje de top naderde (vanwege
de ijle lucht kun je niet sneller),
zaten achter hem z'n dertig
mensen van drie andere expedi
ties. Onder wie een Portugese
onderneemster. „Ik heb net
mijn bedrijf verkocht en had
niets te doen. Ik dacht, laat ik de
Everest beklimmen. Het inter
nationale ruimtestation staat
ook op mijn lijstje. Ik denk dat
dat de volgende trip wordt."
Als het aan de Portugese ligt,
laat ze zich desnoods naar bo
ven dragen door een paar
sherpa's. Is het voor westerlin
gen een fysieke uitputtingslag
om de top te bereiken, getrainde
sherpa's draaien er hun hand
niet voor om. Een westerling
moet zeker twee maanden in
Nepal verblijven voordat hij vol
doende aan de ijle lucht is ge
wend om aan de klim te begin
nen. En dan doet hij er zeker
twee dagen over. Veel sherpa's
lopen in één ruk omhoog met
als record vijftien uur. Er is dan
ook geen westerling die zonder
sherpa's omhoog komt. Want
die zorgen ervoor dat de vier
kampen op weg naar de top be
voorraad worden.
De weg naar de top is voor wes
terlingen niet alleen zwaar,
maar ook wreed. De meeste van
de 175 slachtoffers zijn nooit ge
borgen. De huidige klimmers
moeten daarom langs de overle
den voorgangers omhoog. En
natuurlijk zorgt het 'massatoe
risme' op de berg voor de nodi
ge vervulling. Oude tenten,
voedsel en zuurstofflessen slin
geren rond. Temidden van de
ongerepte natuur ligt er die ene
strook van de berg vol met rot
zooi.
Door de vele beklimmingen is
de glans er dan ook een beetje
af. De eerste succesvolle beklim
ming in 1953 was wereldnieuws.
Wekenlang schreven kranten
nergens anders over. Vijftig jaar
later belt Peter Hillary zoals af
gesproken vanaf de top van de
berg met een satelliettelefoon de
Amerikaanse nieuwszender
CNN voor een interview. „Dit is
Peter Hillary vanaf de top van de
Mount Everest", hijgt hij in de
telefoon. De reactie van CNN:
„Bel zo meteen terug. We zijn
even druk met wat anders."
Contrasten
De vele contrasten tussen vroe
ger en nu maken dat de docu
mentaire een mooi tijdsdocu
ment is. In de film is bijvoor
beeld te zien hoe Edmund Hil
lary en Tenzing Norgay vijftig
jaar geleden op de top staan,
hoe ze beneden verwelkomd
worden en hoe Nepal uitloopt
om de mannen te begroeten.
Ook is er veel aandacht voor de
positie van de sherpa's zonder
wie geen beklimming mogelijk
is. En veel eer gaat uit naar een
Zwitserse expeditie die in 1952
mede onder begeleiding van
Tenzing Norgay bijna de top
haalden. Ook is er aandacht
voor de voordelen die de popu
lariteit van de berg brengt. De
Everest zorgt voor de nodige in
komsten waardoor het straatar
me volk zich nu voorzichtig kan
ontwikkelen.
Ook daar toont de berg zijn twee
gezichten. Alleen door als
sherpa de gevaarlijkste toeren
uit te halen kunnen de bewo
ners van de bergstreek voor
zichzelf een beter leven verdie
nen.
Dolf Rogmans
Surviving Everest, morgen om
20.00 uur bij National Geo
graphic Channel. Themanum
mer National Geographic Society
over De Everest.
Ik ga echt wel nog een beetje le
ven", zei Emile Schüttenhelm in
1975 bij zijn - zeer ongewilde -
pensioen als voorzitter van de
NOS. Die belofte heeft hij waar
gemaakt. Het leven was aan
hem besteed: hij was een man
vol enthousiasme en daden
drang. Woensdag overleed hij.
De KVP'er Emile Adrianus
Schüttenhelm, op 23 november
1909 in Den Haag geboren en
bij de jezuïeten opgevoed, was
de eerste voorzitter van de Ne
derlandse Omroep Stichting
(NOS). Hij was al tien jaar voor
zitter van haar voorgangster, de
Nederlandse Televisie Stichting
(NTS), toen die in 1969 met de
Nederlandse Radio Unie (NRU)
tot de NOS samensmolt.
Toen Schüttenhelm in 1975 op
stapte, had hij niet alleen de uit-
Emile Schüttenhelm
1909-2003
breiding van één naar twee tv-
netten mede bewerkstelligd,
maar ook de aanleg van een
deel van het Omroepkwartier en
de instelling van de dienst Kijk
en luisteronderzoek. Ook was er
een omroepwet gekomen.
'De Sjuut' of 'Oom Emile' was in
'59 als volkomen buitenstaander
door de regering bij de NTS be
noemd. Het waren onzekere tij
den, nog zonder omroepwet.
„Omdat jij de enige bent die dat
overleeft", verklaarde minister
Cals hem zijn benoeming.
Schüttenhelm kon over de par
tijen heenkijken, wat toen al
hard nodig was in het navelsta-
rende Hilversum.
Er was natuurlijk weerstand te
gen de buitenstaander in om
roepland, maar de actieve, crea
tieve, daadkrachtige en markan
te Schüttenhelm wist die moei
teloos te overwinnen. Het was
niet meteen aan hem te zien en
te merken, maar als het erop
aankwam was hij een gevoelig
mens, betrokken bij het lief en
leed van zijn medewerkers. Hij
was bij tijd en wijle ook een
groot feestnummer: zo werd hij
tijdens een omroeppartijtje ge
fotografeerd met een glas op
zijn hoofd.
De pers nam hij ook gemakke
lijk voor zich in: hij maakte bij
voorbeeld allerlei vergaderingen
openbaar.
Emile Schüttenhelm was Ridder
in de Orde van de Nederlandse
Leeuw.
RADIOGEZICHT
Naam: Tijs van den Brink
Leeftijd: 32
Radioprogramma: De Ochten
den
Zender: Radio 1
Altijd al bij de radio willen wer
ken'
Vroeger wilde ik eigenlijk sport
leraar worden, maar daar was ik
niet goed genoeg voor. Dus ben
ik de School voor Journalistiek
gaan doen, eigenlijk met het
idee om krantenjournalist te
worden. Ik heb ook eea aantal
jaren voor het Friesch Dagblad
gewerkt, maar heb geen spijt
van mijn overstap naar de radio.
Radio past toch beter bij mijn
stijl van interviewen.
Hoe ben je bij de radio terechtge
komen1.
In mijn tijd bij het Friesch Dag
blad werkte ik in Den Haag als
politiek verslaggever. Daar ben
ik door de EO gevraagd om chef
van de politieke redactie van de
EO te worden. Daar viel toen het
radioprogramma Wandelgan
gen en de politieke redactie van
Twee Vandaag onder.
Radio-cv
Na Wandelgangen ben ik Tijd
sein Radio gaan presenteren en
sinds twee jaar doe ik De Och-
tenden. Ook ben ik invalpresen-
tator voor Met het oog op mor
gen.
Wat herinner je je van je aller
eerste uitzending?
Ik herinner me dat ik ontzettend
zenuwachtig was en dat ik Jan
Marijnissen heb geïnterviewd
voor Wandelgangen. Waar het
over ging, weet ik niet meer,
maar het ging geloof ik wel
goed.
Tijs van den Brink
Foto: Gert Jan van der Tuuk
Wat is er zo leuk aan radio ma
ken
Sowieso vind ik het leuk dat ra
dio het snelste medium is. Ook
is een voordeel van radio dat je
langere gesprekken kunt voeren.
Op tv is zeven minuten al lang,
terwijl je op de radio iemand
soms wel een half uur kan inter
viewen. Wat ik ook fijn vind, is
dat het op de radio niet uit
maakt hoe je eruit ziet en of je
stropdas wel recht zit.
Wat voor soort presentator ben
Ik zie mezelf vooral als een in
terviewer. Van alleen aankondi
gen zou ik niet gelukkig worden.
Ik houd van doorvragen als dat
nodig is. Ik ben niet hard om het
hard zijn, maar als er aanleiding
toe is, houd ik van een stevig in
terview.
Heb je een bepaald ritueel tij
dens het presenteren
Ik drink veel meer dan normaal
tijdens een uitzending. Deels uit
afleiding denk ik, maar ook om
dat het intensief werk is. Drie
uur uitzending kost qua energie
evenveel als een normale werk-
Word je wel eens aan je stem
herkend op straat
Ik schijn dezelfde stem te heb
ben als Klaas Drupsteen van de
NCRV. Dus het komt regelmatig
voor dat ze ons door elkaar ha
len. Ik krijg ook post die voor
hem bedoeld is en vice versa.
Krijg je veel reacties van luiste
raars
Veel is natuurlijk een relatief be
grip, maar ik denk dat ik in ver
gelijking tot anderen redelijk
wat reacties krijg. Ik heb een in
terviewstijl die een reactie bij
mensen oproept. Sommigen
zijn lyrisch, anderen vinden dat
ik teveel interrumpeer.
Favoriete progragmia?
Ik kan niet zonder het Radio 1-
Journaal, vanwege het nieuws.
Maar mijn favoriete program
ma's, het is misschien raar om
te zeggen omdat ik er zelf werk,
zijn De Ochtenden en Met het
oog op morgen.
Favoriete presentator?
Rob Trip, omdat 'ie een heel na
tuurlijke presentator is en Max
van Wezel, om zijn humor.
Voor welk programma zou je de
overstap naar televisie maken?
Ik presenteer al wel eens voor de
tv, ik heb het programma Nieu
we Stuurlui gedaan en ga daar
dit najaar mee door en val wel
eens in bij Twee Vandaag. Toch
denk dat ik altijd radio wil blij
ven maken. Ik zit bij De Ochten
den gewoon op mijn plek.
Lieneke van der Fluit
