REGIO
'Ik laat me niet klein
krijgen door een stelletje tuig
Het doemscenario is dat de coalitietroepen links uit de flank marcheren
'Hand op de knip'
I
ZATERDAG 19 APRIL
NAVRAAG
Voor bakkers is het één van de drukste weken van het jaar. Waar op
andere feestdagen al ver van tevoren wordt ingespeeld, daar spitst
7 de toeloop voor Pasen zich
De verwendoos is
een Paastopper
toe op de laatste dagen.
„Om die reden is dit voor
ons misschien niet het
drukste maar wel het
meest heftige moment", zegt JOHN HULSBOSCH, directielid van
Meesterbakker Van Maanen. Hulsbosch is verantwoordelijk voor de
bakkerij (met 82 vaste medewerkers) van het concern met 32 winkels
in de regio en weet in die hoedanigheid precies wat er omgaat.
Wat wordt er op
dit moment het
meest verkocht?
„De klassieke
producten. Veel
paasbrood en
chocolade eie
ren, veel paasge-
bak. Maar de
echte trend dit
jaar is de ver
wendoos, die we
een poosje gele
den hebben ge
in troduceerd."
De verwendoos?
Wat is een verivendoos?
„Dat is een Paasontbijtdoos. Een grote gebaksdoos met allerlei lek
kernijen om op de ochtend van de paasdagen op tafel te zetten.
Met paasbrood, minicroissants, minibroodjes, cake en meer van
dat soort producten. Drie jaar geleden zijn we daarmee begonnen
voor moederdag en sindsdien komt die doos bij elk feest om de
hoek schuiven. Het is ook een echte topper, want we hebben er in
middels al een stuk of 5000 van verkocht, terwijl die doos toch
rond de 10 euro kost."
Dat is dus geen typisch pacisproduct. Zijn die er nog wel?
,Ja. Behalve de paasbroden verkopen we ook veel palmpasen
broodjes en vogelnestjes. Dat zijn koffiebroodjes, die een beetje op
een krentenbol lijken, met drie eitjes van spijs erin."
Oi>er eieren gesproken; had u nog problemen om die te krijgen?
„Totaal niet. We gebruiken er nogal wat in de bakkerij, maar voor
de zaak konden we er genoeg krijgen. En zelfs de doosjes die we
het personeel als attentie geven, leverden geen problemen op. Dat
hadden we wel verwacht, gezien de ontwikkeling op de kippen-
markt, maar dat viel alles mee."
Wat zet u zelf eigenlijk op tafel op de paasochtenden?
„Paasbrood natuurlijk en ook die verwendoos zal ons huis niet
voorbij gaan. Daar is ie weer zult u zeggen, maar die doos is echt
heel leuk voor de ontbijttafel. U zou 'm zelf eens moeten probe
ren."
OORLOGSDAGBOEK
Theo van Kauuwen (49) uit Lei
derdorp is luitenant-kolonel
van de Genie. Hij begeleidt re
organisaties van eenheden van
de Koninlijke Landmacht.
„De wellicht laatste week van
de oorlog begint op maandag
ochtend met een discussie bij
de koffie. De bezuinigingen
komen slechts terloops aan de
orde. Omdat er nog zoveel on
duidelijkheid bestaat welke
concrete maatregelen er zullen
worden afgekondigd, hangt er
een sfeer van afwachtendheid.
Saddams ultieme bolwerk Ti
krit staat op het punt om in
Amerikaanse handen te vallen.
Wat als de Amerikaanse troe
pen Saddam en de zo gevrees
de massavernietigingswapens
niet vinden? Diverse opties
passeren de revue. Het doem
scenario is dat de coalitietroe
pen links uit de flank marche
ren en en passant Syrië onder
de voet lopen. Nagenoeg ie
dereen is er van overtuigd dat
als dat gebeurt, het hele Mid
den Oosten in brand komt te
staan.
De wederopbouw van Irak en
de eventuele uitzending van
600 mariniers voor de onder
steuning van het vredesproces
komen vervolgens aan bod.
De inzet van deze elite-een
heid van de marine betekent
niet dat de landmacht auto
matisch buiten spel staat. Er
zal ongetwijfeld een genie
eenheid worden toegevoegd
en ook de steun van een ge
neeskundige eenheid is waar
schijnlijk nodig. Kortom, de
verwachting is dat het op een
gezamenlijke actie zal uit
draaien.
Een collega maakt gewag van
het feit dat zijn zoon voor de
aannamecommissie van de
Koninklijke Militaire Academie
mag verschijnen. Heel alge
meen stelt hij de vraag: „Gege
ven de recente ontwikkelingen
bij Defensie, welk advies zou
den jullie aan een buurjongen
of buurmeisje geven dat te
kennen geeft naar de Konink
lijke Militaire Academie te wil
len gaan?" Ik betrap mij er zelf
op dat ik het antwoord schul
dig moet blijven. De telefoon
maakt gelukkig een einde aan
het gesprek.
In de loop van de week valt Ti
krit. Militair gezien zou de oor
log over moeten zijn. Twee
halfbroers van Saddam wor
den gearresteerd. Saddam zelf
is onvindbaar. De massaver
nietigingswapens ook. Het di
plomatieke offensief tegen Sy
rië wordt ingezet door Colin
Powell. Tijdens de eerste Golf
oorlog, toen hij nog de hoog
ste militair adviseur van de
Amerikaanse President was,
poneerde hij een aantal regels
aangaande de integrale ver
antwoordelijkheid van een mi
litair commandant. Ik hoop
dat hij als diplomaat er twee
zal toepassen: 'Be careful what
you choose. You may get it' en
'Remain calm. Be kind'.
Binnen ons gezin manifesteert
zich deze week vooral onze
jongste zoon. Zijn indrukken
van de beelden van de ver
minkte Iraakse jongen Ali en
van de leeggeplunderde mu
sea zijn hoofdonderwerp van
de maaltijdgesprekken. Hij
zou er zo naar toe willen gaan
om een en ander te beëindi
gen.
Als hij zo oud is dat hij de
daad bij het woord kan voegen
en hij mij hierover om advies
vraagt, hoop ik hem te kunnen
helpen voordat de telefoon
een einde aan gesprek maakt."
Theo van Kauuwen
Dit was het laatste oorlogsdag
boek uit de serie
Paul de Tombe
foto: ANP
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1978, woensdag 19 april
ALKEMADEWOORHOUT - Niet de plaatselijke middenstanders maar
Dirk van den Broek mag met een Digros-vestiging het al negen maan
den leegstaande winkelcentrum aan het Meerkreukplein in Oude We
tering bemannen. De winkeliersverenigingen Sint Maarten en Tho
mas Moore uit Alkemade zijn door het Haagse gerechtshof in het on
gelijk gesteld. Zij hadden eerder het gelijk van de rechtbank aan hun
kant gekregen toen zij protesteerden tegen de dreigende vestiging
van de grootwinkelier in het centrum. Van den Broek ging tegen deze
uitspraak in hoger beroep. Van den Broek: „Binnen drie maanden
hopen we te openen. Ik wil alsnog met de middenstanders praten.
Het winkelcentrum is nog niet vol, maar mijn achthonderd vierkante
meter zijn nu verzekerd".
De middenstandsverenigingen zullen zich niet zonder meer neerleg
gen bij deze uitspraak, vertelde voorzitter Van den Bosch. Of zij in
hoger beroep zullen gaan
kon hij nog niet zeggen.
„De klap is hard aangeko
men. Maar praten kunnen
we natuurlijk altijd. Alleen,
de winkeliers willen wèl via
het CFI (de opdrachtgever
tot de bouw) huren en niet
van Van den Broek. Hij
vraagt hogere huurprijzen".
ANNO 1978,
woensdag 19 april
HILLEGOM - Tijdens de
grondwerkzaamheden in
de nieuwbouwwijk Els-
broek is een graafmachine
gestuit op twee reusachti
ge botgedeelten uit de on
derkaak van een walvis.
Medewerkers van het rijks
museum voor natuurlijke
historie in Leiden, hebben
de voorlopige conclusie ge
trokken dat het hier gaat
om de restanten van de
zeldzame Groenlandwalvis,
een soort waarvan in de
Europese musea nauwe
lijks 'onderdelen' zijn terug
te vinden.
Foto: archief
Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
"Leidsch Da
Haarlem, onder vermelding van Leid
plaatsing) of door contante betaling
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
h Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de oalie van het Leidsch Dagblad,
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, G.P. Arnold
W MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen. Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5356300
Sprinters (rubrieksadv.). 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdcnl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55.00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq de betreffende auteur
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507.2003 PA Haarlem.
SCHRIJVENDE LEZERS
Dat was toch wel even schrikken toen het
Leidsch Dagblad op 10 april kopte: Noordwij-
kerhout miste realiteitszin. Tegelijkertijd werd
in het artikel medegedeeld dat schraalhans
voorlopig keukenmeester werd. Ik vraag mij
dan ook af of meerdere Noordwijkerhouters
daar ongerust over zouden zijn? Het betreft
tenslotte hun belastinggeld.
Een en ander stond in de rubriek 'Achtergrond',
zijnde een zelfstandig naamwoord waar o.a.
Van Dale een verschillende uitleg van geeft.
Staat het bijvoorbeeld voor: iets als minder be
langrijk beschouwend, het kan ook betekenen:
informatie van personen die de diepere oorza-
ken kennen.
De aandachtige lezer kiest met mij dan waar
schijnlijk voor het laatste, mede vanwege het
verschil in weergave. Natuurlijk is zo'n artikel
belangrijk, vergelijkende berichten stonden al
eerder in het Leidsch Dagblad en in de plaatse
lijke nieuwsbrengers. Echter in een veel minde
re teneur. De schrijver van het artikel van 10
april ging verder en trok ook conclusies. Naast
het opsommen van bedragen en percentages,
wees hij 'sans gêne' op: tekortkomingen in de
realiteitszin, negatieve gevolgen van verkeerde
inschattingen en achteloosheid in het gemeen
telijk uitgavenpatroon.
Er is dus, concluderend, nogal wat mis met on
ze financiën, die onder supervisie staan van het
college van B enW en de gemeenteraad. Van
daar dat B en W recent het rapport 'kiezen of
delen' naar de raad hebben gestuurd. Is dat
mogelijk gebeurd in het kader van het bekende
afschuifsysteem?
Zou kunnen natuurlijk. Maar anderzijds, wan
neer de gemeenteraad zich (te veel) bezij
met 'een muurtje' en/of zo'n ludiek plan
als het beoogde Simon Kroonplein en nif
let op politiek relevantere zaken, met sol
grijpende financiële gevolgen, dan roept
een klimaat op waardoor haar burgers in
Leidsch Dagblad kunnen lezen: dat het d
mende jaren voor iedereen 'hand op de 1
zal worden.
Gelukkig stond er in 'Springtij' van 12 api
men zich daarvoor niet hoeft te schamen
Nic.1
Noordwij!
door je deur in en zit je weer mi
ellende. Nu is de vraag aan de g
meente of we daar ook weer wa
kunnen vinden. Daar heb ik goi
hoop op, want burgemeester Z<
vylle had de leiding van de con.
sie die het rapport heeft samen
steld dat deze week is verschen
Daarom viel het me ook een be
tegen dat hij in februari niet kw
kijken toen die ramkraak was gf
pleegd. Hij heeft wel gebeld en
hebben een opbouwend gespre
voerd, maar hij had misschien 1
zelf kunnen komen. Dan had hi
met de praktijk kennis kunnen
ken.
Dat mis ik in het rapport: de inl
van mensen uit de praktijk. Er s
wel een paar aardige aanbevelii
in, maar niet waar het werkelijk
gaat. Voor mij is dat dat de polii
veel minder toegankelijk is gew
den. Vroeger stonden hier binn
twee minuten agenten op de sti
als ik belde dat ik iets verdachts
opgemerkt of dat er iets was gel
Dan konden ze ook nog wel eei
restaties verrichten. Sinds er sp
van de nieuwe indeling van de
tiekorpsen is dat onmogelijk. N
nadele van de politie zelf, maar
nu het bureau van Hollands Mi
bel, krijg ik een telefoniste aan
die eerst moet uitzoeken met w
me moet doorverbinden. Bij de
kraak in februari, waren ze hier
na twintig minuten, terwijl ze e
straat verderop zitten. De politi
Leiden was er tien minuten eer
Dat is raar.
Nogmaals, ik wil niets ten nade
de politie zeggen. De agenten z
van goede wil. Deze situatie is r
hogerhand gecreëerd, door me
in ivoren torens. En dan kun je
bevelingen doen wat je wil, ma
er steeds minder politie
straat is, kun je ge
scherming biede
Daarom zijn hier 1
Oost-Europese b
actief. Omdat de
kans zo gering is. E
geldt vooral hier, oi
we op een punt zitt
waar ze via de snelv
weg zijn. Het is niet
lijk te raden welke ks
dan uitgaan, dus lijk
me zinvol de wegen
ting Duitsland wat va
controleren.
Dat is mijn schreeuw i
Den Haag, maar ook al
weer niet wordt gehoort
nog wel even doorgaan.
ik dit nog altijd fantastisc
vind. Je gaat met mooie d
om, je raakt nooit uitgeleerd
hebt altijd leuk contact, omd
mensen hier komen om iets t
pen voor een plezierige gebei
Ze zijn dus altijd goed gehum
Ben ik zelf ook, al heb ik teger
dig wat vaker baaldagen. Van r
dagen dat de herinneringen a
inbraken en overvallen boven
men en ik me afvraag waar ik
lemaal voor doe. Ik kan me wi
groot houden, maar als je oud
wordt ga je toch wat vaker me
dat het je heeft aangegrepen. I
me dan overeind houdt, zijn o
rende reacties van al die men
de buurt. Dan denk ik: ik laat
niet klein krijgen door een ste
tuig."
Paul de Tombe
Zijn zaak was door de jaren heen een geliefd doelwit voor criminelen. Drie keer
werd juwelier.Joop de Jonge (64) in de loop der jaren overvallen en dertig keer
werd er ingebroken in zijn winkel aan de Van Diepeningenlaan in Leiderdorp.
Zelfs nadat hij er een bunker van had gemaakt, compleet met betonnen bloem
bakken eromheen, lieten ramkrakers zich niet afstoppen. In februari nog reden
ze een rolcontainer tussen de bakken door de deur in, waarmee ze voor de zo
veelste schadepost zorgden voor de geplaagde zakenman.
DE DINGEN DIE
VOORBIJ GAAN
Juwelier Joop de Jonge: „Ik heb nog altijd fantastisch werk. Je
gaat met mooie dingen om, je raakt nooit uitgeleerd en je
hebt altijd leuk contact, omdat mensen hier komen om iets te
kopen voor een plezierige gebeurtenis. Ze zijn dus altijd goed
gehumeurd. Ben ik zelf ook, al heb ik tegenwoordig wat vaker
baaldagen door al die overvallen." Foto: Hielco Kuipers
Net als bij diverse voorgaande gele
genheden vroeg De Jonge ook na die
kraak weer om meer aandacht voor
de veiligheid in zijn branche. Deze
week kreeg hij daar 'eindelijk' een
antwoord op. Een door minister
Donner ingestelde commissie deed
in het rapport 'Goud in Veiligheid'
een aantal aanbevelingen om juwe
liers beter te beschermen. Op zich
prima, vindt De Jonge, „maar er staat
maar heel weinig nieuws in het rap
port. Dit is dan ook opnieuw een
schreeuw om hulp naar Den Haag.
Zet meer blauw op straat, maak de
politie sneller bereikbaar en laat de
rijkspolitie eens wat vaker de rijkswe
gen richting Duitsland controleren.
Iedereen weet dat hier Oost-Europe-
se bendes actief zijn."
Het zijn de hartenkreten van een za
kenman, die ook nu hij al eens in de
loop van een pistool heeft gekeken,
nog altijd weigert zich klein te laten
krijgen door 'een stelletje tuig'. Inbra
ken en vooral gewapende overvallen
hebben hem wel aangegrepen -„en
dat ga ik meer merken naarmate ik
ouder word" - maar toch gaat hij ge
woon door. „Omdat ik het nog steeds
een mooi vak vind. Ik heb tegen
woordig wel wat vaker last van moe
deloosheid, maar wat me overeind
houdt is het contact met de klanten.
Na de laatste ramkraak kreeg ik wel
60 bossen bloemen, ontroerende
briefjes en tekeningen en gedichten
van kinderen. Door zulke reacties
houd ik het vol, al weet ik echt niet
tot wanneer. Mijn drie kinderen wil
len de winkel niet overnemen, die
willen een rustig leven, maar als er
iemand komt die dat wel wil,
vind ik het prima. Zo niet
dan ga ik gewoon verder.
Ik laat me niet wegja
gen."
Zelfs niet door de zware
criminelen met bivak
mutsen en pistolen, die
een jaar of vijf geleden bij
hem binnenkwamen.
„Dat was de meest trau
matische ervaring. Een in
braak is rot, maar daar
merkje op het moment
zelf niet zoveel van. Een ge
wapende overval doet in
breuk op je hele wezen. Al
les in je verzet zich tegen te
gen die onrechtvaardigheid.
Daarom ben ik meteen op
een van die boeven gespron
gen, hoewel hij een pistool op
me had gericht en een kop groter
was. Hij sloeg me eerst met dat pis
tool op mijn hoofd en vervolgens
gooide hij me dwars door een deur,
waarachter mijn vrouw stond. Zij
heeft minutenlang in de loop van een
revolver staan kijken, terwijl die an
dere twee de zaak leeg graaiden. De
politie zei later dat we nog geluk had-
tersdikke muren in te gaan en met
die middeleeuwse klok bezig te zijn.
Heerlijk was dat, maar ik ben er toch
mee opgehouden. Het horlogemaken
bevredigde me niet meer, ik wilde
verder ltijken dan de vierkante meter
van mijn werkbank. Daarom ben ik
naar Zwitserland gegaan om in Gren-
chen een opleiding te volgen tot rha-
billeur, waarmee je in het hele proces
van het fabriceren van een horloge
kan worden ingeschakeld en terug in
Nederland heb ik ook mijn juweliers
diploma gehaald. Daarmee ben ik 33
jaar geleden een juwelierswinkeltje
voor mezelf begonnen. In een kiosk
hier tegenover.
Daar is de ellende begonnen. Niet
commercieel, want de zaak groeide
zodanig dat we moesten verhuizen
naar de winkel waar we nu zitten,
maai met die inbraken. Een stuk of
vijfentwintig hebben we er daar mee
gemaakt. Aanvankelijk was daarbij
nog sprake van het goedkopere werk,
met het inslaan van ruiten en het
grabbelen in de etalage, maar er was
ook een keer een kleefbom op de ruit
geplakt. Die sloeg de hele pui eruit.
De knal was te horen in Alphen en in
Noordwijk en de meneer die de bom
op de ruit had geplakt, schrok zelf zo
dat hij hard is weggerend, zonder iets
mee te nemen.
Na de verhuizing naar de overkant, in
1987, hebben we allerlei maatregelen
genomen om dat soort dingen te
voorkomen. We hebben een bunker
van de winkel gemaakt, met de
nieuwste alarminstallatie en rol-
hekken en later met betonnen
bloembakken om de zaak
heen. Dan denk je dat je er af
bent en dan duwen ze met
een auto een rolcontainer
tussen die bloembakken
den gehad dat het 'echte' profs wa
ren, die wisten wat ze deden. Bibbe
rende amateurs hadden ons waar
schijnlijk neergeschoten.
Dat was echt de meest vervelende er
varing. De inbraken hebben me al
leen maar meer werk bezorgd. Elke
keer als het alarm weer eens afging,
moesten we ons bed uit Ik om de
rest van de nacht in de zaak door te
brengen, mijn vrouw om me een
slaapzak en een luchtbed te
brengen. Dan lag ik
daar weer tussen de
glasscherven. Ver
volgens kwam
dan de afwik
keling met
de verzeke-
nngs-
maat-
schap-
Pij
(ook
veel
werk,
in
mid
dels
weet
ik wel
hoe ik
dan
moet
hande
len) en
tot op de
dag van
van
daag merk ik daar de gevolgen nog
van. Elke werkdag opnieuw ben ik
drie kwartier voor openingstijd aan
wezig om in de etalage de sieraden
terug te leggen, die we na sluitingstijd
moeten opbergen in zijn kluis. Dat
eist de verzekeringsmaatschappij.
Het is extra werk en dat allemaal voor
een stelletje tuig. Maar ik doe het
omdat ik nog altijd plezier heb in dit
vak, dat ik al mijn hele leven uitoefen.
Direct na de lagere school in Rotter
dam ben ik met een opleiding in die
richting begonnen. Aan de vakschool
voor uurwerkmakers in Rotterdam.
Daar ben ik horlogemaker geworden
en vervolgens ben ik de praktijk inge
gaan. Eerst in Rotterdam en later bij
Brouwer op de Haarlemmerstraat in
Leiden. Bij hem ben ik verliefd ge
worden op Leiden. Brouwer was ook
stadsklok-
kenmaker en een van
de taken was de
mechanische
klok in de Zijl
poort op te
winden op za
terdagochtend.
Die taak kreeg
ik en ik vond
het elke keer
weer fantastisch
om dat prachtige
gebouw met die
me-