'Deze baan is een roeping'
REGIO
Een bevrijding kost altijd slachtoffers
Stek
Pastoor Kees van Vliet verhuist van Oegstgeest naar Voorhout
Eén veld voor DIOK?
VRIJDAG l8 AP
NAVRAAG
Postduivenliefhebbers ondervinden ook last van de vogelpest. Zoge
heten 'wedvluchten' zijn voorlopig niet mogelijk. Daardoor komt de
j 1 competitie in het
Onze duiven dragen het nauw. hj. de
vogelpestvirus niet
vereniging De
Blauwband uit Sassenheim vindt de vluchtbeperkingen van minister
Veerman onterecht
Welke beperkingen ondervinden duivenliefhebbers zoal?
„We mogen onze duiven niet 'africhten', dat wil zeggen: een soort
proefvluchten laten maken. Je kunt wel individuele duiven africh
ten, maar geen groe
pen. Eén mand met
duiven kun je vanuit
een ander punt in Ne
derland wel lossen en
terug laten vliegen,
maar meer mag niet.
Dat betekent dat we
niet zoals normaal
wedvluchten vanuit
Frankrijk kunnen ma
ken. Je mag de grens
ook niet over.'"
Wat vindt u van het
verbod?
„Overdreven, want onze duiven zijn allemaal ingeënt tegen para-
mixo. Dat is zo'n beetje hetzelfde als vogelpest. Nou goed, het zal
misschien een beetje anders zijn. Maar onze duiven zijn geen dra
gers van het vogelpestvirus. Ze zijn door die inentingen immuun
voor de ziekte en kunnen het dus ook niet overbrengen op andere
dieren. Duiven vallen ook niet onder pluimvee."
Waarom is de maatregel dan afgekondigd?
„Ja, dat weten wij ook niet. De Nederlandse Postduiven Organisa
tie heeft de zaak ook al aangekaart bij het ministerie, maar dat gaat
niet overstag."
Hoeveel wedvluchten zijn er al niet doorgegaan?
„Komend weekeinde zou de vierde wedvlucht gehouden worden.
Tot nu toe is er geen doorgegaan. Het betekent dat ons hele com
petitieprogramma danig in de war is. Voordat we nu eindelijk weer
kunnen beginnen moeten de duiven eerst afgericht worden en dat
kost ook tijd. De vogels moeten er weer aan wennen dat ze per
mand vervoerd worden. Je zou daarvoor eventueel naar België
kunnen uitwijken, maar het probleem is nu dat ze daar nog stren
ger zijn dan in Nederland. Daar vallen duiven wel onder pluimvee,
en wordt zelfs gesproken over het ruimen van duiven."
Doet u zelf ook aan de competitievluchten mee?
„Ja, daar doe ik zelf ook aan mee. Maar ik ben geen hele fanatieke
deelnemer hoor. Ik doe het niet voor het geld. maar uit hobby, dus
voor mij is het niet zo erg dat we niet kunnen vliegen. De meeste
van de 33.000 duivenliefhebbers in Nederland zijn overigens hob
byisten; er zijn er zo'n 3.000 die van de opbrengsten moeten le
ven."
tekst: Ema Straatsma
foto: Ton Kastermans
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Zaterdag 18 April
LEIDEN - Hoewel het heden ten dage uitgesloten moet worden ge
acht om op de avond van Leidens grote feestdag, 3 October, christe
lijk jeugdverenigingen op te richten, was dat 75 jaar geleden anders.
Toen immers werd aan een feestelijke viering van deze dag - de 3 Oc
tober Vereeniging werd eerst in 1886 opgericht - nog geen aandacht
besteed. In wijkgebouw Levendaal kwamen enkele jongeren bijeen
om van gedachten te wisselen over de oprichting van een christelijke
jongensclub. Diezelfde avond werd een jongensclub opgericht, voor
jongens van 12 tot 16 jaar, waarvoor de naam Samuel werd gekozen.
Door de grote toeloop moest na enige maanden worden gesplitst. In
de eerste jaarfeestviering van beide clubs kwam, gezien de grote be
langstelling voor deze vorm van jeugdwerk, de gedachte naar voren
om ook een christelijk jongelingsvereniging op te richten, voor jonge
ren van 16 jaar en ouder. Dat leidde tot de oprichting van de C.J.V.
'Dient den Heer'. Ook de beide in de Sleutelstad populaire verenigin
gen t.w. het Chr. Tamboers- en Pijpercorps 'Kunst en Genoegen' en
het Chr. Toneel- en Mandolinegezelschap 'Sempre Avanti', 'Jong en
Jolig', zijn uit de jeugdverenigingen van Levendaal voortgekomen.
t ïA
ANNO 1978, dinsdag 18 april
VOORSCHOTEN - Omdat Voorschoten de laatste jaren geen groeien
de gemeente meer is, is de Burgeravond een jaarlijkse feestavond
voor alle nieuwe ingezetenen. Burgemeester J. van der Haar vertelde
dat Voorschoten gerekend kan worden tot het verstedelijkte platte
land. Drie wethouders vertelden over allerlei aktiviteiten welke be
horen tot hun portefeuille. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de Dalie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, G P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Leon Klein Schiphorst (adjunct)
E-maii: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres Postbus 54,2300 AB Leiden
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 5^7
ADVERTENTIES
071-S 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling. t
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-orgamsatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Leztf^service, postbus 507,2003 PA Haarlem.
Nog vier maanden, dan verruilt hij zijn parochie
in Oegstgeest voor de Bartholomeusparochie in
Voorhout. Nu stapt pastoor Kees van Vliet (47)
nog geestdriftig door de Oegstgeestse kerk, maar
per 16 augustus hangt er niet langer een Sint
Willibrordbeeldje bij zijn deurbel. „Ik heb al een
plattegrond van Voorhout gekocht", zegt hij ijve
rig. En hij gaat straks op huisbezoek, om zijn pa
rochianen te leren kennen. Dat kost veel tijd,
„maar ik zie dit ook niet als een baantje van ne
gen tot vijf. Het is een roeping."
Dat gevoel kreeg hij voor het eerst op de mid
delbare school. „Op het VWO vond ik maar
twee vakken bijzonder leuk: geschiedenis en
exact. Biologie, scheikunde en natuurkunde.
Geschiedenisleraar wilde ik niet worden. Medi
cijnen studeren? Dan moet je vreselijk veel we
ten over het lichaam, en ziekten. Terwijl ik veel
benieuwder was naar de mens achter de zieke.
Hij is dus liever hoeder van het innerlijk en de
geest, dan van het lichaam. En omdat hij uit
een groot christelijk gezin komt en het geloof
hem boeit, is de keuze snel gemaakt. Hij gaat
theologie studeren. Met goed gevolg, want in
november 1983 wordt hij in Rotterdam door de
bisschop tot priester gewijd. Hij kijkt trots naar
de foto die goed zichtbaar in het middelpunt
van zijn woonkamer hangt. „Ja, daar ben ik
heel wat jonger, hè?", zegt hij met een glimlach.
Alleen priester zijn is voor Van Vliet echter niet
genoeg. Tien jaar later promoveert hij en naast
zijn werk als pastoor geeft hij de helft van de
week colleges op een HBO in Amsterdam en
aan de priesteropleidingen in Vogelenzang en
Utrecht. Daarnaast is hij actief binnen de Be-
raadsgroep Geloven en Kerkelijke Gemeen
schap, een denktank van de Raad van Kerken in
Amersfoort. Daarin wordt onder meer gefiloso
feerd over de relaties tussen de verschillende
kerken, het ambt of actuele zaken zoals de oor
log in Irak. Van maandag tot en met woensdag
morgen is er dus theorie, daarna verdwijnen de
boeken in een doos, en is er de praktijk van de
parochie.
Een heel gedoe om overal tijd voor te vinden,
zegt Van Vliet, „maar gelukkig valt er veel te
combineren. Want het onderwijs is ook prak
tisch ingesteld, zodat ik de studenten veel voor
beelden uit de parochie kan geven."
Geen baan van negen tot vijf, maar een roe
ping. Maar wat wil Van Vliet zijn parochianen
zo graag meegeven? „Dat dood en ziekte niet
het laatste woord is, maar leven over alle gren
zen heen", zegt hij in de geest van het paasver-
haal. „Geloven is bemoediging. Bij de EO zeg
gen ze altijd: je wordt door God bemind. Dat
vind ik ook wel, maar ze zeggen dat zo gemak
kelijk. Geloven moet ook reëel zijn en zichtbaar
zijn in het leven van alledag. Daar horen alle
menselijk dingen ook bij: filosofie, nadenken.
Wat je met het menselijke verstand kan, moet je
Pastoor Kees van Vliet: „Ik wil het beste in de mensen naar boven halen." Foto: Hielco Kuipers
niet op God afschuiven. Mensen moeten altijd
blijven nadenken, God heeft de mensen niet
voor niets een verstand gegeven.
De oerknal, en de evolutietheorie? „De bijbel is
een moeilijk boek om uit te leggen. Ik zeg altijd:
de schepping is heus niet in zeven dagen te fil
men geweest als er toen een camera bij stond
te zoemen. Dat moeten we niet zo letterlijk ne
men. Maar een begin is er wel gewees
geloof dat daar wel een godswonder is g
Maar het paasverhaal verkleinen door
gen: na iedere winter wordt het weer Ie
vind ik weer veel te gemakkelijk. Ik gel
dat Christus is opgestaan, omdat God
de. Dat Hij zo zijn liefde wilde laten z
sterker is dan de dood." Geloven en
moeten niet los van elkaar staan, vii
Vliet. „Het spreekwoord is niet voor niet
labora', bidt en werk. Lichaam en geest
en verstand. Beide. Het katholicisme is
beginsel heel evenwichtig in, hoewel er
lijk altijd bijbelvaste richtingen blij\
staan."
Het is in ieder geval niet de richting d
Voorhout op wil. Voor hem is het gelo
tiek de diepte ingaan, en eveneens een
een moderne maatschappij zijn, tussen
ren en flatgebouwen en veel hectiek.
menleving is teveel bezig met uiterlij
Luxe is prima, maar het moet niet het d
Daar draait het in dit leven niet om.
goede menselijke relaties, vriendschap
steunen bij ups en downs." De boodst
Van Vliet daarbij wil doorgeven is dat hi
daarbij kan helpen. „Geloof zegt het al:
meer zijn. Geloof geeft hoop. Dat je bij
genslag toch blijft hopen. En geloof za
liefde. De kerk probeert dat door te gev
natuurlijk alle problemen van dien. Wa
niet gemakkelijk.
Ook omdat er de laatste tijd veel sombe
den te horen zijn over de kerk. Veel
blijven op zondag toch liever in hun be<
en er zijn nog maar weinig pastoors te
Zo ook in Voorhout, waar ze door de h<
tijd van de huidige pastoor om een
priester zaten te springen. „En daarom
heen", zegt Van Vliet. Of hij van de Voo
kerk ook een 'parochie van het jaar' kan
zoals hij met zijn collega wel voor elka«
weet hij nog niet. „Ik blijf colleges ge
hier in Oegstgeest werkt mijn collega I
In Voorhout is de situatie anders. Ik wi
samen met een parttime pastoraal werk
hebben minder uren, om maar even in
den te praten." Maar om een echte p
van het jaar te worden, gaat het volgi
Vliet om de sfeer, de uitstraling, de ti
wordt gezet, en dat jong en oud zich
voelt. Als een mooi boeket bloemen, b
verschillend, de een met doornen, kleii
en samen is het een mooi boeket. Alle
tulpen vind ik saai." Een goede parochie
vooral door goed te luisteren, denkt Vi
„En door mensen te bemoedigen. Wan
een heeft wel iets goeds in zich, wat k
den gestimuleerd." En dat is precies
Voorhout gaat doen: goed luisteren, stil
en richting geven. Zodat mensen meer
lijke verdieping krijgen.Ik wil het best
naar boven halen."
Martine Zeijlstra
SCHRIJVENDE LEZERS
Het is gebeurd. Door al
het politieke getouwtrek
is wethouder Pechtold
nu echt het overzicht
kwijt. Hij durft zo maar
te stellen dat rugbyclub
DIOK maar één veld
nodig heeft. Pechtold
heeft blijkbaar geen
idee van de intensiteit,
waarmee een rugbyveld
wordt betreden. Door
het ontnemen van een
trainingsveld zullen in
het natte seizoen vele
malen vaker velden
moeten worden afge
keurd, daardoor wordt
het vrijwel onmogelijk
om op het hoogste ni
veau mee te blijven
draaien.
In plaats van de enige
Leidse sportclub die
meedraait op het hoog
ste niveau van haar
sportbond nu eens ex
tra te steunen, ont
neemt hij haar een
hoogst noodzakelijke
faciliteit
C. de Wal,
Leiden.
Het 'Oorlogsdagboek' van Ahmed Dadou in
het Leidsch Dagblad van 15 april geeft aanlei
ding tot de volgende reactie. Vooropgesteld
zij dat elke oorlog, vóór of tegen wie dan ook,
een verschrikking is. Het leed van de slachtof
fers laat zich in geen enkele taal adequaat be
schrijven. Edoch... het valt mij op dat verre
weg de meeste betogers tegen de oorlog in
Irak, afgaande op de foto's, verwekt moeten
zijn (lang) nadat de Amerikanen Europa door
middel van een zeer felle en bloedige oorlog
verlost hadden van het regime van Hitier en
zijn Derde Rijk. De bevrijding van ons land,
die zich in feite voornamelijk in de drie zuide
lijke provincies en Groningen heeft afge
speeld, heeft uiteraard heel wat burgerslacht
offers geëist. Wellicht meer dan in Irak, alleen
al doordat onze bevrijding ongeveer een half
jaar tijd gevergd heeft. Trouwens, bevonden
die Amerikanen zich eigenlijk wel rechtmatig
in Nederland? Dit even terzijde. Ook het Ne
derlandse volk kent zijn 'twaalfjarige Ali zon
der armen en met zware brandwonden', en
waarschijnlijk veel meer dan één. Alleen was
het destijds not done om deze slachtoffers zo
ostentatief in beeld te brengen. Tenzij door
het Presse-Amt van Joseph Goebbels. 'Men'
begreep zonder nadere uiüeg dat de bevrij
ding zware offers zou vergen. Daarom kwam
niemand op het idee om met spandoeken
met daarop de tekst 'Stop de bevrijding' te
wapperen, al zouden de Duitsers dat graag
gezien hebben. Dat wij dat nu wel doen, komt
doordat wij zelf al zestig jaar geleden bevrijd
zijn en zij die dat mochten meemaken te oud
zijn om nog schreeuwend de straat op te
gaan. Bovendien hebben wij het aan di
logszuchtige"'Amerikanen te danken d
onder een systeem mogen leven dat o
staat ons eigen nest in ernstige mate te
len. Niemand die ons dat kwalijk neen
leven nu eenmaal niet in Irak. Overige
onze vrijheid geen vrijblijvend cadeaul
Amerika: wie wil weten hoeveel het gel
heeft, moet maar naar Margraten gaan
daar de kruisen tellen. Resumerend de
dat meneer Ahmed Dadou al veel rust
slaapt als hij bereid is de oorlog in Irak
als de bevrijding van Irak. Gesprekken
gevluchte Irakezen kunnen hem daart
hulpzaam zijn.
HJ.
Oeg
LEIDS DIALECT
Mag een woordenboekenma
ker zijn eigen subjectieve op
vattingen in zijn woordenboek
tot uiting brengen? Mijn voor
ganger als hoofdredacteur van
de Grote Van Dale, dr. C.
Kruyskamp, vond van wel. Hij
was een groot liefhebber van
klassieke muziek. Popmuziek
was in zijn ogen en oren dan
ook iets vulgairs. En dus luid
de zijn definitie van dat
woord: "ben. voor zekere, oor-
spr. op de rock 'n roll geba
seerde, bij jeugdige en onrijpe
personen in de smaak vallen
de hedendaagse amusements
muziek". Ook van sport moest
Kruyskamp niet veel hebben.
Dat was niets voor een intel
lectueel als hij. Hij wist er ook
heel weinig van af, getuige zijn
omschrijving van het woord
volleybal"door twee ploegen
van zes spelers gespeeld bal
spel bestaande uit het heen en
weer slaan van een bal over
een net". Kruyskamp beriep
zich voor dit soort subjectief
gekleurde definities op de be
roemde 18de-eeuwse, Engelse
lexicograaf dr. Samuel John
son. Die presteerde het om
een hengel als volgt te definië
ren: 'stok met aan de ene kant
een dobber en aan de andere
kant een idioot'. Dat is natuur
lijk uitermate grappig, maar
het kan niet door de beugel.
Een lexicograaf moet zich
neutraal opstellen en niet zijn
eigen houding ten opzichte
van de werkelijkheid in zijn
definities leggen. Nog een
voorbeeld van Johnsons ge
kleurde visie. Johnson was in
hart en nieren een Engelsman,
en als zodanig had hij een ge
gronde hekel aan de Schotten.-
En die hekel formuleerde hij
bondig in zijn definitie van het
woord haver, "graansoort dat
in Engeland dient tot voer
voor de paarden, maar dat in
Schotland door de Schotten
zelf wordt opgegeten".
Overigens, toen ik de om
schrijving van popmuziek 'fat
soeneerde' tot 'op de rock 'n
roll gebaseerde hedendaagse
amusementsmuziek' kreeg ik
al spoedig een paar boze brie
ven van oudere mensen. Zij
schreven me dat ze vroeger,
met Van Dale in de hand, ie
mand die al te veel en te hard
popmuziek draaide, konden
toevoegen dat ze onrijp waren.
En dat kon met die veranderde
definitie niet meer.
Heb ik me zelf nooit bezon
digd aan iets subjectiefs in Van
Dale? Jawel, maar verstop in
voorbeeldzinnetjes. En dat is
minder ernstig. Kijk maar eens
bij baas in de betekenis 2:
"aanspreekvorm voor een
man uit de lagere klasse". Die
betekenis heb ik vergezeld
doen gaan van het voorbeeld
zinnetje: baas, kun je mij zeg
gen waar de Rijnsburgeriveg 22
is? Ja, precies, dat is mijn huis
adres.
Ik vond het oude station van
Leiden heel erg lelijk en dat
heb ik ook duidelijk kenbaar
gemaakt in de 11de druk van
Van Dale, uit 1984. Bij station
stond toen te lezen: Leiden
heeft het lelijkste station van
Nederland.
In elk woordenboek staan wel
woorden of zinnetjes die er al
leen maar in staan omdat er
een bepaalde relatie is tussen
de woordenboekenschrijver
en die woorden of zinnetjes. U
weet dat het grote Woorden
boek der Nederlandsche Taal
(het WNT) in Leiden wordt ge
maakt. Het zal u, na het voor
gaande niet verbazen dat er
heel veel woorden en beteke
nissen in zijn opgenomen die
in Leiden voorkomen. Ge
woon, omdat de redacteur ze
in Leiden heeft gehoord en ge
noteerd. Dat geldt bijvoor
beeld voor het woord stek in
de betekenis 'rotte plek op
fruit'. In het WNT leest u dan
ook zo'n zinnetje als: "Die ap
pelen zitten vol stekken, ge
hoord te Leiden (a°. 1899)". En
omdat stek ook nog kan bete
kenen 'vrucht met een rotte
plek" staat er ook "Ik heb er
van de week de stekken uitge
zocht (t.w. uit een partij appe
len) en nou kan de rest nog
een heelen tijd liggen, gehoord
te Leiden (a°. 1910). Baas, heb
je geen stekje voor me? (een
straatjongen in een winkel)."
In het Leids komt nog een
woord voor waarin de stek een
rol speelt, maar dan in een an
dere betekenis, namelijk hoe-
renstek voor 'hoerenkind'. Stek
zal hier ongetwijfeld moeten
worden opgevat als 'loot van
een boom of plant', want een
kind is ook een soort loot Lei
den is met dit scheldwoord re
delijk uniek in Nederland. In
Nederland schelden we over
het algemeen met ziekten en
geslachtsdelen. In zuidelijk
landen wordt veel gesd
met belediging van de i
der. "Als je iemand uits
voor hoerenjong dan st(
zonder meer vast dat dl
der een hoer is. En een
dere beschuldiging dan
kun je niet uiten: de mc
die kuise, hardwerkend
devolle vrouw, een hoe
We kennen in het Ned<
natuurlijk wel het wool
renjong. Dat is de kwali
van een scheidsrechter
volgens het publiek vee
keerde beslissingen ne<
Maar dit woord is nog i
zo'n 25 jaar oud en die
stek komt al voor in een
met Leidse woorden uil
begin van de 20ste eeui
Uniek, dus.
Hans Heestermans
Reacties en tips voor d
briek kunt u sturen na
redactie van deze kran
bus 54, 2300 AB Leidei
der vermelding van de
brieksnaam 'Leids dial
mailen naar de auteur
ook: heestermans@inl
