LEIDEN REGIO
Toekomst volkstuinders
uit Kalkpolder onzeker
onnevylle bereidt klas voor op 4 mei TNO: Llicht WOrdt Schoner
yIk til het dranghek op en kus onze toekomstige
Omwonenden A4 stomverbaasd en vol ongeloof
lEen lik op
Je kop van
Pietje Ba
e moeder van de juf, dat maakt vast indruk'
Janneke Dijke
irdorp - Je bent elf en krijgt
de burgemeester de vraag
e iemand met een bril uit-
dt. „Nou, gewoon: bril-
f of brillejood", klinkt het in
p zeven van De Driemaster.
I eblieft", reageert Michiel
ïevylle, burgemeester van
s erdorp. Hij doet zijn best
5 de leerlingen uit te leggen
discriminatie is, en hoe die
«n oorlog kan leiden. „De
j luwelijkste oorlog begint
een klein verschil van me-
K3jk daarom steeds naar
f, in de spiegel."
es van Zonnevylle heeft een
Groep zeven van de Drie
ter is dit jaar aan de beurt
te helpen bij de dodenher-
dng in Leiderdorp. Een bij-
omst die voor veel mensen
vast ritueel is, een moment
van bezinning waarbij de entou
rage misschien vanzelfsprekend
lijkt, maar dat niet is.
Gerrie Spies is namens de Oran
jevereniging Leiderdorp al ge
ruime tijd bezig met de voorbe
reiding. Zij stippelt het pro
gramma van minuut tot minuut
uit De bijeenkomst in de
Dorpskerk aan de Hoofdstraat
moet precies zo lang duren dat
de aanwezigen rustig naar het
monument aan de Eikenlaan
kunnen wandelen, om daar om
acht uur twee minuten stil te
kunnen zijn.
In het draaiboek voor 4 mei
hoort ook het bijspijkeren van
de kennis van de basisschool
leerlingen. De kinderen dragen
gedichten voor tijdens de her
denkingsbijeenkomst in de kerk,
ze delen programmaboekjes uit,
ze geven bloemen aan de deel
nemers en dragen de kransen
en bloemstukken. Ieder jaar
gaan burgemeester Zonnevylle
en Gerrie Spies samen op be
zoek bij de Idas die aan de beurt
is, voor een lesje over discrimi
natie en democratie.
Groep zeven van De Driemaster
aan de Wilddreef kan dat wel
gebruiken. Zonnevylle krijgt ze
maar moeilijk mee. De normaal
gesproken drukke klas verandert
in een kolonie bedeesde vogel
tjes die alleen opveert bij het
horen van de naam Anne Frank.
„Wat ze toen opschreef, mocht
niet. Nu wel. Je mag in Neder
land zeggen wat je wil, je mag
geloven wat je wil en je mag
schrijven wat je wil." Zo pro
beert hij de kinderen aan te spo
ren gedichten te schrijven over
dodenherdenking, of vrijheid, of
over iets anders waar ze bij 4
mei aan denken. „We vinden
het wel moeilijk om gedichten
of verhaaltjes te maken", zegt
juf Karin Kruidenier namens de
kinderen. „Het hoeft ook niet
over bommen en granaten te
gaan. Juist niet. Het mag iets
zijn dat dicht bij huis is, bijvoor
beeld pesten", oppert de burge
meester.
Kruidenier neemt het draaiboek
na afloop van de les nog even
door met Spies. „Ik heb hier
kinderen in de klas die er thuis
nooit over praten. Het wordt
steeds moeilijker om aansluiting
te vinden over dit onderwerp.
Dertig procent van de leerlingen
is allochtoon. Zij hebben geen
opa's of oma's die over de oor
log vertellen." Daarom heeft ze
iemand in de klas gehad die als
10-jarig kind in een jappenkamp
zat, en overweegt ze haar moe
der uit te nodigen. „Misschien
dat dat helpt, de moeder van de
juf. Dat maakt vast indruk."
door Janneke Dijke
leiderdorp - De lucht rond rijks
weg A4 in Leiderdorp wordt met
het jaar minder vies en onge
zond. Dat concludeert TNO na
een onderzoek naar de hoeveel
heid stikstofdioxide en fijnstof.
De omwonenden zijn stomver
baasd. „We wonen blijkbaar in
een brandschone omgeving",
zegt Ton van der Wekken, voor
zitter van de woonwijk Holtlant.
Uit het onderzoeksrapport dat
gistermiddag verscheen, blijkt
dat de hoeveelheid stikstofdioxi
de in de lucht vanaf 2010 niet
meer gevaarlijk is. Dit is te dan
ken aan het verdiept aanleggen
van de A4 en de aanleg van een
lokale weg parallel aan de A4,
die het verkeer zoveel mogelijk
uit de woonwijken houdt.
Omdat de parallelweg al in 2006
klaar is, heeft TNO ook bere
kend hoe hoog de concentratie
stikstofdioxide in dat jaar is. Het
blijkt dat de weg gunstige effec
ten heeft voor de wijken in de
buurt: de lucht wordt daar min
der vies.
In 2001 zweefde er nog veel
meer viezigheid in de lucht. Bij
praktisch alle wijken en gebou
wen rond de snelweg, zoals de
Kastanjelaanschool, de Willem
de Zwijgerschool, de woonwijk
Holtlant, het Rijnland Zieken
huis en Medisch Kleuterdagver
blijf Margriet, lag de hoeveel
heid stikstofdioxide toen boven
de toegestane norm.
De cijfers van TNO staan in con
trast met een eerder onderzoek
van de Milieudienst West-Hol
land. Die meldde de ouders van
leerlingen van de Kastanjelaan
school vorig jaar, dat de lucht
tot 2010 te vervuild blijft om een
nieuwe Brede School te bouwen
aan de Ericalaan. Deze school
vervangt vanaf 2004 of 2005 de
bouwvallige Kastanjelaanschool.
De bewonersvereniging Holtlant
vindt het opvallend dat de ver
vuilende stoffen nét binnen de
toegestane marges blijven, zegt
voorzitter Van der Wekken. „Je
kunt van het wantrouwen uit
gaan, maar dat doen we maar
even niet. Eerst willen we weten
wat de input is die TNO ge
bruikt voor de rekenmodellen.
Misschien is die flatterend." Het
bestuur hoopt volgende week
donderdag duidelijkheid te krij
gen tijdens een informatie
avond. Holtlantbewoonster Ita
van den Enden is heel wat feller.
In een gemeentelijk rapport dat
vorig jaar zomer het licht zag,
was de hoeveelheid stikstofdi
oxide in Holtlant veel hoger dan
in het TNO-rapport „Wat moet
je, als de cijfers zo verschillen?"
Ze kan dat nauwelijks geloven.
Ongeloof heerst ook bij een
groep ouders van leerlingen van
de Kastanjelaanschool. Zij heb
ben G. Hoek van de Universiteit
Utrecht in de arm genomen als
adviseur. „Van hem hebben wij
begrepen dat er op de aanna
mes van TNO nogal wat valt af
te dingen. TNO heeft het meest
optimistische scenario geno
men", zegt Karin Laurens, één
van de ouders. Door het TNO-
rapport voelen zij zich gesterkt
in hun opvatting dat de Kastan
jelaanschool op de huidige plek
herbouwd moet worden. „De
school ligt op de schoonste plek
in de wijk. Waarom verplaats je
die naar de slechtste plek?"
egstgeest
it weer gif in
jtgeest - De borstelmachi-
konden de wildgroei van
juid in Oegstgeest niet vol-
(nde binnen de perken hou-
Daarom gooit de gemeen-
et over een andere boeg. De
ast gaat weer open. Het on-
id op verhardingen wordt
irtaan selectief met bestrij-
gsmiddelen behandeld,
eemaal per jaar, in de maan-
i april en augustus rukt de
litwagen uit, een klein voer-
i dat aan de onderkant een
s met spuitkopjes heeft. Het
mische middel wordt uit-
tend op het ongewilde
en gespoten. Door de selec-
e wijze van werken wordt
gebruik van gif tot een mi-
ium beperkt, meldt de ge-
intevoorlichter
aterschap
jert truc uit
9CRDORP - Het waterschap de
He Rijnstromen voert bij de
Sjouw van het gemaal
juwkoop in Ter Aar een om-
Men belastingtruc uit.
fchts zes van de 27 aanwezige
jtuursleden stemden gister-
Énd tegen het aangaan van
togenoemde sale lease
fc-constructie. Het water-
(ap omzeilt daarmee het be-
in van BTW en bespaart zo
f ton op de totale kosten van
'Ijoen euro.
formatie over
[-onderzoeken
!rdorp - Mensen die vra-
hebben over de onder-
irapporten naar geluids-
last en luchtvervuiling rond
14 in Leiderdorp kunnen
ende week op twee bijeen
isten terecht. Op dinsdag 22
I spreken dr. G. Hoek van
Iniversiteit Utrecht en M.
illaart van de GGD op een
enkomst van het Platform
in de Muzenhof, die om 20
begint. Op donderdag 24
rt is er informatie in het ge
ntehuis. Van 19 tot 20.30
staat de wijk Holtlant cen-
I, van 20.45 tot 20.15 is het
voor de Kastanjelaanschool.
Roelf Reinders
jjjERwouDE - Aaihond. Een
hv woord in zorgland. Veel
leeghuizen laten al honden
i en. Aaien maakt bewoners
Djpannen, actief en praterig.
j lichtingen voor verstande-
jl ehandicapten zijn nog geen
jonden gezien. Tot gisteren.
,p tterhage in Zoeterwoude
n de primeur met de aaihon-
Sara en Sammy.
is een experiment, hoor",
3 schuwt Trudi Weijers van
tterhage over de nieuwe
n van dagbesteding voor
t,ar gehandicapte bewoners,
gj willen meer dan snoezelen
aliet ballenbad voor deze
)C p bewoners. Maar het kan
o: zijn dat het mislukt." Wen-
r( roost, ex-werknemer van
11 terhage en geestelijk moe-
z, fan het aaihonden-idee: „Ik
het contact met honden
r ig. Nu maar hopen dat de
n( Dners dat ook vinden." En
^van der Valk, bedrijfsleider
k |een manege voor verstande-
ehandicapten en eigenaar
de twee aaihonden, zegt:
is wel de verkeerde tijd van
etaar'.' Ze trekt wat plukken
01 uit haar golden retriever
.Zij haart vreselijk. Ik heb
jiJnog laten trimmen bij de
aj >er, maar dit is een ramp."
lu pie, die vroeger Charles
,n te - maar niemand die hem
zo noemt - ligt op een stret
door Janneke Dijke
en Coen Polack
leiderdorp - De toekomst van
de volkstuinvereniging Kalkpol
der hangt aan een zijden draad
je. De gemeente Leiderdorp kan
geen geschikte plek vinden voor
zestig nieuwe tuinen. Alleen de
volkstuinders die al heel lang
hun moestuinen in de Kalkpol
der hebben, kunnen terecht bij
volkstuinvereniging De Bloem
hof in De Bloemerd. Voor de
overige tuinders, die er volgens
de gemeente van op de hoogte
waren dat zij hun tuin maar tij
delijk konden gebruiken, is de
toekomst onzeker.
De Belangenvereniging Volks
tuinders Kalkpolder is kwaad en
noemt de gang van zaken stijl
loos. In een brief aan burge
meester en wethouders schrijft
de belangenvereniging dat de
volkstuinders het 'spijtig, jam
mer en vervelend' vinden dat er
zo met hen wordt omgegaan.
Uit de brief: „Eerst moet u de
belangen van de huidige bewo
ners van Leiderdorp behartigen
en ervoor zorgen dat al degenen
die van een hobby, sport of wat
dan ook in ons dorp genieten
daarmee door kunnen gaan en
pas daarna kunt u woningen
plannen."
De moestuinen in de Kalkpolder
liggen achter de Mauritssingel,
vlakbij de Kalkpoldermolen, de
ijsbaan en de jachthaven. De ge
meente wil de tuinen daar weg
hebben, omdat het gebied ont
wikkeld wordt tot de nieuwe
woonwijk Kalkhaven. Hier ko
men ongeveer 110 vrijstaande
huizen en wellicht 30 waterwo
ningen en een appartementen
gebouw. Om de bouw te kun
nen voorbereiden, moeten de
tuinders nog dit jaar plaatsma
ken. De opbrengst van de
woonwijk is bestemd voor de
verdiepte aanleg van de verbre
de rijksweg A4.
Het was de bedoeling dat het
volkstuincomplex in zijn geheel
naar een nieuwe plek zou ver
huizen, het liefst een beetje in
de buurt. Wethouder Molken-
boer had dit de tuinders zelfs
beloofd. Een lange zoektocht
liep echter dood. Molkenboer
legt de schuld bij de provincie:
„Wij mogen de volkstuinen geen
nieuwe plek bij het oude dorp
geven, omdat het daar volgens
de provincie Groene Hart is.
Volkstuinen worden gezien als
bebouwing en de grenzen van
de bebouwing zijn daar keihard.
De provincie is bang dat als wij
nu volkstuinen aanleggen in bij
voorbeeld de Munnikenpolder,
dat daar over tien jaar misschien
wel gebouwd wordt." Molken-
boer zegt erg teleurgesteld te
zijn dat het hem niet gelukt is
een nieuwe plaats voor de volks
tuinders te vinden.
De belangenvereniging van de
volkstuinders vindt de verhui
zing naar De Bloemerd een nau
welijks bespreekbare optie. De
vereniging stelt dat er bij de
volkstuinders geen behoefte is
om bij De Bloemhof te tuinie
ren, omdat de volkstuinders
zich daar anders allang hadden
aangemeld. Voor de vereniging
is het belangrijk dat er een nieu
we locatie in de buurt van de
oude dorpskern van Leiderdorp
komt, omdat de meeste tuinders
daar in de buurt wonen en om
dat daar geen andere sociale
ontmoetingsplaatsen zoals een
buurtcentrum zijn.
In hun brief aan B en W doen de
volkstuinders zelf twee voorstel
len voor een nieuwe locatie. De
tuinders hebbelf allereerst hun
zinnen gezet op een hectare
grond in de Doeshof langs de
Does. Volgens de belangenver
eniging is er een bijkomend
voordeel voor de gemeente: de
volkstuinen kunnen daar dienen
als buffer tegen lawaai van be
drijven aan de Doeslaan. De
volkstuinders noemen een stuk
grond in de Munnikenpolder als
tweede optie. Molkenboer laat
weten dat beide locaties geen
kans maken, omdat de provin
cie daar geen volkstuinen wil.
Volgende week besluiten burge
meester en wethouders wat er
met de tuinders moet gebeuren,
die niet naar De Bloemhof kun
nen. Begin mei wil Molkenboer
met de bestuurders van Kalk
polder praten.
cher. „Hondjes", roept hij als
Sara en Sammy het terras van
woning 33 oplopen, het huis
van voornamelijk op babyni
veau functionerende bewoners.
„Hondjes." Maar eerst is Tonnie
aan de beurt, een dove en blin
de gehandicapte bewoner, die
over een been van medewerker
Paul Uiterwaal hangt. Uiterwaal
helpt met het aaien van Sara.
„Wat is dit nou? Een vloerkleed?
Tonnie geeft geen sjoege. „Hij
gaat tegen de hond zitten, zie je
dat? Het zijn bij Ton de kleine
dingetjes die het doen." Tonnie
geeft Sara nog een lik en een
snelle aai over de kop en dat is
het. Hij kruipt weg over de
grond. Kees, die in een rolstoel
zit, is de volgende. Ook weer
voor Sara, een 'sociale thee
muts' volgens eigenaar Van der
Valk. .Alleen moet je niet aan
haar trekken, dat vindt ze verve
lend." Sammy, een cockerspa-
niël, doet het een stuk minder
als aaihond. Hij loopt steeds
weg. „Dat is ook geen ras waar
mee je dit moet doen", zegt Van
der Valk. „Die honden zijn hier
eigenlijk veel te zenuwachtig
voor." Maar Sara doet het uit
muntend.
„Pietje Ba", roept Kees voortdu
rend tegen haar. „Is 'ie lief dan",
vraagt Kees' moeder. Dat is 'ie,
vindt Kees. „Hij is dol op hon
den", vertelt ma. „Op alle bees
ten eigenlijk wel. Eendjes, var
kens, Kees vindt het prachtig."
En Pietje Ba, hoe zit dat? „Zo
noemt Kees de hond van een
vriendin van mij. Dat is hele lie
ve hond." Willy, die op een mat
op de grond ligt, reageert op
geen enkele manier op Sara.
Medewerker Jessica Overdijk
probeert hem te laten aaien. „Ik
weet het niet, hoor. Ik wil hem
niet onwijs forceren." Willy is
een gesloten jongen, legt haar
collega Uiterwaal uit. „Maar als
hij het bedreigend vindt, had hij
het zeker laten weten." Overdijk
is ervan overtuigd dat Willy een
hond zo dichtbij hartstikke leuk
vindt. „Op z'n kamer hangt een
foto van hem en een bouvier."
Als Sara weg is, begint Willy te
lachen en te knipogen. „Zie je
nou wel", zegt Overdijk. „Lekker
ding ben jij." De moeder van
Willy leunt te
gen aaihond Sa
ra. Het contact
tussen honden
en gehandicap
ten is een expe
rimentele vorm
van dagbeste
ding op de Zoe-
terwoudse in
stelling voor
verstandelijk ge
handicapten.
Foto: Hielco
Kuipers
Oempie wil eigenlijk dat haar
andere zoon, Freek, ook nog
even bezoek krijgt. Maar Sara en
Sammy zijn bezet. „Denk je dat
je ook nog mag?" vraagt ze aan
Freek, die net als z'n broer op
een stretcher ligt. Daar komt Sa
ra al. „Niet duwen", waar
schuwt Van der Valk. „Dat vindt
ze niet leuk." Sara wordt bij
Freeks voeten gezet. Een sok
gaat uit en de blote voet rust op
de vacht van de aaihond. „Leuk
hè", zegt Troost tegen Sara's
baasje Van der Valk. „Ik vind het
gaaf. Ik zie hele kleine, minima
le, reacties. Maar dat is logisch
bij meervoudig gehandicapten.
Ik had van tevoren geen ver
wachtingen. Dat ze zo reageren,
had ik echt niet verwacht."
door Nancy Ubert
vervolg voorpagina
wassenaar - Het is dat deze
woensdagmiddag nergens een
mierzoet lied klinkt en dat er
geen paardenhoeven op het weg
dek slaan. Anders had Park De
Paauw in Wassenaar zeker in een
kasteelroman gepast. Op het
bordes van het bijna pronkzuchti
ge, spierwitte raadhuis - een
voormalig Oranjepaleis - ligt de
loper uit. Het volk verzamelt zich
om het koninklijk bezoek van
burgemeester Van den Muijsen-
berg toe te juichen. Nog twee uur
tot de kroonprins en zijn gemalin
bewonderd kunnen worden.
De Raadhuislaan leidt naar Hui
ze De Paauw, waar eens prins
Frederik, de tweede zoon van
koning" Willem de Eerste met
zijn gezin heeft gewoond. Anno
2003 houdt het gemeentebe
stuur van Wassenaar hier huis.
Op de Raadhuislaan zit een
Voorschotenaar in zijn scoot-
mobiel te wachten. „Ik zal mijn
plan verklappen", fluistert de
invalide man. ,Als prins Willem-
Alexander en prinses Méxima
hier aankomen, til ik het drang
hek op en dan kus ik onze toe
komstige koningin op de wang.
Ik kan wel even op mijn benen
staan, dus dat moet lukken."
Zo'n schelmenplan koesteren
Jasper Oostenbrug en Rob
Fuchs niet, maar spitsboeven
zijn ze wel een beetje geweest,
geven ze toe. De medewerkers
van het gemeentelijk groenbe-
heer hebben vanmorgen met
z'n tweeën alle ijzeren hekken
langs de weg en in het park ge
plaatst. Geheel volgens voor
schrift van de Rijksvoorlich
tingsdienst, op een kleine afwij
king na. Precies tegenover het
bordes hebben zij met lint een
klein hoekje afgezet. Daar mag
Een vrouw, die schijnbaar niet kan wachten tot een troonopvolger
wordt geboren, drukt prinses Maxima een luiertaart in de handen.
geen mens komen, behalve het
duo zelf. „We hebben ons toch
niet voor niets kapot gesjouwd",
zegt Fuchs. „Dan mogen we ook
de allerbeste plaatsen hebben."
Tegen twee uur arriveert Lia
Broekens uit Voorschoten met
haar schoonzus en dochter bij
De Paauw. „Vanaf het moment
dat Maxima haar intrede deed,
zijn mijn schoonzus en ik fan
van het koningshuis", vertelt
Broekens. „De hele familie lacht
ons uit maar dat kan ons niks
schelen. We zijn op het nationa
le bruiloftsfeest in de Arena ge
weest, hebben op de dam ge
staan en vandaag zien we Maxi
ma eindelijk eens van heel
dichtbij. We zijn helemaal voor
bereid. Ik heb zojuist nog een
wegwerpcamera gekocht. En we
hebben weinig gedronken van
daag. Als Oranjefan moet je na
melijk zo min mogelijk drinken.
Anders sta je na een paar uur
wachten op klappen. Een volle
blaas verpest het helemaal.
Terwijl het dorpshart van Was-
Willem-Alexander en prinses Maxima bekijken het tangodansend echtpaar, het beeld da^hun is geschonken door de bevolking van Wasse
naar. Foto's: Dick Hogewoning
senaar uit zijn voegen barst van
drukte, blijft het in park De
Paauw met een paar honderd
mensen relatief rustig. Daardoor
kan iedereen een glimp opvan
gen van prins en prinses.
Geheel volgens het draaiboek
arriveert het paar klokslag drie
uur bij het bordes. Vanuit een
speciaal persvak recht tegenover
het bordes klikken tientallen fo
tografen, waaronder paparazzo
Joop van Tellingen, bezeten.
„Maxima, prinses Maxima, kijk
alsjeblieft", roepen ze. De bur
gers joelen en klappen. Kiki de
Cler heeft de dag van haar leven.
Het Wassenaarse meisje won
vorig jaar de plaatselijke teken
en schilderwedstrijd die was ge
organiseerd ter ere van het ko
ninklijk huwelijk. Zij mag Maxi
ma bloemen overhandigen. Met
een lach van oor tot oor loodst
burgemeester Van den Muijsen-
berg zijn toekomstige dorpsge
noten naar de raadkamer, die in
oude glorietijd als balzaal dien
de. De wethouders, de raadsle
den, de gemeentesecretaris, de
griffier, de commandant van de
brandweer en de bureauchef
van de politie: ze zijn er alle
maal. Het prinselijk paar schudt
elke hand met een glimlach die
bijna op het gezicht gebakken
staat.
„De Wassenaarders zijn er trots
op dat u ervoor gekozen hebt
om in Eikenhorst te wonen",
zegt de burgemeester in zijn
speech. Het is in Wassenaar niet
goedkoop wonen, gaat hij ver
der, de OZB moesten ze fiks ver
hogen, maar dat heeft de Oran
jes gelukkig niet weerhouden.
„En daarmee wordt een goede
traditie voortgezet", vindt Van
den Muijsenberg, doelend op
prins Frederik der Nederlanden
en - wat minder lang geleden -
prinses Christina. „We hopen
dat u beiden uitkijkt naar het
moment dat u uw nieuwe home
Eikenhorst kunt betrekken. Het
eerste echte huis van u samen."
Willem-Alexander en Maxima
gaan nog dit voorjaar in de villa
op landgoed De Horsten wo
nen.
Onderweg worden duizenden handen geschud.
