SPORT
Topsporten onder de wapenen
Cornelia per direct weg bij Noordwijk
Leiderdorp sluit
seizoen met een
goed gevoel af
M
Ruzie om aangekondigde overstap naar Ter Leede
door Peter van der Hulst
en Loman Leefmans
noordwuk/sassenheim - Spits Floren-
cio Cornelia speelt komend seizoen voor
Ter Leede. Deze mededeling heeft bij
zijn huidige club Noordwijk kwaad
bloed gezet. Trainer Andries Wendt
heeft hem laten weten dat hij niet meer
welkom is en ook niet meer wordt op
gesteld in de laatste twee wedstrijden
van het seizoen.
Wendt is ook woest op zijn collega
Arie Lagendijk van Ter Leede. „Vroe
ger had hij een neusje voor het vinden
van talent bij vierdeklassertjes, nu pikt
hij je topscorer in. Ik ben een nieuw
komer in dit wereldje, maar hier houd
ik niet van."
Toch is het vooral de handelwijze van
Cornelia die Wendt steekt „Hij heeft
vorig jaar ongeveer iedere club in de
iter
Florencio Cornelia.
Archieffoto: Taco van der Eb
regio gebeld met de vraag of hij mocht
komen. Wij hebben hem een kans ge
geven toen hij met een gebroken been
bij Go Ahead weg moest. Het pakt toe
vallig goed uit en hij schopt er vijftien
in. Afgelopen zaterdag zegt hij nog dat
hij bij Noordwijk blijft, zondag meldt
hij dat hij naar Ter Leede gaat. Opeens
spreekt hij Lagendijk-taal; dat het be
ter is voor zijn ontwikkeling en dat zijn
kansen op een terugkeer naar het be
taalde voetbal bij Ter Leede groter zijn
en dat soort geklets. Ik ben niet ach
terlijk, hij speelt hier niet meer."
Wendt weet wel waarom hij voor de
Sassenheimse club heeft gekozen. „Ze
hebben er gewoon een schep bovenop
gedaan", zegt hij.
Cornelia is zich van geen kwaad be
wust. De overstap heeft volgens de
Leidenaar niets met geld te maken. „Ik
ben 21 en heb nog twee of drie jaar de
kans om naar een profclub te gaan. Bij
Ter Leede kom ik beter tot mijn recht,
omdat Ter Leede met drie spitsen
speelt. Bovendien denk ik dat ik veel
kan leren van de trainer. Was ik nou
25 of 26 geweest, dan zou ik bij
Noordwijk zijn gebleven. Ik kan me
voorstellen dat ze er niet blij mee zijn.
Patrick van Dam en ik zijn dit seizoen
toch goed voor 26 goals."
Ter Leede-trainer Lagendijk reageert
teleurgesteld op de Noordwijkse reac
ties. „Dit soort zaken schijnt altijd op
deze manier naar buiten te moeten
komen. Een jaar geleden had ik een
zelfde geval met een speler die on
langs kampioen is geworden (Remco
Torken bij Quick Boys, red.). Daar ben
ik toen niet mee naar de pers gelopen.
Ik kan me voorstellen dat ze bij
Noordwijk niet blij zijn, maar laten ze
mij bellen dan vertel ik ze precies hoe
de vork in de steel zit. Cornelia wilde
vorig jaar al komen, maar dat kon toen
door omstandigheden niet. Hij heeft
sindsdien laten weten dat hij nog altijd
interesse in Ter Leede heeft. Wie mij
kent, weet dat ik geen speler zou ne
men als ik niet het gevoel heb dat hij
ook echt graag bij de club wil spelen."
De luchtmacht scoort met Mark Huizinga. Foto: ANP/Toussaint Kluiters
door Vincent Ronnes
Dertien topsporters staan op de
loonlijst van het ministerie van
Defensie. Maar hun hoofddoel
ligt bepaald niet bij de krijgs
macht. Ze willen naar de Olym
pische Spelen. Onderwijl bezor
gen zij Defensie een beter ima
go-
Korporaal Dennis Bekkers zou
ook als hij niet zo goed zou
zijn in taekwondo in dienst
zijn van het ministerie van
Defensie. Hij is vervoerscoör-
dinator van het 640 squadron
op de vliegbasis VolkeL
Bekkers is een uitzondering.
Hij is de enige van de dertien
leden van de topsportselectie
van het ministerie van Defen
sie voor wie commodore
Huub van Dillen zijn hand in
het vuur durft te steken dat hij
ook zonder topsport tot 's
lands krijgsmacht zou beho
ren. Voor die andere twaalf le
den van de topsportselectie
waren het de gunstige (top
sport)-voorwaarden die de
doorslag gaven om de handte
kening onder een contract te
zetten.
„We zouden er best nog wel
enkelen weten die we in
dienst zouden willen nemen",
vertelt Huub van Dillen. Hij is
de leider van het zes leden tel
lende Bureau Internationale
Militaire Sport op vliegbasis
Valkenburg. Maar de tijd zit
even tegen. Er liggen bezuini
gingsplannen die erin voor
zien dat 7.000 functies bij dit
ministerie worden geschrapt.
Niet het goede moment om
bij de hoogste bazen aan te
komen met de vraag zijn top
sportselectie uit te mogen
breiden. „Dit is niet zo'n goe
de tijd om iemand aan te ne
men."
„Wij hebben als organisatie
altijd wel wat met topsport ge
had", legt hij uit „Ten tijde
van de dienstplicht hadden
wij altijd wel enkele topspor
ters in huis. Die kregen dan
een functie in de organisatie
waarbij ze in staat werden ge
steld hun sport te beoefenen."
Toen in 1996 de dienstplicht
werd afgeschaft waren er nog
zo'n vijftig zogenaamde top
sportplaatsen. Ooit waren dat
er negentig. „De Duitsers heb
ben er nog wel 750 in hun or
ganisatie", klinkt het niet ge
heel zonder jaloezie. „Op in
ternationale toernooien sco
ren de Duitsers altijd nog sky-
high. Sinds de afschaffing van
de dienstplicht in ons land
merken wij op internationale
militaire sportevenementen
natuurlijk heel goed dat we
niet meer die prestaties van
vroeger halen."
Daar moest wat aan worden
gedaan. Van de ene kant om
dat sport en krijgsmacht alles
met elkaar te maen hebben,
maar vooral ook om aan de
buitenwacht duidelijk te ma
ken dat Defensie zo'n slechte
werkgever nog niet is. Kortom,
de sporter als uithangbord
voor Defensie. Niet veel an
ders dus dan de bedoelingen
van de gemiddelde sportspon-
sor.
Veruit het beste voorbeeld
daarvan is judoka Mark Hui
zinga. Nog spint de lucht
macht van genot als ze terug
denken aan de thuiskomst
van luchtmacht-officier Mark
Huizinga nadat hij zijn gou
den medaille op de Olympi
sche Spelen van Sydney had
opgehaald. Straaljagers be
groetten de KLM-Boeing
waarin het hele olympische
gezelschap zat. Een mooier en
leuker reclamespotje had ie
mand kunnen bedenken.
Van Dillen: „De luchtmacht
scoort met Huizinga, de ande
re krijgsmachtonderdelen zijn
best wel jaloers op de lucht
macht." Het besef dat sporters
van waarde konden zijn voor
Defensie was er altijd wel,
maar de prestaties van Hui
zinga in Sydney hebben dat
idee versterkt „Huizinga heeft
invloed gehad op het denken
in de organisatie", stelt Van
Dillen.
Tegenover het bezorgen van
een positiever imago wil De
fensie graag geld en facilitei
ten verschaffen. Maar een ver
gelijking met elke andere wil
lekeurige sportsponsor die de
presterende medemens als
uithangbord wil gebruiken
gaat toch ook weer niet hele
maal op, vindt Van Dillen.
„Wij wülen uitdrukkelijk dat
de mensen in onze organisatie
ook wel iets kunnen beteke
nen. Als wij geen baan voor
hen hebben, dan nemen we
ze ook niet aan. Wij weten
heus wel dat veel sporters
geen verdere carrière bij onze
krijgsmacht willen, maar als ze
hier weggaan willen we wel
hebben dat ze een opleiding
hebben gehad."
„Mensen aannemen is mo
menteel met al die bezuinigin
gen wat moeilijk, maar ook als
het beter zou gaan, dan zou
den wij niet zelf op zoek gaan
naar mensen. Ze komen altijd
uit eigen beweging naar ons
toe omdat ze gehoord hebben
van de faciliteiten die wij ku-
nen bieden", aldus Van Dil
len. „Niet dat ze hier in luilek
kerland komen. Ze hebben
een baan, maar als ze met een
goed trainings- en stageplan
komen voor hun sport, dan
krijgen ze daar de ruimte
voor."
In het ondersteunen van de
amateursporter heeft hij niet
zo'n zin. Wel gebeurt het veel
vuldig dat lokale comman
danten hulp bieden. Dat geldt
voor individuele sporters.
Maar ook bijvoorbeeld Jong
Oranje van het vrouwenvol
leybal profiteert van een
sporthal van Defensie.
Maar het bureau van commo
dore Huub van Dillen zal zich
blijven richten op de individu
ele topsporter. Als tegenpres
tatie kunnen zij bijvoorbeeld -
naast het helpen oppoetsen va
het imago van Defensie - van
dienst zijn bij de sportoplei-
ding in de krijgsmacht. Van
Dillen: „Claudia Zwiers is bij
ons sportinstructrice. Zij is be
kend. Het is voor onze men
sen best leuk om van zo ie
mand les te krijgen. Huizinga
scoort natuurlijk heel hoog.
Mensen hebben daar wel een
bepaalde gevoelswaarde bij."
Krijgsmacht en sport horen bij
elkaar, vindt Van Dillen. Toen
Huizinga zijn goud won werd
vaak gevraagd of hij de eerste
militair was die zo'n prestatie
in de burgerwereld leverde.
Niemand binnen de kazerne-
muren wist het. Na een zoek
tocht in de archieven stuitten
de mensen van Van Dillens
bureau op de naam van de
militair Pahud de Mortanges,
die met zijn paarden een keer
goud in Parijs (1924), twee
maal goud in Amsterdam
(1928) en een keer goud in Los
Angeles (1932) veroverde. Ne
derland speelde in de jaren
meteen na de Tweede Wereld
oorlog een grote rol in de op
richting van de internationale
militaire sportorganisatie.
Sinds kort zijn de dertien top
sporters die op de loonlijst
van Defensie staan, onderge
bracht in de zogenaamde
Topsportselectie. In de loop
van dit jaar zal deze groep als
zodanig worden gepresen
teerd.
De wens van Van Dillen en de
zijnen om er nog wat topspor
ters aan toe te voegen, zal
voorlopig niet vervuld kunnen
worden. Toch is hij al een te
vreden man. Zo werden vier
van de vijf judoka's in zijn se
lectie in 2002 Nederlands
kampioen in hun discipline.
Menig sponsor moet zich te
vreden stellen met minder.
Ondanks nederlaag tegen Jumpers
leiderdorp - Het klinkt tegenstrijdig:
verliezen en toch een goed gevoel
overhouden aan de laatste wedstrijd
van het seizoen.
Toch was Leiderdorp-coach Joris
Zandbergen gisteravond een tevre
den man. „Na de 105-69 nederlaag
in Tubbergen was de verwachting
dat we vanavond weer flink onderuit
zouden gaan tegen Jolly Jumpers,
maar we hebben een waanzinnige
prestatie geleverd." Leiderdorp ver
loor thuis met slechts tien punten
verschil: 67-77. Daarmee is de rol
van Leiderdorp wel uitgespeeld.
Zandbergen kon in de tweede play-
ofiwedstrijd tegen Jolly Jumpers op
slechts drie senioren een beroep
doen. Renske van der Voort, Kika
Stijger en Marijke Goudberg waren
door blessures niet inzetbaar. De
coach van Leiderdorp deed dan ook
een beroep op drie junioren en ka-
det Anouk Breel. „Zij deed het prima
- schoot drie op drie - en gaf alvast
een voorproefje van hoe de toe
komst van Leiderdorp er uit kan
zien." Ook over de eerstejaars junior
Anouk Gorter, die als spelverdeler in
de basis startte, was Zandbergen te
spreken.
De jeugdige ploeg hield Jolly Jum
pers, een team met internationals en
Amerikaanse speelsters, lange tijd
bij. Bij rust stond het 31-36 en hal
verwege het laatste kwart was het
verschil nog steeds maar zes punten:
65-71. „We hebben ze flink de stui
pen op het lijf kunnen jagen." Toch
gaf de ervaring van Jumpers uitein
delijk de doorslag.
In de slotfase haalde Zandbergen
Maris ka van Zegveld naar de kant
Ze speelde haar laatste duel en kreeg
een publiekswisseL
Van Zegveld was tegen Jumpers
goed voor 14 punten. Christa Ellis
(22 punten) en Lonneke Bransz (18
punten) deden het nog iets beter.
Mariska van
Zegveld (aan de
bal) kreeg een
publiekswissel.
Zij speelde gis
teren haar laat
ste wedstrijd
voor BV Leider
dorp.
Archieffoto:
Mark Lamers
