De meester van het wachten flikt het weer
Ajax maskeert problemen met zege
In we zwaaien met zn allen naar De
'Als dat maar geldig is'
Van Petegem schrijft na Ronde van Vlaanderen ook Parijs-Roubaix op zijn naam
rbluffend
reldrecord
>r Radcliffe
tagat wint
rathon van
terdam
SPORT
maandag 14 APRIL 2003
i/gpd - Er lijkt geen maat
daan als Paula Radcliffe
start van de marathon
jot. Een jaar geleden de-
Je de 29-jarige Britse in
[met 2.18,56 waarmee ze
m wereldrecord van Ca-
[Ndereba miste. Een half
Ier in Chicago lukte dat
[7,18 alsnog. En gisteren -
h Londen - kwam ze tot
[bluffende aanscherping;
i „Het was vandaag voor-
imijn hoofd erbij te hou-
jen dame kent nu al geen
meer op de klassieke af-
iNdereba bond gisteren
|d met haar aan, maar fi-
ïefst vierenhalve minuut
haar. En in de rangorde
[en is de Kenyaanse toch
t nummer twee. Maar
k lijkt te lopen in een ca-
voor zichzelf, ergens tus-
nelste mannen en vrou-
Itandigheden waren bij-
aL Er stond wat wind",
1 afloop. ,,Maar het leek
de wind de hele weg in
had." Aan zo'n gevoel
je atleet meer dan ha-
grover voorafgaande aan
zoveel gedoe was ge-
n de Britse hoofdstad is
litie dat de vrouwen drie
eerder dan de mannen
Om het wereldrecord
laar Londen te halen zet-
ganisatie negen manne-
zen in. Wereldfederatie
wide in, maar stond de
liet toe de vrouwen fles-
ken aan te reiken of uit
te houden.
3 vond het niks, dat
mis, en had liever vast
en aan de traditie van
1 only'. Paula Radcliffe
eken geleden al op zich
maken. ,,Ik geloof dat ik
tonder hazen even hard
vrouwenrace sensatio-
lor Radcliffe's fabuleuze
bij de mannen was het
Ie strijd. Vijf toppers lie-
ast elkaar de Mali op.
rgat, Stefano Baldini, Ge-
Abera, Joseph Ngole-
Abdelkader El Mouaziz
10m het hardst na de 42
er. Een specialiteit die
iet best beheerste. Zijn
12.07,56.
Peter van Petegem leidt de kopgroep in Parijs-Roubaix. Foto: ANP/Vincent Jannink
UDWS-coach fluit duel vijfde klasse
door Lom an Leef mans
leiden Er is geen trainer die zo
vaak de schuld van een verloren
partij aan de scheidsrechter
geeft als Per Crispijn. Gisteren
het de UDWS-coach zich van
een andere kant zien. Toen de
arbiter voor het duel tussen
buurman LFGen Stompwijk '92
niet kwam opdagen, nam hij de
fluit ter hand. Stompwijk won
met 1-4.
Volgens Stompwijk-trainer Wil
lem Luiten deed Crispijn het
perfect. Toch kan het optreden
van de trainer in het zwart nog
een staartje krijgen. „Als dat
maar geldig is", aldus de ge
schrokken Wijnand Rijsdam,
scheidsrechtersbaas bij de
KNVB.
Het treffen in de vijfde klasse
zou worden geleid door arbiter
Frits Zwart. Een halfuur voor
aanvang was er nog geen spoor
van de scheidsrechter te beken
nen.
Rijsdam: „Dat klopt. Hij zou
hebben afgezegd, maar daar
wist ik niets van. Om even voor
twee uur werd ik door LFC ge
beld, maar op zo'n korte termijn
kon ik geen vervanger meer re
gelen. Ik heb ze wat alternatie
ven aangedragen van scheids
rechters uit de buurt."
Omdat derdeklasser UDWS gis
teren niet in actie kwam, had
Crispijn zich voorgenomen om
de wedstrijd van LFC te bezoe
ken.
„Ik zei voor de grap: 'geef hier
die fluit, ik doe het wel'. En tot
mijn stomme verbazing kreeg ik
er een gele en een rode kaart bij
en kon ik beginnen. Beide par
tijen gingen akkoord, wat is het
probleem?"
Crispijn is net zo tevreden als
Luiten over zijn prestatie. „Het
ging wel lekker. Een foutje ma
ken we allemaal wel eens, maar
iedereen was tevreden. Alleen
bij UDWS lagen ze natuurlijk in
een deuk."
Het verbaast Rijsdam dat de
wedstrijd is doorgegaan onder
leiding van Crispijn. „Hij staat
niet op de officiële scheidsrech-
terslijst. Het is te vroeg om een
oordeel te vellen, maar ik ben
bang dat die wedstrijd moet
worden overgespeeld. Mis
schien dat de KNVB ook denkt:
blij dat het is gespeeld, niet
meer over zeuren."
Het treffen in de vijfde klasse
eindigde in een 4-1 overwinning
voor Stompwijk '92. Voor de be
zoekers scoorden Martijn
Droog, Tim van Rijn, Toby van
Marwijk en Jeroen Ramakers.
De enige LFC-treffer kwam op
naam van Abdel Habti.
door Ad Pertijs
roubaix - Vijfjaar achtereen was
Parijs-Roubaix het exclusieve do
mein van de ploeg van Patrick
Lefevere. Zijn blok was een be
grip in de Hel van het Noorden.
Dit jaar zou het niet anders zijn,
voorspelden de kenners. „Van
daag hebben we gezien hoe on
voorspelbaar de koers is", zei Ser-
vais Knaven dan ook na afloop
van de droge, snelle ioie editie
van Parijs-Roubaix. In de laatste
50 kilometer was de Nederlander
de enige poortwachter die de
burcht van Quick Step overeind
moest zien te houden. Het lukte
hem niet. Quick Step beet in het
stof en Peter van Petegem (van
Lotto-Domo) trok na de Ronde
van Vlaanderen ook de tweede
droomklassieker van het voorjaar
naar zich toe.
„Ik ben blij voor Peter. Ik per
soonlijk ben tevreden met mijn
zevende plaats. Maar de ploeg
zal er niet tevreden mee kunnen
zijn", vertelde Servais Knaven,
die 36 seconden na de winnaar
de wielerbaan van Roubaix bin
nenreed. Kopman Johan Mu
seeuw volgde pas op 4.33. De
Leeuw van Vlaanderen boog het
hoofd ver voor de finish van de
koers waarin hij nog een keer
had willen vlammen.
„Het ging mis toen Johan lek
reed", dacht Knaven. Dat was
op meer dan zeventig kilometer
voor de finish. Vandenbroucke
was op dat moment al uit koers.
Museeuw werd nog wel terugge
reden naar de groep, maar voor
aan was de hel reeds losgebar
sten. Specialisten als Van Pete
gem, Tafi, Vainsteins, Van Hees-
wijk, Pieri en Mattan openden
de koers. Knaven was als enige
van zijn ploeg mee. „Lange tijd
volgde de groep met Johan op
kleine achterstand. Ik zat te ho
pen op zijn terugkeer en onder
wijl probeerde ik het tempo
vooraan te drukken door steeds
in het eerste of tweede wiel te
kruipen. Dat kost kracht." Ach
ter hem sleurde de Twent Bram
Tankink op kop voor Museeuw.
Samen met Cretskens en Boo-
nen. Het lukte de helpers niet
het gat te dichten.
De Hel lag er gisteren kurkdroog
bij. „Dat maakte volgens mij
niet het verschil", dacht Knaven.
Het was eerder de samenloop
van omstandigheden geweest,
die de nederlaag had ingeleid.
„Vandaag waren we geen blok
en zelf was ik na alle inspannin
gen net niet goed genoeg meer
om in de slotfase mee te sprin
gen met Van Petegem en Wau-
ters. Zo eerlijk moet je ook zijn."
Met vier kopmannen (Mu
seeuw, Knaven, Vandenbroucke
en Boonen) was Quick Step aan
het karwei begonnen. Lotto-Do
mo gokte op één man: Van Pe
tegem. Op het moment dat hij
voorop zat, wisten de anderen
(onder wie Van Bon) wat te
doen: afstoppen. Van Petegem
reed voorop in een groepje met
twaalf renners, onder wie enkele
rappe lieden (Vainsteins, Van
Heeswijk, Nazon), maar de
ploeg twijfelde geen moment.
Lotto-Domo kon het spel zo ook
spelen omdat voorin meren
deels eenlingen reden.
Nu trokken Aldag en Pieri de fi
nale open. Ze vielen aan en pak
ten 35 seconden voorsprong.
Ekimov overbrugde de kloof al
leen. Aldag loste. Op de drie ki
lometer lange vier-sterren-
strook van Gruson sloeg vervol
gens Van Petegem zijn slag.
Wauters sloeg het bruggen
hoofd, via welk hij linea recta
naar Pieri en Ekimov reed. De
meester van het afwachten flikte
het weer. „Het is mijn manier
van koersen en ik vind het
prachtig zo. Alleen de streep telt
Ik rijd met mijn kop, mijn hele
leven lang al. Als anderen dat af
keuren, neem ik dat op deze
manier graag voor lief."
Ploeggenoot Aart Vierhouten
(die voor het Bos van Wallers lek
reed en daarmee was uitgescha
keld) snapte de kritiek al even
min. „Hij wordt afgeschilderd
als een flierenfluiter, maar wei
nigen trainen zo hard als hij.
Geloof me,als hij echt te veel
zou drinken, had hij er hier niet
Op de baan maakte Van Pete
gem het karwei af als een vol
leerd baanrenner. „Tegenstan
der vast zetten bovenin, jezelf
naar beneden laten vallen, de elf
er op gooien en bingo."
Van Petegem is de achtste ren
ner ooit die in hetzelfde jaar de
Ronde van Vlaanderen en Pa
rijs-Roubaix wint. De vorige was
Roger de Vlaeminck in 1977. De
dubbel pakken, dat was zelfs het
blok van Lefevere nog niet ge
lukt.
door André Hoogeboom
breda - Cijfermatig was er op de
overwinning van Ajax niets aan
te merken. Het werd 0-3 in Bre
da tegen NAC en daarmee bleef
de voorsprong van één punt op
Feyenoord intact. Maar de cij
fers verbloemden het magere
spel van de landskampioen, die
gaandeweg het drukke seizoen
steeds meer op het tandvlees
begint te lopen. In Breda wei
gerde NAC de gelijkmaker te
scoren, waarna de 0-2 van Andy
van der Meyde het verzet defini
tief brak.
Niet alleen de blessurelijst baart
Ronald Koeman zorgen. De trai
ner moest gisteren ook consta
teren dat de samenwerking tus
sen Rafael van der Vaart en spits
Zlatan Ibrahimovic steeds moei
zamer verloopt. Dat zou kunnen
komen door vermoeidheid, zo
filosofeerde Koeman na afloop.
Met name in het overnemen
van de posities stagneert de wis
selwerking. „Maar ik mis ook de
scherpte en de frisheid, die zij
eerder in het seizoen wel had
den."
Toch wees hij vooral Ibrahimo
vic als schuldige aan. De Zweed
se spits is de laatste tijd ernstig
uit vorm en zijn optreden giste
ren vormde daarop geen uitzon
dering. Vooral het terugverdedi-
gen, het zoeken van de vrije
ruimte als Van der Vaart ook
voorin verschijnt, gaat moei
zaam. Maar ook Van der Vaart
heeft nog niet de frisse onbe
vangenheid terug waarmee hij
furore heeft gemaakt op de Ne
derlandse velden.
Daarmee laait opnieuw de dis
cussie op of hij als linkermid
denvelder niet van meer waarde
is voor een elftal. Het was wel
licht geen toeval dat Van der
Meyde de derde goal scoorde na
een slim passje van Van der
Vaart. Vanaf de linkerkant. In de
spits bij Ajax gaat de speler na
drukkelijk op zoek naar doel
punten en loopt daarmee Ibra
himovic vaak voor de voeten.
De slijtageplekken in het jonge
team bleven gisteren zonder ge
volgen. Omdat NAC helemaal
geen spitsen heeft. De Bredase
ploeg heeft, zo zei trainer Ten
Cate gisteren, 'gemaakte spit
sen', die steeds voor de moei
lijkste oplossing kiezen. Dat
werd vooral duidelijk in de
tweede helft, toen NAC een
zwaar overwicht had en enkele
aardige kansen kreeg. Ajax was
vlak voor rust op 0-1 gekomen
door een fraaie treffer van Wes
ley Sneijder. Het was zijn eerste
voor Ajax 1. De middenvelder
stond na een comer van Van der
Meyde zo vrij als een vogeltje en
krulde de bal fraai in de boven
hoek. Het moment was nuttig.
Al in de beginfase had Ajax op
voorsprong kunnen komen,
maar Ibrahimovic leverde het
bewijs van zijn tanende vorm.
Vrij voor Babos liet de Zweed
zich vallen, hopend op een
strafschop. Hij had de kans om
direct te scoren verspeeld.
De jacht van NAC op de gelijk
maker betekende dat Ajax voor
in meer ruimte kreeg. Vooral
Andy van der Meyde wist daar
van te profiteren. Eerst werd hij
gelanceerd door Sneijder, later
door Van der Vaart De produc
tieve bui van de vleugelaanvaller
was een van de weinige plus
punten aan de kant van Ajax,
maar zou uiterst nuttig kunnen
zijn op weg naar de finale van
de competitie.
NAC: Babos; Colin, Penders, Schen-
ning en Gudelj; Feher; Slot (76. Diba),
Schreuder en Bobson (82. Abdellaoui);
Boussaboun en Engelaar.
AJAX: Lobont; De Jong (17. Bergdol-
mo), Yakubu, Chivu en O'Brien; Sneij
der, Van der Vaart en Maxwell (60.
Witschge); Pienaar, Ibrahimovic (74.
Litmanen) en Van der Meyde.
De materiaalhokken liggen vol, de schoenen staan
in het vet, de kantine is dicht. Het weekeinde is
voorbij, maar nog niet vergeten. Peter Blangé, die
met Martin Hersman, Jan Siemerink en Ruud
Bröring wekelijks op het sportweekeinde terugblikt,
zet de prestaties van marathonlopers Kamiel Maase
en Paula Radcliffe in de herhaling.
„Kamiel Maase verkeert mo
menteel in de vorm van zijn
leven. Er wordt veel van hem
verwacht tijdens de komende
Olympische Spelen, volgend
jaar in Athene. Meestal moet
hij zijn meerderen erkennen in
lopers van het Afrikaanse con
tinent, Ethio-
piërs en Kenia-
nen. Maar ook
zij mogen maar
met drie atleten
per land aan de
start verschij
nen en het par
cours in Grie
kenland is voor
een flink deel
helling-af. Ge
zien de lengte
van Kamiel is
dat in zijn
voordeel. Giste
ren ging het in
Rotterdam na
dertig kilometer mis. Het war
me weer schijnt hem parten
gespeeld te hebben. Het was
een domper dat Kamiel niet
aan het 'eeuwenoude' Neder
lands record van Gerard Nij-
boer kwam, maar bijna was
hij ook nog tekort gekomen
voor de limiet om naar de Spe
len te mogen. Gelukkig haalde
hij die tijd nog wel, al was het
maar op een paar seconden.
Kamiel Maase is één van de at
leten die mij het gevoel geeft
dat er in Athene misschien ein
delijk weer een atletiekmedail-
le te halen valt voor Neder
land, na een paar mindere ja
ren. Met jongens als Maase en
Simon Vroemen ziet het er nu
- één jaar voor de Spelen -
goed uit. Na dit marathon-
weekeinde kan ik ook niet
heen om de sensationele pres
tatie van Paula Radcliffe, die
in Londen het wereldrecord
voor vrouwen verpulverde.
Radcliffe
deed maar
een kleine vijf
minuten
meer over de
klassieke af
stand dan
Maase. Wat
het nog op
vallender
maakt is dat
ze een Euro-
peaanse
loopster is, en
niet zoals zo
vaak%en
Afrikaanse.
Misschien is
het een rare gedachte van mij,
maar ik zie in de verre toe
komst nog wel gebeuren dat
het verschil tussen de beste
mannelijke en vrouwelijke
marathonlopers nihil is. De
vrouwen boeken nog zó veel
progressie, terwijl het bij de he
ren in secondes vooruitgaat. Ik
heb erover na zitten denken,
maar ik kon geen andere sport
bedenken waarin de marge
tussen de seksen zo gering is.
Peter Blangé uit Oegstgeest is re
cordinternational volleybal. Hij is
vooratter van de atletencommissie
van NOC'NSF en lid van de Europe
se atletencommissie.
tk Boys aanhang uitzinnig en van goed gedrag in Maassluis
wnan Leefmans
luis - Op het veld stelde
bys zaterdag de titel in de
bsse A veilig door de 0-4
Excelsior Maassluis. Dat
lerdag niet de enige winst
Mtwijkers. Wat zich voor,
«1 na de wedstrijd rond-
Iveld voltrok, mag ook als
feiwinning worden be-
Jd. Een emotioneel volks
in 2500 Katwijkers zonder
len onvertogen woord viel.
«loog
'voor de aanvang van de
ijd is het Excelsior-terrein
kwit gekleurd door de
be supporters van wie
liot aantal in carnavaleske
fagaan het feestje be-
dixbroek domineert de
be mode als symbool
ft onoverwinnelijke dorp
ibist. Als de twintig bus-
f de hoofdmoot van de
Bg arriveren, is het com-
|n Excelsior omgetoverd
Katwijkse enclave in het
pWestland. Waar het
<l*ld ons wacht, wint het
dijke songfestival. Blauwe
tinmen en oranje fakkels
|en het begin van de wed-
lan.
tdstrijd
woege goal van Jan
?is 'we worden kampioen'
pele maar toepasselijke
e lang wordt aangehou-
'aama is het een uur lang
'sül, het is spannend, en
concurrent Hoek staat ook met
1-0 voor. Het duel kent weinig
hoogtepunten en dus ook wei
nig reden tot opwinding. Drie
doelpunten in de slotfase veran
deren alles.
Rond de reservebank van Quick
Boys verzamelen zich aan het
einde van het treffen de reserve
spelers en begeleiders. Een trio
pechvogels leeft zich uit. De ge
schorste basiskrachten Arie van
Rijn, Derek van der Plas en Eef
Schoneveld hangen boven op
de dug-out en rammen uit balo
righeid met hun vuisten op het
plexiglas. „Natuurlijk is het ba
len dat ik niet mee kan doen",
zegt een vrolijke Schoneveld
met een biertje in de ene hand
en een sigaretje in de andere.
„Maar zoals je ziet, lijd ik er niet
echt onder."
Als spits Remco Torken zijn pu-
bliekswissel heeft gehad en zich
uitbundig laat feliciteren, mel
den zich twee bomen van sup
porters bij hem en eisen zijn
shirt op. Met: „Echt, ik mag hem
niet weggeven, we moeten nog
twee wedstrijden", redt hij zich
uit de benarde situatie. Achter
hem heeft coach Arjan van der
Werf een bolknak zo groot als
een keukenrol aangestoken en
hij pronkt daar nadrukkelijk
mee richting de aanhang; de
kampioenssigaar is aangesto
ken.
De spelers lopen tijdens het op
onthoud na de vierde treffer, als
de scheidsrechter met bestuurs
leden van beide clubs overlegt,
in polonaise over het veld. Tij
dens deze heisa probeert trainer
Gert Aandewiel zich als enige
nog serieus met de wedstrijd be
zig te houden. Als het eindsig
naal heeft geklonken, rennen
honderden Katwijkers het veld
paar ogen het niet droog hou
den.
De ontlading in beeld. Hendrik van Beelen schreeuwt het uit, met links van hem Peter Timmermans. Met
pruik en bril heeft Eef Schoneveld zich vermomd. Foto: Cees van Hoogdalem
op om de spelers op de schou
ders te nemen. De chaos is be
gonnen.
De chaos
De typische kampioenstaferelen
met hossen en zingen volgen.
Het veld wordt in beslag geno
men door de menigte, maar elf
talbegeleider Kees van Rijn
houdt zich nog even buiten het
strijdgewoel. Hij bekommert
zich om een paar man die in
rolstoelen langs de lijn staan en
deelt de eerste tranen met hen.
„Er zit een vriend van me bij die
het de laatste tijd moeilijk heeft
gehad. Mijn aandacht ging naar
hem uit", zegt hij later. Katwijk-
se gemeenschapszin in optima
forma.
Ook Gert Aandewiel is niet zo'n
fuifnummer. „De ontlading is
toch veel groter voor spelers en
supporters dan voor een trainer.
Zij waren nog jong toen mijn
lichting kampioen werd, nu ma
ken ze het zelf mee. Ik laat ze."
Terwijl de spelers worden be
dolven onder felicitaties, high fi
ves en omhelzingen is er nog
een betrokkene die zich aan het
massale feestgedruis onttrekt;
Bert Verdoes, de man die al ja
ren de aanstaande tegenstan
ders van Quick Boys analyseert.
„Natuurlijk is dit top voor de
club. Feesten? Man, ik kom net
terug van AS WH. Die moest ik
als mogelijke tegenstander in de
race om de amateurtitel toch
aan het werk hebben gezien."
Als de spelers een halfuur later
eindelijk de beslotenheid van de
kleedkamer kunnen opzoeken,
wuiven honderden fans hen uit.
„En we zwaaien met z'n allen
naar De Krom", is de tekst waar
mee rivaal Katwijk het kan doen.
Toevallig loopt Arie van Rijn, de
enige speler met een Katwijk
verleden, bij het betreden van
het spelerstunneltje zijn vader
en moeder tegemoet. Hun ou
derlijke trots ontlaadt zich in
een innige knuffel waarbij drie
De kleedkamer
Van Rijn is al snel van de emo
ties bekomen. Daar heeft ver
zorger Hans Ultee wat langer
voor nodig en Torken troost
hem in een hoekje. Het is tijd
voor de onvermijdelijke lol van
het gekleed onder de douche
zetten van trainers, begeleiders,
bestuursleden en anderen die
zich in de buurt wagen. Oud
spelers als Alphenaar René van
Meggelen en de Hagenaars Pa
trick Petrici en Marnix van der
Gun komen weifelend felicite
ren. Het zijn drie van de vele
'buitenlanders' uit de recente,
magere jaren van Quick Boys
waarop binnen de club nogal
eens kritiek is geuit. Toch wordt
hun aanwezigheid zeer op prijs
gesteld. Kees van Dijk: „Fantas
tisch van die gasten om hier te
komen. Dit zegt toch wat over
de binding die ook voormalige
spelers nog met de club voelen."
De supportersbussen staan op
het punt te vertrekken in de
richting van het gemeentehuis
voor de beruchte balkonscène
en daarmee keert de rust weer.
Een enkele fan blijft achter, zijn
blauwwitte gezichtsverf is uitge
lopen, zijn broek hangt op half
zeven en zijn lichaamstaal ver
raadt dat hij de festiviteiten al
leen mét moeite tot diep in de
avond gaat volhouden Het is de
19-jarige Rein Nijgh, speler van
het zestiende. „Niets mooier
dan dit op mijn leeftijd mee te
maken", stamelt hij. „Een kam
pioenschap én oud genoeg zijn
om het te beseffen en te ont
houden voor later. Ik ben geluk-
kig."
