KUNST CULTUUR
Minder museumbezoekers door mooie weer
Springpop: muziek op hoog niveau
ohannes
ssion blijft
etje onder
de maat
'Eigenlijk zouden de musea altijd gratis moeten zijn'
Caesar: heerlijke
robuuste lichtvoetigheid
Swingende muziek van
bollenstreekorkesten
Eerste prijzen
in Christina
Concours naar
twee pianisten
maandag 14 april 2003
muziek recensie
-Susanne Lammers
«Johannes Passion van J.S. Bach
[het Bachkoor Holland en het
Ijebouwkamerorkest o.l.v. Charles
ff Met Nanneke Schaap (viola da
en Wim Diepenhorst (orgel),
rBartels (evangelist), Frans
fifljnans (Christus), Julia Neumann
an), Alison Browner (mezzo),
as Post (tenor) en Charles van
as). Gehoord: 12/4, Pieterskerk,
Leiden.
Cijs Donker schildert de Marekerk en omgeving. „Ik heb wel moeite met de architectuur. Al die verschillende gevels. Zet
mij maar tussen de koeien." Foto: Mark Lamers
In Naturalis was het gisteren niet drukker dan op een 'betaalde' dag in de herfst- of kerstvakantie.
Foto: Mark Lamers
lensverhaal van Christus
Johannes met minder
ische details dan Mat-
iïij kijkt er meer van de
;ant naar, meer het grote
eschouwend dan bij de
tenissen betrokken, en
1 left ook zijn weerslag op
nnes Passion van Bach,
gint al met de koorpro-
raarin het koor met een
jeuze verheerlijking eer
overwinning viert dan
ensverhaal inzet. Aan de
list is vervolgens de
;e taak ons toch te be-
in het lijdensverhaal
iristus. Evangelist Peter
lichte heldere stem
iet in de details. Hij is
nan van grote gebaren,
lingt zeer gepassioneerd
den. Bij het verraad van
krimpt hij ineen, om ver-
i bij de woorden 'weinte
:h' zijn verslagenheid
los verdrietig uit te spin
baar Bartels' gedreven-
lleen tilt deze Johannes
1 niet op - daar is meer
idig.
achkoor Holland zingt
armte en vurigheid. De
1 klinken smetteloos, met
de juiste dosis dwepe-
0( I, de koren messcherp en
eel gevoel voor drama.
Concertgebouwkameror-
teelt licht en adequaat,
•dl blijven ontroering en
ring uit. Alleen in de be
ng van de aria's hoor je
listisch stralen. Verder
ze tamelijk terughou-
door Theo de With
leiden - De zon speelde de mu
sea afgelopen weekeinde parten.
Het Nationaal Museumweekend
bracht minder mensen op de
been dan andere jaren. Ook de
Leidse musea hadden door het
mooie weer minder aanloop. Wel
zo prettig, vonden de bezoekers
die de gratis toegankelijke musea
wel bezochten. Kunnen ze ten
minste iets zien.
Voor de deur van Stedelijk Mu
seum De Lakenhal zit Gijs Don
ker te schilderen. Op zijn ezel
staat een stadsgezicht in wor
ding. Hij begon zaterdag met
een wit doek en is nu - halver
wege de zondagmiddag - een
eind op streek met het 'Gezicht
op de Oude Vest'. De koepel-
vorm van de Marekerk neemt
een centrale plek in op het schil
derij. Gijs Donker, een van de
drie befaamde broers Donker, is
door Stedelijk Museum De La
kenhal gevraagd een demon
stratie landschapschilderen te
geven. „Ik vat dat ruim op. Een
stadsgezicht is een stedelijk
landschap."
Donker heeft voortdurend ge
zelschap. Er is altijd wel iemand
die over zijn schouder meekijkt.
Het is in Leiden ook geen alle
daags tafereel: een schilder op
straat. „Ik werk graag buiten",
vertelt Donker. „Dan kan ik di
rect naai* de natuur schilderen.
Meestal kies ik voor de rust van
de polder. Ik heb een beetje
schroom om als kunstenaar in
de stad te gaan zitten. Boven
dien heb ik moeite met architec
tuur. Al die verschillende gevels.
Zet mij maar tussen de koeien."
Bij de ingang van De Lakenhal
staat intussen een portier de
museumgasten te turven. „Gis
teren hadden we 340 bezoekers
en vandaag hopen we de 600 te
halen", zegt hij. „Het weer werkt
niet mee. Mensen gaan liever
naar het strand." Toch blijkt
met name de expositie over de
jodenvervolging in Leiden in
trek te zijn. „Die loopt boven
verwachting."
Gijs Donker heeft intussen ge
zelschap gekregen van collega
Peter Wïllemsen. Die is naast
hem neergeploft op een bankje
aan de Oude Singel. Ze hebben
onlangs samen een reis naar
Bali gemaakt om te kunnen
schilderen. „We gaan vaak sa
men op pad", zegt Wïllemsen.
„Komende week willen we de
bollenstreek in."
Ze filosoferen nog wat over de
schilderkunst en over de musea.
„Eigenlijk zouden musea net als
in Engeland altijd gratis moeten
zijn. Je zult maar bijstandsmoe
der zijn. Dan heb je echt geen
geld over voor museumbezoek
als je naar de supermarkt bent
geweest. Op die manier blijven
Ruim 750.000 bezoekers tijdens Museumweekend
amsterdam/anp ruim
750.000 mensen hebben tijdens
het Nationaal Museumweek
end een museum bezocht. De
580 musea die meededen, kre
gen de afgelopen dagen drie tot
vier keer zoveel bezoekers als
in een ander weekeinde. Vol
gens de Nederlandse Museum
Vereniging waren veel musea
gratis of konden belangstellen
den met korting naar binnen.
Vorig jaar trok het Museum
weekend nog 950.000 tot een
miljoen bezoekers. Dat was een
record. Het Nationaal Muse
umweekend werd voor de
23ste keer gehouden. De orga
nisatie koos dit jaar als motto
'de kunst van het verzamelen'.
De musea speelden op diverse
manieren in op dat motto. In
alle ruim vierhonderd musea
die de Museumjaarkaart accep
teren, werd het boekje 'Muse
umhuizen' van kunsthistorica
Ella Reitsma uitgedeeld. Het
Museumweekend valt volgend
jaar in het weekeinde van 17 en
18 april.
musea elitaire bolwerken."
Naturalis is deze zondag geens
zins een elitair bolwerk Bezoe
kers lopen af en aan. Toch is het
ook hier beduidend minder
druk dan in voorgaande jaren
tijdens het Nationale Museum
weekend. De teller bleef gisteren
op 2000 steken en zaterdag wer
den 1500 gasten geteld. Een
woordvoerder wijst ook hier het
weer als hoofdschuldige aan.
Anneke en Bas Dreef uit Oegst-
geest grepen de zomerse tempe
raturen juist aan om een fiets
tochtje naar Leiden te maken en
dat te combineren met een be
zoekje aan het natuurhistorisch
museum. „We moeten tot onze
schande bekennen dat we hier
nooit eerder zijn geweest", zegt
Anneke Dreef. „Terwijl we nu
ontdekt hebben dat het een fan
tastisch museum is. Het is onge
looflijk wat hier allemaal te zien
is. En het is ook nog zo mooi
neergezet."
Haar echtgenoot valt haar bij.
„Een middag is veel tekort om
alles nauwkeurig te bestuderen.
We komen zeker een keer terug.
Maar dan in de winter, zodat ik
alle tijd heb om de computer
animaties te bekijken en de
proefjes te doen."
Bij de uitgang worden ballon
nen uitgedeeld met het op
schrift 'Naturalis 5 jaar open'. Ze
vinden gretig aftrek. „Ik heb
1500 ballonnen meegenomen
en ze zijn bijna op", zegt de uit
delen Ze zijn gratis en dus ko
men de mensen erop af als be
ren op de honing. Een man
heeft al drie ballonnen te pak
ken voor zijn kinderen en wil er
nu nog één voor zijn vrouw.
„Nee meneer, ze zijn voor de
kinderen", laat de uitdeler we
ten. „Straks kom ik er nog te
kort." Er ontstaat een woorden
wisseling. Het is de enige
wanklank tijdens het verder ge
moedelijke Museumweekend.
zonder de solisten gaat
et, en daar zit het pro-
Sopraan Julia Neumann
:en strakke stem die ver
naar wel een beetje ste-
jft. Mezzosopraan Alison
er zingt haar eerste aria,
-j er Stricken meiner Sün-
tram en vlak; in 'Es ist
icht!' klinkt ze iets min-
;epast, maar het schrij-
komt van de viola da
van Nanneke Schaap.
Andreas Post heeft welis-
en grote stem, maar zijn
acht is dan weer zwak. In
tein Sinn' klinkt hij eei-
ots en hooghartig dan
i ardig en schuldbewust.
78ag het orkest uitdrukken.
'Erwage' is het vooral
nenspel van de twee vio-
1 de cello die de tekst
geven. En de bas Charles
tfassel ontroert met name
zijn doorleefdheid. Ko-
ommige uitvoerenden lo-
»p hun tenen, anderen
hun werk, en die combi-
werkt niet inspirerend,
laakt dat deze Johannes
toch een beetje onder
at blijft.
muziek recensie
Herman Joustra
Concert: Springpop. Gezien: 12/4,
Antonius Zalencentrum, Leiden
Er wordt wel degelijk nog uit
stekende popmuziek gemaakt
in Leiden. Door de oude garde
natuurlijk. Maar ook zeker door
een aantal nieuwe bands. Dat
maakt de editie van Springpop
afgelopen zaterdag in het Anto
nius Zalencentrum wel duide
lijk. Jong en oud, allemaal bren
gen ze muziek van hoog niveau.
Aan Poll de eer om het spits af
te bijten. De Leidse band is
voortgekomen uit Rumbone en
La Whora. Alternatieve rock
met een spin, zo omschrijven
de leden hun muziek zelf. Nou,
alternatief is het zeker, in de zin
van 'niet alledaags'. Hier en
daar zijn invloeden te horen
van King Crimson, met nu en
dan fantasievolle dissonanten
die op de een of andere manier
toch weer in de muziek passen.
Hier en daar ook een oneven
maatsoort. De zang van Odette
is helder en komt vooral tot zijn
recht in de wat slepender num
mers. Kortom, een prima ope
ning van het festival.
Dan is het de beurt aan Primal
Rage, ook uit Leiden. De naam
doet al iets ruigs vermoeden.
De t-shirts van bassist Tim Sy-
mons en zanger/gitarist Jon Sy-
mons doen dat ook: Manowar
en Megadeth staat daarop te le
zen. Niet bepaald bands die
zachtzinnig met de trommel
vliezen omgaan. Dat doet Pri
mal Rage dus ook niet. Zeer
krachtige, luide, meeslepende
nummers. Waarin volop ruimte
is voor de beide gitaristen -
naast Jon Symons is dat Rob
Stegeman - om te excelleren.
Snel en accuraat vliegen de vin
gers over de gitaarhalzen. Puik.
Na deze twee jonge bands, met
leeftijden van rond de twintig,
mag Breath Takin' Angels
(voorheen Crackerman) aan de
bak. De eerste gevestigde naam
van Springpop. Een band van
gelouterde muzikanten. Schijn
baar moeiteloos zetten de Leid
se heren een dampende rock
and roll-act op de planken van
het Antonius. Ruig, maar zeer
toegankelijk. Met onder meer
het nummer 'For the love sake',
een hitje in spe. Sterke punt van
de band is vooral de beheersing
van de instrumenten. Geen
noot te veel, maar wel precies
daar waar het nodig is.
Absent Minded is de volgende
act, uit Leiderdorp. Een clubje
van stuiterende jonge honden.
Enorm energiek. Beïnvloed
door Incubus, The G00G00
Dolls en Papa Roach, zeggen ze
zelf. Dat is te horen ook. Snoei
hard en krachtig speelt de
band. Met de springende zan
ger Jeroen van Woezik als blik
vanger. Heel volwassen al, oa-
danks dat ook hier weer vier
tieners (misschien begin-twin-
tig?) op het podium staan.
Harde Hond dan. Mooie naam,
mooie muziek. Nederlandstali
ge pop uit Leiden. Harde Hond
draait alweer een jaar of vijf
mee in het popcircuit, met ste
vige, pittige liedjes. En een en
thousiaste podiumpresentatie.
Jammer alleen dat de teksten
niet goed te horen zijn. Zoals de
versterking van de zang de hele
avond al te wensen overlaat,
terwijl alle instrumenten prima
zijn te horen. Maar dat is dan
ook een van de weinige min
punten van de avond.
Aan Panic in Detroit de eer de
avond af te sluiten. Sneu alleen
dat de eerste bezoekers zich
dan al richting uitgang bege
ven. Aan de muziek van deze
Leidse band ligt het zeker niet.
Al een jaartje of tien maakt Pa
nic in Detroit opzwepende gi
taarpop. Strakke ritmesectie.
Strakke gitaren, afgemeten
zang. In hoog tempo. Maar
nooit nerveus klinkend. Een
goede afsluiting van Springpop,
een paar uur lang muziek van
hoog niveau.
muziek recensie
Hans Keijzers
Concert: Caesar. Gezien: 12/4, LVC,
Leiden.
Caesar lijkt met het vierde al
bum, simpel 'Caesar' gedoopt,
weer als herboren uit de start
blokken gekomen. Pas een paar
weken in de schappen en nu al
staat het album een in de
Moordlijst van het muziekblad
OOR.
Niet alleen op het album maar
ook live overtuigt de Amster
damse formatie. 'Twist' is de
lekkere opener in het goed vol
gelopen LVC. Heerlijke stuwen
de lijnen zijn er van gitarist
Roald van Oosten en bassist
Sem Bakker. De sound klinkt
robuust maar steeds bij ieder
nummer is er die kwinkslag, die
prettige typische lichtvoetig
heid van Caesar die steevast
langs komt.
'Stop that girl' heeft dat lieve
gevoelige al in de coupletten
maar krijgt de heftige over
stuurde passages pas in de re
freintjes. Bij 'Stop that girl' en
'Before my head explodes'
brengt drumster Marit de Loos
haar hemelse tweede stem in
stelling en geeft Caesar zo een
extra meerwaarde. 'I know T' is
de single, maar eigenlijk maakt
het de eerste dertig minuten
niet uit wat de Amsterdammers
spelen. De songs zijn stuk voor
stuk kleine miniatuurtjes, lied
jes met een kop en een staart
die van venijnig springerig naar
uiterst licht dartelend kunnen
omschakelen en steeds weer af
sluiten met een geraffineerde
climax.
De band zet aan het eind van
de set de hakken^fcog even ste
vig, grillig in het zand door een
aantal hardcore-achtige num
mers te vertolken. Met songs als
'CIA' drukt Caesar nog even
flink het gaspedaal in. De door
bassist Sem Bakker vals en
rauw gezongen songs laten de
band gelukkig niet uit de bocht
vliegen. Met het intrigerende en
massaal meegezongen 'Situa
tions/complications' geeft Cae
sar aan het eind weer de typi
sche Caesar-draai aan het con
cert. Het eigenwijze trio bouwt
gestaag aan een mooi eigen
oeuvre. Na het wat teleurstel
lende derde album 'Leaving
Sparks' gaat het met vernieuwd
elan de Nederlandse clubs
langs en zal het ongetwijfeld
aanbiedingen van de grote fes
tivals in de achterzak hebben.
jan Jade Boersma.
litsfoto
lositie in
ands Lyceum
(est - Leerlingen van de
tionale afdeling van het
ds Lyceum Oegstgeest
1 een expositie van eind
werken ingericht. De
voor het vak Art De-
n op donderdag 17 april
00 tot 19.00 uur te be
en in de achtergymzaal
schoolgebouw aan de
aan. De leerlingen zijn
rig om uitleg over hun
geven en vragen te be
urden.
e Wynn
-bus
Steve Wynn staat mor-
ind op het podium van
aan de Uiterstegracht,
ongwriter richtte de
iream Syndicate op, die
ren tachtig furore maak-
liedjes die teruggrepen
New York-geluid van Te
en de Velvet Under-
Daarna maakte Wynn
ntal soloplaten, met rudi-
n re songs, die hem een
aanhang bezorgden. De
g van het concert is
ur. De toegang bedraagt
door Rody van der Pols
noordwijkerhout/voorhout
De bollenstreek swingde de pan
uit, het afgelopen weekeinde.
Vrijdagavond gaf de harmonie
van muziekvereniging St. Cecilia
een concert, waarvoor een heel
bijzondere achtergrond was uit
gezocht: het levensgrote Pano
rama Tulipland, de titanenklus
van schilder Leo van den Ende.
Na maanden van oefenen
bracht de harmonie in deze ou
de bollenschuur in Voorhout
een divers programma ten ge
hore: filmmuziek uit 'Mask of
Zorro' en 'Songs of the Wizz',
maar ook de hits van Toto en
een deel uit het Ierse tapdance
spektakel 'The Lord of the
Dance'. Om het repertoire iets
meer power te geven, had de
harmonie de assistentie van
basgitarist Michel Hiep ingeroe
pen.
Zaterdagavond gaf St. Jeanne
d'Arc haar jaarlijkse donateurs
concert in de Schelft in Noord -
wijkerhout. Ruim 1100 dona
teurs kwamen luisteren naar het
programma dat bol stond van
de film-, musical- en operamu
ziek. Maar voordat het zover
was, gaven de slagwerkers een
mysterieuze aftrap met fluores
cerende stokken en witte hand
schoenen in een verduisterde
zaal. Daarna volgenden num
mers als de 'Kilkenny Brigade',
het thema uit 'The Lord of the
Rings', 'You'll Never Walk Alone'
en 'A Brand New Day'. Bij dat
laatste nummer mochten de
St. Cecilia musiceert tegen de achtergrond van Panorama Tulipland. Foto: Henk Bouwman
leerling majorettes en de
pompons van de vereniging hun
kunsten vertonen.
Verscheidene solisten stonden
zaterdag in de spotlights, waar
onder Marie-Christine Op den
Kelder, die 'Mijn Droom' uit de
musical Les Miserables ten ge
hore bracht, en Annemieke van
der Ploeg, die Conté Partiro ver
tolkte. Voor Cees Romijn was
het zijn laatste concert bij St.
Jeanne d'Arc. Na 73 jaar lid
maatschap heeft hij besloten er
een punt achter te zetten. Voor
de voorzitter aanleiding om
hem in het zonnetje te zetten:
zijn klarinet mag hij houden, zo
dat hij bij de andere orkesten
zijn hobby kan voortzetten.
den haag - De 13-jarige Ka Hy-
un Kim uit Amsterdam heeft
gistermiddag de finale van het
Prinses Christina Concours ge
wonnen. In de categorie tot 20
jaar ging de eerste prijs naar de
18-jarige Hannes Minnaar uit
Emmeloord. Ka Hyun Kim was
op haar piano de beste van vijf
finalisten in de categorie tot
vijftien jaar. Zij won daarme(e
onder meer een solistisch op
treden met het Residentie Or
kest. De pianist Minnaar won
onder meer masterclasses. Ook
mag de pianist een cd opne
men en met zijn medefinalis
ten een optreden verzorgen in
Camegie Recital Hall in New
York.
Jeroen van Woezik, de energieke blikvanger van Absent Minded. Foto: Dick Hogewoning
