SPORT
Wim van Est en de Ronde van Vlaanderen 1953
9
Spelersbus
LINKS
BUITEN
Westerveld is
boos op arbiters
san Sebastian - Sander Wester
veld weet het zeker zijn club
Real Sociedad mag van de
scheidrechters geen kampioen
worden van Spanje. „In Spanje
benadelen negen van de tien
scheidsrechters ons", zo liet de
reservekeeper van Oranje opte
kenen in de krant MARCA.
ponder de fouten van de
scheidsrechters hadden we nu
al dertien punten meer gehad."
De irritatie van Westerveld
vindt zijn herkomst in het duel
van afgelopen weekeinde tegen
Vïllareal. Sociedad stond na ne
gentig minuten nog met 2-0
voor, maar incasseerde in bles
suretijd twee tegentreffers.
Vooral de gelijkmaker van Vïl
lareal werd betwist, omdat die
treffer een minuut na het ver
strijken van de officiële bles
suretijd viel.
Werper Johnson
grootverdiener
phoenix - Honkballer Randy
Johnson verdient de komende
twee jaar bijna 33 miljoen euro
bij de Arizona Diamondbacks.
Hij wordt daarmee de best be
taalde werper ooit in het Ameri
kaanse honkbal. De 39-jarige
Johnson verlengde zijn contract
bij de Diamondbacks met twee
jaar. De werper ving de afgelo
pen vier jaar al 53 miljoen euro
voor zijn diensten aan de honk
ballers uit Phoenix. Johnson
heeft dan ook het nodige ge
presteerd. De linkshander
wierp vorig seizoen 334 maal
drie-slag in 260 innings en
haalde een ongewoon laag ge
middeld aantal runs tegen
(ERA) van 232.
Paal en perk aan
aantal interlands
ZURICH - Clubs die spelers af
staan voor nationale teams krij
gen binnenkort mogelijk finan
ciële compensatie van hun na
tionale voetbalbond. De we
reldvoetbalbond FIFA heeft be
sloten een claim van de G14 -
veertien Europese topclubs - te
onderzoeken. De G14 wil com
pensatie nu spelers steeds vaker
voor interlands worden opge
roepen. De FIFA heeft de G14
beloofd in de periode 2004-
2008 het aantal interlands te
beperken. Zo worden er op de
wedstrijdkalender vanaf 2005 in
april geen data meer vrijgehou
den voor vriendschappelijke in
terlands. De Copa America - het
kampioenschap van Zuid-Ame-
rika voor nationale teams-
wordt voortaan eens in de vier
jaar gespeeld. Nu is dat elke
twee jaar. De WK-kwalificatie-
wedstrijden in Europa, Zuid
Amerika en Afrika worden alle
maal op dezelfde data afge
werkt
'Minder wissels in
oefen wedstrijden
londen - FIFA-president Sepp
Blatter wil het aantal wissels bij
vriendschappelijke voetbal
duels beperken tot vijf per elf
tal. Aanleiding voor de maatre
gel is het voorval bij een recent
oefenduel van Engeland, waar
in coach Eriksson in het tweede
deel een compleet ander team
inzette. „De wedstrijd werd een
farce", vond Blatter.
Familie Sanroma
krijgt smartengeld
almagro - De organisatoren
van de Ronde van Catalonië
zijn door een Spaanse recht
bank veroordeeld tot het beta
len van een schadevergoeding
aan de familie van Manuel San
roma. De coureur overleed vijf
jaar geleden op 21-jarige leeftijd
na een valpartij tijdens die
etappekoers. De rechter achtte
de organisatie (mede) schuldig
aan de fatale crash en veroor
deelde haar tot het betalen van
132.000 euro aan de familie van
Sanroma. „De rechter erkende
de fouten van de organisatie",
sprak een neef van de overle
den wielrenner.
Honderdjarige
Tour viert feest
parus - Het eeuwfeest van de
Tour de France wordt opgeluis
terd met een parade van oud
winnaars en een toertocht voor
10.000 amateurs. Bovendien
zijn er drie nieuwe prijzen te
verdienen. Een renner zal op 27
juli de fairplay-prijs ontvangen
voor sportief gedrag. Daarnaast
is er een Europese prijs, voor de
beste renner uit een van de tien
landen die zich in 2004 bij de
Europese Unie aansluiten en
een eeuwprijs voor de renner
die het best presteert in de rit
ten die aankomen in de etappe
plaatsen die ook in de eerste
Tour (1903) werden aangedaan.
Op de slotdag van de Tour is er
een toertocht voor liefhebbers
over 27,5 kilometer met start en
finish bij de Eiffeltoren. Vooraf
gaand aan de komst van het pe
loton op de Champs-Elysées is
er een défilé van oud-winnaars.
De Ronde van Frankrijk begint
op 5 juli in Parijs.
maandag 31 maart 2oo3
UIT
GESPROKEN
De Ronde van Vlaanderen die voor 6 april op de
agenda staat, dankt zijn ontstaan aan een der
markantste figuren uit het Vlaamse sportleven:
Karei van Wïjnendaele (1882-1961). Hij heette ei
genlijk Karei Steyaert, maar nam de naam aan van
het gehucht waar hij ter wereld kwam. Als vijfde in
een gezin van vijftien leerde hij als kind grondig
wat armoede was. Maar hij was pienter en de on
derpastoor zorgde ervoor dat hij langer school
kon gaan dan vele van zijn lotgenoten.
De liefde voor de wielersport zat er al vroeg in. Tot
zijn verdriet was hij als renner te licht, als journa
list oogstte hij echter een faam die nimmer meer
werd geëvenaard. Taalpuristen sloten van ellende
de ogen voor zijn proza dat allerlei tekortkomin
gen vertoonde. Maar voor hen schreef de harts
tochtelijke patriot Van Wïjnendaele niet, hij richt
te zich tot de gewone Vlamingen uit wie hij zelf
voortkwam. En die raakte hij met zijn woorden re
gelrecht in hart en ziel. Hij en niemand anders
leerde het Vlaamse volk lezen, werd later wel ge
zegd.
Van Wïjnendael was van alles: journalist en later
directeur van het succesvolle blad De Sportwe
reld, sportbestuurder, ploegleider in de Tour, ma
nager, coach. Je zou zo zeggen dat hier sprake is
van enige strijdige belangen. Niet voor Karei en
niet in het België van voor de oorlog. Deze kei was
in 1913 de grondlegger van de fameuze Ronde van
Vlaanderen.
Pas veertig jaar na het begin kreeg deze klassieker
voor het eerst een Nederlandse winnaar Wim van
Est. Het was hondenweer in die ronde van 1953.
De modder maakte de renners bijna onherken
baar. Van Est was er met de Belg Desiré Keteleer
tussenuit getrokken. Beiden reden voor de ploeg
Garin, met Lomme Driessens als ploegleider.
Maar op hem had Van Est het niet, want Dries
sens wilde altijd liever een Belg dan een Nederlan
der als winnaar. Bovendien woonde Keteleer in
hetzelfde dorp als Driessens. De voorsprong liep
op tot vijf minuten. In de slotfase kwamen de
twee koplopers een paar minuten voor een dichte
overweg te staan zonder dat er een trein passeer
de. Van Est in het boek 'Het Wonder van Vlaande
ren': 'Je had toen van die gangetjes ernaast, daar
ben ik toen met fiets en al doorheen gekropen. Ik
was al eens eerder geflikt door Driessens. Die be
stond het gewoon de seinwachter te betalen om
mij maar niet te laten winnen. Maar ik kende zijn
streken, dat zou mij niet weer gebeuren'.
Van Est zat er veel frisser bij dan Keteleer toen de
finale opdoemde. Dat zag ook Driessons. Daarom
adviseerde hij Keteleer aan VanJïstie vragen wat
die voor de overwinning overhad. Maar Van Est
spuwde vuur. 'Niks betalen, we rijden ervoor'. Een
jaar eerder had Van Est de Belg Roger Decock aan
de overwinning geholpen, omdat die zich als eni
ge om hem had bekommerd toen Van Est in 1951
op de Aubisque in een ravijn was getuimeld. De
cock had daarmee zijn eigen kansen in de Tour
opgeofferd. Dat was een ereschuld die Van Est
wilde terugbetalen. 'Maar Keteleer was Decock
niet'.
Hoewel Van Est geen sprint van enige betekenis
bezat, won hij zonder moeite. Hij maalde eenvou
dig zo hard door dat Keteleer op 200 meter van de
streep zich al gewonnen gaf. 's Avonds werd Van
Est gehuldigd in een café in zijn woonplaats St.
Willibrord. Hij werd op het biljart gezet en luid
toegejuicht. 'Ik leek wel een standbeeld', aldus
Van Est in 'Het Wonder van Vlaanderen'.
Van Est met in zijn wiel de Belg Keteleer.
Archieffoto
Dit is dc achtenvijftigste aflevering van een serie over de
geschiedenis van de sport
SPORT IN BEELD
Training Nederlands elftal op Nieuw Zuid. Katwijk. Maart 2003.
Foto: ANP/Koen Suyk
Op de voorpagina van de Volkskrant staat vrij
dag een bus. Een autobus. Het had goed een
spelersbus kunnen zijn - zó'n bus.
'n Spelersbus uit de jaren '60, moet ik er dan wel
bij zeggen.
Geen rijdend reclamebord, maar een beschaafde
touringcar. Een bus die op doordeweekse dag de
bejaarden naar hun jaarlijkse uitstapje reed en
die tegen het eind van de week werd schoonge
maakt voor het tweewekelijkse ritueel op zondag.
De foto van de bus op de voorpa
gina van de krant beslaat vijf
kolommen. Vijf kolommen, van
de acht. Me dunkt, verwonder
lijk is het niet dat mijn oog op de
foto valt en niet op de andere be
richten, ernaast en eronder.
De bus is blauw van kleur. Vier
tinten blauw. De gordijntjes die
hier en daar - waarschijnlijk te
gen de felle zon - voorde raam
pjes hangen zijn bordeauxrood.
Als voetbalclubs zich tegenwoor
dig laten rijden zie je zo'n bus
niet meer over het hoofd In
monsterlijk grote letters de naam
van club en sponsor erop en dan
die kleuren, die je direct naar je
zonnebril doen grijpen.
Ik klop mezelf niet vaak op de
borst, maar nu moet het maar eens. Ik was een
kei in het herkennen van spelersbussen, toen dat
nog een kunst was. Wij woonden op een strate
gisch punt in het dorp, met uitzicht op het via
duct en dus op al het inkomende verkeer - dat
hielp. Wat ook hielp was dat Velsen nog niet aan
gesloten was op de snelweg A9. Alle spelersbussen
op weg naar Sportpark Schoonenberg (voor een
wedstrijd tegen Telstar), op die van AZ '67 en GV-
AV na, die om logistieke redenen een andere route
kozen, passeerden ons huis.
De bus op de voorpagina van de krant rijdt niet,
maar staat stiL In het zand. Het zand is het zand
van de Iraakse woestijn. Een bagageluik is ge
opend en op de zandvlakte vóór de bus liggen
tassen uitgestald, die (als de bus inderdaad een
spelersbus was geweest) de voetbaltassen van de
spelers hadden kunnen zijn.
De wedstrijd begon om half drie. Tussen half één
en één nam ik mijn positie in. 's Winters en bij
slecht weer op mijn jongenskamer, voor het
raam. Als het weer het toeliet, buiten, leunend op
het tuinmuurtje. Zo zag ik de spelersbus van NAC
aankomen en zochten én vonden mijn ogen Atie
Graaumans. (Dit zegt veel over mijn gave spelers
bussen te herkennen. Zo zeker was ik van m'n
zaak dat ik om het voor mezelf nog leuk te hou
den al terstond overging tot het spotten van
Graaumans en dat was geen sinecure. Graau
mans was 1 meter 65. Veel meer dan zijn kruin
stak niet boven het raampje uit.)
Het foto-onderschrift op de voor
pagina begint zo: „Het laadruim
van de Iraakse autobus is leeg.
Amerikaanse mariniers hebben
de bagage uitgespreid langs de
kant van de weg tussen Nassi-
riyah en Qal'at Sukkar. De tassen
behoren 22 Iraakse soldaten toe.
Als ik in het septemberzonnetje
buiten de spelersbus van Xer-
xesIDHC opwachtte, dan zorgde
ik er wel voor als de bus langs
reed tegelijk het gebaar te maken
van een jongen die zijn hond
riep. Wij hadden geen hond,
maar dat wist de jonge Wim van
Hanegem niet, die loom uit het
raampje van de Xerxesbus naar
buiten staarde. Die wist niet dat
ik een taak vervulde, maar zal
gedacht hebben dat daar toevallig een jongen
stond, die zijn hond uitliet.
Vóór de gefotografeerde bus liggen twee gesneu
velde soldaten, bijtend in het zand. Het is een
schokkende foto en het valt mij nu op dat de au
tobanden van de bus lek zijn. Zestien soldaten
zitten volgens het bijschrift nog in de stoelen van
de bus, doorzeefd. „Twee soldaten hebben het
Amerikaanse spervuur overleefd. In de portemon
nee van een van hen zijn behalve een legerpas,
trouwfoto's gevonden en een plaatje van het En
gelse voetbalelftal"Had hij op Britten 'gehoopf
en gedacht Beckham aan te treffen en was hij
dan op de Engelse aanvoerder afgestapt en had
hij hem om een handtekening.natuurlijk niet.
Maar waarom dan wel?
Ddt vraag ik mij nu al de hele tijd af, wat deed
dat fotootje van het Engelse elftal daar op het
slagveld, in een Iraakse portemonnee?
Frank Snoeks
UIT HET OOG
Aart Stigter kwam als inwoner
van Ter Aar in de jaren tachtig
van de vorige eeuw uit voor de
Alphense atletiekvereniging AAV
'36. In zijn topjaren was de weg-
atleet drie keer de snelste Neder
lander in de marathon van Rot
terdam. De voormalige docent
van de politie Hollands Midden
heeft sinds vijfjaar samen met
zijn vrouw Ellen Abbingh een
sportcentrum in Amerongen.
Het lopen heeft hij nog niet af
gezworen. Stigter - 46 jaar en
woonachtig in Doorn - hoopt in
de komende editie van de mara
thon van Rotterdam weer bij de
beste vijf landgenoten te eindi
gen.
„Ik loop bij tijd en wijle nog
heel veel en ook redelijk suc
cesvol. Vanwege mijn leeftijd
word ik standaard bij de vetera
nen ingeschreven, maar afgelo
pen zondag won ik bij de senio
ren nog een 30 kilometer-race
in Spaamwoude. Die wedstrijd
geldt als voorbereiding op Rot
terdam. Een tijd van 2 uur en 20
minuten is daar reëel. Dat ik
drie, vier jaar geleden nog der
de werd tijdens het NK zegt iets
over het niveau van de mara-
thontop. Kamiel Maase en Luc
Krotwaar zijn toppers die ook
internationaal mee kunnen
doen, daarna krijg je een gigan
tisch groot gat Je zag het ook
bij de Twintig van Alphen. In de
periode dat ik lid was van AAV
'36 was ik ontevreden met een
tijd van 61 minuten. Tegen
woordig ben je daarmee de
beste Nederlander. Ik moet me
er nu ook bij neerleggen dat ik
niet meer zo hard ga als tien
jaar geleden. Mijn beste presta
tie ooit was 51ste op het WK
veldloop. Ik was toen de der
tiende of veertiende Europe
aan. Door kenners wordt die
prestatie hoog ingeschat Je
moet namelijk niet vergeten dat
per land zo'n negen lopers mee
mochten doen, dus negen Ke-
nianen, negen Marokkanen. Ik
hield destijds John Vermeule en
Marti ten Kate achter me.
Van een 'zwart gat' heb ik als
sporter nooit last gehad. Ik heb
vijfjaar geleden, na een sabba
tical year, met mijn vrouw een
sportcentrum overgenomen.
Om voor mezelf te beginnen is
een van de beste keuzes in mijn
leven geweest. Ik werkte daar
voor bij de politie, maar na een
reorganisatie kon ik mij niet
meer vinden in de organisatie
structuur en de wijze van wer
ken. Je kunt dan twee dingen
doen: chagrijnig verder gaan of
iets anders zoeken. Heel toeval
lig kwam dit fitnesscentrum op
ons pad. Het is schitterend ge
legen in Amerongen, tegen een
bos aan. Beiden besloten we -
Ellen was manager communi
catie bij de KNAU - om onze
fulltime baan eraan te geven.
Naast de gebruikelijke onderde
len als fitness, spinning, aero
bics, hebben we ook een run-
ning-tak. We verzorgen trai
ningsstages op Lanzarote en
geven bedrijfsclinics. Daarnaast
werken we samen met een fy
siotherapeut, diëtist en een
sportarts. Die mix is redelijk
succesvol. We hebben nu rond
de 1500 leden.
Het lopen lijdt daar niet onder.
Ik houd daarvoor tijd vrij in
mijn agenda. We wonen in
Doom, precies tien kilometer
van het centrum. Een van ons
beiden pakt de auto, terwijl de
ander hardlopend naar het
werk gaat. Het is prachtig, want
de route gaat door het bos."
Guus Hiddink in
Sport Intern at on^
„In Zuid-Korea ben
ik op een voetstuk
plaatst. Ik heb ivel
eens onderhuids de neiging on\
er een staaf dynamiet onder te
leggen om dat voetstuk effe opn
blazen.
Wielrenner Oscar Freire in
Sportweek:
„In de loop der jaren heb ik
mensen leren kennen, ik weet
inmiddels hoe ze in elkaar zit
ten. Je kan niemand vertrou
wen, ook niet in het wielrennen
De enige mensen die ik ver
trouw, zijn mijn vrienden.
Ajacied en Tsjechisch intern*
tional Tomas Galasck in Stu
dio:
„Kinderen mogen hier alles
aanraken, alle gesprekken on
derbreken, soms gaan ze ge
woon op hun speelgoed zitten.
Dat is in Tsjechië allemaal on
denkbaar, daar worden kinde
ren strenger opgevoed en hebba
kinderen veel meer discipline.'
Bondscoach Dick Advocaat in
Trouw:
Slapeloze nachten? Ik slaapai
tijd moeilijk Ik weet niet uw
dat door komt. Gisteren nogiit
ik weer alle UEFA-Cupwedstrij-
den te bekijken. Nog even naai
dat kanaal. En dat neem ik dan
mee naar bed.
Idem:
„Ik heb de neiging alles te veel
zelf te willen doen. Daar moelj
wat makkelijker in zijn. Ande
ren kunnen het natuurlijk ook
Pierre van Hooijdonk in Voet
bal International:
„Ik word liever geselecteerd voo
een land dat kans maakt op de
Europese titel, dan dat ik 150
interlands speel voor de Faeröe
Dan zit ik liever tachtig keer bi:
Oranje op de bank
Bokser Nordin Ben Sal ah
treurt in Sportweek om zijn
nederlaag tegen de Argentijn
Mora:
„Ik heb nergens last van, alleer.
van m'n ego. Mijn innerlijke ik
heeft pijn.
De Zuid-Afrikaanse hordelo
per Shaun Bownes, die medio
jaren negentig werd geschoni
wegens het gebruik van do
ping, in de Volkskrant:
„Ik voelde me ontzettend schul
dig. Ik had het gebruik natuur
lijk aan niemand verteld, mm
het was alsof de hele wereld hii
wist, of het op je voorhoofd ge-
schreven stond.
RKC'er Jochem Janssen in
Voetbal International:
„Bij de bakker of de slager kom
je tegenwoordig niet meer voor
een praatje, daar is blijkbaar
geen behoefte meer aan. Mensa
zitten liever op het internet.
International Frank de Boerii
het Algemeen Dagblad:
„Kritiek is naar. Maar ik vergx
snel. Als ik iets lees, ben ik
woest. Maar na 30 seconden is
dat gevoel weg."
McLaren-coureur David Co ui
thard in Sport International:
„Rond Formule 1 leven veel ge-1
meenplaatsen. Zoals dat je tra
ger wordt als je een kind krijg.
Kom nou. Heb jij Michael Schu
macher zien remmen toen hij
vader werd? Ik niet.
Idem:
„Ik heb wel eens vriendinnetje
dat er leuk uitziet aan mijn
arm. Maar dat is niet omdat ik
op wil vallen. Wel omdat ik m
het leven wil genieten.
Pavel Nedved, middenvelder
van Juventus en Tsjechië, in
De Telegraaf:
Ook als ik thuis ben denk ik és
hele dag aan voetbal. Mijn
vrouw begrijpt dat. Na mijn
carrière begint misschien een
nieuw leven."
Newcastle United-speler Kie-
ron Dyer in Shoot Monthly
over zijn coach Bobby Robsoa
die hem aanvankelijk met 'Ke
vin' aansprak:
„Hij spreekt me meestal aan ah
'zoon'. Hij wordt steeds beter in
het onthouden van onze na-
Oud-topkeeper Piet Schrijven
in Nieuwe Revu:
„Ze maken nu in de jeugd al
voetballers van de keepertjes.
Het gevolg is dat keepers geen
sprongkracht en geen souplesst
meer hebben. Ze komen niet
meer van de grond en het lijkt
wel of ze een plank in hun rug
hebben.
De Tsjech Jozef Chovanec,
oud-PSVer èn nu trainer van
FK Marila Pribram in NRC
Handelsblad:
„Nederlanders zijn aardig
maar ze denken dat
de hele wereld over
Nederland praat. Ze
denken ook dat ze de
beste voetballers zijn
van de wereld.
11
