Eindelijk verlost van tweede plek
SPORT 2
Som en Okken stapje voor stapje vooruit
Ook Dekker snapt niks van Dei r
Bob de Jong revancheert zich op WK
Friesinger: koningin
achtertuin van Pechs
Volgend jaar moet het
de zusjes Smit gebew
Tunks-Koeman valt uit naar concurrente
Bokser Nordin
onderuit
Rotterdam Profbokser Figh
ting Nordin heeft in het Sport
paleis Ahoy' een gevoelige ne
derlaag geïncasseerd. In de
twaalfde en laatste ronde van
zijn keiharde gevecht tegen de
Argentijn Mora stopte de arbi
ter het duel. De 30-jarige k.o.-
specialist uit Purmerend was
niet meer in staat om zich goed
te verdedigen. Hij was al twee
keer neergegaan.
Hordentiteis voor
Johnson en Devers
Birmingham - Oudgediende at
leten wonnen gisteren de korte
hordennummers op de WK in
door atletiek in Birmingham.
De 36-jarige Gail Devers uit de
Verenigde Staten was de snelste
bij de vrouwen op de 60 meter
horden. Ze liep 7,81 seconden
en was daarmee ruim eentien-
de sneller dan de Spaanse Glory
Alozie. Haar landgenoot Allen
Johnson was de beste bij de
mannen in 7,47.
Vinokoerov
wint Parijs-Nice
nice - De Kazachstaanse wiel
renner Aleksander Vinokoerov
is voor de tweede opeenvolgen
de keer eindwinnaar geworden
van de Franse etappekoers Pa-
rijs-Nice. Hij verdedigde giste
ren met hulp van de Telekom-
ploeg vrij gemakkelijk zijn lei
dende positie in de slotetappe
over 160 kilometer met start en
finish in Nice, die een overwin
ning opleverde voor de Span
jaard David Bemabeu.
Sneeuw houdt
peloton binnen
san benedetto del tronto - De
Italiaanse rittenkoers TirTeno-
Adriatico werd gisteren geteis
terd door een hevige sneeuw
storm die Umbrië onbegaan
baar maakte voor wielerpeloton
en volgers.
Zwolle huldigt
Wennemars
zwolle - Erben Wennemars
wacht een feestelijk onthaal
thuis in Zwolle. De kersverse
wereldkampioen schaatsen op
de 1000 meter en de 1500 meter
krijgt vanavond een huldiging
in zijn woonplaats. De Stichting
Sport Evenementen organiseert
een rondrit door de stad en een
viering op de Grote Markt voor
Wennemars.
Clerc toch naar
WK dammen
Cannes - Rob Clerc heeft in
Cannes het laatste kwalificatie
toernooi voor het WK dammen
gewonnen. De 47-jarige groot
meester vestigt met de winst
een unieke prestatie: sinds 1976
heeft de Zoetermeerder als eni
ge speler in geen enkel WK-
toemooi ontbroken.
Vriezema wint
goud in Praag
praag - Judoka Daniëlle Vrieze
ma heeft een gouden medaille
veroverd bij het A-toemooi in
Praag. De pupil van Theo Meij
er rekende in de klasse tot 63
kilogram in de finale af met de
Russsische Zarajeva. Naast het
goud voor Vriezema pakte Nyn-
ke Klopstra een bronzen plak in
de klasse tot 48 kilogram.
Afscheid van
pistes met titel
lillehammer - Skiër Michael
von Grüningen (33) heeft in Lil-
lenammer het afscheid gekre
gen dat hij verdient. De gelou
terde Zwitser ging in zijn laatste
wereldbekerwedstrijd van zijn
lange loopbaan met de eindze
ge in het klassement van de
reuzenslalom aan de haal.
Fichardt wint
Oatar Masters
Doha - De Zuid-Afrikaanse gol
fer Darren Fichardt heeft in Do
ha het Qatar Masters gewon
nen. Op de eerste extra hole
versloeg hij zijn landgenoot Ja
mes Kingston met een birdie.
Beide spelers waren na 72 holes
op 275 (-13) slagen binnenge
komen. Rolf Muntz, de enige
Nederlandse deelnemer, werd
uitgeschakeld na twee door een
zandstorm onderbroken ron
den.
Combinatieploeg
eerste in vierkamp
Amsterdam - Een combinatie-
ploeg met vijf buitenlanders en
vier Nederlanders heeft op de
Amstel in Amsterdam de 31e
Heineken Vierkamp gewonnen.
De beslissing viel al voor aan
vang van de tweede dag. In de
acht met stuurman van Nereus
kon slagroeier Michiel Bartman
niet verder wegens een rugbles
sure. Door de opgave van de ti
telverdediger Nereus was de
combinatie van Imperial, Orca,
Skoll, Laga en Gyas al zeker van
de eindzege.
maandag 17 maart 2|
berlijn/gpd - Het hadden in
Berlijn, haai thuishaven tenslot
te, de wereldkampioenschap
pen van Claudia Pechstein moe
ten worden. Maar het werd in
de achtertuin van haar ver
meende vijand het evenement
van Anni Friesinger, die met
drie titels (1000, 1500 en 3000
meter) naar Inzeil vertrok.
Pechstein bleef op eentje (5000
meter) steken, net als Gar-
brecht-Enfeldt (500 meter). Anni
blij, na een seizoen van revalida
tie en virusinfecties. Claudia blij,
nadat een griepje haar voorbe
reiding op dit weekeinde in de
war had geschopt.
Daarom vonden beide Duitse
schaatssters het slotweekeinde
van het seizoen blijkbaar het
aangewezen moment om de
vrede te tekenen.
Want in de aanloop naar het
evenement was het vuurtje nog
eens stevig opgepookt door de
Duitse media. In een van de
kranten werd zelfs gesuggereerd
dat Pechstein besloten had de
strijd op te voeren omdat het
haar en eigenlijk ook Friesinger
bepaald geen windeieren legde.
Pechstein heeft contracten met
Wella en Audi afgesloten,
Friesinger met Lancia.
Zaterdag, na de tweede plek
Si 1
achter Friesinger op
meter, besloten ze
strijdbijl te begraven. I
gaf een Duitse joun
een tamelijk onbesr
merking tijdens de
rentie. Hij stelde
Friesinger als winna
merkelijk genoeg het
uitzag van de drie m
naars, naast Pechstei
bronzen Gretha
Friesinger stond met.
vol tanden, Claudia Ij
nam het voor haar o
zeggen dat 'Anni toch
1500 meter in de bene
ten'. Om vervolgens i
derlinge verhouding!
gaan. „Als ik een keet
allebei mag spreken'
Berlijn allcomstige
„We hebben hier al
fans." De Zuidduitse
geerde meteen: „Late 1
lijk zijn, zonder elkai
we nooit zo'n hoogi
haald. "Waarna Pech
nog eens liet ontvallt
weliswaar nooit echt
nen zullen worden,
schien ga ik binnenko
een kopje koffie met
ken." Boek gesloten,
lang het duurt.
Trainer Wim den Eisen vangt Bob de Jong na zijn indrukwekkende WK-race die hem de wereldtitel opleverde. Foto: ANP/Vincent Jannink
door Peter van der Hulst
berlijn/gpd - Bob de Jong moest
er tot de laatste race van het sei
zoen op wachten, maar uiteinde
lijk werd hij toch als winnaar gel
auwerd. De stayer moet er horen
dol van zijn geworden. Was het
niet Gianni Romme die hem dit
seizoen in de grote wedstrijden
de pas afsneed, dan was het wel
Carl Verheijen of Henk Angenent.
Vrijdag nog kwam hij op de vijf
kilometer een halve seconde te
kort op winnaar Jochem Uytde-
haage. „Ik vroeg me toen wel af
waarom het er niet uit komt. Zil
veren plakken zijn prachtig, maar
ze tellen niet. Het enige dat telt,
zijn titels."
Het eerherstel voor De Jong liét
lang op zich wachten, maar ein
delijk was het op de tien kilome
ter in Berlijn dan daar. De
schaatser kan zijn wereldtitel
goed gebruiken in zijn speur
tocht naar een nieuwe commer
ciële ploeg. Na zijn dramatisch
verlopen olympische campagne
in Salt Lake City (dertigste op de
vijf en vijftiende op de tien kilo
meter) kon hij bij TVM niet
meer rekenen op verlenging van
zijn contract. De Jong was over
geleverd aan de beperkte steun
van de KNSB en de financiële
hulp van enkele lokale sponsors.
Samen met Ralf van der Rijst,
die halverwege het jaar over
stapte naar DPA, meldde hij
zich bij gewestelijk trainer Wim
den Eisen. Onder zijn leiding
schaafde de stayer met succes
aan zijn techniek en bloeide
weer op. „Als je dan hier als
amateur een titel pakt tussen de
profs, dan doe je het erg goed."
Kijk je De Jong diep in zijn hart,
dan zet hij de samenwerking
met zijn coach het liefste voort.
Gelijktijdig beseft hij ook dat de
kassa moet rinkelen. „Het werkt
niet als ik, zoals dit seizoen,
spaargeld moet inleveren." Even
dreigde alles nog fout te gaan
voor De Jong. „Ik had na de vijf
kilometer zoiets van 'ik mag ze
ker niet winnen'. Misschien heb
ik toen iets te laat de aanval in
gezet, of ben ik te langzaam be
gonnen. Deze zege maakt heel
veel goed. Ik denk dat het mijn
beste tien kilometer was ooit.
Tactisch en mentaal was het een
ijzersterke race. Het had alles
waaraan een rit moet en kan
voldoen." De exercitie van De
Jong (13.21,33) was indrukwek
kend. Hij verpulverde het baan
record (was 13.33,60) en moest
zich inhouden om niet te vroeg
in de rondjes 31 te komen. Ver-
heijens aanval pareren was dan
ook een eitje. „Het werd ge
woon een tegenaanval, zoals ze
bij het wielrennen zeggen d'r op
en d'r over." Toch keek De Jong
aan het einde van de rit nog en
kele malen over zijn schouder.
Twee jaar geleden verspeelde hij
in Salt Lake City zijn wereldtitel
in de laatste bocht. Om zeker te
zijn dat Verheijen hem dat
kunstje niet opnieuw zou flik
ken, hield hij zijn oog op de an
dere baan gericht. Eenmaal ze
ker van de zege ging De Jong
met gebalde vuist over de
streep.
Het gat met Verheijen bedroeg
meer dan tien seconden
(13.31,93). „Maar als ik de vorm
niet heb, moet ik blij zijn met de
twee races die ik hier heb gere
den." Verheijen pakte vrijdag op
de vijf kilometer brons. „Neder
land heeft vier goede stayers. Op
het ene moment win ik met zes
seconden en andere keer rijdt
Gianni mij de stront voor de
ogen. Het mooie zou zijn als we
eens gelijktijdig in vorm zijn,
maar dat is nog nooit gebeurd."
Tot het rijtje van vier wordt An
genent niet gerekend. Op grond
van zijn tijd (13.41,84) heeft de
marathonschaatser daar ook
nog geen recht op. „Ik heb lucht
genoeg, maar mijn benen blok
keerden. Ik zal meer op snelheid
moeten trainen. Maar als ie
mand mij in oktober had gezegd
dat ik hier vierde zou worden,
dan had ik daar tien keer voor
getekend." Angenent baalde wel
dat de Noor Lasse Saetre zijn
tijd als richtpunt had. Hij is er
van overtuigd dat het brons
voor hem was als hij na Saetre
was gestart. Die kans krijgt hij
misschien nog wel eens. „Vol
gend jaar wil ik laten zien dat
het niet bij een seizoen blijft Ze
zijn nog niet van me af."
door René Banierink
Berlijn - De weg naar de subtop
op de lange afstanden? „Die is
vlot te doen", was Jenita Hulze-
bosch-Smit opgevallen. Maar
die Duitsers van de hoogste tre
de mikken, dat is andere koek,
weet zus Gretha Smit inmiddels.
„Ze zijn wel erg goed. Maar het
is best te doen, hoor."
De zusjes Smit sloten hun eerste
min of meer serieuze lange-
baan-seizoen dit weekeinde af
met twee bronzen plakken, een
vierde en een negende plaats op
het WK afstanden in Berlijn.
Gretha zorgde voor beide podi
umplekken, geen verrassing na
het olympisch zilver van Salt La
ke City. Ze was er blij mee, maar
deed er niet uitbundig over. Za
terdag, na de derde plaats op de
drie kilometer, had de DPA-rijd-
ster namelijk stilletjes gehoopt
dat de vijf kilometer meer zou
opleveren. Ze voelde zich goed
en op de vijf kilometer zou er in
ieder geval een Duitse (Friesin
ger) minder zijn om te kloppen.
Maar het kwam er gisteren niet
uit. „De echte supervorm is er
niet", moest ze bekennen nadat
Pechstein en Hughes elkaar in
de laatste rit naar de bovenste
twee plaatsen hadden gesleurd.
„Ik mis door de knieblessure de
basis van de zomertrainingen."
Jenita Smit had dit weekeinde
juist het omgekeerde ervaren.
Zaterdag reed de schaatsster uit
de DSB-ploeg een slechte race
('heel onrustig begonnen, te
Ri
hoog gaan zitten en
er snel klaar mee"), i
ze een hele gelijkm
zien die haar op drie jt
van het podium brad n
tein kan heel strak rijd
op de tijd van Gretha k
die Hughes, die kon f
wielrennen. Een ec k
sportster, die geeft nil el
De Overijsselse zusje
evenmin. Ze hebben
serieus geproefd van
baan en da*t smaakt
Beide vrouwen,
maakten op de mar it,
ten wat er aan scho ai
„Mijn start zal beter
heb daar door de ki jr
deze winter nauweüp bi;
nen trainen." Ze ver ai
terdag de race op di
meter door, want ze i
eerste ronde zo'n tv
den langzamer dan
Friesinger. Jenita hef
der probleem: „De
heid is te laag, zeker v Er
kilometer. Ik kan hei j
rondjes van 33 rijden t
in de marathon ooi |e
moet op de langebaa j(
paar ronden ook 32-< d
rijden. Dat is het mot |e
onder de knie te knjgt e,
Als dat allemaal lukt :ai
Smitjes zeker, dan ku
Duitse tandem
Pechstein wel aan. G
op. „Zoals Pechstei]
reed zeker." De Duits
ter het voordeel dat i i
instellen op de tijd va
birmingham/anp - Aan een we
reldtitel hadden de twee vrien
den helemaal niet gedacht.
Bram Som en Amoud Okken
missen daarvoor nog de kracht
op de 800 meter. Met hun fina
leplaatsen in Birmingham op de
WK indoor hadden ze bereikt
wat ze wilden.
In de eindstrijd merkten ze dat
drie races in drie dagen nog iets
te veel van het goede is. Som
eindigde als vijfde, Okken als
zesde en laatste. Op gepaste af
stand van de verrassende we
reldkampioen David Krummen-
acker. „We doen mee", zei Som.
„De finale was een mooie be
kroning van een goed wintersei
zoen."
Met vier klasseringen in de
mondiale top-acht, een bronzen
medaille (polsstokhoogspringer
Rens Blom) en twee nationale
records (Blom en Gert-Jan De
fers op de 3000 meter) voldeed
de tienkoppige KNAU-selectie
aan de opdracht. De bond ging
uit van drie klasseringen bij de
beste acht. Toch waren er ook
tegenvallers: de directe uitscha
keling van de kogelstoters Rut-
ger Smith en Ueja Tunks-Koe-
man. Beiden kwamen niet door
de kwalificatie heen.
Na het brons van Blom op za
terdag konden de Nederlandse
middenafstandslopers op de
slotdag het toernooi nog meer
kleur geven. Som en Okken lie
pen sterk in de halve finale. Vol
zelfvertrouwen keken ze naar de
eindstrijd, waarin de Deen Wil
son Kipketer de grote favoriet
was. Okken haakte al bijna di
rect na de start af, Som kon het
tempo bijbenen, maar daar
bleef het bij. „Ik ga stapje voor
stapje vooruit. Elk toernooi gaat
het beter", zei Okken. „In de fi
nale was de race voor mij echter
na zestig meter voorbijzei het
talent.
De 20-jarige atleet was het
birmingham/anp - De frustra
ties waren van haar gezicht af
te lezen. Met rode ogen be
streed Deja Tunks-Koeman
dat ze was afgegaan tijdens de
WK indoor. De kogelstootster
miste zaterdag in Birmingham
op vier centimeter de kwalifi
catie voor de finale. Negende".
Weg financiële steun NOC
*NSF. „Ik doe mijn sport in elk
geval puur natuur bekriti
seerde ze een deel van haar
concurrentes.
Tunks-Koeman was vorig jaar
nog winnares van het brons op
de EK indoor. Aangeslagen
door haar vlotte uitschakeling
zaterdag liet ze zaterdag in Bir
mingham haar emoties de vrije
loop. De 27-jarige atlete wees
beschuldigend naar een deel
van haar collega's.
„Ik train de hele winter hard
om meer kracht te krijgen. Ik
weet niet wat die anderen uit
spoken, maar het zou beter
zijn als er meer gecontroleerd
wordt", duidde de Nederland
se kampioene op eventueel
dopegebruik van haar
rentes.
„Mijn doel was een
de eerste acht. Als
dichtbij bent, doet dal
je alleen zou kijken w
natuur bezig is, kun
wel vijf of zes uit d
schrappen", klonk he
tend naar de overige
mers. „Meiden die
over de twintig mete
komen hier maar net
kwalificatiegrens", stel
leurgesteld vast. 1
Overal last van hebben en toch winnen
Som (vijfde) en Okken (zesde) kijken vanuit de achterhoede toe, hoe David Krummenacker de grote favo
riet Kipketer verslaat op de 8oo meter. Foto: AP/Alastair Grant
slachtoffer van een snelle start.
„Het was een rare race", meen
de vriend Som, die heel stiekem
op een iets beter resultaat had
gehoopt dan de vijfde plaats.
„Het tempo wisselde voortdu
rend. De Keniaan Bungei zette
steeds weer aan, maar niet door.
Ik liep achter Krummenacker.
Dat is zo'n beer. Daar kom je
echt niet langs." De Amerikaan
liep een bekeken race en slaag
de er zelfs in de wereldtitel weg
te kapen voor de Deense topper
Kipketer.
Som, die in het verleden nog wel
eens op een groot toernooi aan
spanning ten onder ging, kwam
niet in de buurt van zijn Neder
lands record. Dat scherpte hij
dit seizoen in twee stappen aan
tot 1.45,86. „Ik kijk tevreden te
rug op deze winter. Een Neder
lands record en een finaleplaats
op de WK. Ik had misschien
vierde kunnen worden, maar dit
is mooi. Ik had de power van de
voorgaande dagen niet meer.
Drie wedstrijden in drie dagen is
veel. Dat kost enorme kracht."
Gert-Jan Defers kon ontspan
nen naar de eindstrijd op de
3000 meter toeleven. Hij plaats
te zich vrijdag al voor de finale.
Zondag ging Defers het gevecht
wel aan, maar tegen de klasse
van de Ethiopiër Haile Gebrse-
lassie kon hij niet op. Eerder in
het seizoen fungeerde de Apel-
doomer in Birmingham als haas
van de wereldkampioen bij
diens wereldrecordrace op de
twee mijl. In de laatste kilometer
probeerde de Nederlander nog
een gat te dichten met twee Ke-
nianen. Dat lukte, maar Defers
kwam uiteindelijk tekort om
mee te doen om de medailles.
Gebrselassie veroverde de titel,
na een mooi duel met de Span
jaard Antonio Garcia. Defers
werd zesde.
Hij hield wel een Nederlands re
cord aan de race over. Met
7.44,34 bleef Defers ruim een
seconde onder zijn nog maar
enkele weken oude toptijd van
7.45,54. Defers, in het verleden
nog wel eens geteisterd door
blessureleed, was het indoorsei-
zoen goed bevallen. „Misschien
doe ik dit volgend jaar ook weer.
Mijn voorbereiding in Kenya
heeft me dit seizoen wel de juis
te stimulans gegeven. Ik ben te
vreden met mijn prestatie, heb
de A-status van NOCNSF bin
nen. Ik kijk uit naar het buiten
seizoen."
door Harm Vonk
bladel - Wie gelooft Erik Dekker in de toekomst
nog? De Rabobank-renner mag overal last van
hebben, maar toch zijn kunsten vertonen. Gister
middag schreef de 32-jarige Drent bij zijn rentree
na zijn knieblessure de Grote Prijs Enk Breukink
op zijn naam.
In de afsluitende tijdrit in Bladel werd Dekker der
de achter Bert Roesems en Bart Voskamp, maar
hield in het eindklassement twee tellen over op de
Dtouwse belofte Tomas Vaitkus. „Ik ben al veel
verder dan ik drie dagen geleden had durven dro
men. Dit is een beetje bizar. Iedereen staat hier
van te kijken, en ik niet het minst."
Grote conclusies wilde Erik Dekker niet aan zijn
eerste zege van het seizoen verbinden. Maar de
streep die hij tijdens zijn maandenlange revalida
tie door het voorseizoen zette is verdwenen: star
ten in de Ronde van Vlaanderen (op 6 april) is bij
na een zekerheid, ook al is het slechts in dienst
van een ploegmaat.
Maar hoe goed Dekker in de voorjaarsklassiekers
zal zijn? Rabobank besloot alvast om Dekker vol
gende week in te zetten in de Catalaanse Week.
„Ik was me aan het voorbereiden op de Tour de
France, maar dat is nu wel heel ver weg. Twee da
gen geleden dacht ik nog dat ik tijdens de Amstel
Gold Race in Amerika zou zitten voor een kleine
ii
etappekoers. Maar nu weet ik het niet n
ik maar niks meer zeggen. oe
In zijn eerste koers sinds hij op 4 februa va
in de Challenge Mallorca verbaasde Del
een, inclusief zichzelf. Vrijdag op het vla
terdag in de heuvels van de Ardennen v vt
zich steeds sterker worden naarmate de jj.
vorderde. et
Beide dagen maakte Dekker de koers.
tijdrit over 18,7 kilometer was Dekkers)
stand op klassementsleider Gerben Löv
GiroLoterij) slechts twintig seconden, w
hij opeens meedeed om de eindzege. „I
had ik het idee dat ik vrijdag en zaterda|
mee zou rijden.
Maar toen werd de tijdrit opeens belan| 0
daar was ik niet op voorzien, ik had nie
tijdritpak bij me. Dat heeft mijn vrouw
tend nog gebracht. Mét nieuwe sokjes e
handschoentjes. En zo win je ineens."
Ondanks de onvoorstelbare terugkomsl
ker blijven er nog veel vraagtekens ovet
van is hoe sterk hij in een topkoers zou
ben verder dan ik had veiwacht, maar
maakt nog geen zomer.
Dit is de GP Erik Breukink, en winnen
moeilijk, zeggen ze. Maar hoe sterk ben
koers van 260, 270 kilometer, op het alli
parkoers tussen de allerbeste renners?"
IP
n
zal
