REGIO
'In de Bollenstreek voelen we ons thui
Kommer en kwel in de Potgieterlaan in Hazerswouc
Ik hoop op één zetelislif"rekkerDvaln.dt
De Baanderij geen goede plek voor een megadisco
NAVRAAG
Partijen wachten vandaag in spanning af wie er wint en verliest bij
de verkiezingen voor de provinciale staten van Zuid-Holland. Noord-
wijker DENNIS SALMAN
x J- Lijst Nieuwe Politiek en
hoopt op één zetel. Zijn
partij is gebaseerd op het gedachtegoed van de afgetreden LPF-mi-
nister Herman Heinsbroek.
Tevreden over de cam
pagne, of lukte het als
nieuwkomer niet aan de
bak te komen?
„Dat laatste vooral. Je
moest je best doen om je
overal tussen te werken.
De regionale pers had
nauwelijks aandacht voor
ons en aan de meeste de
batten mochten we niet
meedoen. En het geld
voor een goede campag
ne ontbrak."
Meneer Heinsbroek heeft toch geld zat?
„Nou, daar heb ik niet veel van gemerkt. Hij vindt dat het ons ei
gen projectje is. De LNP doet ook maar in drie provincies mee. We
moesten het doen met de riemen die we hadden."
Treurnis troef dus?
„Nee hoor. Ik weet dat ik mijn uiterste best heb gedaan. Al was de
belangstelling van anderen soms teleurstellend. Ben nu nog even
bezig met wat mails naar de provincie: kregen we een uitnodiging
voor een debat, maar mochten we alleen op de tribune zitten. Tja,
daar heb je dus niets aan. We hadden echt een achterstand op de
andere partijen."
En dan zit het er ook nog dik in dat jullie vanavond worden ge
confronteerd met een eindscore van nul zetels.
„Nou, een beetje optimistisch blijven, hoor. Ik hoop op één zetel.
En als ik die niet haal, geef ik de schuld aan de problemen die ik
tijdens de campagne heb gehad."
Mocht die ene zetel toch uitblijven, wat dan?
„Dan gaan we zeker door. Onze bedoeling is om in twee jaar tijd
een volwaardige partij op te bouwen die overal aan mee kan doen.
Als het moment daar is, willen we aan de Tweede Kamerverkiezin
gen meedoen."
Was het vandaag een spannende dag?
„Nou nee. De spanning was er wel tijdens de campagne, die heel
intensief was. Maar die spanning verdween gistermiddag. Nu is
het afwachten. Het zou hartstikke mooi zijn als we het halen en als
we het niet halen gaan we gewoon verder."
tekst: Erna Straatsma foto: Dick Hogewoning
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Woensdag 11 Maart
LEIMUIDEN - De automatisering van de telefoon te Leimuiden werd
gisteren een feit. Er gingen 128 abonné-verbindingen van de hand
centrale naar de automaat en er kwamen 17 abonné-verbindingen
bij. De capaciteit van de centrale is 200 abonné's, terwijl het net
nummer is K 1721.
Om 1 uur 's middags werden de oude verbindingen doorgeknipt en
was de automatisering tot stand gekomen. Burgemeester J.A. Bak
huizen was verheugd dat zijn twee gemeenten - Leimuiden en Rijn-
saterwoude - waren geautomatiseerd.
OEGSTGEEST - De vereniging Wijkverpleging voor alle gezindten, af
deling Oegstgeest van het Groene Kruis, hield gisteravond in het
wijkgebouw de jaarvergadering.
Welk een uitnemend werk het Groene Kruis in onze gemeente in het
belang der volksgezondheid verricht kwam duidelijk in het jaarver
slag tot uitdrukking. De zusters legden 1050 bezoeken af; er werden
842 bestralingen verricht. Voorts zijn er de zuigelingen zorg, de
t.b.c.-bestrijding en de moedercursussen. Het ledental is in het afge
lopen jaar toegenomen tot 1312.
ANNO 1978, zaterdag 11 maart
LEIDEN - Het crème de la crème van de Nederlandse veestapel was
gisteren in de Croenoordhalien tijdens de 28ste Paasvebo. Beesten
met een gewicht van anderhalve ton bleken geen uitzondering. Het
geld dat voor zo'n fors uit de kluiten gewassen stier of koe neerge
legd moest worden, varieerde van tien- tot twintigduizend gulden.
Op de foto de vrouwelijk algemeen kampioene van deze Paasvebo.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t-n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
SCHRIJVENDE LEZERS
Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
1 Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr; 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
Hiermee wil ik reageren op de
artikelen op de regiopagina's
van 21 februari en 6 maart. In
beide artikelen wordt de pro
vincie de reparatie van het
eerste stukje Potgieterlaan aan
de Gemeneweg in de schoe
nen geschoven.
Goed, dat zal wel waar zijn.
Maar wat te denken van de
rest van de Potgieterlaan waar
de gemeente zelf verantwoor
delijk voor is? Grote kuilen
door het vrachtverkeer en ka
potte rioleringen. Zo erg soms
dat het toilet niet meer door
loopt. De hoofdriolering loopt
midden in de straat. Wanneer
het gat in de straat te groot
wordt, wordt de riolering op
gegraven. Over de gebroken
verbinding wordt wat snelce-
ment gestort en het gat wordt
dichtgegooid en herbestraat.
Wordt vervolgd na bijna een
halfjaar.
De straat is verboden voor
vrachtverkeer en is daar ook
niet op berekend. Ze hebben
er maling aan. Het geachte
D66 kandidaat-statenlid Yvon
ne Lignac zegt in de krant van
6 maart zich rot te zijn ge
schrokken van de gaten in de
Potgieterlaan. Wat denkt u van
de bewoners, als er een tank
wagen met benzine door die
kuilen rijdt en een lichte aard
beving veroorzaakt?
In september 2001 is er een
verkeersbesluit genomen, naar
aanleiding van een raadsbe
sluit uit 1995, dat heel Hazers-
woude-Rijndijk, op een enkele
uitzondering na, 30 kilometer
zone zou worden. Dit zou ge
faseerd worden ingevoerd.
Nou de borden staan er, maar
60 tot 70 kilometer per uur is
overdag geen uitzondering.
Wanneer je op de Gemeneweg
8 kilometer te hard rijdt, heb je
de volgende dag een prent in
de bus. Over de Potgieterlaan
kan ongestraft 30 tot 40 kilo
meter te hard worden gere
den. Fietsers voelen zich daar
door veiliger op de stoep. Ook
al omdat tijdens de spitsuren
de boel verstopt raakt, wat veel
agressie opwekt.
In 1974 werd er een actiecomi
té opgericht, waarvan een hui
dige wethouder toen ook deel
uitmaakte. Er werden geluids
metingen gedaan die de des
tijds geldende aanbevelings
normen al ver overschreden.
Er werd bij de gemeente ge
smeekt hier iets aan te doen
en het straatje vrachtverkeer-
vrij te maken en de snelheid te
beperken. Tegen het verkeers
lawaai werden prunussen ge
plant die overigens in het
voorjaar prachtig bloeien,
maar tegen verkeerslawaai al
leen helpen als ze dwars over
de weg zouden liggen.
Het straatje was een tijdelijke
bouwopening, maar er werd
een invalsweg van gemaakt.
Toch hebben we bereikt dat er
verkeersborden zijn geplaatst,
Maar daar ben je kennelijk
niet aan gebonden.
Kuilen, geluidshinder, ver
keersoverlast en ergernis. Wij
wonen in wat men noemt 'het
Groene Hart van Zuid-Hol
land'. Wat ons betreft is het in
middels een Groen Hartinfarct
geworden.
De film die 21 februari aan de
gemeenteraad is vertoond, is
door mij uit boosheid
omdat ik op de stoep i
rolstoel bijna een aam
had met een motorfiel
tuintje in moest vluch
Klachten hierover bij
en de gemeente werdf
kennisgeving aangeno
film was voor mij een
om iets over het verke
beleid van de gemeen
zerswoude te laten zie
Tenslotte: tijdens het!
van het bovenstaande
19 vrachtwagens in de
terlaan geteld.
Gert
Hazerswoud
Ik, en velen met mij, gunnen de jongeren
hun nachtelijk uitgaansleven maar niet op
de nu gekozen locatie, De Baanderij in Lei
derdorp. Een betere plek is bijvoorbeeld
langs de provinciale weg, waar het asielzoe
kerscentrum was gevestigd. Daar is ruimte
genoeg en kan de disco bovendien onder
gronds, net als bij In Casa in Leiden is ge
beurd.
Zou er een megadisco komen op de locatie
die men nu voor ogen heeft dan zullen
vooral de mensen die aan de overkant van
Zijl wonen nachtelijke overlast ondervin
den. Vergeet niet dat geluid over het water
ver draagt. Wat staat hen allemaal te wach
ten als straks de disco om vijf uur sluit en
tweeduizend mensen, met tenminste dui
zend voertuigen, De Baanderij willen verla
ten? En wanneer die zijn vertrokken, komen
de schoonmakers met hun bezemwagens.
Mijn bezwaren tegen de megadisco heb ik al
bij B en W en de raad van Leiderdorp inge
diend. Ook B en W van de gemeente Leiden
en de Milieudienst Zuid-Holland heb ik op
de hoogte gebracht. Als het nodig is ga ik
ook naar de provincie of zoek ik het nog ho
gerop. Al met al kan dat een oponthoud ge
ven van acht jaar.
Ik wens het gemeentebestuur van Leider
dorp heel veel sterkte in deze kwestie.
H. Beij,
Leiden.
Stuk over kroketten op scl
verkeerde vulling voorpap
Ik weet dat een krant niet alleen nieuws moet ra
maar ook artikelen om zogenaamd wat extra kif
de krant te geven. Maar dat er in een wereld vol
heid en zat problemen in Nederland bijna eenl
van de voorpagina van het Leidsch Dagblad va»
maart aan kroketjes op een school moet wordeij
steed, vind ik verkeerde bladvulling.
Jacques van Berge HeneJ
normen zo'n
beetje
zes
DINSDAG 11 MAART 2003
Duitse Polen hoeven niet zo nodig weg van Noordwijkse camping
De receptie van camping Jan de Wit in
Noordwijk op een doordeweekse
avond. Poolse seizoenwerkers met een
Duits paspoort die er in caravans wo
nen, staan in de kou te wachten tot ze
munten voor de wasmachine kunnen
kopen. Een gesprek aangaan lijkt
moeilijk, totdat Christine (41), Claudia
(22) en And ré (40) zich opwerpen als
woordvoerders. Zij komen al jaren ge
regeld uit Polen om te werken in de
Bollenstreek, spreken redelijk Neder
lands en Duits en beantwoorden elke
vraag na ruggespraak met andere
wachtenden.
Poolse seizoenarbeiders op het deel van de camping waar 'hun' caravans staan. „We vormen hier één grote familie." Foto: Taco van der Eb
Ook die krijgen zo te horen dat 'de
politiek' onlangs heeft besloten een
oplossing te zoeken voor hun huis
vesting. De seizoenarbeiders zijn dan
wel legaal, maar wonen op een cam
ping is illegaal, vinden Noordwijk en
andere gemeenten die erbij betrok
ken zijn. Dus moeten de Duitse Polen
op termijn verfiuizen naar een ander
onderkomen, mogelijk naar ver
bouwde bollenschuren. „Moeten we
hier weg?", reageren ze. „Waarom?
We voelen ons hier thuis. We kunnen
met elkaar praten en elkaar helpen
als het nodig is. Wij willen liever hier
blijven."
Gestolen fietsen
maandsalarissen kunt overhouden, is
de keuze snel gemaakt."
Daarom reizen de Polen al jaren naar
de Bollenstreek, om er de handen uit
de mouwen te steken in bollen- en
bloemenbedrijven, maar ook in an
dere bedrijfstakken die kampen met
een tekort aan personeel. Het zijn
voor een deel illegalen, maar voor
een deel ook legalen: Polen met ou
ders die ooit Duitse onderdanen wa
ren en om die reden een Duits pas
poort hebben. Als burgers van de Eu
ropese Unie mogen zij gewoon in
Nederland aan de slag. „Zij zijn de
gelukkigen", betogen Christine en
Claudia uit Silezië 's avonds in de re
ceptie, want zij kunnen naar het
buitenland om er hun geld te verdie
nen. Dat kan in Polen niet. Er is bijna
geen werk, er is geen uitkering en als
je wel een baantje hebt, verdien je
hooguit 200 euro in de maand. Het is
maar goed dat we in Nederland te
recht kunnen, anders zouden we
geen leven hebben."
Rekeningen betalen
Nu hebben ze het betrekkelijk goed,
stellen ze vast. „De caravan is oké,
het werk is prima en de verdienste is
super", zegt André (40), die al jaren
lang geregeld heen en weer reist tus
sen zijn woonplaats Opole en de Bol
lenstreek. Dat hij dan wekenlang ge
scheiden is van vrouw en kind,
neemt hij voor lief. „Want als ik
thuiskom, kan ik alle rekeningen
weer betalen en ik kan ook nog geld
achterlaten als ik weer weg ga."
Hij en zijn collega's werden en wor
den ondergebracht op de terreinen
van bollenbedrijven of in caravans op
campings, zoals die van Jan de Wit.
Drie jaar geleden werd De Wit bena
derd door het Hillegomse uitzendbu
reau Ruigrok, een van de vijf organi
saties die de Duitse Polen aan werk
helpen in de Bollenstreek, met de
vraag hoeveel hij er kon herbergen.
Sindsdien verblijft een steeds wisse
lende groep van 200 tot 250 legale
seizoenarbeiders van alle leeftijden
op zijn park.
De meeste seizoenkrachten zijn die
middag met een busje van het uit
zendbureau naar hun werk, maar hij
wil best laten zien hoe ze wonen.
„Kunnen we gelijk tellen hoeveel fiet
sen er staan", zegt eigenaar Jan de
Wit van de gelijknamige camping aan
de Kapelleboslaan in Noordwijk sar
castisch tijdens de rondgang over het
terrein. Welgeteld drie rijwielen zijn
geparkeerd tussen de oude toer- en
de nieuwe stacaravans die als onder
komen dienen voor de Duitse Polen,
die in
de
Bollenstreek het werk doen dat Ne
derlanders niet willen doen. „Weet je
meteen wat er waar is van het verhaal
dat iedereen in de buurt die zijn fiets
is kwijtgeraakt, hier moet komen kij
ken", zegt De Wit.
Bloemetjes
Hij beent direct door naar een stuk
grond dat grenst aan de kale 'neder
zetting' van de Oost-Europeanen en
valt met de deur in huis bij het be
jaarde Amsterdamse echtpaar
Staphorst. Man en vrouw zijn bezig
met het schoonmaken van hun cara
van, waarin ze - 'we zijn vutters, ziet
u' - elk jaar van medio maart tot me
dio september bivakkeren. Of ze ooit
last van de seizoenwerkers hebben
gehad? „Dan zouden we allang weg
zijn geweest", roept zij. „Ik zal het u
nog sterker vertellen", zegt hij. „We
zitten hier de hele zomer en ik hoef
geen bloemetje voor haar mee te ne
men. Die krijgt ze van die mensen."
„Ze komen niet om fietsen te stelen
maar om te werken, ze doen geen be
roep op sociale voorzieningen dus ze
kosten de maatschappij geen euro en
ze bezorgen niemand overlast", zegt
Jan de Wit, terug in het kantoor in
zijn woonhuis tegenover de camping.
Hij heeft dan ook gemengde gevoe
lens over het besluit van de gemeen-
tébesturen en de landbouworganisa
ties in de Bollenstreek om de sei
zoenarbeiders te verkassen.
Vorig jaar nog heeft De Wit speciaal
voor hen 28 nieuwe stacaravans -
'rondom geïsoleerd en met douche
en toilet' - neergezet. „En het zou
leuk zijn als ik iets van die investering
kon terugverdienen, dus voor mij
mogen ze nog wel een paar dagen
blijven", bekent hij eerlijk. Aan de
andere kant is hij ook blij. „Blij dat er
nu eindelijk eens serieus aandacht
wordt geschonken aan een groep
mensen die hier legaal verblijft en
voor wie je eigenlijk diep respect
moet hebben. Ze komen in een bus
uit Polen om hier zes dagen per week
te werken en in een caravan te wo
nen. Dat zie ik Nederlanders toch
niet zo snel doen. Maar ja, als je hier
in acht weken naar Poolse
Onder strikte regels 'Ongeregeld ge
drag wordt bestraft met een boete en
wie iets steelt, kan meteen vertrekken
van de camping en bij het uitzendbu
reau'), maar niet legaal, omdat cam
pings niet bestemd zijn om perma
nent bewoond te worden. Mede om
geen precedent te scheppen, willen
de gemeenten in de Bollenstreek van
de campingbewoning af. De Wit
kreeg drie maanden geleden al een
dwangsom van tienduizend euro per
week opgelegd om aan de situatie
een einde te maken, maar de Duitse
Polen zijn er nog steeds.
Goede band
Omdat het overleg over een oplos
sing nog gaande is, wil De Wit niet
zeggen of en hoeveel hij al betaald
heeft. „Ik snap best dat er over de be
woning wordt gepraat, maar ik be
grijp niet dat het zo hoog wordt ge
speeld", is het enige wat hij erover
kwijt wil. „Maar ik neem wel aan dat
dit wordt gedoogd totdat er een alter
natief is voor hun huisvesting. Dat
zou niet meer dan billijk zijn. Het is
bovendien de best denkbare tijdelijke
oplossing, want de infrastructuur is
er."
De Wit maakt er geen geheim van dat
hij er zakelijk enig voordeel van heeft
(„Niet in de zomer, want dan kan ik
die caravans niet verhuren aan toe
risten, maar natuurlijk wel in de win
ter"), maar hij heeft inmiddels ook
een band gekregen met de groep
Duitse Polen die geregeld terugkeert.
Speciaal voor hen heeft hij vorig jaar
de 28 nieuwe stacaravans aange
schaft. De Wit zou de omstandighe
den op de camping nog wel verder
willen verbeteren. „Maar met het
mes op de keel ga ik natuurlijk niet
nog meer investeren." Dus moeten
de seizoenarbeiders het doen met de
voorzieningen die er nu zijn:
de twee telefoons
aan de
muur bij de receptie, de wasnn J,
nes, douches en toiletten in hei
zamelgebouw en de kantine, w
verjaardagsfeestjes kunnen vie
„Elementair en primitief misse
maar ga eens in Polen kijken hi
daar wonen, dan begrijp je me j
waarom ze hier geen probleem
hebben", zegt De Wit, die gere j
dat land op vakantie gaat. De 1
ke arbeidskrachten bevestigen
uitspraak. „Vroeger woonden 1
caravans achter woonhuizen. I
vergeleken is dit 100 procent b I
zegt Claudia die al op jeugdige 1
tijd, net als haar vader, in hetb
land moest gaan werken om hi 11
zinsinkomen bij te spijkeren.
camping deelt ze een stacarav, 1
vijf anderen, maar dat deert ha
niet. Binnen zit ze warm en dn v
in het kleine, maar verzorgde)
gedeelte staat een tv, waarop v 1
schotel Poolse programma's a I
ontvangen. „En ik heb hier ooi 1
autootje verdiend", meldt ze 1
Het enige dat ze niet heeft, is p
maar ook dat zegt ze niet te m 1
„Want ik zit hier met vijf vrieni 1
Zigeunerleven
„Ja, het is een beetje een zigeu
ven", geeft ze toe. „Maar als je
langer komt, wordt het vanzell
thuis. Ik ben hier nu voor het i
jaar en ik kom hier steeds dea
mensen tegen. Het is één groti
lie. We hebben veel contact m
kaar, we kunnen elkaar helpei
nodig is en we gaan op zondaj
elkaar naar de Poolse mis in d
tinuskerk in Hillegom. Dat hel
meer als je allemaal ergens an
woont. Daarom denk ik dat ni
hier graag weg wil."
Paul de Tombe
