Familieraad
Mariënhaven
eist Zalmsnip
LEIDEN REGIO
Leiderdorp bidt voor vrede in Irak
ïj weten als geen ander wat verlaat verdriet is'
WD: Raad weer
fout voorgelicht
vie snoeit de uit zijn kluiten gegroeide treurwilg?
R3
Warmond misbruikt uitkering'
maandag lO MAART 2003
icy Ubert
hp - De klokken van de Dorpskerk in Lei-
"juiden zondagavond even voor half zeven
Cndere avonddienst in. Bidden voor de
r Jet name voor rust in Irak. Zo'n negentig
siwaaronder burgemeester Zonnevylle,
het monumentale godshuis aan de
it tezamen. De dienst wordt een een-
Juist daarom zo mooi", zeggen kerk-
tychteraf.
ientale Dorpskerk is destijds onder an-
ijd aan de heilige Martinus, patroonhei-
ildaten, cavaleristen en andere militai-
avond wordt in het gebedshuis gehoopt
en gesmeekt dat die krijgsmannen de komende
tijd niet in actie hoeven te komen. „Laten we de
zorg met elkaar delen", begint predikant Pieter
van der Ende en hij bidt hardop voor 'een vrede
die alle verstand te boven gaat'.
Met de dreigende oorlog tussen Amerika en Irak
kan de mens niet genoeg bidden, lijken de leden
van de hervormde/gereformeerde gemeenschap
te denken. Stuk voor stuk zijn ze in diep gebed
verzonken. „Helpt dat nu echt", wordt de predi
kant na afloop van de dienst gevraagd. „Wie goed
heeft geluisterd, hoorde mij zeggen: 'bid en werk'.
Met bidden blijf je de machteloosheid de baas en
kun je de spanningen van je laten afglijden. Na
tuurlijk kan het geen kwaad om de hulp van bo
ven in te roepen, maar ik ben de laatste die zegt
dat dat genoeg is. Wat ik met dat 'werk' bedoel?
Ook hier in Leiderdorp kunnen we een bijdrage
leveren aan de vrede. Laten we er met elkaar voor
zorgen dat de spanningen tussen de verschillende
culturen in onze gemeente niet te hoog oplopen.
En laten we allemaal lid worden van een organisa
tie die zich inzet voor de wereldvrede of de men
senrechten."
De dienst wordt vooral bijgewoond door ouderen.
Na het drempelgebed ('Heer ontferm U over uw
wereld, waarin mensen lijden onder geweld,
waarin de taal van wapens angstaanjagend
spreekt') zingt de gemeenschap: „Geef vrede,
heer, geef vrede." Van der Ende blijkt veel tijd vrij
te maken voor bidden en overdenken. „Dat is ge
loof ik wel goed geweest", zegt hij na afloop. „Ik
ben op zoek geweest naar een balans tussen stilte
en woorden. Ik heb in elk geval het gevoel dat we
met elkaar de juiste sfeer hebben gecreëerd."
Op een 'gewone' avonddienst is de kerk gevuld
met een man of dertig. Deze avond is dat aantal
verdriedubbeld. „De speciale dienst na de aanslag
van 11 september was afgeladen", herinnert Van
der Ende zich. „Maar ik ben best tevreden met de
ze opkomst."
Na ruim een half uur bidden, zwijgen en zingen
gaat ieder zijn weg weer. Van der Ende besluit:
„Laat u inspireren door deze dienst. Laten we uit
eengaan als apostelen van de vrede."
iren eindelijk rouwen om de dood van een ouder
door Nancy Ubert
warmond - De familieraad van
de Warmondse zorginstelling
Mariënhaven heeft een advocaat
in de arm genomen om ervoor te
zorgen dat de ouderen over de
afgelopen jaren alsnog de Zalm
snip uitgekeerd krijgen. De be
woners van de Warmondse ver
pleeg- en verzorgingshuizen krij
gen sinds 2000 geen jaarlijkse
lastenverlichting van honderd
gulden meer. De familieraad
vindt dat de gemeente het snip-
geld 'misbruikt'.
Twee keer hebben bewoners
van tehuizen in Warmond kun
nen profiteren van de Zalmsnip,
de meevaller die het rijk uitdeelt
ter compensatie van de geste
gen lokale lasten. Daarna was
voor hen de koek op. In 1998 en
1999 heeft Warmond de snip
weliswaar niet aan de bewoners
van Mariënhaven persoonlijk
uitbetaald, toch hadden de pa
tiënten profijt van de regeling.
In overleg met de familieraad
was besloten het geld te gebrui
ken voor de inrichting van de
gemeenschappelijke ruimte,
Atrium, in de nieuwbouw van
het psychogeriatrisch centrum.
Vanaf 2000 heeft Warmond de
Mariënhaven-bewoners op geen
enkele manier de Zalmsnip uit
betaald.
Sinds drie jaar probeert de fami
lieraad de gemeente Warmond
ertoe te bewegen de Zalmsnip
pen toch te storten. Een moei
zaam ambtelijk traject werd
daarvoor afgelegd. Nu is de
maat vol voor de belangenver-
dediger van de Mariënhaven-
bewoners. De advocaat van de
familieraad heeft Warmond ge
sommeerd de Zalmsnippen
voor 15 maart alsnog over te
maken. Zo niet, dan zien de par
tijen elkaar voor de rechtbank.
Dan eist de familieraad meteen
de wettelijke rente op.
Warmond heeft aangegeven dat
eind 1999 is besloten de Zalm
snip voortaan uitsluitend aan
zelfstandige huishoudens te be
talen. Het geld dat aanvankelijk
aan de bewoners van tehuizen
werd betaald, gebruikt de ge
meente voor haar ouderenbe
leid. Volgens de gemeente is dat
wettelijk niet verboden.
Voorzitter Den Os van de fami
lieraad is verbolgen. „Wel eens
in een verpleeghuis geweest?
Dan ontdek je dat de meeste be
woners en hun familieleden
zo'n extraatje heel hard nodig
hebben. Ik ken mensen die elke
eurocent moeten omkeren en
maar één keer per week op be
zoek kunnen komen bij hun
echtgenoot omdat ze de reiskos
ten niet kunnen opbrengen."
In een brief aan de familieraad
schrijft het college dat de niet
uitbetaalde snippen van de af
gelopen drie jaar met elkaar een
bedrag van ruim 75.000 euro
vormen. Dat geld gebruikt War
mond voor het ouderenbeleid.
Bijvoorbeeld 35.235 euro voor
het opstellen van de ouderen-
nota, 3.500 voor de ontwikkeling
van een woonvisie en 4.359 euro
voor een internetcafé voor seni
oren. .Alsof onze ouderen daar
van kunnen profiteren. Zie jij
een uitermate verwarde patiënt
achter het beeldscherm plaats
nemen", proest Den Os. „War
mond financiert zijn ouderen
beleid over de rug van de de
mente bejaarden."
De Zalmsnip, indertijd een rond
bedrag van honderd gulden, is
door het rijk beschikbaar gesteld
als tegemoetkoming in gestegen
lokale lasten. Gemeenten keren
de 45,38 euro uit. Over de Zalm
snip is sinds de invoering uitge
breid gediscussieerd. Doordat
gemeenten het bedrag verreken
den met de aanslag van de loka
le belastingen, profiteerde niet
elk huishouden van de meeval
ler. Mensen die niet zelfstandig
wonen, kamerhuurders bijvoor
beeld, kregen de Zalmsnip niet.
In Leiden is dit probleem al eni
ge tijd geleden opgelost. Kamer
bewoners kunnen de tegemoet
koming aanvragen. Bewoners
van verpleeg- en verzorgings
huizen krijgen deze automatisch
gestort.
De regering heeft expliciet ge
steld dat het bedrag ook is be
stemd voor bewoners van niet-
zelfstandige woonruimten. Ge
meenten beslissen echter zelf
hoe ze de Zalmsnip uitkeren
aan deze bevolkingsgroep.
Nieuwe Poelgeest-blunder
door Nancy Ubert
vervolg van voorpagina
oegstgeest - „Het college heeft
de gemeenteraad weer verkeerd
voorgelicht", concludeert frac
tievoorzitter Huizing van oppo
sitiepartij WD. De bodemver
ontreiniging in Poelgeest blijkt
ernstiger dan B en W de volks
vertegenwoordigers aanvanke
lijk hebben voorgehouden. De
Oegstgeestse politici zijn dit
weekeinde over de vervuilingen
in de nieuwbouwwijk geïnfor
meerd.
In Poelgeest volgt de ene blun
der de andere op. „Ik word er in
ieder geval doodmoe van",
zucht Huizing, die vindt dat het
raadsleden onmogelijk wordt
gemaakt hun werk goed te
doen. Zo heeft bouwer Jos Jan
sen indertijd aangeboden ver
vuilde grond te saneren. De raad
besloot in mei 2002 niet in te
gaan op dit aanbod, omdat het
college had aangegeven dat het
wel meeviel met de vervuiling.
Door de grond voor een zacht
prijsje te kopen en vervolgens
zelf de sanering te bekostigen,
zou Oegstgeest goedkoper uit
zijn. „Deze informatie blijkt dus
niet juist te zijn", verwijt Hui
zing het college. „Overigens heb
ik dergelijke conclusies al eerder
getrokken. Het is gewoon het
zelfde oude liedje. Dit kan toch
niet zonder gevolgen blijven."
Ook CDA-fractievoorzitter De
Kok betreurt de gang van zaken:
„De plannen voor Poelgeest za
ten zo strak in elkaar dat Oegst
geest zichzelf in een onmogelij
ke positie heeft klemgezet. Ach
teraf is het ongelukkig dat de ge
meente destijds niet kon ontei
genen of zich beroepen op de
wet Voorkeursrecht Gemeenten.
De verontreiniging van het ge
bied is door de verantwoordelij
ke wethouders en de ambtena
ren niet goed ingeschat. Achter
af is dat allemaal makkelijk ge
zegd. Nu hebben we problemen
op te lossen. Daar moet het hui
dige college wel de ruimte voor
krijgen." Fractievoorzitter Eegd-
eman van Leefbaar Oegstgeest
laat weten dat hij eerst meer in
formatie wil alvorens een oor
deel te geven. Klaver, de fractie
voorzitter van Progressief Oegst
geest, was vanmorgen niet be
reikbaar voor commentaar.
Op verscheidene plaatsen in de
wijk krijgt de grond een fikse
schoonmaakbeurt. Naast 'Wel
gelegen', dat is verontreinigd
met zware metalen, olieresten,
moet de gemeente ook aan de
slag met het terrein dat is gere
serveerd voor de bouwplannen
Kwaakboog, Kwaakhaven en
Serres. Volgens B en W is ook
die grond ernstig vervuild.
Oegstgeest moet nog een sane
ringsplan opstellen. Het terrein
is niet volledig eigendom van de
gemeente. Projectontwikkelaar
Jos Jansen heeft meer dan de
helft van het gebied in zijn bezit.
Maar de grond van de bouwer is
in veel mindere mate vervuild
dan de percelen van Oegstgeest.
Met Jos Jansen is het op een ak
koordje gegooid. Zestig procent
van de saneringskosten komt
voor rekening van Oegstgeest.
De grond naast het reeds ge
bouwde Cornelis van Steentehof
blijkt met olie verontreinifl te
zijn. In vergelijking met de an
dere problemen is deze vervui
ling niet groot. Voorlopig vol
staat een jaarlijkse bemonste
ring en analyse.
De grond van de 'achtertuin'
van Poelgeest (delen van de
Klaas Hennepoelpolder en de
Veerpolder) is dankzij alle werk
zaamheden die daar al hebben
plaatsgevonden, inmiddels vrij
van vervuiling, zo veronderstelt
het college. Een laatste onder
zoek moet dat nog bevestigen.
Ook de percelen die de gemeen
te van de eigenaar van Jachtha
ven Poelgeest heeft gekocht, zijn
in meer of mindere mate ver
vuild. Ook hier geldt dat B en W
nog niet zeker weten of zij de sa
neringskosten kunnen verhalen.
overkomen."
Jens schrijft veel artikelen voor
Midi, een tijdschrift voor mid
delbare vrouwen. Over de dood
van haar moeder heeft ze tot
haar spijt nooit mogen schrijven
in het blad. Titia Liese, die sa
men met Mieke Ankersmid de
eerste steen legde voor Verlaat
Verdriet, klopte bij Midi aan
voor een artikel over rouwver
werking. Zo leerde Jens hen
kennen. „Dat is nu drie jaar ge
leden. Ik rolde in het netwerk en
ontmoette Mieke." Toen An
kersmid begon aan het boek
Verlaat Verdriet, hielp Jens haar
met passages en stukken. „De
samenwerking bleek een schot
in de roos", zegt ze achteraf.
In 1996 organiseerde An
kersmid, die twaalf was toen
haar moeder overleed, de eerste
workshop 'Zonder moeder'. De
workshop bleek in een behoefte
te voorzien en al snel volgden er
meer. Ankersmid: „Daarop ging
ik met Titia Liese meer activitei
ten organiseren en hebben we
in 1999 het Netwerk Verlaat Ver
driet opgericht." Dit netwerk
biedt mensen de mogelijkheid
zelf contact met elkaar te leggen.
De inmiddels bijna 700 leden
kunnen deelnemen aan activi
teiten, workshops, themadagen
en lezingen.
Overigens is het ledenaantal het
afgelopen jaar verdubbeld. Vorig
jaar april verscheen het boek
Verlaat Verdriet. Mede dankzij
de publiciteit rond dit boek
groeide het netwerk gestaag.
Daardoor vonden leden het
noodzakelijk de organisatie in
goede banen te leiden. Het net
werk werd een'stichting.
Wat voor mensen komen nu bij
de organisatie terecht? „Over
het algemeen mannen en vrou
wen die door een ingrijpende
gebeurtenis in hun volwassen
leven erachter komen dat er
meer verdriet zit verstopt", legt
Ankersmid uit. „Mensen die in
hun jeugd een traumatische er
varing hebben meegemaakt,
ogen vaak als stoere, flinke per
soonlijkheden die de hele we
reld aankunnen. Als overle
vingsstrategie hebben zij zich
zelf een 'harnas' aangemeten,
ter bescherming voor nog meer
verdriet. Door confrontaties la
ter in het leven, bijvoorbeeld
eindexamen, huwelijk, kinderen
krijgen of een nieuw sterfgeval
kan het harnas barstjes gaan
vertonen. Dan beseffen ze dat ze
het vroege verlies niet op de
juiste manier hebben verwerkt."
In het begin waren de work
shops vooral bedoeld voor vrou
wen die hun moeder hebben
verloren. Maar ook mannen
zochten contact met lotgenoten,
zodat de initiatiefneemsters de
doelgroep verbreedden. „Bij
mannen duurt het langer om tot
de emoties door te dringen", is
de persoonlijke ervaring van An
kersmid. „Zij hebben een dikke
re muur om zich heen ge
bouwd. Maar iedereen, man of
vrouw van begin twintig tot over
de zeventig, kan de vroege dood
dankzij onze activiteiten uitein
delijk een plaats geven."
Ankersmid heeft in het dagelijks
leven een eigen rouwverwer
kingspraktijk. Twee jaar geleden
begon zij met het schrijven van
haar boek. „Het doel is inzicht,
erkenning en vooral herken
ning. Ik baseer me op de ge
sprekken die ik de afgelopen ze
ven jaar heb gevoerd met hon
derden mensen. Ook mijn eigen
ervaringen hebben een duidelij
ke rol gespeeld."
De verkoop van het boek loopt
als een trein, vindt de schrijfster.
Inmiddels zijn 4000 exemplaren
verkocht en is de derde dmk be
steld. Mede dankzij het thema
van de Boekenweek (12 tot 22
maart) 'Leven en dood' blijft de
vraag groot. Ankersmid en Jens
hebben het boek in eigen be
heer uitgegeven. „Het was best
spannend", bekent Jens. ,Als
het boek niet loopt, zijn we im
mers ons geld kwijt. Maar we
wilden het echt allemaal zelf
doen. Bij een uitgever loop je
het risico dat je wordt gedwon
gen passages te schrappen of te
veranderen. Daar hadden we
geen trek in. Verlaat verdriet is
zoals het is en wij kunnen dat
als geen ander weten."
Mieke Ankersmid: Verlaat Ver
driet, ISBN 90-9015775-1
Mieke Ankersmid (links) en de Oegstgeestste Marjon Jens van Stichting Verlaat Verdriet.
Foto: Dick Hogewoning
slaan en zij door het getik op
hun ramen de slaap maar
moeilijk kunnen vatten. Daar
naast zorgen vallende bladeren
voor verstoppingen van bij
voorbeeld de goten van hun
schuren, hetgeen weer tot lek
kages leidt. Ook brengen de
wortels van de boom schade
toe aan fundering en tegelpa
den. Zelf snoeien is haast on
doenlijk omdat er dan een
hoogwerker voor nodig is ge
zien de hoogte van de boom.
Daarom doet de buurt een
klemmend beroep op Portaal
om de hand over het hart te
strijken. Omdat de huurster van
Waldeck Pyrmontstraat 21 niet
de geldelijke middelen heeft de
boom te laten snoeien moet de
woningbouwvereniging maar
over de brug komen, vinden de
omwonenden. Mede gelet op
de clausule voor het geval dat
'een bewoner absoluut niet zelf
in staat is zijn of haar verplich
tingen na te komen'.
L. de Boer van Portaal bena
drukt nogmaals dat het om een
zaak tussen private personen
gaat. „Zou het om de openbare
ruimte gaan dan ligt het anders,
maar we praten over een tuin
van een huurder. Er is geen di
rect gevaar voor omwonenden,
maar lastig is het weL Wij zijn
niet van plan de kosten van
zo'n 2000 euro voor het snoeien
van de boom te gaan betalen.
We willen wel tussen de partij
en een bemiddelende rol spe
len, als ons daarom wordt ge
vraagd."
Eric-Jan Berendsen
rlotte de Meyere
5t -'Hoe oud was jij?'
jt iedereen van elkaar wil
de bijeenkomsten van
ig Verlaat Verdriet. De
Ie openingsvraag 'Wat
de kost?' wordt hier
:eld. De deelnemers
«n band: allemaal heb-
*ór hun twintigste le-
n ouder door de dood
irouwd hebben ze
jind werden ze geacht
men bevatten wat er
De andere achterblij-
!n hen buiten het
Huilen mocht niet
len mensen er pas op
loment in hun leven
ze het vroege verlies
juiste manier hebben
'ie kunnen bij Verlaat
itferecht, om met begelei-
tgenoten dit verlies als-
Inwerken. De Oegst-
eqarjon Jens weet daar
;en die hun steentje
aan de Stichting Ver-
„.|]iet, hebben het zelf
fvertelt Marjon
Is vrijwilliger de web-
/erlaatverdriet.nl bij-
is verloor haar moeder
ren was. Ze had toen
il wat er gebeurde. „Ik
s maar weer uit lo-
wist wel dat mijn moe-
t meer was, maar kreeg
ins erover te praten,
sr hertrouwde een jaar
poeders dood en we
-puizen. Ik begreep er
iniks van." De Oegst-
jakte teruggetrokken in
n voelde zich thuis en
t een buitenstaander.
toen zij na de ge-
haar derde kind ziek
een intens gevoel
eid boven. „Je rea-
it het bij jou ook in-
ipen kan zijn en dat
;ren hetzelfde kan
'n kluiten gegroeide
J [houdt een aantal be-
/an de Leidse Louise de
Jtraat in zijn greep. De
Q lat in een tuin achter
ling aan de Waldeck
Istraat maar ontneemt
lU( ners van de Louise de
traat (zon)licht en zorgt
;r)last van bladeren en
v,c Eigenlijk vinden de
ed nden dat de boom
5e' iet worden gekapt. De
e vindt dat de treurwilg
worden gesnoeid. Het
•fj ibleem is echter: wie
Jetalen? De huurster
ining in wier tuin de
boom staat erkent dat de boom
overlast veroorzaakt, maar heeft
geen geld voor de snoeikosten
die al gauw een paar duizend
euro bedragen.
De kwestie sleept al een tijdje in
Noorderkwartier. Het probleem
is dat de tuin achter de woning
aan de Waldeck Pyrmontstraat
van woningbouwvereniging
Portaal is. De huizen aan de
Louise de Colignystraat zijn van
De Sleutels. Kappen van de
boom bleek, na samenspraak
tussen Portaal en De Sleutels,
niet te lukken. In eerste instan
tie toonde Portaal zich bereid
de boom te snoeien, maar het
kwam later op die toezegging
terug omdat de woonstichting
geen tuinonderhoud verricht.
„Bomen maken volgens Portaal
deel uit van de tuininrichting.
Het beheer en onderhoud hier
van is een verplichting van de
huurder. Slechts in zeer uitzon
derlijke gevallen wordt door ons
een boom gerooid of gesnoeid.
Het moet hierbij gaan om zeer
zware overlast, gevaar voor de
omgeving of een bewoner die
absoluut niet zelf in staat is zijn
of haar verplichtingen inzake
het tuinonderhoud na te ko
men, zo blijkt uit correspon
dentie van Portaal met de
Huurdersbelangenvereniging
Leiden. „Wij kunnen uw klacht
niet voorleggen aan de klach
tencommissie omdat het hier
om een privaatrechtelijke zaak
gaat. De klachtencommissie is
niet bevoegd in dit soort zaken
een oordeel te vellen. Dit oor
deel kan, zo nodig, in een pro
cedure bij de kantonrechter
worden gevraagd.
Voorlopig zitten de bewoners
van de Louise de Colignystraat
dus met de gebakken peren. De
treurwilg is inmiddels zo uit zijn
krachten gegroeid dat bij een
stevige wind de takken tegen de
achterkant van hun huizen
Dit is het uitzicht van een aantal bewoners van de Louise de Colignystraat als de treurwilg in een tuin
van een woning aan de Waldeck Pyrmontstraat blad draagt. De boom en bladeren houden in ieder ge
val het (zon)licht tegen. Particuliere foto
De Blauwe Steen, die af700 jaar in de
Breestraat ligt, is het symbolische
middelpunt van de stad.
Onder redactie van
Timoteus Waarsenburg en Erlc-Jan Berendsen
TELEFOON 0 71 - 53 56 424
