m*Zh SPORT Vis>. Records kwamen vroeger vaak vreemd tot stand Naaldhakken LINKS BUITEN John de Mol is in goed gezelschap Londen - John de Mol bevindt zich als aandeelhouder van Manchester United in een steeds beter gezelschap. De rijkste club van de wereld maakte bekend dat Malcolm Glazer voor 2,9 procent eige naar van de vereniging is ge worden. De eigenaar van Tam pa Bay Buccaneers, winnaar van de Amerikaanse Super Bowl, betaalde ruim 14 miljoen euro voor de aandelen. Vorige week werd bekend dat John de Mol in november 2,5 procent van de aandelen van United had gekocht. Afgaande op het bedrag dat Glazer betaalde, heeft de Nederlandse televisie producent ruim 12 miljoen eu ro voor de aandelen neergeteld. Toch olympisch voetbal in Athene athene - Na maandenlang touwtrekken heeft het Griekse parlement toch het groene licht gegeven voor de nieuwbouw van het Karaiskaki-stadion in Piraeus. Het olympisch voetbal toernooi van 2004 kan derhalve voor een deel ook in de Griekse hoofdstad worden afgewerkt. Dat was de grote wens van de FIFA. Thessaloniki, Volos, Pa tras en Heraklion zijn de andere speelsteden. Het complex van Olympiakos staat op instorten. Het optrekken van een nieuw, modern stadion op dezelfde plek in de buurt van de haven kost vijftig miljoen euro. Bij oorlog geen football in Europa Rijswijk - Een mogelijke oorlog van de Amerikanen tegen Irak heeft bij NFL Europe tot een noodscenario geleid. Volgens Fox Sports, dat de american- footballwedstrijden uit Europa in de Verenigde Staten op de te levisie brengt, bestaat in dat ge val de mogelijkheid dat de competitie tussen de zes clubs, waaronder de Amsterdam Ad mirals, uit veiligheidsoverwe gingen in Florida wordt afge werkt. Bij de zes clubs in de Eu ropese competitie zijn ruim tweehonderd Amerikanen on dergebracht. De competitie be gint in het weekeinde van 5/6 april. Momenteel verblijven de clubs in en rond Tampa, waar de traditionele voorbereiding wordt afgewerkt. Het trainings kamp loopt op 25 maart af. Club weert fans met gasmasker londen - De Engelse voetbal club Middlesbrough weert fans van de tegenpartij als zij voor de grap een wit pak en gasmas ker dragen. Supporters van de tegenpartij staken in het verle den wel eens de draak met de grote petrochemische industrie in de stad. Vooral aanhangers van Sunderland en Newcastle United gingen dan verkleed in witte pakken en droegen een gasmasker, om zo te verwijzen naar het Middlesbroughteam dat bekend staat als de 'Smog- gies'. Ook zingen ze in het Ri- versidestadion regelmatig de leus 'Hoe zou het zijn om de zon te zien?'. „Die pakken kun nen onrust veroorzaken. Gege ven de situatie in de wereld zijn ze bijzonder ongepast", zei een woordvoerder van de club. Protest springers tegen lossere lat hamburg - Twintig polsstok- hoogspringers hebben een pro testbrief gestuurd aan de inter nationale atletiekfederatie IAAF. Ze zijn het oneens met de nieuwe regels die de bond heeft doorgevoerd. Ze eisen dat de veranderingen worden terugge draaid of dat de recordlijsten met terugwerkende kracht van af 1 januari 2003 worden ge schoond. Het vlak waarop de lat ligt, is verkleind. Bij de min ste beroering door de atleet vliegt de lat nu van de leggers af. De springers vrezen dat sprongen van zes meter of ho ger niet meer mogelijk zijn. Inspraak fans bij keuze NAC-shirt breda - De fans van NAC krij gen de kans om mede de keuze voor het nieuwe NAC-shirt te bepalen. Dat shirt wordt ge maakt door Quick, de nieuwe kledingsponsor van NAC. Quick was in de jaren zeventig een groot merk in de Nederlandse sportwereld, maar raakte daar na in het slop. Twee jonge on dernemers bliezen een paar jaar geleden het merk nieuw le ven in. NAC krijgt in de eredivi sie de exclusiviteit. Het merk heeft in Italië al een aantal te nues voor NAC laten ontwer pen. „Een mix tussen Holland se nuchterheid en Italiaans raf finement", zegt Quick-woord- voerder Van der Vlies. De shirts worden binnenkort gepresen teerd. De fans mogen daarna stemmen op één van de ont werpen. Tot in de jaren zestig van de vori ge eeuw werden nationale en wereldrecords op de loopnummers geregistreerd via de hand en de stopwatch. Dat was zeker bij de sprint een verre van nauwkeurige tijdmeting omdat het menselijk re actievermogen daarbij een grote rol speelde. Men probeerde dat enigs zins te ondervangen door records alleen te erkennen als er drie offici ële tijdwaarnemers aanwezig wa ren. En van de drie opgenomen tij den mocht alleen de middelste voor erkenning worden voorgedragen. Een aardig voorbeeld van hoe er mee kon worden gerommeld was de recordpoging die Fanny Blan- kers-Koen op 5 september 1943 in Amsterdam op de honderd meter ondernam. Het wereldrecord stond op naam van de Amerikaanse Helen Stephens met 11.5 seconden. Voor deze gelegenheid had men vier middelmatige mannelijke sprinters als tegenstanders voor Fanny uitgezocht. Die moesten als gangmakers dienst doen. Boven dien werd de startplaats zodanig ge kozen dat met stevige wind mee kon worden gelopen. Voor het geval één klokje het niet zou doen, waren er vier tijdwaarnemers aangewezen. Fanny eindigde in die race als vier de, maar het ging natuurlijk om haar tijd. Het viertal noteerde res pectievelijk 11.5,11.5,11.8 en 11.9. Merkwaardige verschillen op zo'n korte afstand. Aan de hand van de vier tijden be slisten de tijdwaarnemers dat Fanny 11.8 had gelopen. Daar was de scheidsrechter voor deze wedstrijd, Jo Moerman (secre taris van de Nederlandse Atletiek Unie, het niet mee eens. Drie tijdwaarnemers waren ver plicht voor een recordpoging, dat er vier waren betekende in zijn ogen dat één als reserve moest worden beschouwd. En Moerman wees, achteraf dus, de man die 11.9 had afgedrukt als reserve aan. Daarmee kon aan Fanny 11.5 worden toege wezen, een evenaring van het we reldrecord. En de wind? Die had men niet eens gemeten. Toch zou men erkenning van de evenaring van het wereldrecord aanvragen. (In later jaren liep Fanny Blankers ove rigens nog een paar keer 11.5). Ook met haar wereldrecord op de tachtig meter horden (11.0 secon den), gelopen op 20 juni 1948 tij dens de Olympische Dag in Amster dam, was iets merkwaardigs aan de hand. Iedereen was het erover eens: prachtige prestatie, maar veel te veel rugwind. Dus geen recordaan- vraag. Na er een nachtje over gesla pen te hebben, kwam de Techni sche Commissie van de KNAU daarop terug. Zij was tot de conclu sie gekomen 'dat bij de hordenloop van windvoordeel veel minder spra ke kan zijn dan bij een gewoon loopnummer, aangezien een sterke wind in de rug bij het hordennum mer juist een gevaar voor de balans op kan leveren'. Kennelijk waren daar nog geen internationale richt lijnen voor, want de Internationale Atletiek Federatie erkende later het wereldrecord. (Aan al dit gerommel kwam een einde toen de IAAF eind jaren zestig alleen records erkende die via elektronische tijdmeting tot stand waren gekomen). Nog zonderlinger ging het toe bij Fanny Blankers' wereldrecord bij het hoogspringen, al had dat dan niets met tijdwaarneming te maken. Hoe goed ze op dit nummer ook was, het behoorde niet bepaald tot haar favoriete onderdelen. Ze had een soort hoogtevrees voor alles wat boven de 1.65 meter lag. Verder gaan wilde ze nooit. Op 30 mei 1943 nam ze deel aan het hoogspringen op de Amsterdamse sintelbaan aan het Olympiaplein. Haar concurrentes vielen al vlug af, ze ging alleen door. Wat ze niet wist was dat haar echtgenoot en coach Jan Blankers, die haar vrees natuur lijk kende, haar steeds lagere hoog ten aangaf dan in werkelijkheid het geval was. Toen ze zelf meende 1.63 m te hebben gehaald, had ze echter als eerste atlete in de wereld de bar rière van 1.70 (1.71 meter) geno men. 'Hij heeft me naar het wereld record gelogen', zei ze er jaren later, nog altijd een tikje gepikeerd, over. Ze is er in haar lange carrière nooit meer bij in de buurt gekomen. Ruud Paauw Dit is de vijfenvijftigste aflevering van een serie over de geschiedenis van de sport. Fanny Blankers en Jan Blankers tijdens de training. Archieffoto SPORT IN BEELD Zwaargewicht Viatli Klitschko is zijn WBO-titel kwijt aan Corrie Sanders. Hannover. Maart 2003. WÊÊÊM Foto: EPA/Holger Hollemann T Toetballers behoor je natuurlijk in V plaats te beoordelen op hun voetl in de eerste voetbalprestaties. Op de prestaties van de Egyptenaar Ahmed Hossam, alias Mido, heb ik trainer Ronald Koe man en aanvoerder Cristian Chivu niet horen kankeren, op Mido zelfdes te meer. U en ik, wij staan ons er uiteraard op voordat het ons geen bal interesseert wat voetballers in hun vrije tijd doen. Of juist niet doen. Mido maakte niet altijd zijn huiswerk Neder lands. Hij vergat zelfs wel eens helemaal zo'n les, ongetwijfeld omdat hij 'n eindje aan het kokette ren was in zijn rode Ferrari en door de polder toerend en intus sen wuivend naar de langs hem fietsende mooie meisjes vergat hij weer zijn afspraakje met de Ajax- dokter, want hij was dan officieel weliswaar geblesseerd, in zo'n Ferrari heb je wel wat anders aan je hoofd dan je lies, dat snappen wij nog wel Maar om naar onszelf terug te keren, ons interesseert dat dus al lemaal niet. Dat Mido geen talenknobbel heeft, lak heeft aan sponsors en overloopt van trots; dat hij zijn collega fbrahimovic, alias Zlatan, voor een dartbord aanzag en dat hij niet achtmaal maar al 25 keer in herhaling is gevallen, ons inte resseert dat niet. Toch lezen we er graag alles over. Alles. (Bij de kapper, natuurlijk. Gohwat zouden wij graag elke week naar de kapper gaan. Is er niet nog een smeuïge affaire met een lekker wijf of een prinses of zo, die wij van Mido tegoed heb ben en die nieuw licht werpt op de verstoorde verhouding met zijn club? Wij houden ons aan bevolen Wat jammer toch dat Bccyem München geen Ne derlandse club is, dan hadden wij ons nu met zijn allen kunnen vergapen aan Oliver Kahn. (Die gaat wel wat verder dan een keertje niet op de massagetafel verschijnen.) Aan zijn prestaties ligt het niet, nog onlangs wist Kahn de schijnwerpers van de internationale voetbalwereld op zich gericht omdat hij in de Bundesliga 800 minuten (of daaromtrent) geen bal had doorgelaten. Maar niet alleen hierom staat de 'National-Torwart' in het brandpunt van de belangstelling. Kahn is getrouwd met Simone. Simone Kahn dus. Samen hebben zij een dochtertje van vier jaar en er is een tweede Kahntje op komst. Leuke vrouw, deze Simone. 'n PlaatjeIk zag fo to's van haar in Welt am Sonntag en vroeg me onwillekeurig af of Simone ook voor Oliver was gevallen als hij in plaats van keeper, laten we zeggen, terreinknecht van Bayern was geweest. Maar Kahn is een A-merk als keeper en heeft dus een A-merk als echtgenote, zo gaat zulks in de wereld van 'Noppen en Naaldhakken' nu een maal Naast de foto van Simone Kahn is een foto afge drukt van nog een vrouw, ene Verena, u voelt 'em al, de reserve-mevrouw Kahn. Je hoeft het bijbehorende artikel van een halve pagi na niet te lezen om op je klompen aan te voelen wie in werkelijkheid momenteel de reserve is. In tegenstelling tot Mido maakt Oliver Kahn wel dankbaar gebruik van de van sponsorwege voor spe lers van Bayern verplicht gestelde auto - de sukkel. Terwijl zijn zwangere vrouw (31) thuis op hem wachtte, werden de doel- verdediger (33) en het disco danseresje (21) uitgerekend in Kahns 'dienst-Audi' door fotografen betrapt. Oliver Kahn is echter geen Mido. Oliver Kahn is onmisbaar. Hij laat nog steeds geen bal door. De Bayem-keeper heeft bovendien het geluk dat noch voorzitter Franz Beckenbauer (op zijn minst één buitenechtelijk kind), noch manager Uli Hoe ness (na spraakmakend avontuurtje net weer ver zoend met zijn echtgenote), noch trainer Ottmar Hitzfeld (bij hem kwam het berouw na een drie jaren voortslepende zonde, genaamd Rosi Salio- ni) bij machte zijn hun employé er scheef op aan te kijken. Dat zullen zij ook niet doen - zo lang hij ballen tegenhoudt. Precies de club voor Mido, lijkt mij zo. Als hij ook in het veld op zijn tijd maar scoort, staat niets hem een langen gelukkig voetballeven in Mün chen in de weg. Frank Snoeks UIT HET OOG Timo Gerlof speelde vijftien jaar in het eerste elftal van Noord- wijk. Toen de aanvaller in 1992 stopte, werd hij trainer. Eerst van SJC Bi, daarna van SJC 2 en WSB 2. Vorige zomer nam de nu 42-jarige Noordwijker, onderwij zer op de Witte School in zijn woonplaats, onbetaald verlof om te gaan reizen. Vanuit Thai land mailt hij hoe het hem ver ging, sinds hij als voetballer uit beeld verdween. „Ik was er al een tijdje aan toe om er even tussenuit te knij pen. Als leerkracht op een ba sisschool ben je wel verwend met zes weken zomervakantie, maar als je echt iets van de we reld wilt zien, moet je toch lan ger weg. En dat kon via een jaar onbetaald verlof. Begin augus tus ben ik vertrokken. De eerste bestemming was Bali, daarna zijn we via Lombok en Java naar Australië gegaan, het Great Barrier Reef, Melbourne en Sydney. Vervolgens zijn we twee maan den met een campertje door Nieuw Zeeland getrokken. Wer kelijk adembenemend af en toe, zo mooi. Nu zijn we alweer een tijdje in Thailand. Inmiddels zijn we een beetje bijgekomen van de mooie trips en hebben we veel zin in de volgende be stemmingen. Half maart ver trekken we naar Beijing en van daar uit gaan we met de trein China door, tot in Vietnam. En dan weer een keertje naar huis. Want het werk moet toch ooit weer beginnen. Ik wil wel weer aan de slag als trainer, maar ik ben nog wel even weg, dus volgend seizoen zal daarvoor nog wel te vroeg zijn. Nadat ik gestopt was met voetballen, vroeg SJC of ik daar wilde komen spelen. Ik had geen interesse. Daarna belden ze weer, of ik jeugdtrainer wilde worden. Bij SJC heb ik de B- jeugd getraind, daarna was ik bij zowel SJC als WSB trainer van de tweede elftallen. .4 lii aii F w^mj i Het voetballen heb ik niet ge mist, je weet dat het afscheid er een keer aan zit te komen, en mijn beste tijd had ik al ruim achter de rug, zal ik maar zeg gen. Maar ik kijk er graag naar en ik trap ook nog regelmatig een balletje op 't strand. Het was wel een mooie tijd, waarin ik veel ervaringen heb opgedaan, ook buiten het voet bal om. Het voetbalwereldje is toch een maatschappij in het klein, dus je maakt zowel mooie als minder mooie dingen mee. Successen, maar ook teleurstel lingen bij langdurige blessures of wat denk je van vormverlies. En in beide gevallen is het te- rugknokken, en dat doe je ook in het voetbal toch in je uppie, hoewel het een teamsport is. Hoogtepunten waren voor mij - behalve het algehele landskam pioenschap in 1980 - vooral de wedstrijden tegen Quick Boys en IJsselmëervogels. Zeker de wedstrijd die wij met 1-5 won nen op Nieuw Zuid. Ook de duels met Henk de Graaf tegen IJsselmeervogels waren mooi. Die bleef gaan. En niet te verge ten een van mijn eerste wed strijden met Noordwijk, een oe fenwedstrijd tegen Barcelona met Michels als trainer en Neeskens in het veld (Cruyff was geblesseerd, of had mis schien geen zin). Het werd 0-2 en 's avonds bij een dineetje met beide poegen in Huis ter Duin mocht ik Michels de hand schudden. Hij zei de voor mij legendarische woorden: Jij was die nummer 6, hè. Ik was geloof ik net 16, maar weet het nu nog! Ik volg het voetbal wel, ik denk dat ik vaak eerder de uitslagen via internet weet dan mensen in Nederland. Ik vind het leuk dat Dries (Wendt) en Bakero (Bakker) trainer zijn geworden bij Noordwijk. Het is ook leuk dat Eelman het weer zo goed doet bij Katwijk. En Martin Steenvoorden en Hans Turen- hout staan weer in SJC 1. En Daniel Rios speelde goed bij WSB. Klasse! Het kijken naar Noordwijk vond ik niet meer zo leuk. Er komen steeds meer vreemde namen voor mij. Op dit mo ment doe ik weinig aan sport, behalve een beetje joggen. Het is hier veel te warm!" UIT GESPRO éPSVs assii ner Erwin in Sportwe „Het liefst] soms dat it dens een spelletje drie drie geblesseerd raakt, zelf mee kan doen. Idem: „Als je niet kunt winn je zorgen dat je niet ki Oud-profwielrenner Theunisse in NRC Hi blad: „Ik heb weer oog voor verder speelt in het lei nooit geïnteresseerd ii Maar sinds ik op Mal woon, heb ik geen del En op zaterdagavond als elke domme Nedei naar Idols te kijken. Sjeng Schalken ovèr sie van blessures bij landse tennissers, in week: Tennis bestaat uit tuurlijke bewegingen, hele tijd van links nat maakt gekke sprongei voor is de mens niet Formule 1-coureur stappen in het Algeni blad: „Ik ben overtuigd van paciteiten. Als het niei was ik al lang gestopt dacht je dan? Ik ben moe!" FC Zwolle-coach Pel grossiert tegenwoori liners, ook in de Voll „Als je niks zegt, praa Idem: „Elke koe heeft wel ee Idem: „Leeftijd is geen ervai niet leert van je foute Voetballer Arno Artj transfereerd van FC naar VW, in Voetbal tional: „Ik kan niet zwemmt geld, maar wel een h trappelen. De moeder van Ajaci de Jong in Nieuwe R „Waar ik het meest tr Dat Nigel me na de u het spelershome en p kust. Waar iedereen l IOC-lid Anton Geesi zijn strubbelingen n koepel NOC'NSF, in krant: „Ze kunnen me nietl maken, daarvoor sta in het leven. Ik leef in met mijn gezin en nu geving maar hier hel loof ik het liefst dat ik konijnen slaap of vat raak. Leen Looyen, techni teur van NEC, in Vo< ternational: Uit onderzoek van 1 teit blijkt dat de gemi Nijmegenaar drie ket over NEC praat. Voel de belangrijkste bijza leven. Ajax' technisch-dira Beenhakker in NRC blad: „Ik zeg altijd: je socia ig le en religieuze leven zelf. Je professionele l aan de club.' Voormalig miss Uni nu presentatrice en Irene van de Laar in week: David Beckham is% honderd procent sem een sportbroek. Idem: „Oh, dat vind ik zo jongens die voor hun gaan samenwonen. I dan begint de wereld nu gaan ze eerst bij n1 aan de ketting en dé een bij hun vriendin, na tien jaar op zeker Dat gebeurt altijd. Ik niet zo vreemd dat er 'boeffes' onder de vi rondlopen. Komt ook macht van de kleedki zit een stel macho's typ waar iedereen tegen zo goed zijn. Idem: „Gerard van Velde de sportman? Nee, te vei IE veel een ouderwetser 0 Wel een stoere vent trn Idem: Voetbal is een sport niet bij vrouwen past r1 ten we gewoon aan overlaten. Vrouwen 1 a gaan turnen ofzweir F bal is en blijft een mannending. Om te doen dan. Om te kij ken wordt het ook voor vrouwen steeds interessanter.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 22