'Leiden heeft de naam lastig te zijn' Commissaris van de Koningin Jan Franssen over burgemeesters, herindeling en Idols Janssen met Joop van der Reijden aan de 'Valkenburgse paardenvijgen' die door Joop Franssen aan de zijde van prinses Margriet ter gelegenheid van 'Kom in de kas' in Franssen wordt verwelkomd door demonstranten die strijden voor behoud van de iraakhekke worden gepresenteerd. Archieffoto: Frans Roomer Rijnsburg. Rechts zit burgemeester Arie van der Lee. Archieffoto: Frans Roomer zelfstandigheid van Warmond. Archieffoto: Henk Bouwman ZATERDAG 8 MAART 2003 Hij gaat er eens rustig voor zitten. Jan Franssen, sinds begin mei 2000 commissaris van de koningin in Zuid-Holland, neemt de tijd om te praten over de Leidse regio, de on derlinge samenwerking van ge meenten, herindeling en zijn rol bij de pogingen van Leiden een nieu we burgemeester te krijgen. Maar eerst even wat anders. door Kees van der Malen en Robbert Minkhorst I ranssen slaat een populair ochtend blad open. Twee paginagrote advertenties trekken zijn aandacht. „Kan hij wat?" De vinger wijst naar Jamai. „Idols is een hype, hé? Ik heb destijds een van de voorrondes gezien. Ik vond het walgelijk om naar te kij ken. Het is een geestelijke verruwing van de samenleving waar ik niet van houd." Hij heeft gehoord van een nieuw program ma dat bij Veronica komt. „Ranziger dan ranzig, zeiden ze. Alles is tegenwoordig open en bloot in het publieke domein, tot het ba nale aan toe. Waar houdt het op?" De WD-bestuurder kan er niettemin om la chen als hij wordt geconfronteerd met het feit dat juist hij een van de oud-voorzitters van die omroep, Joop van der Reijden, waar nemend burgemeester van Valkenburg heeft gemaakt. CDA'er Van der Reijden, oud staatssecretaris, geldt nog steeds als 'een be stuurlijk zwaargewicht', zoals dat in die krin gen heet. Hij heeft tegengas geboden aan de welhaast natuurlijke overheersingsdrang van buurgemeente Leiden. Een mengeling van trots, verantwoordelijk heidsgevoel en ijdelheid tekent Franssens gezicht en kleurt zijn woorden als de burge meestersbenoemingen ter sprake komen. De Leidse regio verwend met sterke waarne mers, vindt hij. Van der Reijden dus, maar ook Wolter Lemstra (in Leiden), en sinds kort Ad Havermans (oud-burgemeester van Den Haag) in Zoeterwoude. „Wie mij kent, weet dat ik buitengewoon kritisch ben op kwaliteit." „Ik ga bij het benoemen van waarnemers onconventioneel te werk. Ik schroom niet om iemand die 75 is, maar nog heel scherp, te benoemen. Net zoals ik iemand van eind 20, rond 30 benoem die het al in de vingers heeft. Mensen als Van der Reijden en Lem stra zijn gepensioneerden met een grote staat van dienst. Zij werken in een gebied dat zélf een grotere verantwoordelijkheid over zijn toekomst moet nemen. Dat vraagt om extra bestuurskracht. Dat maakt dat ik hoge, hele hoge kwaliteitseisen stel." Visionaire gaven Zodoende ligt ook de lat voor de burgemees terspost van Leiden hoog. De stad zit als het ware in een driedubbele spagaat. Leiden concurreert met andere Hollandse steden op terreinen van wonen, werkgelegenheid, toe risme en cultuur en werkt tegelijk met ze sa men. Leiden wil, kan en moet op internatio naal niveau meetellen, maar dient ook zaken te doen met de regio. Tegelijk is de bestuurs kracht ondermaats en heeft de stad geen of nauwelijks bondgenoten. Franssen beseft dat en verwijst daarbij te vens naar de vernietigende uitkomsten van de bestuurskrachtmeting, die de gemeente op aandringen van de provincie heeft laten maken. „De burgemeester van Leiden is zo wel de burgemeester van de stad, als die van de stad die de regio ziet. Hij moet absoluut een zwaargewicht zijn, die zich ook kan me ten met Den Haag, Rotterdam en Dordrecht. Iemand die oog heeft voor de stad, voor de regio en tegelijk gevoel heeft voor de emoties in die regio. Hij moet over visionaire gaven beschikken, vergezichten kunnen tonen en draagvlak kunnen creëren. Al die eigen schappen hebben voor mij buitengewoon zwaar meegewogen bij mijn selectie van de kandidaten." Harry Groen en Henri Lenferink, die tot 11 maart strijden om de gunst van de Leidse kiezer, voldoen aan het profiel dat Franssen voor Leiden voor ogen heeft. Al had van de commissaris van de koningin best Groen be noemd mogen worden. De eerste poging in de gemeente om een referendum voor een nieuwe burgemeester te organiseren, mis lukte. De vertrouwenscommissie vond slechts één kandidaat geschikt en die kandi daat was Groen. Minister Johan Remkes van Hij waardeert het dat Leiden zich kwetsbaar opstelt sinds het onderzoeksbureau Atos/KPMG de bestuurskracht van de ge meente in kaart heeft gebracht. „Leiden heeft de luiken opengezet richting de regio." De Leidse agglomeratie en de Bollenstreek zouden zich veel scherper moeten profile ren, veel duidelijker een eigen profiel moe ten krijgen. Het gebied heeft het in zich om een eigen identiteit te ontwikkelen. De ver antwoordelijkheid daarvoor ligt vooral bij de streek zelf, vindt Franssen. De provincie is er om te helpen. „Het is nu te veel een transformatiezone tus sen Schiphol en Rijnmond. De regio had al tijd de neiging om noord-zuid te denken, in plaats van oost-west. Wonen, werken, ver keer en landschappelijke waarden: ontwik kel een visie hoe het gebied zich in de toe komst onderscheidt. Van mij mag de Rijn streek zich daarbij aansluiten. Zorg dat daar uit een agenda voortvloeit, die de regio zélf ter hand neemt. De huidige set afspraken over regionale samenwerking draagt nog heel nadrukkelijk het stempel van de provin cie." Een sterk regionaal bestuur is wel een voorwaarde, stelt de commissaris, want an ders worden die ambities niet gehaald. De regio ontkomt daardoor ook niet aan herindelingen. Franssen heeft altijd gesteld dat er in Zuid-Holland te veel gemeenten zijn. Dat vindt hij nog steeds. Ook geldt dat voor de Leidse regio, de Bollenstreek en de Rijnstreek. „Het is te versnipperd. Er zijn te veel zwakke spelers die te weinig voor elkaar krijgen." Een herindeling ten noordwesten van Lei den ligt voor de hand. Franssen kijkt daarbij uitdrukkelijk naar de machtsverhoudingen in de streek. De wettelijke procedure voor herindeling van Warmond, waarbij Leiden, Alkemade, Oegstgeest, Sassenheim eoVoor- hout zijn betrokken, loopt weliswaar nog, maar Franssen neemt al - zij het voorzichtig - een voorschot op de uitkomst van die pro cedure. Straks zijn Katwijk, Rijnsburg en Val kenburg gefuseerd. De verhouding tussen de nieuwe gemeente en Leiden wordt, gemeten naar inwonertal, één staat tot twee. Dat maakt de verhoudingen evenwichtiger. „Ge deputeerde Staten moeten dan verder aan de noordkant voor een beter evenwicht zor gen." GS nemen uiterlijk 4 april een besluit over de toekomst van Warmond en omliggende ge meenten. „In enigerlei vorm gaat er iets ge beuren", voorspelt Franssen, zonder verder aan te geven welke gemeenten bij de herin deling worden betrokken. Sneller Overigens had het van hem allemaal sneller gemogen. De afgelopen jaren botste Frans sen al ettelijke malen met CDA-gedeputeer- de Dirk Dekker, die verantwoordelijk is voor het dossier over 'de bestuurlijke toekomst van de Leidse regio en de Bollenstreek', én met een meerderheid in provinciale staten. Die aanvaringen hebben hem sadder and wiser gemaakt. „Critici zullen zeggen dat de gekozen aanpak in sommige gevallen te traag was. Ik kan het met die mensen eens zijn. Aan de andere kant: binnen de marges die er zijn, is in de Leidse regio echt veel van de grond gekomen. De fusie van de KRV-ge- meenten gaat vrijwillig. De praktijk wijst uit dat gaandeweg bij gemeenten het inzicht doorbreekt. Als gevolg van de aanpak van de provincie zijn de luiken opengegaan. Het is niet zo dat gemeenten meteen door de poort van herindeling lopen, maar er is veel bewe ging. Ik wil hier niet alleen maar blijven ver dedigen dat herindelingen noodzakelijk zijn. In een aantal gevallen is het gewoon beter." Franssen verwacht ook niet dat een nieuw kabinet een streep zet door herindelings plannen van de provincie. In feite is het standpunt van de regering van CDA, LPF en WD al nauwelijks veranderd. „Die heeft niet gezegd: ho met herindeling. De herindelin gen in de Achterhoek gaan ook gewoon door. Draagvlak onder de bevolking heeft een zwaarder accent gekregen, maar is niet zaligmakend. Het is een lijn die Zuid-Hol land al redelijk volgt. Verder blijft de provin cie leidend in dit soort processen. Daar is niet aan getornd. „Het gaat bij herindeling nog steeds over de vraag of een gemeente over een reeks van ja ren aan de eisen van een sterk bestuur kan voldoen. Je ziet dat een toenemend aantal gemeenten ook die vraag aan zichzelf stelt. Financiële mogelijkheden van gemeenten worden beperkter. Uit de bestuurskrachtme tingen blijkt dat ze hun dagelijkse dingen best redelijk doen, maar dat vooral de amb telijke spankracht beperkt is. Zonder te zeg gen dat een grotere gemeente het vanzelf sprekend beter doet. Maar je hebt wel een grotere, bredere basis gekregen." „Je moet zakelijke motieven ook niet venvar ren met iets begrijpelijk emotioneels: de bin ding met de gemeenschap. Een gemeente en een gemeenschap zijn twee verschillende dingen. Het gevoel van geborgenheid, bin ding en veiligheid, het gevoel dat een grotere gemeente ongrijpbaarder en vreemder over komt, is niet onlosmakelijk verbonden aan een administratieve eenheid." Commissaris van de koningin Jan Franssen: „Ik wil hier niet alleen maar blijven verdedigen dat herindelingen noodzakelijk zijn. In een aantal ge vallen is het gewoon beter." Foto: CPD/Jacques Zorgman binnenlandse zaken oordeelde dat de ge meente onwettig had gehandeld en droeg Leiden op de procedure opnieuw te begin nen. Franssen is nog altijd verbaasd dat Remkes zo laat met dat besluit kwam. „Ik heb de ge meenteraad voldoende kandidaten voorge legd om twee namen voor te dragen. De ar gumentatie om het er bij een te laten, kon ik billijken. De vertrouwenscommissie is daar na samen met mij bij de minister geweest. Hij had op dat moment moeten zeggen dat hij er geen genoegen mee nam. Ik vind dat de gemeenteraad meer krediet verdient dan het heeft gekregen." Hoe dan ook vindt Franssen de huidige be noemingsprocedure - met of zonder refe rendum - verre van ideaal. Die schrikt goede kandidaten af, constateert hij. „Het wordt steeds moeilijker om met de huidige proce dures mensen te vinden die de job aankun nen. Ook naar Almere hebben maar vijf mensen gesolliciteerd." Het imago van Leiden is dan nog eens een extra belemmering. „De Leidse reputatie is er niet een om trots op te/zijn. Leiden heeft de naam een lastige stad/te zijn." Toegege ven, Amsterdam is ook geen makkie. „Maar de burgemeester van Amsterdam heeft in ternationaal prestige. Helaas kun je dat van Leiden nog niet zeggen/ En dat in Leiden voortdurend bestuurde rs gedwongen ver trekken, er spanninger naar de regio zijn en in die stad een burgemleester traditioneel weinig speelruimte heeft - er dus een sterke wethouderscultuur heerst - maakt het moei lijk om erg goede kandidaten te vinden." Kwetsbaar Sinds zijn aantreden heeft Franssen bij her haling aangedrongen op intensieve samen werking tussen gemeenten. Hij richtte zijn pijlen ook voortdurend op de Leidse regio en de Duin- en Bollenstreek, waar die samen werking nauwelijks van de grond wilde ko men. Tot zijn vreugde ziet hij een kentering. Ook bij Leiden, dat niet langer automatisch de schuld van de problemen bij de ander zoekt - of een oplossing van die problemen vertaalt in de annexatie van een vliegkamp of in herindeling. „Er zijn goede eerste stap pen gezet", vindt Franssen. „Maar één zwa luw maakt nog geen zomer."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 39