REGIO
'Rijnade' bevordert zelfredzaamhei
Scholieren hebben geen trek ^er" ™0^le
y in droge boterham met kaas' "'hamen
•I
Leiden hakt knopen door maar vergeet oma Artikel over dovenconcert incomple
Groen
Lenferink
Spelletje
Geen gelijkwaardigheid van kandidaten
Piet Borst Iv
geen 'open r1(
HOC 970
MAANDAG 24 FEBRUARI*
NAVRAAG
De snoepautomaten op het Rijnlands Lyceum in Oegstgeest worden
niet meer bijgevuld. De schoolleiding vindt dat de scholieren geen
'respect' to-
bant voor
straf lekkernijen uit de school. Kroketten, hamburgers en soep zijn
ook tot nader order niet verkrijgbaar. LEONARD MARKS van bakkerij
Hugo de Groot uit Oegstgeest werpt zijn licht op deze delicate zaak.
Heeft de aloude bruine boterham nog toekomst op de middelbare
school?
„Ik lever ook wel brood aan scholen - voor onder de hamburger -
en kan bevestigen dat het traditionele lunchpakketje 'uit' is. Scho
lieren hebben geen trek in hun droge boterham met kaas van
thuis. Vaak heb-
ben ze geld ge
noeg voor wat
lekkers uit de
f kantine. Als
daar een brood-
je hamburger te
koop is, lijkt het
mij een gemak -
I keÜjke keuze."
r Moet de school
de hamburger
dan maar af-
1 schaffen?
f „Dat hoeft niet
f per se. De
school zou wat
soberder producten kunnen aanbieden. Dan hebben de leerlingen
f toch een alternatief voor de boterham met kaas die ze vaak achte-
loos weggooien. Zo proberen wij het in de bakkerij ook aan te pak
ken. Mensen die geen bruine boterham willen, bieden wij een
ham-kaassnackje. Of broodjes die je niet hoeft te smeren. Op die
manier gaan wij de concurrentie aan met de snelle ontbijtjes zoals
yoghurt drinks."
Wanneer is de laatste boterham verdwenen uit het scholierenme
nu?
„Dat gebeurt niet. Ik geloof juist in een kentering. Het gezamenlij
ke ontbijt en de lunch komen wel weer terug."
Kun je scholieren, die de Hongerwinter i>an 1944/1945 hoogstens
uit de geschiedenisboekjes kennen, respect voor i>oedsel bijbren
gen?
„Dat denk ik wel. Ook ik ben van na de Hongerwinter, maar ik heb
er toch moeite mee om brood weg te gooien. Bij mij speelt natuur
lijk ook een beroepsmatig aspect mee: brood is ook geld. Boven
dien besef ik hoe veel moeite het heeft gekost om al die broden te
bakken. Maar ook gevoelsmatig houd ik er niet van om aan het
eind van de dag broden weg te gooien. Gelukkig kunnen wij met
oud brood naar de dierenweide in de Leidse Hout, zodat het toch
wordt opgegeten."
foto: Hans van Weel
tekst: Tim Brouwer de Koning
UIT DE ARCHIEVEN
«rij
bilk
a-ja
Vluchtelingenwerk Oegstgeest, Warmond, Alkemade, Zoeterwoude, Leiderdorp, Voorschoten en Rijnwoude onder één j.".
Sommige vluchtelingen komen met prangende
vragen. Anderen hebben gewoon behoefte aan
een praatje. Op het wekelijkse spreekuur van
Vluchtelingenwerk in de Oegstgeestse Paulus-
kerk is het elke dinsdagochtend druk. Zeker nu
het er voor veel mensen om gaat spannen. Mi
nister Nawijn maakte onlangs bekend dat hij niet
van plan is grote groepen asielzoekers die al lang
in Nederland zijn zomaar een verblijfsvergunning
te geven.
Medewerker Wies Vossepoel en stagiair Ian
Haeck zitten aan een tafeltje met Abdi uit So
malië. Hij heeft de opa van zijn vrouw meege
nomen. Abdi is zes jaar in Nederland. De opa
heeft een afwijzing gekregen op zijn verzoek
om een verblijfsvergunning, terwijl oma wel
een verblijfsvergunning heeft. Wat moet hij
doen? Vossepoel en Haeck denken dat een bel
letje met de Vreemdelingen
dienst uitkomst kan bie
den en geven de tele
foon aan Abdi. In
vloeiend Neder
lands legt hij de
medewerker van
de dienst de si
tuatie uit. „Je
moet de men
sen zo veel mo
gelijk op hun ei
gen benen laten
staan", zegt
Vossepoel. „Het
is belangrijk om
veel aan
hen
zelf over te laten."
De tijd dat alles voor vluchtelingen werd gere
geld is voorbij, legt coördinator Marianne van
der Beek uit. Ze is een van de drie betaalde me
dewerkers van de nieuwe stichting Vluchtelin
genwerk Rijnade, waar zeven gemeenten
(Oegstgeest, Warmond, Alkemade, Zoeterwou
de, Leiderdorp, Voorschoten en Rijnwoude)
onder vallen. „Vluchtelingen leren steeds meer
om hun eigen boontjes te doppen. Midden ja
ren negentig had je nog asielzoekerscentra
waar mensen hun zelfredzaamheid volledig
kwijtraakten. Ze hoefden geen boodschappen
te doen, niet te koken. Ze hoefden nergens het
centrum voor af, waardoor er ook geen moge
lijkheden waren voor contact met de Neder
landse bevolking. Ze kwamen volledig gehospi
taliseerd en afhankelijk uit de centra. Dat is ver
anderd. We merken dat die ommezwaai zijn
vruchten heeft afgeworpen.
Mensen die bij ons aan
kloppen hebben hun ei
gen boontjes leren dop
pen. Ze zijn zelfbewus
ter. Stappen eerder zelf
ergens op af."
Zelfbewust of niet, de
behoefte aan
de spreek
uren is
nog altijd groot. Een brief waar iemand geen
raad mee weet, vragen over de asielprocedure,
een verzoek om een busabonnement; er kun
nen tal van redenen zijn om naar het spreekuur
te komen. Er is volgens Van der Beek bewust
voor gekozen de spreekuren op locatie te hou
den. Dat houdt de drempel laag.
Bij de onlangs tot stand gekomen fusie tussen
de afdelingen van Vluchtelingenwerk in de
Leidse regio stond als een paal boven water dat
de spreekuren op locatie moesten blijven. „De
kracht van Vluchtelingenwerk is juist dat het in
rille gemeenten aanwezig is." Niet dat de vluch
telingen voor alles terechtkunnen op het
spreekuur. Van der Beek: „We zijn vaak de eer
ste vraagbaak. Kunnen we zelf niet helpen, dan
verwijzen we door. Bijvoorbeeld bij vragen over
echtscheiding of over specifieke opvoedings
problemen. Daar zijn wij niet in gespeciali
seerd."
Vluchtelingenwerk helpt zowel mensen die al
een verblijfsvergunning hebben, als degenen
die in de asielprocedure zitten en voor wie al
lerlei zaken moeten worden uitgezocht. Men
sen die nauwelijks kans maken om in Neder
land te mogen blijven, worden behoed
voor valse verwachtingen. „We maken ze
heel goed duidelijk dat het risico erin
zit dat ze terug moeten, en dat we
daarin niets kunnen betekenen. "wT
Maar we maken altijd zelf een
ton
nhu
lekke
denken: deze man of vrouw heeft gew< g
op bescherming, dan gaan we ons daat P*
voor maken. Eén zaak van ons loopt ze
het Hof in Straatsburg.
Het komt ook voor dat Vluchtelingen^
men met een uitgeprocedeerde asielzcx
plan maakt voor terugkeer naar het lani P
herkomst. „We hebben twee mensen ij
categorie. Ze zijn erachter gekomen
geen toekomst voor ze is. Ze hebben
en kunnen geen geld opsturen naar
nen. In Nederland zijn ze heel erg
komen te staan. Nu ze het besluit hel
nomen om terug te gaan, zijn ze opj
is weer perspectief."
Zonder vrijwilligers zou er geen Vlucl
werk bestaan. Bij de stichting Vlucht»
werk Rijnade zijn tachtig tot negentig i
de medewerkers actief. Het werk i:
even makkelijk. Veel gevallen
gewikkeld in elkaar,
moeilijk is er no
te worden. En i eria
hebben mede* s ge
maken met agi 1
Vossepoel: „Ik|jnaa
eens meegeni
mensen boosj
als je ze niet b
pen. Dat is nia
soonlijk bedoe 'te1
worden boost der
hoop. Als dat ge )p h
dat best lastig. 1 mvj
is weer heel Ie dut]
ziet hoe goed jj kv
met somn
gaat. Ik b
een gezin"®
echt 3
ren. Dat
motivet dor
Bij stagii iLei
Haeck ,daj
de oplet eda
ale dien eett
ningspi 30 u
dreveni ,de
Medewerker Wies Vossepoel en stagiair Ian Haeck (midden) in gesprek met een bezoeker van het Oegstgeestse spreekuur van Stichting Vluchtelingenwerk Rijnade. Foto: Mark Lamers
SCHRIJVENDE LEZERS
Ju van
.De
lag
forr
Hierbij een reactie op het artikel "Gemeente hakt
knopen door in Noord' in het Leidsch Dagblad
van 5 februari. Als de gemeente nou eerst na
denkt over het lot van eventuele andere bewo
ners van de buurt of die het er wel mee eens zijn.
Of willen ze die ook gewoon wegjagen uit die
buurt?
Ik ben nu zelf 15 jaar oud maar als ik het zo
hoor, weet ik zeker dat mijn ouders en ik over
een paar jaar verhuisd zijn. En dan mijn oma. Zij
woont bij de Willem de Zwijgerlaan en zit in een
rolstoel. Maar nu willen ze de tunnelbakken
weghalen die naar de winkels toegaan. Hoe
komt mijn oma dan nog aan haar boodschap
pen? Of laat de gemeente soms een busje rijden?
Pim van Noort,
Leiden.
In de Uitkrant van 30 januari
stond een stuk over het do
venconcert dat op 21 januari
in Vredenburg is gehouden.
De informatie die daarin
wordt verstrekt is incompleet
en daardoor onjuist.
In het artikel wordt alleen ge
sproken over de medewer
king van de Leidse Rotary.
Het concert - dat de naam
'Ongehoord Goed' kreeg, het
geen ook het vermelden
waard was - werd gegeven
door het Nederlands Studen
ten Orkest (NSO). In dit or
kest spelen overigens ook ve
le Leidse studenten.
Het concert werd g
teerd door Sipke Jaj
ma en mede mogel
maakt door het Mini
van VWS. Dus niet ei
Rotary.
Lukas van F
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie-. B.M. Essenberg, G.P. Arnold
WMJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate hdcnl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82. Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut ine.)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0.50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za-10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV. 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA partem.
Aan de hand van het curriculum vi-
tae van burgemeesterskandidaat
H.H.M. Groen heb ik kunnen opma
ken dat de heer Groen zijn middelba
re schoolopleiding op het Klein Se
minarie Missiehuis Sint Jan te Soes-
terberg niet heeft afgemaakt. Zou
hierin de oorzaak kunnen worden
gevonden waarom de heer Groen
niet begrijpt waarom er in Leiden zo
veel ophef is ontstaan omtrent zijn
vermeend declaratiegedrag?
LW.C. Lamers,
Leiderdorp.
Kandidaat-burgemeester Lenferink is
invloedrijk, slim en koppig, schreef
het Leidsch Dagblad woensdag 19 fe
bruari. Ik hoop dat deze Twent wel
van haring en wittebrood houdt,
want een koets met een stijve pier
geeft geen plezier.
E. Sitinjak,
Leiden.
Als niet-Leidenaar lees ik met stijgen
de verbazing de artikelen omtrent de
burgemeesterverkiezing. Het lijkt er
op dat het spelletje eromheen zwaar
der weegt dan het gemis van een bur
gemeester als goed bestuurder. Wat
te denken van de naam als gemeen
tebestuur naar buiten (lees: de regio)
toe? Schande!
J. Hoek,
Voorhout.
Ik wil het hebben over de kandi
daatstelling voor het Leidse bur
gemeestersreferendum.
Alle fracties hebben het volste
vertrouwen gehad in de vertrou
wenscommissie. Een perfecte
vorm van delegatie dus. De kiezer
heeft op zijn of haar beurt de
raadsleden gedelegeerd. De ver
trouwenscommissie is dus een
dubbele delegatie vanaf de kiezer.
Als dan na een eerste sollicitatie
procedure blijkt dat er voorname
lijk weerstand is bij de Leidse kie
zer tegen de kandidatuur van de
heer Groen zou het logisch zijn
als de vertrouwenscommissie
daar terdege rekening mee houdt
bij een tweede procedure.
In het LD van 13 februari zegt
mevrouw Broeyer dat zij begrip
heeft voor een eventuele afwij
zing van een kandidaat (lees de
heer Waal) als blijkt dat één of
meerdere leden van het college
niet met de kandidaat kunnen of
willen werken.
Het college is in het huidige dua
listische stelsel geen volksverte
genwoordiging meer, maar door
de collegepartijen gedelegeerde
bestuursmacht. Er wordt dus met
een zeer selecte elite wel rekening
gehouden, maar niet met degene
die door de raadsleden vertegen
woordigd zou moeten worden.
Ik pretendeer niet dat ik de me
ning van 'de Leidse kiezer' ver-
kondig maar ik denk wel vol
doende politiek gevoel te hebben
om te voorzien dat aan de kandi
datuur van de heer Lenferink on
voldoende recht zal worden ge
daan door het wederom kandide
ren van de heer Groen.
De enige manier om weer gelijk
waardigheid te scheppen is als de
heren Minkhorst en Koevoet van
het Leidsch Dagblad wederom
aanwijzingen vinden die duiden
op creatief declaratiegedrag, maar
nu in het Arnhemse. Dan zijn er
op 11 maart zeker twee verliezers,
één daarvan is de stad Leiden.
Erwin van Eekhout,
Leiden.
Dat mijn visie op het thema "Voe-ej^jgJ
prof. Piet Borst niet zint, blijken^ast n
met hem in het LD van 7 febru24 Vidl
niet. Borsts chronische gebre L L1
om zich in die materie te vereT
ook dat de door hem ten toneit,
schappelijke 'open mind' hier
breekt. In plaats van echte argumeW^jj
men die mijn stelling - 'Door altenuvtym
wijzen uit de ziekenhuizen te weren, ste
patiënten aan kanker dan nodig is'- or
ven, neemt Borst daarom zijn toevlucht!
bezigen van gespierde taal door mij als a
kwakzalver te betitelen.
De opstelling en ongepaste woordkeus*
zijn mijns inziens slechts terug te voeret
angst dat zijn breed uitgemeten wetenst
lijke reputatie als kankeronderzoeker do
toedoen dreigt te wankelen. Mijn stelliq g|
namelijk zeer wel hard maken, waarvoa l
en werkelijk geïnteresseerden verwijs na
literatuurlijst op www.kanker-aktueeLnl g
vele publicaties over dit onderwerp.
Daarom daag ik Piet Borst hierbij uit tot
bliek live-debat op de televisie over mijl
opdat iedereen kan proeven of zijn onvf
ken uitspraken over complementaire mi i
standhouden of op drijfzand berusten.
Bij die openbare gedachtewisseling zali
reageren op zijn demagogische uitspral -
het wekken van valse hoop bij mijn aan H
kanker. Ook zal ik Piet Borst daarbij aan
op zijn in NRC verkondigde opvatting d
taatverwijdering bij jongere mannen zii l
terwijl thans in minstens twee onderzoi
aangetoond dat die ingreep de overlevil
niet beïnvloedt. Over valse hoop gespro i
En nu maar afwachten of de 'open mia
Piet Borst er toe leidt dat mijn uitnodigi
het publieke debat werkelijk wordt aam
E. Valstar, arts
ANNO 1903, Dinsdag 24 Februari
LEIDEN - Sedert de oprichting van het Academisch Ziekenhuis kun
nen stads-zieke-armen daarin worden verpleegd, tegen een zeker ver-
pleeggeld, waarvan het bedrag telkens voor vijf jaren wordt vastge
steld in der minne, des noodig door arbiters. Het verpleeggeld be
droeg aanvankelijk 0.50 per dag en per persoon, doch werd in
1878 op 0.75 gebracht. Over de vaststelling van het bedrag dat
verschuldigd zou zijn over het vijfjarig tijdvak, aanvangende 1 Janua
ri 1903 ontstond verschil; de Staat achtte het billijk dat het bedrag
voor eiken verpleegdag tot ten minste 1 werd verhoogd. De Raad on
zer gemeente meende dat voor een verhooging geen termen aanwezig
waren. Er werd toen bepaald dat de regeling wederom zou worden on
derworpen aan het oordeel van arbiters.
Deze arbiters hebben zich gewend tot de besturen van verschillende
ziekenhuizen in ons land, die daarvoor in aanmerking kwamen, en
bleken na dit vergelijkend onderzoek van oordeel dat de prijs door de
gemeente Leiden aan
den Staat te betalen, in
het eerst volgend vijfja
rig tijdvak niet hooger
mag worden bepaald
dan 0.75 per dag,
zoodat de gemeente in
het gelijk gesteld is.
ANNO 1978,
vrijdag 24 februari
LEIDEN - Op de kinder
boerderij in de Meren-
wijk heeft een heide-
schaap het leven ge
schonken aan drie lam
metjes. Een unieke ge
beurtenis. Normaal is
dat een heideschaap
één jong ter wereld
brengt, bij twee jongen
kan er al gesproken
worden van een uitzon
dering. Het moeder
schaap en haar jongen
verkeren volgens de
laatste berichten in bla
kende conditie.
Foto: archief
Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de Dalie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
