ECONOMIE
Nederlander leent vrolijk door
Oger maakt er mannen van
Pensioengat dichten? Een makkie!
tdrukte bij telegrambedrijf
ince Telecom schrapt
5 dit jaar 13.000 banen
Laatste halte voor lijn 24
Banken blijven
onwillig over
vaste nummers
Minder inspraak bij bazin
Nederland Kennisland?
f=
icamagnaat
t betalen
cen - Horecamagnaat
Era moet de uitke-
antie Gak 1,2 miljoen
jgbetalen. Het gaat
.remies volksverzeke-
iver fooien van zijn
jners. Hij weigerde dat
De rechtbank in Gro-
F (besliste gisteren in het
ïlvan het Gak. De be-
*chter was het eens
telling dat fooien ook
van loon zijn.
ZATERDAG 15 FEBRUARI 2003
Hierbqi
waarschuwt
a. Amber
«Ju* - Het publiek
zijn hoede zijn voor
Deze besloten ven-
iap trekt in brede kring
1, maar handelt in
E op pt de Wet toezicht kre-
rvanr%n. De Nederlandsche
een p^jsjb) heeft daarvan
j gedaan. De toezicht-
heeft vorig jaar Amber
IVlnmeerd de aangetrok-
ien terug te betalen
jenen die het kapitaal
«ingelegd. Dat is niet
I, zo is uit de waar-
Hfig af te leiden,
kier»
d< geurtje
- t fiat EU
Nederlandse bedrij-
len nog enkele jaren
ilijven maken van de
anciering', een re-
bij grote bedrijven
indelijk geld kunnen
dochters. De Euro-
imissie beschouwt
im in principe als
m van staatssteun,
jl niet ingrijpen in be-
jafspraken. Nieuwe af-
wemogen niet worden
ent
wj
or munten
an Gogh
13p5. iG - Het kabinet laat
P) enëciale euromunten uit-
ïet de beeltenis van de
ndse schilder Vincent
th erop. De zilveren 5
jde gouden 10 euro
Jeind maart geslagen.
Inunten kan alleen in
J nd worden betaald.
aart is het precies 150
Iden dat Van Gogh
loren. Vorig jaar werd
;n speciale Neder-
gff tuntserie uitgegeven
i ileiding van het huwe-
I >rins Willem-Alexan-
rinses Méxima.
door Gijsbert Spierenburg
amsterdam/gpd - „Meneer Dui-
senberg, toch de keizer van Euro
pa nietwaar, belde me toen die
naar Frankfurt ging om de Euro
pese Centrale Bank te leiden:
'Goh, Oger, zeg eens, een man al
léén, hoeveel witte hemden heeft
zo'n man nou nodig die daar gaat
wonen op zichzelf? En hoeveel
pyama's moet 'ie nou in z'n een
tje meenemen? Weet u hoe dat
gaat daar?' Meneer Duisenberg
had er geen benul van hoe hij zo
iets moest aanpakken. Ik heb
hem gezegd: 'Wij regelen dat
voor u, maakt u zich geen zor
gen'. Schattig toch, die onzeker
heid? Ik bedoel: zo'n president is
ook maar een gewoon mens die
het soms niet altijd weet."
Reputaties verschrompelen
soms voor de spiegel van Oger
Fashion. „Wat wij verkopen is
zelfverzekerdheid. U zult ver
baasd zijn hoe onzeker captains
of industry of mannen met ge
weldige banen zijn op het ge
bied van kleding. Een directeur
die een bedrijf runt met 30.000
man personeel en elke dag weer
aanleunt tegen de power van z'n
bedrijf en de power van z'n ma
nagementteam, is als we hem
hier zien in z'n onderbroekje
met z'n witte beentjes en in z'n
halfafgezakte sokjes opeens een
heel kwetsbaar iemand. Dan
geeft het inderdaad voldoening
om zo'n man op een gegeven
moment zó aan te kleden dat hij
denkt: 'Hé, dit ben ik'.
We zitten in de befaamde
Boardroom, pal boven de win
kel in de Amsterdamse P.C.
Hooft. Hier, op het glanzende
parket en onder de kroonluch
ters waar Professor Pim z'n pre
mierpak al paste, is de klant nog
koning en verzekerd van privacy
en discretie. Er staat een com
fortabele stoel klaar, een goed
glas cognac of een geurige si
gaar. „Het beeld dat deze room
is gereserveerd uitsluitend ten
behoeve van het welzijn van de
miljonairs en miljardairs die
hier komen, is misplaatst. Deze
room is ontstaan uit de traditie
van de jaren vijftig en zestig.
Man en vrouw gingen op zater
dag samen naar de winkel en de
vrouw zei midden in die winkel:
'Mijn man heeft een pak nodig'.
Dan haalde de verkoper een pak
uit het rek en dan zei de vrouw:
'Jan, trek aan dat pak'. Zo ging
dat toen. En dan was het goed.
Van de man werd niet verwacht
dat hij tegensputterde. Hij
moest verstand hebben van po
litiek en van zijn werk. De man
nenmode hoorde bij de vrou
wen. Dat beeld wilde ik niet
meer."
Oger Lusink (55) verkoopt in z'n
winkels in Nederland jaarlijks
14.000 kostuums, alle handge
maakte topmerken die naadloos
in een Porsche pasen: Isaïa, Ki-
ton, Canali, Corneliani, Lorenzi-
ni, Ermenegildo Zegna en Luigi
Borrelli. De laatste al vanaf 2000
euro. Wie wil dóar nou niét in
lopen? „We leven van de mid
den en de hogere welstandsklas
sen en van de connaisseurs, de
genen die graag een handge
maakt pak willen hebben. Dat
hoeft niet per definitie een mil
jonair te zijn. Een jonge jurist of
een jonge notaris kan bij mij
ook terecht voor een Oger-
handgemaakt pak, voor 498 eu
ro al. Ik heb daar bijna geen
marge op. Ze mogen er van mij
best een halfjaartje over doen
om het terug te betalen. De rij
ken vormen de paraplu waaron
der ik schuil, maar er zijn nu
eenmaal meer Golfjes dan
Daimlers in het land. Ik vind het
sympathiek om zo'n jonge
knaap die ervan droomt om hier
te mogen kopen financieel
enigszins tegemoet te komen.
Als hij zich maar aan zijn afspra
ken houdt."
In elf jaar tijd is het snel gegaan
met het Oger Imperium. „We
zijn begonnen met zakenmen
sen te Weden. Langzamerhand
kwamen daar allerlei beroemd
heden bij, ook wat prinsen en
ten slotte politici. Ik heb Den
Uyl gekleed en Van Mierlo,
Oger Lusink: Er zijn nu eenmaal meer Golfjes dan Daimlers in het land. Foto: GPD/George Verberne
maar de eerste met wie ik de
dialoog aanging en die er over
nadacht wét hij aantrok, was
Bolkestein. Hij vertelde wat het
volk wél accepteerde en niét ac
cepteerde. Qua uitstraling. Luns
bijvoorbeeld had te veel afstand.
Die was te deftig. Wiegel had
weer een ballen-image. Maar
Bolkestein was deftig en tóch
bereikbaar. Hij zei: 'Ik ga nu de
campagne opstarten, wat vindt
u?' Ik zei: 'U hebt best een
streng gezicht. Als ik u was, zou
ik proberen iets vrolijker te zijn.
Dichter tot de kiezer, dichter tot
de kijker'. Daar hoort ook de
juiste kleding bij."
Oger Lusink verkoopt maatpak
ken, maar vooral bonhomie,
charme en gratie. De kleine mo
dekoning is gegrepen door de
Italiaanse bevlogenheid. „Je kan
dingen mooi doen, je kan din
gen lelijk doen. Je kan een lelijke
vaas maken, je kan een mooie
vaas maken, maar beide komen
uit dezelfde klei. Ik hou van de
Italiaanse kleermakersschool.
Alles is daar op schoonheid ge
richt."
Het gaat goed met Oger Fas
hion, zó goed dat Nederland
voor het familiebedrijf stilaan te
klein begint te worden. Lovende
kritieken over de winkels in Am
sterdam, Den Haag en Rotter
dam zijn mooi, heel mooi, maar
den haag/gpd - De werkloosheid
stijgt en de koopkracht neemt af,
maar desondanks deinzen Neder
landers er niet voor terug zich
dieper in de schulden te steken.
De totale uitstaande schuld op
consumptieve kredieten liep vo
rig jaar met een half miljard euro
op tot 16,4 miljard. Dit blijkt uit
cijfers die het Centraal Bureau
voor de Statistiek (CBS) gisteren
bekendmaakte.
Nederlandse huishoudens ston
den eind december 2002 voor
6,1 miljard euro rood op hun
betaalrekeningen. Dit betekent
een toename van 0,8 miljard eu
ro, oftewel vijftien procent ver
geleken met 2001. Het CBS be
rekende verder dat in 2002 voor
10,3 miljard euro aan krediet is
verstrekt voor consumptieve
goederen, zoals auto's en wo
ninginrichtingen. Dit is iets
meer dan in het jaar daarvoor.
Vorig jaar nog constateerde het
CBS voor het eerst sinds 1983
een afname van de kredietver
strekking. Die trend heeft zich
echter niet voortgezet; ondanks
het feit dat consumenten het af
gelopen jaar veel pessimisti
scher over de economische situ
atie waren dan in 2001.
Het Nationaal Instituut voor
Budgetvoorlichting (Nibud)
maakte onlangs bekend dat
ruim 70 procent van de bevol
king meent er vorig jaar in fi
nancieel opzicht op achteruit te
zijn gegaan. Vijftig procent
denkt dat het ze in 2003 nog
slechter zal vergaan. Vooral het
niet kunnen wennen aan de
waarde van de euro wordt daar
bij als reden genoemd. Mensen
zijn geneigd de nieuwe munt als
een gulden uit te geven.
Jan-Willem Aarts, econoom bij
de Rabobank, ziet dat toch niet
als de belangrijkste reden voor
de grotere schulden. „In feite zet
de trend die in 1995 is begon
nen zich voort: we lenen steeds
meer. Dat 2001 daarop een po
sitieve uitzondering was, komt
volgens mij vooral door de wijzi
ging in het belastingstelsel.
Daardoor gingen de meeste
mensen er in koopkracht op
vooruit."
Volgens Aarts speelt ook mee
dat het consumenten steeds
makkelijker wordt om krediet te
krijgen bij banken en andere
geldverstrekkers. Zo maken
steeds meer huishoudens ge
bruik van doorlopend krediet.
iel*51
rij
eel
voor
0&
1/anp - Valentijnsdag
iteren voor topdrukte
inig overgebleven tele-
rijf van Nederland, Te-
ervice, in het Groningse
ïgstelling voor het ver-
ran een telegram is dit
■eehBveer twee ^eer 20 F001
jaar op Valentijnsdag,
e drukste dag van het
het bedrijf.
directeur R. van Hoof,
Jegramdienst anderhalf
eden overnam van KPN
dat geen brood meer
:e dienst, heeft het te-
legram ook in deze tijd van e-
mail en sms nog steeds een toe
komst. „Iedereen vindt het nog
steeds heel bijzonder om een te
legram thuisbezorgd te krijgen.
De impact daarvan is door de
persoonlijke aandacht nu een
maal veel groter dan van het
ontvangen van een sms-je of
ene maütje", aldus Van Hoof.
Honderden telegrammen zijn
gisteren aangevraagd. Telegram
Service verstuurde berichten
met teksten als: „jij bent mijn
voor-, hoofd- en nagerecht!"
Ook zijn er huwelijksaanzoeken
per telegram verzonden.
j»pd - France Telecom
Hdit jaar bijna 13.000 ba-
lappen, 5.300 in het bui-
en 7500 in Frankrijk.
k topman Thierry Breton
in een radio-interview
;eld. De operatie zal
pijnlijk zonder gedwon-
islagen worden uitge-
;de pensionering en het
illen van vrijkomende
latsen via - natuurlijk
moeten volgens Breton
:uiniging van 13.000
men leiden. France
Telecom, waar in totaal 220.000
mensen werken, kampt met een
schuldenlast van 60 miljard eu
ro.
Breton is door de regering aan
gesteld om France Telecom
weer winstgevend te maken. Hij
verklaarde in het vraaggesprek
goede hoop te hebben dat de
schulden over twee jaar kunnen
zijn teruggebracht tot 30 miljard
euro. „Op dat moment zal Fran
ce Telecom weer een normale
onderneming zijn", aldus Bre
ton.
Amsterdam - In een trieste stapel liggen de afgedankte Amsterdamse trams op een terrein in het Westelijk havengebied. Iedere week worden
nu één a twee nieuwe Duitse 'combino-tramstellen' in gebruik genomen. Evenveel oude trams worden daardoor overbodig en voor sloop afge
voerd. Foto: WFA/Evert Elzinga.
iesproken pensioengat is helemaal geen
n we dat vaststellen. Het is meer een te-
Bat is het eigenlijk ook niet. Het ligt er maar
ll aan hoe je het bekijkt. Wat ermee wordt
1 is dat er een kloof bestaat tussen wat men
pioen verwacht en wat men uiteindelijk
i. De oorzaken hiervan kunnen velerlei zijn.
wordt het veroorzaakt door het (vaak) ver-
jvan baan.
iders gaan er over het algemeen van uit
•nsionering over 70 procent van het
loten inkomen te beschikken. Dat is het
sn en of dat voldoende is om comfortabel
ainnen leven, moet ieder zelf bepalen.
J belastingvoordeel is het echter in netto
rf^ngeveer gelijk aan het inkomen vóór het
peren. Grote kosten als (studerende) kinde-
3e hypotheek drukken veelal niet meer op
Iget. Daar kunnen echter andere uitgaven
/er staan. Lang gekoesterde wensen als we
ien, een tweede huis, een zeewaardig jacht,
wachten immers op vervulling.
Veel mensen worden zo tussen hun
45ste en 50ste jaar wakker: dan realise
ren ze zich dat zij een pensioentekort
hebben. Ze halen die 70 procent niet,
maar bijvoorbeeld 'slechts' 50. Dat wil
len ze repareren. En dat is veel minder
lastig dan het lijkt. De wereld die pensi
oenen heet is weliswaar ingewikkeld,
maar niet zo gecompliceerd als pensi
oenverzekeraars ons willen doen gelo
ven. Het lijkt er bijna op alsof ze belang
hebben bij een zo mistig mogelijke voor-
EIGEN
twee cijfers achter de komma, is die ad
viseur dus onontbeerlijk Hieronder is
aangegeven hoe het stoppen van het
pensioengat 'in grote trekken' kan.
De gemakkelijkste manier om een pen
sioengat te repareren, is via de pensi
oenverzekeraar van de werkgever. Met
een beetje geluk draagt de baas er zelf
nog aan bij ook.
Stel, je bent tussen de 45 en 50 jaar en
verdient bruto 50.000 euro per jaar. Je
hebt berekend dat je op je 65ste geen
70 procent van je laatst verdiende sala-
BEURS
stelling van zaken. En waarschijnlijk is ris pensioen ontvangt, zeg 35.000 euro,
dat ook zo. Als je ergens geen verstand Hanc <.nnHe>rc maar 'slechts' 50 procent, 25.000 euro.
van hebt, ben je sneller bereid de '.goede'
raad - en de producten! - van de 'des
kundigen' te aanvaarden. Goede raad
van een onafhankelijk financieel adviseur mag
prijzig lijken, ze rekenen al gauw 125 tot 150 euro
per uur, het levert vaak een veelvoud op. En het
advies is dan op maat gesneden. Iedere persoon,
iedere levenssituatie en toekomstverwachting is
namelijk anders. Voor een precieze berekening tot
Dat verschil, 10.000 euro per jaar, wil je
vullen met een extra pensioenverzeke
ring. Dat kost ongeveer 2.500 euro aan
premie per jaar. Deze premie is aftrekbaar van het
brutosalaris waardoor de werkgever minder werk
geverslasten betaalt. Die besparing is ongeveer 12
procent, zeg 300 euro. Dat voordeel zal ie wel wil
len doorgeven aan zijn werknemer waardoor
diens netto lasten voor deze extra pensioenvoor
ziening op 2200 euro per jaar uitkomen.
Kees Boonstra, financieel planner in Sassenheim
en secretaris van de Vereniging van Onafhankelijk
financiële planners, wijst echter nadrukkelijk op
de mogelijkheid dat je ook gewoon zelf kunt spa
ren. Twintig jaar 2.400 euro opzij leggen levert dan
met rente op rente zo'n 100.000 euro op. Hiermee
kan bijvoorbeeld een lijfrente worden gekocht die
jaarlijks zo'n 7.000 euro uitkeert en 70 procent aan
de langstleVende nabestaande. „Maar een combi
natie van beide oplossingen, dus én een extra
pensioenverzekering én sparen, is waarschijnlijk
het beste," legt hij uit. „De verzekering geeft iets
meer rendement, maar sparen biedt veel meer
vrijheid om met het geld te doen wat je wilt."
Pensioenadviseur André Schut (Nieuw-Vennep)
werkt aan een nieuwe manier om het pensioengat
te dichten.
„Stel je bent 65, je hebt een eigen huis en een te
kort aan inkomen. Gebruik dan bijvoorbeeld
100.000 euro uit de overwaarde van je huis voor
een extra hypotheek en betaal meteen voor eeu
wig de rente. Dat kost 25 procent Dan houd je
75.000 euro over om vrij te besteden."
er is méér Amerika. Algemeen
directeur Oger Lusink staat met
z'n beide zonen Martijn en San-
der op de drempel van interna
tionale expansie. De plannen
om de Oger-pakken ook in de
Verenigde Staten te gaan verko
pen, verkeren in een vergevor
derd stadium. „Ik denk dat we
in Amerika de sterren van de he
mel zullen verkopen. Onze kos
tuums zijn vrolijker en speelser
dan men daar gewend is. Weet
u: elders zijn er nog zoveel mo
gelijkheden.
Ook in Duitsland. Alleen in de
omgeving van Hamburg wonen
al meer miljonairs dan in heel
Nederland."
den haag/gpd - De banken
blijven zich verzetten tegen het
rekeningnummer voor het le
ven. Het invoeren van een ver-
huisbaar nummer is volgens de
banken veel te duur. Kabinet
en Consumentenbond blijven
echter voor de 'nummerporta-
biliteit'. Volgens minister Hoo-
gervorst (financiën) moet het
eenvoudig overstappen met
behoud van het nummer over
een jaar of acht mogelijk zijn.
De banken ontkennen dat er
sprake is van onwil. Invoering
kost volgens de Nederlandse
Vereniging van Banken 262 tot
516 miljoen euro. Dat komt
voornamelijk omdat iedere
bank er een ander computer
systeem op nahoudt. De zeven
miljoen klanten van de Post
bank moeten een 10-cijferig re
keningnummer krijgen waar ze
nu een 9-cijferig nummer heb
ben.
De banken opteren liever voor
een verhuisservice. De oude
bank geeft daarbij alle gege
vens over de automatische in
casso en andere betaalstromen
door aan de nieuwe bank. De
bankklant krijgt dan wel een
ander nummer. Het is de be
doeling dat die verhuisservice
er dit jaar komt. De kosten van
een dergelijk systeem bedragen
15 miljoen euro.
Verder winnen de creditcards
aan populariteit. Mede daardoor
is de gemiddelde schuld per
huishouden de afgelopen tien
jaar verdubbeld.
Eind 2002 bedroeg die 3300 eu
ro. In 1992 bedroeg de gemid
delde schuld nog (omgerekend)
1650 euro.
„Lenen is ook normaler gewor
den. Vroeger spaarde je eerst en
daarna stapte je pas naar de
bank", aldus Aarts, die overi
gens denkt dat het met het pes
simisme over de economie wel
meevalt. „Veel mensen gaan er
vanuit dat het over een paar jaar
weer beter gaat."
zoetermeer/anp - Vrouwelijke
ondernemers geven hun per
soneel minder inspraak. Ze ne
men alle beslissingen het lief
ste zelf en controleren de
werknemers veel vaker dan
mannelijke ondernemers.
Dat concludeert onderzoekster
I. Verheul van het economisch
onderzoeksbureau EIM in
Zoetermeer. De uitkomst is
verrassend, omdat andere on
derzoeken stelden dat vrouwe
lijke ondernemers vaker har
monie zoeken en mannen juist
bazig zijn.
Verheul, die 3500 Nederlandse
bedrijven onderzocht, ver
moedt dat eqn combinatie van
psychologische factoren de
oorzaak kan zijn. Vrouwen
zouden risicomijdender en
perfectionistischer zijn dan
mannen. „Ze denken: als ik het
zelf doe, dan weet ik dat het
goed gaat", aldus Verheul.
De onderzoekster heeft nog
niet gekeken of werknemers
gefrustreerd of ziek worden
van het gebrek aan inspraak.
„Misschien vinden ze het juist
prettig om duidelijke richtlij
nen te hebben. Dat zouden we
in eventueel vervolgonderzoek
kunnen uitzoeken", aldus Ver
heul, die werkt aan een proef
schrift over vrouwelijke onder
nemers.
ECONOMIE WIJZER
Zal het nieuwe kabinet straks
een nieuwe koers gaan varen
met het hoger onderwijs? Sinds
de vroege jaren zeventig werk ik
aan de universiteit, en ik kan me
niet herinneren dat het hoger
onderwijs in al die jaren eens
lekker verwend werd. Integen
deel, er is voortdurend bezui
nigd.
Salarissen van ambtenaren zijn
achtergebleven bij salarissen in
het bedrijfsleven en de salaris
sen in het onderwijs zijn daar
nog eens extra bij achtergeble
ven. De overheid heeft de ge
bouwen overgedaan aan de uni
versiteiten zelf en die staan nu
voor grote lasten van onder
houd en nieuwbouw. Het onfor
tuinlijke kabinet-
Balkenende had al
weer extra bezuini
gingen opgelegd aan
het hoger onderwijs.
Intussen galmt de
retoriek van 'Neder
land-kennisland' je
om de oren als op
hol geslagen kerk
klokken.
Je kunt niet voortdu
rend roepen dat het
hoger onderwijs vi
taal is voor de ont
wikkeling van Ne
derland, dat we aca
demisch onderwijs
moeten bieden op
het topniveau van
Europa, als je de portemonnee
steeds gesloten houdt. Tenzij je
de universiteiten ook de verant
woordelijkheid geeft over hun
eigen inkomsten. Dat wil zeg
gen, ze de vrijheid geeft zelf de
hoogte van het collegegeld te
bepalen.
Zal die vrijheid er toe leiden dat
de collegegelden exploderen?
Krijgen we dan Amerikaanse
toestanden? (Op Amerikaanse
top-universiteiten wordt tot
30.000 dollar per jaar gevraagd
aan collegegeld.) Wordt het ho
ger onderwijs op die manier niet
volstrekt ontoegankelijk ge
maakt voor kinderen uit minder
draagkrachtige miliéus?
Absoluut niet. Een consistent
beleid kan daar heel eenvoudige
oplossingen voor bieden. Een
eerste rem op het collegegeld zit
in de concurrentie tussen de
universiteiten. Wie te veel
vraagt, prijst zich eenvoudig uit
de markt. Die vrijheid zal de in
stellingen dus ook scherp hou
den.
Om voldoende studenten aan te
trekken moet de verhouding
tussen prijs en kwaliteit in de
pas lopen met die van de con
currenten. Dat is marktwerking.
Albert Heijn kan ook alleen
maar systematisch duurder zijn
dan Edah als de hogere prijzen
bij de AH tevens een hogere
kwaliteit garanderen.
Toegankelijkheid kan op twee
manieren worden gewaarborgd.
Door de instellingen zelf en
door de overheid. De instelling
kan per student verschillende
bedragen hanteren, door de
hoogte van het collegegeld te
baseren op het inkomen van de
ouders van de student Dat heet
differentiëren naar ouderlijke
draagkracht. Als een universiteit
goede studenten uit armere mi
lieus wil aantrekken, kan ze
daarvoor ook speciale studie
beurzen opzetten.
Dat is wat Ameri
kaanse particulie
re instellingen
doen.
Er bestaat in de VS
zelfs een officiële
overheidsinstantie
die voor dit doel
verklaringen af
geeft over de
hoogte van het be
lastbare inkomen
van de ouders.
Amerikaanse kin
deren solliciteren
bij universiteiten
om toegelaten te
worden. Worden
ze bij verschillen
de instellingen toegelaten, dan
speelt het gevraagde collegegeld
zeker een rol bij de uiteindelijke
beslissing. Het tarief moet dus
concurrerend naar draagkracht
zijn.
De overheid is n^uurlijk het
beste in staat deroegankelijk-
heid van het hoger onderwijs te
waarborgen. Wat is er nou sim
peler dan het vaststellen van een
subsidie voor het collegegeld af
hankelijk van het ouderlijk inko
men? Dat gebeurt bij de huur
subsidie precies zo. Evenals bij
het basisonderwijs: de rijksbij
drage per leerling is hoger als
een leerling uit een zwakker mi
lieu komt.
Het grote voordeel van vrijheid
om collegegelden vast te stellen
is de grotere helderheid. De on
derwijsinstellingen worden op
die manier geconfronteerd met
de verantwoordelijkheid om
waar voor hun geld te leveren.
En ze krijgen daar ook de mid
delen voor. En de overheid moet
met de billen bloot en laat pre
cies zien wat ze over heeft voor
steun aan minder draagkrachti
ge milieus. Duidelijker kan het
niet.
Joop Hartog
hoogleraar economie
Universiteit van Amsterdam
