'Ik denk snel en ingewikkeld If fff v -m MEDIA iry World Press Photo: moties haast voelbaar' drukwekkende reconstructie laatste dagen Bismarck m de handyman bij RTL 5 'Voor Studio Sport zou ik naar tv willen' Hugo Heijnen in finale scenariowedstrijd TROS Peter Lusse: komiek met een uitgesproken mening j gelukkig met ••vertaling' A<um De NOS is zeer te- i over de 'live-vertaling' B rapportage van de leider =je vn-wapeninspecties jlix aan de Veiligheids- Istermiddag. Het was iet eerst dat de omroep idertalige toespraak treeks met Nederlandse titeling uitzond. De tech- oudt in dat het live-tele- ield gedurende maximaal inden in een 'buffer' ezet. Deze tijd is vol- om via een tolk de tekst len en deze vervolgens „oegen aan het originele JJHierdoor lopen de bui- dse taal en de Neder- ondertiteling precies ge- NOS heeft besloten om ïkomst bij soortgelijke dingen vaker gebruik te van deze semi-vertaling. lieuw onrust ITeronica im - Drie leden van de iige ondernemingsraad pn Veronica hebben geen Sven in interim-directeur Dat hebben zij per de Veronica-werkne- at'e laten weten. Bruins zou racht missen. De overige 4(fipn zijn het daar niet mee r ook de ledenraad staat [achter. Bruins blijft lor aan het roer staan, dus schipperen met jlaniiroepbedrijf na het op- i van bestuursvoorzitter van der Meer de Wal- E 49§ wegens het mislukken nieuw tv-avontuur. zaterdag 15 februari 2003 door Susanne van Velzen Hilversum - De scenariowed strijd Klaasje Zevenster van de TROS heeft vier finalisten op geleverd. Een van hen is de ge renommeerde auteur Hugo Heijnen (Pleidooi, Oud Geld, De Tweeling, De zomer van '45). De jury onder leiding van prof. dr. MAJ. Eijkman be sloot verder E. Smolenaars, I.M. Graculus (pseudoniem) en het duo P.Los en W. Schackmann door te laten gaan naar de laatste ronde. De TROS schreef 24 maart vo rig jaar op de tweehonderdste geboortedag van schrijver Ja cob van Lennep een scenario- wedstrijd uit rond zijn 19e eeuwse zedenroman De lotge vallen van Klaasje Zevenster. Schrijvers werden opgeroepen een origineel en eigentijds script te bedenken voor een tv- serie gebasseerd op het boek. Volgens initiatiefnemer Ted Mooren, hoofd drama van de TROS. was het hoog tijd dat er in Nederland weer eens mooi historisch tv-drama gemaakt werd. „We hebben in totaal 72 inzen dingen binnengekregen. Dat is veel. Zeker als je bedenkt dat er niet een bij zat die niet serieus was. Ze waren allemaal van zeer behoorlijke kwaliteit. Er waren twee juryberaden ge pland, maar ze moesten vier keer bij elkaar komen om een beslissing te kunnen nemen. We hebben alle inzendingen anonniem bekeken. Er zaten naast Hugo Heijnen meerdere bekende namen onder de in zenders, maar die hebben het niet gehaald." Wie dat zijn wil Ted Mooren niet zeggen. De vier finalisten hebben een bedrag van 2.500 euro gewon nen met hun nominatie. Vol gens Mooren hebben ze alle vier aangegeven door te willen gaan in de strijd. Dat betekent dat ze nog eens 2.500 euro ontvangen en nu een zogehe ten uitgewerkt treatment moe ten schrijven van de eerste af levering. Daarin moet iedere scène nauwkeurig uitgewerkt worden. Ook moeten ze enkele dialogen uitschrijven. Mooren: „Nu moeten ze echt bewijzen dat ze een scenario kunnen schrijven." De uitein delijke winnnaar wordt 23 juli bekendgemaakt. Deze ont vangt in ieder geval een bedrag van 12.500 euro. Het is nog niet zeker of het winnende scenario uiteindelijk tot een tv- serie bij de TROS leidt. Volgens Ted Mooren hangt dat onder meer af van het prijskaartje dat aan het uitwerken van het sce nario hangt. «jn, or c um/gpd - Fotograaf Eric in is winnaar van World ïoto 2002. Hij maakte de jury de 'beste foto jaar'. De in Amerika wo- -Armeniër Grigorian de winnende prent vlak vare aardbeving in Iran ni, waarbij vijfhonderd om het leven kwamen, toont een jongetje dat ij het graf waarin zijn va nomen t ten ruste kan gelegd. Het knaapje enige overgebleven her- aan zijn vader, een spijkerbroek, stevig in zijn ar men geklemd. Shahidul Alam uit Bangladesh, de eerste niet-westerse voorzit ter van de World Press Photo- jury, licht toe: „De foto geeft de emoties van het jongetje heel duidelijk weer, zijn emoties zijn haast voelbaar. En de fotograaf heeft een van de belangrijkste gebeurtenissen van het afgelo pen jaar vastgelegd. De aardbe ving in Iran was er een van enorme omvang, er kwamen immers vijfhonderd mensen bij om. De Westerse media be steedden er weinig aandacht aan. Als de ramp in West-Euro pa of Noord-Amerika had plaatsgevonden, was het echter het gesprek van de dag geweest. Maar je ziet wel dat de Westerse media meer hun grenzen ver leggen naar landen die zich niet in West-Europa en Noord-Ame- rika bevinden. Dat toonden ook de, voor de World Press Photo 2002, ingezonden foto's aan". Vanaf maandag 28 april 2003 wordt het winnende werk ten toongesteld in de Oude Kerk te Amsterdam. im - In het nieuwe RTL imma Bouw- en Klus- acteur Tim Immers (lip van GTST, de Yorin- in Bini Beach) zich van- an een heel andere kant toont zijn handigheid esman. ïnse jaren dertig-wo rdt in Bouw- en Klus- ■aat durende dertien afleve- rolledig gerestaureerd. ners was enigszins ver- pen hij benaderd werd presentatie van Bouw- •unt: „Ik sta niet echt als een klusser. Maar 1de iemand die de ver- ïrkzaamheden ook begrijpelijk zou kun- ;n, en ook mee zou nwi) net de verbouwing. Ik 1 een erg enthousiast concept en gelukkig "j* ij het klussen een expert e hebben. Ik mocht zelf Tim Immers de nieuwe klusjes man van RTL Foto: RTL/GPD iemand voordragen, het werd de professionele klusser Gerard van Tiggelen". In de eerste uitzending van Bouw- en Kluspunt gaan Tim en Gerard aan de slag met de mu ren van het Larense huis. Zo wordt een wand op de zolder af gebroken en de muur tussen ka mer en keuken gesloopt. Gerard en Tim doen de meeste klussen zelf, maar worden af en toe geholpen door een aanne mersbedrijf. Wekelijks laten de heren zien welke technieken en gereedschappen ze gebruiken voor het klaren van met name het ruigere kluswerk. Daarnaast krijgt de kijker praktische doe- het-zelf tips en wordt geadvi seerd op financieel gebied. In middels zijn er drie afleveringen van Bouw- en Kluspunt opge nomen en Immers is nog niet op onoverkomelijke problemen gestuit. „Het gaat allemaal best wel voorspoedig. Ik heb een pri ma begeleider in Gerard, die me vertelt hoe alles gedaan moet worden. Suzanne Vesters Bouw en Kluspunt, vanavond, RTL 5,19.30 uur. Vanaf donderdag 20 februari zendt RTL 4 de tweede reeks afle veringen uit van de comedy Schiet mij maar lek. Bedacht en geschreven door Peter Lusse, die tevens de hoofdrol (Roel, direc teur van een 'stadsdeelwijkbuurt- centrum') voor zijn rekening neemt. Peter Lusse, een komiek met een uitgesproken mening. door Jacques Hendriks Hilversum - Peter Lusse (gebo ren in Leiden, op 26 juni 1959) mag zich een van de toonaange vende comedy-acteurs van ons land noemen. Vrienden voor het leven wordt momenteel bij SBS 6 voor de zoveelste keer her haald. En op 20 februari gaat op RTL 4 de tweede reeks van de door hemzelf geschreven serie Schiet mij maar lek van start. Het tweede vindt hij natuurlijk prachtig, van het eerste begrijpt hij weinig. Erger nog, hij kan er niets tegen doen. „De laatste opname van Vrienden voor het leven was in november 1993! Ik ben er zelf volkomen op uitge keken. Herhalen oké, maar dit is al de zesde of zevende keer, dat is toch bizar? Commerciële om roepen doen het als er genoeg adverteerders op afkomen, heel simpel. Wat mij verbaast, is dat de kijkers het blijkbaar nog steeds leuk vinden." „Ik heb de rechten van het pro gramma niet. Destijds hebben we heel normale contracten af gesloten omdat we dit niet aan zagen komen. We hadden als acteurs ook de status niet om dwingende dingen in het con tract te laten zetten. Met als ge volg dat we nu geen rooie cent vangen voor die herhalingen. Toentertijd zijn we keurig, echt niet slecht betaald. Maar inmid dels moet ik constateren dat ik ontzettend slecht betaald ben. En als ik eerlijk ben, ja, dan steekt dat wel." Hoewel hij toch vooral dankzij de beeldbuis nationale bekend heid heeft vergaard, zet Peter Lusse vraagtekens bij het feno meen. „Wat nu met Vrienden voor het leven gebeurt, is een van mijn bezwaren tegen wat er met televisie gebeurd is. Een proces dat overigens al dertig jaar aan de gang is, hoor. Het wordt volstrekt niet meer gezien als iets cultureels dat gebaseerd moet zijn op creativiteit. Het is een product, er zit een marke- tingmechanisme achter, be dacht door mensen wie het vol gens mij niet uitmaakt of ze nou kleurpotloden, gehaktballen of tv-programma's verkopen. Het is hartstikke leuk als je prijzen wint en hoge kijkcijfers haalt, maar dat soort verlangens bepa len niet mijn keuzen. Mijn uit gangspunt is dat ik een zo goed mogelijke serie wil schrijven en vervolgens zo goed mogelijk wil spelen. Heel simpele verlangens eigenlijk." Underdogs Of je Lusse nu in het theater ziet, zoals een paar jaar geleden in Het Zakkendiner met Carol van Herwijnen, of bij genoemde tv-comedy's, het zijn vergelijk bare, wat sullige types. Geen lo sers, benadrukt hij, maar under dogs. „Als comedy-acteur ben je meer gebonden aan een bepaal Acteur Peter Lusse temidden van kinderen uit groep 8 in zijn woonplaats Geldrop. Foto: GPD de stijl. Kijk maar naar de grote komieken uit de wereldgeschie denis, Laurel en Hardy, Charlie Chaplin, John Cleese, speelden altijd vaste types. Je kunt mij niet de paus laten spelen of een Rambo-achtig figuur. Tenzij het een parodie is, natuurlijk." „In diverse Engelse comedy's zie je échte losers. Het verschil is dat die mensen geen respect voor zichzelf hebben. In Schiet mij maar lek vindt Roel zichzelf behoorlijk bijzonder en over drijft daarin. Mensen die zich zelf ten onrechte veel te serieus nemen, dat is voor mij wel zo ongeveer de belangrijkste bron van humor. Roel is een soort van Olivier B. Bommel. Iemand die gewichtig doet, maar er ie dere keer weer intuint.Zijn han delingen zijn gebaseerd op emoties. Hij is een voeler die denkt dat hij een denker is. Daar zit wel een autobiografisch tintje in. Ik vond mezelf vroeger ook wel een intellectueel. Omdat ik gymnasium alpha heb gedaan, dus inclusief latijn en grieks." „De overeenkomst tussen de ac teur en de mens Peter Lusse is: ik denk snel, veel en ingewik keld. Dat is niet erg praktisch. Ik heb beslist een bepaalde onhan digheid, ben verstrooid. Maar ik kan ook heel rustig en stil zijn. Mijn vrouw en ik leven erg te ruggetrokken, we zien weinig mensen. Ik loop graag lang in het bos bij ons in Geldrop. Die kant is er ook." Er zit dus enige zelfspot in wat Lusse neerzet. „Er zitten wel dingen in die ik zelf in een be paalde vorm heb meegemaakt. Ik denk dat mensen alleen maar kunnen lachen om iets dat her kenbaar is. Iedereen wil wel voor een hogere baan gevraagd worden. Roel overdrijft dat Of neem zijn continue verlangen naar een vrouw en de missers die hij daarbij maakt omdat hij de verkeerde software in zijn hoofd heeft. Iedere vrouw kent de verkeerde oneliners waarmee Roel iemand probeert te versie ren. Dat is de herkenning. Als ik heel abstracte kunst maak, dan herkent geen hond zichzelf daarin en moet ik een program ma voor de RVU gaan maken met 3000 kijkers. Geeft niks, heb ik niks op tegen, is een enorme aanvulling voor het televisie aanbod, maar dat is niet wat wij doen. Ik wil maken waar ik me zelf goed bij voel. Zo lang het kan, is dat de insteek. Kijken daar op een gegeven moment nog maar twaalf mensen naar, dan moet ik snel een LOI-cursus loodgieter gaan volgen." Plumpudding Over de populariteit van Schiet mij maar lek hoeft hij zich overi gens geen zorgen te maken. Niet voor niets komt er een tweede reeks en is hij op verzoek van RTL het script van de derde se rie al aan het schrijven. Vandaar dat hij 'voorlopig alleen hier aan kan denken'. „Het is acht maan den schrijven, dan drie maan den de studio in en vervolgens zak ik voor een maand lang als een plumpudding in elkaar. Er nu ook nog theater bij doen, dat zou echt niet kunnen." We praten over andere come dy's. Zoals zijn favorieten, Fawl- ty Towers, The powers that be en de huidige topper Friends. „De acteurs van Friends krijgen ieder een miljoen per aflevering. Voor dat bedrag draaien wij zo ongeveer een hele serie van der tien afleveringen en dan is co medy, net als drama, voor Ne derlandse begrippen nog dure tv, omdat er bij de opnameda- gen soms wel vijftig mensen op de vloer staan. Acteurs, camera mensen, catering, schmink, noem maar op." „Ik heb ook de kans gehad om me in het grote showbizzcircuit van Aalsmeer te begeven. Daar in verdien je veel en veel meer dan met het spelen van een co medy. As ik rijk had willen wor den, had ik een aantal show- of quizprogramma's moeten gaan presenteren. Ik kreeg een aan bod, heb er naar gekeken maar kreeg er een heel klein pikkie van, zo droevig vond ik het. Welk programma dat was? Dat zeg ik niet, want dan zou een collega denken dat hij tweede keus was. Dat vind ik onbe schoft. En wie zegt trouwens dat ik wel eerste keus was?" Respect staat toch hoog in zijn vaandel, zegt hij. „Een boed dhistische uitspraak is: 'As je een egoïst wilt zijn, wees een wijze egoïst'. As ik tijdens de opnames een collega wegdruk omdat ik zelf veel in beeld wil komen, dan geef ik die collega minder kans om zijn of haar werk goed te doen. Die presteert dus minder. Maar het is niet mijn serie, het is onze serie. As ik een collega op een respectvol le manier de ruimte geef, krijg ik respect terug. En als die collega een topprestatie levert, word ik daar beter van en wordt de hele productie daar beter van. Klinkt misschien een beetje zweverig, maar in wezen geldt dat toch in elk bedrijf." Het hoofd van Peter Lusse werd voor het eerst echt bekend toen hij jaren geleden een commer cial maakte voor een chips- merk. Een doodzonde voor een zoon van linkse ouders. „Mijn ouders zijn ooit via de KVP en D66 naar de PSP omgezwaaid. Ik ben zelf nooit politiek geën gageerd geweest. Het gekke is dat mijn ouders er ook redelijk snel van genezen zijn. Maar toen ik een reclame kon gaan maken en daar redelijk mee ver diende, hield ik daar toch wel wat geestelijke jeugdpuistjes aan over. Maar ook dat is allemaal goed gekomen, ik ben daar in middels van genezen." Cabaret Mocht Peter Lusse ooit wat an ders gaan doen, dan staat caba ret zeker weer op het lijstje van mogelijkheden. Hij volgde niet voor niets de kleinkunstacade mie in Amsterdam, sloot zich medio jaren tachtig aan bij Sieto en Marijke Hoving en stond daarna drie keer met een eigen programma in de theaters. Cabaret, oké, maar dan wel op zijn manier. „Ivo de Wijs zei een paar jaar geleden dat hij de me ligheid mist in het moderne ca baret. Vroeger had je de amu- seurs, Sonneveld, Hermans, Kan. Iedereen noemde Wim Kan wel een politiek cabaretier, maar dat was hij niet. Hij maak te grappen over politici, niet over politiek. Toen kwam Freek de Jonge, hij is een symbool voor de cultuuromslag gewor den. Waarna je veel Freek-klo- nen kreeg en het soort cabaret is gesneuveld dat er louter uit be stond om een zaal plezier te ver schaffen." „Tegenwoordig weet je heel goed waar die cabaretiers tegen zijn. Iemand afkraken is het ge makkelijkste wat er bestaat. Maar waar ze zelf voor staan, daar kom je niet achter. Dat staat overigens los van hun ta lent. De gemiddelde cabaretier is intelligenter dan een acteur. Want veel van hen schrijven toch hun eigen teksten. Oh, dit is een beetje gênant, want dan heb ik het indirect ook over me zelf. Haha, ik ben toch niet zo intelligent dat ik dat aan zag ko men..." Schiet mij maar lek, vanaf 20 fe bruari iedere donderdag, RTL 4, 20.30 uur. Na een twee uur :slag met Britse zonk op 27 mei 1941 averwinnelijk geachte schip Bismarck. De sn hebben altijd ver- fdat torpedo's een einde aan de stalen kolos; le nazi's bracht de be- van de Bismarck het tot zinken. Om onder f vraag te beantwoorden ïrde de bekende Holly- risseur James Cameron r een expeditie naar het ;na i 4ro voord is vanavond op ty Channel te zien. De brengt de al veel ge- de a documentaire The Bis- Kpedition, waarvan Dis- overigens een van de ken* i was. In de film laat Os- liglglaar Cameron - bekend 01 de successen als Titanic, 1 bad* tor en True Lies - op )d-achtige wijze de dagen van de Bismarck Door unieke onderwa len, animaties en oog- rslagen krijgt de kijker ind beeld van hetgeen iei 1941 op de Atlanti- ian heeft afgespeeld. >ver een dergelijke his- [ebeurtenis is wel aan toe te vertrouwen. In Titanic liet de van //xi. Regisseur James Cameron. Foto: Discovery oorsprong Canadese regisseur met authentieke beelden al zien dat hij inmiddels een specialist is in het maken van onderwater opnamen op zeer grote diepte. „Bij de Bismarck-expeditie kreeg ik weer te maken met alles dat mij fascineert: filmen, duiken, wetenschap, technologie en ge schiedenis", zegt Cameron in een interview met Discovery over zijn beweegredenen voor de expeditie. „Net als de Titanic is de Bismarck een onderwerp waarbij ik mij kon richten op een indrukwekkende gebeurte nis op de plaats waar deze daadwerkelijk plaatsvond." Die plek ligt zo'n 863 kilometer ten westen van de Franse haven Brest. Het zwaar beschadigde wrak van de Bismarck rust daar op bijna vijf kilometer diepte en werd in juni 1989 al ontdekt door marine-archeologen. Daarna hebben diverse expedi ties de plek bezocht, maar die van Cameron is uniek te noe men door het gebruik van zelf ontwikkelde robotcamera's. De ze zogenoemde ROVs (Remote ly Operated Vehicle) maakten het mogelijk in het binnenste van het wrak door te dringen. Een Britse torpedo zorgde voor het einde van de heksenjacht op de Bismarck. Die was op 22 mei begonnen tpen het schip met de zware kruiser Prinz Eugen de haven van het Noorse Bergen verliet. De Duitse schepen voe ren naar het noorden om IJs land en hadden de opdracht ge allieerde konvooien aan te val len. Slechts drie Britse schepen waren in staat de geavanceerde Bismarck in te halen: de HMS Hood, de Renown en de Repul se. Op 24 mei kwam het tot een confrontatie. Daarbij ontplofte de munitiekamer van de Hood, die in enkele minuten zonk. De Britse premier Winston Chur chill ontstak in woede toen hij dit nieuws hoorde en gaf aan elk Brits oorlogsschip de opdracht de Bismarck tot zinken te bren gen. Het Duitse schip was niet geheel ongeschonden uit de strijd gekomen en lekte olie. Ad miraal Lütjens besloot daarop koers te zetten naar Frankrijk om de schade te laten repare ren. Een Britse torpedo stak daar dus een stokje voor. In de ochtend van 27 mei, om 10.40 uur, zonk de Bismarck Twee overlevenden, Walter Weintz (80) en Karl Kuhn (79), maakten de expeditie van Ca meron mee en hielpen de film maker bij het zoeken naar de tails. Hun aanwezigheid zorgt ervoor dat de documentaire een persoonlijk verhaal wordt. Eric de Bie James Camerons Expeditie: Bis marck, zondag, Discovery Chan nel, 21.00 uur. Naam: Menno Reemeijer Leeftijd: 37 Radioprogramma: Radio 1 Journaal/Langs de Lijn Zenden Radio 1 Altijd al bij de radio willen wer ken? Nee, toen ik naar de Academie voor Journalistiek ging, wilde ik voor een krant gaan werken. Het idee om journalistiek te gaan studeren kwam bij me op, om dat mijn leraar Nederlands altijd zei dat ik zo leuk kon schrijven. Hoe ben je bij de radio terechtge komen? Op school maakten we radio programma's. Veel collega-stu denten vertrokken eind jaren tachtig naar de regionale radio zenders. Die werden in die tijd allemaal opgezet. Met die stroom ben ik eigenlijk meege gaan. Radio-cv? Na mijn opleiding heb ik vijf jaar bij Omroep Flevoland ge werkt en daarna een jaar bij Ra dio Oost. Ik ben toen overge stapt naar Veronica Nieuwsra dio, maar dat ging al na 7 maan den failliet. Vanaf 1996 werk ik voor Radio 1, al meteen voor het Radio 1 Journaal en NOS Langs Menno Reemeijer Foto: NOS de Lijn. Wat herinner je je van je aller eerste uitzending? In de zendtijd voor de regionale omroep mocht ik een blokje van twee minuten met nieuws pre senteren. Ik was ontzettend ze nuwachtig en ging daardoor veel te snel praten. Na 1 minuut was ik klaar met mijn bulletin. Daarna viel een lange, pijnlijke stilte. Het schaamrood stond me op de kaken. Later gaf iemand me de tip 'misschien moetje de volgende keer wat rustiger le zen'. Daar heb ik nu nog wel eens baat bij. Wat is leuk aan radio maken? Radio is snel en heel direct. Ook het anonieme van radio vind ik leuk. Luisteraars kunnen er zelf van alles bij denken Is radio maken moeilijk? Het is moeilijker dan het lijkt. Zowel voor de luisteraar als voor de presentator. De luisteraar denkt vaak dat ik ga zitten en al les uit mijn mouw schud. Maar er komt veel meer bij kijken. Zelf merk ik steeds weer na twee uur presenteren dat het meer van me vraagt dan ik denk Vooral de concentratie kost veel ener gie. Heb je een bepaald ritueel tij dens het presenteren? Niet echt. Het enige is dat ik voor een uitzending de studio een beetje naar mijn hand wil zetten. De troep van een ander opruimen, televisie en compu ter aanzetten, dat soort dingen. Word je wel eens aan je stem herkend op straat? Nee, nooit. Mensen kunnen die link erg moeilijk leggen. En dat is maar goed ook, want ik zou dat nergens voor nodig vinden. Krijg je veel reacties van luiste raars? Dat valt tegen, ik merkte dat bij de regionale radio de betrok kenheid veel groter was. Het enige waar we vaak reacties op krijgen, is op nieuws over het Midden-Oosten. Dan ben je weer te pro-Palestijns en dan weer te pro-Joods. Het is in ie der geval nooit goed. Luister je zelf veel naar de radio? Ja, ik zit vaak in de auto en dan luister ik veel. V<»ral naar Radio 1 en soms, als ik na een dag werken het 'geklets' een beetje zat ben, naar Radio 3FM. Favoriete programma? Langs de Lijn en Met het Oog op morgen met Max van Wezel. Favoriete presentator? Dat waren altijd Felix Meurders en Koos Postema. Maar die doen nu niets tot nauwelijks iets meer, dus op het moment heb ik niet een bepaalde favoriet. Voor welk programma zou je de overstap naar televisie maken? Voor Studio Sport zou ik die overstap willen maken en als de NOS met een 24-uurs nieuwska naal komt, wil ik daar ook wel voor werken. Lieneke van der Fluit

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 31