LEIDE
Hillebrand: 'Beschadigd
door PvdA-columnist'
HULPBURGEMEESTERS
De Stemming
X
8c REGIO
Vier studenten mogelijk op
straat na verzegeling kamers
Ns succesvolle hulpsinten y( g
presenteert Kis/Events...
X
Soueif: 'Zelfs onze
geesten zijn bezet'
'LWO is er voor ons allemaaV
^Kosten
:n baten
R1
Eigenares 'Buitenzorg' in bureaucratische nachtmerrie
onderzoek
jMar overval
Jikaanhof
Be i muurvast
STELLINGL
-4-
zaterdag 15 februari 2003
agse
*■713.
.3
P 261
HP.
nabij
Carmen' druipt
ïirjin passie, vaart
ballettechniek
kkelij
Geen pensioen
n>r acteur
van Ooyen:
lassl I
14
"•geigr 1
pag.f
lelijk'
[- Het onderzoek naar de
op een 18-jarige be
er van de Pelikaanhof in
jit van 18 op 19 oktober
r zit muurvast. Dat zei
ssaris P. de Meij van de
f Leiden-Voorschoten gis-
Jdag tijdens een toelich-
3 de jaarcijfers over 2002.
'eisje werd in haar kamer
l studentencomplex door
nger meer dood dan le-
achtergelaten. Meteen
i heeft een Recherche Bij-
i Team de zaak grootscha-
kJerzocht en hebben wij al
Kontacten aangesproken.
ibben vol uitgepakt, maar
>»et ik zeggen dat ik geen
1 meer zie in het onder-
t incident is er na over-
sen de bewoners en de
der, de Stichting Leidse
tenhuisvesting, wel afge-
i dat er cameratoezicht
|i het complex.
(advertentie)
Elke jarige
p lusser heeft recht
peen bezoek
de burgemeester
ag. Geef uw mening
ipL'N.Sfvdeidschdagbladnl
door Wilfred Simons
leiden - Vier studenten die een
kamer bewonen in buitenplaats
Buitenzorg aan de Leidse Hoge
Rijndijk 316, staan met ingang
van volgende week op straat. De
eigenaar heeft geen gebruiksver
gunning en het pand is volgens
de normen van de brandweer
onveilig. Dat betekent dat er niet
meer dan vijf studenten mogen
wonen. Gisteren kwamen twee
ambtenaren inspecteren of er
meer studenten wonen dan is
toegestaan.
De eigenares heeft het gevoel
dat zij in een bureaucratische
nachtmerrie is beland. Zij kocht
Buitenzorg in 1980, nadat de
toenmalige gebruiker, een in
stelling voor gehandicapten
zorg. een nieuw pand betrok. In
1999 nam zij een hypotheek van
450.000 euro op het uit 1652 da
terende huis om het - althans
uitwendig- te restaureren. De
maandlasten kunnen alleen
worden opgebracht als twaalf
studenten in het rijksmonument
een kamer huren. Nu de ge
meente haar dwingt om maxi
maal vijf studenten toe te laten,
dreigt zij in financiële moeilijk
heden te komen.
De afdeling Handhaving van de
gemeente Leiden voert een
grootschalig programma uit om
alle (particuliere) studentenpan
den brand- en vluchtveilig te
maken. Elke eigenaar moet voor
zijn studentenhuis een ge
bruiksvergunning hebben en
aan alle voorschriften voldoen.
Die strengheid is een uitvloeisel
van de rampen in Volendam en
Enschede, waar alles op papier
bleek te kloppen, terwijl met de
uitvoering de hand werd gelicht.
In oktober vorig jaar verzegelde
de gemeente al drie kamers aan
de Rijnzijde van het pand. Bij
brand, zo was de redenering,
kon de brandweer niet snel ge
noeg met ladders bij de gevel
komen. De tegenwerping van de
eigenares, namelijk dat er in
pandig toch twee vluchtwegen
zijn, accepteerde de afdeling
Handhaving niet. Er moest aan
de Rijnzijde voor elk kamerraam
een brandtrap aan de gevel wor
den geplaatst.
De eigenares deed navraag bij
de Rijksdienst voor de Monu
mentenzorg, die meldde dat
zo'n oplossing onacceptabel is.
De dienst prefereert een oplos
sing waarbij rookmelders ge
koppeld zijn aan elektrisch te
openen sloten van nooduitgan
gen op de begane grond. De ge
meente wil dat niet, want de
vluchtroute zou door de ruimte
gaan waar de eigenaar woont.
Officieel is dat een 'vluchtweg
door een andere woning' en dat
mag niet. „Maar het is één huis!
zegt de eigenares woedend.
„Kadastraal gezien is dit één
pand!"
De eigenares van 'Buitenzorg'
zit nu klem tussen de gemeente
en de Rijksdienst voor de Monu
mentenzorg. De gemeente eist
oplossingen die voor de rijks
dienst onacceptabel zijn. Alter
natieven die zij heeft aangedra
gen, zijn niet geaccepteerd. „Ik
heb voorgesteld: zorg op elke
kamer voor een rookmelder, een
uitvouwbare brandtrap onder
het raam en een brandblusser.
Dan is het toch veilig? Maar het
mag niet"
De bewoners vinden het pand
niet onveilig. Ze prijzen de inzet
van de eigenaar, die overal
brandmelders heeft opgehan
gen en die op elke verdieping
brandslangen heeft geïnstal
leerd. „Het is toch een belache
lijke constatering dat een monu
mentale buitenplaats anno 2003
niet meer geschikt zou zijn voor
bewoning?", zegt bewoner Ron
van Dulleman. „Tot die conclu
sie moet je toch komen als de
gemeente alleen ontsierende
brandtrappen kan bedenken om
het huis veilig te maken."
Twee ambtenaren van de afdeling Handhaving van de gemeente Leiden stelden gisteren officieel het aantal bewoners van buitenplaats
Buitenzorg vast. Foto: Henk Bouwman
door Robbert Minkhorst
leiden - De Leidse PvdA-wethou-
der Ron Hillebrand voelt zich in
een kwaad daglicht gesteld door
PvdA-columnist Ed van der Veen.
Dat schrijft hij op de internetsite
van de partij.
Onder de kop 'Ed, hoe breng je
de politiek de meeste schade
toe?' reageert de wethouder op
de bijdrage van het oud-raadslid
Van der Veen. Die vindt dat én
Hillebrand én collega-wethou
der Alexander Pechtold (D66)
over de schreef zijn gegaan in de
benoemingsprocedure voor een
nieuwe burgemeester.
Deze krant bracht van de week
het nieuws dat Cees Waal als
sollicitant is 'afgevoerd' omdat
de twee wethouders hem niet
pruimen. Daarmee is de ver
trouwenscommissie onder druk
gezet, terwijl de wethouders
zich terughoudend hadden
moeten opstellen, betoogt Van
der Veen. „Als alles klopt is er
sprake van een ongelooflijk vies
spelletje", schrijft hij.
„Uiteindelijk zijn de leden van
de vertrouwenscommissie als
gekozen volksvertegenwoordi
gers degenen die bepalen wie er
als kandidaat wordt voorgedra
gen."
Hillebrand is niet gediend van
die opmerkingen. „Als (advise
rend) lid van de vertrouwens
commissie bevind ik mij in een
weinig benijdenswaardige posi
tie. Dat mensen een reactie van
mij verlangen, is volkomen be
grijpelijk", schrijft de wethouder
op de PvdA-site. „Ik zou dat ook
graag doen. Leden van de ver
trouwenscommissie, ook de ad
viseurs, staan onder een wette
lijke geheimhoudingsplicht. Op
overtreding staan uitzetting uit
het ambt en hoge boetes. En
dus zal ik mij, met beide handen
op de rug gebonden, moeten la
ten welgevallen dat Ed van der
Veen de aanval inzet. Ik ken Ed
als iemand die de zuiverheid in
de politiek hoog acht, maar dit
vind ik hier geen goed voorbeeld
van."
Van der Veen meldt op zijn
beurt dat hij het 'lastig1 vindt om
op het commentaar van wet
houder Hillebrand in te gaan.
„Omdat het zo'n korte reactie is.
Hij zegt dat ik ongelijk heb,
maar dat is alles. Hij zegt dat ik
de politiek schade toebreng.
Maar waarom dan? Ik begrijp
dat hij zich gebonden voelt,
maar ik wil er toch graag een
keer met hem over praten. Hij
zegt verder dat ik de zuiverheid
in de politiek hoog acht. Dat
vind ik een compliment, dat ik
waardeer."
door Robbert Minkhorst
vervolg van voorpagina
De bijdrage van Hesselink op
de PvdA-site over het deurbe
leid van de Leidse Welzijns
organisatie (LWO) heeft een
aantal reacties uitgelokt. De
partij krijgt vooral bijval, de
LWO wordt niet begrepen.
Ook niet door eigen werkne
mers.
Kees Walle is het 'zeer eens'
met Hesselink en spreekt zijn
teleurstelling uit in zijn eigen
werkgever. Juist in 'deze
maatschappelijke omstandig
heden' is nauw contact tus
sen burger en politiek be
langrijk en dan moet de LWO
dat niet gaan dwarsbomen,
vindt Walle.
CDA raadslid Jan-Jaap de
Haan schrijft: „Ik snap de
LWO niet. Politieke partijen
moeten toch gewoon een
zaaltje kunnen huren? Alsof
Koetshuis de Burcht niet
'neutraal' is als de WD daar
een nieuwjaarsreceptie
houdt. Of de Hooglandse
Kerk, als daar een ledenver
gadering van het CDA wordt
gehouden." Aan de telefoon
voegt hij er nog aan toe: „Of
je nou van Amnesty, Green
peace, een kerk of het CDA
bent, de LWO is er voor ons
allemaal."
LWO-voorlichter Saskia van
der Knaap vindt het stukje
van Hesselink wat flauw. „Ze
heeft ook wel eens vaker din
getjes geschreven waarvan ik
denk: wat heeft ze eigenlijk
tegen ons? Ik denk dat er heel
veel overeenkomsten tussen
de ideeën van de Partij van
de Arbeid en die van LWO-
medewerkers zijn. Ik heb zelf
ook op de PvdA gestemd."
De voorlichter weet dat als je
de deur voor iedereen open
zet, je ook neutraal blijft. .Al
leen laat dat zich niet zo goed
sturen. Wij hebben niet in de
hand of het netjes verdeeld
wordt tussen partijen en reli
gieuze groepen."
Ze lijkt daarmee de indruk te
bevestigen dat de PvdA vaker
haar heil zoekt in een buurt
huis, en de WD in een socië
teit, maar cijfers om die stel
ling te weerleggen of onder
bouwen heeft de voorlichter
niet.
Van der Knaap beseft dat
haar werkgever zich met dit
deurbeleid in de vingers
snijdt. Verhuur levert geld op
dat het buurtwerk goed kan
gebruiken. Bij de LWO tellen
volgens haar principes echter
zwaarder dan geld.
£"ohge-2oK<*e. I'HJJ
€1jjirgemeester is natuurlijk de hele
ik met zaken van eminent be-
s irgaderen met wethouders, ver-
n met andere burgemeesters en
3 7 ren met officieren van justitie
tten missarissen van politie. Verga
ar n het ontbijt, vergaderen onder
l_ Nt-h en vergaderen bij het diner, 's
vergaderen met raadsleden,
met een borreltje in de hand
9 nog natollend van al dat verga-
p^gpnder de wol.
,oe>.folgende dag weer van voren af
^de deur niet uit zonder een zak-
astilles. Extra strong.
aaar goed dat de burgemeester
ietaresse heeft die zijn agenda
?lt, anders zou hij gillend gek
ïen bezoekje aan een 101- of
e een welkom tussendoortje,
lènken. Even thee leuten en een
i snoepen. Even geen zaken aan
1, maar gewoon een beetje klet-
jr vroeger. Over de geschiedenis
tad, bijvoorbeeld.
Je een keertje geen tijd hebt
één van je wethouders om je te
jgen. Ambtsketen om en gaan
banaan.
'gemeester en wethouders van
'denken daar anders over. Die
op het bezoeken van 100-jari-
p kosten-batenanalyse losgela-
iruit zonneklaar naar voren
lat die 25 keer per jaar ander-
r kostbare tijd van de burgerva-
louperen en nooit meer opleve-
J een kop koffie, een gebakje en
Shoofd van het fietsen,
jjert dus geen plusjes op in de be-
Tachtmonitor. Het lost geen
hen op. De burgemeester noch
'ouders krijgen er een stand-
or. Het is, kortom, niet effici-
I
UktlK- 5 'dtttrJttr,
lan we onze tijd niet meer mee
verbroddelen", zeiden de Leidse be
stuurders onlangs. En zij maakten be
kend, dat zij alleen nog met ruiker of
fruitmand uitrukken voor mooie, min
of meer ronde getallen. 100,105,110,
115.
Een kordaat besluit. Verdrietig voor ou
dere Leidenaars die verguld waren met
zo'n belangrijke visite, maar reuze zin
nig. Zo hadden zij nóg meer tijd om be
langrijke dingen te bedenken en te
doen.
Eén van de belangrijke dingen die zij
vervolgens gingen doen, was naar ver
luid het heroverwegen van hun zojuist
genomen besluit. Dat werd nog eens
van alle kanten tegen het licht gehou
den. 't Was misschien toch niet zo
sympathiek om oude mensen steeds
vijfjaar te laten wachten. En zoveel
moeite was het nou ook weer niet. En
soms leverde het, behalve dat kopje
koffie met gebak, ook een leuk plaatje
op in een plaatselijke courant.
De heroverweging van het 100-jarigen
besluit is nog gaande. Maar als B en W
daarmee klaar zijn hebben zij weer tijd
voor nóg belangrijker zaken.
D-day
Het moeten spannende dagen zijn voor
de joint chiefs of staff van het Ameri
kaanse leger. Nadat Duitsland, België
en Frankrijk in de NAVO dwars zijn
gaan liggen over de oorlog in Irak, wil
de SP nu ook Leiden uitroepen tot 'oor-
logsvrije gemeente'. Hoeveel tegenslag
kun je als Leider van het Vrije Westen
verdragen?
Moedig trouwens van SP-fractievoor-
zitter Paul Day om dit initiatief te ne
men. Hij is de favoriete boksbal van het
college. Als het een wethouder eventjes
tegenzit, kan hij zich doorgaans op de
been houden met het idee dat hij in de
ze of gene vergadering Paul Day kan af
zeiken. Dat lucht altijd op. Althans,
voor die wethouder.
Dapper dus dat Day uitgerekend aan
die lui vraagt om geen medewerking te
verlenen aan het grootste materieel- en
troepentransport sinds jaren. De SP'er
kan er vergif op innemen dat het colle
ge zijn gezamenlijke verbeeldings
kracht aanwendt om hem zo onzinnig
mogelijke antwoorden te geven.
Bijvoorbeeld dat wethouder Pechtold
met een spiegelei in de hand nog heeft
geprobeerd de verkeersstroom op het
Leidse deel van de A4 te controleren,
terwijl collega Hillebrand de A44 onder
handen nam. En dat ze met hun con
troles het verkeer dagenlang zo hebben
vastgezet dat beide rijkswegen definitief
zijn afgevallen als aanvoerroute naar de
Perzische Golf. Dat een ambtenaar die
een goederentrein staande wilde hou
den gelukkig weer aan de beterende
hand is. En dat burgemeester Lemstra
een Hercules heeft willen inspecteren,
maar dat de bemanning ondanks zijn
duidelijke handgebaren en een nage
worpen baksteen gewoon wegvloog.
Iets in die geest. De verbeeldingskracht
van het college gaat het bevattingsver
mogen van een normale sterveling
meestal toch te boven.
Dan hebben we het er verder maar niet
over dat Day, gezien het tempo waarin
het college doorgaans schriftelijke vra
gen beantwoordt, straks zelf ook niet
meer weet of zijn verzoek de Eerste, de
Tweede of de Derde Golfoorlog betrof.
Dapper dus, maar volkomen zinloos en
niet erg handig. Paul Day had er beter
aan gedaan B en W te vragen zich juist
wel, en liefst persoonlijk, te bemoeien
met de troepenopbouw. Met hun da
dendrang, organisatietalent en bindend
vermogen hadden ze het de geallieerde
strijdkrachten nog knap lastig kunnen
maken.
Tekst: Aad Rietveld en Wim Wegman
Tekening: Maarten Wolterink
door Wilfred Simons
leiden - De Arabische wereld
bouwt een muur om zich heen,
waarbinnen de 'intoleranten'
het voor het zeggen hebben.
Voor intellectuelen is geen
plaats. Dat was de sombere
boodschap van de Egyptisch-
Engelse schrijfster Ahdaf Soueif,
die gistermiddag in het Centraal
Faciliteitengebouw een lezing
gaf voor studenten en alumni
van het Oosters Instituut van de
Universiteit Leiden. Toch geeft
zij de hoop niet op dat de cultu
ren in het Midden-Oosten kun
nen moderniseren - als het Wes
ten zich er maar niet teveel mee
bemoeit.
Soueif is zowel in Egypte als in
Engeland en de Verenigde Sta
ten een veelgelezen fictieschrijf
ster. Ook in het Nederlands zijn
haar verhalenbundels en ro
mans vertaald. Regelmatig
schrijft zij politiek getinte com
mentaren over de verhouding
tussen oost en west. Het Oosters
Instituut had haar daarom ge
vraagd om antwoord te geven
op de vraag of moslimintellectu
elen een identiteitscrisis door
maken. Haar antwoord is ja -
maar het is een crisis die hen
door de moslimwereld en door
het leven tussen twee culturen is
opgedrongen.
De klassieke rol van intellectue
len is om in het publieke debat
de overheid uit te dagen en haar
op het rechte spoor te zetten.
De felle positie die de Franse in
tellectueel Emile Zola met zijn
pamflet 'J'accuse' innam tijdens
de Dreyfusaffaire in Frankrijk is
er het overbekende voorbeeld
van. Zo'n rol wordt in de Arabi
sche wereld niet op prijs gesteld.
Intellectuelen worden er 'gede-
activeerd', zoals Soueif dat
noemt. Het gevolg is een enor
me brain drain: vijfentachtig
procent van alle gepromoveer
den vertrekt naar het Westen. Zij
die blijven, worden naar de
marge van samenleving verdre
ven, waar zij hun kennis en
vaardigheden niet bij kunnen
houden. Na gemiddeld zeven
jaar zijn zij 'nutteloos', in de
woorden van Soueif.
De positie van moslimintellec
tuelen in het Westen is echter
ook niet benijdenswaardig. Als
zij kritiek hebben op misstan
den in hun landen van her
komst, worden zij in eigen kring
aangevallen en als verraders be
schouwd. Tegelijkertijd is die
kritiek vaak koren op de molen
van Westerse intellectuelen en
overheden, die in de Arabische
wereld niets anders zien dan
achterlijkheid en fanatisme. 'Ze
zeggen het immers zelf, is de
triomfantelijke reactie.
Van alle kanten wordt geroepen
dat de Arabische wereld niet kan
moderniseren, zolang zij geen
proces van Verlichting door
maakt, zoals het achttiende-
eeuwse Europa is gebeurd. In
Nederland vertegenwoordigde
Pim Fortuyn dit standpunt. In
het importeren van de Verlich
ting ziet Soueif niets. „Dan haal
je een cultuur binnen die we
zensvreemd is aan de Arabische
wereld en de islam."
Soueif meent dat vernieuwing
en modernisering van binnenuit
moeten komen. Het kan, meent
ze. „De islam is niet tegen we
tenschap en ook niet tegen het
overnemen van westerse cul
tuur, zolang dat binnen het ka
der van een moslimstaat blijft."
Op dit moment kunnen mos
limintellectuelen echter nauwe
lijks nadenken over de vraag
hoe die modernisering in een is
lamitisch kader eruit zou kun
nen zien. Welke positie zij ook
kiezen, ze worden of doodge
knuffeld door het westen of ver
ketterd door fundamentalisten.
„Zelfs onze geesten zijn bezet."
