REGIO Praktisch leren bij het Wellantcoller Generaal pardon voor asielzoek heeft niets met humaniteit te ma Natuurlijk was God er in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 E In het Leidsch Dagblad van zater dag 1 februari las ik een grote kop in de bijlage Erbij: 'Het weekeinde dat God even niet thuis was, Storm vloed kwam als een dief in de nacht' van de hand van P. de Schipper. Ik ben daarvan geschrokken. Ik weet ook niet waar dit op slaat. De God van hemel en aarde, de schep per en onderhouder ervan. Weet u wel, meneer De Schipper, dat in het oude testament de mensen het woord God niet eens in hun mond durfden te nemen? Omdat zijn naam zo heilig was en is (bang voor misbruik). Die naam kunt ook niet te pas en te onpas gebruiken. Natuurlijk was God er in de nacht van 31 januari/1 februari 1953. Daarom is hij zo te vrezen. Weet u dat het verschrikkelijk is te vallen in de handen van de levende God. In het boek der Psalmen, Psalm 121 vers 4, staat het volgende: 'Ziet de bewaarder Israëls (de levende God) zal niet sluimeren noch slapen'. Vertrouw daar maar op. W. Noort sr. Leiden. In het artikel 'Links Voorschoten wil generaal pardon' in het Leidsch Dagblad van vrijdag 31 januari wordt gerept over een al of niet 'hu mane' behandeling van asielzoekers. Naar mijn stellige overtuiging heeft een en ander niets te maken met humaniteit. Ook nu weer zijn er mensen, van welke politieke richting dan ook, die weer willen scoren over de hoofden van niet te benijden asielzoekers. Ook u, Leidsch Dag blad, maakt zich er schuldig aan, door nu weer dit artikel te plaatsen. Het houdt nooit op. Humaan zegt evenveel over het goe de als over het kwade van en in de mens. Ja, als het er direct op aan komt - bijvoorbeeld bij een nade rende uitzetting van asielzoekers - staan we vooraan om uit humaniteit ons geweten te sussen. Humaan in dit verband is om men sen die in hun directe bestaan wor den bedreigd - door honger en dorst of natuurgeweld - een bestaan te bieden zoals wij dat in ons land ge wend zijn. Ga met een stel vliegtuigen naar die bedreigde mensen toe en in plaats van ze te filmen, pak ze ze mee naar Nederland, kan zo zijn quotum oph< humaan, vanaf het eersti Dat er dan mensen buitf vallen, is van geen betek nooit met de vraag of iet niet liegt over zijn herkoi zijn of haar problemen ii waar ze zeggen vandaan Er zijn veel huichelaars i land. Andi Praktijk, praktijk en nog eens praktijk. En daarnaast de theorie. Daar bestaat een dag op het Wellantcollege uit. Om 8.30 uur begint lb dan ook met een praktijkvak. Verwerking Agrari sche Producten heet het, of kortweg VAP. „Vandaag gaan we kaasbolletjes ma ken", zegt docent Paulien Kluts. Geen moeilijke scheikundeproefjes dus, maar mouwen opstropen en deeg kneden. Het is geen koken wat ze hier leren, er wordt geen maaltijd bereid. Het is een voorbereiding op de voedselindustrie, de bakkerij, de zuivelfabriek. Ze maken bijvoorbeeld limonadesiroop, chocoladevia, ap pelmoes en koekjes. Dit alles als zorgvuldige voorbereiding op een vervolg en uiteindelijk een baan na school. Het is dan ook VMBO, voor bereidend middelbaar beroepson derwijs. Haar in een staart, touwtje van je ca puchontrui naar binnen en je bent klaar om te beginnen. Kluts laat de leerlingen hun gang gaan met de in grediënten, maar houdt een oogje in het zeil in een lokaal vol heet water, hete ovens en gaskranen die makke lijk open kunnen. „Dat zijn de enige gevallen waarin ik direct ingrijp zegt Kluts. „Het maakt me verder he lemaal niks uit of alles wat ze bakken verbrandt. Dat gebeurt eens maar nooit meer, daar leren ze van. Maar de veiligheid is mijn taak. We kiezen hier op school vaak voor het leren omgaan met eigen verantwoordelijk heid. Het eindproduct, de kaasbolle tjes in dit geval, is voor mij volledig ondergeschikt aan het proces. Ik wijs voor de les een 'planner' aan. Die deelt de taken uit en die is eindver antwoordelijk. Als ze tijdens de les met vragen bij me komen verwijs ik naar de planner. Op die manier wordt het een bedrijfsmatige situatie, deze constructie komen ze ook tegen in het bedrijfsleven." Een kwartier voor het einde van de les staan er op de tafel in het praktijk lokaal zeven schoteltjes met kaasbol letjes, zes versgebakken en één met het fabrieksvoorbeeld. Sommige zijn klein en bleek, andere zijn groot en bruin. Terwijl de bolletjes afkoelen, neemt de klas door hoe alles is verlo pen. Heeft de planner goed gepland? Is de controleur streng genoeg ge weest? Uiteindelijk moeten de leer lingen alle zeven bolletjes beoordelen op smaak, geur en vorm. Er is deze keer genoeg te proeven: van zacht, flauw en kniimelig tot keihard, pittig en droog. VAP' is slechts één van de praktijk vakken die de kleine vierhonderd leerlingen hier kunnen volgen. De benedenverdieping van het Wellant- gebouw aan de Lange Voort is geheel ingericht voor praktijklessen. Er is een grote bloembinderij met een eta lage om de resultaten aan de hele school tentoon te stellen, twee tech nieklokalen met een wand vol motor blokken en een lokaal vol konijnen, ratten, hamsters, chinchilla's, vissen, slangen en een vogelspin, waar de leerlingen les krijgen in dierverzor ging. Naast de school staat een grote kas waarin plantenkennis wordt bij gespijkerd en waar het aanleggen van bestrating en tuinen wordt geoefend. De tuin achter het schoolcomplex staat geheel ter beschikking van de lessen 'groenvoorziening' en 'plan tenteelt' en gaat ieder jaar geheel op de schop om daarna door de leerlin gen van een fris, nieuw ontwerp te worden voorzien. De grootste problemen tijdens de VAP-les doen zich voor met de cijfer matige kant van de voedselbereiding. Hoe lang van tevoren moeten de kaasbolletjes de oven in zodat ze op tijd klaar zijn voor het eind van de les? Hoeveel milliliter was nou ook al weer een deciliter? Ze kunnen deze problemen leren oplossen, want lb krijgt het volgende lesuur wiskunde. De leerlingen moeten in stilte op drachten maken. De stilte van lb be staat uit een constante ruis van ge fluister, ingeslikt gegiechel en gedraai op de stoelen. Soms zijn de leerlin gen even geconcentreerd aan het werk om, zodra iemand hard hoest of lacht, meteen weer in rumoer uit te breken. Als een jongen vooraan in de klas op zijn kop krijgt, schiet iemand achterin in de lach. In een andere uithoek van het lokaal hamert een meisje met haar liniaal haar potlood Een school kiezen is niet gemakkelijk. Veel ouders staan op het punt hun zoon of dochter in te schrijven voor het schooljaar 2003/2004. Wordt het een grote of een kleine school? Ver weg of dichtbij? Een school met veel leuke, extra activiteiten of liever een plek waar de leerling zoveel mogelijk kennis opdoet? Het Leidsch Dagblad portretteert vijf scholen en vraagt zich vervolgens af in hoeverre je kunt spreken van 'goede' en 'slechte' scholen. Vandaag, in aflevering 3, wordt groep 1b van het Wellantcollege in Oegstgeest gevolgd. doormidden. Tot hilariteit van de meisjes om haar heen. Docente Marit Kramers: „Muntsoor ten omrekenen is nu eenmaal een saai stukje in de wiskunde. Met ruim telijke figuren merk je dat de concen tratie veel hoger is. Je moet de prak tijk blijven aanhalen en de wiskundi ge problemen tastbaar maken. Als we het over oppervlakten hebben, dan laat ik ze hun kamer opmeten. Ja, ze kunnen zich lastig concentreren, maar is dat niet normaal in de puber teit? Volgens mij is dat niet iets ty pisch voor het VMBO. Het moment van wijsheid komt vanaf een jaar of zestien, maar ja, dan zijn ze hier net weg." De muziekles is na wiskunde een welkome afwisseling. Tijdens deze lessen wordt er gedrumd, gezongen en vanaf volgende week gaat lb aan de slag met gloednieuwe keyboards. Muziekdocent Jacob Overduin: „Het is hier geen kwestie van stukjes theo rie en praktijk afwisselen; je moet ze een heel klein beetje theorie geven en heel veel praktijk. Van mij hoeven ze als ze klaar zijn met muziekles geen sonate van Mozart te kunnen lezen. Ze moeten er plezier in hebben en voelen dat ze het kunnen, daarom zeg ik het ook altijd als ik vind dat ze goed bezig zijn." Overduin geeft dit schooljaar voor het eerst les op het Wellantcollege. Hiervoor was hij muziekdocent op het Stedelijk Gymnasium in Leiden. „Het grote verschil tussen de leerlin gen op de twee scholen is dat wan neer je op het gymnasium een drum stel neerzet, je vaak reacties krijgt van 1 'ik ga echt niet voor de hele klas zit ten drummen' of dat ze niet durven. Hier op het Wellant schreeuwen ze allemaal voordat je het ook maar hebt gevraagd: 'Meester, ik wil. Mees ter, ik wil.' Wellant-directeur Fred Chevalking bevestigt deze eigenschap van zijn leerlingen. „Het zijn heel open leer lingen. Als ze problemen hebben, ko men ze direct naar je toe en gooien hun hele verhaal op tafel. Het stoort me dat het VMBO de laatste tijd vooral negatief wordt benaderd. De tv-documentaireserie Vét VMBO' fo cust alleen maar op de problemen op de VMBO scholen, terwijl de grote meerderheid van de leerlingen hier een prima tijd heeft." Probleemgevallen zijn er natuurlijk altijd, maar het rijn er zeer weinig, zegt Chevalking. „Het komt natuur lijk altijd voor dat leerlingen uit de klas worden gestuurd, maar daar hebben wij een goed opvangsysteem voor. Ze moeten dan naar lokaal 1.11 en kunnen daar bij een docent hun verhaal doen. Ze mogen zelf uitleg gen waarom ze eruit gestuurd rijn, dat wordt genoteerd en met dat briefje kunnen ze terug naar de do cent die hen eruit gestuurd heeft. Die schrijft rijn verhaal eronder. De leer lingen moeten het briefje met de twee verhalen thuis laten zien. De ouders nemen dan meestal ook hun maatregelen." Waar je vroeger als leerling dus ge woon de gang op werd gestuurd, mag je nu zelf je verhaal staat pal naast de mening raar, zonder eindoordeel. gen en hun ouders hebl vloed gekregen. Cheval' winkel of in het openb; men ook kritischer en mi worden, waarom zou heti school niet zo kunnen rij] natuurlijk niet zo rijn dati te veel hun eigen oordeell ven, want dat ondermijntl^N van de opleiding. We pr; met de ouders, want we open, we hebben niks te .Allochtone leerlingen? procent", zegt Chevalkin| beren nu al jaren de alloi geren voor onze opleidinj resseren. In veel Marokka Turkse gezinnen wordt h< gevonden om voor boer t Dat is een beroep dat je ii van je ouders leert. Stuck juist om daar aan te ontsi denk dat er nog een gen< heen gaat voordat we hit middeld percentage alloAt» lingen hebben.jefl Volgens Chevalking is de fen specialisatie van het Well [>n geen belemmering om najVi school door te stromen n leiding in een heel anden „Je moet het omgaan mei en dieren wel leuk vinden op school komt, maar na rijn alle vervolgopleiding! Sterker nog: tachtig proce leerlingen stroomt niet d< agrarisch onderwijs. We k sterke basis met de gewor vakken." „Het is allang niet meer z opleiden voor 'boer'. Daa ons niet meer op, want zi rijn er in Nederland nami meer nodig. Door dit typt krijgen ze volgens mij me voor anderen: ze leren hit pen samen te werken, ze omgaan met planten en ben ze het in hun verdere meer nodig, dan hebben der geval meegepikt." Coen Polack NAVRAAG 'Als Sinterklaas niet komt krijgt OVS de zwartepiet De intocht van Sinterklaas, kerstverlichting in de winkelstraat, een draaiorgel of een braderie. In veel gemeenten worden dergelijke feestelijkheden georganiseerd en betaald door de plaatselijk onder nemersvereni ging. Maar hoe wel alle winkeliers ervan meeprofiteren, is lang niet iedereen bereid er ook de knip voor te trekken. De Kamer van Koophandel voor Rijn land heeft zich daarom voorgenomen dit probleem van het groeiend aantal 'meelifters' te lijf te gaan. Navraag bij DICK VAN DER PLOEG, voorzitter van de Ondernemersvereniging Sassenheim (OVS). Is het in Sassenheim ook zo erg met dat meeliften? „We hebben hier in het centrum 112 ondernemers in de detail handel, van wie er 62 lid rijn van de vereniging. Dat is minder dan 60 procent. De rest lift dus vrolijk mee. Ik weet niet hoe de cijfers landelijk liggen, maar ik vind het in elk geval een probleem hier in Sassenheim. Ik hoop dat de actie van de Kamer van Koophan del hierin verande ring brengt." Wat vindt u ervan als een winkelier er voor kiest anderen te laten betalen voor de leut in het cen trum? „Ik vind het ehh..., laat ik het maar di plomatiek zeggen, onhandig van die on dernemers. Maar je kunt nu eenmaal niemand verplichten. We hebben in het verleden geprobeerd allerlei oplossingen voor het probleem te bedenken, zoals een lage contributie, gekoppeld aan allerlei afzonderlijke bijdragen voor activiteiten. Maar dat werd een volstrekt ondoorzichtig geheel. Haarlem heeft een creatieve oplossing bedacht. Daar betaalt elke ondernemer een soort van precariorecht aan de gemeente, die het geld doorsluist naar de on dernemersvereniging. Als men hier ook zo'n waterdichte heffing zou weten te creëren, ben ik voor. De Kamer van Koophandel zoekt nu uit of het kan. Was het vroeger beter gesteld met de bereidheid mee te betalen? „Nou, het is zelfs nog (hoeriger geweest dan tegenwoordig. Maar ik merk wel dat op het ogenblik ondernemers weinig geïnteres seerd rijn in het combineren van belangen. De OVS heeft grote moeite leden binnen te halen en ze binnenboord te houden. De ondernemers rechtstreeks aanspreken op hun gedrag? Dat hebben we geprobeerd, maar helpt vaak niet. 'Joh, ik heb niks met jou te maken', wordt er dan glashard gezegd. Soms rijn die gesprekken zelfs ronduit onaangenaam. Sinterklaas gewoon een keer niet binnenhalen is dat geen optie? „Wat mij betreft niet. Daar zou je zoveel kinderen mee teleurstel len. En wie krijgt dan de zwartepiet? Juist, de ondernemers. Over het al dan niet ophangen van feestverlichting is trouwens wel dis cussie. Als we dat met z'n zestigen moeten blijven bekostigen, stoppen we ermee." foto: ANP/Robin Utrecht tekst: Paul de Vlieger UIT DE ARCHIEVEN Leidsch Dagblad Directie; B.M Essenberg, G.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@damiate.hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82. Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5 '5° 567 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut ine) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HEX! Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem. SCHRIJVENDE LEZERS COLOFON ANNO 1953, Woensdag 11 Februari In de jaarvergadering van de Katwijkse Voetbalvereniging 'Quick Boys' heeft dr. Bergman, als lid van het Bondsbestuur, mededeling gedaan omtrent de schade die voetbalverenigingen in het rampge bied hebben opgelopen. Ongeveer 100 verenigingen hebben schade, verschillende verenigingen zijn alles kwijt. Er zijn maatregelen in voorbereiding om deze verenigingen te helpen. Als eerste heeft Quick Boys besloten het ernstig getroffen N.S.V.V. uit Numansdorp, één van de sterkste ploegen van het Zaterdagmiddagvoetbal, te adopte ren. Het is te hopen dat dit voorbeeld navolging zal vinden. ANNO 1978, zaterdag 11 februari LEIDEN - Marcel Hessels heeft zich volledig waargemaakt. De Wasse- naarse bowler stak tijdens de Leidse bowlingkampioenschappen met kop en schouders boven zijn concurrenten uit. Dik Bal, wedstrijdse cretaris van de bowlingbond, afdeling Leiden (rechts) reikt Marcel Hessels de beker uit. Links naast Hessels dameskampioen Paola de Leeuw, uiterst links: juniorkampioen Dies Verburg. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U nijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. Groep ib van het Wellantcollege in Oegstgeest heeft muziekles. Foto: Hielco Kuipers jj v 'Ja, ze kunnen zich lastig concentreren, maar is dat niet normaal in de puberteit?'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 14