REGIO
'Nosen' en 'tasten' in een Lisses kasteelt
God en geloof als een
zachtmoedige vriend
Harry Groen, doe het nie€
Televisiedominee wil
ik beslist niet worden
hdc970
maandag 3 FEBRUA
NAVRAAG
BBC-presentator Jeremy Clarkson deed gisteravond op BBC 2 Neder
land aan voor de serie 'Meet the Neighbours'. Nadat hij - eerst jui
chend, later ge-
schokt - ter intro
ductie door de rosse
buurt van Amster
dam reed en de in
druk kreeg dat alle
Nederlanders losgeslagen masochisten zijn, flitste de camera van de
Zeedijk naar de Boulevard. De Katwijkse dominee WILLEM VAN
VLASTUIN (www.vwanvlastuin.nl) van de hervormde wijkgemeente
De Noord mocht zorgen voor het nodige spirituele tegenwicht en
een klein beetje promotie van de actieve geloofsgemeenschappen in
zijn dorp.
Heeft u het zelf wel gezien?
..Gisteravond niet. maar het is al een jaar geleden opgenomen.
Volgens mij was dit zelfs een herhaling. Ik weet dat niet zeker,
want de uitzending heb ik nooit gezien, maar ik heb de videoband
wel thuis liggen.
Was 11 tevreden met het resultaat?
„Ik heb er geen onprettig gevoel aan
overgehouden. Ik vond het minder pret
tig dat ik in verband werd gebracht met
de rosse buurt in Amsterdam, ook al was
dat als tegenwicht bedoeld, maar ik was
niet ontevreden. Ik moet even diep na
denken hoe het ook al weer was. Het
staat me niet allemaal helder meer bij,
omdat het al zo'n tijd geleden is gefilmd.
Beelden van het strand, een strandwan
deling met mijn familie, de oude kerk en
daarna het interview in de kerk. Ja, ik heb
wel kunnen zeggen wat ik wilde. Nee, ze
ker geen onprettige gevoelens."
Hoe komt de BBC bij dominee Van Vlos-
tuin terecht als ze iets 'typisch Neder
lands' zoeken?
„Dat is via het Reformatorisch Dagblad
gegaan. De BBC heeft daar gevraagd of ze iemand wisten die wat
wilde vertellen over gelovig Nederland en zij verwezen door naar
Katwijk."
Zit er een carrière in als W-dominee?
„Nee, zeker niet. Ik ben op zich wel bereid om nog een keer op te
levisie te vertellen over Katwijk en over het geloof. Maar het wordt
geen gewoonte. Ik ben ook wel eens bedrogen uitgekomen na sa
menwerking met de media. Ik heb een keer in Opheusden mede
werking verleend aan een documentaire waarin achteraf nogal de
nigrerend werd gedaan over de geloofsgemeenschap. En tegen de
afspraken in gingen de makers op zondag zitten filmen. Dat wil ik
niet meer meemaken."
tekst: Eric de Jager
foto: Dick Hogewoning
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1903, Dinsdag 3 Februari
LEIDEN - Wij bezitten een stelselmatig ingerichten keuringsdienst,
in vele Nederlandsche gemeenten nog ver te zoeken. Weldra zal het
Openbaar Slachthuis worden geopend; hoe men er overigens over
moge oordeelen, toch ook een maatregel tot bevordering der volksge
zondheid. Leiden staat in het nemen van maatregelen niet achter bij
het gros der Nederlandsche gemeenten. Niet dat reeds op dit gebied
ook voor onze stad alles zou gedaan zijn. Zoo vinden wij hier en daar
in onze stad niet enkel het schoonheidsgevoel aanrandende, doch
ook voor de gezondheid schadelijke inrichtingen, die wellicht zonder
groot bezwaar buiten de bebouwde kom der gemeente konden geves
tigd zijn. Wij bedoelen de gebouwen voor lompenpakhuizen en voor
den lompen- en beenderenhandel ingericht. Waar straks de voor de
gezondheid schadelijke geachte slachtplaatsen zullen worden opge
ruimd, rijst de vraag of ook niet de schennende hand mag worden ge
slagen aan de verzamelplaatsen van lompen en ander afval, dat, als
over eenigen tijd de temperatuur weer toeneemt, enkele stadsgedeel
ten, gelijk iedereen zomer, weder met ongure gassen zal bezwange
ren. Wij geven de Gezondheidscommissie, die krachtens de Gezond
heidswet ook in onze gemeente is ingesteld, in overweging hierover
eens ernstig na te denken.
ANNO 1978, vrijdag 3 februari
LEIDEN - In de loop van volgende week wordt een begin gemaakt
met de sloop van de huidige Turfmarktbrug en de bouw van een
nieuwe brug op dezelfde plaats. In verband daarmee wordt op het
ogenblik een noodbrug gebouwd, die de Oude Vest met de Oude Sin
gel verbindt ter hoogte van de Lijsbethsteeg-Lange Scheistraat. Foto:
archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 tn.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg. C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut ine.)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
O HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
PREEKTIJGERS
preek recensie
Onno van 't Klooster
Dominee M.N.B. Blonk, zondag 2 februari
16.00 uur, kapel van het verpleeghuis
Wijckersloot/Rustenborg, Oegstgeest
„Het gaat over de tien gebo
den", zegt dominee Blonk dui
delijk en goed articulerend. Hij
spreekt met zachte stem, maar
door z'n microfoon hoeft hij
niet te schreeuwen. De onge
veer 25 ouderen in de kapel het
Verpleeghuis Wijckersloot/Rus
tenborg in Oegstgeest horen
hem goed. Niet alleen zorgt hij
ervoor dat de soms slechtho
rende bewoners hem kunnen
verstaan, maar hij richt zich in
zijn preek ook slim op de even
tuele gevoelens voor de protes
tantse kerk van de toehoorders
('s morgens is er een dienst
voor de rooms-katholieke be
woners).
Die gevoelens zijn niet altijd
positief, denkt de dominee. Hij
kan het weten want, zegt hij,
„als pastor van het huis kom ik
nog al eens in aanraking met
mensen die zeggen niets meer
met de kerk en het geloof te
doen. Ze hebben slechte erva
ringen opgedaan. Of ze vonden
vroeger niet de hen beloofde
'heil' in de kerk." Blonk begrijpt
dat best. Hij geeft toe dat de
kerk mensen kan benauwen.
„In plaats van een blijde bood
schap komt men met zware
woorden die een drukkende
last vormen voor mensen. Re
gels en voorschriften, zoals de
tien geboden, komen van de
'naijverige God, die een strenge
maatlat langs het leven legt'. Er
is angst voor straf want je mag
bijvoorbeeld niet boos worden,
niet vloeken, niet begeren en je
moet je vader en moeder eren."
Blonk vergelijkt het met een
verhaaltje uit een televisieserie
uit de oude doos: 'J.J. de Bom,
voorheen de Kindervriend.'
Aart Staartjes houdt als postbo
de een ei in zijn handpalm en
zegt dat het eitje daar fijn,
warm en geborgen zit. Het is
beschermd en wordt gekoes
terd. Maar dan knijpt hij te hard
en is het ei kapot. „Zo is het ook
met godsdienst", houdt de do
minee voor. „Het geloof kan
mensen ook kapot knijpen. Een
gebod, of tien, kan als Geilen
de hand of bankschroef aan
voelen." Wie de kritische boe
ken over bijbel en geloof van
schrijver Maarten 't Hart erop
na slaat, weet dat Blonk met de
ze woorden een gevoelige snaar
moet raken.
Uiteraard is de clou van de
preek dat het geloof zo niet be
doeld is. „De tien geboden zijn
richtlijnen. Spelregels voor de
vrijheid in woorden van licht",
zegt hij poëtisch. Ook Jezus
maakte in het Nieuwe Testa
ment volgens Blonk duidelijk
dat bijvoorbeeld het gebod om
trent de sabbath geen wet van
Meden en Perzen was. „Jezus
genas een zieke man en stelde
verontwaardigde Farizeeën de
vraag wat nu beter was: goed
doen op de sabbath, of het
kwaad door de zieke man niet
te genezen. In Zijn daad lag het
antwoord besloten. Jezus be
greep dat God alleen een aantal
afspraken maakte met de Israë
lieten in het Oude Testament.
God begint zijn geboden niet
met de woorden 'gij zult', maar
met: 'Ik de Heer, wil jouw God
zijn. Ik de Heer, redde jullie uit
de slavernij, dus maak elkaar
niet tot slaaf. Ik de Heer, die
rustte nadat Hij in zes dagen al
les maakte, gun jullie ook een
rustdag."
Hoewel het een ietwat vrije in
terpretatie is van het verhaal
rond de tien geboden, klinkt
het mooi. Traditiegetrouw ver
werkt Blonk in zijn preek een
stukje uit het Oude en Nieuwe
Testament en een meer eigen
tijds voorbeeld (J.J. de Bom) om
de boodschap over te brengen.
Omdat hij inschat dat zijn ge
hoor van een generatie is die de
kerk vaak heeft ervaren als een
kwellende last, presenteert hij
met mildheid in stem en mi
miek, God en geloof als een
zachtmoedige vriend. En los
van de inhoudelijke vraag of de
tien geboden inderdaad slechts
vrijblijvende richtlijnen zijn, is
dat een sympathieke intentie.
SCHRIJVENDE LEZERS
Beste Harry. De afgelopen
maanden zijn we veelvuldig
opgeschrikt door de vele ne
gatieve berichten die over
jou de ronde hebben gedaan.
Mijn antipathie die ik daar
door kreeg over jou is veran
derd in sympathie na het le
zen van het artikel in het
Leidsch Dagblad van afgelo
pen zaterdag 25 januari. Het
is nog steeds zo, Hariy, 'wie
zonder zonde is, werpe de
eerste steen', of we hebben
allemaal boter op ons hoofd.
En om nog duidelijker te zijn:
als ik met één vinger naar jou
wijs, dan wijzen er nog drie
naar mezelf.
Maar beste Harry, ik als ge
boren en getogen burger (he
laas geen -meester) van Lei
den, zou jou toch willen ad
viseren om niet opnieuw te
gaan solliciteren in zo n
moeilijke plaats als Leiden.
Wees niet als een struisvogel,
Harry, om maar steeds je kop
in het zand te steken. Want
om in Leiden burgemeester
te willen worden, dat vergt
nogal wat. Ook jij bent voor
een dubbeltje geboren (en
een kwartje geworden, dat
wel.) Maar om burgemeester
van Leiden te zijn, had je
toch 1 euro moeten worden.
Gemeenteraad van Leiden,
als brief in het Leidsch Dag
blad zou ik jullie twee kandi
daten willen voorstellen die
ik als burgemeester van Lei
den geschikt acht. Te weten:
W. Bleijie van het CDA in
Leiden en/of A. de Jonge van
het CDA, niet meer woon
achtig in Leiden.
Gemeenteraad van Leiden,
waarom nou altijd iemand
gaan kiezen die Leiden am
per kent? Wijs als gemeente
raad nou eens gewoon ie
mand aan die jullie het
meest geschikt achten. Dat
voorkomt ellenlange sollici
tatieprocedures. Je kiest dan
ook tevens een Leidenaar of
een ex-Leidenaar die de stad
wat beter kent dan iemand
van buiten Leiden. Of moet
het ook per se iemand van de
WD zijn. Probeer dan bij
wijze van spreken Gerrit
Zalm te benaderen. Zou ook
let
ïlwe
skor
Inde
ils ze
>n ik
IBol
ivwei
Haal
praai
Burg?n E
mee^el vc
kandaltijc
Harry die:
GroeAtoe
Foto:»ol.v
co KiJta-
;o kv
Dren
niet echt verkeerd zijn.987
Harry, succes verder mp'dei
verdere toekomst, maai1
zou Leiden links laten 11
als ik jou was Harry. H^1
goed.
En gemeenteraad van Ij
den, schiet nou eens ojJ5
ze waarnemend burgei
ter Lemstra schijnt mei
sioen te zijn. Alleen hed
goede man er nog niet t
van gemerkt. Rest mij r
zeggen dat ik die twee Ij
daten die ik heb voorga
gen, niet weet of ze het|
echt willen. Maar mijn
zegt, als je ze daarvoor
vragen, voor zo'n funct s
zelf geen nee zou durvc I
zeggen.
K. Schoonderwof
Sommige oud-spelers zijn oud iuil voor Quick Bi
Naar aanleiding van het in
terview met Raymond Flaton
in het Leidsch Dagblad van
24 januari, over oud-spelers
van Quick Boys die contact
houden met de club, het vol
gende. Ik sta er versteld van
hoe de club sommige oud
spelers als oud vuil behan
delt. Neem nu oud-keeper
Tom van der Niet. Het is toch
schandalig hoe hij wordt be
jegend door oud-spelers als
Hans van der Plas en Gert
Aandewiel. Maar daar v
niet over geschreven.
Dit is een grief die ik m<
anderen deel.
A. de Vu
Ka
11
tfOUDE-
omobi
5zaterd
ifdletse
men, r
leester
1 in bol
et een i
De m
ngerer
ielft te
"uto vai
lar. De
Met een beetje 'nosen' en een
beetje 'tasten' kom je een heel
eind. Whisky proeven is niet per
definitie een zaak van kenners.
En ook niet altijd van liefheb
bers. Al hoopt Michel Kappen
uit Lisse wel de nodige zieltjes
te winnen tijdens zijn wed
strijd proeverijen.
Bierdrinkers en whiskeyfana-
ten komen zaterdagavond ge
broederlijk bijeen in de ont
vangstruimte van Huis Dever
in Lisse. Vrienden en klanten
van whiskyverkoper Kappen
('hier honderd meter verderop
heb ik een whiskey-show
room') en een enkele whiskyf
anaat. Vooral mannen, want
whisky is 'een stoere drank'.
Ze hebben sneeuw en glad
heid getrotseerd om in het Lis-
sese kasteeltje deel te nemen
aan een whiskyproeverij in
Schotse stijl. Een doedelzak
speler verwelkomt de gasten
(„sorry, dat het niet helemaal
zuiver is, dat komt door de
kou").
Single malt whiskey is 'in'.
Sinds een paar jaar kunnen
Nederlandse liefhebbers naar
een groots opgezette North
Whiskey Festival in de Rand
stad en gedurende de rest van
het jaar zijn er proeverijen: in
hotels, restaurants en bij parti
culieren thuis. Zelfs via inter
net: maak een paar euro over
en je ontvangt een blanco fles
je waarover jij online verslag
uit moet brengen ('haaartstik-
ke leuk toch?').
Sinds vorig jaar is Kappen een
van de organisatoren van zo'n
nosing and tasting'-gebeuren.
Deze maand begint hij zelfs
met deze met een heuse, lan
delijke proefcompetitie. Je
moet er hard voor werken,
maar aan het eind van 2003 is
een wel een leuke prijs in
zicht: een fles Glenfiddich uit
1967. Een drank voor verza
melaars. De winkelwaarde be
draagt 1.800 euro en dat drinkt
niet zo lekker.
Het is weer eens wat anders,
moet een deel van de gasten
hebben gedacht. Geen biertje
op zaterdagavond in de stam
kroeg, maar zes glaasjes exclu
sieve whiskeys beproeven en
daar rapport over uitbrengen.
Drinken met een serieus doel.
Even na achten nemen ze
plaats aan grote ronde tafels
met een keur aan goudkleurig
(amber, 'amberbruin, licht
goud, oudgoud en volgoud)
nat voor zich. „Zes hele mooie
whiskys", zegt Kappen, die
eerst nog even een expose
geeft over het te onderzoeken
spul.
!t zijne
inder 1
iserent
Ivei
iredi
Sagelij
iragens
irrein i
|orp n;
A4,tei
jade. E
pre da
er zam
tiieuw
imlegg
rkdui
ikei
jon
i6st
legstg
;aang
;e aut
sne
en st;
auti
n
I
had
Drinken met een serieus doel: whisky proeven in Huis Dever in Lisse. 'Ruikt die achttien jaar oude Littlemill nou zoetig van appelen of bloemig, heideachtig honinL'
1
-dag
Foto: Henk Bouwman
Hij heeft er een groenblauwe
quilt voor aangetrokken en
vertelt eerst nog wat anekdotes
om de sfeer er goed in te krij
gen. Zoals het verhaal over die
barman van hotel The Grand
die een Engelse klant maar
niet kon vertellen wat het ver
schil is tussen een Macallan 12
en een Macallan 18. „Six
years", had hij gezegd. Kappen
wijst de betreffende barman
aan, die samen met een colle
ga ook wel eens wil meedoen
aan zo'n proeverij. Goede
klanten zijn het van de Lisse-
naar. „Ja mensen, kijk maar
uit: hij is niet zo achterlijk als
je zou denken." Grapje na
tuurlijk.
En dan worden de whiskys
van deze avond gepresen
teerd. Het is dus niet zo dat de
nosers and tasters de avond
moeten gebruiken om te ra
den welke wisky voor hun
neus staat. Want dat legt Kap
pen zelf al uitvoerig uit. Nee,
zometeen moeten de gasten
de kenmerken van deze whis
ky's in kaart brengen. Zoals de
kleur, de geur, de smaak en de
afdronk.
Neem bijvoorbeeld zo'n 25
jaar oude Bowmore: heeft die
nou een 'zachte peperachtige
aanzet tot eiken, kmiden en
gember' of
een 'stevige
olieachtige
aanzet van
sherry, cho
cola en bis-
cuitkoekjes'?
Makkelijk is het niet, ook niet
voor de kenners. Eigenlijk he
lemaal niet voor de kenners,
want zij zijn best een beetje
bang om het proefrapport vol
ledig verkeerd in te vullen en
als deskundige door de mand
te vallen. „Ik zit 26 jaar in het
vak", zegt een importeur van
Bowmore-whisky, „maar dit
kan ik niet." Later zal blijken
dat hij met 33 punten best
goed scoort.
De man die werkt bij een dis
tilleerderij in Roosendaal
waagt zich liever niet aan het
Whiskyproeverij
in Huis Dever
invullen. „Wij doen op het
werk ook wel eens wat drink-
proeven. Nou ik weet uit erva
ring dat je mensen jenever
voor cognac kunt geven en ko
renwijn als whisky. Dat halen
ze er niet uit. Zelfs niet als je in
een distil
leerderij
werkt." Hij
weet wel
wat hij
niet lekker
vindt aan
sommige whisky's: „Hoe meer
'turf hoe moeilijker ik het weg
krijg." Lichtgetuifde malts ko
men onder meer uit het zui
den van Schotlandwhisky
met een 'sterk geprononceerd
turfkarakter' komt van het ei
land Islay.
De whiskyfanaten in het gezel
schap zitten ook te tobben.
Ruikt die achttien jaar oude
Littlemill nou 'zoetig van ap-^
pelen' of 'bloemig, heideachtig
honing'? Tja, zelfs voor jaren
lange drinkers is dit lastig. Net
als de professionele deskundi
gen kunnen ze wel heel goed
uitleggen waarom een bepaal
de whisky lekker is. „Nummer
vier is de meest bijzondere
whisky. Zie je hoe mooi-ie aan
het glas blijft hangen?" Een
beoordeling waar de man uit
Roosendaal het absoluut niet
mee eens is: „Zonde dat dit in
een fles is gestopt. Die fles had
nog een mooi leven kunnen
hebben." Maar veel verder
dan een korte smaaktwist ko
men de mannen helaas niet
De medewerkers van The
Grand trouwens ook niet; ze
behelpen zich met de enkele
gokjes.
Kappen heeft van tevoren ge
zegd dat 'de vrouwtjes' - hoe
spaarzaam ook aanwezig - een
goede kans maken op de over
winning. Deze sekse is veel be
ter in staat geuren te identifi
ceren, legt de organisator uit.
„Logisch eigenlijk, ze staan
van oudsher altijd in de keu
ken, terwijl de mannen aan
het werk zijn."
Na het nodige drinkwerk en
rhlep
LT15
Zoeti
een daaropvolgend war^™
fet blijken de mannen ljacjhe
het best gedaan te hebl}ur
Een debutant die nog
een druppel whiskey hae
dronken eindigt redelijk|a
met 29 punten. „Zo ziemeer
maar", zegt Kappen, „ei
mensen die denken dat
geen whisky kunnen arkl»!
ren, maar het wel degel?
kunnen." De winnaar h"
punten gehaald, maar i:
naar huis gegaan, vanw« aaf.
verjaardag van zijn vade^an d
eerste prijs gaat daaromdewc
de man die ook een bij2ring
prestatie neerzet, door psie'.
0 punten te scoren. van I
Moe maar voldaan zoek Zon
dereen om half twaalf zivan 2
to op in de sneeuw. VocJe ko:
ginnelingen die met eeqehoi
ge score naar huis gaan 72-4'
Kappen een troostend w
je. „Meer whisky drinket=
gaat het de volgende ket
ter."
Erna Straatsma 1
