SPORT
Een reuze debacle op de reuzenslalom
Dikkerdje Dap
LINKS
BUITEN
Armstrong vreest
gevolgen oorlog
milaan - Lance Armstrong
maakt zich zorgen over zijn vei
ligheid. „Wij Amerikanen zijn
niet zo geliefd in de wereld. De
Tour rijden terwijl er een oorlog
gaande is, zou heel moeilijk
voor me zijn", aldus de vier
voudig tourwinnaar. „In deze
sport rijd je in de open lucht, er
zijn geen hekken of andere vor
men van bescherming. Maar ik
zal er gewoon zijn, de oorlog zal
me niet tegenhouden", zei
Armstrong in Gazzetta dello
Sport. „Ik hoop dat er geen be
dreigingen komen. Maar als dat
j wel zo is, zullen ze me er niet
van weerhouden gewoon op de
j fiets te stappen."
Boete Szabo
wegens smaad
Boekarest - De Roemeense
hardloopster Gabriela Szabo
moet 4600 euro smartengeld
betalen aan haar landgenote en
rivale Violeta Beclea-Szekely.
Een rechtbank in Boekarest
heeft de olympisch kampioene
5000 meter en wereldkampioe-
j ne 1500 meter schuldig bevon-
j den aan laster. Szabo had in
een interview gezegd dat Be
clea-Szekely nooit wordt uitge
nodigd voor internationale
wedstrijden omdat ze lelijk is.
Beclea had overigens een scha-
j devergoeding geëist van
135.000 euro, maar dat vond de
rechtbank te gortig. Beclea do
neert het geld aan een goed
doel.
Ronaldo kost
Real opnieuw geld
Madrid - Vijf maanden nadat
het Ronaldo heeft overgeno
men van Inter Milaan moet
j Real Madrid waarschijnlijk nog
eens 10 miljoen euro naar de
Italiaanse club overmaken. Dat
is een gevolg van de overeen
komst tussen beide clubs. Bui-
i ten de 35 miljoen euro die Real
destijds overmaakte zou Inter
voor 21 januari 2003 een speler
overnemen ter waarde van 10
miljoen euro. De onderhande
lingen over een transfer van
aanvaller Solari zijn stukgelo
pen. Inter-coach Cuper was
weliswaar voor de komst van
zijn landgenoot, maar clubbaas
Moratti heeft de wens uitge-
I sproken liever geld te ontvan
gen.
Vrouw vliegt
200 meter
bad mitterndorf - De OoSten-
rijkse skispringster Daniela
Iraschko heeft als eerste vrouw
200 meter gevlogen. In het Oos
tenrijkse plaatsje Kulm zette de
19-jarige scholiere tijdens het
voorprogramma van de wereld
bekerwedstrijd voor mannen na
exact 200 meter beide latten op
de grond. Het oude record
stond op naam van haar land
genote Eva Ganster die tot een
afstand van 167 meter was ge
komen. „Nu hoop ik dat er een
WK voor vrouwen wordt geor
ganiseerd en dat we kunnen
deelnemen aan de Olympische
Spelen." Het wereldrecord bij
de mannen staat op naam van
de Oostenrijker Andreas Gold-
berger met 225 meter.
maandag 3 FEBRUARI 200
_4DERL
r\ p skigebied heeft Nederland, een
\J enkele uitzondering daargelaten,
internationaal nooit iets klaargemaakt.
Die uitzondering betrof Gratia barones
Schimmelpenninck van der Oye die in
de jaren dertig met de wereldelite mee-
kon. Zo won ze in 1936 de afdaling op
de beroemde Arlberg-Kandahar Ren
nen en eindigde ze bij de Winterspelen
van 1936 in Garmisch-Partenkirchen
op de Combinatie (slalom en afdaling)
ondanks een val toch nog als veertien
de. Het merkwaardige aan haar was dat
ze al haar wedstrijden skiede in een
rokje, want een broek vond ze maar
onflatteus. Ze kreeg geen enkele steun,
had geen trainer en moest alles alleen
uitzoeken, anders had ze wel meer uit
haar carrière kunnen halen.
In 1952 namen opnieuw (en voor het
laatst) Nederlandse skiërs aan de
Olympische Winterspelen deel. Daar
was heel wat heisa aan vooraf gegaan.
In die tijd mochten de sportbonden
nog zelf, naar eigen inzicht, een afvaar
diging naar de Spelen zenden. De Ne
derlandse Ski Vereniging (NSV) stond
op dat recht, hoewel de kwaliteit van de
skiërs internationaal gezien niets te be
tekenen had. Maar de NSV wees op het
mooie olympische principe dat deelne
men belangrijker was dan winnen. Het
Nederlandsch Olympisch Comité vond
dat ook wel, maar deelnemen moest in
zijn ogen nu ook weer niet leiden tot
het slaan van een modderfiguur. En dat
vreesde men. Hoe dan ook, de NSV
kreeg haar zin. Het NOC trok voor de
ski-afvaardiging overigens geen stuiver
uit.
Bij de heren zond de NSV de broers
Dick en Peter Pappenheim naar de
Winterspelen in Oslo. Ze waren nog
student, moesten alles zelf betalen en
zaten zo krap bij kas dat ze zich in Oslo
moesten beperken tot de huur van een
kamer met alleen ontbijt. Gezien hun
mogelijkheden deden ze het niet eens
zo slecht: Dick werd op de afdaling
45ste van de 86 deelnemers en Peter
48ste. Op de reuzenslalom ook zoiets.
Maar de NSV had ook een dame het
Olympisch strijdperk ingestuurd: de
bijna 40-jarige in Duitsland geboren
Margriet Prajoux-Bouma. Wat ze ooit
had gepresteerd, wist niemand. Waar
om de keuze op haar was gevallen bleef
een raadsel, zeker nadat men haar op
de reuzenslalom naar beneden had
zien gaan. In een nummer als dit zijn
de verschillen tussen de deelneemsters
normaal gesproken niet meer dan en
kele seconden of zelfs onderdelen
daarvan.
Margriet lapte het om op het 1200 me
ter lange parcours bijna anderhalve mi
nuut meer te gebruiken dan de winna
res. Anderhalve minuut! Als een slak
moet ze langs de poortjes zijn getrok
ken, hoewel die vergelijking vermoede
lijk beledigend is voor de slakkenge-
meenschap.
Onze Margriet werd dan ook riant laat
ste.
Wie dit alles van schaamte vervuld aan
zag was Gratia Schimmelpenninck, die
na de oorlog als eerste vrouw een zetel
had gekregen in het bestuur van de In
ternationale Skifederatie. „Wat heeft de
heren van de NSV toch bezield om haar
af te vaardigen?", vroeg ze zich af. „Ze
zijn zeker gevallen voor haar mooie
blonde lokken, want van haar skiën
moet ze het niet hebben."
Margriet werd duidelijk gemaakt dat ze
na dit debacle maar beter kon afzien
van afdaling en gewone slalom.
Wat er daarna van haar geworden is,
niemand die het weet. Verdwenen in
de mist van de tijd.
Ruud Paauw
Dit is de vijftigste aflevering van een serie over
de geschiedenis van de sport
De enige in het archief gevonden foto
van Margriet Prajoux-Bouma, voor wie
de reuzenslalom een reuze sof werd.
SPORT IN BEELD
Atlantic Paviljoen, Lissabon, PortugaL Finale WK handbaL Kroatië - Duitsland. Februari 2003.
Foto: Antonio Cotrim/EPA
Vampeta moet vermageren. Acht kilo.
Je leest het bericht over Vampeta's oorlog met
de weegschaal en wat je bekruipt is het gevoel dat
je in de maling wordt genomen. Dit moet een
verzinsel zijn van een melige redacteur die laat
op de avond nog een lege plek op de pagina ont
dekte. Zou kunnen natuurlijk, maar waarom
dan Vampeta gekozen? Toch in geen enkele cate
gorie de eerste atleet waar je aan denkt. Maar
eens van begin tot eind lezen, dat bericht.
„De Braziliaanse voetbalclub Corinthians uit Sao
Paulo gaat international Vampeta met hulp van
de satelliet tot afvallen dwingen. De
oud-PSVer keerde dezer dagen acht kilo
te zwaar van vakantie terug.
Vampeta staat niet bekend om zijn sta
len discipline.
Acht kilo?
Wij zijn gewend geraakt aan Brazilia
nen die acht dagen te laat van vakantie
terugkwamen, in dat opzicht valt acht
kilo mee. Romario werd na zijn zoveel
ste uitstapje naar zijn vaderland door
de clubleiding van PSV zelfs om zijn
verantwoordelijkheidsbesef geprezen, als hij
maar acht dagen te laat en acht kilo te zwaar op
de Herdgang terugkeerde. Dat hij terugkeerde
werd al als een Godsgeschenk ervaren.
Vampeta schijnt echter nog niet half zo gedisci
plineerd te zijn als Romario. Als ik het bericht
juist interpreteer, kun je het verschil in plichtsbe
sef zo samenvatten: Romario komt afspraken niet
na, maar Vampeta kom t ze nóóit na.
„Daarom - vervolgt het krantenbericht - krijgt
Vampeta om zijn gangen na te gaan van zijn
conditietrainer dag en nacht een polsapparaatje
omgebonden, dat in direct contact staat met een
zelfde type satelliet die gebruikt wordt bij het op
sporen van gestolen auto's."
Vampeta doet er dus op z'n minst verstandig aan
even geen auto's te stelen, maar in alle emst, je
gelooft je ogen toch niet als je dit leest.
Er is dus - laten we zeggen op Cape Kennedy - een
satelliet de lucht ingeschoten die vanaf een punt
tussen de sterren Vampeta bespiedt. „De techni
sche commissie van zijn club heeft bepaald dat
de corpulente middenvelder elke dag enkele uren
rond het veld moet draven bij een snelheid van
12 km/u. Verandering daarin of momenten van
uitrusten worden door de satelliet geregistreerd.
Dit doet denken aan Kees Rijvers. Die riep ooit
voor Nederland-België Johan Neeskerts op, toen
deze in de herfst van zijn carrière was - en enkele
kilo's te zwaar. De bondscoach was zijn eigen sa
telliet. Hij nam Neeskens op in zijn gezin en liet
hem eten wat de pot in huize Rijvers schaftte. Wel
zo gezellig minder gedoe en stukken goedkoper.
Vampeta kwam in 1994 samen met Ronaldo
naar Eindhoven. Ik vermoed dat PSV in
Vampeta slechts een wapen zag tegen de
heimwee Ceen vrindje voor Ronaldo'),
waarvan gevreesd werd dat deze de pas
17-jarige wondervoetballer wel eens kon
overvallen in ons kille klimaat. Maar toen
bleek dat Ronaldo (30 goals in zijn eerste
seizoen) in Eindhoven als een blok viel
voor de dochter van Frank Amesen, was
Vampeta niet alleen op maar ook buiten
het trainingsveld een sta-in-de-weg en
werd hij door PSV verbannen naar Venlo.
Zo is het gekomen dat er op de palmares van
Vampeta, deze zomer wereldkampioen geworden
met Brazilië, ook zeven optredens in de eerste di
visie prijken. Maar meestal kwam hij, zelfs bij
VW, niet verder dan de bank Of de tribune.
Vampeta's doen en laten kun je trouwens ook ge
woon volgen op het internet. Hij blijkt er nog een
schaduwcarrière op na te houden. Als naaktmo
del. (Geïnteresseerde lezeressen kunnen via Alta
Vista op zoek gaan naar Vampeta. De rest wijst
zich vanzelf. Ik verklap u al vast: Vampeta windt
er geen doekje om waar hij zijn - om het zo te
noemen - overgewicht bewaart.)
Wel snel erbij zijn.
Als Vampeta een rondje te weinig loopt, gaat in
Sao Paulo slechts het luchtalarm af, maar als hij
dezer dagen per ongeluk zijn piepers besprenkelt
meteen lepeltje jus staat de satelliet zo afgesteld
dat er onmiddellijk op hem wordt geschoten.
Dood of levend, die kilo's moeten eraf.
Frank Snoeks
UIT HET OOG
De naam van John van de We
tering is onlosmakelijk ver
bonden aan die van Rooden-
burg. Zijn portret hangt in het
clubhuis aan de muur tussen
veertien (ex-) profs die de club
in het verleden heeft afgele
verd. Van de Wetering dankt
die plaats aan het ene seizoen,
begin jaren tachtig, dat hij bij
ADO Den Haag voetbalde.
Slechts onderbroken door een
korte periode bij de veteranen
van De Sleutels heeft hij meer
dan vijftien jaar in het eerste
elftal van de Kooiclub doorge
bracht. De 44-jarige Leide-
naar, baliemedewerker op het
postkantoor aan de Bree-
straat, woont in Hazerswoude.
„Ik was achttien en ik werd ge
vraagd om een proefwedstrijd
te spelen bij ADO Den Haag.
Samen met Ted van Berkel, die
toen bij Lugdunum zat, en nog
zestien jongens. Er zouden er
vijf overblijven. Ted dacht dat
hij toch geen kans maakte en
gaf alle ballen op mij. Directe
tegenstander Martin Jol zag mij
wel zitten en gaf mij als rechts
buiten veel ruimte. Ik moest
dus wel opvallen en ik kreeg
ook een volwaardig contract
aangeboden. Na één seizoen,
waarin ik op het laatst een paar
keer bij het eerste elftal inviel,
hield ik het voor gezien. Mijn
vrienden zaten in de kroeg, ter
wijl ik op het voetbalveld stond.
Dan liever terug naar Rooden-
burg, dat toen nog eerste klasse
speelde. Wim Rijsbergen heeft
me er later om vervloekt.
Sindsdien ben ik bij Rooden-
burg gebleven, op een korte pe
riode na bij De Sleutels. Een
JOS-Jo
il Net
UIT enPr°8
w 1 1 ieiligv
GESPROK pos-je
Het Roi
jerrijk:
Voormalig ofj"" "l
meester Rob tai
cobs in VoetbtQ ,he
ternational: d,
„Sparta imse/j|eder|:
sneller van beleidsbepalei^uiS
John van de Wetering strekt zich tijdens de derby met Lugdunum in
1990. Archieffoto
paar kennissen haalde me over
om daar in een veteranenelftal
te komen, maar dat had ik al
snel gezien. Leuk op naar te kij
ken, maar het is niveauloos. Te
rug bij Roodenburg begon ik in
de B-selectie. Die stond onder
leiding van mijn vriend Per
Crispijn. Rijsbergen haalde me
terug naar het eerste elftal om
dat het wat minder ging. Uit
eindelijk bereikten we nog de
vijfde plaats en wonnen we de
LD Cup.
t
ik van onderbroek.
ie infol
Dat mijn foto tussen al die 'gro
te jongens' (onder anderen:
Rijsbergen, Glenn Helder, Hen-
nie de Romijn en Bert Jansen,
red.) aan de muur hangt in de
kantine, vind ik niets bijzon
ders. Ik heb van allemaal het
langst bij Roodenburg ge
speeld. Jeffrey van As en Ron de
Roode hebben zelfs nooit in het
eerste elftal gezeten. Zeven jaar
geleden ben ik helemaal ge
stopt. In de lagere elftallen had
ik geen zin. Sta je nog voor rust
met 6-0 voor. Het heet een
wedstrijd te zijn, maar het is het
niet. Laag is niet leuk, hoog wel,
maar dan moet je trainen en
dat had ik al dertig jaar gedaan.
Ik ben nog een tijdje begeleider
geweest van het zaterdagteam,
maar ook daarmee ben ik ge
stopt. Dat elftal heeft een slech
te reputatie opgebouwd. Laatst
nog: een boete, drie punten in
mindering, acht wedstrijden
schorsing voor de trainer, ook
een speler kreeg acht wedstrij
den en eentje kreeg er zes opge
legd. Er zitten een paar idioten
bij terwijl de scheidsrechters in
die klasse bijna allemaal rond
de zestig zijn en openlijk toege
ven er eigenlijk geen zin meer
in te hebben. Dat is vragen om
moeilijkheden.
Als speler heb ik uiteraard niet
het maximale uit mijn talenten
gehaald. Wél aan de bar. In het
leven maak je vier k vijf belang
rijke keuzes en daar moet je
achter blijven staan. Ik speelde
op mijn 21ste een keer met
Roodenburg bij LDWS toen Aad
de Mos en Tonnie Bruins-Slot
namens Ajax naar mij kwamen
kijken. Doe maar geen moeite,
zei ik. Ik begin er niet meer
aan."
Spits Gerald Sibon (ntJ,pSp0I
Heerenveen, daarvoor Sjpspor
field Wednesday) ove^
Engelse sensatiepers, jgt th€
Sportweek: lisqui;
,j\ls in Engeland jouw (|qs-Ji
zes keer als eerste naar ^yetwei
komt en daarna jij, "enpro
nieuws als dat een keeh~0QX\
dersom gebeurt. Als jij «&0cht.
ste naar buiten komt, WjpSn0
ze zich meteen af wat erwp0
met die hond aan de hantyna
Oud-voetbalprof René gcRNA
der Gijp, tegenwoordig i^fsch(
in het lezingencircuit, i}|oer
*1®n:. Aristot
„Ik besef veel te goed ck,e
meeste mensen toch ntefuacht
teren en dat er niets blijft |,erha|
gen. Daarom keer ik vaakjnde
waarschijnlijk treurig
huis."
De Woubrugse mars
schaatser Henk Angenei
De Telegraaf:
Het is echt ongelooflijk, 1
ik herstel zo snel. Als ik ri
wedstrijd op de massage
lig zit er niets aan vuilig
meer in mijn benen. Mijn.
stelvermogen is gigantisch De d
>n. 18.
Leen Looijen, technisch 18-3(
j >urnac
recteur vail NEC, in)f6eric
Volkskrant: 15 De
„Hoeveel voetbal betekenpwke
ik altijd aan de manier "^*23
op zakenmensen naar t>ijt h<
ballen kijken. Zij wilden iDoorl
ger geen directeur u/o/i°um
maar voetballer.
VCAf
Veldrijdster Daphny van Piraa
Brand in VARA TV Maga^s 1*
„Lekker veertig minuten
men: dat vind ik leuk. A7.451
niet anders doet, weet je'S Spr
beter en of het nou nat
het vriest, het maakt me'oo c
uit.Kwesi
echte
AZ-trainer Co Adriaans(|°eKl
De Telegraaf:
„De vergelijking met For
heb ik zélf ook gemaakt: fie -fc.
doodgeschoten, ik ben n^™orL
matig bedreigd. Waai 19.51
Omdat ik af en toe iets zepssci
niet begrepen werd en t{^®^
opriep. Terwijl ik het goec% Da<
doelde.kmar
:htma
Ajax-trainer Ronald Koe^0^
in Sportweek: 5t 04
,Als conditietrainer Janken
zich begint op te druk044
kijkt Mido nog naar de vt
tjes. Dat zit nou eennuu\[ej,
zijn karakter.telt. 1
,nd. 1
Roemeens international19^
ex-PSV-er Gheorghe Pojt 21
cu in Johan: 2
„In mijn eerste seizoen bijA£5™
had ik een aardige deal 03.C
Philips gemaakt: zij verkq. 04
ten mij televisietoestellen -05 H
een schappelijk prijsje, d\
dan weer verkocht in Roe
nië. Een gouden handel." w ar
- Allt
,Narv
llemr
gemeen Dagblad: Jser
„Michels was de grote fce.oo
Hij stond niet ver boveiï:£
groep, nee, hij stond mijlel^ ^o
boven de groep. Hij zei hoi. 20.
gebeurde en daar ging je 45 h
tegenin. Niemand van
groep had een relatie met i
-en dat bedoel ik dus posi
hè."
Oud-bondscoach Leo
hakker, nu technisch
teur van Ajax, over het;
moer rond Oranje tijc
het WK van 1990, in Johaj
„Het archief van het 1
staat thuis in de kelder. I
huisdoos 13. Als ik er
meer ben, gaat hij naar 1
zoon. Die moet dan maai
palen wat hij ermee doet.
De Leidse voetballer G1
Helder, actief bij TOP ggj
over de periode dat
kampte met een gokvei
ving en een zelfmoort
ging ondernam, in Nie^
Revu:
„Ik wil zó graag, na alles
er met mij is gebeurd. Ik
klappen gehad, keiht
klappen, maar ik moet er
bij zeggen dat het met
mijn eigen schuld is ge wee
WE
Idem: fab
„Gelukkig? Als ik naar /van
zoontje van 1 kijk, naar /i°P
vrouw, mijn familie, ja, f 01
ben ik gelukkig. Maar al
naar mezelf kijk? Nee"
»ord
NEC-speler Youssouf Hfogr
in Voetbal International:00 "J
„Vrienden komen en gcföf0
vaak geven ze je alleen proj
men. Iedereen staat
op zijn eigen benen,
voor mij telt alleen flanc
mijn familie.p.
