REGIO Kunstwerken om van te watertandei Ophouden met elkaar napraten dat euro horeca duurder heeft gemaaft; Leids schelden VRIJDAG 31 JANUARI 2003 NAVRAAG Het dodelijke ongeval van de voormalige topatlete Mieke Pullen heeft weer eens bewezen welk risico hardlopen langs de openbare weg kan mee- 'Een trimmer moet goed over z'n route nadenken' brengen. De viervoudig oud- marathonkam- pioene van Ne derland werd dinsdagmiddag levenloos aangetroffen in een greppel naast de weg nabij het Brabantse Haaren. Volgens de politie was zij tijdens de training in de vroege ochtenduren het slachtoffer gewor den van een aanrijding. De automobilist had haar in het donker niet opgemerkt. Levensgevaarlijk dus, dat geren in het donker? Navraag bij atleet HAN KULKER, die in samen werking met deze krant de loopdinic 'Hollen met Han' verzorgt. t Is het ituierdaad zo gevaarlijk? „Ja, heel gevaarlijk. Dat merk ik ook als verkeersdeelnemer. Ik loop ook vaak langs de openbare weg, maar dan kies ik mijn route wel heel goed uit. Ik ga 's avonds bijvoorbeeld nooit over zo n weg als de Papeweg, die langs de doorgaande route loopt in Zoeterwoude, waar ik woon. Daar is het heel gevaarlijk. Het is er don ker en een automobilist wordt er verblind door tegenliggers op de hoofdweg. Toch lopen daar geregeld trimmers. Zou ik nooit doen. Zelfs niet met een reflecterend vest." Waar gaat u dan lopen? „Zoveel mogelijk over stoepen en over fietspaden, waar het licht is. Dat is een kwestie van goed uitstip pelen welke route je zult lopen. Als je zomaar aan de gang gaat, kun je altijd in gevaarlijke situaties terecht komen. Denk je er even over na, dan kun je die zoveel mogelijk vermijden. Hoewel hardlo pen op de fietspaden soms ook link kan zijn. Want er doen zich wel eens botsingen voor met fietsers." Het pleit ervoor om met meer mensen te lopen? „Zeker. Dan val je eerder op. vooral als er wat meer mensen bij zijn met reflecterende kleding. Maar voorop blijft staan dat je veilige routes moet kiezen." Zijn er in Leiden en omgeving zulke veilige routes? „Volgens mij wel, maar lang niet iedereen kent die. Die zouden veel meer gepromoot moeten worden. Zeker in de winter als het lastig lopen is in de donkere parken. Zijn er geen veilige wegen in de buurt, kies dan in elk geval voor een verlichte route en trek al tijd een reflecterend hesje aan. Heb je dat niet, blijf dan thuis of ga overdag." tekst: Paul de Tombe foto: Hielco Kuipers UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1953, Zaterdag 31 Januari LEIDEN - Zo zaten ze daar weer, de bijna 1200 jongens en meisjes, op het door Toonkunst georganiseerde Jeugdconcert. En op het podi um de musici van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, met de uitnemende dirigent en paedagoog Eduard Flipse, wie het op won derbaarlijke wijze lukt, die 1200 zo stil als muizen te houden: met een dringend woord, dat van hart tot hart gaat, zodat het vereiste contact in een minimum van tijd ontstaat en gewaarborgd blijft! Wie doet hem dat zo voorbeeldig na?Men luistert gespannen, van de eerste noot af aan. Een bondig, pakkend programma, niet te zwaar, niet te licht, vol variatie, met alle instrumentengroepen: de strijkers, de hout- en koperblazers. Zodat de jeugd een voortreffelijk inzicht krijgt in het timbre of de mogelijkheden. Voldoende om de jeugd vast te houden, een jeugd, wier oor door het veelvuldig luisteren naar de radio misschien niet eens weet, hoe de zuivere orkestklank is, maar die nu als een verrassing, het échte en het ware plotseling kennen leert en dit waardeert. En wier smaak geschoold wordt door een pro gramma als dit, wier verlangen van nu af aan uitgaat naar orkesten als dit uit Rotterdam en die op deze wijze een muzikaal fundament voor het ganse leven krijgt. ANNO 1978, dinsdag 31 januari LEIDEN - Uit de hele Leidse regio waren zusterverenigingen gekomen om de Hutspotten te feliciteren met het vijfjarig bestaan. Ook de Al- phense prins Cascar XIV bood op de receptie zijn gelukwensen aan. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien daeen na •laar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op plaatsing 2,50 (voor een gironummer 57055 Ln.v. D< uitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg, G.P Arnold W.MJ Bouterse (adjunct) E-mail: directie@damiate.hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie ld@damiate.hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82. Leiden, tel 071-5 356 356 Postadres Postbus 54,2300 AB Leiden Redactie fa* 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5 '5° 567 ADVERTENTIES 071-5 356300 Sprinters (rubrieksadv): 072-519 6868 ABONNEESERVICE ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem. Banketbakkers uit Zoeterwoude vijfde op wereldkampioenschap in Lyon Bij het wereldkampioenschap banket bakken dat de afgelopen week werd gehouden in Lyon werden ze vijfde. Marco Kruit (31) en Jeroen Goossens (36) van banketbakkerij Crème de la Crème in Zoeterwoude-Dorp vormden samen met Rudolph van Veen van het tv-programma Live Cooking het Ne derlandse team, en lieten zestien van de 21 landen achter zich. Maar het is niet hoog genoeg. De eerste schetsen voor de volgende wedstrijd, over twee jaar, liggen al klaar. Op naar nummer één. Voluit heet de prestigieuze wed strijd 'Coupe du Monde de la Patisserie'. Tot nu toe wilden er zo weinig Nederlanders aan dit wereldkampi oenschap banket bakken mee doen, dat het Nederlandse team snel was geformeerd, vertelt Jeroen Goossens. Zelf deed hij twee keer eerder mee. „De banket bakkerswe reld is hier heel onbe kend", geeft hij als ver klaring. „De gastronomie leeft ook veel meer in lan den als Frank rijk." Het wordt alleen der in Nederland, denkt hij. „Vroeger haalde je nog bon bons bij de banketbal&er, nu bij de supermarkt, en niemand proeft het verschil." Helaas. Toch zijn er steeds meer vak idioten in Nederland. Zij willen allemaal hun kunsten vertonen op de Coupe du Monde, en daarom was er dit jaar voor het eerst een Nederlandse voor ronde. Kruit behoorde tot de debutanten. „Meteen toen ik met dit vak begon, wist ik dat ik dit wilde bereiken. Je moet er keihard voor werken, want zeker met dit vak gaat er wel eens iets mis. Werken met chocola is heel erg moeilijk. De temperatuur moet exact 31,7 graden Celsius zijn, om maar eens wat te noemen. Anders kun je het niet ver werken." Een team dat deelneemt aan de Coupe du Monde en in aan merking wil komen voor de hoofd prijs, heeft tien uur de tijd om in to taal zes kunstwerken te vervaardigen: drie showstukken en drie eetbare producten. „Een showstuk is hele maal van eetbare producten ge maakt, maar je eet het niet op", legt Goos sens uit. „Een fi guur van suiker bijvoorbeeld, op te eten." De producten uit deze laatste categorie zijn bijvoorbeeld de desserttaarten die de Zoeterwoudse banketbakkers van Crème de la Crè me maken en verkopen aan profes sionele horecabedrijven. In de Nederlandse voorronde maak ten de deelnemers hetzelfde als af gelopen weekend in Lyon. 'Sport' was het thema voor de Nederlandse showstuk ken. Daarmee konden Goossens, Kruit en Van Veen uit de voeten. Goossens hakte een an derhalve meter hoge schermer uit ijs. Kruit boetseerde een kunst werk van chocola, bestaande uit een schaakbord met een le vensechte hand en een chocolade- hoofd. Van Veen tenslotte creëerde een golfspeler van suiker, compleet met suikerschoenen van Van Bom mel. Goossens: „Hij is naar de fabriek van Van Bommel geweest om aan maat 36 te komen. Daarvan heeft hij sili- conenmal- letjes ge maakt, om het vervol gens van suiker te maken." De eetbare ge rechten heb ben namen om van te water- tan- 5te irij den. Wat te denken van 'Entremi glacé au fruits touché', ofwel een ia: taartje in spiraalvorm. Het choco 0t, detaartje Hole in one' ziet er opf foto zo lekker uit dat je je lippen aflikt. Het dessert 'Échec et mat' ipel een stoofpeertje gevuld met eeni op een bodempje van pistache. Goossens legt een deel van zijn a heim uit „De flan noem ik 'flanl landaise'. Je moet het een specia naam geven. Als ik hem 'flan van oo had genoemd, dan had de jury k te nen zeggen dat er niet genoeg d (je te veel vanille in zat." De tijd tussen de Nederlandse \n v ronde en de competitie in Lyon w*1 stond uit oefenen en nog eens o nen. Daarbij hoort uiteraard prc4tn Hoe het komt dat dat de heren aan te zien is? „Proeven is iets dan eten", klinkt het beslist. „In vak moet je je kunnen beheerseJbn, Een supportersteam van ruim vi man toog vorige week mee naar Frankrijk. Een vrachtwagen ven de al het benodigde materiaal. !n hadden het nog redelijk makkei als je ziet dat het team uit An alles moest laten overv lieger00 vertelt Kruit. Op maandag v 8e de Nederlanders aan de be 00 Ze gooiden hoge ogen metP vijfde plek voor het team. haalde met zijn showstuk 11 c chocola de eerste plaats, 5a maar volgens de banketl kers telt dat niet. „Het g om de prestatie van he team. De prijs voor éér kunstwerk kun je ook uv len door de hele dagr u.s zijn drieën aan één p duet te werken." Daarom zijn ze nog 1 niet waar ze willen ne' klinkt het de dag n :er thuiskomst. „Wel Wl ben een kleine kalB0 stelt Kruit. „Logis vindt Goossens. nu vindt van jezelf een fantastische pres hebt geleverd, dan be: klaar. Ik denk niet dat 95 dan een volgende keei1 m ger komt.De twee 1 ef terwoudse patissier denken alweer naf^ de volgende v strijd in 2L.. Goossens zijn eerst schets zi „Het is l 101 tieme pr 0 tie om de Jeroen Goossens (links) en Marco Kruit met hun desserttaarten: „Het is de grootste uitdaging om iedere dag de beste te zijn." Foto: Dick Hogewoning SCHRIJVENDE LEZERS pe du Moi halen. Maa is de grootst IP' i 0" uitdaging oi dere dag de te te zijn." Janneke Dijl irsc Al sinds de invoering van de euro, nu ruim een jaar geleden, verschijnen er in de media berichten over de prijs verhogingen die in de horeca zijn doorgevoerd. Het verbaast mij keer op keer hoe journalisten, Consumen tenbond en andere 'deskundigen' weten te verklaren waarom de prijzen zijn verhoogd. De euro en de horeca hebben het gedaan. En het ergste is: iedereen praat elkaar na Natuurlijk zijn de prijzen in de afge lopen jaren gestegen. Maar is niet al les duurder geworden? De horeca is een arbeidsintensieve branche. Er zijn veel mensen nodig om vlot het biertje te brengen, of de maaltijd te bereiden in de keuken. Dat zijn din gen die je niet kunt automatiseren. En arbeid is nu eenmaal een kostbare zaak. De afgelopen twee jaar is er heel wat te doen geweest over de veiligheid in de horecabedrijven. Terecht, want je wilt als horeca-ondememer dat je gasten en personeel veilig in jouw be drijf kunnen verblijven. Door de aan gescherpte eisen heeft een groot aan tal horecabedrijven veel moeten in vesteren. Er zijn er bij die dat niet meer kunnen en noodgedwongen de pijp aan Maarten geven. Aan de andere kant zijn er helaas ver enigingen en andere instellingen die een zaaltje verhuren voor bruiloften en partijen, zonder daar de benodig de vergunningen voor te hebben. Die verenigingen en instelllingen hebben vaak geen drank- en horecavergun- ning en/of opgeleid personeel. Ook zal men niet altijd aan de brand veiligheidseisen kunnen voldoen. Ei sen die wel aan de echte horeca-on- dememer worden gesteld. Dit zijn zaken die moeten worden aangepakt, LEIDS DIALECT want het is regelrechte broodroof. Een horeca-ondememer moet aan meer dan 140 wetten en regels vol doen om zijn bedrijf open te houden. Bijvoorbeeld de hygiënecode voor de horeca, legionellapreventie, gebruiks vergunning, terrasvergunning, recla mebelasting, toeristenbelasting, drank- en horecavergunning enzo voort. Afgelopen jaar werden de accijnzen op bier en wijn fors verhoogd. In 2003 is dat het geval met de sterke dranken. Dat kan toch niet alleen op rekening van de ondernemer? Durf nu nog eens te zeggen dat e horeca te duur is? De horeca is professionele branche waar tien zenden collega's met plezier we voor miljoenen mensen die er n plezier komen. Een goed en veil recabedrijf is in ieders belang. S dat gezeur over de prijsverhogu in de horeca en pak het problee aan waar het begint: minder we en regels en aanpakken van de irul commerciële instellingen! Frans Sch&nd l ie Wat betekenen scheldwoor den eigenlijk? Wat bedoel je precies als je iemand een klootzak noemt? Vind je hem dan een vervelende vent? Ie mand aan wie je je ergert? Ie mand die anderen sart en het bloed onder de nagels weg haalt? Of is het woord klootzak gewoon een lekker woord om je verachting voor iemand dui delijk te maken? Ik denk het laatste, maar het geeft wel aan hoe moeilijk het is om de pre cieze gevoelswaarde van een scheldwoord te omschrijven. In 'Een stem uit de achter buurt', het mooie Leidse boek je van Wout Bodrij, komt het volgende stukje tekst voor, een dialoog tussen twee mensen die vroeger buren waren in de Paradijssteeg: 'Zeg Co. Peurt jouw vent nog altijd?' 'Nogal wiedes, Wout, ik stikkel nog wellus tege, maar hij doet- tet tog. Ja saampjes mit ze broer Hein, die woont toch bij jou in de steeg?' 'Hein, die woont nevens an, sijn wijf is anders een toddik, heel anders dan jij, Co! Ik krijg wellus een bakkie uf fandur.' 'Nouw, Wout, niet om kwaad van d'r te spreken, maar elke- staag dat ikur kom, heb ze ut maar over uitsplijte. En dan die kindere fandur, dat zijn ook leppers.' Natuurlijk is leppers een scheldwoord, of in ieder geval een aanduiding waaruit een zekere minachting spreekt. Maar ik heb geen flauw idee wat leppers nou exact zijn. Zijn het vervelende kinderen? Zijn het viespeuken met zwarte handen en altijd een snotpin aan hun neus en gaten in hun schoenen? Zijn het raddraai ers, die de hele dag lopen te klieren op straat, belletje trek ken, ruitje ingooien, een bran dende krant in je brievenbus stoppen? Ik weet het niet. Het woord lepper komt in geen enkel woordenboek voor. Wel een werkwoord leppen dat 'met kleine teugjes drinken' bete kent, maar dat kan ik met de beste wil van de wereld niet verbinden met dat scheld woord. Wat ook nog mogelijk is, is dat lepper weer een van die fraaie verbasteringen in het Leids is en dat we het als lijperd moeten interpreteren. En een lijperd is iemand die niet goed snik is. En wat blijkt nu? De eerste be tekenis van lijperd is 'iemand die veel drinkt'. Dus is er toch ook een verwantschap met dat werkwoord leppen, 'met kleine teugjes drinken'? Wonder schoon is de taal en vol dwars verbanden. Brok. In een lijst met Leidse woorden en uitdrukkingen, van 1890 tot 1938 verzameld door dr. A. Beets, in leven re dacteur van het Woordenboek der Nederlandsche Taal, ko men deze twee zinnetjes voor 't Was vannacht weer zo'n le ven boven mijn hoofd, ik ge loof dat het weer zo'n brok muis was. Die dochter van mijn, dat is niks geen meissie, 't is net zo'n brok jongen. Ook hier is het weer niet ge makkelijk om de juiste ge voelswaarde van brok te om schrijven. Volgens Beets is het een 'verachtelijke aanduiding1. Dat is het zeker in het geval van die muis, die zo'n ver schrikkelijke herrie maakt in het holst van de nacht. Je haat dat beest, je veracht het. Maar in dat tweede zinnetje, over de dochter, is er toch minder dui delijk sprake van een 'verach telijke aanduiding'. Daar zit ook een zekere bewondering in, gemengd met verbijstering: hoe is het in 's hemelsnaam mogelijk dat er in een meisjes lichaam een wezen huist dat niets vrouwelijks heeft? Die kwajongensstreken uithaalt, in bomen klimt, vecht en voet balt? Dit brok komt in het algemeen beschaafd Nederlands als Tos' woord niet voor. Maar we ken nen het nog wel in samenstel lingen als jokkebrok en galge brok, twee woorden die ook niet vleiend bedoeld zijn. Citroentje. Een heel goed moedig, bijna lief scheid- woordje, zo teder dat het bijna geen scheldwoord meer is, is citroentje voor 'een onnozel meisje', een 'doetje'. Die bete kenis is gemakkelijk te verkla ren. Een citroen heeft een groen uiterlijk en een groentje is iemand die onervaren is, van toeten noch blazen weet. Een onnozelaar, zoals onze Vlaamse vrienden dat noe men. Die citroentjes zijn over het algemeen ook een beetje saai en als zo'n saai iemand een man is, dan noemen we hem in Leiden een droogeter, in vroeger tijden ook wel een droogaard geheten. In het prachtige, geestige, amoureu ze boekje 'Thirsis Minnewit', it het wijze zi t wel een Dn *P •li eid de i om tet uit 1700 staat h tje 'Het moet v aart wesen, Die niet voeli Minne-brant'. Wat zoveelee tekent als: wie niet geraal j*1 wordt door het vuur van 0 liefde, wie nooit die wam j!. gloed van de verliefdheic - voelt, dat is maar een dro kloot, een saaie kerel. En zo is het maar net. In het fragmentje uit stem uit de achterbuurt' men de volgende, mij oi kende woorden voor: ti stikkele, bakkie uf en uit Weet een van de lezers betekenen? Met veel dank aan Willet |g Kooreman, Henk Lamme §5 Floor van Tuin, Vera Uyi haege en Jan Willem van zen. Reacties en tips voor deze briek kunt u sturen naar dactie van deze krant, Po 54, 2300AB Leiden, onde melding van de rubrieksi 'Leids dialect'. E-mailen 1 de auteur kan ook: heeste mans@inl.nl Hans Heestermans in

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 10