'Ik vond het gewoon eng' GESPREK VAN DE DAG Minnares Edward VIII had geheime minnaar Honderdduizenden automobilisten hebben rij-angst Principiële elfstedenrijder heeft ook gerommeld DONDERDAG 30 JANUARI 20 MENSELIJK De leerlingen van het middelbaar onder wijs vinden de moord op Pim Fortuyn en het overlijden van PRINS CLAUS de be langrijkste gebeurtenissen van 2002. Dat meldde dinsdag Krant in de Klas, de educatieve organisatie van de Neder landse dagbladen. De meesten vinden Fortuyns gewelddadige dood het belang rijkste nieuws. Het verscheiden van prins Claus wordt in gewicht gevolgd door de invoering van de euro. De belangrijkste persoon van het afgelopen jaar is voor de kinderen ook Pim Fortuyn. Nummer twee op de lijst Osama bin Laden en nummer drie wederom prins Claus. Mogen de bo venbouwleerlingen zich op het ogenblik druk maken over de oorlogsdreiging tegen Irak, in de on derbouw zitten ze toch net wat vaker met het programma Idols. Foto: ANP De woning van kinderboekenschrijfster ASTRID LIND- GREN in Stockholm wordt een museum. Het gemeente bestuur van de Zweedse hoofdstad heeft positief op een voorstel daartoe van Lindgrens dochter Karin Nyman ge reageerd. De schrijfster van Pippi Langkous overleed een jaar geleden op 94-jarige leeftijd in haar huis aan de Dalagatan in Stockholm. Ze had daar meer dan zestig jaar gewoond. Lindgren is begraven in haar geboorte plaats Vimmerby in Midden-Zweden. DE HULK keert terug! Na veertig jaar stripverhalen, een handvol animatieseries en een legendarisch geworden tv- serie maakt het grommende groene monster deze zomer de overstap naar het grote witte doek. Bruce Banner, de wetenschapper die onder emotionele spanning verandert in de graskleurige gigant, was in de 20ste eeuw slechts een gespierde man met groene schmink. Anno 2003 doen moderne digitale effecten pas echt recht aan de creatie van schrijvers Stan Lee en Jack Kirby. Dit bewe zen de eerste beelden van de film, die het afgelopen weekend tijdens de pauze van de Amerikaanse Super bowl op televisie werden uitgezonden. De film draait van af 10 juli in de Nederlandse bioscopen. Foto: PR Als de weersvoorspelling uitkomt, kunnen wandelaars zondag in nationaal park De Hoge Veluwe deelnemen aan een SNEEUWSAFARI. Onder leiding van boswachter Henk Ruseier gaan de deelnemers in gebieden die an ders voor bezoekers afgesloten zijn, zoeken naar dierspo ren in de sneeuw. De boswachter vertelt onderweg over het gedrag van het Veluwse wild in de winter. Omdat de safari over ongebaande paden gaat door stiltegebieden, is de kans groot dat de wandelaars ook herten of zwijnen tegenkomen, aldus een woordvoerster van het park. De sneeuwsafari gaat uiteraard alleen door als er zondag sneeuw ligt. De wandeling neemt een groot deel van de dag in beslag. Onderweg krijgen de wandelaars koffie, thee en een lunch. Wie mee wil, moet zich vooraf aan melden bij het bezoekerscentrum van De Hoge Veluwe in Otterlo. Drie limousines van de Joegoslavi sche dictator Josip Broz TITO gaan op 27 februari onder de hamer. Het ministerie van defensie van Joego slavië, dat vorig jaar besloot dat sol daten in het weekeinde naar huis moesten om te besparen op voed sel, hoopt met de veiling honderd duizenden euro's op te halen. Het gaat om twee verlengde, kogelvrije Mercedessen. De in 1980 overle den Tito gebruikte ze op reizen door het land en tijdens parades met be zoekende staatslieden. De jaarlijkse begroting van het Joegoslavische le ger bedraagt ongeveer 660 miljoen euro. Eerder verkocht het leger al een paar marineschepen en een deel van het onroerend goed. Foto: AP De Duitse politie heeft woensdag een nationale ZOEKAC TIE op touw gezet om CIRCUSOLIFANT Kenia terug te vinden. De omvangrijke operatie volgt op een klacht van de dierenbescherming tegen de eigenaaF van het dier. De vrouwtjesolifant zou ondervoed zijn en verwaarloosd wor den. ,,Het is moeilijk een olifant te verbergen. We heb ben verscheidene plaatsen op het oog waar we zullen kij ken", aldus een woordvoerder van de politie. Eigenaar Karl-Heinz Köllner verdween spoorloos met zijn dier na dat hij van een dierenarts in Dessau had vernomen dat de olifant in beslag zou worden genomen en ondergebracht zou worden in een opvangcentrum. DAGELIJKS LEVEN De Britse politie heeft Edward VIII be spioneerd voor hij in januari 1936 de Britse troon besteeg. Daardoor ontdekte de politie dat zijn toekomstige vrouw, de tweemaal gescheiden Amerikaanse Wallis Simpson, een geheime minnaar had. Dat blijkt uit tot dusver geheime regeringsdocumenten die donderdag openbaar zijn gemaakt. Het gaat om duizenden pagina's. Wallis Simpson hield de naam van haar minnaar nauwlettend voor haar toen malige echtgenoot en de toekomstige koning verborgen. De politie ontdekte dat het om Guy Trundle ging, een ge trouwde ingenieur en autoverkoper, die wordt omschreven als een 'zeer char mante gelukszoeker, die er zeer goed uitziet, welopgevoed is en uitstekend danst'. Er zijn geen bewijzen dat Wallis Simpson de relatie met Trundle voort zette, nadat zij in 1937 met Edward was getrouwd. Edward, die 20 januari 1936 zijn vader George V opvolgde, trad 10 december van dat jaar af om met de Amerikaanse te kunnen trouwen. Uit de documenten blijkt dat hij voor de troonsafstand het Britse volk had willen toespreken om haar te kunnen huwen en toch koning te blijven. Premier Stanley Baldwin ver hinderde dat en Edward mocht alleen een afscheidsrede uitspreken. De vorst had de Britten willen zeggen dat hij de zware last van het koning schap alleen kon dragen als hij zich ge sterkt zou weten door een gelukkig hu welijksleven. Daarom was hij vastbeslo ten te trouwen met de vrouw die hij be minde. Vermoedelijk hielp Winston Churchill, die de koning toen nog steunde, bij het opstellen van deze toe spraak. Uit de documenten blijkt dat de politie Edward en zijn geliefde, nog voor de kroonprins de troon besteeg, nauwlet tend in de gaten hield. Zo waren beiden in een antiekwinkel waar zij, zo wordt gemeld, 'elkaar lieveling noemden'. De winkelier liet de agenten weten dat hij het gevoel had dat de kroonprins bij Wallis Simpson onder de plak zat. Uit de documenten blijkt ook dat de re gering de media onder druk zette om geen aandacht te besteden aan de pro blemen rond de vorst. De hoofdredac teuren van Britse kranten hielden het nieuws wekenlang geheim. Een van hen, HA. Gwynne van de Morning Post, vroeg in november 1936 in een brief aan Baldwin om uit te leggen hoelang de pers met de 'grote stilte' moest door gaan. Hij waarschuwde dat het nieuws op korte termijn bekend zou worden en dat de onthulling van de relatie tussen de koning en de gescheiden Ameri kaanse de doodsteek voor de monar chie kon betekenen. Na de troonsafstand vertrok Edward, die de titel van hertog van Windsor kreeg, naar het buitenland. Hij trouwde op 3 juni 1937 in Frankrijk. Het huwelijk bleef kinderloos. Edward stierfin 1972. Zijn vrouw overleefde hem veertien jaar. lie sd la Edward en Wallis Simpson. Foto: Archief Honderdduizenden automobilis ten zijn bang in het verkeer. Ze mijden tunnels en bruggen en rij den in het ergste geval helemaal niet meer. Vooral vrouwen lijden aan rij-angst of hebben een snel wegfobie. Een speciale cursus helpt ze op weg. „Door dat onge luk ben ik voorgoed mijn onbe vangenheid kwijtgeraakt." Tien jaar geleden zat ze nog vro lijk achter het stuur. „Ik deed al les met die auto", vertelt Suzan ne (37). „Ik was weliswaar niet zo'n stoere rijder en reed liever niet in het westen van het land, maar ik ging bijvoorbeeld wel weer rustig met sneeuwkettin gen de bergen in. En in het don ker rijden? Geen enkel pro bleem." Tot ze in 1994 werd aangereden door een vrachtwagen. Ze stond te wachten voor een stoplicht, toen ze plotseling een enorme klap hoorde. „Ik wist meteen dat het mis was. Hoewel ik nog wel zelf naar de garage gereden ben, zat ik flink in de kreukels. Ik heb een jaar lang met fysieke klachten thuis gezeten." Na dat jaar stapte ze weer in de auto. Niet echt bang, maar wel veel voorzichtiger, vertelt ze. „Vooral als ik bij een stoplicht stond. In de achteruitkijkspiegel hield ik continue alle auto's in de gaten." Toch kon ze niet voorkomen dat ze vier jaar later opnieuw werd aangereden. Wéér bij een stop licht, al zat ze dit keer niet zelf achter het stuur. De automobi list achter haar lette niet op om dat hij de benzineprijzen langs de kant van de weg probeerde te lezen. „Hoewel ik lichamelijk niet veel mankeerde, was ik er slecht aan toe. Ik zat er mentaal helemaal doorheen en heb twee weken lang niet gegeten, niet gedronken en niet geslapen." Op dat moment besloot ze haar auto voorgoed te laten staan. Voor geen goud kregen ze haar nog achter het stuur. „Ik ging voortaan wel met de trein. Voor de rest deed ik alles op de fiets. En dan balen natuurlijk, als het regende. Al met al beperkte ik mezelf behoorlijk. Vorig jaar nam ze contact op met Ralph van Dartelen van Rij- Relaxed Overijssel. Van Dartelen is gespecialiseerd in rijopleidin gen voor mensen die te kampen hebben met examenvrees en faalangst. Ook begeleidt hij mensen met rij-angst en snel wegfobie. Van Dartelen is fran chisenemer van RijRelaxed Ne- ItSI ple nb Veel mensen hebben last van stress op de snelweg. Foto: GPD/Werner Rauwerdink derland. Riaggs, de Fobieclub, het Bureau Slachtofferhulp, huisartsen en psychologen ver wijzen hun cliënten regelmatig naar hem door. Hoeveel mensen in Nederland bang zijn in het verkeer is nooit onderzocht, maar naar schat ting gaat het om honderddui zenden automobilisten. Ze mij den tunnels en bruggen of raken ze in paniek bij scherpe boch ten. Vooral de snelweg boezemt veel mensen angst in. Ze zijn bang voor vrachtwagens en de hoge snelheid en vinden het bij voorbeeld doodeng om in te voegen. „Mensen met rij-angst zijn vaak hoogopgeleid en perfectionis tisch", zegt Van Dartelen. „De klachten variëren van een ge brek aan ervaring en zelfver trouwen tot aan extreme geval len waarin sprake is van een trauma of een fobie. Ik heb 'ns een cliënte gehad die er na iede re les van overtuigd was dat ze onderweg een fietser had aange reden, ook al zei ik keer op keer van niet. Het ging zelfs zo ver, dat ze de volgende dag de krant spelde om te zien of er iets in stond over een aanrijding." Meer dan negentig procent van de mensen met rij-angst is wouw. Dat betekent volgens Van Dartelen echter niet auto matisch dat vrouwen banger aangelegd zijn. „Veel vrouwen hebben weinig rijervaring, sim pelweg omdat hun mannen vaak de neiging hebben achter het stuur te gaan zitten. En als die vrouwen wèl 'ns een keer de kans krijgen om te rijden, wor den ze overladen met commen taar. Het gevolg is dat ze op een gegeven moment zo onzeker worden dat ze helemaal niet meer rijden en dat misschien ook wel makkelijk vinden. Maar als hun echtgenoot riek wordt of komt te overlijden, moeten ze vaak wel." Maar er is nog een reden waar om het percentage vrouwen zo hoog is. Volgens Van Dartelen durven mannen er niet voor uit te komen dat ze bang zijn in het verkeer. „Ze hebben altijd een goede smoes klaar. Ze gaan bij voorbeeld liever met de trein, omdat ze dan onderweg nog wat kunnen lezen. Of ze zeggen dat ze. het milieu willen sparen. Ook rijn er mensen die kilome ters omrijden over binnenweg getjes, om maar niet over de snelweg te hoeven. Maar als je voor je werk veel de weg op moet, wordt het natuurlijk lasti ger." Van Dartelen begint rijn trai ning met een zogenoemde dia- gnose-adviesrit. „Ik probeer al tijd de oorzaak van de angst te achterhalen, bijvoorbeeld een aanrijding. Maar ook een huwe lijkscrisis of een conflict op het werk kan ervoor zorgen dat mensen rij-angst ontwikkelen." Behalve dat hij automobilisten begeleidt die de weg niet meer op durven, geeft hij ook speciale rijlessen aan mensen die om wat voor reden dan ook extra uitleg, aandacht, begrip en ge duld nodig hebben om het roze papiertje te kunnen halen. Zoals Paul (41), die volgende maand opgaat voor rijn rijbe wijs. Hij heeft er dan ruim veer tig lessen op zitten. Hij was een jaar of zeven, schat hij, ten tijde van het ongeluk. Samen met rijn ouders en broertjes en zus jes ging hij een dagje uit. Tussen Dieren en Apeldoorn belandde de auto op de kop in de sloot. „Er ontstond meteen grote pa niek", vertelt Paul. „Ik herinner me met name het vreselijke ge gil van mijn moeder en mijn zusje. Gelukkig liep het allemaal goed af, op wat lichte verwon dingen na. Toch heeft die ge beurtenis heel veel impact op de familie gehad. Zijn moeder hield aan het onge luk een enorme angst voor wa ter over. Paul:Als ze bij iemand in de auto zat en er kwam een kanaal of een sloot in richt, dat werd ze compleet hysterisch. Ik denk dat ze, onbewust, die angst op mij heeft overgebracht, maar die heb ik jarenlang heel diep weggestopt." Hij was 25 toen hij, na het jaren lang uitgesteld te hebben, als nog besloot rijn rijbewijs te ha len. „Fietsen is mijn hobby, dus dat was altijd een goed excuus. Maar eigenlijk vond ik autorij den gewoon eng." Tot overmaat van ramp trof hij de verkeerde rijschoolhouder. „Die man had totaal geen begrip voor me. Hij was heel ongeduldig. Als ik een fout maakte, begon hij vreselijk tegen me te schreeuwen. Dat maakte het allemaal alleen nog maar erger. Ik zat op een gege ven moment totaal verkrampt achter het stuur." Na vijftien lessen kapte hij er mee, totdat hij vorig jaar in con tact kwam met Ralph van Darte len en besloot nog eens een po ging te wagen. „Het is gev\ 'm: heel erg praktisch om een 3,1 wijs te hebben. Als je het n ur hebt, word je toch niet voo acl£ aangezien." Al tijdens een van de eerstjfl sen liet Van Dartelen hem de plek van het ongeluk hiJID „Dat was meteen vrij heftij Het zweet brak me uit", ve *f Paul. „Toch ging het volge n e Ralph wel goed.:^e Die nacht droomde hij vooiet eerst sinds jaren weer van 1 Vi ongeluk. Sindsdien wordt mg gelmatig door nachtmerrii plaagd. „Door die rijlessen kd ongeluk weer helemaal na ëer ven gekomen. Maar ja, mijDr i schien moet ik daar gewoc n t doorheen." Van Dartelen levert maatw wij Met de één gaat hij een uu op stap, aan een ander be >>ch hij een hele dag. „Ik ben z nature heel rustig en ontsj >en nen, en dat breng ik op mi hel enten over. De lesauto hei 11 volledig dubbele bedienin in geval van nood kan ik hifa| meteen overnemen. Ik ge; vendien veel positieve feci ffl Zeg niet wat mensen fout maar vertel wat ze kunnen beteren. En soms moet je lte extra duwtje in de rug gevi g bi Zo heeft hij eens een vrouv Pei een snelwegfobie gedwonj Al op te gaan. Ze zat huile hyperventilerend achter 1# stuur en wilde niet harder ma| 60 kilometer per uur. „We ,vri den links en rechts ingeha '°01 op een gegeven moment s ik zelf doodsangsten uit. dacht: het zal me lukken h van haar angst af te helpei{N' het eind van de rit ging ze taan vrachtwagens inhalei De opleiding van Suzanne ers bijna op. Ze heeft inmidde act nieuwe auto gekocht, die 2 nenkort met Ralph gaat inf bc „Met Ralph erbij duif ik al,an maar ik zal er straks toch sTO0 op uit moeten." „Ik zou willen dat iedereei goed reed als Suzanne", ri voe geert Van Dartelen. „Daar 'e Vl het ook niet aan. Het rit a let I de oren." Suzanne:Als ik rijd ben il "jze zettend geconcentreerd ei ct'e voor 200 procent alles riei,ort' Door dat ongeluk heeft mi en vertrouwen in andere weg me bruikers een flinke deuk gi l(^en gen. Ik ben voorgoed mijn ater bevangenheid kwijtgeraak Op verzoek van betrokkerfl()| naam Suzanne gefingeerd 00 Corine van Zuthem -D Meer informatie op www. rij relaxed ngel dadi LkKfc BK. uk Do KB. Elfstedenrijder Jaap Nienhuis, die wil dat voormalig bondscoach en schaats- commentator Henk Gemser rijn kruisje van 1963 inlevert, liet zich zelf in de bar re tocht de laatste 6 kilometer naar de fi nish toe slepen. Zonder hulp had hij het nooit gehaald. Uitgerekend de 67-jarige veteraan uit het Groningse Usquert had vorige week snoeiharde kritiek op Gem ser, omdat die destijds de regels van de tocht overtrad. Gemser gaf onlangs openhartig toe dat hij tijdens de roemruchte schaatstocht van veertig jaar geleden enkele kilome ters in een auto heeft afgelegd. Het ging om een traject bij Aldtsjerk. Samen met rijn maat Henk Buma uit Franeker wil de hij zo voorkomen dat ze in het richt van de finish van het ijs werden gehaald bij een geheime controle. Het was bijna sluitingstijd. Elfstedenbedwinger Jaap Nienhuis, be kend als weerman van onder andere RTVNoord, kwam zelf in de tocht van 1963 samen met de Leeuwarder George Schweigmann als laatste over de streep. Een kwartier voor de limiet. Nienhuis zei vorige week:Als Gemser eerlijk is, dan levert hij rijn kruisje in. Hij heeft niet de hele tocht geschaatst. Wij wel. Wij lieten ons niet helpen. Never." Hier laat het geheugen de principiële Groninger in de steek. Op een video band van Studio Sport, gemaakt in 1988 tijdens de 25-jarige reünie van de 'tocht der tochten', vertelt hij wat anders. „Toen we in Oudkerk kwamen, stond daar een groepje volk. Nu is het altijd wel een beetje heibel tussen 'Friezen en Groningers', maar niet met een Elfste dentocht. Petje af voor die Friezen. Die hebben ons, eerlijk waar, 6 kilometer gesleept. Helemaal naar de finish op de Groote Wielen, drie kwartier sleepten ze ons. Petje af voor die Friezen." Nienhuis nu: „Ik ben toen niet gesleept, het ijs gleed niet meer. Het was net be ton. Die toeschouwers hebben me wel lichamelijk ondersteund. Anders had ik het niet gered. En ze pepten ons geeste lijk op. Mijn ogen waren bevroren, ik was praktisch blind. Die mensen rijn het hele eind met ons opgelopen. Ze wezen ons de weg door de sneeuw storm." De schaatsveteraan vindt de geboden hulp, die eveneens in strijd is met de re gels, in geen verhouding staan tot het 'bedrog' van Gemser. „Toen ik rijn ver haal hoorde, was mijn eerste opwelling: inleveren dat kruisje. Je moet eerlijk en oprecht rijn in de sport Dat Gemser in Oudkerk van het ijs ging uit angst voor controle, is een kletsverhaal. Na Dok- kum werd iedereen doorgelaten. Hij is gewoon in een auto gestapt om een stukje af te snijden. Een Elfstedentocht moetje op eigen benen volbrengen." Nienhuis beoordeelt de kwestie bij na der inzien als verjaard. „Gemser heeft er veertig jaar mee rondgelopen, voordat hij het durfde te vertellen. Dat is al straf genoeg." GPD Henk Gemser werd door Nien huis erg bekritiseerd. Maar Nien huis blijkt zelf ook gesmokkeld te hebben tijden de Friese Elfste dentocht. Foto: GPD/Ella Tilgenkamp

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 2