KUNST CULTUUR Recordaantal inzendingen fotowedstrijd Jorge Fernando: Prachtige liedjes, matte presentatie Warmondse galerie verhuist naar voormalige gymzaal Knikkebollen in plaats van headbangen Schilderij Wilhelmina naar 't Loo Particulier koopt 'Avond aan het Bygdinmeer' Overwerk jury Zilveren Camera Zangers van levensliederen gezocht voor Leids festival Orkest gaat verder zonder chef-dirigent Videofilms van Icunstenaars in de etalage Amsterdam - Een schilderij dat koningin Wilhelmina in 1932 in Noorwegen vervaardigde, is gisteren bij veilinghuis Chris tie's in Amsterdam voor 28.680 euro verkocht. Een particulier schafte het doek met de titel 'Avond aan het Bygdinmeer' aan. Deze is vol gens Christie's van plan het schilderij in bruikleen te geven aan museum Paleis 't Loo in Apeldoorn. Koningin Wilhelmi na woonde daar het liefst. Ze overleed er in 1962. Het in Noorwegen geschilderde kunstwerkje was door particu lieren ter veiling aangeboden. Zij hadden het geërfd van een familielid dat het van Wilhelmi na zelf had gekregen. 't Loo wil het schilderij graag hebben, aldus woordvoerder E. Elzenga. „We hebben namelijk al een schilderij van Wilhelmi na hangen, uit de collectie van koningin Beatrix, dat vanaf de zelfde plek en vanuit hetzelfde standpunt is geschilderd. Dat is echter op een veel vroeger tijd stip van de dag, met een ande re lucht en ander licht." Het museum heeft ook gebo den op de veiling, maar het werd financieel te gortig. „Daar waren we al bang voor." De gulle particulier had van tevo ren al laten weten als financieel vangnet te willen fungeren. Er zijn weinig 'Wilhelmina's' op de markt geweest, voor zover bekend tien. Zes daarvan wer den bij Christie's geveild. In 1998 ging 'Gezicht op 't Oude Loo' uit 1928 daar weg voor 64.900 gulden. 'Avond aan het Bygdinmeer' is vanaf zondag naast het andere Noorse schilderij van Wilhelmi na te bewonderen. Vanaf die dag is ook de tentoonstelling van het zilver van de koninklij ke familie te bezichtigen op 't Loo. muziek recensie Susanne Lammers Concert: Jorge Fernando. Gehoord: 21/1, Stadsgehoorzaal, Leiden. Jorge Fernando maakt melodie tjes om te zoenen, of liever om zachtjes mee te zoemen. Ze ko men op je schouder zitten en nestelen zich onmiddellijk in je hoofd. Maar toch duurt een avond met Jorge Fernando lang. De liedjes mogen dan prachtig zijn, de presentatie is wat mat. Bovendien zijn de arrangemen ten soms lichtelijk bizar. Naast de gebruikelijke Portugese gi taar, de basgitaar en de klassie ke gitaar, die hij zelf bespeelt - hij begon als zestienjarige in het ensemble van Amalia Ro driguez - heeft hij ook een vio list, een cellist en een pianist meegebracht. Dat is een combi natie die niet gelukkig uitpakt. Veel nummers leunen dichter tegen het betere Franse luister- lied aan dan tegen de Portugese fado, zeker als de viool en de cello de prik eruit strijken en de pianist zich verliest in gekun stelde jazzy intermezzi. De fa do's worden nummers en die nummers ontberen kem. Dat Fernando veel heeft met het Franse chanson, blijkt ook uit Brels 'Chanson des Vieux Amants', dat hij met zeer op rechte emotie zingt, hoewel het net iets te plakkerig klinkt om het origineel te doen vergeten. Fernando's aanpak is boven dien introvert. Zijn stem ver raadt weinig emotie, of hij nu zingt over verloren liefdes of over de wrede zee. Hij zoekt het liefst de nuance en die komt het beste uit als hij klein en spits begeleid wordt. Zodoende ldin- ken de mee^traditionele num mers het mdbist. Dan vallen de versierde noten, de kunstig doorgezongen regels en de puntige ritmes het best op hun plek. Maar als hij, en vooral zijn pianist, zoeken naar een andere weg, blijft het niet altijd interes sant. De internationalisering leidt tot onevenwichtigheid en vervlak king. Zo zingt hij een nummer, dat hij schreef voor de fado zangeres Mariza, maar dat zo weggelopen lijkt uit een Ameri kaanse film-soundtrack. En zijn toegift, waarin de jongens een prachtig achtergrondkoortje verzorgen, klinkt aangrijpend mooi, totdat de piano de sfeer komt bederven. iHogewoning ?en t'jd nergens beter dan w tine kroeg. Muziek op nsl 'e narigheid bij te ver- aa Bet leed van de hele leen op jouw schou- umd die oog voor je ,n® ar Sombermans trad a d niet op in The Duke ive' min toch bijkans van \niipt na al die jaren jesproken misère. Als 'oor een ander trok ?r uit Aalsmeer, in het leven palingroker bij tpgewekt aan de sna- de meisjes van de be lly en Sonya, raakten opperbeste stemming. blijkt, heeft ook een be md ■bo erug tvas sen iezoekers van de ca- ee telling 'Lege Maag' in van Almelo krijgen bujerug als ze het pro ter bloot vinden. De ultï sters van De Bloeien- ,an :n staan grotendeels op het podium. De jlacfe ging v0»ge maand ie tfce Schouwburg in "let Almelose theater dat met een derge- t yflcomt vanwege het hor >iële karakter van 'Le vi De voorstelling is uitverkocht. >nd alphen aan den run - Een re cordaantal van 350 fotografen heeft dit jaar foto's ingestuurd voor de Zilveren Camera. Door de sterke stijging van het aantal inzendingen overweegt de jury volgend jaar meer tijd uit te trekken om alle foto's te beoor delen. De winnaar van de Zilveren Ca mera, voor de beste nieuwsfoto van het jaar, en de beste inzen dingen uit de andere categorie- en worden maandag bekendge maakt in het stadhuis van Rot terdam. De laatste jaren is er een enor me toename van het aantal deelnemers. Vorig jaar kwamen er met 7000 foto's al twee keer zoveel inzendingen binnen als in 2001. Omdat de jury bijna handen tekort kwam om alle foto's te beoordelen, is er toen een limiet gesteld aan het aan tal beelden dat een fotograaf mag inzenden. „Die is toen vastgesteld op 75 foto's per deelnemer", aldus organisator Hans Kouwenho- ven uit Alphen aan den Rijn. „Maar omdat het aantal deel nemers in vergelijking tot vorig jaar met zeker vijftig fotografen is toegenomen, is het aantal in zendingen nog verder gestegen tot 8000." De jury trekt tot nu toe twee dagen uit om alle foto's te be oordelen, maar overweegt die termijn te verlengen. Kouwen- hoven: „Volgend jaar nemen we waarschijnlijk een dag extra om alles te bekijken." Hij schrijft de stijging van het aan tal inzendingen toe aan de op komst van de digitale fotogra fie. „Het kost de fotografen veel minder tijd om hun werk klaar te maken voor inzending. Vroe ger moesten ze eerst de donke re kamer in om de foto's af te drukken. Nu hoeven ze alleen nog maar een bestandje te ma ken en op te sturen." De fotografen dingen mee in negen categorieën. Verder zijn er drie algemene prijzen: Zilve ren Camera, Fotojournalist van het Jaar en een aanmoedin- gingsprijs. Volgens Kouwenho- ven zijn er dit keer veel politiek getinte foto's ingestuurd. „Dat heeft uiteraard alles te maken met de gebeurtenissen binnen de LPF. Maar er zijn ook veel inzendingen over de koninklij ke familie door het huwelijk van kroonprins Willem-Alexan- der en Mèxima en het overlij den van prins Claus." leiden - De organisatoren van het Leids Festival van het Le venslied zijn voor de vijfde edi tie op zoek naar deelnemers. De finale is op zaterdag 20 sep tember in de Leidse Schouw burg. Om dat podium te berei ken, moeten de kandidaten eerst die plaats verdienen tij dens de voorrondes op 29 mei in diverse cafés in de Leidse binnenstad. Amateurzangers nemen het te gen elkaar op in twee catego rieën: klassiekers en nieuwe le vensliederen. In de eerste cate gorie gaat het om bestaande smartlappen, terwijl in de tweede eigen composities wor den vertolkt. De artiesten krij gen in de voorrondes twintig minuten om zichzelf te bewij zen. Een jury kiest hieruit twaalf acts die doorgaan naar de finale. In de finale mag slechts één nummer ten gehore worden gebracht. De deelnemers wor den niet alleen beoordeeld op hun lied, maar ook op hun presentatie en vertolking. Vorig jaar ontstond er nog een relle tje, omdat John van Tongeren het niet eens was met zijn be oordeling. De winnaar gaat strijken met de Mary Bey-bokaal, genoemd naar de in Leiden geboren Zangeres zonder Naam, en een geldbedrag van 1250 euro. Be langstellenden kunnen zich tot 18 april aanmelden via www.levenslied.nl of tel. 071- 5665607. leiden - Nieuw Sinfonietta Am sterdam schaft de chef-dirigent af. Er komt geen opvolger van Peter Oundjian, die aan het ein de van dit seizoen afscheid van dit ensemble neemt. Oundjian wordt chef-dirigent van het To ronto Symphony Orchestra. Nieuw Sinfonietta Amsterdam, opgericht door dirigent en vio list Lev Markiz, wil hoofdzakelijk zonder dirigent gaan optreden. De bedoeling is dat violiste Can dida Thompson, vanaf haar plaats als eerste concertmeester, het ensemble zal leiden. Daarbij wil de groep zich nog meer dan tot dusver als strijkorkest mani festeren. Slechts voor een klein aantal producties worden bla zers ingezet. Mark Vandenhoff, zakelijk leider van Nieuw Sinfonietta Amster dam, spreekt van 'een sterker profiel als strijkorkest'. „We wil len nog meer dan tot nu toe de kamermuziekmentaliteit inten siveren. We hebben de energie om dat te doen, zonder diri gent." Oundjian zal overigens incidenteel als gastdirigent te rugkeren. Volgend seizoen staat hij al op de lijst, samen met Gennadi Rozjdestvenski en Bob by McFerrin. Nieuw Sinfonietta Amsterdam is als 'ensemble in residence' ver bonden aan de Stadsgehoorzaal in Leiden. leiden -Korte videofilms van jonge kunstenaars zijn vanaf vrijdag 24 tot en met zaterdag 31 januari te zien op een ongebrui kelijke plek. De filmpjes worden 's avonds geprojecteerd in de etalage van Overgaauw Hifi Vi deocentrum aan de Breestraat 148. Dit gebeurt in het kader van het project 'Cycloop veroorzaakt beeldenstorm', waaraan jonge ren uit vijf Zuid-Hollandse ge meenten (Leiden, Hillegom, Hellevoetsluis, Voorhout en Bo degraven) de afgelopen maan den hebben gewerkt. De bedoeling van het project, waarin het Bureau Kunst Cul tuur van PJ Partners en Kunst gebouw Zuid-Holland samen werkt met de Stichting Kunst en Cultuur Zuid-Holland, is jonge ren de gelegenheid te bieden te werken met film. De filmpjes die in Leiden zijn gemaakt zijn tot stand gekomen onder begelei ding van kunstenaar en VJ Koen van Bijnen. Het Leidse hoofd stuk van het project wordt vrij dag om 17.30 uur gehouden in hetLVC. De Little Boo gie Boy Blues Band stond gisteravond in plaats van de Amerikaanse blueslegende Terry Man te spelen in jazz café The Du ke. Foto: Dick Hogewoning muziek recensie Herman Joustra Concert: Little Boogie Boy Blues Band (in plaats van Terry Man). Gehoord: 21/1, jazzcafé The Duke, Leiden. Er zijn van die momenten dat je ergens binnenkomt en denkt: hier klopt iets niet. Zoals gister avond in jazzcafé The Duke. Je loopt naar binnen en denkt: be nieuwd wat die Amerikaanse bluesgigant Terry Man ervan bakt. Je kijkt om je heen en ziet een wazige jongen met een t-shirt van hardrockband Motorhead. Hij rookt pijp en drinkt zijn biertje alsof het een kopje thee betreft. Kleine slokjes. Je kijkt naar de klok en ziet dat het half tien is, de aanvangstijd van het optreden. Je verwacht dat het nog wel even zal duren, want muzikanten beginnen al tijd veel te laat. Nu niet. Drie muzikanten beklimmen het podium om een paar minu ten over half tien. De drummer heeft een geel t-shirt met het opschrift 'De Kwakel Hard Co- re'. Da's apart voor een Ameri kaanse muzikant. Ze beginnen. Aarzelend. Te aar zelend voor een topact, al heeft de gitarist de karakteristieke po se voor een bluesmuzikant: kont achteruit als een hond die op het punt staat te gaan poe pen. Na een paar minuten volgt de ontgoocheling. De gitarist stelt de band voor. Op basgitaar Mo nique de Jong. Op drums Alex Stolwijk. En de gitarist zelf, die later ook nog blijkt te zingen, heet Hein Meijer. De band: Litt le Boogie Boy Blues Band. Duidelijk dus. Terry Man is er niet. Meijer legt het uit: Man kon vanavond niet. De Little Boogie Boy Blues Band, die oorspronkelijk voor maandag avond stond geprogrammeerd, wel. Dan denk je: zal wel een kleverig kleiveldje worden in plaats van een zompige moe- rasdelta vol borrelende blue no tes. Gelukkig klopt dat niet. De band haalt nooit een heel hoog niveau. Maar wel het niveau dat hoort bij een gezellige bruiloft. Meijer zingt en speelt gitaar op een lekkere manier. Niet met gekwelde blik, zoals een blues muzikant hoort te doen, maar met een glimlach. En - heel be langrijk - met gevoel. Dat is tenminste iets. En het went. Na een tijdje weet je niet anders meer. Maar het was wel zo netjes ge weest als de organisatie van te voren een seintje had gegeven. Nu zit de Motorhead-fan te knikkebollen in plaats van te headbangen. Kan op zich pret tig zijn, maar het was toch niet helemaal de bedoeling. lllktad- iiden en de regio bestaat grote belangstelling voor inele en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur 1- en regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, tlspelen, fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: galeriehouder Henk J. Pruijsen. 'J1 oede aki le strijd ging eraan I Le politici in Warmond en uitgesproken me de bestemming van ialige gymzaal aan de it. Moest het een ter worden? Of een Uiteindelijk be denk Pruijsen het pleit 1 ordeel. Hij verhuisde ie naar het pleintje arpspomp. Afgelopen y ras de opening. orpsstraat zitten nu e P* ies naast elkaar Het idhuis, De Pomp en ruijsen. „Geen pro- vindt de galeriehouder, erken elkaar alleen irmond zou zich kun- leren als galeriedorp. mef «eerden in de kunst 1 et juist prettig om op ssen terecht te kunnen eigen aanbod heb- legon in januari 1998 galerie voor moderne ben van origine on- :efemonteur, maar altijd et lit oud aak [j >tlaa jat po'ati hij fé'. m 1. 's 1 o bleefj, rZi 10 w p< de sen tei Er :en een fanatiek verzamelaar van kunst geweest. Op mijn 26ste kocht ik mijn eerste schilderij. Gaandeweg is mijn interesse steeds meer opgeschoven van oude meesters naar heden daagse kunst. Toen ik een pandje in Warmond te huur kreeg aanboden, heb ik de knoop doorgehakt. Ik werd ga leriehouder." In vijf jaar tijd wist hij een be hoorlijke naamsbekendheid op te bouwen. „Liefde voor de kunst", antwoordt hij op de vraag hoe hem dat is gelukt. „Kunstenaars herkennen dat meteen. En kunstkopers vallen voor mijn enthousiasme. Ze hoeven heus niet meteen te ko pen. Ik bied ze een kop koffie of een glas wijn en iedereen mag rustig rondkijken. Voor mijn part komen ze zes keer terug om naar een schilderij te kij ken." Henk Pruijsen kiest niet voor één bepaalde stijl. „Ik hang op wat ik mooi vind", meldt hij. „Dat kan figuratief zijn, maar ook abstract Als het kunstwerk mij persoonlijk maar raakt." Hij vindt het moeilijk om een kun stenaar te noemen die boven aan zijn lijstje staat. „Dat zijn er zoveel." Hans Innemee is in elk geval een van de meest succes volle. Sommige kunstkenners halen hun neus op voor zijn schilderijen, die bijna altijd ge domineerd worden door kippe tjes. „Dat weet ik", zegt Pruij sen. „Ik kocht tien jaar geleden voor het eerst een schilderij van hem. Ook ik twijfelde toen. Is dit kunst? Na lang kijken ont dekte ik dat die kippetjes eigen lijk mensen zijn. Hoe ze met el kaar omgaan, hoe ze op elkaar reageren. Ik herkende er iets van mezelf in. Het trof mij. Dat geeft zo'n schilderij meerwaar de. Iemand anders moet dan maar uitmaken of het kunst met een grote of een kleine k is." Toen hij vorig jaar te horen kreeg dat de gymzaal - de laat ste jaren in gebruik als biblio theek - hem werd gegund, maakte hij een sprongetje van vreugde. Het betekent aanzien lijk meer ruimte voor kunst. Bo vendien is het plan om de gale rie in het voorjaar uit te breiden met een kunstcafé en een ter ras. „Heel Warmond moet er profijt van hebben dat ik als huurder voor dit pand ben uit gekozen. Het café krijgt ook rui mere openingstijden. Als ik er niet ben, voert de caféhouder het beheer over de galerie." Voor de opening heeft Henk Pruijsen groot uitgepakt. Hij toont werk van de 65 kunste naars die tot zijn 'stal' behoren. Aan hen heb ik alles te dan ken. Zij hebben mijn galerie groot gemaakt. Daarom vond ik het oneerlijk om één of twee kunstenaars te selecteren voor de openingstentoonstelling." Galerie Henk J. Pruijsen, Dorpsstraat 40, Warmond. Open: vr 14-21 uur, za 13-18 uur en zo 13-18 uur. Theo de With Henk J. Pruijsen legt de laatste hand aan de inrichting van zijn galerie in de voormalige gymzaal van Warmond. Foto: Henk Bouwman

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 17