REGIO
'Nou ga ik echt op het rechte pad!'
®e:
Proef met lightrail tussen Alphen en Gouda verspilde moeite:
rb
Stop Rijn Gouwe Lijn nu het nog kan
DONDERDAG 2 JANUARI 200*
NAVRAAG
Hoe beviel de koiide start van de
i>erkiezingscampagne?
„Ik vond het leidt. Zo koud was
het trouwens niet, een graad of
zeven. Ook was dit eigenlijk geen
onderdeel van onze verkiezings
campagne."
Is het toeval dat juist rechtse po
litieke partijen aan de kustlijn
aamvezig waren?
„Dat weet ik niet. Misschien zijn
zulke politici wat dapperder,
maar dat bedoel ik als grapje. Wij
hadden dit al enige tijd geleden
afgesproken. Daarnaast heeft de
organisatie kennelijk ook politie
ke partijen gevraagd. De VVD en
de LPF zijn op die uitnodiging
ingegaan, waardoor de nieuw
jaarsduik een politiek tintje
kreeg."
Heeft u tiog potentiële WD-stemmers ontmoet?
„Ik denk het wel, want ik heb heel wat enthousiaste reacties op on
ze T-shirts gehoord."
U zag er met zoveel kleding om het lijf nogal overdressed uit.
„Omdat ik net terug was van een warm eiland, leek het mij ver
standig om een rustige overstap te maken. Ik had er geen behoefte
aan om in mijn badpak de zee in te gaan. Die natte kleding heb ik
na de duik - ik ben helemaal kopje onder gegaan - wel zo gauw
mogelijk uitgetrokken. Eigenlijk vond ik de regen nog hinderlijker
dan het zeewater. Dat merkte ik vooral toen ik na de duik ging hel
pen om erwtensoep op te scheppen."
Bent u niet bang om ziek te worden in deze belangrijke weken
voor de Tweede-Kamerverkiezingen op 22 januari?
..Nee. ik denk dat ik zo'n snelle duik wel kan hebben, 's Ochtends
had ik braaf mijn vitaminepillen geslikt. Bovendien stond er geen
koude wind."
Is een uitje naar het strand voor herhaling vatbaar of horen
Haagse politici toch meer thuis op het Binnenhof?
„Het strand vind ik hartstikke leuk. Daar mogen politici zich wel
wat vaker vertonen. Vergeet niet dat ik nog altijd demissionair
staatssecretaris van verkeer en waterstaat ben, dus ik hoor er zeker
thuis. Hier kan ik met eigen ogen zien hoe het met het zeewater
gaat."
tekst: Tim Brouwer de Koning foto: ANP/Ed Oudenaarden
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1903, Vrijdag 2 Januari
DE GESCHIEDENIS VAN DE NIEUWJAARSKAART - Reeds in de
vijftiende eeuw was zij, hoewel onder een anderen vorm, in Duitsch-
land in zwang. Een schrijver uit het begin der zestiende eeuw schil
dert hoe in zijn tijd het Nieuwjaarsfeest gevierd werd. 'Op den lsten
Januari,' zoo schrijft hij, 'het tijdstip, waarop het nieuwe jaar en onze
tijdrekening een aanvang neemt, bezoekt de eene bloedverwant den
anderen en de vriend zijn vriend, zij reiken elkander de hand en wen-
schen elkander een gelukkig Nieuwjaar toe en vieren dan dien dag
met feestelijke gelukwenschen en drinkgelagen. Naar oud gebruik
wisselt men tegelijkertijd geschenken.' Toenmaals waren derhalve in
plaats St.-Nicolaas- of Kerstgeschenken, Nieuwjaarscadeaux in de
mode. Toen in de veertiende en vijftiende eeuw zich de schrijfkunst
in de hoogere kringen meer en meer uitbreidde en het brievenschrij-
ven onder bloedverwanten en kennissen veelvuldiger voorkwam, wis
selde men onderling Nieuwjaarsgroeten als: 'God geve u en ons allen
een goed, zalig Nieuwjaar en na dit leven het eeuwige leven. Amen.'
Ook op scheurkalenders, afkomstig uit dien tijd, worden vaak derge
lijke gelukwenschen gedrukt. In de omstreeks Nieuwjaarstijd ge
schreven brievgn ontbreekt de wensch voor een gelukkig, genadevol
Nieuwjaar nooit.
Anno 1977, maandag 2 januari
LEIDEN - In het Leids Vrijetijds Centrum is het nieuwe jaar ingezet
met de 'nacht van de goede voornemens'. Voor een goed gevulde
zaal met 6oo man publiek was er een optreden van de Leidse forma
tie 'Trail'. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie; B.M. Essenberg, G.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail; redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82. Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr.-18-19.30 uur. za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem.
ke I
;est
JT-Ir
=^chwe
acht\
en. Di
dtje o|
Hulpverlening aan Marokkaanse jongeren in opvanghuizen schiet tekort
Marokkaanse jongeren in opvanghui
zen zijn moeilijk bereikbaar voor hulp
verleners. Veel van hen blijken voor
hulpverleners ongrijpbaar en onver
beterbaar te zijn. Meer dan de helft
van hen wordt binnen een halfjaar
na opname naar huis gestuurd, waar
hun ouders ook geen raad met hen
weten. Dat is de som
bere conclusie van or
thopedagoge Mariska
Kromhout (31) uit Zeg
veld, die onlangs aan
de Universiteit Leiden
promoveerde op een
onderzoek naar deze
jongeren.
I N
ONDER
ZOEK
Nieuwsgierigheid
is de belangrijkste
drijfveer voor de
wetenschap. De
rubriek In
Onderzoek doet
een greep uit de
vele onderwerpen
waar Leidse
onderzoekers zich
in hebben
verdiept. Vandaag:
Mariska
Kromhout.
pen in een culturele valkuil, door de
meisjes automatisch gelijk te geven.
Zij gaan er dan aan voorbij dat die
meisjes ernstig probleemgedrag ver
tonen. Sommige hulpverleners
moesten de ouders achteraf gelijk
geven."
Eén van de vragen die Kromhout
stelde, was in hoeverre de Marok
kaanse achtergrond een
rol speelt in de hulpverle
ning. Er zijn culturen waar
wat autochtonen als
'slecht' beschouwen, juist
positief wordt gewaar
deerd. Uit onderzoek naar
Antilliaanse kinderen blijkt
dat een zekere mate van
agressief gedrag bij jon
gens juist als positief
wordt gezien, of, in de
woorden van Kromhout,
als een bewijs van 'sociale
competentie'.'Die jonge
ren komen voor zichzelf
op', zo wordt dat gezien",
aldus Kromhout. „Dat au
tochtonen met die agres
sie moeite hebben, be
grijpen niet alle Antil
hanen goed."
'Afwijkende culture
le normen' blijken
niet van toepas
sing te zijn op de
Marokkaanse pro-
bleemjeugd. „Zij
leven niet, zoals je
wel eens hoort, in een 'vacu
um' tussen Nederlandse en
Marokkaanse normen in",
weet Kromhout. „Die jon
gens en meisjes weten heel
goed dat hun gedrag niet
deugt. Ongehoorzaam zijn,
niet luisteren naar de ou
ders, ruzie maken
met broers en
zussen, agres
sief zijn,
drugsgebruik, kleine criminaliteit,
spijbelen, van school gestuurd wor
den, dat geldt zowel naar Marok
kaanse als naar Nederlandse nor
men als verkeerd. Het gedrag en de
problematiek van die Marokkaanse
jongeren verschilt niet zoveel van
dat van autochtone."
Kromhout vond dat persoonlijke
omstandigheden of het wonen in
een achterstandswijk met veel crimi
naliteit een belangrijke rol speelt bij
het ontstaan van probleemgedrag.
Eén jongen raakte in problemen na
dat een geliefd familielid overleed.
„De moeder raakte daardoor over
spannen. De jongen was zelf ook
overstuur. Hij
werd agressief te
genover
zijn
zus
ter
en sloeg thuis de boel kort en klein,
ging om met verkeerde vrienden,
raakte aan de softdrugs en bleef
complete etmalen van huis. Hij yy^rd
onhandelbaar, niemand kon hpp
meer aan. Uiteindelijk werd hijvtot
opluchting van zijn moeder, Uit huis
geplaatst. Zij had de overtuiging dat
de hulpverleners haar zoon wel weer
op het rechte pad zouden brengen."
In de praktijk vaifhet opvoedingsre
sultaat van de hulpverleners echter
bar tegen. De j^igeren kijken in de
opvanghuizenéerst de kat uit de
boom, om erachter te komen hoe
het daar toegaat. Daarna proberen
ze zich op het oog aan de regels te
houden en ze tegelijkertijd te over
treden. Met hun stiekeme gedrag
worden zij ongrijpbaar. De behan
deling slaat niet aan, waarna de
hulpverleners ze vaak terug
naar huis sturen. Daar kan
men zo'n jongen of meis
je ook niet aan en zo
begint de hele cyclus
weer van voren af
aan.
Over de toe
komst van
de geïn-
terview-
Kromhout sprak voor
haar onderzoek zeven
tien Marokkaanse jon
geren van 14 tot en
met 17 jaar die beland
zijn in een instelling
voor residentiële hulp
verlening. Dat zijn op
vanghuizen, interna
ten of observatiegroe-
pen, waarin zij te
rechtkomen nadat zij
bijvoorbeeld uit het
ouderlijk huis zijn
weggelopen. Ook
komt het wel voor dat
zij na een rechterlijke uitspraak on
der toezicht zijn gesteld, waarna zij
uit huis worden geplaatst. Zulke in
stellingen noemt Kromhout 'de laat
ste halte voor het eindstation', de
jeugdgevangenis. Die gevangenis be
schouwt Kromhout overigens als
een vorm van opvang, omdat ook
daar moeite wordt gedaan om de
jongeren weer op het rechte pad te
brengen.
Marokkaanse jongeren wilden graag
met Kromhout praten, zij het ano
niem. Het werken met de in de soci
ale wetenschappen gebruikelijke
schriftelijke vragenlijsten bleek geen
succes, maar in persoonlijke ge
sprekken waren zij open, zelfs over
hun gezinssituatie.
Uiteindelijk selecteerde zij tien jon
gens en zeven meisjes. „Het is een
misvatting te denken dat Marok
kaanse meisjes braver zijn dan jon
gens", zegt ze hierover. „Weliswaar
worden zij door hun ouders korter
gehouden, maar zij rebelleren daar
ook heftiger tegen. Meisjes willen
make-up opdoen, uitgaan en
softdrugs gebruiken."
Autochtone hulpverleners bena-
deren de meisjes in Kromhouts
ogen soms verkeerd. „Ze trap- Over de toekomst van de geïnterviewde jongeren maakt Mariska Kromhout (31) zich grote zorgen. „De meesten willen geen ander leven." Foto-. Mark Lamers
SCHRIJVENDE LEZERS
lezi
in I
ERVEE
een c
Aarlai
3d vr(
maakt Kromhout zich 'grote zo^e ant
„De meesten willen nog geen atwee
leven. Sommige zeiden wel tegétijns.
mij: 'nou ga ik echt op het rechtrige
pad, ik ga me rustig gedragen!', epen
kunnen ze het ook? Marokkaanüj zijl
jongeren zeggen vaak dat ze huienhi
probleemgedrag tot een fase in voor
leven rekenen. 'Als ik wat ouder
word, raak ik mijn wilde haren tyy
kwijt'. Ik heb daar mijn bedenki
bij. Ze hebben op school weinigg£|
leerd, buiten hun eigen groep ki
nen ze niemand. Ze wonen vaal Een
wijken waar veel kansarmen bijt Wai
kaar wonen en waar veel crimiri op c
teit is. Hoe kunnen ze zich daarir ach
onttrekken? Ze willen graag begmbü
op kamers om zelfstandig te wok zaj
Maar ze missen de discipline oracht
hun kamer schoon te houden, htraal
kleren te wassen, zelf te koken, ermo
tijd te komen op hun opleiding nse t
werk. Daarvoor zijn ze te jong ei Bij
hebben ze te weinig praktische iebui
sociale vaardigheden.het
Kromhout constateert ook dat d
hulpverleners tekortschieten in
contacten met de ouders. „De rtSII
dentiële instellingen hebben we. ja
geld en weinig tijd. Ze zeggen wr®
steeds dat ze intensiever met he^Rp
moeten overleggen, maar ze do<st
het niet. De ouders zijn migrant^^
van de eerste generatie, zij sprelracj1
slecht Nederlands en kunnen arjon j.
lezen, dan ben je er niet met ee^
brief of een telefoontje. Bovend^
zijn er tussen de hulpverleners
die ouders vaak wél grote cultur
verschillen, die je niet zomaar
brugt. De hulpverlening moet mocj1
die ouders op één lijn komen, hi^raj
eens zijn over wat toegestaan is utQ
wat niet. Als alle partijen coj, js'
quent op dezelfde man^'r(jg
met die jongeren omen<
gaan, dan is er
schien een kans
ge
LAN
iton
Rijr
egv
)e p
ks d
p dt
lats
r te
hij r
Ijde
jolg
in v
raa
rdei
ïan
Ie H
Ja i
Miljoenen euro's worden thans ge
spendeerd aan aanpassingen van
perrons en sporen om een proef met
lightrailvoertuigen tussen Alphen aan
den Rijn en Gouda mogelijk te ma
ken. Want de tramtreinen van de
HTM moeten ergens staan, worden
geïnspecteerd en zijn ook net iets an
ders dan het materieel van de NS.
Veel verschil is er niet, want de licht-
gewichttreinen die nu de verbinding
verzorgen, zijn ook ontworpen om
snel te kunnen optrekken en afrem
men. En hoewel ze al een poosje
meegaan, zijn ze door revisie en 'op-
leuking' van het interieur nog prima
in staat hun taak te vervullen.
Wat de proef interessanter had ge
maakt, was de aanleg van dubbel
spoor en een extra halte in Boskoop
(Snijdelwijk). Maar zelfs dan hadden
de bestaande stoptreinen en 'Sprin
ters' niet hoeven te wijken voor mo
derner spul. Op de korte trajecten is
de tijdwinst dermate gering, dat
daardoor nauwelijks meer reizigers te
verwachten zijn. Zeker niet als met
de komst van lightrail de vertrouwde
conducteur mocht verdwijnen.
Waartoe dient de spoorlijn tussen
Gouda en Alphen aan den Rijn eigen
lijk? Niet als verbinding tussen die
twee steden. Vervoerstechnisch be
staat er geen 'complementariteit'.
Dat wil zeggen: de ene stad heeft niet
iets te bieden wat de andere ontbeert
Niet wat betreft werkgelegenheid,
winkelen, uitgaan of onderwijsvoor
zieningen.
Datzelfde geldt voor Boskoop en
Waddinxveen, de enige plaatsen aan
de lijn. Geen hond zal ooit de tram
nemen van het ene naar het andere
dorp. Blijft over Boskoop-Alphen
(thans een reistijd van 6 minuten) en
Boskoop/Waddinxveen-Gouda
(17/11 minuten). Lightrailvoertuigen
zullen deze reistijden wellicht kun
nen beperken, maar dat zal eerder
een seconden- dan minutenkwestie
zijn. De eerste de beste vertraging zal
de winst doen verdampen.
Voor een haalbaarheidsonderzoek is
de ontzettend dure proef niet nodig.
Daarvoor is een analyse van de huidi
ge reizigersaantallen en de wensen
van (potentiële) passagiers voldoen
de. Vertel de mensen, dat een light-
railverbinding niets meer of minder
is dan een bovengrondse metro. En
quêteer hen, die nu met de trein, de
auto of met de lijnbus (186/187) gaan
en je weet vrij nauwkeurig of er wel
behoefde is aan de Gouwe Lijn.
Koppel de treinstellen in Alphen aan
de trein Utrecht-Leiden en kijk of dit
leidt tot een groter vervoersaanbod.
Of zorg voor (meer) doorgaande trei
nen (Alphen aan den Rijn-Den Haag
en Gouda-Leiden). Dit soort experi
menten vereist geen kostbare nieuwe
perrons, inspectieputten of tijdelijke
remises. Het testen van de nieuwe
HTM-stellen op technische kwalitei
ten kan, ook in verband met de vei
ligheid, beter elders worden uitge
voerd.
Mamix Norder, gedeputeerde (PvdA)
maakt zich in de laatste maanden
van de provinciale coalitieperiode er
voor sterk het 'Kwartje van Kok' een
half jaar te besteden aan Randst
adrail. Een project dat in ouwe florij
nen, met een tegenvallertje hier en
daar, een miljard gaat kosten. De
vraag is, of de inwoners van de regio
wel zitten te wachten op zo'n presti-
ge-object-achtige voorziening.
Hoe ontspannen is het reizen in der
gelijke op de Zoetermeerlijn gelijken
de situaties? Gaat de bus verdwijnen,
die in ieder geval veel veiliger is en
aanzienlijk dichter bij minder mobie
len kan komen? Die sowieso veel be
ter aansluit bij woonkernen, winkel
centra, bedrijventerreinen, enzo
voort.
Zijn er geen andere infrastructurele
verbeteringen die we (ver) prefereren
boven het peperdure project waarbij
de trein wordt vervangen door een
tram? Zoals rand- en rondwegen,
•len
aquaducten, zaterdaginterliners.'S v
tra busbanen, fietspaden. Of hadfLY
we die vierhonderdzoveel miljoei J
euro misschien liever besteed aarer<
gere OV-tarieven, meer conduct#31
of het behoud van minder rendafm
lijnen? Gaan we in 2007 echt maim'
vanuit het Groene Hart met Ran#15
adrail naar het strand? Of wordt r..w'
een 'Lovers-drama' (de mislukte i1! r
verbinding Amsterdam-IJmuideri ee
Zo op al deze vragen door goed <r z\
derzoek een antwoord mocht be-m'
staan, hebben deze de pers niet g110
haald.
In combinatie met de economise1
dip en een veranderend politiek t? 1/1
zowel landelijk als provinciaal - l/ei?
het niet verstandig om het lightr#
project er 'nog even' door te dru#ei
Zonde van de grote som gemeen118
schapsgeld die er nu al mee gemd
Hoewel de Rijn Gouwe Lijn
niet in mijn woongebied komt,
ben ik toch tegenstander. Na
tuurlijk is het te mooi om waar
te zijn dat er van Gouda naar
de Duin- en Bollenstreek, via
Alphen aan den Rijn en Leiden
en weer terug, een tram komt
te rijden met 110 kilometer per
uur, over een afstand zo'n 50
kilometer. Er staan echter na
delen en risico's tegenover,
waardoor deze lijn op papier
veel mooier overkomt dan hij
werkelijk is.
Want alleen al het feit dat dit
plan uit het buitenland komt
is bedenkelijk, daar ons open
baar vervoer niet te vergelijken
is met dat in het buitenland.
Als het doel is om ergens elke
tien minuten te kunnen in- en
uitstappen, dan kan dat ook
met de bus, onder andere
langs de nieuwe snelweg ten
zuiden van de spoorlijn. Ver
geet niet dat er nu al beperkte
belangstelling is op de lijn
Gouda-Alphen-Leiden. Wan
neer deze lijn zou slagen is het
toch weggegooid geld, omdat
het doel van snellere bereik
baarheid ook simpeler en
goedkoper kan.
Persoonlijk geef ik de Rijn
Gouwe Lijn nog geen kwart
kans van slagen. Want waar
om zou het wel een probleem
zijn om een keer over te stap
pen van de bus op de trein, of
andersom, maar niet om
meerdere keren over te stap
pen met de Rijn Gouwe Lijn?
Snel zal het niet gaan, reizen
met de Rijn Gouwe Lijn. Ik
denk dat de tram in de stad
hoogstens 50 rijdt en op som
mige plekken niet meer dan 15
kilometer per uur.
Dat de bussen uit de Bree-
straat zouden moeten, vind ik
schromelijk overtrokken. Met
het gevaar valt het wel mee. En
ik spreek uit ervaring omdat ik
regelmatig en op verschillende
tijdstippen door de Breestraat
fiets. De buschauffeurs geven
met hun rijgedrag juist bijna
altijd het goede voorbeeld.
Resumerend: stop met die Rijn
Gouwe Lijn nu het nog kan en
blijf gewoon de bussen gebrui
ken. En mocht het toch nog
tot een referendum over dit
onderwerp komen, dan zou ik
willen zeggen: mensen stem
tegen.
B. Lavrijsen,
Leiden.
Door de redactie bekort.)
Trams in de Breestraat. Illustratie: MCW Studio's Rotterdam
De traditionele nieuwjaarsduik in Scheveningen had gisteren een po
litiek tintje. Zowel de WD als de LPF was opvallend aanwezig tussen
de duizenden stoere kleumers die kopje onder gingen in de Noord
zee. Ook de demissionaire staatssecretaris MELANIE SCHULTZ VAN
HAEGEN uit Leiden, één van de
landelijke liberale kopstukken,
bibberde mee met het kiezersvolk.
